Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
128129130131[132]133134135136
Bnińscy - Borowscy
Jan _Pawłowicz_ z Bogusławic 1470 r. (ib. k. 143).
_Rozduły_, _Mnichy_, _Mniszki_ w XVIII wieku uważali się za Swinków, czy także i wcześniej, i czy wszyscy, nie wiem. Stanisław Rozduł z Bogusławic, w r. 1470 mąż Małgorzaty (ib. k. 143). Żył jeszcze w r. 1477 (ib. 1 k. 37; I. Kal. 2 k. 465).
Jan Rozduł, potem zwany Mnichem, syn powyższego, mąż Anny. W r. 1477 Jan Piątka, dziedzic Dzierzbina, poręczył za niego, iż stawi tę żonę, aby skwitowała z dóbr rodzicielskich Stanisława z M. Złotnik i Piwonic (ib. k. 465v). Około r. 1479 nabył wyderkafem od ks. Stanisława z Wrzącej, kustosza kaliskiego, i od bratanków jego, dziedziców z Wrzącej i Mycielina, za 30 grz. rolę w Piwonicach (ib. 1 k. 507v). Od tegoż ks. Stanisława w r. 1482 brał w zastaw wyderkafem za 30 grz. część w Dzirzbinie (ib. 3 k. 85). Jego drugą żoną była w l. 1487-97 Małgorzata z Dzirzbina (Kon. 3 k. 26v; I. Kal. 4 k. 378v). Ta Małgorzata, córka Andrzeja Dzirzbińskiego, z siostrami Dorotą i Małgorzatą(!) części w Dzirzbinie zastawiła w r. 1497 za 100 grz. Janowi (ib. k. 508v). Ten Jan B. zapisał w r. 1506 dług 14 grz. zięciowi Prusinowskiemu w posagu za córką (I. Kon. 6 k. 136; 1 k. 376v). Żył jeszcze w r. 1511 (ib. k. 395v), nie żył w r. 1515 (Z. Kon. 6 k. 10v), kiedy wdowa po nim Małgorzata wyderkowała swą ojczystą część wsi Dzierzbino p. kal. za 30 grz. swej synowej Stanisławowej (I. i D. Z. Kal. 2 k. 37). Wśród potomków Jana imioniska Mnich lub Mniszek były w stałym użyciu aż po wiek XVII. Córki Jana: Anna, w l. 1506-7 żona Klemensa z Wielkiego Lubienia cz. Prusinowskiego, Katarzyna, w r. 1515 żona Jana B. Piotrowicza. Synowie: Stanisław, Marcin i Grzegorz, dziedzice w Bogusławicach Górnych 1517 r. (I. Kon. 1 k. 472, 474).
Stanisław, syn Jana, w r. 1515 mąż Jadwigi Biernackiej, córki Macieja (I. i D. Z. Kal. 2 k. 37), wraz ze swym niedzielnym bratem Marcinem kupili w r. 1517 za 8 grz. części w Bogusławicach Nadolnych od Jana B. Łuszczka i od Jana B. Zaremby (P. 1392 k. 151). Stanisław w r. 1518 na połowie swej części w Dzierzbinie i Biernacicach, należnej mu z działu z braćmi, oprawił posag 30 grz. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 41) w r. 1550 zapisał 40 grz. długu zięciowi Janowi Błożyńskiemu w posagu za swą córką Anną (I. Kon. 5 k. 265). Synowi Walentemu zobowiązał się sprzedać za 200 grz. połowę "Jędrzejowskiego" łana roli w Dzierzbinie (I. Kal. 22 k. 88v; Z. Kon. 6 k. 195v). Część swą w Dzierzbinie w r. 1558 sprzedał za 800 grz. Janowi, Stanisławowi, Kasprowi i Piotrowi, braciom Mycielskim (Z. Kon. 6 k. 208v). Część w Smoszewie dał w r. 1560 Bartłomiejowi i Wojciechowi, braciom Smoszewskim (ib. k. 230). Córka Stanisława, wspomniana już Anna, żona Błożyńskiego. Synowie: Walenty, Ambroży, Wawrzyniec, Grzegorz i Wojciech.
I. Walenty, syn Stanisława, występował, jak widzieliśmy wyżej, w r. 1557. Całą swą część w Dzierzbinie sprzedał 1560 r. za 225 grz. braciom Janowi, Piotrowi, Stanisławowi i Kasprowi Mycielskim (I. i D. Z. Kal. 6 k. 522). Nabył w r. 1564 od Tomasza B. Bachury za 100 grz. ogród w Bogusławicach, zw. "Błonie" (I. Kal. 25 s. 400; 1397 k. 379). Mąż Barbary z Kościanek Owieczkowskiej, skwitował w r. 1567 jej brata Walentego z 30 grz. jej posagu (Py. 105 k. 8v). Oboje małżonkowie wydzierżawili 1569 r. od Marcina Tomickiego, jako opiekuna Jana Tomickiego, część w Trąmpczynie (Py. 107 k. 292). Spisali oboje między sobą wzajemne dożywocie (Py. 31 k. 101v). Walenty swe części w Bogusławicach Nadolnych i Górnych wydzierżawił w r. 1579 Janowi Galewskiemu cz. Siąskiemu (Py. 116 k. 327v). Żył jeszcze w r. 1585 (I. Kon. 21 k. 591, 592). Bezdzietny, nie żył już w r. 1588 (R. Kal. 6 s. 61). Barbara Owieczkowska w r. 1589 dostała dożywotnie użytkowanie części Bogusławic Górnych i Nadolnych od Wojciecha B. syna Grzegorza a bratanka swego męża (ib. s. 156). Wyszła 2-o v. za Piotra Gablińskiego. Jako wdowa i po tym drugim mężu żyła jeszcze w r. 1617 (W. 26 k. 366).
II. Ambroży, syn Stanisława, w r. 1546 mąż Zofii B., córki Andrzeja zw. Rzytkowicz (I. Kon. 4 k. 362v), która w r. 1547 dostała od swego dziada, Jana B. Rzytki, połowę części w Szetlewie Szlacheckim i Podbielu (Z. Kon. 6 k. 154). Ta Zofia nazywana też czasem Szetlewską, t. r. owe otrzymane od dziada części dała mężowi w dożywocie (ib. k. 154v). Ambroży wraz ze swym szwagrem Wojciechem B. Rzytką, dziedzice części w Szetlewie Szlacheckim i Podbielu, zobowiązali się w r. 1552 sprzedać za 100 grz. Maciejowi Podbielskiemu plac w Podbielu (I. Kon. 6 k. 56v). Wraz z Wojciechem Szetlewskim kupili obaj 1560 r. za 40 grz. od braci Piotra, Macieja i Wojciecha Godziątkowskich części we wsiach Szetlewo W. i Podbielu p. kal. (I. i D. Z. Kal. 6 k. 525). Oboje małżonkowie dostali w 1576 r. od Jana Szetlewskiego Żaka i jego braci zobowiązanie sprzedania placu w Szetlewie Wielkim (Py. 113 k. 86). Synowi swemu Piotrowi w r. 1579 zobowiązał się zrezygnować część w Wielkim Szetlewie, co miało stać się jego wydziałem ojcowizny (I. Kon. 18 k. 417). Obok braci swych, Wawrzyńca i Grzegorza, oraz dzieci brata Wojciecha, występując jako współspadkobierca zmarłego brata Walentego, w r. 1588 wraz z nimi wszystkimi zobowiązał się sprzedać za 235 zł bratankowi Wojciechowi, synowi Grzegorza B. Mnicha, części w Bogusławicach Górnych i Nadolnych (R. Kal. 6 s. 61). Swym synom: Piotrowi, Zygmuntowi i Stanisławowi wraz ze swą żoną dał w r. 1591 ze swych części w Szetlewie i Podbielu trzy części swoje dziedziczne a żony po jej matce i z tytułu oprawy (ib. s. 445). Umarł między r. 1598 i 1602 (I. Kon. 28 k. 679; 30 k. 492v). Córka Anna, w l. 1584-1603 za Janem Wardęskim Ramkiem. Synowie: Stanisław, Zygmunt, Piotr, o których niżej, Jan i Wojciech. Jan, wspomniany w r. 1589. Wojciech został zabity przez Wojciecha Kroczyńskiego w r. 1589 i pochowano go w Rzeczycy 1 VI (Py. 125 k. 163).
1. Stanisław, syn Ambrożego i Bogusławskiej cz. Szetlewskiej, wspomniany w r. 1589 (ib.), dostał w r. 1591 od ojca części w Szetlewie i Podbielu (R. Kal. 6 s. 445). Ożenił się w r. 1602 z Anną Gorazdowską, córką Wojciecha i Małgorzaty Glinieckiej, a od teściowej dostał przed ślubem cesję sumy 1.000 zł, którą miała zapisaną przez swego męża (Py. 131 k. 2v). Anna t. r. sprzedała Janowi Chwałkowskiemu za 1.500 zł Borkowo w p. pyzdr. (P. 1404 k. 482), a Stanisław żonie swej t. r. oprawił posag 1.000 zł (ib. k. 570). Części w Szetlewie i Podbielu t. r. zobowiązał się sprzedać za 300 zł bratu Zygmuntowi (Py. 131 k. 212). Części w Bogusławicach sprzedał w r. 1610 za 300 zł Jakubowi B. Piotrowiczowi i żonie jego Barbarze Smuszewskiej (I. Kon. 35 s. 588). Od Jakuba B. Piotrowicza kupił w r. 1615 za 1.000 zł części Bogusławic Górnych i Nadolnych (R. Kal. 8 k. 446v). Swe dożywotnie prawo do wsi Złotniki w p. radziejow. scedował w r. 1618 Janowi Konopce (I. Kon. 40 s. 224). T. r. swe części w Szetlewie W. i Podbielu sprzedał za 300 zł bratu Zygmuntowi (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 359v). T. r. na połowie swych części w Bogusławicach Górnych i Nadolnych oprawił 600 zł posagu żonie swej Annie Gorazdowskiej (ib. k. 357v). Żył jeszcze w r. 1639 (I. Kal. 105 s. 337). Nie żył już w r. 1650 (I. Kon. 53 k. 224). Synowie: Jan i Mikołaj, córki: Katarzyna, w r. 1651 żona Wojciecha Zaremby, Jadwiga, niezamężna, nieżyjąca w r. 1661 (I. Kal. 123 s. 1541).
1) Jan, syn Stanisława i Gorazdowskiej, w r. 1650 części Bogusławic Górnych i Nadolnych z działu z bratem Mikołajem sprzedał za 650 zł Janowi Chlewskiemu (I. Kon. 53 k. 224; R. Kal. 14 k. 116). Żył jeszcze w r. 1661 (I. Kal. 125 s. 1541).
2) Mikołaj, syn Stanisława i Gorazdowskiej, w r. 1631 spisał wzajemne dożywocie ze swą żoną Anną Czartkowską (R. Kal. 11 k. 264). Części w Bogusławicach Górnych i Nadolnych zastawił w r. 1639 za 20 grz. Maciejowi B. Piotrowiczowi (I. Kal. 105 s. 337). Wraz ze swą drugą żoną, Marianną Pzybysławską, zastawili w r. 1664 Janowi B., synowi Adama, pewne role (I. Kon. 58 k. 292v).
2. Zygmunt, syn Ambrożego i Bogusławskiej cz. Szetlewskiej, wspomniany w r. 1589 (Py. 125 k. 163). Żonie swej Zofii Bogusławskiej, córce Macieja B. Piotrowicza, zapisał w r. 1593 na częściach Szetlewa dług 300 zł (I. Kon. 25 k. 408, 409). Od brata Stanisława w r. 1602 dostał zobowiązanie sprzedaży części Szetlewa i Podbiela za 300 zł (Py. 131 k. 212). W r. 1608 od uczc. Anny, córki sł. Jana Karasia, obywatela pyzdrskiego, zrodzonej z Doroty B. Rzytkówny, żony uczc. Macieja Czecha, szewca pyzdrskiego, kupił za 300 zł jej macierzyste części we wsi Podbiele i Szetlewo W. (Py. 47 k. 201v). Żył jeszcze w r. 1618, kiedy od brata Stanisława kupił za 300 zł części w Szetlewie W. i Podbielu (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 359v). T. r. umarł (I. Kon. 40 s. 578). Wdowa po nim żyła jeszcze w r. 1644 (Py. 150 s. 213). Jego córki: Anna, w r. 1620 żona Piotra Łaniewskiego (Łuniewskiego, Łoniewskiego?), żyła z nim jeszcze w r. 1653, Katarzyna, w l. 1644-52 za Swiętosławem Boińskim, Dorota, w r. 1644 za uczc. Maciejem organistą (Py. 150 s. 188). Synowie: Marcin, Stanisław i Wojciech.
1) Marcin, syn Zygmunta i Bogusławskiej Piotrowiczówny, wspomniany już w r. 1597 (Py. 128 k. 147v), współspadkobierca stryja Piotra 1623 r. (P. 1012 k. 120v). Wraz z bratem Wojciechem część Szetlewa wydzierżawili w r. 1631 Wilczyckim (I. Kon. 46 k. 422v), a w r. 1638 obaj oni część Szetlewa i Podbiela wydzierżawili Janowi Godurowskiemu (Py. 148 s. 54). Marcin w r. 1647 części swe w tych obu wsiach sprzedał Maciejowi Szetlewskiemu cz. Jaroszewskiemu (R. Kal. 13 k. 401).
2) Stanisław, syn Zygmunta i Bogusławskiej Piotrowiczówny, występował w l. 1618-20 (I. Kon. 40 s. 578; I. Kal. 86 s. 430).
3) Wojciech, syn Zygmunta i Bogusławskiej Piotrowiczówny, występował w l. 1618-38 (I. Kon. 40 s. 578; Py. 148 s. 54).
3. Piotr, syn Ambrożego i Bogusławskiej cz. Szetlewskiej, występował w r. 1579 (Py. 116 k. 61v, 62), otrzymawszy t. r. od ojca zobowiązanie rezygnacji części w Szetlewie, dostał w r. 1582 od Doroty Szetlewskiej, żony uczc. Jana Karasia z Pyzdr, zobowiązanie sprzedania części w tej wsi za 10 grz. (Py. 119 k. 59v) i w r. 1589 od tejże Doroty zobowiązanie sprzedania części w Podbielu za 30 zł (Py. 125 k. 164v). W r. 1598 był obok braci Zygmunta i Stanisława współposiadaczem części zmarłego Stanisława Wysockiego w Wielkim Szetlewie (I. Kon. 28 k. 679). Bezdzietny, umarł między r. 1618 i 1623 (ib. 40 s. 578; P. 1012 k. 120v).
III. Wawrzyniec, syn Stanisława, na połowie części w Bogusławicach, uzyskanych z działu z braćmi, oprawił w r. 1560 posag 50 grz. swej narzeczonej Magdalenie Podbielskiej, córce Macieja (Z. Kon. 6 k. 227v, nazwany tu błędnie Walentym). Tej Magdalenie na połowie części w Bogusławicach Górnych i Nadolnych oprawił w r. 1571 posag 40 grz. (ib. k. 246). Żyła ona jeszcze w r. 1592 (I. Kon. 25 k. 107v, 108). Wawrzyniec zaś żył jeszcze w r. 1597 (Py. 128 k. 147v) nie żył już w r. 1611 (I. Kal. 77a s. 213). Córki: Anna, w r. 1592 żona Klemensa Zdzenickiego Przecha, Dorota, nie żyjąca w r. 1647, cysterka w Ołoboku (ib. 113 s. 699, 1475), synowie: Stanisław, Wojciech i Paweł.
1. Stanisław, syn Wawrzyńca i Podbielskiej, kupił w r. 1633 od swej siostry stryjecznej Doroty B., córki Grzegorza, zakonnicy w Ołoboku, części Bogusławic za 4.000 zł (R. Kal. 11 k. 477). W r. 1636 od Melchiora Waliszewskiego wziął w zastaw za 15 grz. dom zagrodniczy w Bogusławicach Górnych, który to dom Waliszewski trzymał zastawem od Wojciecha B., syna Grzegorza (I. Kon. 48 k. 236v). Był dziedzicem Nagórek w p. radziejowskim, bezdzietny umarł między r. 1639 i 1641 (I. Kal. 105 s. 775; I. Kon. 51 k. 542v; 63 k. 675).
2. Wojciech, syn Wawrzyńca i Podbielskiej, występował w r. 1619 (I. Kon. 40 s. 412), mąż Anny Przyrańskiej 1620 r. (Py. 140 k. 38). Nie żył w r. 1631, kiedy wdowa występowała jako matka Anny B. w sprawie o główszczyznę po Tomaszu Przyrańskim, zabitym przez zmarłego Mikołaja Zarembę (I. Kal. 97a s. 431). Ta wdowa była 2-o v. w l. 1644-54 żoną Stanisława Wardęskiego (I. Kon. 51 k. 376v; I. Kal. 120 s. 1484). Córką tego Wojciecha była Anna, która w r. 1654, jako wdowa po Wojciechu B. Piotrowiczu, kwitowała z 50 zł swych braci Piotra i Jana (I. Kal. 120 s. 1489). Żyła jeszcze w r. 1680 (I. Kon. 63 k. 91). Synowie Wojciecha: Jan i Piotr.
1) Jan, syn Wojciecha i Przyrańskiej, w r. 1638 mąż Jadwigi Pieruskiej, urodzonej z Katarzyny Sławińskiej, wdowy zaś po Kasprze Godziątkowskim (ib. 48 k. 473v; I. Kal. 104b s. 1403, 1468). W r. 1641 występował w grodzie radziejowskim jako jeden ze spadkobierców rodzonego stryja Stanisława. Wraz z bratem Piotrem i siostrą Anną kwitował w r. 1654 matkę i ojczyma z 100 grz. (I. Kal. 120 s. 1486). Żył jeszcze w r. 1682 (I. Kon. 63 k. 675v). Jadwiga Piruska żyła jeszcze w r. 1666 (ib. 58 k. 404v). Córka Jana Agnieszka, w l. 1666-77 żona Marcina Łukowskiego. Jej wnuk Nieniewski legitymując się w r. 1763 przy instalacji na kanonię poznańską stwierdził, iż babka była h. Swinka (Weimann, s. 144). W r. 1695 występowała Dorota B., córka Jana B. Mnicha, żona Jana Dzierzbińskiego (I. Kon. 69 k. 502v). Może to też córka tego Jana?
2) Piotr, syn Wojciecha i Przyrańskiej, dziedzic części w Bogusławicach Górnych i Nadolnych, współspadkobierca stryja Stanisława 1645 r. (ib. 51 k. 542v). Części w obu tych wsiach t. r. zobowiązał sprzedać za 400 zł bratu swemu Janowi (ib. k. 539). Żonie Teresie Boguckiej, córce Sebastiana, zobowiązał się w r. 1661 oprawić posag 2.500 zł (I. Kal. 125 s. 39). Wydzierżawił w r. 1665 od Boguckich na trzy lata Wszołowo (ib. 126 s. 458). Żonie t. r. oprawił posag 2.500 zł (R. Kal. 2 k. 152v). Bezdzietna Teresa nie żyła już w r. 1669 (I. Kal. 129 s. 19). Piotr w r. 1669 kupił od Marcina Pruskiego i jego bratanków, dzieci zmarłego Stanisława Pruskiego, części Bronowa w p. kal. (I. Kal. 129 s. 717, 725, 764). Inne części tej wsi kupił od tegoż Pruskiego w r. 1673 za 2.587 zł (R. Kal. 15 k. 314v). Na połowie Bronowa oprawił w r. 1670 posag 3.000 zł drugiej swej żonie Zofii Zadorskiej, córce Łukasza i Doroty Kołaczkowskiej (P. 1868 VII k. 12). W r. 1685 był dziedzicem części miasta i wsi Sobótka w p. kal., a mianowicie połowy "Napruszewskich" (I. Kal. 143 s. 81; Kośc. 306 k. 345). W r. 1705 spisał wzajemne dożywocie ze swą żoną (I. Kal. 157 s. 109). T. r., 17 VIII, ciężko chorując, spisał w Sobótce testament. Ciało swe polecił pochować u Reformatów w Kaliszu. Starszemu synowi przekazywał Sobótkę, trzem córkom wydał już był posagi po 1.000 tal. każdej, teraz jednak - wobec powiększenia się fortuny - dodawał każdej z nich po 1.000 tal. Żonie dawał w dożywocie dwa dwory w Kaliszu, jeden przed kolegium oo. jezuitów kupiony za 1.000 tal. (6.000 zł), drugi przy ul.Wrocławskiej. Na "ojczyźnie" w Bogusławicach miał sumę 150 zł z prowizjami od lat 55, to legował wnuczce Golińskiej. Żonie jego, której oprawa wynosiła 6.000 zł, starszy syn miał wypłacić sumę 10.000 zł. Piotr był niepiśmienny i ten testament, jak też i inne zapisy, podpisywał "ręką trzymaną" (I. Kal. 146 s. 125; 157 s. 104). Nie żył już w r. 1708, kiedy to 12 II wdowa zawierała w Sobótce kontrakt z synem Franciszkiem (ib. 157 s. 40). Jeszcze chyba żyła w r. 1715 (Kośc. 311 s. 431). Córki Piotra i Zadorskiej: Marianna, ochrzcz. 18 I 1671 r., w r. 1688 żona Adama Grabińskiego, Anna Teresa, ochrzcz. 18 VIII 1672 r. (LB Sowina), w l. 1690-1700 żona Antoniego Ignacego Rawicz Golińskiego, Teresa, w r. 1701 żona Franciszka Kuczkowskiego. Synowie Wojciech i Franciszek.
(1) Tomasz Wojciech, syn Piotra i Zadorskiej, ochrzcz. 21 XII 1676 r. (LB Sowina), ożenił się przed r. 1704 (zapewne w r. 1703) z Joanną Duninówną, córka Jana i Barbary Grabskiej. Zobowiązał się w r. 1704 oprawić posag jej, który miała dostać, tj. 20.000 zł gotówką i 4000 zł w klejnotach (I. Kal. 157 s. 46, 48, 49). Wraz z żoną wydzierżawili w r. 1710 od małżonków Wargowskich Tomice w p. pyzdr. (ib. s. 143). Wraz z bratem Franciszkiem dziedzice miasta Sobótki 1715 r. (Kośc. 311 s. 431). Dziedzicem połowy Sobótki i Bronowa nazwany w r. 1724 (I. Kal. 178/80 s. 518). Wojciech umarł między r. 1731 i 1734 (ib. 171/73 s. 15). Owdowiała Joanna Duninówna występowała w r. 1734 jako dziedziczka Chociszewa w p. gnieźn. (G. 96 k. 634). Wieś tę sprzedała w r. 1736 za 24.000 zł Wojciechowi Daleszyńskiemu i żonie jego Katarzynie z Bułakowskich (G. 97 k. 95). Spisała testament w Poznaniu 20 III 1747 r., legując tamtejszym karmelitom 1.000 zł (P. 1301 k. 25v). Nie żyła już w r. 1748 (P. 1293 k. 127v). Synowie Wojciecha i Duninówny: Ludwik, Maksymilian, Leopold, o których niżej, oraz trzej pomarli zapewne dziećmi: Jan Walenty, ur. w Bronowie, ochrzcz. 25 II 1704 r., Mateusz Franciszek ur. tamże, ochrzcz. 11 IX 1705 r. (LB Sowina), oraz Józef Tomasz, ur. w Jankowie, ochrzcz. 23 XII 1731 r. (LB Kuczków).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
128129130131[132]133134135136
