Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
336337338339[340]341342343344
Lisieccy - Luzińscy
Andrzej z p. radziejowskiego i żona jego Barbara dostali oboje w 1545 r. zapis 100 zł od Erazma Oporowskiego, starosty kruszwickiego (P. 884 k. 52). Na wsi Potułowo i na borze zwanym Rybny w p. radziejowskim oprawił t. r. posag 500 zł tej żonie, nazwanej tutaj Barbarą Nowojczanką (P. 1395 k. 173). Nabywszy wspólnie ze swym stryjecznym bratem Walentym L-m od Jadwigi, córki Jakuba Janowskiego Gniewosza, a żony sławetnego Sebastiana, obywatela radziejowskiego, części wsi Ossowna i nowolokowanej Wola, dał je wieczyście t. r. temuż bratu stryjecznemu (ib. k. 166). Wspólnie z żoną, nazwaną tym razem szlachetną i sławetną Barbarą Romanówną, swoje części w Potułowie Wielkim wraz z borem Rybnym w Gradowie dał 1546 r. temu Walentemu (ib. k. 249v). W 1553 r. ów Andrzej, już jako szlachetny i sławetny burmistrz poznański, występował przeciwko Janowi Tuczeńskiemu o dług 127 zł (P. 894 k. 242). Burmistrzem był jeszcze 1554 r. (MRPS V, nr 6669). T. r. otrzymał serwitoriat królewski (ib., nr 6697) i był też administratorem Górków (W. 21 k. 10v). W imieniu własnym i żony Barbary dane im przez Łukasza Górkę, wojewodę poznańskiego, dożywotnie użytkowanie wsi Bukowiec w p. pozn. cedował 1572 r. Jakubowi Rokossowskiemu, podkomorzemu poznańskiemu (P. 920 k. 230). Andrzej L. skwitowany został 1584 r. z sumy 150 zł przez syna i córkę Jadwigi Janowskiej, żony sławetnego Jana Prosiątko, obywatela i wójta radziejowskiego (P. 942 k. 402). Nie żył już 1588 r. (P. 949 k. 363). Synem jego był Tymoteusz. Nie wiem, czy Andrzeja burmistrza można identyfikować z Andrzejem L-im, który w 1574 r. opiekę nad Stanisławem i Wojciechem L-imi, synami zmarłego Andrzeja L-go, swego bratanka z brata rodzonego, cedował Janowi Wojczyńskiemu i Wojciechowi L-mu (P. 923 k. 52).
Tymoteusz, syn Andrzeja i Barbary, ożeniony był 1-o v. z Elżbietą Kąsinowską, która 1584 r. kwitowała swego ojca Jakuba z 300 zł długu (P. 942 k. 667v). Oboje mieszkali 1586 r. we wsi Kępa koło Szamotuł (P. 946 k. 33), a w 1588 r. zostali skwitowani przez szl. Jakuba Janowskiego, obywatela szamotulskiego (P. 949 k. 595v). Od Jana Sędzińskiego Tymoteusz wziął w zastaw 1589 r. za 400 zł części jego i jego brata Stefana w Sędzinie Wielkim w p. pozn. (P. 952 k. 197). Tymoteusz miał odziedziczony po ojcu grunt w mieście Sierakowie, należący niegdyś do klasztoru augustianów pod wezw. Najśw. Marii Panny, a po "opustoszeniu" klasztoru do Łukasza hr. z Górki, wojewody poznańskiego, który sprzedał ów grunt wraz z rolami, łąkami, jeziorem, ogrodem i placem dworskim, gdzie niegdyś stał klasztor, Tymoteuszowi L-mu. Teraz w r. 1592 Tymoteusz ów grunt dał Janowi Opalińskiemu, kasztelanowi rogozińskiemu. Scedował mu również prawa odziedziczone po obojgu rodzicach do szpitala "Starego", ongiś w tymże Sierakowie istniejącego, wraz z rolami, łąkami, jeziorem i ogrodami (P. 1400 k. 832). T. r. Elżbieta skasowała swoją oprawę na tych położonych koło Sierakowa dobrach mężowskich (P. 957 k. 235). Po raz drugi Tymoteusz żenił się 1595 r. z Barbarą Tłocką, córką Bernarda, której przed ślubem oprawił na połowie swoich dóbr 400 zł posagu (P. 1401 k. 594). Oboje z żoną zapisali t. r. dług 400 zł Jakubowi Kąsinowskiemu (P. 964 k. 1454). Od Jerzego Ulanowskiego Tymoteusz kupił 1597 r. za 2.500 zł jego dział w Charbowie i Ulanowie w p. gnieźn. z wyłączeniem jednego kmiecia (P. 1402 k. 407). Wspólnie z żoną części w Charbowie oraz dwóch kmieci i dwóch zagrodników w Ulanowie zastawił 1598 r. za 1.200 zł małżonkom Rożnowskim (P. 968 k. 411). Działy w Charbowie sprzedał 1601 r. za 3.300 zł Stanisławowi Skrzetuskiemu (P> 1404 k. 46v). Nabył wyderkafem 1605 r. od Baltazara Sepińskiego za 1.000 zł części Wielkiego Sepna w p. kośc. (P. 1405 k. 389v). Nie żył już 1606 r., kiedy to owdowiałą Barbarę Tłocką skwitował ze 100 zł Baltazar Sepiński (Kośc. 286 k. 10). Jeszcze tego samego 1606 r. wyszła 2-o v. za Krzysztofa Zrzelskiego z ziemi dobrzyńskiej (Kośc. 286 k. 210, 211). Żyła jeszcze 1608 r. (P. 980 k. 739). Z pierwszego małżeństwa Tymoteusza syn Andrzej i córka Anna, w 1610 r. żona Marcina Kurowskiego.
Andrzej, syn Tymoteusza i Kąsinowskiej, dawał 1608 r. zobowiązanie swej macosze względem sumy 300 zł przez nią sobie zapisanej (P. 980 k. 339), a t. r. tę macochę skwitowała z 20 zł i siostra Andrzeja, Anna (ib. k. 420v). Andrzej w 1608 r. z żoną Anną Gawrońską, córką Andrzeja, spisywał wzajemne dożywocie (P. 1406 k. 210v). Skwitowany 1609 r. przez Elżbietę Golczównę, wdowę po Wojciechu Żółkowskim, z 500 zł z dzierżawy wsi Żółkowo (W. 24 k. 717). Nie żył już 1612 r., kiedy owdowiała Anna Gawrońska wraz ze swoim synem Jakubem L-m zostali intromitowani do dóbr Jadwigi SUłockiej, wdowy po Stanisławie Skrzetuskim zwanym Sekuła (P. 149 k. 314v). Wyszła 2-o v. za Jana Głuchowskiego i 1614 r. kwitowała małżonków Szczodrowskich z 40 zł na poczet sumy 100 zł (P. 992 k. 1030).
Już pisałem, że stryjecznym bratem burmistrza Andrzeja był Walenty, który najpierw w 1545 r. otrzymał od Andrzeja części Ossowna i Woli, wsi, które obaj nabyli wspólnie od Jadwigi Janowskiej, żony Sebastiana, mieszczanina radziejowskiego, potem zaś w 1546 r. od Andrzeja i jego żony dostał części w Potułowie Wielkim. Od króla Zygmunta I otrzymał wieś królewską ze starostwa brzeskiego, Wolę Rzadką, którą to wieś Zygmunt August w 1554 r. dał mu w dziedziczne władanie (MRPS V, nr 6839). T. r. otrzymał również na wieczność sołectwo wsi Sokołów w tymże starostwie (ib., nr 6620). Podkomorzy inowrocławski w 1556 r., dziedzic części Lubsina, Gradowa, Potułowa, Sokołowa 1557 r. ożeniony był 1-o v. z Anną Tolibowską, 2-o v. z Agnieszką Potocką, miał z pierwszej żony zynów Jana cz. Janusza, Feliksa i Hieronima, z drugiej Andrzeja, Władysława i Walentego (Boniecki). Podkomorzy nie żył już 1570 r., kiedy wszyscy ci jego synowie zostali skwitowani przez Krzysztofa Biskupskiego (I. Kal. 36 s. 641). Walenty obok Andrzeja L-go oraz Stanisława Wolskiego, kasztelana raciąskiego, należącego jak i oni do rodu Łabędziów, wyrobił sobie 1555 r. nobilitację i przyjęcie do herbu Łabędź ks. Tomasza, proboszcza kórnickiego, oraz uczc. Jana i Piotra Kołaczków z Mnichowic w starostwie brzeskim, braci rodzonych (P. 942 k. 331v).
Bracia Feliks, Hieronim, Andrzej, Władysław i mający lat ok. siedemnastu Walenty skwitowali 1579 r. Stanisława Górkę, wojewodę poznańskiego (P. 933 k. 474). Janusz i wszyscy pozostali bracia skwitowani 1582 r. przez Wojciecha Biskupskiego z 77 i pół grzywien zapisu posagowego, który niegdyś w grodzie brzeskim zmarłemu Wojciechowi Roli dał za swoją córką Zofią L-ą jej ojciec Daniel L. (I. Kal. 48 s. 367). Może ów Daniel to ich dziad, a Zofia ciotka? Z tych braci, Feliks, kanonik łęczycki 1589 r., dziekan łęczycki, kanonik łowicki, w 1599 r. kanonik gnieźnieński, zmarł 1612 r. (Boniecki). Był jednak najwidoczniej kanonikiem gnieźnieńskim kolegiackim, nie katedralnym, bo milczy o nim Korytkowski. Hieronim spisywał 1581 r. wzajemne dożywocie ze swą żoną Zofią Muchnińską, córką Jakuba (R. Kal. 5 k. 22v). W 1584 r. zapisał jej dług 1.200 zł (I. Kal. 50 s. 1440). Zob. tablicę.
@tablica
Zofia L-a, wdowa po Wojciechu Roli Grabieńskim, zabitym przez swego brata Jana Grabieńskiego. O niej niewątpliwie mowa wyżej, jako o córce Daniela L-go. Jakub L., mąż Anny, córki Macieja Jaranda Kaliskiego, dostał za nią w posagu 1553 r. on jej nieletnich braci, Tomasza i Kaspra Kaliskich posesję ich części we wsiach Kaliska i Wola w p. kon. Jednocześnia żonie swojej na połowie swych części w Słonkowie w p. radziejowskim oprawił na poczet posagu sumę 100 zł (P. 894 k. 691v). Oprawę 100 grz. posagu dał jej znów w 1555 r. (Z. Kon. 6 k. 182). Od braci żony, Tomasza, Kaspra i Franciszka wydzierżawił 1556 r. wieś Kaliska z pustką Wola (P. 897 k. 49), co ponowił w 1558 r. na trzy lata, to jest do r. 1561 (G. 37 k. 75). Mikołaj otrzymał w 1555 r. konsns królewski na przejęcie wójtostwa w mieście Brdowie, tenucie hrabiego z Górki (MRPS V, nr 6949). Wojciech występował 1567 r. jako rodzony stryj (!) spadkobierców zmarłego Marcina Kaliskiego, to jest Marcina, Zofii i Anny (I. kon. 13 k. 307). Był więc zapewne rodzonym bratem Doroty L-ej, która w 1567 r., jako wdowa po Marcinie Kaliskim otrzymała od Jakuba Wolskiego z Płowieckiej Woli zapis 64 zł (ib. k. 308v). Skwitowała z tej sumy Wolskiego 1579 r. (ib. k. 18 k. 456). Żyła jeszcze 1597 r. Franciszek, mąż Agnieszki Muchnińskiej cz. Muchlińskiej, która wraz z siostrą panną Zofią skwitowała 1579 r. Jana Służewskiego, wojewodę brzeskiego (ib. k. 536v). Ta Agnieszka, już jako wdowa, brała 1582 r. od Hieronima Marszewskiego zastawem za 700 zł części w mieście Dobra i we wsi Potworowo w p. sier. (I. Kal. 48 s. 594). Skwitowała go z tej sumy 1584 r. (ib. 50 s. 1039) i t. r. brała zastawem od Mikołaja Mycielskiego jego częsci w Będziechowie w p. kal. (ib. s. 1118). Dorota, wdowa po Marcinie Kaliskim, nie żyła już w r. 1601. Jadwiga, w 1613 r. żona Stanisława Ostrębosza (!). Andrzej, mąż Anny Paruszewskiej, córki Stanisława, która 1626 r. kwitowała z 700 zł Bartłomieja Bieganowskiego, od brata zaś Stanisława otrzymała zapis 300 zł (P. 1017 k. 681v). Andrzej, syn zmarłego już Jana, żeniąc się 1631 r. z Dorotą Postawską, córką Adama, otrzymał przed ślubem od jej opiekuna Andrzeja Cielmowskiego zapis długu 600 zł i tej swojej przyszłej żonie zapisał sumę 1.200 zł (G. 79 k. 380v). Jan, już nie żyjący w 1649 r., był mężem Anny Bieganowskiej, wdowy 1-o v. po Benedykcie Piotrkowskim, po której zapisy na wsi Rzeczyca w p. radziejowskim dziedziczyli wówczas Bieganowscy, jej bratankowie (Py. 150 s. 36; G. 82 k. 184).
Po bezdzietnej Katarzynie L-ej, żonie Szachnowskiego, nie żyjącej 1746 r., brał spadek syn jej rodzonej siostry Marcjanny, żony Jana Budnego, też już wówczas nie żyjącej, Łukasz Budny (G. 98 k. 27v).
Lubstowscy h. Leszczyc z Lubstowa i Lubstówka (Lubstowa Mniejszego) w p. konińskim, jednego pochodzenia z Radolińskimi, pod których nazwiskiem znajdują się też przypuszczalne najstarsze pokolenia tej rodziny.
Piotr z Lubstowa nie żył już 1446 r. Chyba wdową po nim była Zofia, 2-o v. żona Andrzeja Piotrowskiego., która wniosła posag podjęty z Lubstowa na Piotrowo. Procesował ją o to syn Piotra L-go, Jan ze Smilic. Żądał 1446 r. 60 grz. posagu swej matki (czy macochy?) (P. 15 k. 214).
Bartłomiej z Wielkiego Lubstowa i Dorota, rodzice Stanisława 1454 r. (Boniecki). Chyba identyczny z nim Stanisław, którego spór ze Stanisławą i jej synami, Jakubem i Michałem, dziedzicami z Nowejwsi miał być oddany 1461 r. pod rozjemstwo Krystyna, kasztelana inowrocławskiego (Gr. Kon. 2 k. 14). Założone zostało 1464 r. vadium między wadzącymi się stronami (ib. k. 53). Stanisław na połowie swych dóbr we wsiach Lubstowo Wielkie i Police oraz części młyna wodnego w Lubstowie oprawił posag 700 zł żonie swej Krynie (Krystynie?) (P. 1385 k. 111v). Od Bartłomieja, Mikołaja i Stanisława, synów zmarłego Macieja, dziezdiców w Pcieninie, nabył 1472 r. trzecią część w Lubstowie Wielkim, dając w zamian folwark w Policach oraz dopłatę 400 grz. (ib. k. 143v). Od Stanisława i Jakuba, braci ze Szczodrkowa, nabył 1479 r. ich część macierzystą w Nowejwsi w p. kon., dając im w zamian swój Ostrów we wsi Police (I. Kon. 1 k. 109). Tym braciom ze Szczodrkowa dał 1483 r. folwark zwany Piątnice w Policach i dopłacił 200 zł węg. i 30 grz. za ich całą częśc w Nowejwsi (P. 1386 k. 186v). Stanisław Kawnicki z Wąglewa i jego synowie, Jan i Mikołaj poręczyli 1488 r. za braci ze Szczodrkowa, iż uwolnią od obciążeń trzecią część w Nowejwsi po ich babce Stanisławie na rzecz Stanisława L-go (I. Kon. 1 k. 183). Ten Stanisław L. od Andrzeja, dziedzica w Grochowach, nabył 1494 r. jego trzecią część w Nowejwsi za 140 zł węg. (ib. k. 234v). Nie żył już zapewne w 1501 r., na pewno w 1511 r. (P. 786 s. 277). Jego rodzona siostra Dorota, 1-o v. żona Janusza Mieszkowskiego, była 2-o v. w l. 1501-1513 za Stanisławem Ciświckim i już nie żyła 1514 r. Synowie Stanisława: Bartłomiej, Jan i Wojciech, córki: Jadwiga, w l. 1505-1525 za Maciejem Wysockim, Małgorzata, w l. 1522-1524 żona Andrzeja Kiełcza Brudzewskiego.
I. Bartłomiej, syn Stanisława, dziedzic w Lubstowie Wielkim, wespół z braćmi, Janem i Wojciechem, miał sprawę z Maciejem z Kiełczewa, w której w r. 1499 (?) zapadł dekret (Kon. 4 k. 145). Od Jana, Andrzeja i Floriana oraz ich matki Anny, dziedziców w Jabłkowie w p. kon. nabył 1501 r. wyderkafem całą tę wieś za 200 zł węg. (P. 1389 k. 144) i t. r. został wwiązany do tych dóbr (I. Kon. 1 k. 308v). Wspólnie z bratem niedzielnym Wojciechem zobowiązał się 1508 r. uiścić 300 zł posagu za ich siostrą Maciejowi Wysockiemu (ib. k. 353). Od Andrzeja Jabłkowskiego nabył wieczyście 1509 r. całe Jabłkowo w p. kon., dając w zamian folwark Bedlno w p. przedeckim i dopłacając 400 grz. (P. 786 s. 77). Mianowany podkomorzym brzeskim 21 I 1511 r. (MRPS IV, nr 9813), t. r. skwitowany przez Jabłkowskiego z 30 grz. ostatniej raty powyższej transakcji (I. Kon. 1 k. 397v). Wspólnie z braćmi pozywał 1514 r. potomków zmarłego Stanisława Ciświckiego o sumę 300 grz. wniesioną temu Ciświckiemu przez żonę jego Dorotę L-ą, rodzoną ciotkę po ojcu Bartłomieja i jego braci (Py. 24 k. 144). Na swej wsi dziedzicznej Jabłkowo w p. kon. zapisał 1518 r. plebanowi w Racięcicach półtorej grzywny czynszu rocznego od sumy 40 grz. (MRPS IV, nr 2721). Podkomorzym inowrocławskim został 5 III 1521 r. (ib., nr 3664). T. r. otrzymał wójtostwo konińskie, odjęte Janowi Lisieckiemu (ib., nr 3939). Poborca kujawski 1523 r. (ib., nr 13641). Od Anny Goryńskiej, żony Jakuba Trąmpczyńskiego, kupił 1524 r. za 43 zł węg. i 10 zł część w Policach, na której jej matka Beata Wysocka miała oprawę daną przez swego męża Jana Polickiego (I. Kon. 2 k. 68v; Z. Kon. 6 k. 26). Od Marcina Pątnowskiego kupił 1523 r. za 25 grz. bór i łakę w Półwiesku, graniczące ze wsią Police (P. 1392 k. 517). T. r. kupił część Wierzbi od Sienickiego (Boniecki). Od Feliksa Pąchowskiego nabył 1527 r. jego część ojczystą, to jest łan osiadły we wsi Podgór w p. kon., dając mu w zamian za to łan roli w Bielczewie oraz dopłatę 20 grz. (P. 1393 k. 168v). Wspólnie z braćmi pastwisko zwane Ługi w borach należących niegdyś do wsi Mniejszy Półwiosek, obecnie ich dziedzicznej, dał 1530 r. Mikołajowi i Andrzejowi braciom Pątnowskim w zamian za cały bór we wsi Piotrowice i za łąkę w Półwiesku Wielkim (Z. Kon. 6 k. 59v). Również wspólnie z braćmi nabył t. r. od rodzeństwa Macieja i Marty Boszkowskich ich częśc po rodzicach w Policach w zamian za część we wsi Rożniatowy (ib. k. 57), za 1532 r. w imieniu własnym i tych braci kupił za 400 zł od Sędziwoja Radolińskiego jego części w Policach (Ib. k. 69v). Mianowany 1533 r. jednym z rewizorów praw do wojew. inowrocławskiego (MRPS IV, nr 16820). Umarł zapewne krótko przed 13 III 1553 r., kiedy to po nim podkomorzym inowrocławskim został mianowany Mikołaj Trzebuchowski (ib. V, nr 6051).
II. Jan, syn Stanisława, wymieniony obok braci 1510 r. (I. Kon. 1 k. 365), otrzymał 1525 r. konsens na wykupienie wójtostwa konińskiego od Jana Lisieckiego (MRPS IV, nr 14158). Chorąży inowrocławski 1540 r. (I. R. Kon. 3 k. 206), dziedzic dóbr: Wierzbie, Ośno Podleśne, Brzezie i Mchowo Wielkie w p. przedeckim 1557 r. (Pawiński, Wielkopolska), bezpotomny, nie żył już 1564 r. (G. 43 k. 327v). Przeżył brata Wojciecha i wyznaczał opiekunów dla nieletnich swych bratanków po tym Wojciechu (G. 43 k. 327).
III. Wojciech, syn Stanisława, występował już 1508 r. (I. Kon. 1 k. 353), był w 1529 r. kanonikiem włocławskim (Ib. 2 k. 178), ale już w r. 1530 występował jako człowiek świecki (Z. Kon. 6 k. 59v). Na połowie swoich dóbr, przypadających mu z działu braterskiego, oprawił 1545 r. posag 350 zł i 250 zł wyprawy żonie Teofili cz. Bogumile Mielżyńskiej, córce Mikołaja (ib. k. 138v). Bogumiła i siostra jej Małgorzata, wdowa po Wojciechu Trzebuchowskim, odziedziczone po wuju Andrzeju Kiełczu Brudzewskim części we wsiach: Brudzewo, Wyrzutowo, Rudy i Staw oraz w pustkach Grabionki i Moszczenica dały 1554 r. swoim braciom Wojciechowi i Łukaszowi Mielżyńskim w zamian za części wsi Nieborzyno, odziedziczonej też po tym wuju, oraz za dopłatę 1.000 zł (P. 1396 k. 149) i zaraz potem Wojciech L., skwitowany przez żonę z 600 zł oprawy jej posagu, na Lubstowie i Policach oprawił jej 1.500 zł posagu (ib. k. 150; 895 k. 85, 85v). Nie żył już 1564 r. (G. 43 k. 327v). Jego synami byli Jan i Bartłomiej. Spośród kilku córek, znam tylko Krystynę, w r. 1565 żonę Jana Rysińskiego, która żyła jeszcze 1604 r. (Boniecki). O Bartłomieju wiem mało. Wraz ze swą żoną Anną miał 1562 r. termin z Wysockim (ib.). Od Stanisława WYsockiego otrzymał 1564 r. zobowiązanie wyderkowania za 1.743 zł wsi Bunków w p. inowrocławskim (G. 43 k. 327v). Wydzierżawił 1577 r. Sampolno Trlęskiemu (Boniecki). Dziedziczył 1579 r. w Policach (Pawiński, Wielkopolska). Jako spadkobierca stryja Jana, chorążego inowrocławskiego, kwitował 1588 r. WYsockich, kasztelaniców lędzkich, ze 100 zł z sumy 2.300 zł, którą zmarły ich ojciec zapisał był chorążemu (I. Kon. 23 k. 218v). Swoje części w Policach sprzedał 1591 r. za 8.500 zł bratu Janowi (ib. 25 k. 239v).
Jan, syn Wojciecha i Mielżyńskiej, kwitował 1564 r. z dóbr ojcowskich opiekunów swoich oraz swych braci i sióstr, to jest Stanisława z Budzisławia Wysockiego, sędziego ziemskiego kaliskiego, i Wojciecha Mielżyńskiego, wyznaczonych przez zmarłego stryja Jana (G. 43 k. 326). Wspólnie z bratem Bartłomiejem 1564 r. ustąpił praw do Chodowa i Wiewierza Sierakowskiemu (Boniecki). Celem wyposażenia siostry Krystyny, idącej za Rysińskiego, zastawił 1565 r. połowę swoją i brata w Nieborzynie za 1.200 zł Wojciechowi Mielżyńskiemu (G. 54 k. 147v). Od Jana Łuczylińskiego otrzymał 1571 r. zobowiązanie sprzedaży za 3.000 zł połowy wsi Łuczylino i Racięcice w p. kon. (G. 51 k. 542v). T. r. dziedzic Jabłkowa i części Polic (ib. k. 545). Z bratem Bartłomiejem podzielił się 1573 r. Lubstowem i Policami (Boniecki). Wieś Nieborzyno w p. gneiźn. wyderkował 1574 r. za 2.000 zł Stanisławowi Głębockiemu z Siernicza (I. Kon. 16 k. 605). T. r. nabył od Sierakowskiego Wierzbie i Luczylno (!) (Boniecki). Podczaszy brzeski kujawski, na połowie Lubstowa oprawił 1578 r. posag 5.000 zł żonie swej Katarzynie (Annie) Pstrokońskiej), córce Jakuba (R. Kal. 5 k. 22v; I. Kon. 23 k. 490v). Cześnik brzeski 1579 r. (I. Kon. 18 k. 505). Połowę Nieborzyna sprzedał t. r. Janowi Wilczyńskiemu (G. 58 k. 164v). Kaatarzyna Głembocka i jej syn Stanisław usiłowali 1579 r. intromitować się do jego dóbr w Lubstowie i Nowejwsi (ib. k. 546). Wysockich, kasztelaniców lędzkich, pozywał 1585 r. o uiszczenie długu 300 zł, zapisanego przez ich ojca swemu ojcu i stryjowi Janowi (ib. 21 k. 499). Procesował ich jeszcze i w r. 1588 (ib. 23 k. 176). Części w Nowejwsi w p. kon. sprzedał 1590 r. za 4.000 zł. Stanisławowi Ruszkowskiemu, chorążemu kaliskiemu (R. Kal. 6 s. 349). Od brata Bartłomieja kupił 1591 r. za 8.500 zł. jego części we wsi Police (I. Kon. 25 k. 239v). W 1593 r. potwierdził sprzedaż Ośna cz. Rynu oraz Wierzbi, dokonaną przez brata Siewierskiemu (Boniecki). Chorąży kaliski 1596 r. (ib.; I. Kon. 28 k. 98), Piotrowi Żychlińskiemu dał 1614 r. zobowiązanie stawienia do akt syna Adama, aby zaaprobował kontrakt zastawu ćwierci Lubstowa Wielkiego i całego Jabłkowa, które to wsie po zmarłej matce Pstrokońskiej spadły na synów, Adama i Wojciecha (I. Kon. 38 k. 148). Całe wsie Police i Jabłkowo w p. kon. rezygnował 1617 r. synowi Wojciechowi (R. Kal. 9 k. 45v). Żył jeszcze 1619 r. (I. Kon. 40 s. 2).
1. Adam, syn Jana, chorążego kaliskiego, i Pstrokońskiej, w imieniu własnym i brata Wojciecha uwolnił 1608 r. z poddaństwa Marcina Gołego, rybaka z miasteczka Ostrowia koło Śródki, dóbr kapituły katedralnej poznańskiej, ale będącego rodem z Polic (P. 980 k. 81v). W 1615 r. mąż Jadwigi Zakrzewskiej, córki Jerzego, podczaszego inowrocławskiego (I. Kon. 38 k. 411v; B. 50 k. 401, 438), która żyła jeszcze 1622 r. (B. 50 k. 438). Wraz z bratem Wojciechem kwitował 1618 r. ojca ze spadku po matce. Część Jarkowa sprzedał 1628 r. Przyjemskiemu (Boniecki). Dziedzic Lubstowa Wielkiego (I. Kon. 40 s. 2), elektor Władysława IV z województwa inowrocławskiego, dworzanin królewski, został 1633 r. starostą kruszwickim (Boniecki). Umarł 1635.24/XII. r. (ib.), pozostawiając synów: Konstantego, Mikołaja, Kazimierza oraz córkę Mariannę (I. Kon. 48 k. 108; MPH V, s. 766; ZTP 29 s. 229). O Kazimierzu i Mariannie nie wiem nic więcej.
1) Konstanty, syna Adama, starosty kruszwickiego, i Zakrzewskiej, w imieniu własnym i rodzeństwa mianował 1635 r. plenipotentów (ZTP 29 s. 229). Starosta kruszwicki 1639 r. (ib. s. 963). Część Sycewa w p. kon. sprzedał 1646 r. za 1.500 zł. ks. Hieronimowi Szadokierskiemu, proboszczowi iłżeckiemu i drzewickiemu (I. Kon. 58 k. 121). Kasztelan bydgoski 1657 r. (R. Kal. 14 k. 441), t. r. dziedzic wsi Rucko (I. Kon. 56 k. 273v). Członek sądu kapturowego województwa inowrocławskiego 1668 r. wyznaczony na pułkownika tego województwa 1669.27/V. r. (Dzieje Z. Kuj. II, s. 219, 237), mowa o nim jako o obłożnie chorym 1670.2/X. r. (ib., 318). Zapewne umarł krótko potem, w każdym razie przed r. 1678, kiedy już kasztelanem bydgoskim był Gąsiorowski. Żoną Konstantego była Barbara Drzewicka, z którą 1640 r. spisał wzajemne dożywocie (Boniecki). Inna żona (nie wiem, pierwsza czy druga), Marianna Rogalińska nie żyła już 1683 r. (ZTP 33 s. 476). Synem Konstantego był Rafał.
Rafał, syna Konstantego, kasztelana bydgoskiego, występował 1683 r. ze stryjem Mikołajem, starostą kruszwickim (ib.). W 1691 r. był mężem Eleonory Latalskiej, za którą wziął w posagu 20.000 zł. (p 1122 VIII k. 13). Była ona córką Władysława i Izabeli z Mielęckich, 2-o v. żony Adama Lubstowskiego, kasztelana kowalskiego i starosty kruszwickiego, stryjecznego brata Rafała (zob. niżej). Wspólnie z tą żoną wydzierżawił małżonkom Sobolewskim 1695 r. wsie Obrowo i Zembowiec w p. lipnowskim (I. Kon. 69 k. 561). Elektor Augusta II z województwem sieradzkim, dziedzic Lubstowa, wspólnie z żoną zastawił 1706 r. części Piotrowic w wojew. inowrocławskim za 5.500 zł. synowi i córkom Wojciecha Wawrowskiego (ib. 72 k. 238, 238v). T. r. Eleonorze brat jej Jerzy Latalski scedował swoją część sum na Policach, wsi dziedzicznej Rafała L-go (P. 1144 k. 89). Spisując 1708.18/XI. r. w Policach kontrakt małżeński o rękę córki swej Ludwiki z Janem Zakrzewskim, cześnikiem brzeskim kujawskim, oboje małżonkowie L-cy cedowali jej jako wyposażenie prawa swoje zastawne do wsi Zabiel i Gorzewo w wojew. łęczyckim, dane im niegdyś przez Katarzynę Potocką, starościnę wiślicką. Rafał żył jeszcze 1709 r. (I. Kon. 73 k. 11v), już nie żył 1711 r., a Eleonora z Latalskich była wówczas 2-o v. żoną Aleksandra Ścibor Marchockiego, podsędkowicza ziemskiego kaliskiego, i kwitowała Jana i Zofię z L-ch Szygłowskich, starostów kruszwickich (ZTP 39 k. 532, 574, 985). Żyła jeszcze 1715 r. (I. Kal. 159 s. 114), nie żyła już 1720 r. (ZTP 40 k. 1016). Po Rafale, prócz wspomnianej wyżej córki Ludwiki, zamężnej Zakrzewskiej, nie żyjącej już w 1727 r., a może nawet i wcześniej, w 1714 r., pozostali synowie: Władysław, Konstanty, Aleksander, Karol i jeszcze jedna córka, Joanna (czasem zwana Anną), zrazu w l. 1723-1728 żona Władysława Tomickiego, 2-o v. wydana w 1730 r., między 22/IX. a 24/XI. za Józefa Kamińskiego, z którym żyła jeszcze 1764 r., a była wdową 1775 r. i już nie żyła 1776 r. Dla administrowania dobrami Lubstów i Mikorzyce, spadłymi po Rafale na jego dzieci, syn Aleksander w imieniu własnym i rodzeństwa, to jest Władysława, Konstantego, Zygmunta, Karola i Joanny (Ludwika zamężna Zakrzewska może już wtedy nie żyła?), mianował w 1713 r. plenipotentów, a między nimi Macieja L-go, starościca kruszwickiego (I. Kon. 73 k. 209v). W 1720 r. Władysław i Konstanty najwidoczniej już nie żyli, bowiem wtedy tylko nieletni, Zygmunt, Aleksander, Karol i Anna (Joanna) pozwani byli przez Michała i Kazimierza braci Kurcewskich (ZTP 40 k. 1016).
(1) Zygmunt, syn Rafała i Latalskiej, zawierał 1728 r. jako spadkobierca brata Aleksandra komplanację z Mirosławskimi (I. Kon. 76 k. 257). Odziedziczone po swym ojcu dobra: Mikorzyce, Wola, Ławy i Bełżatki w wojew. sieradzkim dał 1729 r. swojej siostrze Tomickiej (I. Kal. 167 s. 90), a otrzymał od niej cesję sumy 5.000 zł. zapisanej przez Jakuba Porczyńskiego na Krzymowie i Borowie (ib. k. 313). Kwitował 1731 r. Latalskich ze sprawy o klejnoty należące się po zmarłej matce Eleonorze z Latalskich, a na tę matkę spadłych po jej matce, Izabeli z Mielęckich Latalskiej (G. 96 k. 39v).
(2) Aleksander, syn Rafała i Latalskiej, mianował 1721 r. plenipotentem brata Karola i innych (I. Kon. 75 k. 27). Z ojczymem swoim Marchockim, posesorem Lubstowa, i z bratem swym Karolem L-m pozywany był 1722 r. przez Kazimierza Kurcewskiego (ZTP 41 k. 5). Wspólnie z tym bratem i siostrą Joanną, dziedzice Lustwowa i Polic, byli pozwani 1722 r. przez Mariannę Wolską, wdowę po Mikołaju Mirosławskim 2-o v. po Józefie Trąmpczyńskim i przez jej synów Franciszka i Aleksandra Mirosławskich (ib. k. 261; Boniecki), T. r. Aleksander z tymiż bratem i siostrą wydzierżawił Lubstów od ojczyma (I. kon. 75 k. 333). Obu braci i siostrę pozywał 1723 r. wspomniany wyżej Kurcewski (ZTP 41 k. 945). Żył jeszcze 1725 r., kiedy to wspólnie z bratem Karolem wydzierżawił swój dziedziczny Lubstów od Marchockiego (I. Kon. 76 k. 65). Bezpotomny, nie żył już 1726 r., zamordowany. W 1727 r. jego spadkobiercy, małżonkowie Tomiccy kwitowali z 60 grz. główszczyzny Jakuba Racięckiego, posesora Kramska (ib. k. 165v), nie on był jednak właściwym zabójcą, bowiem t. r. Joanna i Władysław Tomiccy oraz Michał Zakrzewski, syn zmarłej Ludwiki L-ej, a więc siostra i siostrzeniec Aleksandra występowali przeciwko bratobójcy Karolowi L-mu (ZTP 45 k. 996v).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
336337338339[340]341342343344
