Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
43444546[47]48495051
Aberderowiczowie - Bieganowscy
1. Marcin, syn Marcina i Prusieckiej, zapisał 1599 r. swemu rodzeństwu Wojciechowi, Andrzejowi, Piotrowi, Janowi, Łukaszowi i Annie 300 zł, po 50 zł każdemu (N.164 k.137v). Części wsi Krąpiewo osiadłe i Łukowiec pustki p. nakiel. sprzedał 1602 r. za 1. 000 zł Maciejowi Wałdowskiemu, sędziemu grodzkiemu nakielskiemu (N.165 k.68). Nie wiem czy identyczny z tym Marcinem Marcin z p. brzezińskiego był mężem Barbary, córki Andrzeja, która w r. 1598 wraz z siostrą Dorotą, żoną Macieja tkacza, mieszcznina kiszkowskiego, prawa do sołectwa Skotnickiego i łan osiadły we wsi Brzączewo pow. pozn. sprzedała za 160 zł Janowi Kosickiemu (P.1402 k.609). Nie jestem również pewien, czy identyczny z Marcinem, synem, był Marcin z pow. płockiego, nie żyjący 1611 r., którego syn Maciej skwitował t. r. z 115 zł Macieja z oporowa Grocholskiego (Kc.126 k.246). Maciej ten wraz z żoną Anną Dobrosołowską, wdową po Wojciechu Karsowskim, wydzierżawil 1613 r. Wojciechowi Siedleckiemu na 2 lata część Drachówka (G.72 k.96). Dostał 1617 r. zapis 50 zł długu od Marcina Wardęskiego (G.74 302v). Nie żył 1622 r., kiedy wdowa po nim w imieniu własnym i dzieci z nim zrodzonych, tj. Marcina, Walentyna i panny Zofii, mianowała plenipotentów (P.1008 k.172v). W r. 1623 w imieniiu własnym i syna z pierwszego męża, Jana Karsowskiego, kwitowałą się z dzierżawy Drachówka z Anną Rosnowską 1-o v. Karsowską, 2-o v. Rożnowską (G.76 k.427v).
Walenty z Bendorzyna, nie żyjący 1686 r., i żona jego Konstancja Głuchowska, nie żyjąca 1691 r., byli rodzicami Wojciecha, którego pierwszą żoną była 1684 r. Zofia Żółtowska, córka Pawła i Jadwigi Sulkowskiej (Py.155 s.85). Oprawil jej w r. 1686 posag 2. 500 zł, a ona skwitowała braci swych, księży Jana i Feliksa Żółtowskich (P.1112 VII k.62v). Żeniąc się po raz drugi w r. 1690 z Marianną Szczucką, córką Jana, zapisał jej przed ślubem dług 1. 000 zł (Ws.76 k.202v). Wojciech nie żył 1711 r., zaś Marianna nie żyła już 1741 r. (Kośc.321 s.103). Z Żółtowskiej były córki: Barbara, ur. w Perzynach, ochrzcz. we wrześniu 1685 r. (LB Zbąszyń), Ewa, 1691 r. żona Jana Kokalewskiego, Rozalia, 1695 r. żona Stanisława Szczuckiego, brata macochy, Katarzyna wreszcie, żona 1-o v. 1704 r. Jana Szatkowskiego (Szadkowskiego), 2-o v. 1713 r. Tomasza Śliwnickiego. Synem Wojciecha, urodzonym z Żółtowskiej, był Walenty.
Walenty w r. 1711 oprawił 4. 000 zł posagu żonie Joannie z Drzewców Mikołajewskiej, córce Tyburcego z Anny Koszutskiej (P.1146 I k.139v). W r. 1712 posesor Kowalewka (P.284 k.166v). Robował swój testament 1715 r. (Kośc.311 s.348), był wykonawcą testamentu szwagra Jana Szadkowskiego (ZTP 42 k.171). Posesor Dębowej Łęki 1726 r. (ib.44 k.881). Córki Teresie, idącej do klasztoru, zapisał 1728 r. sumę 2. 000 zł (P.1211 k.91v). W r. 1732 żonie zapisał po swej śmierci sumę 4. 000 zł (P.1235 k.107v). Oboje z żoną żyli jeszcze 1738 r. (P.1253 k.211v) nie żylijuż 1746 r. (Rel.Kal.131 s.490). Córka ich, wspomniana już Teresa, wstąpiła 1728 r. do benedyktynek poznańskich (P.1211 k.91v). Inne córki: Helena zaślubiła 1 X 1737 r. Adama Wyssogotę Zakrzewskiego i umarła jako wdowa w Gostyniu 2 II 1801 r. licząc ok. 90 lat, Marcjanna była 1726 r. żoną Wojciecha Dzierżykraja z Chomęcic Morawskiego. Synem Walentego i Mikołajewskiej był Wawrzyniec.
Wawrzyniec z Będorzyna, ur. ok. 1720 r. Jak już wiemy, pieczętował się Wyskotą. Zaślubił 22 V 1741 r. Katarzynę Mańkowską, córkę Wojciecha i Elżbiety Kwileckiej (LB Modrze; Kośc.321 k.8v; 324 k.3v). Nabywszy t. r. od teścia za 40. 000 zł wieś Koszkowo p. kośc., na połowie dóbr oprawił posag 35. 000 zł tej żonie (P.1263 k.118). W r. 1746 nabył za 70. 000 zł od Andrzeja i Marcina Daleszyńskich wieś Daleszyno p. kośc., a od ich brata Jakuba dostał równocześnie zobowiązanie do sprzedaży również i jego części w tej wsi (P.1285 k.5v, 7v). Tę ostatnią wieś 1747 r. sprzedał na 3 lata sposobem wyderkafu za 30. 000 zł teściowi Mańkowskiemu (P.1290 k.151). Od Jana Gruszczyńskiego kupił 1750 r. za 33. 000 zł Malewo p. pozn. (P.1298 k.159v). Koszkowo sprzedał 1753 r. za 42. 000 zł Katarzynie Przyjemskiej, wdowie po Antonim Ulatowskim, pułkowniku wojsk kor. (P.1309 k.147). Cześnik płocki w latach 1753 i 1754 (Kośc.326 k.17; P.1313 k.169v). Już jako podczaszy łomżyński w r. 1755 zastawil Malewo na jeden rok za 14. 000 zł Kasprowi Rożnowskiemu (P.1316 k.201). Sędzia kapturowy poznański 1764 r. (Ws.186 k.70). Umarł w Daleszynie, mając 67 lat, 29 XII1787 r. i pochowany został w Starym Gostyniu (LM Stary Gostyń). Jego żona żyła jeszcze 12 VII 1769 r. (LB Stary Gostyń). Ich córka Elżbieta Joanna, ochrzczona 12 IV 1742 r. (LB Modrze), była wydana w Starym Gostyniu 2 II 1768 r. za Andrzeja Dzierżykraja z Chomęcic Morawskiego, skarbnika poznanskiego. Syn Wawrzyńca i Mańkowskiej - Wojciech.
Wojciech Michał, ochrzczony z wody 6 X 1743 r. (LB Modrze), z ceremonii 13 IX 1759 r. (LB Stary Gostyń), dokumenty swe pieczętował Nałęczem. Dziedzic Daleszyna, był też dziedzicem części wsi Michałówka p. winnickiego parafii tywrowskiej, przysądzonej jemu i jego siostrzenicy Józefie z Morawskich Gorzeńskiej, dekretami z r. 1759 i 1779, jako spadkobiercom przez Mańkowskich, kwileckich i Niezabitowskich, Iwana Kleszczewskiego. W r. 1789 wraz z Andrzejem Gorzeńskim, regensem ziemskim wschowskim, mężem swej siostrzenicy Józefy Morawskiej, do spraw związanych ze spadkiem po Kleszczewskich mianował plenipotentów (P.1366 k.17). Część w Michałówce sprzedał 12 III 1790 r. za 21. 000 zł Stanisławowi i Michałowi Żaboklickim, wojszczycom zwinogrodzkim. Umarł w Poznaniu 3 XI 1811 r. (LM Fara).
2. Andrzej, syn Marcina i Prusieckiej, żeniąc się 1626 r., krótko po 6 VII z Katarzyną Krochowską, córką Jana, oprawił jej przed ślubem posag 500 zł (P.1017 k.455v; 1415 k.472v). Była bezpotomna i nie żyła już 1628 r. Andrzej żył jeszcze 1637 r. (Kc.128 k.61).
3. Łukasz, najmłodszy syn Marcina i Prusieckiej, w r. 1637 części ojczyste wsi Krąpiewo p. nakiel. sprzedał za 1. 000 zł Janowi Jakubowi Smoguleckiemu, staroście nakielskiemu (N.223 k.1100v). Wraz z żoną Marianną Turzyńską skwitowali 1638 r. z 300 zł Annę Łochyńską, pisarzową grodzką nakielską (N.178 k.50).
@tablica
Anna Banderska(!), żona Piotra Dąbrowskiego 1653 r. Konstancja Bandorska(!) zaślubiła przed 13 IV 1704 r. Franciszka Żydowskiego, sługę Kołaczkowskiego.
Będostowscy, Bendostowscy, zob. Banastowscy.
Będuscy, Benduscy. Ur. Wojciech zaślubił 1-o v. 28 I 1683 r. Barbarę Ulejską (LC Pogorzela). Oboje służyli we dworze w Głuchowie u Radzewskich. Barbara umarła po połogu 6 III 1684 r. (LM Pogorzela) i Wojciech przed 6 XII 1688 r. zaślubił 2-o v. Reginę N. Z pierwszej żony córka Jadwiga Franciszka, ochrzczona 5 III 1684 r., z drugiej: Barbara Anna, ochrzczona 6 XII 1688 r., Jadwiga, ochrzczona 29 IX 1690 r., Franciszek Józef, ochrzczony 30 III 1692 r., Marcin, ochrzczony 3 XI 1694 r., Karol, ochrzczony 12 XI 1696 r., Anna, ochrzczona 6 VII 1698 r., Magdalena, ochrzczona 15 VI 1701 r. (LB Pogorzela).
Będziescy z Będzieszyna p. kal. Blizbor z Będzieszyna łan w Szczurach w p. kal. zobowiązał się 1446 r. sprzedać za 30 grz. Janowi ze Szczur (I.Kal.3 k.206v). T. r. od Żyda kaliskiego Kaniana kupił część w Będzieszynie, którą ten pozyskał za dług na Jadwidze, żonie Michała z Borucina (ib.k.208). Połowę tej wsi sprzedał 1447 r. Stanisławowi Broniszowi z Broniszewic (P.1379 k.185v). Anna ze swym synem niedzielnym mikołajem z Będzieszyna miała 1449 r. sprawę z Janem ze Sliwnik o sołectwo w Blizanowie (Py.11 k.159v). Mikołaj B. w długu 60 grz. zastawił 1448 r. Marcinowi z Czyrnina, synowi Jana Potarzyckiego dwa łany sołeckie w Blizanowie (I.Kal.4 k.182). T. r. Agnieszka, żona Mikołaja Mozgowca z Będzieszyna, zeznała 3 grz. Marcinowi z Leziony (ib.4 k.210v). Mikołaj z Boszkowa, niegdy z Będzieszyna, i jego rodzony brat Maciej z Będzieszyna, niegdy z Boszkowa, 1456 r. (Py.11 k.281v, 282). Ks. Mikołaj, pleban w Lenartowicach, i ks. Tomasz, pleban w Raszkowie, bracia rodzeni niedzielni, w r. 1461 zastawili swą część w Będzieszynie za 12 grz. wdowie i synowi Wojsława z Bniewa (ib.1 k.34v). Ks. Mikołaj niegdy z Będzieszyna kwitował w r. 1462 z długów swą siostrę stryjeczno-rodzoną Jadwigę z Rusinowa (ib.k.92). Piotr, zw. Długi Piotr, burgrabia koniński, całą swą część wyderkową w Szymanowicach p. kal. sprzedał wyderkiem 1495 r. Janowi Łowęckiemu Dupie (P.1383 k.67v). Żył jeszcze w r. 1499 (P.1389 k.56v).
Jan B. cz. Gutowski miał siostrę Katarzynę, żonę Piotra Gałęskiego Więławka (I.Kal.48 s.129). Mąż Zofii Szczurskiej córki Stanisława, która 1526 r. staw zwany Starym na rzece Jarynia we wsi Szczury p. kal. nabył sposobem wyderku na lat sześć za sześć i pół grz. od Mikołaja Szczurskiego (P.1393 k.121v). Wojciechowi miłaczewskiemu swemu szwagrowi 1531 r. sprzedał część swą w Szczurach za 200 grz. (I. i D.Z.Kal.2 k.175v, 226v). Dziedzic w Będzieszynie 1532 r. (ib.k.186), na połowie tej wsi oprawił w r. 1533 posag 100 grzywien żonie Zofii Szczurskiej (ib.k.208v). Zofia w r. 1534 kupiła od brata Mikołaja Szczurskiego folwark w Szczurach i części wsi pustej Sziakowo p. kal. (P.1393 k.679v). Od tego Mikołaja kupił za 400 zł w. 1544 r. części w tych wsiach Jan B. (I. i D.Zs.Kal.6 k.382; 7 k.10). Dostał 1546 r. od Wojciecha Szczurskiego zobowiązanie sprzedaży za 215 grz. części w tych wsiach (I.Kal.9 k.362v) i zarazem zobowiązał się sam części kupione tamże za 215 grz. od Wojciecha Rąbczyńskiego, wyderkować za 100 grz. Stanisląwowi Tarzeckiemu (ib.k.365). Wacław Szczurski dał mu 1547 r., części w Szczurach i łąkę w Siakowie (I.i D.Zs.Kal.6 k.421v), zatrzymując jedynie dożywotnie ich posaidanie (ib.k.424v). W r. 1550, kiedy Jan zobowiązał się wyderkować za 50 zł dwa łany roli pannie Barbarze Gniazdowskiej, nazwany B-im alias Gutowskim (I.Kal.12 s.91). Zofia Szczurska w asyście synów Sebastiana i Wacława swoje części w Szczurach, odziedziczone po siostrze Dorocie, zamężnej Łaszczyńskiej, oraz te, które synowie jej nabyli od Róży Szczurskiej, żony opatrz. Jana Trzpiołki (Trzeplki), obywatela uniejowskiego, i te, które odziedziczyli po swym wuju Piotrze Szczurskim, sprzedała 1556 r. za 800 zł Janowi Łaszczyńskiemu (P.1396 k.407). W r. 1561 Jan B. połowę Będzieszyna sprzedał sposobem wyderkafu za 500 zł narzeczonej syna Sebastiana, Dorocie Wolickiej (P.1397 k.111v). Oboje z żoną zostali 1562 r. skwitowani z 315 grz. przez pannę Barbarę Kwiatkowską (I.Kal.27 s.216). Jadwiga, córka Jana, żona Lewkowskiego 1550 r., synowie Jana i Szczurskiej: Sebastian i Wacław.
1. Sebastian krótko po 17 XI 1561 r. ożenił się poraz pierwszy z Dorotą Wolicką, corką Jana (P.1397 k.111v). Dorota 1562 r. została intromitowana do połowy Będzieszyna, nabytej od Męża sposobem wyderkafu za 500 zł (I.Kal.27 s.548). Żyła jeszcze 1564 r. (ib.29 s.26). Drugą żoną Sebastiana była Barbara Gorzycka cz. Kembłowska, wdowa po Piotrze Napruszewskim, która 1567 r. pozywała swych braci Gorzyckich (Py.106 k.341v), a 1574 r. dobra swe we wsiach Gorzyce, Budziłowo, Kłembowo, Lipie p. pyzdr. dała Andrzejowi Kembłowskiemu (R.Kal.4 k.165v). Sebastian na połowach wsi Będziszyn i Szczury oprawił 1576 r. tej drugiej żonie posag 1. 200 zł (ib.k.279v). Żył jeszcze w r. 1592 (I.Kal.59 s.1450). Umarł bezpotomnie i wdowa po Sebastisnie oprawę swą na wsiach Będziszyn i Szczury scedowała Sebastianowi Bykowskiemu, mężowi Doroty Będzieskiej, który z kolei 1596 r. cedował to Wysockiemu (ib.k.870v).
2. Wacław, drugi syn Jana i Szczurskiej. W r. 1555 wraz z bratem Sebastianem od ciotki Róży Szczurskiej żony sł. Jana Trzpiotki ze Strykowa, obywatela uniejowskiego, nabyli za 600 grzywien części w Szczurach i pustce Siakowo p. kal. (I. i D. Z. Kal.6 k.461). Od rodziców wraz ze swą żoną Anną Złotowską, córką Szymona miecznika kaliskiego, nabyli t. r. sposobem wyderkafu za 500 zł części w Szczurach i Siankowie oraz 4 kmieci w Będzieszynie (ib.k.461v). Połowę stawu w Będzieszynie sprzedał 1570 r. bratu Sebastianowi (R.Kal.3 k.279). Żona jego druga Małgorzata Wolicka, mając oprawę na częściach w Będzieszynie i Szczurach p. kal. aprobowała 1578 r. zastaw tych dóbr dany Ambrożemu Bieniawskiemu (I.Kal.45 s.204). W r. 1585 miał role w Szczurach (R.Kal.5 k.469). Z żoną Małgorzatą Wolicką w r. 1590 wieś Szczury, daną im w dożywocie przez Jana B-go, syna Wacława z pierwszej żony, oraz zżonę jego Jadwigę Tomicką, wydzierżawił temuż synowi za 210 zł (I.Kal.58 s.859). Wacław cedował im też w r. 1592 zapis ugodowy z bratem Sebastianem dotyczący stawu w Będzieszynie (I.Kal.59 s.1450). Temuż synowi Janowi i jego drugiej żonie rodzice wydzierżawili pewne dobra w r. 1595 (ib.62 s.1299). W r. 1601 Wacław, jako brat i spadkobierca Sebastiana, kwitował się z wdową po nim (ib.67 s.45). Nie żył już 1602 r., kiedy wdowa zawierała kontrakt z Jadwigą z Wolickich Potocką (I.Kal.68 s.629). Wspomniany już jego syn Jan, urodzony z pierwszej, żony. Córką Wacława była Dorota, 1596 r. żona Sebastiana Bykowskiego.
Jan, syn Wacława, w r. 1581 zapisał dług 300 zł żonie swej Jadwidze Tomickiej (ib.47 s.515), a w r. 1582 na połowie części w Będzieszynie i Szczurach oprawił 2. 000 zł posagu tejże żonie, córce Wawrzyńca, zaś w r. 1583 spisał z nią wzajemne dożywocie (ib.k.269v, 309v). Żyła jeszcze w r. 1590 (ib.58 s.859), była bezdzietna i spadek po niej brali Tomiccy, bracia jej i bratankowie (ib.90b s.2086). Drugą żoną Jana była 1595 r. Anna Baszkowska, wraz z którą zapisał dług 60 zł ojcu i macosze (ib.62 s.1299). Oboje 1605 r. zeznali dług 100 zł Maciejowi Tarzeckiemu (ib.71 s.1130). Chyba ten sam Jan w r. 1613 na połowie części Będzieszyna i Szczur oprawił posag 500 zł żonie Mariannie Dobrzyckiej, a 1615 r. spisał z nią dożywocie (R.Kal.8 k.279, 427). W r. 1620 ta Marianna, już wdowa, mianowała plenipotentów (I.Kal.86 s.26). W r. 1622, już jako 2-o v. żona Macieja Klichowskiego, występowała w imieniu własnym i córek zmarłego Jana B., Urszuli, żony Andrzeja Gawrońskiego, Łucja, żona Jana Wturkowskiego, i Jadwigi niezamężnej (I.Kal.88 s.1260), Urszula Gawrońska i Łucja Wturkowska dziedziczki części w Będzieszynie i Szczurach, sprzedały wtedy te dobra za 5. 000 zł Łukaszowi Kęszyckiemu i Katarzynie Droszewskiej, małżonkom (R.Kal.10 k.82v). Trzecia córka Jadwiga, żona Adama Poklękowskiego, sprzedała swoją część Kęszyckim za 1. 000 zł w r. 1624 (ib.k.235). Michał B. zaślubił 13 VIII 1724 r. Franciszkę Parczewską (?) z Kurowa (LC Droszew). Zob. tabl.
@tablica
Będzyńscy. Jan, mąż Anny z Wysławic Dąbrowskiej, której w r. 1608 dał zobowiązanie Piotr Przetocki (p.980 k.652). Ta Anna przed 1610 sprzedala części w Wysławicach p. pyzdr. Zofii Mikołajewskiej, żonie Jana Ciosnowskiego (P.1407 k.115v). W r. 1620 oboje małżonkowie wydając córkę Annę za Jana Barszczykowskiego zapisali mu w posagu za nią sumę 1. 200 zł (P.1004 k.151). Anna nie żyła w r. 1626, kiedy córki jej i Jana Będzyńskiego: Anna, żona Jana Barcikowskiego (Barszczykowskiego), Zofia, żona Pawła Umińskiego, Elżbieta i Katarzyna, panny, zostały skwitowane przez Walentego Dobrzynieckiego (P.1016 k.244). Elżbieta była w latach 1630-41 żoną Stanisława Skoroszewskiego. Po śmierci ojca Anna Barcikowska, Elżbieta i Katarzyna, już żona Andrzeja Włostowskiego, części Sepna p. kośc., spadłe po matce, sprzedały 1633 r. za 6. 000 zł Wojciechowi Ossowskiemu i jego żonie Annie Dziekczyńskiej (P.1417 k.968v). Może drugim mężem Anny Barcikowskiej był 1645 r. Florian Kosiński? Bardzo to jednak niepewne, bo inna Anna Będzyńska była w r. 1627 żoną Eremiana Domiechowskiego. Kosińska mogła być więc identyczną i z tą ostatnią.
Jan, syn zmarłego Jana (może więc identyczny z powyższym, lub syn jego), zapisał 1610 r. dług 100 zł Stanisławowi Gablińskiemu (P.984 k.619). Jan, ten sam czy inny, ekonom z Ostroroga w l. 1612-1615 (LB Grodzisk). Jan, mąż Anny Zachariaszówny, mieszczki wągrowieckiej, sam też nazwany czasem "sławetnym", dzierżawił wraz z tą żoną w r. 1624 od Marcina Grzymułtowskiego wsie Żórawia i Kowalewko p. kcyń. (Kc.19 k.240v). Jego żona występowała 1625 r. jako rodzona siostra opatrznych i sławetnych Zachariaszczyków, synów zmarłej Marianny, mieszczki wągrowieckiej (Kc.19 k.597v). W r. 1636 dzierżawili oboje Tomiszewo od Andrzeja Mirosławskiego (G.80 k.105). Jan nie żył w r. 1640, kiedy wdowa wychodząc powtórnie za Stanisława Jeżykowskiego, dostała od niego przed ślubem zapis 10. 000 zł (Kc.128 k.241v, 243). Oboje Jeżewscy żyli jeszcze 1649 r. (P.1060 k.418). Anna, jako wdowa i po tym drugim mężu, w r. 1653 zapisała synowi Mikołajowi B-mu sumę 2. 000 zł (P.1066 k.91v). Umarła między r. 1654 i 1664 (N.227 k.333). Jan i Anna mieli synów Mikołaja i Wojciecha Stanisława, oraz córki: Mariannę wydaną w r. 1648 za Jana Marcina Małoklęckiego, i Magdalena, w r. 1651 żona Wojciecha Jeżewskiego.
1. Mikołaj, małoletni 1653 r., uczestniczył obok braci (a więc było ich kilku!) i sióstr w odziedziczonej po ojcu kamienicy w Rynku Poznania. Wojciech Jeżewski dał zań wtedy zobowiązanie sław. Janowi Krauze, iż doszedłszy lat sprzeda mu swą część tej kamienicy za 2. 000 zł (N.227 k.58v). Testament spisał 15 I 1670 r. we wsi Zakrzewku i umarł t. r. Był bezdzietny, a spadek po nim brali sukcesorowie sióstr Małoklęckiej i Jeżewskiej (N.185 k.181; Kośc.306 k.228).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
43444546[47]48495051
