Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
44454647[48]49505152
Aberderowiczowie - Bieganowscy
2. Wojciech Stanisław skwitował 1654 r. swą matkę z 2. 000 zł, zapisanych sobie w działach (N.227 k.333). W r. 1664 cedował bratu Mikołajowi 1. 250 zł z sumy 5. 000 zł, zapisanych sobie sposobem długu przez matkę (N.184 k.20v). Umarł w r. 1668. W kościele w Wągrowcu znajduje się nagrobek obu braci Mikołaja i Wojciecha z ich portretami. Znajdują się tam roczne daty ich śmierci oraz rysunki czterech herbów. Pierwszy z nich to podkowa barkiem w dół. Stoi w niej miecz lub krzyż. W klejnocie ręka z mieczem. W napisie: "Dominus Albertus de armis Balina Będżyński". To więc jest owa "Balina", może po prostu zniekształcona forma Beliny. Herby drugi i trzeci to typowe gmerki mieszczańskie. Czwarty wreszcie - Jastrzębiec może w związku z Jeżewskimi którzy byli Jastrzębcami. nie wiem czy z powyższymi miał coś wspólnego ur. Jan, chrzestny 16 IX 1786 r. (LB Lwówek).
Bęklewscy, Beklewscy z Beklewa w z. dobrzyń. Andrzej, nie żyjący w r. 1610. Jego syn ks. Wawrzyniec w r. 1610 części swe we wsi Beklewie i pustkach Modzoły w z. dobrzyń. dał rodzonemu bratu Sebastianowi (P.1407 k.291v). Jan, syn Stanisława z wojew. płockiego, okazywał rany 1631 r. (I.Kon.46 k.521).
Nie wiem, czy z tej rodziny, czy spośród mieszczan pochodził Kasper Beklewski, dr filozofii i medycyny w Koninie, pochodzący chyba z wojew. płockiego, pisany "szlachetnym". W r. 1602 kwitował z 100 zł Wojciecha Smarzewskiego (I.Kon.30 k.287). Mając sobie zastawione przez Andrzeja Grodzieckiego wsie Szczepidło i Głodno p. kon., wydzierżawił mu je w r. 1605 (ib.32 k.266v). W r. 1606 żona Kaspra, Anna, nazwana wtedy Mroczkowską, występowała jako spadkobierczyni szl. Zofii, żony sław. Wojciecha Chockiego, kowala i obywatela kaliskiego, i mianowała plenipotentów (ib.k.438v). Kasper nie żył 1610 r. i wtedy wdowa nazwana "uczciwą" Anną Niedbalanką, dostała zapis długu 800 zł od Andrzeja Przyjemskiego, kasztelana gnieźnieńskiego (ib.35 s.189). W r. 1614 wdowa, szl. Anna Mroczkowska, siostra i spadkobierczyni bezpotomnego Stanisława Mroczkowskiego, mianowała plenipotentów (ib.38 k.54). Uczec. Anna Niedbalanka, jako opiekunka synów Adama i Wojciecha, części wsi Bielawy, zastawione zmarłemu mężowi przez Andrzeja Wolskiego za 864 zł, wydzierżawiła 1615 r. Janowi Wolskiemu (ib.k.493). W r. 1635 dostała od syna Wojciecha cesję sumy 1. 000 zł, zapisanej doktorowi sposobem długu przez Jarosława Sokołowskiego, starostę radziejowskiego (ib.48 k.82v). Przed śmiercią część zwaną Bęklewizna na przedmieściu Konina Borzętowie sprzedała Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadw. kor. (ib.58 k.106v). Synowie doktora Kaspra i Anny Niedbalskiej cz. Mroczkowskiej, Adam i Wojciech, w r. 1614 w asyście matki procesowali Jana Wolskiego, syna Andrzeja, który od ich ojca przez jakiś czas dzierżawił Bielawy p. kon. i nie zdal tej wsi w czasie określonym umową (ib.38 k.315v). Adam był 1625 r. podpiskiem grodzkim kaliskim (P.153 k.246). Nie żył w r. 1630, kiedy to jego brat i spadkobierca, Wojciech, cedował matce sumę należną im obu (I.Kal.96 s.202). Ów Wojciech pisany czasem szlachetnym, czasem sławetnym, obywatel koniński, dał matce 1630 r. dożywocie na sumach ojcowskich (R.Kal.11 k.191). Był bezdzietny i nie żył już 1638 r. (I.Kon.48 k.616, 643), a w r. 1639 spadkobiercy jego, mieszczanie: uczc. Walenty Dzielik z Lipna, brat stryjeczny, Zofia, wdowa po Wojciechu Rokickim i jej syn Wojciech, Barbara Cywińska, żona sław. Szymona kowala, Małgorzata Cywińska, żona sław. Szymona Pieczychowicza, obywatela z Lipna, Jan Józwowicz alias Dzielik, obywatel z Lipna, Jan Dzielik alias Wzgardzony, obywatel ze Skąpego, w imieniu swoim i innych krewnych zmarłego, sumę 2. 000 zł zapisaną przez Adama Grodzieckiego zmarłym braciom Beklewskim scedowali kościołowi paraf. w Koninie (ib.48 k.643).
Bęscy h. Jastrzębiec, wedle Bonieckiego ze wsi Bęchy p. bielskiego, wojew. płockiego. Jan oprawił 1615 r. posag 600 zł żonie Annie Niałeckiej (P.1409 k.440v). Anna B. z Pożarowa (może córka poprzednich, Niałeckich, bowiem zwano też Pożarowskimi), żona 1-o v. Stanisława Borzejowskiego, 2-o v. 1640 r. Melchiora Walewskiego (P.165 k.422). Andrzej, mąż Anny Dobieszewskiej, córki i jedynej spadkobierczyni Macieja, która w r. 1634 połowę wsi cz. miasta Łubowo p. gnieźn., spadłą po ojcu, sprzedała za 15. 000 zł ks. Adamowi Leśniewskiemu, archidiakonowi gnieźnieńskiemu (P.1418 k.72v). Andrzej w imieniu własnym i żony kwitował 1639 r. ks. Leśniewskiego z 300 zł pozostałych z ceny Łubowa (G.80 k.541). Jan, syn zmarłego już Zygmunta, pozywał 1641 r. Annę z Tuchorzy, wdowę po Andrzeju Zbijewskim, staroście babimojskim (P.166 k.443).
Białaczewski h. Odrowąż, z Białaczowa p. opocz. Andrzej zw. Straszem, nie żyjący 1523 r., ojciec Zofii, wtedy żony Mikołaja Smigielskiego (Kośc.233 k.92).
Białaszewscy, Białaszowscy. Maciej, współuczestnik 1582 r. zabójstwa Wojciecha Skrzetuskiego (P.938 k.590). Za Wawrzyńca, syna zmarłego Stanisława, ręczył 1600 r. Maciejowi Krzyckiemu Piotr Kucharski (Ws.17 k.165v). Stanisław, tenutariusz wsi Pamiętowo 1608 r. (P.143 k.247). Stanislaw zwany Oroch wraz z żoną Barbarą Jadamczewską kwitował w r. 1602 z 1. 000 zł Wojciecha Trzebińskiego (I.Kal.68 s.1705) spadkobierca brata Feliksa, mianował 1614 r. plenipotentem brata Jana (Kc.126 k.671v). Zpisał 1619 r. dług 3. 000 zł żonie (Kc.127 k.18). Brata Jana mianował plenipotentem 1622 r. (ib.k.673v), a w r. 1623 dokonał na jego rzecz cesji (Kc.19 k.33v). Anna, żona Wojciecha Fredry. Oboje nie żyli 1729 r.
Białczyńska ur. pani B., pochowana 11 IX 1751 r. u Reformatów w Miejskiej Górce (Nekr.).
Białeccy z Białcza p. pozn., par. chrzypskiej. Bartosz z Białcza herbu Przosna w l. 1415-1416 (P.4 k.115v, 157). Przecław 1418 r. (P.5 k.77). Przybigniew Soczewka z Białcza występował 1423 r. (P.7 k.133v, 191v), zapisał 1426 r. Mroczkowi z Kaczlina 12 grz. (P.7 k.111v). Był ojcem Mikołaja występującego w r. 1425 (P.8 k.49). Małgorzata, córka Przecława z Izdebna, żona Mikołaja z Białcza 1430 r. (P.11 k.58v). Małgorzta z córką Anną vel Hanką miała 1448 r. termin z Baszem z Przyborowa. Synem owej Małgorzaty był Bogusz z Białcza (P.17 k.127, 180v). Przecław i Bogusz, dziedzice w Bialczu, kupili 1434 r. za 200 grz. od Piotra Obrzyckiego połowę Białcza i jezioro Kostrzyek należące do wsi Chrzypsko (P.1378 k.10). Bogusz z Białcza czwartą część w tej wsi, kupioną od Obrzyckiego, sprzedał 1435 r. Przybigniewowi z Jaroszewa (ib.k.86). Przecław w r. 1442 otrzymał cesję prawa bliższości do części w Białczu od Fiemy żony Basza Przyborowskiego, którą ona dostała w spadku po rodzonym jej bracie Piotrze Obrzyckim (P.14 k.165). Grzegorz z Białcza miał 1438 r. termin z rodzoną siostrą Jadwigą, żoną Mikołaja Lutomskiego (ib.k.50v, 68v), a 1440 terminy z Fiemą z Przyborowa i wraz z żoną Agnieszką z ks. Maciejem, plebanem w Chrzypsku (ib.k.76, 92v). Dersław, dziedzic w Białczu, nie żyjący w r. 1462, bezdzietny, stryj Macieja i Jakuba, braci niedzielnych z Popowa (P.1384 k.120v).
Jakub Popowski, pozwany 1462 r. przez Filipa niegdy Parkowskiego o czwartą część w Białczu, którą Filip kupił był od Jakuba B., brata stryjecznego Jakuba (P.18 k.304). Ten sam Jakub, zwany już Białeckim nabył sposobem wyderkafu za 112 zł w. 1481 r. od Mikołaja Bielejewskiego 2 łany osiadłe w Bielejewie p. pozn. (ib.k.137v). Od Piotra Mościejewskiego nabył wyderkiem 1483 r. za 20 zl w. młyn wodny w Mościejewie zw. Nadolnym (P.1384 k.176). Barbara, wdowa po Jakubie, miała w latach 1487 i 1488 termin z Mikołajem i Wojciechem, synami Jakuba (P.21 k.94, 141v). Córka jego Małgorzata Białecka, w r. 1498 niezamężna, miała termin z Janem Watą z Gorzyc (P.859 k.5). W r. 1499 żona Jana Kaczlińskiego (ib. k.45v). W r. 1500 połowę wsi Popowo cedowała swym rodzonym siostrzeńcom, Mikołajowi, Jadwidze, Annie i Barbarze Popowskim (ib.k.121). Miała więc chyba siostrę za Popowskim? Jan Kaczliński, jej mąż począł się zwać też B-im, oboje dziedzice Kaczlina i Białcza 1531 r. (P.1393 k.466v). Małgorzata w r. 1532 jezioro zw. Małe Jeziorko koło dworu w Białczu sprzedała sposobem wyderkafu za 17 i pół grz. Wawrzyńcowi Chrzypskiemu (ib.k.501). W r. 1543, już jako wdowa, łan roli pustej w Białczu i jezioro Kostrzynek w tej wsi sprzedała za 100 zł sposobem wyderkowym Peregrynowi Kurskiemu (P.1395 k.27). Swe części w Białczu dała 1555 r. swym synom Kaczlińskim (P.1396 k.285), którzy poczęli zwać się czasem B-imi (zob.Kaczlińscy).
Jan B. z Durmowa zapisał 1471 r. dług 9 grz. braciom z Lutomia (P.20 k.100v).
Jan z Białcza, nie żyjący już 1488 r., kiedy wdowa po nim Elżbieta ze Srzemu wraz z córkami: Małgorzatą, Elżbietą i Burnetą, niedzielni dziedziczkami w Bialczu, sprzedała połowę tej wsi za 170 grz. Jerzemu (Grzegorzowi) z Grobi. Stryjem tych sióstr był Mikołaj z Białcza, wójt międzyrzecki, wujem rodzonym Tomasz ze Srzemu (P.1387 k.94v). W r. 1490 Burneta i Małgorzata skwitowały tego Grobskiego z połowy ojcowizny w Białczu (P.21 k.194). Elżbieta matka oraz córki, Małgorzata i Elżbieta, nie żyły 1519 r., kiedy Burneta B., żona Jana Rosnowskiego, ich spadkobierczyni, w asyście stryja Wincentego Strzeżmińskiego i wuja Jana Grodzickiego Wódki sprzedała za 100 grz. sposobem wyderkafu Łukaszowi Polickiemu połowę wsi Chudopsice p. pozn., którą nabyła wraz z matką i siostrami wyderkiem za tęż sumę od Sędziwoja z Chudopsic i od Anny z Linia, żony Jakuba ze Srzemu (P.1392 k.273v).
Białeccy z Białcza w p. kościańskim, zob. Białojezierscy
Białeccy różni. Jan, w r. 1561 sługa Jadwigi Gwiazdowskiej, faktor w Gwiazdowie (G.263 k.390v). Andrzej w r. 1652 skwitowany z 160 zł długu przez Jana Czerwińskiego (P.1064 k.211). Marcina, nie żyjącego 1654 r., syn ks. Tomasz, kanonik kolegiaty szamotulskiej, spadkobierca rodzonego brata Macieja, wraz z bratem Wawrzyńcem wydzierżawił t. r. wieś Szetlewo od ks. Jana Strzałkowskiego, kanonika poznańskiego (Py.151 s.93). Ks. Tomasz nie żył już w r. 1676, kiedy inny jego brat i spadkobierca, Stanisław, sumę 2. 000 zł, zapisaną im przez Piotra Strzałkowskiego w r. 1654, scedował ks. Stanisławowi Bieczyńskiemu, rektorowi bydgoskiemu kolegium jezuitów (P.185 k.607).
Jakub (czasem pisany Białęckim) wraz z żoną Jadwigą Zielonacką, był 1662 r. pozwany przez Marcina Biskupskiego o poranienie (I.Kon.58 k.150). Oboje małżonkowie kwitowali 1663 r. Franciszka Wardęskiego z 400 zł, w której to sumie zastawił im był część Kurówka (ib.k.214v). We wsi Łaski spisał 1682 r. kontrakt z małzonkami Leskimi pod zakładem 2. 000 zł (ib.63 k.702). Poważnie chory, spisał 19 V 1692 r. w Koninie testament, ale 24 t. mies. jeszcze zdołał go osobiście utwierdzić w tamtejszym grodzie. Polecił pochować swe ciało w Koninie u Reformatów. Córce Mariannie na wypadek gdyby została zakonnicą zapisał 89 czerw. zł i 1. 500 tal. bitych (ib.69 k.108v, 113). Umarł t. r. i po jego śmierci opiekun Marianny i wykonawca testamentu Krzysztof Gorzewski, cześnik chełmiński, zawarł kontrakt z Wiktoria z Kwiatkowskich 1-o v. Baranowską, 2-o v. Przeniewską i jej córką Baranowską, dziedziczkami Kozarzewa i Dankowa (ib.k.120v).
Aleksander dzierżawił 1676 r. wsie Brzezno, Szczepidło i Głodno od Grodzieckich (ib.60 k.996). N., mąż Agnieszki Pęcherzewskiej 1680 r. (I.Kal.140 k.2). Adam, administrator dóbr Karśnickiego z Domaniewa, z żony Heleny Luckiej (?) chrzcił dzieci urodzone w Domaniewie: Kazimierza 5 V 1719 r., Urszulę Ludwikę 19 X 1721 r., Mariannę 6 VIII 1725 r., Petronelę 1 VI 1727 r. (LB Mikorzyn). Kazimierz Józef, komisarz burgrabski województw wielkopolskich, wojew. łęczyckiego i pow. przedeckiego, działając w imieniu własnym i swej siostry panny Ludwiny, secdował 1744 r. ks. Antoniemu Łudzkiemu, kanonikowi wiślickiemu i proboszczowi radoszyckiemu, 500 zł z sumy 1. 000 zł, zapisanej 1738 r. zmarłemu wujowi ich Franciszkowi Łudzkiemu przez Jana Wolskiego, łowczego brzeskiego kuj. (I.Kon.77 k.346v).
Antoni B. w Poznaniu 6 XI 1751 r. świadkował przy ślubie Szymona Olesińskiego z Eufrozyną Gałecką (LC Poznań, Sw. Mikołaj). Wojciech, nie żyjący 1756 r., dziedzic części Duchnic w z. warsz., miał pierwszą żonę Rogowską, z której syn Jan. Jana, syna Wojciecha i Doroty Rogowskiej, wyminia Boniecki wśród B-ich h. Jelita z Białocina w p. piotrk. Druga żona Wojciecha, Zuzanna Rochalska, nie żyła 1756 r. Z niej syn ks. Józef, beneficjant metropolitalny gnieźnieński, obok brata dziedzic części Duchnic, sprzedał swą część 1756 r. za 200 zł Franciszkowi Zybko Mężyńskiemu, pisarzowi grodz. wałeckiemu (G.98 k.777v; W.93 k.226v). Michał zmarł 27 VII 1757 r. (LM Kłecko). Kazimierz zmarł mając lat 43 dnia 15 XI 1767 r. (LM Węglewo). Wojciech w r. 1786 mąż Franciszki Grocholewskiej, wdowy 1-o v. po Michale Żmudzińskim, która w r. 1787 w grodzie sochaczewskim mianowała plenipotentem swego syna z pierwszego męża (Kośc.335 k.96v; 1364 k.482v). Ignacy, chrzestny 5 V 1793 r. (LB Trzcinica). Tomasz, nie żyjący już 1803 r., i Urszula z Wolskich, rodzice Ignacego, ur. ok. 1761 r., który 23 I 1803 r. ożenił się z Marianną Chlebowską, córką Rafała i Wiktorii z Korytowskich, wdową po Rachwalskim (Rafalskim), ur. ok. 1762 r. Mieli oni już nieślubnego syna, Egidiusza Wincentego, ochrzcz. 29 VII 1802 r. Ten Ignacy był w l. 1803-1819 dzierżawcą Doruchowa, a 1823 r. dziedzicem Skrzynek i Skrzynna. Oboje z żoną żyli jeszcze 20 II 1823 r. (LB i LC Doruchów). Tomasza, nie wiem czy tego samego, i Ewy z Więckowskich (byłaby to druga żona) córka Marcjanna, ur. ok. 1783 r., zaślubiła 9 X 1803 r. Józefa Końskiego, a świadkiem był Ignacy B., dzierżawca Doruchowa, chyba jej brat (ib.). Marcjanna zamężna Petrykowska, chrzestna 6 III 1821 r., i Wincenty, chrzestny w l. 1823-1824 (LB Doruchów). Józefa (Białęcka, Białecka?), w r. 1821 Alojzego Wróblewskiego, leśniczego w Ławiczynie (LB Gniezno, Sw. Michał) Michał, dziedzic Strzyżyna w Król. Pol., chrzestny 25 IX 1842 r. (LB Doruchów).
Białęscy h. Leszczyc, z Białężyc p. pyzdr. Sędziwój z Brudzewa p. pyzdr. nie żyjący w r. 1451, ożeniony 1-o v. z N. N., 2-o v. z Dorotą, siostrą rodzoną Wojciecha z Gitkowic (dziś Witkowice), która 2-o v. była 1451 r. żoną Bartosza z Gerwartowa. Kwitowała ona 1451 r. pasierba Arnolda z Brudzewa ze swej oprawy na trzeciej części Brudzewa (Py.13 k.163). Córka Sędziwoja, Więcka, żona 1470 r. Przecława z Chwalikowic (Py.15 k.673). Arnold z Brudzewa pisał się już z Białężyc. Ożeniony był zapewne z jedną z córek Stanisława Łaszczyca z Bieganowa, bowiem jego synowie, Jan i Piotr z Brudzewa, występowali 1463 r. jako rodzeni siostrzeńcy córek tego Stanisława (Py.17 k.136v). Synów tych było więcej. W r. 1462 występowali: Andrzej, Jan, Piotr i Stanisław, bracia niedzielni z Brudzewa (Py.15 k.177v). Matką Andrzeja była pani Stachna (Py.15 k.150, 150v), nie wiem jednak czy to właśnie ona była córką Stanisława Łaszcza z Bieganowa, czy raczej to jeszcze jedna, pierwsza żona Arnolda. Zgadzałoby się z tą drugą ewentualnością określenie z r. 1469 Andrzeja, Piotra i Stanisława jako braci przyrodnich i rodzonych (Py.14 k.173). O Janie nie wiem nic więcej, może umarł młodo. Arnold nie żył już 1469 r., kiedy ostatnia jego żona, Anna, wtedy już powtórnie zamężna za Janem Małachowskim z Małachowa Filipowic, skwitowała Kiełcza z Brudzewa ze swej oprawy na Brudzewie zapewnionej przez swych pasierbów a synów Arnolda: Andrzeja, Piotra i Stanisława, byłych dziedziców Brudzewa, obecnych dziedziców Białążyc (Py.14 k.173). Przez Jana Lichińskiego w r. 1474 miała sobie wyderkowaną połowę wsi Grodziec w p. kon. (P.1386 k.18). Nie żyła już 1483 r. (I.Kon.1 k.142). W r. 1470 ci bracia zostali skwitowani przez ciotkę Wiąckę z jej dóbr ojczystych i macierzystych, należnych jej z Brudzewa (Py.15 k.673). Jako dziedzice w Brudzewie dopełnili 1471 r. z Kiełczem z Brudzewa ostatecznych formalności w związku z dokonaną już dawniej w r. 1469 zamianą swych dóbr w tej wsi na Białężyce i dopłatę 150 grz. (P.1385 k.100; Py.14 k.175v). W r. 1470 trzej ci bracia zostali skwitowani przez ciotkę Wiąckę z jej dóbr ojczystych i macierzystych, należnych jej z Brudzewa (Py.15 k.673). Jako dziedzice w Brudzewie dopełnili 1471 r. z Kiełczem z Brudzewa ostatecznych formalności w związku z dokonaną już dawniej w r. 1469 zamianą swych dóbr w tej wsi na Białężyce i doplatę 150 grz. (P.1385 k.100; Py.14 k.175v). Po Piotrze, który po swej matce dziedziczył w częściach Bieganowa, poszli Leszczyce Bieganowscy (zob. niżej). Arnold miał też pięć córek. Chwałkę nie żyjącą 1491 r., a zapewne już i w r. 1483, Dorotę, żonę Stanisława Milochowskiego, Annę, Elżbietę i Małgorzatę, występujące w r. 1483 (I.Kon.1 k.142). Dorotę, Annę i Małgorzatę pozywali 1491 r. bracia Andrzej i Piotr o przeprowadzenie działów ojcowizny w Białężycach (Py.21 k.7), a ten Piotr z Białężyc zwany Bieganowskim pozywał ponadto owe siostry o 30 zł i 3 grz. spadku po siostrze Chwałce (ib.). Małgorzata była potem żoną Wincentego Ruchockiego. Anna występowała w r. 1483 jako żona, a 1493 r. jako wdowa po Dobrogoście Drachowskim, którego zabił jej brat Piotr B. (Py.15 k.332).
Andrzej B., syn Arnolda i Stachny, w r. 1474 pogodzony przezarbitrów ze swymi braćmi Piotrem i Stanisławem (Py.15 k.150, 150v), w r. 1481 na połowie swej części w Białężycach oprawił 100 grz. posagu żonie Annie (P.1386 k.145). Nie żył w r. 1513, kiedy ta Anna, chyba Racłakowska (P.865 k.411v), już jako wdowa, występowała w charakterze spadkobierczyni swej rodzonej ciotki, Anny Goczałkowskiej (ib.k.326v). W r. 1514 zobowiązała się wobec Katarzyny Grandowskiej rezygnować jej swe prawa do M. Wiekowa, odziedziczone po tej ciotce (G.19 k.241). Część swą oprawną w Białężycach wyderkowała 1520 r. za 40 grz. Mikołajowi Żernickiemu (P.1392 k.354), a w r. 1529 tęż część za 100 grz. Andrzejowi Poświątnemu (Py.23 k.80). Synem Andrzeja był Arnold, o której niżej, córkami: Jadwiga, 1524 r. żona Macieja Przyborowskiego zw. Gamlet, Dorota, żona Gabriela Poganka, czapnika poznańskiego, i Anna, żona Walentego Jakiela, słodownika pyzdrskiego. Dorota i Anna pozywały 1528 r. o wyposażenie odpowiadające wyposażeniu siostry Jadwigi stryjecznego brata Marcina Bieganowskiego, który od Arnolda Białęskiego nabył Białężyce (Py.25 k.264v; 418v). W r. 1534 pozywały one tego Marcina o wygnanie ich z ojczystych części Białężyc (Py.171 k.219). W r. 1535 obie pozywały Bieganowskiego o zaspokojenie ich z ich części ojcowicny w tejże wsi (P.875 k.45).
Arnold, Arnolf, syn Andrzeja, na połowie swej części w Białężycach oprawił 1513 r. posag 20 grz. żonie Barbarze, córce Marcina Laskiego (P.786 s.458). Płacił winę 1521 r., nie stanąwszy z pozwu Mikołaja Żyrnickiego, dziedzica w Białężycach (Py.24 k.385). Dziedzic w Wiekowie, miał w r. 1528 sprawę z Katarzyną Wiekowską, wdową po Stanisławie Grandowskim (P.871 k.169v). Dostał 1536 r. w dożywocie od brata stryjecznego, Marcina Bieganowskiego, całą wieś Białężyce (P.1394 k.54v). Zapewne ten sam Arnolf na połowie Białężyc oprawił w r. 1541 posag 50 grz. żonie Małgorzacie Biskupskiej (G.335a k.245v). opiekunami i sunami swego Jana Mianował 1543 r. Jana Bardzkiego, Macieja Gałczyńskiego i Jana Sokolnickiego (Py.23 k.165v). Małgorzata skasowała 1555 r. swą oprawę na Białężycach, którą Arnolf t. r. dał zrodzonemu z niej synowi Janowi (P.896 k.87; 1396 k.249). W r. 1557 Marcin Pakszyński imieniem tej Małgorzaty występował przeciwko Janowi Biskupskiemu o resztę jej posagu, tj. o 40 grz. (G.36 k.13). Arnolf wtedy już nie żył, a że w tym samym roku wspomniany też i bez "niegdy" (Py.176 k.8v), przyjąć można, iż umarł 1557 r. Nie żył napewno 1558 r. (G.37 k.267).
Jan, syn Arnolfa i Biskupskiej, na połowie Białężyc oprawił 1555 r. żonie swej Annie Strzałkowskiej, córce Łukasza, dziedzica w Grzybowie, posag 300 zł (P.1396 k.282v). Drugą połowę tej wsi dał t. r. w dożywocie swym rodzicom (ib.k.310). Połowę Białężyc sprzedał 1587 r. za 2. 000 zł Adamowi Bieganowskiemu (P.1400 k.69), a żona jego zobowiązała się skasować swoją na tej połowie oprawę (P.948 k.441). Dokonała tego w r. 1588 (G.63 k.46v). Drugiej swej żonie, Jadwidze z Cienina Jabłkowskiej, córce Jana, zapisał 1591 r. dług 500 zł (G.64 k.391v). Oboje małżonkowie zostali skwitowani 1599 r. z 200 zł przez Bartłomieja Mierzewskiego (G.66 k.144v). Umarł 8 X 1608 r. (Nekr. cystersów w Wągrowcu). Synowie Jana i Strzałkowskiej, Jan i Jakub, o którym niżej. Jan, wspomniany w latach 1610-11 (I.Kon.35 s.327; G.71 k.69), cysters w Wągrowcu, subdiakon, zmarł 4 IV 1621 r. (Nekr. cystersów w Wągrowcu). Córki: Małgorzata, 1578 r. żona Jana Racłakowskiego, Anna wyszła 1586 r. za Stanisława Gwiazdowskiego, a 2-o v. 1602 była żoną JanaZasułtowskiego. Jadwiga z Jabłkowskich, druga żona Jana, żyła jeszcze w r. 1613 (G.72 k.1). Były z niej dwie córki: Katarzyna, która 1613 r. wyszła za Mikołaja Boguckiego, oraz Zofia, w latach 1631-39 żona Piotra Wojnowskiego.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
44454647[48]49505152
