Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
524525526527[528]529530531532
Miaskowscy - Mierzewscy
wał w r. 1549 jako stryk Anny Krajewskiej, żony opatrzn. Macieja Gładkiego, szewca z Gostynia, towarzysząc jej przy akcie prawnym (P. 888 k. 351). Był dziedzicem części w Mirzewie, działając w tej wsi również i po swym zmarłym bracie Łukaszu (Kośc. 238 k. 246v). Umarł między r. 1553 a 1559 (P. 894 k. 687, 901 k. 308). Jego żoną była Anna Kemblanówna Chełkowska, córka Wincentego, wdowa 1-o v. po Janie Chociszewskim. Kwitowała ona w r. 1547 swoich braci, Stanisława i Jana Kemblanów (Kośc. 30 k. 155). Mąż na połowie swej części w Mirzewie w r. 1551 oprawił jej 200 grz. posagu (Kośc. 345 k. 219v), ona zaś jednocześnie oprawę tego posagu, jaką miała na części Chociszewic od pierwszego męża, sprzedała za 200 grz. Wojciechowi i Wawrzyńcowi Chociszewskim (ib. k. 220). Synowie, Eustachy i Abraham. Córki: Anna, Helena i Urszula. W r. 1559 tylko Helena i Urszula wymienione wśród nieletnich dziedzi zmarłego Stanisława (Kośc. 238 k. 246v), skąd wnosić można, że Anna (pisana Popowską) już wtedy była zamężna. Jej pierwszym mężem był Maciej Kemblan Karmiński, drugim w r. 1574 Wacław Gliński. Helena wyszła przed r. 1584 za Jana Włostowskiego, nie żyła już w r. 1591.
I. Eustachy, pisany niekiedy Popowskim cz. Mierzewskim, Mierzewkim cz. Popowskim, najczęściej z Popowa Mierzewskim (forma "Mierzewski" przeważa nad "Mirzewskim"). Syn Stanisława i Chełkowskiej, po śmierci ojca wraz z bratem i nieletnimi siostrami pozostawał w r. 1559 pod opieką stryjów, Piotra, Macieja i Mateusza Popowskich (P. 900 k. 536, 901 k. 308). Opiekunowie ci, a mianowicie Maciej i Piotr Popowscy t. r. wydzierżawili część swych pupilów w Mierzewie, tę, która przypadła ich ojcu po bracie Łukaszu, Piotrowi Bartochowskiemu i Bartłomiejowi Krzewskiemu (Kośc. 238 k. 246v). Eustachy, nieletni jeszcze w r. 1572, kiedy to w jego imieniu stryj i opiekun Piotr Popowski kwitował Piotra Zołkowskiego (Kośc. 252 k. 113v). działał już samodzielnie w r. 1574, w imieniu własnym i nieletniego brata Abrahama kwitując z 123 zł. Wacława Glińskiego, męża siostry ich, Anny (P. 923 k. 430, 435). Od tego brata Abrahama uzyskał w r. 1587 wieczystą donację tej części w Mierzewie, która Abrahamowi przypadła w dziale oraz łan pusty, który rodzice ich zastawili byli za 100 grz. Adamowi M-mu (Leszczycowi), a który Eustachy winien był wykupić od spadkobierców tego Adama (P. 1400 k. 90v). Na połowie swej części w Mierzewie w r. 1599 sprzedał za 200 złp. czynsz roczny 10 grz. wyderkafowy kanonikom kolegiaty Najśw. Marii Panny na Górce poznańskiej (P. 1403 k. 167). Swoim córkom, Annie, Jadwidze, Dorocie i Urszuli w r. 1601 zapisał sumę 400 zł. z tytułu spadku po ks. Janie Gnińskim, kustoszu poznańskim, który w swym testamencie legowal każdej z nich po 100 zł., sam zaś Eustachy od siebie zpisał każdej z córek po 900 zł. posagu, w czym 700 zł. gotowizną, 200 w wyprawie (Ws. 17 k. 527v). Swoją własną część w Mierzewie oraz włókę pustego pola w tejże wsi, nabytą od brata, dał w r. 1606 synowi Stanisławowi (P. 1405 k. 537). Jak się zdaje, żył jeszcze w r. 1617 (P. 1410 k. 324v), nie żył już w r. 1618 (Ws. 205 k. 134). Swojej żonie Dorocie Gnińskiej w r. 1574 oprawił na połowie swych części w Mierzewie 800 złp. posagu (P. 1398 k. 415) i t. r. skwitował z owego posagu jej brata Jana Gnińskiego (P. 823 k. 406). Dla zrodzonych z niej dzieci w r. 1587 ustanowił opiekunów, to jest ks. Jana Gnińskiego, kustosza poznańskiego, Bartłomieja Pawłowskiego, Jana Włostowskiego i Macieja Kemblana Chełkowskiego (Kośc. 267 k. 21). Synowie: Stanisław, Jan i Andrzej. Córki wyliczone w zapisie z r. 1601, o którym była mowa wyżej. Z nich, Jadwiga krótko po 1608.3/III. r. zaślubiła Stanisława Kurnatowskiego. Dorota była w r. 1617 żoną Jana Szczytnickiego, a już nie żyła w r. 1630.
I) Stanisław z Popowa Mierzewski, syn Eustachego i Gnińskiej, miał już lata w r. 1599 (P. 1403 k. 4v), zaś w r. 1606, jak to już widzieliśmy, otrzymał od ojca jego część w Mierzewie. Od swego przyszłego szwagra Stanisława Kurnatowskiego dostał w r. 1608 zobowiazanie, iż oprawi jego siostrze Jadwidze posag 900 zł., po wypłaceniu owej sumy (P. 980 k. 136v). Od Mikołaja Popowskiego kupił w r. 1609 za 3.600 złp. części we wsi Kociugi w p. kośc. (P. 1406 k. 542v). Od Dobrogosta z Wierzbna Pawłowskiego w r. 1617 nabył wyderkafem za 200 zł. las dębowy "Dąbrowę" w Pawłowicach p. kośc. (P. 1410 k. 324v). Od Stanisława Kemblana Karmińskiego, spadkobiercy matki, Anny z Popowskich, wuja Macieja Popowskiego, i od braci przyrodnich, Jana i Wawrzyńca Glińskich cz. Czackich, kupił w r. 1618 za 5.000 złp. części w Popowie p. kośc. (Ws. 205 k. 134). Od brata Jana M-go w r. 1622 nabył jego części w Mierzewie (P. 1413 k. 534v). Żył jeszcze w r. 1624, kiedy to zawierał o Popowo kontrakt z Maciejem Gałęskim (Kośc. 292 k. 249v). Nie żył już w r. 1626 (Kośc. 249 k. 97v). Jego pierwszą żoną była Anna Kurnatowska, córka Jakuba, która w r. 1607 swoje części w Orzeszkowie sprzedała za 3.200 zł. stryjowi Dobrogostowi Kurnatowskiemu, mąż zaś oprawił jej tę sumę jako posag na połowie części w Mierzewie (P. 1406 k. 185v). Drugiej swej żonie, Małgorzacie Rutkowskiej, córce Stanisława, oprawił w r. 1622 posag 1.700 złp. na częściach Kociug (P. 1413 k. 160v). Była ona w r. 1644 2-o v. żoną Jana Chłapowskiego (Kośc. 301 k. 676). Żyła jeszcze, jak się zdaje, w r. 1649 (P. 1424 k. 253). Z Kurnatowskiej byli synowie: Eustachy, Andrzej, Piotr, Stanisław. Córka Marianna. Z Rutkowskiej córki, Katarzyna i Zofia. Marianna wyszła w r. 1635 za Stanisława Gostkowskiego, żyli jeszcze oboje w r. 1666. Katarzyna przed r. 1647 zaślubiła Jakuba Sieklickiego. Zofia przed r. 1650 wyszła za Andrzeja Drogoszewskiego, już nie żyła w r. 1687.
(I) Eustachy, syn Stanisława i Kurnatowskiej, nieletni jeszcze w r. 1626, pozostawał wraz z braćmi pod opieką stryja Jana, który wtedy w ich imieniu wydzierżawił ich część Mierzewa Adamowi Czaplińskiemu (Kośc. 294 k. 97v). Miał już lata w r. 1629 (Kośc. 386 k. 47). Od swego brata Andrzeja w r. 1633 kupił za 3.500 złp. jego części w Mierzewie (P. 1417 k. 886). Protestował w r. 1640 przeciwko testamentowi zmarłego brata Piotra, uważając ów testament za sfałszowany (P. 165 k. 698v). Dla Zofii i Barbary, córek swych zrodzonych z pierwszej żony, ustanowił w r. 1646 opiekunów (Kośc. 301 k. 924). Od Andrzeja Włostowskiego w r. 1646 kupił za 12.500 złp. części w Gostkowie w p. kośc. (P. 1422 k. 745), ale jeszcze t. r. sprzedał je za takąż sumę Stanisławowi Gostkowskiemu, mężowi swej siostry (ib. k. 1004v). Od Leopolda Świejkowskiego kupił w r. 1649 za 20.000 złp. Gierłachowo w p. kośc. (P. 1422 k. 551v), ale i tę wieś sprzedał w r. 1650 za taką sumę szwagrowi Gostkowskiemu (Ws. 208 k. 75v). Ustanowił w r. 1651 opiekę dla dzieci pochodzących z drugiego małżeństwa (Kośc. 302 k. 509). Umarł między 1651.25/VI. r. a 1653.26/X. r. (LB Poniec). Jego pierwszą żoną była Anna z Szurkowa Gostkowska, córka Mikołaja, za którą w r. 1631, jeszcze przed ślubem, otrzymał od przyszłego teścia zapis długu 2.500 złp. jako jej posag (Kośc. 296 k. 136v), zaś w r. 1634 posag ów oprawił jej na połowie swych dóbr (P. 1418 k. 61v). T. r. zapisał jej dług 1.000 zł. (Ws. 47 k. 158). Umarła po 1645.2/II. r. (LB Poniec), ale nie później niż w r. 1646, skoro drugą jego żoną była już w r. 1647 Katarzyna Kunińska, córka Mikołaja, której w r. 1648 na połowie swych części w Mierzewie oprawił posag 2.500 złp. (P. 1423 k. 546v). Ta Katarzyna, będąc już wdową, kupiła w r. 1661 od Jadwigi z Kunińskich Kwileckiej za 600 złp. części w Paruszewie p. pyzdr. (P. 1072 X k. 545). Żyła jeszcze w r. 1676 (Py. 154 s. 131), a, jak się zdaje również i w r. 1677 (P. 1428, część niepag.). Nie żyła już w r. 1691 (Kośc. 307 k. 390). Z pierwszego małżeństwa był syn Kazimierz, ur. 1638.4/III. r., zmarły niedługo potem (LB Poniec), oraz córki: Zofia i Barbara, wspomniane wyżej, Teresa, ochrzcz. 1645.2/II. r. (ib.). Z nich, Zofia była żoną Piotra Pawłowskiego, nie żyli już oboje w r. 1694. Barbara, niezamężna, kwitowała w r. 1698 przyrodniego brata Stanisława z prowizji od sumy 4.000 zł. (Kośc. 308 k. 429), umarła w Kociugach 1721.2/III. r., mając ok. 80 lat (LM Pawłowice). Z drugiej żony synowie, Wojciech i Stanisław. Córki: Helena, niezamężna, już nie żyjąca w r. 1720 (P. 1178 k. 46). Anna, ur. w Czarkowie, ochrzcz. 1649.1/VII. r., Jadwiga Katarzyna, pogrobowa, ochrzcz. 1653.26/X. r. (LB Poniec).
1. Wojciech (Wojciech Ignacy), syn Eustachego i Kunińskiej, ochrzcz. 1648.14/IV. r. (LB Poniec). Od Stefana Chłapowskiego, wespół z bratem Stanisławem, kupił w r. 1673 za 7.000 złp. części Brelewa w p. kośc. (P. 1426 k. 573). Wieś tę (chyba całą?) wraz z bratem sprzedali wyderkafem w r. 1677 za 8.000 złp. Krystynie ze Skaławskich Lubiwieckiej (P. 1428, niepag.). Obaj Kociugi zastawili w r. 1682 za 8.000 złp. na trzy lata Dobrogostowi Pogorzelskiemu i żonie jego Domicelli z Trąmpczyńskich (P. 1105 IX k. 51v). Wojciech swoją część w Kociugach sprzedał bratu w r. 1690 za 11.000 złp. (P. 1431 k. 376v). Obaj bracia t. r. części w Mierzewie sprzedali za 18.700 złp. Piotrowi Mąkowskiemu (ib. k. 387v). W r. 1694 Wojciech, nazwany obok tego brata dziedzicem Kociug w pozwie skierowanym przeciwko nim przez siostrzeńców Pawłowskich o 4.000 złp. posagowej sumy ich zmarłej matki (Ws. 157 k. 47v). T. r. występował jako dziedzic części Żółkowa (P. 1128 X k. 104) wsi dziedzicznej swej żony. Żył jeszcze 12.XI. t. r. (LB Domachowo), nie żył już 1696.5/III. r. (Kośc. 308 k. 299, 320). Żoną jego była Agnieszka Kąkolewska, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1690 (P. 1431 k. 583). Była wdową, kiedy w Żółkowie 1696.5/III. r. spisywała z Janem Daleszyńskim kontrakt o rękę córki Marianny (Kośc. 308 k. 299). T. r., 18/IX., była już 2-o v. żoną Zygmunta Rożnowskiego (Kośc. 308 k. 331). Oboje ci małżonkowie w r. 1699 spisywali wzajemne dożywocie (P. 1136 I k. 204). Agnieszka, dziedziczka połowy Żółkowa (współdziedziczyła tam obok swej niezamężnej siostry Barbary Kąkolewskiej) w r. 1700 sprzedała swoją część tej wsi za 15.000 złp. zięciowi Włostowskiemu i córce (P. 1138 VI k. 92). Jedyna córka Wojciecha i Agnieszki ta Marianna, która występowała obok ojca jako chrzestna 1694.12/XI. r. (LB Domachowo), a wyszła najpierw w r. 1696, krótko po 5.III., za Jana Daleszyńskiego, zmarłego tego samego roku, między 24/III a 23/VIII, 2-o v. już 18.IX. t. r. była żoną Stefana Włostowskiego. Żyli jeszcze oboje w r. 1718, ona występowała jako wdowa w latach 1720-1725.
2. Stanisław, syn Eustachego i Kunińskiej, zapewne identyczny z Jakubem Stanisławem synem tejże pary, ochrzczonym 1651.25/VI. r. (LB Poniec). W latach 1683-1690 dziedzic w Mierzewie (LB Stary Gostyń). Od brata Wojciecha, jak już widzieliśmy, nabył w r. 1690 za 11.000 złp. jego części w Kociugach. Wespół z bratanicą Marianną, zamężną Włostowską, sprzedał w r. 1717 ich części w Brelewie p. kośc. za 12.000 zł Katarzynie z Krzyckich Białęskiej (P. 1152 k. 62v). Żył jeszcze w r. 1724 (Ws. 167 k. 160), a umarł zapewne na krótko przed 1727.17/IX. r., bowiem wtedy wdowa spisała pozostałe po nim w Kociugach ruchomości (Kośc. 357 k. 98). Pierwszą jego żoną była Jadwiga Mąkowska, córka Grzegorza i Teresy z Karchowskich, której posag 6.000 zł. oprawił zrazu w r. 1682 za Mierzewie (P. 1105 IX k. 53), a potem w r. 1691 ów posag przeniósł na połowie Kociug w p. kośc. (P. 1122 VIII k. 3). Druga żona, już 1696.26/II. r., to Marianna Daleszyńska, córka Franciszka i Zofii z Falęckich, wdowa 1-o v. po Andrzeju Goczałkowskim (Kośc. 308 k. 291; LC Stary Gostyń). Bedąc już wdowa po M-im, skwitowała w r. 1734 swego syna Józefa Goczałkowskiego, komornika ziemskiego poznańskiego, dziedzica części Kociug, z 4.000 zł. na poczet sumy 9.000 zł. zapisanej jej przez synów z okazji sprzedaży tej wsi (Ws. 85 k. 38v). Umarła w Kociugach 1741.11/V. r. (LM Pawłowice). Stanisław z Gryżyńskiej miał następujące dzieci: Jan, ochrzcz. 1683.27/V. r. (LB Poniec), Andrzej Józef, ochrzcz. 1684.8/XII. r., a matką chrzestną była panna Jadwiga M-a (LB Oporowo), Teresa (Teresa Katarzyna), ochrzcz. 1686.5/X. r., wydana w Pawłowicach 1716.22/VI. r. za Wojciecha Śliwnickiego, żyli jeszcze oboje w r. 1755, ona była dziedziczką połowy Trąbinka w p. kośc. (P. 1212 k. 165), wreszcie Agnieszka Konstancja, ochrzcz. 1689.23/I. r. (LB Poniec). Z Daleszyńskiej byli synowie: Kazimierz, Franciszek, Antoni i Michał. Córki, Anna i Ludwika. Z nich, Anna, niezamężna, wspomniana w r. 1724 (Z. T. P. 42 k. 933), umarła w Kociugach 1737.12/IV. r. (LM Pawłowice). Ludwika, jeszcze panna w r. 1724 (Z. T. P. 42 k. 833), wyszła przed r. 1735 za Piotra Tarnogórskiego, a nie żyła już w r. 1782. Była jeszcze jedna córka Stanisława, która pod imieniem Elżbiety była zakonnicą w Ołoboku. Z wieku jej podanego w nekrologach klasztornych wynikałoby, że urodziła się ok. r. 1685, musiała więc chyba pochodzić z pierwszej żony Stanisława. Tej Elżbiecie, już zakonnicy (profesji dokonała ok. r. 1701), ojciec w r. 1717 zapisał sumę 1.000 złp. jako jej część z dóbr rodzicielskich (Ws. 158 k. 102v). Była potem przeoryszą w Ołoboku i umarła tam 1778.15/XII. r., mając lat 93, po 77 latach profesji zakonnej (Nekr. Owińska; Nekr. Obra: Nekr. Przemęt).
1) Kazimierz, syn Stanisława i Daleszyńskiej, wspomniany w r. 1711 (P. 282 II k. 178v), umarł w Kociugach 1713.7/V. r. (LM Pawłowice).
2) Franciszek, syn Stanisława i Daleszyńskiej, wspomniany w r. 1724 (Z. T. P. 42 k. 833), wespół z bratem Michałem w r. 1727 kwitował matkę ze spisanego 17/IX. t. r. inwentarza ruchomości pozostałych po ojcu (Kośc. 357 k. 98). Z tym bratem i z siostrami t. r. skwitował Józefa Goczałkowskiego, brata przyrodniego, dziedzica Kociug, z zapisu danego ojcu (P. 1210 I k. 205). Od brata Michała uzyskał t. r. zobowiązanie sprzedaży części Kociug za 15.211 złp. (Kośc. 357 k. 99). Dziedzic w Kociugach, w ich części zwanej Mały Dwór (LB Pawłowice z r. 1761), części owej wsi w r. 1734 zastawił za 6.000 zł. Kretkowskiej, kasztelanowej chełmińskiej (Ws. 85 k. 37, 38). Skwitowany t. r. z 2.000 zł. posagu, zabezpieczonego na Kociugach przez siostrę Ludwikę zamężną Tarnogórską (ib. k. 38v). Żył jeszcze 1766.7/VI. r. (LB Świerczyna), kiedy to Kociugi zostały przez jej synów, ks. Józefa, Stanisława, Andrzeja i Jana za 43.000 zł. sprzedane Antoniemu Goczałkowskiemu (Ws. 95 k. 49). Nie żył już 1770.16/VII. r. Ożenił sie 1731.29/I. r. z Tarsillą Niesiołowską (LC Świerczyna), córką Stanisława i Justyny z Linowskich, której w r. 1741 oprawił 10.700 złp. posagu (P. 1263 k. 129v). Będąc już wdową, otrzymała w r. 1771 od Antoniego Goczałkowskiego, obecnego dziedzica Kociug, zapis sumy 10.900 zł., z sumy większej 43.000 zł. pochodzącej z kontraktu sprzedażnego tej wsi (Ws. 95 k. 150v). Umarła między r. 1773 a 1778 (Kośc. 331 k. 207, 333 k. 145). Z synów, Józef (Józef Walerian Aleksander), ur. w Kociugach, ochrzcz. 1731.15/XII. r. (LB Pawłowice), proboszcz w Oborzyskach w r. 1770 (LB Oborzyska), nie żył już w r. 1790 (P. 1397 k. 1). O Stanisławie i Andrzeju niżej. Jan Izydor Bonifacy, ur. w Kociugach, ochrzcz. 1737.14/V. r. (LB Pawłowice), żył jeszcze w r. 1790 (P. 1367 k. 1). Z córek, Anna Justyna Klotylda, ur. w Kociugach, ochrzcz. 1738.22/IV. r. (LB Pawłowice), o której nie wiem nic więcej, zapewne zmarła dzieckiem. Justyna Ludgarda Florencja, ur. w Kociugach, ochrzcz. 1747.30/VI. r., o której też nie mam dalszych wiadomości. Anna (Tarsilla), ur. ok. 1752, wydana przed r. 1779 za Marcina Zglinieckiego, umarła w Psarskiem 1784.5/II. r., mając lat 32, pochowana u Bernardynów w Kościanie.
(1) Stanisław, syn Franciszka i Niesiołowskiej, ur. w Kociugach, ochrzcz. 1733.24/V. r. (LB Pawłowice), żył jeszcze w r. 1790 (P. 1367 k. 1). Żoną jego była zaślubiona 1788.16/VI. r. Marianna Brzeżańska (LC Oborzyska).
(2) Andrzej (Andrzej Mikołaj Feliks), syn Franciszka i Niesiołowskiej, ur. w Kociugach, ochrzcz. 1735.29/XII. r. (LB Pawłowice), pełnomocnik matki w r. 1773 (Kośc. 331 k. 207), od Antoniego Goczałkowskiego, działającego jako plenipotent brata Stanisława, burgrabiego krakows-
Mierzewscy - Mliccy
kiego, kupił 1778.4/VII. r. za 60.000 zł. połowę Oborzysk w p. kośc. (P. 1360 k. 354; Kośc. 333 k. 108, 110; Cieplucha, s. 217), ale już w r. 1788 sprzedał część swego działu za 34.000 złp. Ignacemu Rożnowskiemu (Kośc. 335 k. 188). W pozostałej części Oborzysk gościniec ze stajnią, rolami i łąkami sprzedał 1791.13/I. r. za 800 złp. Michałowi Brzeżańskiemu, nabywcy części Oborzysk od Ignacego Rożnowskiego (P. 1368 k. 220v). T. r. całą pozowstałą część Oborzysk sprzedał za sumę 33.000 zł. Antoniemu Rudnickiemu, wojskiemu bydgoskiemu, i żonie jego Zuzannie ze Stępczyńskich (Kośc. 337 k. 8). Rudnicki skupił też wtedy resztę tej wsi od Brzeżańskiego i od Michała Jerzykowskiego. Andrzej M. w r. 1792 nazwany dzierżawcą Oborzysk (LB Oborzyska). Żoną jego była w latach 1773-1788 Józefata Rościeska (I. Kal. 209/213 k. 51; Kośc. 332 k. 45; Cieplucha, s. 217), zmarła jako wdowa 1801.13/V. r. w wieku lat 60 (LM Dolsk). Z synów, Józef Karol, ochrzcz. 1775.18/XI. r. (LB Oborzyska), i Kazimierz, zmarły w Dolsku 1803.30/III. r. w wieku lat 24 (LM Dolsk).
3) Antoni, syn Stanisława i Daleszyńskiej, ur. ok. 1702., wspomniany w r. 1724 (Z. T. P. 42 k. 833), wskutek nieszczęśliwego wypadku zmarł 1725.28/I. r. (LM Pawłowice).
4) Michał (Michał Krystyn), syn Stanisława i Daleszyńskiej, ur. w Kociugach, ochrzcz. 1706.5/IX. r. (LB Pawłowice). W r. 1774 podpisał się "Michał Ostoja Mierzewski", ale susceptant wpisujący ten akt w księgę grodzką nazwał go "Michałem Ostoją Leszczycem Mierzewskim" co jest ilustracją zamieszania herbowego, jakie najwidoczniej istniało w stosunku do tych dwóch rodzin M-ch (I. Kal. 214/216 k. 29). W r. 1727 zobowiązał się wobec brata Franciszka, iż mu sprzeda za 15.211 złp. swe części w Kociugach (Kośc. 357 k. 99). Kwitował się w r. 1736 z Michałem Łaszczyńskim, dziedzicem Wyganek w p. kal. z kontraktu dzierżawy tej wsi (I. Kal. 171/173 k. 329). Od Jana ojca i ks. Marcina syna, Taczanowskich wziął w zastaw w r. 1741 części wsi Paprotnia (I. Kon. 77 k. 227). Układ ugodowy dotyczący tego zastawu zawierał z Taczanowskimi i z Jadwigą z Buszkowskich Piasczyńską, posesorką tej wsi, w r. 1747 (ib. 78 s. 88). Od Stanisława Czyżewskiego w r. 1748 kupił za 10.000 złp. połowę wsi Kaczki Pośrednie w p. sier. (I. Kal. 185/189 k. 69, 69v). Tę połowę w r. 1766 zobowiązał się sprzedać za 18.600 złp. Florianowi Kiedrzyńskiemu, burgrabiemu ziemskiemu zakroczymskiemu (ib. 206/208 k. 101). Umarł między r. 1783 a 1785 (P. 1360 k. 340v, 1362 k. 188v). Po raz pierwszy ożenił się 1739.3/II. r. z Petronellą Szczytnicką (LC Góra k. Borku), po raz drugi był w r. 1748 mężem Marianny Jackowskiej, córki Jana, podstolego kruświckiego, i Teresy z Załustowskich (I. Kal. 185/189 k. 69, 69v), żjącej jeszcze w r. 1756 (Rel. Kal. 163/164 s. 2245). Trzecią jego żoną, z którą dożywocie wzajemne spisywał w grodzie sieradzkim w r. 1763, była Marianna Skrzetuska, córka Antoniego i Katarzyny z Gałczyńskich (I. Kal. 206/208 k. 101; P. 1335 k. 442, 1360 k. 340v). Tej Mariannie kontraktem z 1768.27/VI. r. zobowiązał się sprzedać za 40.000 złp. dobra Bielczew w p. kal. Józef Grabiński, współdziedziczący tam obok spadkobierców swego brata Floriana. Przy tej okazji Marianna określiła swego męża jako "uciążliwego" (I. Kal. 206/208 k. 77). Nie żyła już w r. 1776, kiedy to Michał M. w imieniu własnym i zrodzonych z niej córek, Antoniny i Józefaty, zobowiązał się ich odziedziczoną po matce wieś Bielczew za 40.000 zł. sprzedać Janowi Madalińskiemu, łowczemu nurskiemu, na spłatę długów swej zmarłej małżonki (I. Kal. 214/216 k. 23). Odstąpił w r. 1783 od zapisów wzajemnego dożywocia sporządzanych przez zmarłą żonę najpierw w grodzie sieradzkim w r. 1763, potem w poznańskim w r. 1775 (P. 1360 k. 340v). Z Szczytnickiej pochodziła córka Marianna, która w r. 1791 skwitowała Floriana Szczytnickiego, dziedzica połowy Kaczek Pośrednich, z 406 zł. prowizji od sumy 2.033 złp. o oryginalnej sumy 4.066 złp., zapisanej na tej wsi jej matce (I. Kal. 231 k. 417). Z córek urodzonych ze Skrzetuskiej, Antonina wyszła 1785.7/VII. r. w Oborzyskach za Antoniego Szadokierskiego. Wraz ze swą niezamężną siostrą Józefą ich trzecią część w Komorowie p. pozn. w r. 1789 sprzedały za 14.000 złp. Michałowi Moszczeńskiemu, podkomorzemu J.Kr.Mci (P. 1366 k. 139v). Antonina umarła na suchoty w Borku 1806.4/IX. r. i została pochowana na cmentarzu w Zdzieszu. Wiek jej podano zgoła bałamutnie na lat 60. Wspomniana wyżej Józefa czy Józefata, jeszcze zanim doszło do transakcji sprzedażnej z r. 1789, swoją część w Komorowie sprzedała w r. 1787 za 8.000 złp. Kajetanowi Skrzetuskiemu (P. 1364 k. 204). Czyżby ta transakcja nie doszła ostatecznie do skutku? Józefa żyła jeszcze w r. 1791 (P. 1368 k. 202v)
(II) Andrzej, syn Stanisława i Kurnatowskiej, wspomniany obok braci w r. 1626 (Kośc. 294 k. 97v), jeszcze nieletni, bo działający za zezwoleniem stryja Jana i starszego brata Eustachego, wespół z bratem Piotrem w r. 1629 zobowiązali się sprzedać za 6.000 złp. całe części ich w Popowie Janowi Damęckiemu (Kośc. 386 k. 47). Mierzewo Andrzej w r. 1633 sprzedał za 3.500 zł. bratu Eustachemu (P. 1417 k. 886).
(III) Piotr, syn Stanisława i Kurnatowskiej, wspomniany obok braci w r. 1626 (Kośc. 294 k. 97v), jeszcze nieletni w r. 1629 (ib. 386 k. 47), zapisał w r. 1635 swemu przyszłemu szwagrowi, Stanisławowi Gostkowskiemu, dług 2.000 złp. w posagu za siostrą Marianną (Kośc. 247 k. 190v). Żył jeszcze w r. 1637 (ib. 297 k. 346v), nie żył już w r. 1640, kiedy to brat Eustachy kwestionował autentyczność jego testamentu (P. 165 k. 698v).
(IV) Stanisław, syn Stanisława i Kurnatowskiej, wspomniany obok braci w r. 1626 (Kośc. 294 k. 97v), żył jeszcze w r. 1629 (ib. 386 k. 47).
II) Jan z Popowa M., syn Eustachego i Gnińskiej, od Łukasza Rosnowskiego w r. 1611 kupił za 4.500 złp. części we wsiach: Czarnotki, Kępa i Ociosna w p. pyzdr. (P. 1407 k. 390v), zaś w r. 1612 sprzedał je za 5.600 złp. Adrianowi Miaskowskiemu (P. 1408 k. 225). Od Abrahama Ciświckiego nabył w r. 1619 wspólnie z żoną, płacąc 10.000 złp. Nowąwieś i Nądnie z folwarkiem w p. kośc. (P. 1411 k. 378). Od Andrzeja z Rojewa Kaczkowskiego kupił w r. 1622 za 20.000 złp. wieś Sulęcino z pustym folwarkiem Borowo w p. pyzdr. (P. 1413 k. 490). Folwark Borowo i czterech kmieci w Sulęcinie sprzedał wyderkafem w r. 1622 za 3.000 złp. Jadwidze z Przecławskich Brzeskiej (ib. k. 316). T. r. części w Mierzewie, odziedziczone po ojcu, sprzedał bratu Stanisławowi (ib. k. 534v). Wydając za Zachariasza Klunowskiego córkę Zofię, zapisał mu 1626.26/VIII. r., jeszcze przed ślubem, sumę posagową 10.000 zł. (P. 1017 k. 845). Jako opiekun bratanków, synów Stanisława, ich części w Mierzewie wydzierżawił t. r. Adamowi Czaplińskiemu (Kośc. 294 k. 97v). Sulęcino z folwarkiem Borowo w r. 1628 sprzedał wyderkafem za 12.700 złp. Łukaszowi Cieleckiemu (P. 1416 k. 150v), zaś w r. 1629 dobra Sulęcino, Borowo, Reczewo, Potrzebowo w p. pyzdr. sprzedał za 25.300 złp. Hieronimowi Manieckiemu, pisarzowi ziemskiemu poznańskiemu (P. 1416 k. 499v). Żył jeszcze w r. 1631 (P. 1417 k. 226v). Żoną jego była Anna Pudliszkowska, córka Jerzego, wdowa 1-o v. po Piotrze Bronikowskim. Wzajemne dożywocie z nią spisywał w r. 1606 (P. 1405 k. 540). Doszło do ostrych zatargów między Mierzewskimi a spadkobiercami Piotra Bronikowskiego. Słudzy Jana M-go najechali dwór w Bronikowie i pono mieli go ograbić, o co zaniesiony był protest w r. 1609 (Ws. 25 k. 265v). Anna z Pudliszek ze swej strony zarzucała Janowi Bronikowskiemu, bratu swego pierwszego męża, iż pod pozorem opieki nad bratankami zagarnął bez pokwitowania klejnoty podlegające jej oprawie oraz szaty (ib. k. 207, 207v). Od męża otrzymała w r. 1625 oprawę posagu 3.000 złp. na Sulęcinie, z wyłączeniem Borowa (Ws. 206 k. 118, 118v). Żyła jeszcze w r. 1629 (P. 1416 k. 499v), nie żyła już w r. 1631, kiedy jej jedyny spadkobierca, bratanek Stanisław Pudliszkowski, jej posag 3.000 złp. dał w dożywocie Janowi M-mu (P. 1417 k. 226v). Można z
@tablica
@tablica
tego wnosić, że córka Jana i Anny, wspomniana wyżej Zofia, wydana w r. 1626 za Zachariasza Klunowskiego, już wtedy nie żyła i była bezdzietną.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
524525526527[528]529530531532
