Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
608609610611[612]613614615616
Morawscy - Myśniewscy
IV) Jakub, syn Pawła i Kaczkowskiej, w r. 1686 kwitował się z braćmi, Pawłem i Stanisławem (P. 1111 V k. 3v). Od Kazimierza Umińskiego, komornika granicznego inowrocławskiego i burgrabiego grodzkiego radziejowskiego, w r. 1699 kupił za 24.000 złp. dobra: Budzisław Górny, Zbyrzyno i pustkę Zbyrzynko w p. gnieźn. (P. 1137 V k. 46v). Wraz z innymi współspadkobiercami brata Jana, kasztelana przemęckiego, w r. 1721 spisał z Józefem Zbijewskim kontrakt sprzedaży dóbr po tym bracie, Wziąchowa i Małgowa w p. pyzdr., pod zakładem 136.000 złp. (P. 1184 II k. 31v). Umarł między r. 1729 a 1735, nie pozostawiając potomstwa (P. 1240 k. 88v). Jego żoną była Konstancja Dobrzycka, córka Chryzostoma i Anny z Orzelskich, wdowa 1-o v. po Chryzostomie Krassowskim z którą wzajemne dożywocie spisywał 1689.17/I. r. (Kośc. 307 k. 149, 356 k. 50). Konstancja żyła jeszcze w r. 1729 (P. 1240 k. 88v).
V) Wojciech (Wojciech Ambroży), syn Pawła i Kaczkowskiej, ochrzcz. 1667.24/IV. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), dobra swe Rusko z folwarkiem Suchorzewko i Łobeską Łąką oraz połowę wsi Suchorzewko w p. pyzdr. w r. 1691 sprzedał za 15.633 zł. Franciszkowi Koszutskiemu (P. 1121 IV k. 22). Umarł między r. 1709 a 1712 (Kc. 134 k. 19, 118). Jego pierwszą żoną była w r. 1695 Marianna Trzebicka, córka Andrzeja, kasztelana spicimirskiego, i Jadwigi z Żychlińskich, a więc pasierbica jego starszego brata, Pawła M-go. Marianna i jej rodzeństwo byli dziedzicami Myśliborza i Markowic (I. Kon. 69 k. 581). Wojciech w imieniu własnym i tej żony w r. 1697 kwitował braci jej z rocznej prowizji od sumy 2.250 złp. (ib. 70 k. 245). Jego drugą żoną była w r. 1701 Marianna Brudzyńska, córka Stanisława i Konstancji z Wałdowskich (Kc. 134 k. 74). Występowała w r. 1712, będąc już wdową, w imieniu własnym i nieletnich swych dzieci: Rocha, Teodory i Petronelli (Kc. 134 k. 118). Żyła jeszcze w r. 1736 (Z. T. P. 47 k. 492). Z córek, o Petronelli nie mam innych wiadomości. Chyba już nie żyła w r. 1721, bo w pokwitowaniu danym spadkobiercom kasztelana przemęckiego przez Zofię z Zdzychowskich Trzcińską, spośród dzieci Wojciecha wymienieni tylko Roch i Teodora (P. 1179 k. 76). Teodora, potem zwana niemal stale Teofilą, jeszcze niezamężna 1728.23/VI. r. (P. 1235 k. 117), była w r. 1732 żoną Andrzeja Nieświastowskiego, po którym owdowiawszy, w r. 1738, krótko po 5/II. wyszła 2-o v. za Andrzeja Jabłkowskiego, zmarłego przed r. 1772, sama umarła w r. 1777 lub 1778.
Roch, syn Wojciecha i Brudzyńskiej, w r. 1712 nieletni, kwitował się w r. 1725 ze swym stryjecznym bratem Wojciechem z 10.284 zł., zapisanych sobie w r. 1723, a pochodzących z rozrachunku ze sprzedaży Wziąchowa i Małgowa, odziedziczonych po kasztelanie przemęckim przez jego braci i bratanków (P. 1193 k. 39; G. 94 k. 376v). Jeszcze w r. 1736 występował jako jeden ze spadkobierców stryja Jakuba (I. Kon. 77 k. 50) ale w r. 1743 zrzekł się udziału w tej sukcesji z racji pozaciąganych przez stryja licznych długów (ib. k. 320v). To zrzeczenie się powtórzył w r. 1748 (P. 1292 k. 186). Od siostry Teofili, idącej po raz drugi zamąż, za Jabłkowskiego, uzyskał 1738.5/II. r. cesję 3.000 zł. z sumy posagowej 4.000 zł., oprawionej jej na Suchoręczu i Suchoręczku w p. kcyń. (I. Kon. 77 k. 93v, 94). Dziedzic części Szyszynka zwanej Czewujkowszczyzną w r. 1764 (ib. 79 k. 361). Córce Mariannie idącej za Butlera zapisał w r. 1760 sumę 4.000 złp. (I. Kon. 79 k. 167). Pozywał w r. 1765 swego zięcia Kazimierza Kiełczewskiego i jego żonę a swoją córkę Mariannę w sprawie posagu po jej matce (Rel. Kal. 185/186 s. 848). Mając u Marcelego Żółtowskiego, dziedzica Popowa i Popówka, sumę 6.000 złp., cedował z niej 4.000 złp. w r. 1776 Piotrowi Bardskiemu, jako posag za swą córką Kunegundą (G. 103 k. 134). Chyba ten sam Roch umarł w Latalicach 1780.17/IV. r. W zapisie zgonu powiedziane, iż ma lat 90 i jest "ekonomem z Latalic" (LM Węglewo). Roch, syn Wojciecha, nie żył już w każdym razie w r. 1787, kiedy to inna jego córka, Marianna, spisywała wzajemne dożywocie ze swym mężem, Kazimierzem Kiełczewskim (G. 114 k. 125). Żoną Rocha była Katarzyna Iwańska, w r. 1764 już nie żyjąca (I. Kon. 79 k. 361). Czy nie ona była panią Katarzyną M-ą, pochowaną 1740.4/IV. r. w Poznaniu na cmentarzu Farnym (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Przyp[uszczenie to rzucam w sposób zupełnie luźny, bo brak mi jakichkolwiek danych wskazujących na bezpośrednie związki Rocha z okolicami bliskimi Poznaniowi. Syn Rocha Mateusz. Z córek, Łucja, której pierwszy mąż Antoni Lesiewski był w r. 1764 plenipotentem swego teścia (I. Kon. 79 k. 358v), drugim mężem był w r. 1783 Stanisław Bojeński, żyła jeszcze w r. 1786. Marianna, żona 1-o v. Michała Butlera, którego poślubiła w r. 1760, krótko po 1/II., wyszła 2-o v., krótko po 1764.28/IV. r. za Kazimierza Kiełczewskiego, żyła jeszcze w r. 1786. Karolina, w r. 1771 żona Karola Orzelskiego, już nie żyła w r. 1785. Wreszcie Kunegunda, w latach 1776-1789 żona Piotra Bardskiego. Wypada jeszcze dodać, iż w Inskrypcjach Grodzkich Poznańskich (nr 1340 k. 43v) figuruje zapis, mocą którego "ur." Jan Steinmetz kwituje Rocha M-go, dziedzica Małgowa, z sumy 6.250 złp. z ceny tej wsi, którą w r. 1759 sprzedał był temu M-mu. Jest to nieudolny w formie i treści falsyfikat sporządzony w XIX wieku. Widzieliśmy wyżej jakie były prawdziwe koleje Małgowa i Wziąchowa.
Mateusz, syn Rocha i Iwańskiej, uzyskał od ojca w r. 1768 cesję części z sumy 15.000 zł., w r. 1721 przez stryja Jakuba pozostawionej na Wziąchowie i Małgowie w chwili sprzedawania owych dóbr Zbijewskiemu (Py. 158 k. 19v). Od Wojciecha M-go, sędziego ziemskiego wschowskiego, w r. 1781 uzyskał zapis 6.000 złp. (P. 1364 k. 371v). Był po ojcu dziedzicem Szyszynka w p. kon., a w r. 1789, występując jako dziedzic Budzisławia Górnego, Zberzyna i Zberzynka w p. gnieźn., dóbr odziedziczonych po ciotce Teodorze z M-ch Jabłkowskiej, spisał 24/X. t. r. kontrakt sprzedaży tych dóbr Michałowi Biskupskiemu. Chodziło tu oczywiście jedynie o jakąś drobną cząsteczkę owych dóbr, bo cena określona była zaledwie na sumę 2.000 złp.! (I. Kon. 84 k. 173v). Żoną Mateusza była w r. 1781 Anastazja Zakrzewska, córka Józefa Wladysława i Sabiny Zaidlicówny (P. 1358 k. 552). Była właścicielką części Miniszewa, które dobra oboje małżonkowie, wedle kontraktu z 1785.12/VII. r., sprzedali w r. 1787 za 10.000 złp. Maciejowi Mierzewskiemu, podsędkowi ziemskiemu wschowskiemu (I. Kon. 83 k. 361). Mateusz w r. 1788 zapisał jej na swym dziedzicznym Szyszynku sumy podjęte od Aleksandra Ludwika Augusta Kalkrajtera, dziedzica Szaromyśla (P. 1375 k. 294).
(B) Bartłomiej, syn Mikołaja i Wyszławskiej, jako jeden ze spadkobierców brata Stanisława wspomniany w r. 1590 (P. 953 k. 12). Bratu Andrzejowi dał w r. 1594 zobowiązanie sprzedania mu za 2.000 złp. części w Gulczewie Bobolinie, odziedziczonych po ojcu i po tym zmarłym bracie (P. 962 k. 17v). Części swe w Gulczewie Bobolinie i w pustce Bieńkowcu ostatecznie w r. 1599 sprzedał Andrzejowi za 3.300 złp. (P. 1403 k. 26v). Uczestniczył w zabójstwie Jana Marszałkowskiego, którego głowę w r. 1604 obwołano na cmentarzu w Koźminie przy pogrzebie (Kośc. 284 k. 377). Żył jeszcze w r. 1614 i wtedy wraz z żoną był kwitowany przez Wojciecha Kierskiego z 500 zł. drugiej raty z części wsi Błocko i Łąkie w p. kośc. (P. 992 k. 855), zapewne przez nich od Kierskiego wydzierżawionych. Jego żoną była Anna Przeborowska (Przyborowska), córka Macieja i Katarzyny z Boszkowskich, której w r. 1603 cedował zapis na 120 złp. Andrzej Przeborowski (P. 973 k. 502). T. r. oboje małżonkowie spisywali wzajemne dożywocie (P. 1404 k. 950v). Była ta Anna dziedziczką Ziemlina w p. kośc. Swoje części w tej wsi w r. 1612 sprzedała za 3.000 złp. Stanisławowi Gostkowskiemu (P. 1408 k. 105v). Żyła jeszcze, jak widzieliśmy, w r. 1614.
B. Jakub, syn Marcina i Witkowskiej, nieletni w latach 1513-1514 (P. 1391 k. 29, 1392 k. 18v), miał w r. 1514 niewątpliwie już lata, co najmniej sprawne, ręczył bowiem wtedy wespół z bratem Janem za starszego brata, ks. Andrzeja (P. 866 k. 108v). Był w r. 1523 jeszcze niedzielny z bratem Janem, kiedy swoją połowę dworu i domu w Morawsku sprzedał mu za 30 grz. (P. 1392 k. 500v, 503v). Z przeprowadzonego w r. 1524 podziału wziął połowę Morawska, położoną od strony Suchegolasu, jadąc z Glinna w kierunku Poznania, z wyjątkiem dwóch łanów osiadłych (P. 1391 k. 63). Z ponownego działu dotyczącego wsi Chojnica wziął tej wsi jedną czwartą wraz z jedną czwartą młyna "Wolnik" i połową czwartej części młyna "Lisiego" (P. 1393 k. 282). Całą swą część w Chojnicy w r. 1536 sprzedał za 200 zł. węg. Małgorzacie, żonie Mikołaja Piotrowskiego (P. 1394 k. 40). Opiekę nad swym synem Piotrem jak i nad dobrami Morawskiem i Chojnicą (w Chojnicy pozostał już tylko las) powierzył w r. 1537 swej żonie i Janowi Jaskóleckiemu (P. 1394 k. 156v). Nie żył już w r. 1539 (P. 878 k. 182). Pierwszą jego żoną była Katarzyna Szczytnicka, córka Jana, która w r. 1530 swe części wsi Szczytniki i Kanino w p. pozn. sprzedała za 100 kop gr. Wojciechowi Słopanowskiemu, mąż zaś jednocześnie sumę tę oprawił jej jako posag na połowie swych części Morawska i Chojnicy (P. 1393 k. 379). Umarła bezdzietnie i w r. 1536 Małgorzacie Ocieskiej, jej siostrzenicy i spadkobierczyni, Jakub M. zobowiązał się wydać z posagu ciotki 224 zł. (P. 874 k. 292v). Drugą żoną Jakuba była t. r. Barbara Nowowiejska, córka Wawrzyńca, która wtedy od swych braci, Marcina i Mikołaja, uzyskała zobowiązanie uiszczenia z dóbr rodzicielskich 90 grz., mąż zaś na połowie części Morawska i na części boru "Łęg" w Chojnicy oprawił jej 100 grz. posagu (P. 874 k. 292, 1394 k. 41). Będąc już wdową, w r. 1539 Barbara pozwała mężowskiego brata Jana o wygnanie jej z oprawy na Morawsku i Chojnicy. Wspólnie z Janem Jaskóleckim, opiekunem swego syna Piotra M-go, pozywała też tego szwagra o wygnanie nieletniego Piotra z jego dóbr dziedzicznych tam położonych. Jan M. nie stanął i miał płacić winę (P. 878 k. 182). Była 2-o v. w r. 1532 żoną Jana Rożnowskiego Łojka (P. 892 k. 127v) i w r. 1555 skwitowała swego syna Piotra z oprawy na połowie części Morawska (P. 896 k. 387v). Jako wdowa i po tym drugim mężu, uzyskała w r. 1572 od Piotra M-go zobowiązanie, iż będzie jej płacił dożywotnio rocznie po 16 złp. (P. 920 k. 515v). Umarła między r. 1585 a 1589 (P. 945 k. 336v, 952 k. 332v). Syn Piotr.
Piotr, syn Jakuba i Nowowiejskiej, nieletni w latach 1537-1539 (P. 878 k. 182, 407, 1394 k. 156v), kwitował w r. 1552 matkę i ojczyma (P. 892 k. 127v). Zawierał w r. 1558 ugodę ze stryjem Janem o rozgraniczenie ich części w Morawsku (P. 899 k. 206). Swoje całe części lasu "Krzewy" w Chojnicy w r. 1584 sprzedał za 100 grz. Januszowi Przecławskiemu (P. 1399 k. 373). Części swe w Morawsku wraz z częściami boru "Łęg" w r. 1586 sprzedał za 7.000 złp. Baltazarowi Nowowiejskiemu (P. 1399 k. 643). Jako siostrzeniec zmarlej Agnieszki Nowowiejskiej żony Jana Karczewskiego, w r. 1588 skwitował Macieja Szołdrskiego (P. 950 k. 140). Nie żył już w r. 1589 (P. 952 k. 332). Pierwszą jego żoną była Elżbieta (Helena) Niemieczkowska, córka Stanisława, której jeszcze przed ślubem, 1555.24/I. r., na połowie części Morawska i na połowie części borów w Chojnicy oprawił posag 600 zł. i dał ewikcję na wypadek ewentualnych pretensji matki swej i ojczyma (P. 896 k. 83, 83v, 1396 k. 248v). Dożywocie wzajemne spisywali oboje w r. 1562 (P. 1397 k. 160). Była ona bezdzietna i jej spadkobierca, rodzony brat Krzysztof Niemieczkowski w r. 1577 kwitował Piotra M-go z 350 zł. na poczet 700 (!) złp. jej posagu (P. 929 k. 109v). Swej drugiej żonie, Katarzynie Gwiazdowskiej, córce Waclawa, Piotr na połowie swych dóbr w Morawsku i boru w Chojnicy w r. 1570 oprawił 1.000 złp. posagu (P. 1398 k. 66v). Skasowała ona w r. 1586 oprawę i dożywocie na Morawsku i Chojnicy, mąż zaś zapisał jej 2.000 zł. długu (P. 946 k. 368). Chyba jeszcze żyła w r. 1589 (P. 952 k. 352). Syn Wojciech.
Wojciech, syn Piotra i Gwiazdowskiej, w r. 1589 skwitowany przez bartłomieja Niemieczkowskiego z 300 zł. posagu jej siostry a pierwszej żony Piotra M-go, Heleny (!) Niemieczkowskiej (P. 952 k. 332). Jako spadkobierca swej babki Barbary Nowowiejskiej, kwitował w r. 1589 Aleksandra Gwiazdowskiego z 200 zł. długu jej zapisanego, zaś ze 100 zł. kwitował ks. Piotra Gwiazdowskiego, kanonika krakowskiego i poznańskiego (ib. k. 332v). Od Macieja Rogowskiego kupił wyderkafem w r. 1601 za 5.000 złp. połowę miasta Rogowa i wsi Rogowka w p. gnieźn. (P. 1404 k. 333). Nie żył już w r. 1608 (P. 143 k. 214). Żoną jego była Barbara Mierzewska, córka Marcjana, której przed ślubem, 1590.13/VII. r. dał zobowiązanie, iż do 6/X. t. r. oprawi jej posag 1.200 złp. na sumie 3.700 zł., zapisanej mu tytułem długu przez Krzysztofa Mieleńskiego (G. 64 k. 105). Będąc już wdową, w r. 1609 kwitowała Wojciecha Strzałkowskiego z 60 złp. (G. 70 k. 26v). Żyła jeszcze w r. 1613 (G. 72 k. 131). Synowie Wojciecha, Wojciech i Marcjan, których wraz z ich opiekunami, to jest matką oraz stryjami, Bartłomiejem i Jakubem, w r. 1608 pozywał Andrzej M. (P. 143 k. 214). Marcjan zapewnme już nie żył w r. 1625, bowiem wtedy jako spadkobiercy zmarłego właśnie ks. Piotra Gwiazdowskiego, brata ich babki, występowali tylko Wojciech i Zofia, żona Jerzego Ruszkowskiego. Odziedziczone po tym ks. Gwiazdowskim części Gwiazdowa i Sokolnik oraz pustki Jady sprzedali oni wtedy za 5.000 złp. ks. Piotrowi Grochowickiemu (P. 1416 k. 80v). Wojciech w r. 1626 kwitował z 400 złp. Wacława Grochowickiego (G. 78 k. 91). Zob. tablice 1-8.
Morawscy różni z Morawek w pow. kaliskim. Uważa się ich naogół za Korabitów, ponieważ jednak wieś ta była typowym gniazdem drobnej szlachty, odróżniającej się niekiedy imioniskami, formą tak typową dla skupisk drobnoszlacheckich, często wieloherbowych, należy zachować daleko idącą ostrożność z kładeniem wszystkich M-ch z Morawek podkaliskich jako Karabitów.
"Uczc." Dorota (Małgorzata) z Morawek, żona Macieja z Korzenicy, miała w r. 1431 termin z Janem z Morawek (Py. 11 k. 11; Gr. Kal. 1 k. 21v). Katarzyna z Morawek w r. 1434
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
rezygnowała (komu?) części w Morawkach i w Woli (P. 1378 k. 5). Katarzyna, chyba ta sama, matka Jadwigi, Agnieszki i Doroty, z Chwalęcicc, części Woli w p. kal. w r. 1435 sprzedała za 20 grz. Mikołajowi i Piotrowi, braciom z Morawek (ib. k. 185v). Tomek M. w r. 1436 stawał jako jeden ze świadków ran zadanych przez Piotra z Woli Trojanowi z Woli (Gr. Kal. 2 k. 2v). Tomek, Jan, Mikołaj i Piotr, z Morawek, uiścili w r. 1439 burgrabiemu kaucję poręczycielską za Jana zwanego Soczewką (ib. k. 149v). Chyba spośród tych braci, jan całe części w Morawkach w r. 1451 sprzedał za 30 grz. Piotrowi (P. 1381 k. 22v), a więc zapewne swemu bratu.
Paweł, syn Andrzeja z Morawek, swoje części w tej wsi w r. 1443 zastawił na pięć lat swemu stryjecznemu bratu Piotrowi z Morawek, synowi Jana (Z. Kal. 12 k. 201v). Czy nie identyczny z tym Pawłem Paweł Furman z Morawek, mąż Jadwigi z Zdzynic, córki Mikołaja, która w r. 1455 zastawiła trzecią część swej ojcowizny w Zdzynicach Pawłowi ze Zdzynic (ib. k. 187v). Paweł Furman w r. 1457 zapisał dług 8 grz. Annie z Naczesławic i jej niedzielnemu synowi Janowi (Py. 11 k. 69v), a uiścił się im w r. 1459 (Gr. Kal. 7, wedle dzisiejszej paginacji k. 190v). Matce i synowi znów w r. 1461 zapisał dług 11 grz. (I. Kal. 1 k. 39v). Wzywał w r. 1464 do uiszczenia się Jana "Galuth" z Naczesławic, syna Michała (ib. k. 298). Trzy niwy położone koło drogi "Sędomirowskiej" w r. 1466 dał temu Janowi, jego braciom i matce w zamian za 20 śladów między granicami, sędomirowską i naczesławską, oraz za dopłatę 17 grz. (P. 1383 k. 236v. Część ojczystą w Woli w r. 1467 za 22 grz. sprzedał Janowi i Mikołajowi z Naczesławic (ib. k. 240). Nie żył już w r. 1469 (I. Kal. 2 k. 76v). Synami jego byli Jan i Szymon. Z nich, Jan t. r. skwitował z dóbr rodzicielskich Stanisławę, wdowę po Stefanie z Morawek, oraz synów jej, Stanisława, Jana i Michała (ib.) T. r. obaj bracia, Szymon i Jan łan roli w Morawkach dali tejże Stanisławie, wdowie po Stefanie, i jej synom, dziedzicom w Wojsławicach, w zamian za część roli w Morawkach i dopłatę 35 grz. (P. 1385 k. 30). Może to ten sam Szymon, występujący jako Szymon z Wojsławic, zapisał w r. 1477 półtorej grzywny długu "Stachnie" i jej synowi Stanisławowi, dziedzicom w Morawkach (I. Kal. 2 k. 450v). Stanisława, wdowa po Stefanie, w r. 1481 pozywała Stanisława "Janka", syna Dziersława z Morawek (ib. 3 k. 67v). Z jej synów, Stanisław i Michał w r. 1485 uzyskali zapis zapis 5 grz. długu od Elżbiety, żony Bartosza ze Zdzynic, dziedzica w Morawkach, jak też od rodzonych jej siostrzeńców, Pawła i Grzegorza z Morawek (ib. k. 247v).Matka oraz synowie, Jan i Stanisław t. r. pozywali Małgorzatę i Wawrzyńca, matkę z synem, z Przybysławic (ib. k. 269). Stanisława wraz z synem Stanisławem w r. 1487 otrzymali zapis trzech i pół grzywien długu od Małgorzaty Parczewskiej, córki Jana Kamieńskiego (ib. k. 370). Żyła jeszcze ta Stanisława w r. 1499 (ib. 5 k. 87b). Jan Morawicki (!) z Morawek w r. 1487 kwitował z majątku rodzicielskiego swych braci, Stanisława i Michała (ib. 3 k. 422v). Od Michała, dziedzica w Morawkach, Stanisław z Małych Kostrzewic w imieniu bratanicy swej, panny Łucji, żądał w r. 1495 uiszczenia 120 grz. za głowę jej ojca Mikołaja Kostrzewskiego (ib. 4 k. 383v). Ponieważ Michał nie uiścił tej sumy główszczyzny, do dóbr jego w Morawkach w tej sumy w r. 1499 uzyskał intromisję Stanisław z Kostrzewic w imieniu wdowy i córki zabitego (ib. 5 k. 78b).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
608609610611[612]613614615616
