Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
628629630631[632]633634635636
Morawscy - Myśniewscy
Mrozowscy zob. Gliszczyńscy.
Mstowski "ur." Kajetan, chrzestny 1758.6/VIII. r. (LB Szczury-Górzno).
Msząnowska Marianna wyszła w Poznaniu u Św. Wojciecha 1650.4/IX. r. za Waleriana Mietelskiego.
Mszczyczyńscy, Mszyczyńscy z Mszyczyna, dziś Mszczyczyna w p. kośc. Zdzichna Mszyczyńska w r. 1405 (Kośc. 3 k. 10v). Paszek z Mszyczyna w r. 1414 (P. 4 k. 4v). Jan z Mszyczyna w r. 1428 (P. 10 k. 53v). Mszyczyn należał potem do braci, Pawła, Paczoty i Świebora, jak też do ich rodzonego bratanka Mikołaja, niedzielnych z Kolnic, którzy całą tę wieś w r. 1477 wymienili z Piotrem Miłosławskim, dziedzicem Nowegomiasta, biorąc od niego w zamian trzy łany osiadłe we wsi Chromiec i dopłatę 600 grz. (P. 1388 k. 78). Mikołaj, Paweł, Stefan i Stanisław, synowie zmarłego Jana, bracia niedzielni, prawa do Mszyczyna i Gajewa, nabyte za 200 grz. przez ojca, sprzedali wyderkafem w r. 1493 rodzonemu stryjowi, ks. Mikołajowi ze Szkudli, drowi dekretów, archidiakonowi śremskiemu, wikariuszowi i oficjałowi gen. poznańskiemu (P. 1388, luzy k. 8v).
Maciej z Mszyczyna, mąż Beaty, siostry Wojciecha Godurowskiego, która wraz z tym bratem w r. 1494 odziedziczoną po ich wuju Michale Brześnickim czwartą część w Brześnicy w p. kość. wraz z brzegiem Obry należącym do Wycisłowa sprzedali za 100 zł. węg. Wincentemu Czackiemu (P. 1383 k. 35v, 94). Jan Mszyczyński dostał w r. 1519 od Jana i Stanisława braci z Brześnicy pewne użytkowanie w Brześnicy, a mianowicie pastwiska jałowe i myślistwo oraz kamieniołowy i kuźnię, w zamian za robociznę kmieci z Mszyczyna, którzy winni będą zaorywać braciom z Brześnicy 14 zagonów ozimin, 14 jarych i 14 na ugór (Kośc. 233 k. 62, 345 k. 70) Jan M., w r. 1519 wuj Jadwigi Godurowskiej (Kośc. 233 k. 62, 345 k. 70). Płacił t. r. winę, bo nie stanął z pozwu Ambrożego Miaskowskiego i innych (Kośc. 26 k. 3v). Jan M. dwa łany osiadłe w Mszyczynie w r.. 1539 sprzedał wyderkafem za 12 kop groszy Wojciechowi Budziłowskiemu (Kośc. 345 k. 181v). Całe połowy Mszyczyna z sołectwem oraz połowę pustki w p. kośc. w r. 1542 dał "z miłości ojcowskiej" synowi Stanisławowi M-mu (P. 1394 k. 533v). Był ów Stanisław M. cz. Grabowiecki t. r. mężem Zofii Daleszyńskiej, córki Wojciecha, której na połowie połowy Mszczyczyna, sołectwa tam i pustki Gajewa oraz na połowie młyna wodnego na Obrze w Mszczyczynie koło granic Smogorzewa oprawił w r. 1542 posag 350 zł. (P. 881 k. 296v, 1394 k. 533v, tu ów mąż Zofii błędnie nazwany Janem!) Gabriel M. w r. 1541 ustanowiony przez Marcina Siedleckiego jednym z opiekunów jego dzieci (Kośc. 345 k. 187).
Siostry rodzone, Zofia z Mszyczyna, w latach 1600-1604 żona Jana Krajewskiego z Drogoszewa, i Katarzyna czy raczej Małgorzata z Mszyczyna, w latach 1603-1605 wdowa po Macieju Kemblan Chełkowskim (P. 970 k. 716, 973 k. 508, 976 k. 602v; Kośc. 284 k. 243v). Małgorzata wdowa po Chełkowskim, zapisała w r. 1604 dług 1.200 złp Janowi Grabowieckiemu, synowi zmarłego Stanisława (Kośc. 284 k. 243). Zofia z Mszyczyna, w latach 1614-1635 wdowa po Andrzeju Bielewskim. Zob. Grabowieccy.
Muchański Maciej od ks. Erazma Mielińskiego, kanonika gnieźnieńskiego, krakowskiego, kruszwickiego, posesora Iżyc w pow. radziejowskim, wydzierżawił w r. 1571 dobra te, należące do kolegiaty kruszwickiej (G. 51 k. 596).
Mucharscy. Krystyna, wdowa po Święcickim, w r. 1758 swemu przyszłemu mężowi, Piotrowi Dzierżanowskiemu, zapisała sumę 40 zł. węg. (Kc. 144 k. 21v). Jadwiga zaślubiła w Gnieźnie u Św. Trójcy 1766.5/IX. r. Antoniego Ocieszalskiego.
Muchlińscy, Muchnińscy, jednego pochodzenia z Balickimi (zob.), wzięli nazwisko od Muchnina (Muchlina) w p. sieradz., pisali się zrazu M-imi cz. Balickimi, potem z Balic M-imi.
Bracia Jerzy i Andrzej z pow. sieradzkiego, a ich siostry, Jadwiga (Urszula), w latach 1542-1557 żona Walentego Karsowskiego (Karszowskiego), wdowa w r. 1572, Helena, w latach 1543-1552 żona Michała Skarszewskiego. Jerzy M. cz. Balicki po śmierci brata Andrzeja w r. 1543 skwitował siostrę Helenę Skarszewską i jej mężą z ruchomości domowych pozostałych po tym bracie, obie zaś siostry skwitował ze spadku po zmarłym (I. R. Gr. Kon. 3 k. 375). Pozywał w r. 1544 Kosmowskich "Rosołów" o 10 grz. długu (I. Kal. 7 k. 79). Połowę części Muchnina, wolną od oprawy żony, dał w r. 1572 synowi Stanisławowi, zastrzegając jednak prawa także i drugiego syna, Piotra (R. Kal. 4 k. 73v, 74v). Kwitował tego Stanisława w r. 1575 z 200 zł. na poczet sumy 500 złp. (I. R. Kon. 16 k. 808). Nie żył już w r. 1579 (ib. 18 k. 307). Jego żoną była w r. 1572 Dorota Pęcherzewska (R. Kal. 4 k. 3v, 74v), żyjąca jeszcze w r. 1579 (I. R. Kon. 18 k. 425v). Synowie, Stanisław i Piotr. Z córek, Jadwiga wyszła w r. 1601 za Jana Drwalewskiego Elżbieta uzyskała w r. 1601 od bratanka Jana cesję sumy 100 zł. z zapisanych przez Wojciecha Pęcherzewskiego 150 zł. (ib. 30 k. 225v). Była w r. 1611 żoną Piotra Wroczyńskiego, z pow. tykocińskiego.
1. Stanisław M. cz. Balicki, syn Jerzego i Pęcherzewskiej, otrzymał, jak widzieliśmy, w r. 1572 połowę części w Muchninie, umarł między r. 1592 a 1597 (ib. 25 k. 266v; Py. 128 k. 284v). Jego pierwszą żoną była Anna Stęgoska cz. Bachorzewska, córka Jana, której w r. 1577 oprawił na swych częściach Muchnina 600 zł. posagu (R. Kal. 4 k. 413v). Żyła jeszcze w r. 1579 (I. R. Kon. 18 k. 425v). Po raz drugi ożenił się Stanisław z Dorotą Rogaską cz. Górską, która w r. 1592 została poraniona przez poddanych Jakuba i Pawła M-ch z Muchlina (ib. 25 k. 143v). Będąc już wdową, w r. 1597 uzyskała od swych pasierbów zobowiązanie iż jej oprawią 400 zł. posagu na połowie piatej części ojcowizny w Muchninie (R. Kal. 7 k. 91). Wszyscy synowie Stanisław, a więc: Jan, Maciej, Andrzej, Stefan i Adam, rodzili się z jego pierwszej żony. Nie wiem z którego małżeństwa pochodziła córka Anna, w r. 1618 jeszcze niezamężna (I. Kal. 84 s. 483).
1) Jan M. cz. Balicki, syn Stanisława i Stęgoskiej, wspólnie z braćmi w r. 1597 pozywał brata ich macochy Piotra Gorskiego cz. Rogaskiego o jej posag 500 zł. (Py. 128 k. 284). On i bracia, jako spadkobiercy rodzonego wuja Adama Stęgoskiego, w r. 1598 pozywali Grocholskich (Kc. 123 k. 224v). Od Andrzeja Dzierżanowskiego w r. 1599 nabył wyderkafem na jeden rok za 5.000 złp. wieś Pawłowo w p. kcyń. (P. 1403 k. 294). Andrzej Żylicki (Żelicki) sprzedał mu w r. 1600 za 5.000 złp. wieś Rudnicze w p. kcyń. (ib. k. 592), którą to wieś t. r. wziął od nabywcy w dzierżawę za 500 zł. (Kc. 123 k. 636v). Jan od Łukasza Kłonowskiego w r. 1608 kupił za 5.000 złp. Strzeszki w p. pyzdr. (P. 1406 k. 441). Od wdowy Anny z Łaskawskich Stęgoskiej w r. 1609 wydzierżawił Olszno i Dobieszewko w p. kcyń. pod zakładem 700 zł. (Kc. 126 k. 9). Obydwie te wsie były w r. 1610 własnością Jana i jego braci jako spadek po wuju Adamie Stęgoskim (P. 984 k. 650). Jan od Rudolfa Baranowskiego kupił w r. 1610 za 1.600 złp. części Murzynowa w p. pyzdr., pochodzące ze spadku po Jerzym Turewskim (P. 1407 k. 212). Jednocześnie swoje części w Strzeszkach sprzedał wyderkafem za 1.000 złp. Andrzejowi Kokowskiemu (ib. k. 212v). Inne części Murzynowa, też ze spadku po Turewskim, kupił t. r. za 62 złp. od Łucji z Baranowa, wdowy po Andrzeju Krzyszkowskim (ib. k. 313). Obok braci Stafana i Adama, jak też innych spadkobierców Jerzego M-go, skwitowany był w r. 1611 przez siotkę Elżbietę z M-ch Wroczyńską z 30 grz., pochodzących ze 100 grz. jej posagu (G. 71 k. 54). Wespół z bratem Stefanem części w Olesznie i Dobieszewku, odziedziczone po wuju Stęgoskim, sprzedał w r. 1612 za 9.600 złp. Adamowi Smuszewskiemu (P. 1408 k. 132v). Od Macieja Nieżychowskiego w r. 1614 kupił za 100 grz. części Murzynowa pochodzące ze spadku po Jerzym Turewskim (P. 1409 k. 74v). Od Gabriela Złotkowskiego i jego dzieci kupił w r. 1615 za 120 zł. części w Murzynowie Leśnym i Słupi Wielkiej, ze spadku po Turewskim (P. 1409 k. 412). T. r. kupił za 8.000 złp. od Stefana Potulickiego, wojewodzica kaliskiego, Starołękę w p. pozn. (ib. k. 529). Wspólnie z bratem Stefanem części w Muchlinie w r. 1617 sprzedał za 2.000 złp. bratu Maciejowi (P. 1410 k. 558). Części Strzeszek, Murzynowa Leśnego i pustek Ramutki w p. pyzdr. w r. 1618 sprzedał za 9.000 złp. Hektorowi Koszutskiemu (P. 1411 k. 142). Od Stanisława Grzymułtowskiego, starosty średzkiego, w r. 1619 nabył wyderkafem za 5.000 złp. Parkowo w p. pozn. (ib. k. 380), zaś od Jana Smoguleckiego w r. 1622 za 4.400 zł. Chawłodno i Krzyżanki w p. kcyń. (P. 1413 k. 368). Jako dziedzic Starołęki Pańskiej dokonał w r. 1626 rozgraniczenia jej z dobrami miasta Poznania (Kośc. 294 k. 144v). Tę Starołękę sprzedał w r. 1628 za 14.000 złp. karmelitom poznańskim od Bożego Ciała (P. 1416 k. 206). Od Łukasza Mielżyńskiego, starościca powidzkiego, t. r. kupił wyderkafem za sumę 10.000 złp. wieś Grabonóg z folwarkiem Podrzecze w p. kośc. (Ws. 206 k. 269v). Od Bartłomieja Owieczkowskiego w r. 1629 kupił za 6.800 złp. Kościanki w p. pyzdr. (P. 1416 k. 599). Administrował w r. 1634 wsią Bardo, dobrami swego zięcia Mikołaja Skrzetuskiego, chyba wtedy już nie żyjącego (Py. 146 s. 125). Poczwórnego podymnego uchwalonego w obozie beresteckim w r. 1651 winien był płacić z Kościelnego i Kościanek, tojest z siedmu dymów 14 zł. (Py. 151 s. 215). Jego siostrzeniec, Stanisław Baranowski w imieniu własnym i braci w r. 1651 zobowiazał się wypłacić mu w r. 1652 sumę 450 złp. jako rekompensatę wydatków poniesionych przezeń na pogrzeb ich ojca i na wyekwipowanie siostrzeńca Stanisława na wojnę (ib. s. 148). Spisał 1652.4/III. r. w Kościankach testament, polecając pochować swe ciało w Pyzdrach u Franciszkanów. Swym wnuczkom, trzem Baranowskim i dwom Nieżychowskim, zapisał każdej po 800 zł. Resztę spadku przeznaczył wnukom, Baranowskim i Nieżychowskim (ib. s. 15). Skasował ten testament w r. 1653 (ib. s. 117). Nie żył już w r. 1654, kiedy jego zięć Krzysztof Suliński oraz wnuki i wnuczki Pawłowscy, Nieżychowscy, Baranowscy, Skrzetuska, układali się o spadek po swym dziadzie i o posesję Kościanek (Py. 151 s. 76, 81). Pierwszą żoną Jana była w r. 1599 Zofia Kroczyńska cz. Skoroszewska (ze Skoroszewic Kroczyńska), córka Marcina (W. 32 k. 5v), której t. r. na sumach zapisanych sobie przez Jana z Czarnkowa, kasztelana nakielskiego, na folwarku Dziećmierowo oraz na wsiach Konarskie i Skrzyńskie oprawił 800 zł. wiana (P. 1403 k. 11). W r. 1612 skasowała ona swą oprawę i dożywocie na Olesznie i Dobieszewku (P. 988 k. 611v), a otrzymała t. r. od męża oprawę 1.000 zł. posagu na połwie części Strzeszek i Murzynowa w p. pyzdr. (P. 1408 k. 288v). W r. 1618 oprawa ta została przeniesiona na połowę Starołęki i pustki Marlewo p. pozn. (P. 1411 k. 156). Po sprzedaży Starołęki karmelinom dostała od męża w r. 1628 ponowną oprawę 2.000 złp. (P. 1316 k. 206). Syn Łukasz, żyjący w r. 1618 (I. Kal. 84 s. 893), umarł młodo i bezpotomnie. Z córek, Anna w r. 1609 otrzymała od ojca zapis 400 zł. długu (Kc. 125 k. 465v). W latach 1618-1628 była żoną Jana z Wierzbna Pawłowskiego, nie żyła już w r. 1654. Marianna, w latach 1624-1640 żona Aleksandra Nieżychowskiego, nie żyła już w r. 1654. Katarzyna wyszła w r. 1628 za Mikołaja Skrzetuskiego, była w latach 1636-1639 wdową po nim, 2-o v. w latach 1644-1652 żona Krzysztofa Sulińskiego, który skupił Kościanki od spadkobierców swego teścia. Umarła w r. 1652 lub 1653. Zofia, w r. 1629 żona Felicjana Baranowskiego, umarła przed r. 1641.
2) Maciej, syn Stanisława i Stęgoskiej, współspadkobierca ojca w r. 1597 (R. Kal. 7 k. 91). Jako współspadkobierca wuja Adama Stęgoskiego skwitował w r. 1600 z 20 złp. Jana Pijanowskiego (P. 970 k. 521v). Swoje części w Olesznie i Dobieszewku w r. 1613 sprzedał za 5.000 złp. Andrzejowi, Janowi i Adamowi braciom Smuszewskim (P. 1308 k. 424). T. r. od Anny z Grudzińskich, żony Adama Grodzieckiego, nabył wyderkafem za 3.300 złp. połowę wsi Gołańczy (ib. k. 458v). Od braci swych, Jana i Stefana, w r. 1617 kupił za 2.000 złp. części w Muchlinie (P. 1410 k. 558). Żył jeszcze w r. 1626 (P. 1016 k. 137v). Swej żonie, Annie Rudnickiej, oprawił w r. 1613 posag 1.500 złp. (P. 1408 k. 426). Z niej miał córkę Katarzynę, ochrzcz. 1616.28/III. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Jako współspadkobiercy stryja Stefana obok synów Andrzeja występowali w r. 1644 ich bracia stryjeczni, Jan i Maciej (I. Kon. 51 k. 330). Mogliby to być tylko synowie Macieja.
3) Andrzej, syn Stanisław i Stęgoskiej, współspadkobierca ojca w r. 1597 (R. Kal. 7 k. 91), kwitował w r. 1604 Annę Podłęską, wdowę po Andrzeju Słomowskim, z 400 zł. z dzierżawy wsi Słomowo Kościelne i Trzemsza w p. sier. (I. Kal. 70 k. 439v). Współspadkobierca wuja Adama Stęgoskiego w Olesznie i Dobieszewku 1610 r. (P. 984 k. 650). Przeciw niemu i jego bratu Maciejowi występowała w r. 1612 ich ciotka, Elżbieta z M-ch Wroczyńska o posagowe 22 grzywny (P. 146 k. 401v). Odziedziczone po wuju Stęgoskim części Oleszna i Dobieszewka zastawił w r. 1612 za 15.000 zł. Adamowi Smuszewskiemu (P. 988 k. 743). Nie żył już w r. 1616 (I. Kal. 82 s. 1720). Synowie: Stanisław, Andrzej, Jan, wspomniany w r. 1619 (I. Kon. 40 s. 474) i znów w r. 1623 (P. 152 k. 264v), i Adam.
(1) Stanisław, syn Andrzeja i Słomowskiej, wspólnie z braćmi w r. 1619 skwitowany przez Jerzego Szawłowskiego z 55 zł. (I. Kon. 40 s. 474). Wraz ze stryjami i braćmi pozywany w r. 1623 przez Andrzeja Przecławskiego w związku z ewikcją daną przy sprzedaży Oleszna i Dobieszewka (P. 152 k. 264v). Może identyczny z nim Stanisław z Balic M. który mając około 80 lat w imieniu własnym i żony Anny Lisieckiej w r. 1668 pozywał swego zięcia Stanisława Bogusławskiego o pobicie ich obojga (ib. 58 k. 515v). Może to właśnie ta, Anna z Balic M-a, była w r. 1635 kwitowana przez Annę z Trąmpczyńskich Żółtowską (Py. 146 s. 415v). Córką Stanisława była Anna, dziedziczka części w Muchlinie żona Stanisława Bogusławskiego, nie żyjaca już w r. 1691.
(2) Andrzej, syn Andrzeja i Słomowskiej, wspomniany w r. 1619 (I. Kon. 40 s. 474). Wraz z bratem Adamem, jako współspadkobierca stryja Adama, kwitował w r. 1644 z sumy stryja Jana (Py. 150 s. 869; I. Kon. 51 k. 330).
(3) Adam, syn Andrzeja i Słomowskiej, wspomniany w r. 1619 (I. Kon. 40 s. 474). Dziedzic (posesor?) Słomowa Kościelnego, otrzymał w r. 1638 od Jana Pęcherzewskiego i jego brata Pawła cesję sumy 700 zł., zastawnej na tej wsi (I. Kal. 104b s. 2151; I. Kon. 48 k. 608). Umarł między r. 1655 a 1669 (I. Kal. 121 s. 314, 129 s. 586). Żoną jego była w r. 1655 Helena z Sienna Piekarska, w r. 1669 też już nie żyjaca (ib. 129 s. 560). Synowie, Stanisław i Jan. Z córek, Marianna, w r. 1669 żona Jana Jemiałkowskiego. Anna, wtedy niezamężna (ib.), od tych swych braci uzyskała t. r. zapis 1.700 złp. długu (ib.). Oboje Jemiałkowscy żyli jeszcze w r. 1680. O synu Janie wiem jeszcze tylko tyle, że w r. 1695 mianowany był przez brata opiekunem jego córki (I. Kal. 152 s. 76) i obok tego brata uczestniczył t. r. w sprzedaży dóbr ojczystych Janowi Słomowskiemu.
Stanisław, syn Adama i Piekarskiej, jak widzieliśmy, wspólnie z bratem w r. 1668 zapisywał sumę długu 1.060 złp. Janowi Rozdziałowskiemu (I. Kon. 70 k. 41v). Roborował w r. 1695 swój testament (I. Kal. 152 s. 76). Wspólnie z bratem t. r. części ojczyste we wsiach Słomów Kościelny, Trzemsze i Skrzynki w p. sier. sprzedał za 18.000 Janowi Słomowskiemu (ib. s. 100). Nie żył już w r. 1711 (P. 1146 I k. 81v). Jego żoną była w r. 1682 Zuzanna Bużyńska (Bużeńska, Burzyńsa), córka Pawła i Anny z Zawadzkich, obok sióstr współdziedziczka Czermina w p. kal. (P. 1105 VIII k. 54v). Miała posag oprawiony zrazu na Słomowie, Trzemszach i Skrzynkach, zaś po sptrzedaży tych dóbr mąż oprawę sumy posagowej 3.000 zł. przeniósł w r. 1695 na połowie dóbr (I. Kal. 152 s. 105). Jako wdowa żyła jeszcze w r. 1711 (P. 1146 I k. 81v). Córka Krystyna, wymieniona w ojcowskich testamencie z r. 1695, była potem żoną Marcina Dzierzbickiego, pisarza grodzkiego łęczyckiego, a nie żył już w r. 1749.
4) Stefan, syn Stanisława i Stęgoskiej, wspomniany w r. 1597 (R. Kal. 7 k. 91). Od Urszuli Przylepskiej, żony Bartłomieja Stęgoskiego, kupił w r. 1607 za 83 zł. części w Koszutach p. pyzdr. (P. 1406 k. 127v) i za taką sumę części w tejże wsi od jej brata Stanisława Przylepskiego (ib.). Swoje części Koszut w r. 1610 sprzedał wyderkafem za 300 złp. Hektorowi Koszutskiemu (P. 1407 k. 163v), a w r. 1611 wspólnie z panną Anną Przylepską oraz Adamem Bielickim i Zofią Przylepską małżonkami części Koszut sprzedał za 2.000 złp. Hektorowi Koszutskiemu (ib. k. 406). Swoje części w Olesznie i Dobieszewku wespół z bratem Janem sprzedał w r. 1612 za 9.600 złp. Adamowi Smuszewskiemu (P. 1408 k. 132v). Od wdowy Jadwigi z Mielżyńskich Suchorzewskiej, podstoliny kaliskiej, i jej córek w r. 1622 nabył wyderkafem za 6.000 złp. wsie Górę i Zberkowo w p. gnieźn. (P. 1413 k. 530). Był w r. 1629 dziedzicem w Ossowie w p. pyzdr. i z óśmiu dymów w tej wsi winien był t. r. płacić 4 zł. podymnego (Py. 143 s. 3). Umarł między r. 1636 a 1644, a spadek po nim brali bratankowie (P. 1033 k. 590v; I. Kon. 51 k. 330). Jego pierwszą żoną była Zofia Ordzińska, córka Macieja, której w r. 1611 na połowie części w Olesznie i Dobieszewie oprawił posag 670 złp. (P. 1407 k. 440v). Żyła ona jeszcze 1616.28/III. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), a spadkobierca jej był cioteczny brat, Jan Bobrownicki (P. 1033 k. 590v). Z tej żony córka Marianna, ochrzcz. 1613.2/XI. r. (LB Kcynia), niewątpliwie zmarła przed matką. Po raz drugi Stefan zaślubił Zofię Ułanowską, wdowę 1-o v. po Andrzeju Kokowskim. Była jego żoną w r. 1629 (Py. 143 k. 245v).
5) Adam, syn Stanisława i Stęgoskiej, wspomniany w r. 1597 (R. Kal. 7 k. 91), kwitował w r. 1606 brata Jana z 300 zł. (Kc. 125 k. 139v). Z pewnością już nie żył w r. 1623 (P. 152 k. 264v), jako jego spadkobiercy występowali w r. 1644 bratankowie (Py. 150 s. 69, 70).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
628629630631[632]633634635636
