Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
629630631632[633]634635636637
Morawscy - Myśniewscy
2. Piotr M., Muchniński cz. Balicki, syn Jerzego i Pęcherzewskiej, wspomniany w r. 1572 (R. Kal. 4 k. 74v). Poranił w r. 1585 Annę z Lisieckich, wdowę po Janie M-im, i jej drugiego męża Floriana Niemojewskiego (I. R. Kal. 21 k. 523). Wydając w r. 1601 córkę za Drwalewskiego z p. łęczyc., otrzymał odeń jeszcze przed śłubem, 9/VII., zobowiązanie względem oprawy posagu (ib. 30 k. 131). Nie żył już w r. 1611 (G. 71 k. 54). Żona Piotra, Małgorzata Czyżewska Tworkówna w r. 1597 skwitowała z dóbr ojczystych i macierzystych Bartłomieja Czyżewskiego cz. Bogusławskiego (ib. 28k. 6v, 39). Syn Stanisław.
Stanisław M. cz. Balicki, syn Piotra i Czyżewskiej, skwitowany w r. 1614 przez ciotkę Elżbietę z M-ch Wroczyńską z 50 grz. stanowiących połowę jej posagu (P. 992 k. 646). Role "Bielniewską" w Muchlinie w r. 1638 zastawił za 150 zł. Szymonowi Porczyńskiemu (I. Kon. 48 k. 609v), a w r. 1644 kwitowany był z tej sumy przez wdowę po tym Porczyńskim, Mariannę z Dominikowskich, i jej synów (ib. 51 k. 371). Ożenił się w r. 1622 z Reginą Żernicką, córką Kaspra, o której rękę spisywał 5.IV. r. umowę z jej bratem Łukaszem. Zaślubiny odbyć się miały w ciągu dwóch tygodni, a Stanisław winien był oprawić żonie 1.000 złp. posagu na połowie Muchlina (G. 76 k. 32). Dopełnił tej oprawy w r. 1623 (P. 1414 k. 84), a w r. 1625 Regina skwitowała brata Łukasza ze 140 złp. (I. Kon. 44 k. 240v). Zob. tablicę.
Stanisławowi M-mu oraz Stanisławowi Janowskiemu i żonie jego, Mariannie M-ej dawał w r. 1647 zobowiązanie Walenty Molski (I. Kal. 113 s. 53).
Anna z Balic M-a, żona Aleksandra Nieżychowskiego, oboje nie ży- [brak dokończenia].
@tablica
Muchlińscy, Muchnińscy, z Muchlina (Muchnina) w pow. sieradzkim, różni. Jakub, w r. 1502 wspomniany jako stryj wuj Anny Russockiej, żony Klemensa z Rudnicza (P. 1389 k. 206v). Lutek Muchniński w r. 1498 był jednym z arbitrów godzących Jakuba i Wawrzyńca Modlibowskich (I. R. Kon. 1 k. 285v). Lutek M. z ziemi sieradzkiej, dziad i współopiekun w r. 1504 Wawrzyńca Zygmunta z Modlibogowic (I. R. Kon. 1 k. 322v). Benedykt w r. 1516 kupił za 40 grz. od Marcina Szawłowskiego część Szawłowic (ib. k. 455v). Benedykt M. ze Złotków zapewne ten sam, w r. 1525 uiścił się Katarzynie z Trąmpczyńskich Cienińskiej (I. R. Gr. Kon. 3 k. 97). Jakub M. zwany Lutek, być może brat Benedykta, kupił w r. 1522 od Marcina Szawłowskiego zw. Głupiec za 12 grz. połowę pustego łana w Szawłowicach (I. R. Gr. Kon. 2 k. 14). Ten sam Jakub, dziedzic w Muchninie, owe pół łana w Szawłowicach sprzedał w r. 1524 za 12 grz. braciom Maciejowi i Walentemu, dziedzicom w Przedzynie i Szwałowicach (ib. k. 58). W r. 1525 zapisał 12 grz. długu Jakubowi Trampczyńskiemu, bratu wspomnianej wyżej Katarzyny Cienińskiej (ib. k. 96v). Elżbieta, w latach 1550-1551 wdowa po Marcinie Siekierzeckim. Elżbieta, w latach 1559-1568 wdowa po Marcinie Jezierskim. Jan żeniąc się w r. 1570 z Anną z Kiszew Lisiecką, otrzymał od jej ojca przed ślubem zapis długu 300 zł. jako jej posag i 100 zł. jako wyprawę, poczem tę łączną sumę 400 zł. zobowiazał się przyszłej żonie oprawić na połowie części Muchnina, Złotkowa i Obrzębina (I. Kal. 36 s. 1413). Dziedzic części wsi Muchlino Podkowy(?), dla swych synów w r. 1574 mianował opiekunów, a wśród nich i tę żonę (I. R. Kon. 16 k. 558v). Nie żył już w r. 1578, kiedy owdowiała Anna pozywała o szkody wyrządzone Muchninie Ludwika M-go (ib. 18 k. 240). W r. 1579, będąc już 2-o v. żoną Wojciecha Janowskiego, zapisała temuż Ludwikowi dług 10 grz. (ib. k. 370v).
Ludwik, Lutek M., wspomniany wyżej (może syn Jakuba Lutka?), w r. 1581 od Anny Miełaczewskiej, żony Jana Mikołajczewskiego, kupił za 400 złp. część Złotkowa w p. sier. (R. Kal. 5 k. 182) Nie żył już w r. 1598 (I. R. Kon. 28 k. 522). Z nieznanej mi żony pozostawił synów, Pawła i Jakuba, oraz córkę Zofię, niezamężna, która w r. 1624 kwitowała Wojciecha Mikołajeczewskiego, obecnego dziedzica Złotkowa, z 20 zł. prowizji od sumy 250 zł. na Złotkowie (I. Kal. 90b s. 1907).
1. Paweł, syn Ludwika. Poddani jego i Jakuba z Muchnina w r. 1592 poranili Dorotę z Rogaskich, żonę Stanisława M-go z Balic (I. R. Kon. 25 k. 143v). Paweł w r. 1598 zapisał dług 50 zł. Janowi Bachowi Zdzenickiemu (ib. 28 k. 522). Był dziedzicem w Złotkowie (ib. 40 s. 16). Umarł między r. 1605 a 1610 (ib. 32 k. 258, 35 s. 551). Żoną jego była Zofia Jaraczewska, córka Piotra, która w r. 1603 pozywała o dług 215 zł. Piotra Bnińskiego (Py. 131 k. 114v). W r. 1610 jeszcze wdowa (I. Kon. 35 s. 551), w r. 1611 już 2-o v. żona Adriana Biskupskiego, skwitowała z 360 zł. synów swych, Andrzeja i Jakuba M-ch (N. 167 k. 712). Jej trzecim mężem był w r. 1622 Jan Kiełczewski (I. Kon. 42 k. 123v; I. R. D. Z. Kon. 18 k. 378). Synowie, Jakub i Andrzej. występujący w latach 1610-1611 (I. Kon. 35 s. 551; N. 167 k. 712), nie żyli już obaj w r. 1622, a Złotków po ich śmierci dostał się siostrom, Annie i Elżbiecie. Pierwsza z nich, niezamężna w r. 1610 (I. Kon. 35 s. 551), w latach 1622-1625 żona Baltazara Lubomęskiego, wdowa w latach 1643-1652. Druga, niezamężna w latach 1610-1622 (ib.; I. R. D. Z. Kon. 18 k. 378), potem żona Stanisława Giżyckiego, nie żyła już w r. 1644.
2. Jakub, syn Ludwika, wspomniany w r. 1592 jako współdziedzic w Muchlinie obok brata (I. R. Kon. 25 k. 143v). Temu bratu Pawłowi w r. 1601 zapisał dług 100 zł. (ib. 30 k. 121). Andrzejowi M-mu w r. 1602 zeznał dług 50 zł. (I. Kal. 68 s. 1393). Towarzyszył w r. 1623 rodzonej bratanicy, Annie z M-ch Lubomęskiej, przy transakcji sprzedaży jej połowy wsi Złotkowy (Złotków) Wojciechowi Mikołajczewskiemu (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 396v). Chyba żył jeszcze w r. 1630 (I. Kon. 46 k. 209), nie żył już w r. 1645 (ib. 51 k. 410v). Z nieznanej mi żony syn Adam.
Adam, syn Jakuba, dał 1645 r. zobowiązanie swemu szwagrowi Bronisławowi Zbierzchowskiemu, pisarzowi grodzkiemu brzeskiemu, mężowi Anny Szyszyńskiej, iż mu wiecznością rezygnuje poddanego Wieczorka z żoną i dziećmi, ze wsi Buszkowo, danego sobie przez Piotra Łaszcza, kasztelana lędzkiego (I. Kon. 51 k. 410v, 540). Był w r. 1659 obok syna Łukasza plenipotentem małżonków Mroczkowskich (I. Kon. 56 k. 383v). Nie żył już w r. 1664 (ib. 58 k. 291). Jego żona Marianna Szyszyńska, córka Andrzeja, po ojcu dziedziczka części Szyszynka, zapisała w r. 1630 mężowi dług 1.500 złp. (ib. 46 k. 192), zaś Adam zobowiązał się t. r. wobec Baltazara Lubomęskiego, iż zapisze tej żonie dożywocie swych dóbr (ib. k. 209). Będąc już wdową, 1664.11/X. r. zapisała dług 300 złp. Prokopowi Broniszowi, swemu przyszłemu zięciowi (ib. 28 k. 291). Swe części Szyszynka, działając wraz z synami, Sewerynem i Szymonem, a też w imieniu syna Łukasza zrezygnowała w r. 1617 synowi Wojciechowi (ib. 63 k. 420v). Innemu zięciowi, Stanisławowi Janiszewskiemu, i córce Annie w r. 1680 zapisała dług 100 złp. (ib. 63 k. 204). Żyła jeszcze w r. 1685, kiedy synowie, Stanisław i Łukasz, oraz córki, Jadwiga, Marianna i Anna, pozywali ją o to, iż z krzywdą ich swoje dobra zrezygnowała jednemu tylko synowi, Wojciechowi (ib. 66 k. 122). Spośród synow, Jakub wspomniany w r. 1675 jako wspólnie z bratem Szymonem zabójca na drodze we wsi Szyszynie Krzysztofa Gosławskiego (ib. 60 k. 759v). O Łukaszu, Wojciechu, Sewerynie, Szymonie i Stanisławie będzie niżej. Ze wspomnianych tu córek, Jadwiga wyszła w r. 1664 za Prokopa Bronisza, była wdową w r. 1674 i t. r. lub w r. 1675 zaślubiła 2-o v. Andrzeja Prusinowskiego, znowu wdowa w r. 1696, nie zyła już w r. 1729. Pierwszemu mężowi wniosła części Szyszyna. Marianna, w latach 1681-1685 żona Węgrzynowskiego. Anna, w latach 1680-1685 za Stanisławem Janiszewskim, wdowa w r. 1704.
1) Łukasz, syn Adama i Szyszyńskiej, obok ojca plenipotent w r. 1659 małżonków Mroczkowskich (I. Kon. 56 k. 383v). W latach 1681-1685 mąż Felicjany Małowiejskiej (ib. 63 k. 530, 66 k. 123v).
2) Wojciech, syn Adama i Szyszyńskiej, może identyczny bądź z Wojciechem, w r. 1663 towarzyszem spod chorągwi wojewody płockiego (Kośc. 305 k. 153), bądź z Wojciechem, t. r. towarzyszem spod chorągwi zmarłego Adama Starkowieckiego (I. Kon. 58 k. 181v). Wojciech, syn Adama, jak widzieliśmy, dostał w r. 1667 od matki części Szyszynka. Skwitowany w r. 1670 ze spraw przez Wojciecha Święcickiego i żonę jego Annę z Szyszyńskich (ib. 60 k. 10). Od Zofii Szyszyńskiej, wdowy po Aleksandrze Gorczyńskim, uzyskał w r. 1672 zobowiązanie sprzedaży 1.300 złp. części Szyszynka w p. kon. (ib. k. 390v). Ciężko chory, w Szyszynku spisywał 1680.29/XI. r. testament, a nie żył już 1681.27/X. r., kiedy wdowa ów testament oblatywała. Polecił pochować swe ciało u Bernardynów w Kazimierzu (ib. 63 k. 519). Żoną jego była Marianna z Karniszyna Palędzka, córka Macieja, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1677 (I. R. D. Z. Kon. 28 k. 65a v). Po śmierci męża była ona w r. 1681 posesorką części Szyszynka (I. Kon. 63 k. 521v). Wraz z synami, Janem i Konstantym, oraz córką Domicellą (Bogumiłą) pozywała w r. 1682 braci mężowiskich, Seweryna i Szymona, o gwałty, których dopuścili się w Szyszynku, a skutku których zmarł niedawno syn jej Tomasz M. (ib. k. 570). Była 2-o v. żoną Chryzostoma Rożyckiego, z którym dożywocie wzajemne spisywała w r. 1683 (I. R. D. Z. Kon. 28 k. 92). Jako dożywotniczka Szyszynka "Muchlińszczyzny", w imieniu własnym i nieletnich synów, Jana i Konstantego, oraz córki Domicelli, zastawiła w r. 1692 ową wieś na trzy lata za 200 zł. Maciejowi Młodziejewskiemu (I. Kon. 69 k. 162v). O tej Domicelli nie wiem nic więcej. Syn Jan może identyczny z Janem, mężem Doroty Jemiałkowskiej, córki Łukasza i Ewy Kotarskiej, która w r. 1695 kwitowała męża z 1.750 zł. swego wiana (I. Kal 152 s. 106). Nie żyli już oboje w r. 1722, nie zostawiwszy potomstwa (I. Kon. 75 k. 357). Konstanty, dziedzic Szyszynka, zmarł między r. 1736 a 1754 (ib. 77 k. 44v, 78 s. 779).
3) Seweryn, syn Adama i Szyszyńskiej, wspomniany w r. 1667 (ib. 63 k. 420v). Obok brata Szymona pozwany, jak widzielimy, w r. 1682 o popełnienie w Szyszynku gwałty. Umarł między r. 1692 a 1696 (P. 1123 II k. 66v, 67v; Kośc. 355 k. 50). Jego żoną, zaślubioną przed r. 1682, była Anna Kunińska, córka Stefana i Doroty Rosnowskiej (I. Kon. 66 k. 123; P. 1141 X k. 32v), która w r. 1686 kwitowała ze 125 zł. Samuela Kaliszkowskiego (P. 1112 VIII k. 75). Nie żyła już w r. 1701. Z niej syn Adam.
Adam, syn Seweryna i Kunińskiej, istygator ziemski i podpisek grodu poznańskiego w r. 1701 (P. 1141 X k. 32v). Zapisał w r. 1696 dług 1.200 zł. prus. Wilhemowi Fryderykowi Zielińskiemu, chąrążemu wojsk brandenburskich (Kośc. 355 k. 50). Od panny Anny Bieńkowskiej uzyskał w r. 1701 cesję praw do sum na wsi Kwasuty (G. 91 k. 39).
4) Szymon, syn Adama i Szyszyńskiej, wspomniany w r. 1667 (I. Kon. 63 k. 420v), wraz z żoną w r. 1672 wydzierżawił na rok za 200 złp. od Jadwigi z Malczewskich Głębockiej, sędziny grodzkiej brzeskiej-kujawskiej, wieś Laskowiec w p. kon. (ib. 60 k. 411v). Z tą żoną skwitowany w r. 1675 z winy banicji przez Gosławskich (ib. k. 845v). Żył jeszcze w r. 1685 (ib. 66 k. 122). Tą wspomnianą wyżej żoną była Helena Komorowska, córka Stefana, z którą w r. 1672 spisywał wzajemne dożywocie (ib. 60 k. 450v). Żyła jeszcze w r. 1680, kiedy jej męża i ją Franciszek Skarzyński i Anna z M-ch kwitowali z zastawu części Kraśnicy danego pod zakładem 500 złp. (ib. 63 k. 144v). Druga żona Szymona to Barbara Krusińska, wraz z którą w r. 1697 wydzierżawił Szyszyno Wielkie na pięć lat pod zakładem 1.000 zł. małżonkom Zbierzchowskim (ib. 70 k. 257v).
5) Stanisław, syn Adama i Szyszyńskiej. Od Kazimierza Bronisza uzyskał w r. 1653 zapis 500 złp. na częściach wsi Sarnowa, a w r. 1666 scedował ów zapis Jakubowi Mroczkowskiemu i Zofii z Rosnowskich (I. Kon. 60 k. 834). Wspomniany w testamencie ojca z r. 1680 (ib. 63 k. 519), pozywał w r. 1685 wraz z bratem Łukaszem i siostrami matkę o pokrzywdzenie ich na rzecz jednego tylko syna Wojciecha (ib. 66 k. 122). Zob. tablicę.
W bliskim pokrewieństwie z powyższymi M-mi pozostawał niewątpliwie Stanisław, syn Łukasza nie żyjącego już w r. 1633, który to Stanisław t. r. zapisał dług 200 zł. Wojciechowi Śniegockiemu (I. Kal. 99b s. 1761). Wraz ze swą żoną Ewą z Łukomskich był w r. 1636 kwitowany przez Wojciecha Mycielskiego z 1.300 zł. na poczet 1.500 zł. ostatniej raty dzierżawy wsi Kakawa (ib. 102 s. 1798). Żonie w r. 1640 oprawił posag 1.000 zł. (R. Kal. 12 k. 211v). Od wdowy Doroty z Bratkowskich Starzyńskiej wydzierżawił w r. 1641 na trzy lata wieś Kamionę (I. Kal. 107a s. 806), zaś w r. 1641 tę samą wieś wydzierżawił od jej syna Macieja Starzyńskiego (ib. 110a s. 1234). Dziedzic części Muchlina, łąkę w tej wsi w r. 1645 zastawił za 170 zł. Janowi Pę-
@tablica
cherzewskiemu, też dziedzicowi części tej wsi (I. Kon. 51 k. 441v). Od Pawła Żychlińskiego w r. 1650 wydzierżawił za 2.250 zł Sługocino w p. kon. (ib. 53 k. 321). Od Anny M-ej, córki Pawła (zob. wyżej), wdowy po Baltazarze Lubomęskim, i od jej córki Marianny, wdowy po Piotrze Jarochowskim, wedle zobowiązania z r. 1652, nabył za 4.000 złp. t. r. ich części wsi Sarnowa w p. gnieźn. za 4.000 złp. (ib. k. 455v). Ewa z Łukomskich umarła między r. 1649 a 1657, pozostawiając córkę Annę (I. Kal. 115 s. 1187; I. Kon. 56 k. 280v). Drugą żoną Stanisława, z którą w r. 1657 spisywał wzajemne dożywocie, była Anna Borzysławska, wdowa 1-o v. po Wojciechu Pcińskim, mająca po pierwszym mężu oprawę na wsi Kraśnica (I. Kal. 122 s. 752; I. Kon. 56 k. 280v). Sarnowę zastawił w r. 1661 za 1.000 złp. Janowi Głuchowskiemu (I. Kon. 58 k. 27). Umarł między r. 1668 a 1675 (ib. k. 533v, 60 k. 853v). Anna z Borzysławskich żyła jeszcze, jak się zdaje, 1676.5/II. r. (LB Podlesie Kośc.), bezpotomna, nie żyła już w r. 1685 (I. Kon. 68 k. 176v). Wspomniana wyżej córka Anna otrzymała od ojca w r. 1657 zapis posagu 300 zł. gotowizną i 100 zł. wyprawą (ib. 56 k. 280v). Po ojcu dziedziczka Sarnowy wyszła najpierw za Stanisława Jaranowskiego, a w r. 1668 2-o v. była żona Franciszka Skarzyńskiego. W r. 1681 przy transakcji asystował jej Szymon M. (zob. wyżej), nazwany jej bratem stryjecznym (I. Kon. 63 k. 498). Jej drugi mąż został zabity w r. 1686 lub 1687, ona żyła jeszcze w r. 1688.
Elżbieta, w latach 1550-1551 wdowa po Marcinie Siekierzeckim, nieosiadłym. Jakub, już nie żyjący w r. 1584, ojciec Zofii, wtedy żony Hieronima Lubszyńskiego (I. Kal. 50 s. 1440). Łukasz, syn zmarłego Jana z pow. sieradzkiego, zapisał w r. 1592 dług 44 zł. Łukaszowi Jemiołkowskiemu (I. R. Kon. 25 k. 277v). Jakub, mąż Jadwigi Bełchackiej, która w r. 1596 kwitowała Janusza Przybysławskiego cz. Mierzyńskiego z 250 zł., za którą to sumę zastawił był swe części w Rokutowie (I. Kal. 63 k. 556). Jakub, skwitowany w r. 1596 z ran przez Macieja Zdzenickiego (I. Kal. 63 k. 289). Jakub, syn Macieja, z pow. sieradz., zapisał w r. 1605 dług 400 złp. Janowi Piotrowskiemu (G. 68 k. 518). Jakub, jako "przyjaciel z linii ojczystej", asystował w r. 1614 przy transakcji Elżbiety z Jemiołkowskich Ponieckiej (I. Kon. 38 k. 56v). Ewa, ksieni dominikanek poznańskich Św. Katarzyny w r. 1639 (P. 761 k. 357).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
629630631632[633]634635636637
