Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
94959697[98]99100101102
Bieganowscy - Bnińscy
Blahr (Blachr ?) Adam, nie żyjący w r. 1782, mąż Eleonory Strzeleckiej, córki Szymona i Heleny Gruszczyńskiej (P.1359 k.484).
Blank Małgorzata, żona 1-o v. Melchiora Brzeznicza, spisała w r. 1630 wzajemne dożywocie ze swym drugim mężem Franciszkiem Ninińskim.
Blankenburg h. Własnego. Ich gniazdem była miejscowość Blankenburg w Brandenburgii. W Wielkopolsce w pow. wałeckim, osiedlił się w drugiej połowie XVI w. Henryk, którego rodzona siostra Tekla, żona 1-o v. w r. 1595 Andrzeja Budde "de Kamien" z Ks. Pomorskiego, 2-o v. w l. 1600-1 Jana Debrzyńskiego cz. Błogowskiego. Henryk B. był dziedzicem dóbr Ramelow w Ks. Pomorskim, od Jerzego Wedla, prezydenta Nowej Marchii, kupił w r. 1577 za 25.000 tal. połowę dóbr frydlandzkich, tj. połowę zamku i miasta, oraz całą wieś Frydlandek z folwarkiem Neuhof (Nowy Dwór), wsie Hansfeld (Janpole) i Latzig (Łączyk) (P.1398 k.728). Kupił od niego również, nie wiem jednak kiedy, wieś Bessen (Busina) (W.31 k.203). Zapewne już wtedy był mężem Elżbiety Wedlówny Frydlandzkiej, córki Jerzego. W r. 1577 nie uiścił poboru ze wsi Frydlandek (W.1 k.49). Jako mąż wspomnianej wyżej Elżbiety występował w l. 1580-85 (P.934 k.130v; 945 k.465). Od Wolfganga Pudwelsa (Podewils) kupił w r. 1591 za 3000 zł części wsi Henkendorff (Hanki) w p. wał. Drugą żoną Henryka była Elżbieta Dewitz z Daber na Pomorzu. Dał jej w r. 1592 dożywotnie użytkowanie wsi Henkendorff (P.1400 k.994). W r. 1594 skasowała ona ten zapis (P.962 k.915), a mąż t. r. dał jej dożywocie na wsiach Łączyk i Langhof (Długi Dwór) (P.1401 k.175). W r. 1595 przeprowadził działy z siostrami swej zmarłej pierwszej żony Elżbiety, Elżbietą (!) zamężną Janową Kalińską pisarzową ziemską łęczycką, i Barbarą, żoną Joachima Güntersberga cz. Kaliskiego (W.31 k.126). Działy z córkami Jerzego Frydlandzkiego zostały ponowione w r. 1599. Henryk wziął część miasteczka i tę połowę zamku w miasteczku, na którym własnym kosztem wystawił "kamienicę" (W.33 k.20). Siostrze Tekli rezygnował Henryk wieczyście w r. 1600 połowę wsi Henkendorff (W.23 k.24), a jej mężowi Janowi Debrzyńskiemu wyderkował w sumie 4500 zł wieś Nowydwór cz. Neuhaus w p. wał. (N.219 k.450, 452v; P.788 k.4). T. r. córkom swym, pochodzącym z obu żon, zapisał po 10.000 zł każdej posagu, a synom wyznaczył do równego podziału dobra swe w Polsce i poza jej granicami (P.970 k.52). Od swego zięcia Andrzeja Żernickiego kupił w r. 1601 za 6000 tal. części jego w mieście Fydlandku z zamkiem i części we wsiach: Henkendorff, Czadowo, Łowicz, które Żernicki kupił był od Elżbiety Kalińskiej (P.1404 k.32). Żonie swej t. r. oprawił posag 9000 zł (ib. k.33). Od Melchiora Rozbickiego kupił w r. 1602 za 3800 zł dom z placem koło bramy Wronieckiej w Poznaniu (ib. k.644). Zięciowi Żernickiemu wyderkował w r. 1603 za 9000 zł wsie Neuhoff, Fulbek, Hansfeld (Janpole) (P.1404 k.1058). Słudze swemu, uczc. Janowi Kijonce, dał w r. 1603 w dożywocie sołectwo we wsi Hansfeld (W.4 k.179). Wieś Bessen (Busino), nabytą ongis od teścia Frydlandzkiego, sprzedał w r. 1605 za 4000 zł zięciowi Żernickiemu (ib. k.249). Od Elżbiety Güntersberg, wdowy po Sebaldzie Golczu, kupił t. r. za 3000 zł części wsi Łowicz (ib. k.376v). Nie żył już w r. 1606, kiedy wdowa występowała jako użytkowniczka wsi Łączyk i Langhof (W.24 k.37v). Żyła jeszcze w r. 1642 (W.38 k.447). Z Wedlówny był syn Jerzy, o którym niżej, i córki: Ida, żona 1-o v. Konrada Dewitza, po którym wdową była w r. 1608, 2-o v. w r. 1613 żona Usedoma, Dorota, w l. 1601-20 żona Andrzeja Żernickiego, podstarościego kaliskiego, Elżbieta, w l. 1606-30 żona Fryderyka Borka (Borck), która po ojcu dostała dom w Poznaniu na przedmieściu Wronieckim (P.1407 k.82), Urszula, żona 1-o v. w l. 1616-24 Krzysztofa Witosławskiego. Z Dewitzówny byli synowie: Dionizy i Bernard, o których niżej, Konrad Henryk, pisany potem stale Henrykiem Konradem, nieletni jeszcze w r. 1617 (W.26 k.262) żyjący jeszcze w r. 1635 (W.35 k.235v), oraz córki: Elżbieta, niezamężna w l. 1607-8 (W.24 k.241v, 465), żona 1-o v. w r. 1613 Jana Górskiego, łowczewgo inowrocławskiego, 2-o v. w l. 1616-24 Krzysztofa Prażmowskiego, i Marianna, niezamężna w l. 1607-19 (W.24 k.264). Może córkami Henryka były też: Elżbieta, wdowa po Zebaldzie Damnitz w r. 1620, i Errata, w r. 1623 żona Piotra Kleista.
1. Jerzy, syn Henryka i Wedlówny, wspomniany pierwszy raz w r. 1695 (W.24 k.294; 31 k.100v), w r. 1609 opiekun młodszych swych braci: Dionizego, Bernarda i Konrada Henryka (W.24 k.630). Od siostry Idy dostał w r. 1612 cesję praw spadkowych po Dorocie z Frydlandzkich Roszkowskiej, kasztelanowej przemęckiej (W.25 k.424v). Z działu przepracowanego w r. 1613 z bratem Dionizym wziął części miasta i zamku Frydlandek oraz wsi Henekdorf, Czadow, Łowicz, Nierozen (dziś Nieradz), Langenhof, Altenhof, Laczyk (Łączyk), Fulbrk, Jurendorf. Dał wtedy bratu zobowiązanie dotyczące spraw ze stryjem ich Ryszardem B. oraz spadkobiercani zmarłego Jerzego B. prowadzonych o dobra i sumy na Pomorzu (W.78 k.55-58). T. r. na tych dobrach zobowiązał się oprawić posag 9000 zł i wyprawę 1000 zł żonie swej Ertmucie Pudwels (Podewils), córce Jerzego (W.78 k.76). Od Doroty Güntersberg, żony Macieja Wałdowskiego, kupił w r. 1618 za 2500 zł części miasta Frydlandek i wsi Henkendorff (W.27 k.6). Części Prusinowa odziedziczone po zmarłej ciotce Urszuli z Wedlów 1-o v. Borkowej, 2-o v. Smiełowskiej dał w r. 1619 swej siostrze Urszuli Witosławskiej (ib. k.146). Bezpotomny, nie żył już w r. 1622 (ib. k.447).
2. Dionizy, syn Henryka i Dewitzówny, wraz z matką i braćmi, Bernardem i Konradem Henrykiem pozywal w r. 1606 szwagra Andrzeja Żernickiego (W.24 k.106). Brata Jerzego pozywał w r. 1609 o wydzielenie mu części w mieście i zamku Frydlandku (ib. k.705). Z działów z tym bratem, dokonanych w r. 1613, otrzymał dobra w Ks. Pomorskim oraz zapis długu 1000 zł (W.78 k.55-58). Przysięgał 30 V 1622 r. na urząd sędziego surrogatora grodzkiego wałeckiego (W.27 k.411). T. r. wraz ze swymi braćmi występował jako uczestnik w spadku po zmarłym najstarszym przyrodnim bracie Jerzym, dziedzicu części miasta Frydlandku (ib. k.447). Wraz z bratankami po bracie Bernardzie kupił w r. 1636 za 600 zł od Bernarda Borka i jego synów, Zygmunta Fryderyka i Heninga Dyderyka, połowę młyna we wsi Łowicz (W.36 k.26). Żona jego Elżbieta Golcózwna, córka Konrada, burgrabiego grodzkiego wałeckiego, i Katarzyny Kleistówny, skwitowała w r. 1642 swych braci z dóbr po rodzicach, a ci bracia zapisali Dionizemu dług 2000 zł, on zaś tę sumę wraz z tysiącem zł należnym jej po matce, zobowiązał się oprawić na połowie wsi Czadow z folwarkiem (W.38 k.442, 43). Od Andrzeja i Stefana Żernickich, synów zmarłego już Andrzeja, odkupił za 4000 zł wieś Bessen, którą ich ojicec kupił był od Henryka B. (P.1421 k.516). Golczówna w r. 1652 skasowała oprawę posagu 3000 zł na wsi Fulbek, na sołectwie wsi Hansfeld i na tzrech pustych rolach kmiecych, a Dionizt oprawę tę przeniósł na sumę wyderkafową 7000 zł, zapisaną mu przez Elżbietę B., żonę Prażmowskiego, na częściach wsi Henkendorf (W.40 k.313). Umarł przed 6 III 1654 r., kiedy to na urząd surogatora grodzkiego wałeckiego mianowany już został kto inny (ib. k.596v). Wdowa t. r. działając wraz z bratem Sebaldem Golczem, opiekunem jej synów, dokonała pod zakładem 20.000 zł działów z Heningiem Fryderykiem, synem Bernarda B., bratankiem swego męża. Wzięła: zamek frydlandzki i połowę miasteczka i młyna, folwark frydlandzki, wsie: Łowicz z młynami, Czadowo z folwarkiem, Hansfeld, Stary Dwór z folwarkiem, Henkendorf z folwarkiem, Fulbek z folwarkiem i młynem, Łąkie zw. Polskie, Bezy (Bessen ?) z folwarkiem. Ponadto Hening Fyderyk udający się wtedy za granicę, powzdał jej i jej synom swoją połowę miasteczka z przyległościami. Na wypadek jednak szczęśliwego powrotu do kraju zastrzegł nieważność tego ostatniego zapisu (W.40 k.584). Elżbieta Golczówna nie żyła już w r. 1648 (P.1070 k.159). Synowie sędziego Dionizego: Bernard, Sebald, Henryk i Dionizy.
1) Bernard, syn Dionizego i Golczówny, w r. 1662 w imieniu własnym i swych nieletnich braci skwitował z opieki wuja Ludwika Golcza (W.42 k.72). Żył jeszcze w r. 1663 (W.85 k.10), nie żył już w r. 1664, kiedy wdowa po nim, Eleonora Małgorzata Wedelska, kwitowała się z Ludwikiem Golczem z kontraktu zawartego w Frydlandku 20 IX 1663 r. Prawa dane sobie przez zmarłego męża na tym mieście cedowała jego nieletnim braciom biorącym po nim spadek (ib. k.121, 122).
2) Sebald, syn Dionizego i Golczówny, jeszcze nieletni w r. 1664, kiedy Ludwik Golcz zrzekł się opieki nad nim i jego braćmi, Henrykiem i Dionizym (ib. k.78v). Zostawszy pod imieniem ojca Rudberta karmelitą na Piasku w Krakowie, kwitował w r. 1669 braci z majątku po rodzicach (ib. k.347v).
3) Henryk, syn Dionizego i Golczówny, w r. 1668 w imieniu własnym oraz braci Sebalda i Dionizego kwitował z opieki wuja Ludwika Golcza (ib. k.315v). Żył jeszcze 1 X 1669 r. i był już wtedy pełnoletni (ib. k.374). Jeździł t. r. na elekcję króla (P.196 k.476).
4) Dionizy, syn Dionizego i Golczówny, dokonał w zamku frydlandzkim 1 X 1669 r. w asyście wuja Ludwika Golcza działów z bratem Henrykiem (ib.). T. r. wraz z żoną Małgorzatą Glasenapp, córką Wiganda, starosty nowoszczecińskiego (w Szczecinie), roborowali pod zakładem 12.000 zł swe testamenty spisane w Wałczu 29 VIII (ib. k.492). Ponieważ nie stawił się na pospolite ruszenie, kaduk po nim przyznany został w r. 1672 Wojciechowi Konstantemu Brezie, staroście nowodworskiemu (ib. k.500). Piotr Żychliński, starosta wałecki, poświadczył, iż Dionizy był wtedy chory i kaduk skasowano w r. 1676 (W.86 k.294). Żona jego skwitowała w r. 1681 swego brata, Kazimierza Glasenappa z 16.000 zł należnych z jej dóbr po rodzicach (ib. k.488). Jako spadkobierca brata stryjecznego Heninga Fryderyka, zaspokoił w r. 1684 pretensje Bercholców, spadkobierców jego żony (ib. k.529). Drugą żoną Dionizego była Elżbieta Marianna Golczówna, córka Jerzego Wilhelma i Elzy z Golczów, której w r. 1685 oprawił posag 4000 zł (W.86 k.544v). W r. 1686 poskupował poszczególne części wsi Henkendorf i Nierosen (Nierzeszyn), płacąc po 1333 zł każdemu ze sprzedających, a byli to: Andrzej Rudiger Anklam, Elżbieta Maria Manteuffel, córka Piotra i Anny Elżbiety B. żona zaś Jana Jerzego Borny , Bernard Krystian Manteuffel, jej brat, Ernest Bernard i Adam Jerzy Güntesbergowie, synowie Adama i Idy B., działający wspólnie przy tym akcie wreszcie Dorota B., żona Andrzeja Rudigera Anklam (ib. k.571-74v). W r. 1687 dokupił jeszcze dalsze dwie części w tych wsiach, płacąc po 1440 zł, od Jerzego Wilhelma Anklam i od Elży Marii Golczówny, wdowy po Jerzym Wilhelmie Golczu (ib. k.593v, 595v). Żył jeszcze w r. 1696 kiedy skwitowała go córka Ernestyna Julianna (W.87 k.42). Elżbieta Marianna Golczówna była wdową w r. 1702 (W.89 k.35). Jej drugim mężem był już w r. 1703 Filip Borek (Borck), major wojsk pruskich (ib. k.84). W r. 1716 skasowała swój pierwotny testament datowany w 1712 r. i spisała komplanację ze swymi synami (W.90 k.166v). Żyła jeszcze w r. 1719 (ib. k.280v), nie żyła już w r. 1730 (W.91 k.139). Z Glasenappówny były córki: Jadwiga Magdalena, w r. 1690 żona Ewalda Joachima Kleista, zaś w r. 1715 Sebalda Kleistaa, konsyliarza Ks. Pomorskiego (nie wiem czy to jej drugi mąż , czy jeden i ten sam z pomyłką w imieniu ?), Elżbieta Zofia, w l. 1693-1715 żona Fryderyka Ludwika Woedtke (może ta sama, nazwana Zofią Elżbietą, nie żyjącą w r. 1742, była za Jerzym Ernestem von Köhten, Köckte ?), Ernestyna Julianna, w l. 1715-34 żona Joachima Wedek cz. Wedelskiego. Z Golczówny synowie: Baltazar Fryderyk i Dionizy, o których niżej, oraz córki: Elżbieta (Elza) Maria, w l. 1712-27 żona Jerzego Macieja von Borck "Gostyńskiego", landrata pruskiego, Katarzyna Elżbieta, w l. 1714-27 żona Joachima Rudigera Golcza, kapitana, potem majora wojsk duńskich, Pryskę Konstancję Eleonorę, w l. 1717-34 żonę Jana Brudzewskiego, Dionizję Amelię Teresę Lowizę (Ludwikę), w l. 1728-47 żonę Fryderyka Wilhelma Lettowa, kapitana JKMci.
(1) Baltzar Fyderyk Henryk, syn Dionizego i Golczówny, wraz z bratem skwitowani w r. 1704 z praw do dóbr frydlandzkich przez Gertrudę Gruben, córkę Macieja i Anny Marii Güntersberg, a żonę Michała Henryka de Michel (Michels ?) (W.89 k.103). Oni obaj wraz z siostrami występowali w r. 1715 jako spadkobiercy bezdzietnych stryjów, Henryka i Sebalda (W.90 k.155). Baltazar Fryderyk z działu z bratem przeprowadzonego 20 VI 1716 r. dostał: Stary Dwór, Prilang (Przyłęk), Fulbek i Bezy (ib. k.211). Żona jego, Anna Agnieszka Elżbieta Osten, córka Egidiusza Krzysztofa von Karnic, kwitowała w r. 1717 swego ojca z dóbr rodzicielskich, a mąż zobowiązał się oprawić jej posag 20.000 t. (ib. k.199, 199v). W r. 1721 dostali wraz z żoną od Mikołaja Rydzyńskiego i żony jego Konstancji Ulatowskiej cesję dożywocia wsi królewskiej Tarnowa w p. wał (ib. k.353). Kapitan JKMci w r. 1726 (W.91 k.21v). Prawa swe do spadku po Golczu kasztelanie lędzkim cedowali wraz z bratem i siostrą Golczową w r. 17127 rotmistrzowi Heningowi Bernardowi Golczowi (ib. k.31). Żył jeszcze w r. 1730, nie żył już w r. 1732 (ib. k.125v, 187v). Wdowa dożywocie wsi królewskiej Tarnowa scedowała w r. 1738 Jakubowi Franciszkowi Osten Sacken, podpułkownikowi wojsk królewskich (ib. k.340v). Żyła jeszcze w r. 1755 (W.93 k.174). Córki trzy wymienione w r. 1743: Zofia, Szarlota, Lowiza (W.91 k.559v). Potem spotykam tylko Annę Marię Zofię (może pierwszą z powyższych ?), w r. 1746 żonę Egidiusza Ewalda Kleista. Synowie: Fryderyk Wilhelm, Jerzy Bernard Baltazar i Karol Otto, o których niżej.
a. Fryderyk Wilhelm, syn Baltazara Fryderyka i Ostenówny, oblatował w r. 1746 testament stryja Dionizego (W.92 k.4v, 4). Był t. r. porucznikiem wojsk brandenburskich (ib. k.54). W r. 1749 kapitan JKMci spisał wzajemne dożywocie ze swą żoną Ludwiką Renatą Thienen, córką Benedykta Deltawa, pułkownika JKMci, i Anny Elżbiety Fischer (ib. k.175v). Wedle kontraktu działowego, spisanego 20 VIII 1746 r., dotyczącego spadku po stryju Dionizym, Fryderyk Wilhelm t. r. odkupił od braci Jerzego i Karola Ottona, płacąc każdemu z nich po 24.000 tal., należne im części w mieście Frydlandek i wsiach Henkendorff, Neurosen (Nierzeszyn), Lobitz (Łowicz), Cado (Czadow) (ib. k.176, 177). W r. 1751 był pułkownikiem wojsk koronnych (W.93 k.63v). T. r. oprawił żonie na swych dobrach posag 100.000 zł (ib. k.68). Zawarł w r. 1733 z Marcjanem Radońskim kontrakt kupna starostwa powidzkiego (ib. k.115v) i t. r. nabył od Joachima Rudigera Golcza, kapitana JKMci, syna Joachima Rudigera i Katarzyny B., za 11.000 tal. wieś Damlang (Damlany) (ib. k.117, 131). Żonie swej w r. 1755 oprawił sumę 300.000 zł, podniesioną na poczet jej posagu (ib. k.183). T. r. oboje z żoną zawarli układ z Radońskimi (ib. k.255). Za konsensem królewskim z 29 IX 1756 scedowali w r. 1757 starostwo powidzkie Michałowi Radońskiemu, porucznikowi wojsk saskich (ib. k.261). Skwitowali się z nim z procesu i 20 IV t. r. zawarli ostateczną ugodę (ib. k.260). W r. 1757 pułkownik zawarł 8 VI z Jerzym Sebastianem Golczem kontrakt kupna od niego za 8600 tal. wsi Wysoki Kamień cz. Hohenstein w p. wał. (ib. k.264v). Renata Ludwika nie żyła już w r. 1761, kiedy pułkownik dla zrodzonych z nią dzieci, opiekunów (W.94 k.45). Zawarł 15 VI 1764 r. w Giznie kontrakt małżeński o rękę Krystyny Karoliny Golczówny, córki Jana Rudigera, kapitana JKMci, i Krystyny Karoliny Golczówny, córki Jana Rudigera, kapitana JKMci, i Krystyny Joanny Wedelskiej, za którą to żoną miał dostać posag 10.000 tal. (ib. k.166). Od Piotra Sapiehy, wojewody smoleńskiego, wziął w zastaw w r. 1768 na trzy lata za 4694 zł w. wsie Hamer, Kotno, Biernatowo, Zielonowo, Polszteindorf i młyn Górnicki w p. wał. (ib. k.240v). W r. 1770 był pułkownikiem wojsk pruskich. Spisał wtedy w Frydlandku 12 XII testament, w którym dobra Fulbek, Hansfeld, Neugat, Bysen, Damlang dał córce Filipinie, w ogólnej cenie 174.000 zł. Resztę dóbr, a więc miasteczko Frydlandek, wsie Henekendorf, Lowitz, Cadow, Neurosen, Hogenstein, Altenhoff, miała przypaść synowi Karolowi, bo starszy sym Ludwik już wtedy nie żył (ib. k.272v, 273). Kupno Hogensteinu z częścią wsi Appelwerder zostało sfinlizowane wedle zobowiązania z r. 1759 dopiero teraz w r. 1770 (ib. k.273v). Od Karola Rydzyńskiego, pułkownika, wziął t. r. w zastaw za 80.000 zł miasto Wyrzysk z przyl. (ib. k.282). Córka pułkownika, Filipana, była wtedy w r. 1770 żoną Jerzego Krzysztofa Unruga.
b. Jerzy Bernard Baltazar, syn Baltazara Fryderyka i Ostenówny, w r. 1746 chorąży, a w r. 1749 porucznik wojsk pruskich, udział swój w spadku po stryju Dionizym sprzedał w r. 1749 za 24.000 tal. bratu Fryderykowi Wilhelmowi (W.92 k.176), a w r. 1731 skwitował tego brata z 15.000 tal., na poczet powyższej sumy (W.93 k.63v). Podpułkownik JKMci, dostał w r. 1753 od Franciszka Osten Sacken cesję wsi Królewskiej Tarnowa, za konsensem królewskim z 13 IX 1752 r. (ib. k.134v).
c. Karol Otto, syn Baltazara Fryderyka i Ostenówny, nieletni w r. 1746, udział swój w spadku po stryju Dionizym sprzedał w r. 1749 za 24.000 tal. bratu Fryderykowi Wilhelmowi (W.92 k.177), ale ponieważ był jeszcze nieletni, zobowiązał się, iż po dojściu do lat dokona formalnej rezygnacji (ib. k.69). Dopełnił jej w r. 1755. Był wtedy porucznikiem wojsk saskich (ib. k.191). W r. 1758 będąc mężem Anny Elżbiety Osten (N.211 k.282). W r. 1768, będąc już kapitanem JKMci, kwitował brata swego, pułkownika (W.94 k.231v).
(2) Dionizy Jerzy Joachim, syn Dionizego i Golczówny, kapitan JKMci, z działu braterskiego z r. 1716 dostał połowę miasta Frydlandku z folwarkiem, orza wsie Henkendorf, Łowicz, Cadow i folwark Nierozen (W.90 k.210v). W r. 1723 roborował swój testament pod zakładem 20.000 tal., spisany po niemiecku (ib. k.441). W r. 1727 jako "liber baro B.", dziedzic miasta Frydlandka z przyległościami, zapisał wzajemne dożywocie żonie Lowizie Szarlocie hr. Schwerin (W.91 k.29). Była ona wdową po Heydenie, generale majorze JKMci. Dionizy t. r. kupił od Heninga Bernarda Golcza za 30.000 tal. połowę miasta Frydlandek (ib. k.30, 41v) i t. r. od siostry Borkowej dostał cesję praw do spadku po wuju Baltazarze Goczu, kasztelanie lędzkim (ib. k.30v). W r. 1730 major wojsk pruskich (ib. k.103), w r. 1743 pułkownik JKMci (ib. k.559v), był potem pułkownikiem brandenburskim. Spisał testament w Reinetz 24 III 1745 r. (W.92 k.4, 4v) i nie żył już w r. 1746 (ib. k.3). Wdowa żyła jeszcze w r. 1747 (ib. k.60v). Dionizy był bezdzietny, a spadek ponim brali bratankowie.
3. Bernard, syn Henryka i Dewitzówny, w r. 1617 był opiekunem nieletniego brata Konrada (W.26 k.262). Nazwany w r. 1629 dzidzicem miasta Frydlandu i innych dóbr (W.79 k.343). Umarł między r. 1634 i 1636 (W.35 k.235v; 36 k.26). Z nieznanej mi żony pozostawił synów, Henryka Ewalda i Heninga Fryderyka, o których niżej, orza córki: Elżbietę (Elzę, Essę), Idę, Dorotę, Marię, Annę Elżbietę, Krystynę, Katarzynę, wszystkie w r. 1636 niezamężne (W.36 k.72v). Z nich Elżbieta w l. 1643-47 była żoną Guntera Golcza. Ida była żoną Adama Güntersberga i nie żyła już w r. 1680 (w r. 1642 nazwana żoną Guntera Golcza, chyba omyłkowo ?). Wdowcem po Dorocie był w r. 1680 Marcin Krystian Blankenburg. Maria chyba identyczna z Marią, w l. 1648-52 żoną Jerzego Adama Blankenburga (W.82 k.389; 40 k.357). Anna Elżbieta, nie żyjąca w r. 1677, żona Piotra Manteuffel. Krystyna, w l. 1676-78 żona Jana Henryka Anklam.
1) Henryk Ewald, syn Bernarda, ponieważ nie stanął na pospolite ruszenie, kaduk po nim, jak i po jego stryjecznym bracie Dionizym, dany został w r. 1672 Wojciechowi Konstantemu Brezie, staroście nowodworskiemu, a skasowany w r. 1675, wobec zaświadczenia Żychlińskiego, iż obaj byli chorzy (W.85 k.500; 86 k.294). Bezdzietny, nie żył już w r. 1715 (W.90 k.155).
2) Hening Fryderyk, syn Bernarda, w dziale przeprowadzonym z synami sędziego Dionizego wziął połowę miasta Frydlandek i połowę młyna, które to dobra trzymała babka Elżbieta Dewitz, ponadto wsie: Długi Dwór z folwarkiem Latzyk, folwark Nierozen i we wsi Henkendorf dziewięciu kmieci (W.40 k.584). Ponieważ wyjeżdżał wtedy za granicę, swój dział powzdał braciom stryjecznym, ale zastrzegł nieważność tej transakcji na wypadek swego szczęśliwego powrotu (ib.). W r. 1659 był mężem Teresy Golczówny, córki Konrada, burgrabiego ziemskiego wałeckiego, i oprawił jej 6000 zł posagu (W.84 k.97v). Drugiej swej żonie, Zofii Elżbiecie Bercholtzównie, córce Kaspra i Elżbiety Golczówny, oprawił w r. 1663 na swej części wsi Henkendorf i folwarku Nierozen 2000 tal. posagu (W.85 k.23).
@tablica
@tablica
Połowę miasta Frydlandek sprzedał za 20.000 zł w r. 1678 Jerzemu Wilhelmowi Golczowi (W.86 k.365v). Żył jeszcze w r. 1680, kiedy jego szwagier, Marcin Krystian Blankenburg kwitował go z 2000 tal posagu rodzicielskiego ze wsi Wartekow w Marchii Brandenburskiej (ib. k.417). Nie żyli już oboje z żoną 1684 r. (ib. k.529, 557). Byli bezdzietmi. Zob. tablice 1, 2.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
94959697[98]99100101102
