Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
30313233[34]35363738
Małachowscy - Miaskowscy
1) Marcin, syn Jana i Zarembianki, chorąży warszawski (I. Kon. 58 k. 428; I. Kal. 140 k. 176), działał 1655 r. w imieniu własnym i brata Stanisława (I. Kal. 121 s. 379), zawierał z tym bratem 1657 r. kontrakt pod zakładem 150.000 złp (ib. 122 s. 144). Kwitował się t.r. z Janem Starskim z kontraktów o dzierżawę Piekar (ib. s. 3). Nie zył już 1659 r., kiedy wdowa Zuzanna Mokronoska, córka Wojciecha, kasztelana rawskiego, w imieniu własnym oraz swych synów, Stanisława i jana Kazimierza, kwitowała się z małżonkami Małuskimi (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 74). W r. 1666, będąc już 2-o v. żoną Marcina Grudzińskiego, podkomorzego inowrocławskiego, Wilczkowo wydzierżawiła Mariannie z Dominikowskich Porczyńskiej, którą tam wtedy najechali ojciec i syn Wawrowscy (I. Kon. 58 k. 428). Z wymienionych wyżej synów, o Stanisławie nie wiem nic więcej.
Jan (Jan Kazimierz), syn Marcina i Mokronoskiej, łowczy sieradzki 1690 r. (Z. T. P. 35 s. 11), Wilczków zastawił 1681 r. za 5.600 zł Andrzejowi Widawskiemu, łowczemu sieradzkiemu (I. Kal. 140 k. 176). Od swej ciotecznej siostry, Marianny z Siemieńskich, żony Felicjana Grabskiego, podstolego łęczyckiego, współspadkobierczyni po Adamie Zarembie w dobrach Ojrzanów, Żelechów, Zaremby, Kaleń, Żabia Wola, Zalesie w p. tarczyńskim ziemi warszawskiej i we dworze w Warszawie dostał 1690 r. jej część spadkową (Z. T. P. 35 s. 11), a 1696 r. swoje części tej sukcesji dali mu Rydzyńscy bracia cioteczni, Karol, cześnik kaliski, Stanisław, łowczy wschowski, i Wojciech, kapitan J. Kr. Mci, działający także i w imieniu siostry Doroty zamężnej Gostyńskiej oraz w imieniu spadkobierców zmarłej siostry Zofii Malczewskiej wedle zobowiązania z r. 1692 ich zmarłego brata ks. Jana Rydzyńskiego, archidiakona śremskiego, całe ich części w powyższych dobrach, jak również w odziedziczonym po ks. Stanisławie Zarembie, biskupie kijowskim, dworze w Warszawie (P. 1132 XI k. 72v). od Tomasza Kwiatkowskiego Jan dostał 1697 r. zobowiązanie sprzedania za 17.000 zł wsi Rzymsko p. sier. (I. Kal. 152 s. 31). Umarł albo t.r., albo 1698 r., kiedy to wdowie po nim, Zofii z Kraszewskich, cedowała sumę Anna z Modlibowskich 1-o v. Jabłkowska, 2-o v. Trepczyna, w imieniu własnym i córki Ewy Jabłkowskiej (ib. 153 s. 90).
2) Stanisław, syn Jana i Zarembianki, starosta klonowski 1666 r. (ib. 126 s. 421), wspomniany 1655 r. (ib. 121 s. 379). Do pożyczonej od Jana Węgierskiego sumy 6.000 zł dobrał jeszcze 1665 r. dalsze 600 zł (ib. 126 s. 533). Klonów wydzierżawił był Pawłowi Próchnickiemu za 20.500 złp, a 1666 r. skwitował jego synów, Kazimierza i Pawła Próchnickich, z 6.500 złp reszty z powyższej sumy (ib. 126 s. 421). Mączniki i Niwiska sprzedał Sebastianowi Małuskiemu, ale 1694 r. protestował przeciwko temu nabywcy jak i przeciw urzędnikom grodu kaliskiego, którzy przyjęli do akt rezygnację tych dóbr, mimo, iż Małuski jeszcze nie uiścił się sprzedającemu (I. Kon. 69 k. 410). Nie żył chyba 1699 r., kiedy syn Jan występował z tytułem starosty klonowskiego (P. S. B.). Napewno nie żył w r. 1720 (ib. 161 s. 334). Jego zoną była 1666 r. Zofia Łubieńska (ib. 126 s. 421), która umarła 1692 r., a kazanie pogrzebowe zostało wygłoszone w Kaliszu u Jezuitów (Estr. XXVII 326). Synowie, Wojciech i Jan. Córka Helena, zaślubiona przed 2 III 1720 r. Władysławowi Biernackiemu, kasztelanowi rozpirskiemu, wdowa w latach 1730-1746.
(1) Wojciech, syn Stanisława i Łubieńskiej, łowczy sieradzki 1720 r. (I. Kal. 161 s. 336), mianowany kasztelanem spicimirskim 26 XI 1735 r. (Kossak.). Od Macieja, Jana Aleksandra i Antoniego braci Radońskich kupił 1720 r. za 33.000 zł wsie Skęcznów, Kościanki i Strachockie Młyny p. sier. (I. Kal. 161 s. 336). Umarł 1750 r. przed 25 VIII (Kossak.). Jego żoną była Eufrozyna z Jarzynów, córka Stanisława, kasztelana sochaczewskiego, i Joanny z Zapolskich, która 1746 r. mianowała plenipotentów (I. Kal. 185/189 k. 3v). Zyła z pewnościa 1753 r. (Rel. Kal. 152/153 s. 1294), a, jak się zdaje, także i 1755 r. (ib. 199/201 k. 21). Synowie trzej: Jan, Władysław i Aleksander.
a. Jan (Jan Antoni), syn Wojciecha i jarzyńskiej, mianowany kasztelanem spicimirskim 25 VIII 1750 r., sieradzkim 14 VI 1758 r., rezygnował 1776 r., przed 4 II, kawaler orderu Orła Białego 1762 r. (P. S. B.; Kossak.; K. P. nr 25; I. Kal. 224 k. 337). Od Kaspra Ponińskiego przed r. 1763 kupił był Piekary (I. Kal. 204/205 k. 139). Dziedzic dóbr Rozdzały i Kobierno p. kal., dzierżawionych 1763 r. przez Kajetana Kamieńskiego (ib. k. 173). Dobra Brudzew, Bolimów i miasto Chorab w p. kal., najpierw 1764 r. zastawił za 80.000 złp Pawłowi Załuskowskiemu, podsędkowi ziemskiemu sieradzkiemu, a 10 VII 1774 r. kontraktem spisanym w Piekarach sprzedał zz 115.000 złp Wawrzyńcowi Czarneckiemu, stolnikowi inowłodzkiemu, pisarzowi grodzkiemu łęczyckiemu (ib. 214/216 k. 178). T.r. Rozdzały i Kobierno sprzedał Piotrowi Fundament Karśnickiemu (ib. 220 k. 406). Miełkowice, Strachocice, Młyny Strachockie i Zaspy p. sier. sprzedał między 25 VII 1782 a 1784 r. Ignacemu Lipskiemu, łowczemu wschowskiemu (ib. 224 k. 337). Ożenił się 1744 r. z Anielą Koźmińską, córką Wojciecha, sędziego ziemskiego kaliskiego, i Barbary z Sokolnickich. Kontrakt małżeński spisany został w Turku 14 II, a 22 II młodzi byli już po ślubie (I. Kon. 77 k. 336v). Wzajemne dożywocie sporządzili 1755 r. (I. Kal. 199/201 k. 21). Aniela nie żyła już 1780 (ib. 220 k. 405; zawarte w P. S. B. dane o jego stosunkach rodzinnych i dacie smierci błędne). Syn Józef.
Józef (Józef Wojciech), syn Jana i Koźmińskiej, chrzestny 23 II 1785 r. (LB Parzynów), dziedzic Piekar, mąż Moniki Grabińskiej, córki Bartłomieja, starosty jastrzębowskiego, i Joanny z Nowowiejskich (ib.; I. Kal. 226 k. 26), która 1786 r. otrzymała od swego ojczyma, Antoniego Łętkowskiego, stolnika łęczyckiego, zapewnienie, iż suma 60.000 złp z ceny dóbr ojcowskich, Sadowia, Mańkowa i Chełstowa, sprzedanych Sucheckiemu, podsędkowi wieluńskiemu, poddana dożywociu jej matki, będzie po jej śmierci wyplacona Monice i jej bratu Andrzejowi Grabińskiemu (I. Kal. 226 k. 26). Tego brata Andrzeja, starościca jastrzębowskiego, Monika skwitowała 1787 r. z 18.000 złp posagu (ib. 227 k. 431), która to sumę odebrała od niego z dzierżawy Strzegowa (ib. k. 90). Mieli córke Faustynę, przed 5 XI 1780 r. wydaną za Hipolita Masłowskiego, łowczyca sieradzkiego.
b. Władysław, syn Wojciecha i Jarzynianki, porucznik chorągwi pancernej wojewody malborskiego 1751 r. (Rel. Kal. 146 s. 461), zmarły 1752 r., mąż Teresy z Mycielskich, córki Antoniego, kasztelana sieradzkiego, i Marcjanny z Rydzyńskich, ktora 1758 r. mianowała swym plenipotentem Teodora Baołbotta, wiceregenta grodzkiego kościańskiego (Kośc. 328 k. 4), zas 1772 r. celem doprowadzenia do kompromisu z bracmi mężowskimi, Janem, kasztelanem sieradzkim, i Aleksandrem, chorążym sieradzkim, dała plenipotencję Andrzejowi Olkiewiczowi (Ws. 95 k. 215). Była zapewne posesorką Morkowa w p. kośc. i 1789 r. przysięgała na sprawiedliwe podanie intraty z dóbr (Kośc. 335 k. 261). Umarła nagle 23 IX 1789 r. mając nieco ponad 36 lat, pochowana w Czaczu (LM Morkowo). Syn pogrobowy Józef Jan Ignacy Władysław, ur. po smierci ojca, ochrzcz. 3 I 1753 r. w kościele w Grzymisławiu (LB Krotoszyn).
c. Aleksander, syn Wojciecha i Jarzynianki, starosta lubolski 1755 r. (LB Kępno), chorąży chorągwi pancernej Potockiego, starosty grabowieckiego 1760 r. (P. 1329 k. 16), chorąży sieradzki w latach 1764-1768 (Kobierzycki), po rezygnacji ojca mianowany kasztelanem sieradzkim 4 II 1776 r., umarł 1780 r., krótko przed 27 XI (Kossak.). Zaślubił 25 II 1756 r. kalwiankę Joanne z Nekanda Trepków, wdowę po Piotrowskim, dziedziczkę Kępna (LC Kępno). Była jeszcze kalwinką 21 II 1765 r. (LB Kępno), a żyła jeszcze 8 III 1775 r. (LB Kobylagóra). Syn Wojciech.
Wojciech (Wojciech Józef Onufry), syn Aleksandra i Trepczanki, ochrzcz. 28 III 1758 r. (LB Parzynów), po ojcu starosta lubolski, kawaler orderu Św. Stanisława 1788 r., Orła Białego 1791 r. Był od r. 1809 prezesem Rady Departamentu Kaliskiego. Dziedzic miasta Praszki z przyległymi wsiami, umarł 9 XI 1837 r. (P. S. B.).
(2) Jan, syn Stanisława i Łubieńskiej, starosta klonowski 1699 r., chorąży większy sieradzki w latach 1701-1718, podkomorzy sieradzki w latach 1718-1744 (P. S. B.; Kobierzycki). Mąż Barbary Korycińskiej, córki Mikołaja, podkomorzego łęczyckiego, i Barbary Brzostowskiej (P. 1353 k. 498). Z jego córek, Joanna wyszła przed 1721 r. za Piotra Trzcinskiego. Marcjanna (Marianna), już nie żyjąca 1759 r., żona Stanisława Iwańskiego, kasztelanica brzeskiego kujawskiego, dziedziczka w dobrach Czarnożyły, Wielkie Skrzynno, Niemierzyn, Bolków, Chojna, Wituszyn, Kąty, Opojowice, Dymki w z wiel. (ib.).
(3) Kazimierz, syn Stanisława i Łubieńskiej, starosta klonowski mianowany kasztelanem konarskim sieradzkim 28 XI 1724 r., zmarł 1737 przed 8 VII (Kossak.). Zob. tablicę.
Powyższych wiadomości nie uzupełniałem dostępnymi każdemu wiadomościami z Niesieckiego, które tę genealogię wzbogacają wielu wiadomościami, zwłaszcza o córkach, których w moich źródłach, bardzo dla M-ch fragmentarycznych, brak.
Wojciech, starosta ostrzeszowski, z żoną swą Marianną Elżbietą chrzestni 3 XI 1748 r. (LB Myjomice). Fabian, syn Marcina, miecznika bracławskiego, i Anny z Bochdanów, wnuk po ojcu "Marusi seu Marian
@tablica
ny" Pruskiej, po matce Urszuli z Chaleckich, archidiakon łęczycki, instalowany 14 IX 1778 r. na kanonię poznańską fundi Spławie, jako swój herb ojczysty podał Świnkę (Install., s. 155), był 1788 r. prokuratorem kapituły poznańskiej (P. 1365 k. 368), a 1800 r. też i proboszczem w Parznie (Install., s. 159). Marianna M-a, kasztelanowa sieradzka, chrzestna 30 XI 1794 r. (LB Gostyczyna). Może to pomyłka w imieniu i chodzi o Monikę Józefową M-ą? Ewa przed 14 IX 1806 r. wyszła za Bonawenture Wężyka z Rogaszyc. Chrzestną jej syna była 27 IX 1806 r. pani Paulina M-a z Lutomierska (LB Rogaszyce).
Mączyńscy, Mączniccy z Mącznik w p. kal., parafii Słup, należący zapewne do kilku odrębnych rodzin. Burneta z Mącznik, żona Marcina Rogaskiego (z Rogaszyc), z Węgier, który oprawił jej 1445 r. sumę 150 grz. na swych dobrach we wsiach Węgry i Zapłatowo, ona zaś zobowiązała się zwrócić mu zapis oprawny dany na połowie Węgier i na całych Mącznikach (I. Kal. 3 k. 183). Bracia niedzielni, Piotr , Rafał i Jarosław, dziedzice w Węgrach, przeprowadzając 1450 r. działy ze swym rodzonym bratem Marcinem, dziedzicem w Mącznikach, dali mu całą tę wieś, on zaś dopłacił im 100 grz. (P. 1381 k. 4v). Tego Marcina zabił Mikołaj Węgierski, a arbitrzy 1461 r. godzili wdowę po nim Annę oraz córki Dobrochnę, Beatę i nieletnią Annę, z tym zabójcą (I. Kal. 1 k. 5,5v). Jan z Podkoczy, podwojewodzi kaliski, zobowiązał się 1463 r. wobec niej, iż wraz z bratankami swymi, Wacławem, Stanisławem i Wojciechem, sprzeda jej za 20 grz. swą dziedzinę w Rzektach zwaną "Starchynowska" (ib. k. 190). Trzy wspomniane wyżej siostry, między sobą niedzielne, miały 1465 r. sprawę z Przedborem z Podkoczy (ib. k. 321). Dostały 1467 r. zapis 40 grz. długu od Mikołaja Rogaskiego z Węgier (ib. k. 427v) i t.r. zapis 30 grz. długu od ich stryja, Rafała z Węgier, z tytułu podziału Węgier i Zapłatowa w p. kal. oraz Rogaszyc w p. ostrzeszowskim (ib. k. 428). Ich matka skasowała jednocześnie swą oprawę na tych dobrach na rzecz Rafała, stryja, Mikołaja i Jana, bratanków, z Węgier (ib. k. 428v). Żyła jeszcze 1491 r. (ib. 4 k. 140v). Siostry 1469 r. wzięły w zastaw od Mikołaja z Węgier za 30 grz. trzy łany osiadłe w tej wsi (ib. 2 k. 46v), i t.r. podzieliły się dobrami w Mącznikach (ib. k. 97). Zeznały 1470 r., iż zmarły już stryj ich Rafał z Węgier oraz Mikołaj i Jan (bratankowie), opiekujący się córką zmarłego, Katarzyną, uiścili się z długu 30 grz. Owi Mikołaj i Jan zastawili za 20 grz. dwa łany w Węgrach Annie i Dobrochnie. Trzy siostry miały prawo bliższości w Węgrach i Rogaszycach po innym zmarłym stryju, Jarosławie (ib. k. 107v).
Z tych sióstr każda, idąc zamąż, wnosiła mężowi jakąś część Mącznik, od której to wsi oni poczynali się pisać. Więc najpierw Dobrochna wyszła za Mikołaja zwanego tez Krzywosądem, o którego pochodzeniu brak mi wiadomości. Miała z nim corki, Annę i Barbarę, zyjące już 1468 r. (ib. k. 464). Dobrochna nie zyła 1476 r., kiedy jej mąż wraz z tymi corkami "z Mącznik" przypozywany był przez Mikołaja z Podkoczy cz. Kowalewskiego o uiszczenie 10 grz. (ib. 2 k. 430v). Anna i Barbara działały 1491 r. wraz ze swa babką macierzystą Anną, wdowa po Marcinie z Mącznik (ib. 4 k. 140v).
Druga z córek Marcina i Anny, Beata z Mącznik wyszła za Mikołaja Bunińskiego, z którym miała synów, Macieja Mącznickiego cz. Bunińskiego i Jana. Maciej Mącznicki był mężem Anny Chwalczewskiej, która 1499 r. kwitowała swego brata Andrzeja z 30 grz. po rodzicach (Kal. 5 k. 136). Od brata Jana Mącznickiego nabył wyderkafem 1500 r. za 13 grz. całą jego część w macierzystych Mącznikach (ib. k. 194). Temu Maciejowi ojciec jego 1505 r. zapisał dług 20 grz. z posagu matki wniesionego z Mącznik na Bunino (Kal. 6 k. 63).
I wreszcie trzecia z sióstr M-ch, Anna, żona Wojciecha cz. Olbrachta z Myjonic, wobec której matka jej, Anna M-a, 1485 r. zobowiązała się sprzedać wyderkafem swoją oprawę na Mącznikach i Rzektach (I. Kal. 3 k. 213). Będąc już wdową po Wojciechu Myjomskim, swe części dziedziczne w Mącznikach i Rzektach 1515 r. dała wieczyście swym córkom, Jadwidze, Dobrochnie, Annie i Febronii (I. i D. Z. Kal. 2 k. 33v). Z nich, Febronia umarła najwczesniej. Milczy juz o niej transakcja z r. 1515, mocą której Jadwiga Mącznicka, niezamężna, przypadające jej w dziale z siostrami Anną i Dobrochną części w Mącznikach i Rzektach dała im. Asystował przy transakcji stryj tych panien, Stanisław Węgierski (ib. k. 109). Z kolei 1527 r. Dobrochna, już wtedy żona Marcina Rzekieckiego, i Anna, żona Wacława Kawieskiego, zapisały Jadwidze na częściach Mącznik trzy wierdunki rocznego czynszu dożywotniego (ib. k. 121v). Anna M-a, zamężna Kowieska (Chowiesska), trzy łany w Mącznikach 1531 r. sprzedała wyderkafem za pięć grzywien Stanisławowi Wegierskiemu (ib. k. 176).
Dobrochna M-a, żona Marcina Rzekieckiego, który od wniseiony mu przez żonę części Mącznik zwany był M-im, całe połowy w Mącznikach i Rzektach 1545 r. dał synowi Janowi M-mu jako jego część dóbr rodzicielskich w dziale z drugim synem (ib. 6 k. 387). Ten drugi syn to Marcin. Nie wiem jednak, czy Marcin M. zwany Bielikiem, który 1547 r. poranił Jadwigę, żonę Stanisława Kaliszkowskiego Smoluszka (I. D. Z. Kal. 7 k. 204), to ojciec czy syn? A może zgoła inny Marcin? Była i córka, Anna M-a, żona Stanisława Gardzińskiego, która 1558 r. skwitowała z 50 zł rodzonych swych braci, Marcina i Jana (I. Kal. 23 s. 342). Marcin Rzekiecki cz. M. dał 1558 r. swoją część w Mącznikach i Rzektach synowi Marcinowi (I. D. Z. Kal. 6 k. 516). Marcinowi (synowi) zastawili 1570 r. dwie łąki w Kurowie małżonkowie Kurowscy (I. Kal. 36 s. 505). Nie żył już ten Marcin iunior 1576 r., kiedy wdowa po nim Regina Tokarska kwitowała Pawła Pawłowskiego, dzierżawcę młynów kaliskich (ib. 44 s. 158). Będąc już 2-o v. żoną Wojciecha Radzimskiego, 1576 r. skasowała otrzymaną od pierwszego męża w grodzie ostrzeszowskim oprawę na częściach Mącznik i Rzekt (ib. s. 566).
Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
30313233[34]35363738
