Przeglądanie 754 pozycji zakresu Nabielscy - Nieniewscy.
31323334[35]363738
Nabielscy - Nieniewscy
(III) Łukasz, syn Wawrzyńca i Spławskiej, w r. 1610, lub przed tą datą, sprzedał wyderkafem za 6.000 złp. wieś Mrowiniec w p. kcyń. Adamowi Smuszewskiemu (Kc. 126 k. 152v). Wsie Trzaskowy i Komaszyce w p. inowrocł. w r. 1620 sprzedał wyderkafem za 2.000 złp. Katarzynie Jabłkowskiej, wdowie po Krzysztofie Konarskim (P. 1412 k. 545). Grzybowo w p. gnieźn. sprzedał wyderkafem w r. 1623 za 5.000 złp. Marcinowi Jaskóleckiemu (P. 1414 k. 579v). Komaszyce w r. 1626 wydzierżawił swemu bratu Wojciechowi (P. 1017 k. 254v). Od brata Andrzeja kupił w r. 1627 za 35.000 złp. miasto Kiszkowo i wieś Rybno Wielkie (P. 1415 k. 1108). Z osiemnastu dymów w Potarzycy winien był w r. 1629 płacić 9 zł. podymnego (Py. 143 s. 43). W imieniu własnym i żony Doroty Konarzewskiej kwitowała się w r. 1630 z Maciejem Ponińskim i Katarzyną z Gorzyńskich z kontraktu o wieś Ciołkowo w p. kośc. (P. 1023 k. 296). Była ta Dorota wdową 1-o v. po Andrzeju Miaskowskim. Łukasz Adamowi Rybskiemu, mężowi swej siostry, w r. 1630 zobowiązał się sprzedać za 15.000 Grzybowo i Piątczyno(?) w p. gnieźn. (P. 1023 k. 1308), czego dopełnił w r. 1637 (P. 1419 k. 129). Jego żona aprobowała w r. 1632 zapis mężowski prołongujący Maksymilianowi Miaskowskiemu dzierżawę Potarzycy i kwitowała Stanisława Grabińskiego z 1.500 zł. z tytułu dzierżawy części Ciołkowa (G. 82 k. 622). Oboje małżonkowie w r. 1633 zobowiązali się to Ciołkowo wydzierżawić Jakubowi Ponińskiemu (Ws. 47 k. 52v), czego Łukasz dopełnił w r. 1636 (P. 1033 k. 444). Od Jana Brzozogajskiego kupił w r. 1636 za 20.000 złp. wsie Brudzewko i Zdzarowite w p. gnieźn. (P. 1418 k. 686), a w r. 1640 transakcja ta została powtórzona z "ulepszeniem" (P. 1420 k. 28v). Od Elżbiety Słoneckiej, żony Władysława Żeromskiego, w r. 1645 kupił wyderkafem za 25.000 złp. części jej i siostry jej panny Anny Słoneckiej w Cieninie Małym p. kon. (P. 1422 k. 407). Kościołowi parafialnemu w swym mieście Kiszkowie zapisał w r. 1649 sumę 1.000 złp. i roczny czynsz 80 złp. (P. 1424 k. 165v). Od Mikołaja z Nagłowic Reja, starościca lubuskiego, i od jego brata Władysława w r. 1649 kupił za 20.000 złp. Łopuchowo i pustkę Gać w p. pozn. (P. 1424 k. 393v). Po śmierci brata Ludwika jako opiekun jego nieletnich dzieci zawierał umowę z owdowiałą bratową, Elżbietą z Orzelskich, względem należytego wychowania tych dzieci (Py. 154 s. 70). Dziedzic Rybienka w r. 1650 (G. 82 k. 187v). Od Anny Słoneckiej, żony Kaspra Modlibowskiego, kupił w r. 1653, wedle zobowiązania z r. 1652, za 12.000 złp. części Cienina w p. kon. (P. 1866 k. 501; G. 82 k. 561v). Marcinowie Głoskowskiemu wydzierżawił część Ciołkowa, co żona, jako pani dozywotnia i oprawna, aprobowała w r. 1654 (G. 82 k. 969v). Wojciechowi Swinarskiemu i żonie jego, Annie Szczytnickiej w r. 1655 wydzierżawił na trzy lata pod zakładem 4.500 zł. miasto Kiszkowo z przyległymi wsiami (N. 227 k. 321v; G. 82 k. 1139v), a kwitował się z nimi z tej dzierżawy w r. 1658 (G. 82 k. 1327). Części Cienina w r. 1655 wydzierżawił pod zakładem 2.250 złp. Aleksandrowi Przeniewskiemu i Jadwidze z Przeborowskich (G. 82 k. 1117v). Oboje z żoną 1656.5/VII. r. konsens na cesję dożywocia królewszczyzny Kłecka bratu Janowi N-mu i jego żonie (P. 182b k. 34). Mikołaja z Nagłowic Reja, dziedzica Skoków, Łukasz pozywał w r. 1658 o zdradę kraju i obrazę relogii (P. 182a k. 114). Wsie Obra i Golino w p. pyzdr. oboje z drugą żoną w r. 1662 wydzierżawili Wojciechowi Kwileckiemu (Py. 153 s. 71). Był Łukasz fundatorem kościoła Reformatów w Poznaniu, którym kościół wymurował aż do okien dolnych. Umarł w r. 1675, mając lat 80, pochowany w Poznaniu u Reformatów (Sep. Ref. Pozn.). W swym testamencie odsunął od spadku po sobie w mieście Kiszkowie oraz wsiach Zdzarowie, Rybienko, Brudzewko, Łopuchowo i Gać, bratanka, ks. Stanisława, odsunął też potomstwo brata Jana, którego zaspokoił był za życia (Kośc. 354 k. 3). Pierwsza żona Dorota z Konarzewa występowała jeszcze w r. 1661 jako pani oprawna i dożywotnia Ciołkowa (P. 186 k. 9v). Drugą była w r. 1662 Helena Mańkowska, wdowa 1-o v. po Macieju Biskupskim (Py. 153 s. 71), która od Chryzostoma Jarochowskiego, sędziego ziemskiego wschowskiego, kupiła w r. 1665 za 34.400 zł. wsie: Żydowo, Jelitowo Stare i Nowe oraz pustkę Kosmowo (G. 84 k. 455v). W r. 1670 pozywała małżonków Łukomskich (Z. T. P. 31 s. 1581). Dziedziczka Żydowa, skwitowana w r. 1674 przez klaryski gnieźnieńskie (G. 85 k. 135v) i t. r. z czynszów rocznych od sumy 3.000 zł. przez kolegium penitencjarzy katedry gnieźnieńskiej (ib. k. 144v). Ta Helena a Siąszyc Mańkowska, już wdowa i po N-im, zawierała w r. 1676 sześcioletni kontrakt dzierżawny o miasto Kiszkowo i wieś Rybienko z bartłomiejewm N-im i Heleną z Pruszaków Bieniewskich, oraz sześcioletni kontrakt dzierżawny o wsie Zdzarowite i Brudzewko w p. gnieźn. z Andrzejem N-im, burgrabią ziemskim kcyńskim (P. 1094 k. 66, 67; G. 85 k. 299). Helena z Mańkowskich uzyskała w r. 1677 od Jana Popowskiego zobowiązanie sprzedaży za 500 zł. części w Jelitowie, Żołczu i Michałkach p. gnieźn. (G. 86 k. 9v). Umarła w r. 1679, pochowana u Reformatów w Poznaniu (Sep. Ref. Pozn., nazwana tu omyłkowo Heleną Pruszakówną, która była przecie żoną bratanka Łukaszowego i żyła jeszcze długo potem!). Jako spadkobierca Heleny występował w r. 1682 syn jej siostry, Barbary mańkowskiej, Paweł Bieniewski Pruszak (P. 1105 IX k. 111v, X k. 19).
(IV) Maciej, syn Wawrzyńca i Spławskiej, wspomniany w r. 1617 (P. 1410 k. 542), połowę wsi Spławie p. pozn. w r. 1619 sprzedał wyderkafem za 4.400 złp. Stanisławowi Szadkowskiemu (P. 1411 k. 541). Na połowie części tej wsi, przypadającej sobie z działów braterskich, oprawił w r. 1620 posag 4.000 złp. żonie Zofii z Goliny Noskowskiej, wdowie 1-o v. po Mikołaju Konarzewskim (P. 1412 k. 655). Kwitowała ona t. r. opiekunów swych zrodzonych z pierwszym mężem synów z 8.000 zł. oprawionych jej przez niego na Konarzewie i Sierakowie p. kośc. (P. 1004 k. 357). Maciej części w Spławiu w r. 1625 sprzedał za 8.000 złp. Aleksandrowi Popowskiemu (P. 1415 k. 32v), ale je od niego za takąż sumę odkupił (ib. k. 1040v). Nie żył już w r. 1639, kiedy owdowiała Zofia pozywała Dorotę Łagiewnicką, żonę Jana Otuskiego, i syna jej Łukasza w sprawie dzierżawy Witakowic w p. gnieźn. (P. 164 k. 676v), zaś w r. 1647 pozwaną była sama przez tę Dorotę (P. 172 k. 617). Syn Franciszek ochrzcz. 1629.23/II. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), którego losow nie znam, zapewne umarł wcześnie.
(V) Ludwik, syn Wawrzyńca i Spławskiej, wspomniany w r. 1617 (P. 1410 k. 542). Od brata Wojciecha kupił w r. 1626 za 18.000 zł. części Bożejewic Wielkich i Małych p. kcyń. (P. 1415 k. 651v). Przypadły mu te wsie w skutku działów spisanych t. r. przez braci pod zakładem 10.000 złp. (P. 1017 k. 29v). Bożejewice Wielkie i dwóch kmieci w Małych Bożejewiczkach t. r. sprzedał za 15.000 złp. Janowi Smoguleckiemu (P. 1415 k. 685), ale już w r. 1627 odkupił od niego te dobra płacąc tyle samo (ib. k. 816v), po to zaraz za taką sumę sprzedać jej Aleksandrowi Rogalińskiemu (ib. k. 814). Swej zaślubionej w r. 1628 żonie, Elżbiecie (Elżbiecie Annie) Orzelskiej, córce Stanisława i Barbary z Jezior na Bożejewicach Wielkich i Małych oprawił w r. 1628 posag 12.000 zł. (N. 223 k. 782v), ona zaś t. r. skwitowała z 15.000 zł. brata Macieja Orzelskiego (N. 176 k. 85v, 220v). Danie żonie oprawy na Bożejewicach świadczy o tym, że sprzedaż tych dóbr Rogalińskiemu albo do skutku nie doszła, albo też i tym razem miało miejsce odprzedanie przez nabywcę N-mu. Ten Bożejewiczki Małe w r. 1629 sprzedał wyderkafem za 2.000 złp. Jakubowi Głuchowskiemu i żonie jego Katarzynie Modrzewskiej (P. 1416 k. 398). Małżonkowie t. r. spisali wzajemne dożywocie (N. 223 k. 838v). Ludwik wraz siostrą, zamężną Rybską, wedle zobowiązania danego przez swych braci Bartłomiejowi Kotficowi, sprzedał mu w r. 1630 za 7.800 złp. części w dobrach Morkowo, Wilkowo z młynem i stawami, Kobeli Młyn i Grantmille(!) w p. kośc., oraz części dóbr Sidnica, Olbrachcice, Łęgniewo, Ćwiernocin(?) z młynem Kresowym w p. wschow. Skwitowany t. r. przez Jakuba Głuchowskiego i Katarzynę z Modrzewskich z 2.000 złp., za które im sprzedał był wyderkafem Bożejewiczki Małe (P. 1023 k. 567). Nie żył już w r. 1645, kiedy to bracia jego, Łukasz i Jan, jako opiekuni synów jego, Stanisława i Andrzeja, w ich imieniu dla spłacenia jego długów sprzedali Bożejewice Wielkie i Małe za 26.600 złp. Wojciechowi Popowskiemu (P. 1422 k. 153). Owdowiała Elżbieta Anna z Orla dała zobowiązanie Łukaszowi N-mu, stryjowi i opiekunowi jej nieletnich dzieci, iż wypłacone jej przez Popowskiego procenta od sumy 8.060 złp., jej oprawnych, obracać będzie na należyte wychowanie tych dzieci (Py. 154 s. 70). Idąc 2-o v. w r. 1647 za Macieja Pomianowskiego, skwitowała go z inwentarza (Kc. 129 k. 213v). Będąc już wdową i po tym drugim mężu skwitowała w r. 1652 Popowskiego, nabywcę Bożejewic i Bożejewiczek, z rocznej prowizji od kapitału 8.000 złp. (G. 82 k. 489v). Umarła między r. 1655 a 1661 (Kc. 130 k. 199; Py. 153 s. 174). Synowie, Stanisław i Andrzej, córka Barbara, w r. 1660 żona Stanisława Zdzychowskiego.
1. Stanisław, syn Ludwika i Orzelskiej, nieletni w r. 1645 (P. 1422 k. 153), obok brata Andrzeja oraz braci stryjecznych, Faustyna i Bartłomieja, synów Wojciecha, dostał w r. 1658 od stryja Łukasza Cienino w p. kon. (P. 1070 k. 178v). Z małżonkami Janem Borzymowskim i Dorotą Łochyńską w r. 1667 zawierał kontrakt dzierżawy Bożejewic Wielkich (N. 184 k. 217v), odnowiony w r. 1669 na trzy lata (Kc. 131 k. 169). Był już księdzem w r. 1668 (I. Kon. 58 k. 543). Pozywał w r. 1672 Stanisława Naczesławskiego, posesora Małych Bożejewic (P. 199 k. 574). Swemu bratu przyrodniemu, Kazimierzowi Pomianowskiemu, w r. 1678 zapisał na Bożejewicach i Bożejewiczkach sumę 3.000 złp. (G. 82 k. 78v). Nie żył już w r. 1682 (Kośc. 354 k. 3).
2. Andrzej, syn Ludwika i Orzelskiej, burgrabia ziemski kcyński w latach 1667-1670 (Py. 153 s. 88; P. 1863 IX k. 147). Nieletni w r. 1645 pozostawał pod opieką stryjów, Łukasza i Jana N-ch (P. 1422 k. 153). Od stryja Łukasza w r. 1658 wspólnie z bratem Stanisławem oraz braćmi stryjecznymi, Faustynem i Bartłomiejem, dostał części w Cieninie (P. 1070 k. 178v). Od Elżbiety ze Słonczyc, żony Macieja Żeromskiego, w r. 1661, wspólnie z braćmi stryjecznymi, Bartłomiejem i Faustynem, kupił za 12.000 zł. części Cienina Małego (P. 1072 V k. 215). T. r. bratu Stanisławowi cedował sumę 1.000 zł., jako połowę sumy 2.000 zł., które Maciej Orzelski zapisał był ich matce (Py. 153 s. 174). Z żoną Marianną Trzebuchowską, córką Mikołaja, skarbnika kaliskiego, w r. 1662 spisał wzajemne dożywocie (P. 1072 XII k. 662). Oboje wieś Wierzchucin (Wierzchocin) w p. pozn. w r. 1664 wydzierżawili pod zakładem 300 złp. Mikołajowi Torzewskiemu (I. Kon. 58 k. 294v). Od stryjecznego brata Bartłomieja w r. 1665 odkupił za 4.000 złp części Cienina Małego (P. 1424 k. 784) i t. r. zobowiązał się spłacić sumę 2.000 (2.200?) zł., za którą Bartłomiej zastawił był te części Stefanowi Wardęskiemu (P. 1076 k. 217; Py. 153 s. 85). Cienino Zaborne najpierw za 7.000 zł. zastawił Janowi Dzierzbińskiemu, a potem sprzedał te dobra za 20.000 złp. Wojciechowi Kurczewskiemu. Skwitował w r. 1669 Kurczewskiego z 8.000 zł. na poczet owej sumy sprzedażnej (I. Kal. 129 s. 729). Z transakcją sprzedaży Cienina Kurczewskiemu spotykamy się raz jeszcze pod r. 1670, ale za cenę 22.000 zł. (P. 1863 IX k. 147). Jako współspadkobierca (obok brata Stanisława i braci stryjecznych, Bartłomieja i przebywającego na wyprawie wojennej Łukasza) Stanisława Strzeleckiego protestował w r. 1672 przeciwko Maciejowi Grochowickiemu, łowczemu kaliskiemu w sprawie kasaty sprzedaży dóbr Rąbczyn, Nowawieś, Zamysłowo i Koźlanka w p. kcyń. (P. 199 k. 130). Po stryju Łukaszu miał Andrzej odziedzioczone wsie Łopuchowo, Gać i Zdzarowite w p. pozn. (Kośc. 354 k. 3). Łopuchowo i Gać w r. 1681 zastawił za 5.900 zł. Maciejowi z Nieciszewa Trzebińskiemu, mężowi swej zmarłej stryjecznej siostry Barbary N-ej (P. 213 I k. 19). Łopuchowo, Gać i Smolarnię sprzedał w r. 1690 za 20.000 złp. Melchiorowi Sławianowskiemu (P. 1431 k. 449v). Faktycznie jednak sprzedaż ta dokonana była już w r. 1681 (P. 213 I k. 22). Nie żył już Andrzej w r. 1694 (P. 1127 VI k. 23), zaś Marianna z Trzebuchowskich nie żyła już w r. 1704 (P. 1144 k. 11v). Synowie Andrzeja, Franciszek i Jan. Ten drugi, bezpotomny, nie żył już w r. 1695 (P. 1127 IV k. 15v).
Franciszek (Franciszek Antoni), syn Władysława i Trzebuchowskiej dziedzic wsi Zdzarowite, w r. 1678 zastawił te dobra za 6.000 zł. Władysławowi Poklateckiemu i żonie jego, Urszuli z N-ch (P. 1127 VI k. 23), a w r. 1689 zapisał na nich 8.000 zł. Annie Gielarowskiej, wdowie po Mikołaju Kwiatkowskim (G. 97 k. 717v). Jako spadkobierca brata Jana kwitował w r. 1694 Stanisława Modlibowskiego, cześnika wschowskiego (P. 1127 IV k. 15v). Zawierał w r. 1696 z Andrzejem gadomskim pod zakładem 3.000 złp. kontrakt o wieś Zdzarowite (G. 90 k. 102v). Tę wieś w r. 1699 zastawił Kazimierzowi Przanowskiemu (G. 94 k. 325), a w r. 1704 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 7.000 złp. ks. Stanisławowi Kierskiemu, dziekanowi katedralnemu poznańskiemu, proboszczowi w Ostrorogu (P. 1144 k. 11v). Dziedzic wsi Perłowo(?) w p. kon. 1705 r. (I. Kon. 72 k. 200). Bezpotomny, nie żył już w r. 1724, a spadkobiercą jego we wsi Zdzarowite był stryjeczno-stryjeczny brat Kazimierz (G. 94 k. 325).
(VI) Jan, syn Wawrzyńca i Spławskiej, wspomniany w r. 1617 (P. 1410 k. 542), bratu Łukaszowi sprzedał w r. 1638 za 35.000 złp. miasto Kiszkowo z wsią Rybno Wielkie (P. 1419 k. 478v). Od Aleksandra Opalińskiego, starosty inowrocławskiego, i jego braci, Konstantego i Jana Leopolda, w r. 1639 nabył wyderkafem za 11.000 złp. miasto Łabiszyn i wsie Smogorzewo i Dostatkowo (Ostatkowo) w p. kcyń. (P. 1419 k. 1148v). Od Wojciecha z Błociszewa Gajewskiego w r. 1642 kupił za 21.000 złp. wieś Gaj w p. kośc. i zaraz na połowie tej wsi oprawił 6.000 złp. posagu swej żonie Zofii z Bachorzewa Cieleckiej, córce Wojciecha (P. 1420 k. 1021v, 1023v). Oprawę na połowie Gaju w r. 1643, ale tym razem już na 10.000 złp. posagu (P. 1421 k. 16). Dla zrodzonych z niej dzieci ustanowił w r. 1649 opiekunów, to jest Żonę, ojca jej i swego brata Łukasza (Kośc. 302 k. 223). Na scedowanie Janowi i jego żonie dożywocia miasta Kłecka dany był 1656.5/VII. r. konsens królewski bratu Łukaszowi N-mu (P. 182b k. 34). Oboje małżonkowie w r. 1658 sprzedali wyderkafem za 3.000 złp. wieś Gaj ks. Andrzejowi Tomelciusowi, prebendariuszowi w Klecku (P. 1070 k. 185v). Nie żył już w r. 1660 (Ws. 59 k. 286). Zofia z Cielczy, jeszcze wdowa w r. 1661 (Kośc. 305 k. 2; Ws. 63 k. 25), t. r. zapisała na Bachorzewie dług 2.000 zł. swemu słudze Łukaszowi Malinowskiemu (Py. 153 s. 45), już w r. 1662 była 2-o v. żoną Stanisława Grabskiego (ib. s. 76). Oprawę uzyskaną w r. 1643 na Gaju w sumie 10.000 złp. posagu cedowała w r. 1663 synowi Łukaszowi (P. 1073 k. 297). bachorzewo w r. 1670 sprzedała za 19.000 złp. Janowi Opalińskiemu, wojewodzie kaliskiemu (P. 1868 XII k. 322). Dożywocie wzajemne z drugim mężem spisywała w r. 1673 (P. 1426 k. 305), żyła chyba jeszcze w r. 1679 (P. 1429 k. 32v). Prócz wspomnianego wyżej syna były córki: Barbara, Urszula i Katarzyna, jeszcze niezamężne w r. 1663 (P. 1073 k. 298). Barbara była w r. 1671 żoną Macieja Trzebińskiego z Nieciszewa, nie żyła już w r. 1677. Urszula, w latach 1673-1682 żona Władysława (Kazimierza) Poklateckiego, oboje nie żyli w r. 1687. Katarzyna (Katarzyna Zofia), ur. w Bachorzewie, ochrzcz. 1659.8/VI. r. (LB Wilkowyja), w latach 1675-1686 żona Kazimierza Pilchowskiego, nie żyła już w r. 1710.
Łukasz, syn Jana i Cieleckiej, występował obok matki w latach 1660-1661 (Wsd. 59 k. 286, 290v; Kośc. 305 k. 2). Spisywał wzajemne dożywocie w r. 1663 z żoną Anną Korzbokówną Zawadzką, córką Stanisława, wdową 1-o v. po Pawle Kożuchowskim, 2-o v. po Piotrze czarnieckim (P. 1424 k. 31, 1870 k. 367; Kośc. 305 k. 331). dziedzic w Bachorzewie, dał w r. 1669 zobowiązanie wdowie Annie z Twardowskich Sczanieckiej, iż zachowa ją w posiadaniu Bachorzewa, które to dobra puściła jej w posesję matka Łukasza (Kośc. 305 k. 454). Sprzedał w r. 1671 Gaj za 24.000 złp. Janowi Daleszyńskiemu, a oparwę 8.000 złp. żony przeniósł na połowę swych dóbr (P. 1870 k. 367). T. r. dzierżawił po zakładem 650 zł. Luciny w p. kośc. od Stanisława błaszkowskiego (I. Kal. 157 s. 121). Bezpotomny, nie żył już w r. 1704, kiedy Anna Zawadzka, już wdowa i po czwartym mężu, Samuelu Tomickim, kontrakt o dzierżawę Lucin scedowała swemu bratankowi Michałowi Korzbokowi Zawadzkiemu (ib.). Anna nie żyła już w r. 1724 (ib. 161 s. 329).
(II) Marcjan (Marcin), syn Jakuba i Chrząstowskiej, ur. ok. r. 1569, wspomniany w r. 1586 (Kc. 119 k. 243v). Wymieniony obok braci w r. 1587 jako współdziedzic w Szubinie (N. 56 k. 328). Wedle zapewnienia matki, miał mieć w r. 1588 lat 19 (Kc. 27 k. 112v). Obok braci Wawrzyńca i Aleksandra w r. 1591 dziedzic w Rybnie (P. 955 k. 91v). Żył jeszcze w r. 1619 (Bydg.), a chyba i 1630 (P. 1023 k. 250v). Może tego "Marcina" żoną była w latach 1612-1614 Anna Wielicka, córka Dobrogosta z ziemi dobrzyńskiej (Bydg.). Jeśli tak, to byłaby żona pierwsza, bowiem wdową po marcjanie, synu Jakuba, była w r. 1632 Małgorzata z Ludzicka, 1-o v. żona Krzysztofa Burzyńskiego (Z. T. P. 28b s. 2673).
III) Aleksander, syn jakuba i Chrząstowskiej, wspomniany w r. 1586 (Kc. 119 k. 243v). Od brata Wawrzyńca w r. 1595 kupił za 2.600 złp. jego część w Rucewku (P. 1401 k. 386v). Żeniąc się w r. 1595 z Barbarą Chwaliszewską, córką Piotra, dziedzica Buntowa, otrzymał od swego przyszłego teścia zapis 3.000 zł. posagu gotowizną i 1.000 zł. wyprawie (N. 162 k. 358v) i t. r. na Mochelku i na połowach Lisewa, Wolicy, Kniei, Rucerka w p. bydg. oparwił posag 4.000 zł. (N. 219 k. 196v). Od Janusza Grzymułtowskiego, kasztelana bydgoskiego, w r. 1608 kupił za 370 złp. część spichlerza we wsi Siersko p. bydg. (P. 1406 k. 299v). barbara Chwaliszewska była w r. 1611 spadkobierczynią swego rodzonego brata Macieja (N. 167 k. 766v) i w tym chrakaterze w r. 1612 została skwitowana przez Andrzeja Choińskiego z 1.000 zł. (Kc. 126 k. 408). Aleksander w imieniu własnym oraz synow swych, Piotra i Krzysztofa kwitował w r. 1620 z 3.600 złp. swego zięcia Piotra Siedleckiego z Karnówka (P. 1004 k. 1560). Nie żył już w r. 1621 (Bydg.). Barbara żyła jeszcze w r. 1627 (ib.), nie żyła 1652 r. (N. 225 k. 367). Synów wymieniłem wyżej. Z córek, Anna była w r. 1616 żoną Piotra Siedleckiego z Karnówka. Zofia, w latach 1617-1619 żona Romana Jabłkowskiego, wdowa w latach 1622-1623, 2-o v. w latach 1626-1637 żona Marka Rzeczyckiego, nie żyła już w r. 1640. O synu Krzysztofie wiem tylko tyle, że umarł w r. 1622 (Bydg.).
Piotr, syn Aleksandra i Chwaliszewskiej, wspomniany w r. 1620, od swego szwagra, Marka Rzeczyckiego kupił w r. 1634 za 1.000 złp. łan roli w Popówku p. gnieźn. (P. 1418 k. 22v). Między tym Piotrem a Andrzejem Cerekwickim założone zostało 1637.16/XI. vadium w wysokości 15.000 zł. (P. 165 k. 18). Części miasta Szubina i wsi przyległych dał w r. 1642 Zygmuntowi Grudzińskiemu, wojewodzie kaliskiemu (P. 1420 k. 973), jednocześnie sprzedał temu wojewodzie za 48.000 złp. Rucewko, połowę Lisewa, murowany spichlerz w Siersku (ib. k. 974v). Pozywał go w r. 1643, jako dziedzica części Lisewa, o zbiegłych poddanych Andrzej Goryński, dziedzic części w Sławoszewie (I. Kon. 51 k. 34). Wedle danego w r. 1650 wojewodzie Grudzińskiemu zobowiązania, działając w imieniu własnym i dzieci siostry Zofii z obu jej małżeństw, sprzedał mu w r. 1652 za 30.700 zł. Buntowo w p. nakiel. i pusty spichlerz murowany z placem w mieście Siersku w p. bydg. (N. 225 k. 367). Chyba żył jeszcze w r. 1654 (N. 227 k. 244), nie żył w r. 1660, kiedy jego siostrzenica i współspadkobierczyni, marcella z rzeczyckich Gołkowska kwitowała z 2.500 zł. jako części sumy 10.000 zł., Andrzeja Karola Grudzińskiego, wojewodę kaliskiego (ib. k. 737v).
II. Wojciech, syn Mikołaja i Kołaczkowskiej, sędzia surogator grodzki inowrocławski w r. 1573 (G. 52 k. 38v), był nim jeszcze w r. 1582 (N. 56 k. 11v), podkomorzy inowrocławski 1589 r. (P. 951 k. 274v). Zrazu kalwin, potem brat czeski, był w r. 1567 jednym z opiekunów synow Jarosława Kaczkowskiego (P. 911 k. 212). Skwitowany w r. 1574 przez Stanisława Kościeleckiego, kasztelana bydgoskiego, z 5.000 złp., zapisanych przezeń na wsi Witowy w p. inowrocł. (G. 52 k. 16). Chyba żył jeszcze w r. 1591 (Bydg.), nie żył już w r. 1598 (G. 337 k. 158). Z nieznanej mi żony synowie: Jan, Mikołaj i Krzysztof, występujący w r. 1591 (Bydg.). O Janie i Krzysztofie nic więcej nie wiem.
Mikołaj, syn Wojciecha, części w Kołodziejewie p. gnieźn. sprzedał w r. 1598 za 6.500 zł. Jerzemu Tolibowskiemu ze Ściborza, chorążycowi bydgoskiemu (G. 337 k. 158). Niemojewo w r. 1604 zastawił za 6.000 złp. Katarzynie z Lubienia, żonie Wojciecha Brańskiego (Z. T. P. 27 k. 1873). Pozwany w r. 1605 przez braci Wyrzyskich (W. 4 k. 242v). Jego żoną była w r. 1605 Ludmiła Lubieńska, córka Eremiana (Z. T. P. 27 s. 78). Żył jeszcze Mikołaj w r. 1606 (Bydg.). Wieś Kobelice p. inowr. zastawił za 6.000 zł. Maciejowi Broniszowi (P. 990 k. 664v). Nie żył już w r. 1611, kiedy owdowiałą Ludmiłę, syna Marcina i córkę Annę żonę Krzysztofa Wysockiego, pozywał Marcin Wyrzycki (P. 145 s. 1293). Ludmiłę w r. 1615 kwitował z 1.000 złp. zięć Wysocki, starosta gnieźnieński (I. Kon. 38 k. 400v). Żyła jeszcze w r. 1625 (ib. 44 k. 148), a może i w r. 1636 (P. 1033 k. 38). Wspomniana wyżej córka Anna była w r. 1611 żoną Krzysztofa z Budzisławia Wysockiego, zrazu starostę gnieźnieńskiego, potem kasztelana lędzkiego, wreszcie brzeskiego-kujawskiego, wdowa w r. 1631, umarła między r. 1634 a 1638.
Marcin, syn Mikołaja i Lubieńskiej, uzyskał wspólnie z matką w r. 1616 od Wojciecha Brańskiego z Grabi, podczaszego inowrocławskiego, cesję 6.000 zł. zastawnej na Niemojewie (Z. T. P. 27 k. 1873). Bezpotomny, nie żył już w r. 1625, a jego jedyną spadkobierczynią była siostra Wysocka (I. Kon. 44 k. 148), a po niej syn jej Aleksander Wyso-
@tablica
cki w r. 1664 sprzedał połowę Sarbi, Karczyna, Witowa, Gór, Niemojewa, Gudyna, Strzemikowa w p. inowrocł. za 43.000 złp. Zygmuntowi Działyńskiemu, staroście inowrocławskiemu, a zobowiązał się też sprzedać mu dom w Inowrocławiu (Z. T. P. 31 s. 341). Zob. tablice 1, 2.
@tablica
Niemojewscy, różni. Znajdują się tu niewątpliwie zarówno Rolicze jak i Szeligi, jedni i drudzy występujący na tym samym terenie, stąd trudni po posegregowania, a mogą też trafić się Wierusze Niemojowscy z racji przemiennej nazwiska, Niemojowski - Niemojewski.
Jedrzych z Niemojewa, mąż Barbary, który w posagu za nią od jej brata rodzonego, Jana z Czarnego Sadu uzyskał w r. 1475 zapis 200 grz. i w tej sumie wziął od niego zastawem wsie Staniewo(?) i Czarnysad w p. pyzdr. (Py. 15 k. 165). Nasięgniew N. nie żył już w r. 1528, kiedy córce jego, Annie, mąż jej Jan Kiełczewski oprawił 100 grz. posagu (I. R. Z. Kon. 6 k. 40). Maciej N. od Pawła Kiełczewskiego kupił w r. 1533 wyderkafem za 25 grz. dwa osiadłe łany we wsi Szczepidło p. kon. (I. R. Z. Kon. 6 k. 74v). Annie, córce Benedykta N-go, mąż jej Łukasz Parzynczewski w r. 1532 oprawił 25 grz. posagu (P. 1393 k. 520). Pannie Helenie, córce Benedykta, zapewne tego samego, Jan Galewski z pow. wieluńskiego w r. 1553 zapisał 20 grz. długu (Py. 174 k. 265). Jadwiga N-a, wdowa po Janie Węgierskim z Węgrów w p. kal. Mikołajowi, dworzanin królewski, dostał 1559.28/IX. r. roczną pensję 100 zł. z salin wielickich (MRPSum V 8815). Pensja ta zabezpieczona na salinach wielickich i na starostwie wieluńskim została 1565.6/XII. r. przeniesiona na skarb koronny (ib. 9644). Ustąpienie Jana N-go z niesłusznie okupowanych przezeń dóbr Lubani i Rudna, należących do dzierżawy jasienieckiej, zostało aprobowane 1565.26/V. r., on zaś zwolniony od pozwów (ib. 9561).
Walenty, jeden z podpisanych w r. 1609 na proteście szlachty ewangielickiej przeciwko zakazowi wydanemu przez biskupa poznańskiego budowania zboru w Międzyrzeczu (P. 143 k. 744). Andrzej, mąż Anny z Głębockiego, żony 1-o v. Stanisława Węgierskiego, już nieżyjącej w r. 1623 (Kośc. 292 k. 240), podczas gdy Andrzej, jak się zdaje, żył jeszcze wtedy. Jakub N., w r. 1624 jeden z plenipotentów Andrzeja N-go i Elżbiety z Pierzchlińskich (I. Kal. 90b s. 2691), a których pod Szeligami. Zapewne więc i sam był Szeligą. Łukasz nie żył już w r. 1635, kiedy to wdowa po nim, Jadwiga z Popowa była już 2-o v. żoną Piotra Skarszewskiego i spisywała z nim wzajemne dożywocie (R. Kal. 11 k. 670). Barbara, w latach 1635-1640 żona Jana z Pamiętowa Zaleskiego, w r. 1640 pisarza grodzkiego wałeckiego, chyba też należała do Szeligów.
Przeglądanie 754 pozycji zakresu Nabielscy - Nieniewscy.
31323334[35]363738
