Przeglądanie 754 pozycji zakresu Nabielscy - Nieniewscy.
30313233[34]35363738
Nabielscy - Nieniewscy
II) Władysław, syn Macieja i Rabianki, wspomniany w r. 1628 (N. 176 k. 345v), wieś Słupowo w p. nakiel. w r. 1637 sprzedał wyderkafem za 3.500 zł. na trzy lata Ludwikowi Klińskiemu (N. 223 k. 1200). Dobra Waplewo, Schönwiese (Szyndweze), Tilendorf (Tylendorph), Trankwicz (Trankowice), Labuszyn(?) w p. sztumskim sprzedał Janowi Zawadzkiemu, wojewodzie parnawskiemu, a żona jego, Marianna Zakrzewska w r. 1643 skasowała tam swe prawa (N. 225 k. 81v). Była córką i jedyną spadkobierczynią Piotra i Marianny Dembińskiej. Wspólnie z matką dla spłacenia ojcowskich długów Liszkowo i Liszkówko p. nakiel. w r. 1644 sprzedali wyderkafem na trzy lata za 20.000 zł. Zygmuntowi Słoneckiemu. Marianna Zakrzewska wtedy, stosując się do dekretu grodu nakielskiego, zapadłego w sprawie między jej zmarłym ojcem a Felicjanem Zakrzewskim, wieś Obiecanowo p. kcyń. sprzedała za 14.000 zł. temu Felicjanowi, swemu bratu stryjeczno-rodzonemu (ib. k. 132, 134v, 145v). Władysław Słupowo w r. 1645 sprzedał wyderkafem na cztery lata za 15.000 zł. Dobrogostowi Wyganowskiemu (ib. k. 154v), a po tej sprzedaży i po skasowaniu tam przez żonę oprawy, t. r. posag jej 15.000 zł. oprawił na Krąpiewie, Łukowcu i pustce Tuninko (ib. k. 157). Krąpiewo t. r. zastawił za 3.000 zł. Stefanowi Wyganowskiemu (N. 226 k. 74v), ale wnet potem, jeszcze t. r. Wyganowski skwitował go z tej sumy (ib. k. 97v). Oboje małżonkowie t. r. w Błoniowie zawarli kontrakt z Piotrem Kitnowskim i Anną z Klińskich, kwitując ich z 10.000 złp. (ib. k. 102, 103). Władysław do sumy 15.000 zł., za którą Dobrogostowi Wyganowskiemu sprzedał był wyderkafem Słupowo, w r. 1646 dopisał dalsze 300 zł. od niego wzięte (N. 225 k. 187v). Marianna Zakrzewska wsie ojcowskie Liszkowo i Liszkówko, stosownie do kontraktu zawartego przez matkę z Zygmuntem Grudzińskim, wojewodą kaliskim, sprzedała w r. 1647 wojewodzie za 50.000 zł. (N. 225 k. 237, 226 k. 401v). Oboje małżonkowie w r. 1654 zobowiązali się dotrzymać Jakubowi Klińskiemu i Mariannie ze Szczepankowskich pod zakładem 12.000 zł. kontraktu dzierżawy wsi Blumowo i Wydrzno (N. 227 k. 172). Nie żył już Władysław w r. 1658, kiedy Marianna była 2-o v. żoną Kazimierza Dembińskiego (P. 182a k. 13). Występowała t. r. jako jedyna spadkobierczyni brata Felicjana Zakrzewskiego, dziedziczka po nim Obiecanowa, Nowejwsi, Chomiąży i Wiewiórczyna p. kcyń. (ib. k. 87). Kwitowała się w r. 1658 z Piotrem Wierzejskim, jego żoną Marianną Sosnowską i jej matką Anną, wdową po Adamie Sosnowskim, z dzierżawy Krąpiewa (N. 227 k. 334, 344). Nie żyła już Marianna w r. 1671 (N. 185 k. 134). Syn Zygmunt. Córka Konstancja, żona 1-o v. Jana Skrzetuskiego, wdowa 1663 r., 2-o v. w latach 1669-1672 żona Adama Uriela Czarnkowskiego, starosty osieckiego. Była już wdową i po tym drugim mężu, kiedy ją w czerwcu 1677 r. porwał i zmusił do małżeństwa siłą Stefan Grudziński, podstoli koronny (ad matrimonium cum eo rapta et coacta). Wraz z Zygmuntem i Andrzejem, cześnikiem inowrocławskim, N-imi w r. 1682 protestowała przeciwko Grudzińskiemu (Z. T. P. 32 s. 2409). Potem występowała stale jako wdowa po Czarnkowskim. Po rodzonym wuju Felicjanie Zakrzewskim odziedziczyła Chomiążę, Nowąwieś i Grzmiącą w p. kcyń. (P. 1124 XIII k. 111). Umarła w r. 1686 lub 1687.
Zygmunt, syn Władysława i Zakrzewskiej, kwitował w r. 1671 Kazimierza Dembińskiego ze zwrotu Słupowa, rzeczy ruchomych i nieruchomych oraz pozostałych po ojcu dokumentów (N. 185 k. 134). Słupowo i Łukowiec w r. 1675 wydzierżawił pod zakładem 7.000 zł. maciejowi Pigłowskiemu (N. 185 k. 433), a w r. 1678 kwitował się z tego kontraktu z wdową i dziećmi tego Pigłowskiego (ib. k. 745v). Od Kazimierza Dembińskiego, działającego w imieniu córki Marcelli, żony Franciszka Sumińskiego, wedle kontraktu z r. 1670, kupił za 3.333 zł. w r. 1682 części Obiecanowa (N. 225 k. 781), co ta córka potwierdziła w r. 1683 (ib. k. 804). Krąpiewo w r. 1683 sprzedał za 17.000 zł. Mikołajowi Chrząstowskiemu (N. 225 k. 802v). Wsie Słupowo i Łukowiec, wedle kontraktu z r. 1684, zastawił pod zakładem 2.333 zł. Franciszkowi Sumińskiemu i Marcelli z Dembińskich, zaś w r. 1685 ona skwitowała N-go zarówno z tej dzierżawy jak również z pretensji do sumy 14.333 zł. (N. 186 k. 315). Od Pawła Morawskiego, jego żony Jadwigi Żychlińskiej i jej syna z pierwszego małżeństwa, Mateusza Trzebickiego, kasztelanica spicimirskiego, wydzierżawił w r. 1687 pod zakładem 34.300 na trzy lata wsie: Markowice, Barcice, Niemojewko, Rogalin pustki w p. inowrocł. (P. 1113 III k. 39v). Słupowo z folwarkiem Łukowiec w r. 1691 sprzedał za 41.000 zł. Stefanowi Łochockiemu (P. 1122 X k. 82v). Od Walentego Kołudzkiego, podczaszyca brzeskiego-kujawskiego, t. r. kupił za 30.000 złp. Bożejewice, Żerniki, Buszkowice i Suszewo w p. inowrocł., stosowanie do zobowiązania braci jego, ks. Aleksandra i Andrzeja Kołudzkich (ib. XI k. 27). Chyba żył jeszcze w r. 1693 (N. 189 k. 65). Żoną jego była w r. 1678 Katarzyna Grabska, córka Adama i Marianny Jemielskiej (N. 185 k. 745v; Bydg.). W latach 1713-1722 mieszkała w Kaweczynie, żyła jeszcze 1726.8/XII. r. i mieszkała wtedy w Krąpiewie (LB Gniewków; LB Branno; LB Pieranie). Chyba synem Zygmunta był Andrzej a córką Ewa, oboje chrzestni 1709.4/V. r. (LB Branno). Andrzej "z Kaweczyna", chrzestny 1705.18/VIII. r. (LB Gniewków). Zapewne ten sam Andrzej z Lubieńca N., cześnik kruszwicki, sumę 10.000 złp., zapisaną sobie sposobem długu w grodzie radziejowskim przez Teofilę z Unimierskich 1-o v. Ulatowską, 2-o v. Lasocką, 3-o v. Wilkowską, podkomorzynę sochaczewską, cedował w r. 1729 braciom Łochockim. Cześnikiem kruszwickim był jeszcze w r. 1748. Mieszkał w latach 1730-1736 w Markowie, gdzie jego żona przeszła wtedy ciężkie poronienie (Księga spraw i cudów, Pieranie; LB Branno). Nie żyła już w r. 1748 ta jego żona, Helena Wilkońska, córka Wawrzyńca, podstolego inowłodzkiego, z którą miał córkę Apolonię (Z. T. P. 51 k. 187). Wyszła ta Apolonia przed 1749.7/XII. r. za Józefa Wilkszyckiego, miecznika łęczyckiego, dziedzica Polanowic, po którym wdową była w r. 1758. Zob. tablice 1, 2.
Adaukt, chrzestny 1704.6/IV. r. (LB Gniewkowo). Jan, chrzestny 1719.9/IX. r. (LB Branno). Dorota, w r. 1753 żona Jana Siemieńskiego, kasztelana lwowskiego, zmarła w Horysławicach 1757.17/IX. r., pochowana w Wiśni u Reformatów, których klasztor fundowała. N-a, miecznikowa brzesko-kujawska, z domu Walewska, umarła w r. 1758 (wiadomość z 17/II), mając 65 lat. Była 1-o v. za Kruszewskim.
Niemojewscy h. Szeliga wyszli z Niemojewa w pow. inowrocławskim, a pisali się Szarleja, wsi w tymże powiecie. W czasach późniejszych, w wieku XVIII, pisano ich niekiedy "N-imi Szarlejami".
Bartosz N., mąż Barbary, córki Chwała z Chomiąży, w posagu za którą od jej ojca uzyskał w r. 1499 zapis wyderkafowy 100 zł. węg. na
@tablica
@tablica
części Nowejwsi w p. kcyń. (P. 1389 k. 48v). Ten sam czy inny Bartłomiej N., zmarły między r. 1532 a 1539 (P. 1393 k. 495, 1394 k. 265), mąż Katarzyny, ojciec Barbary, w latach 1532-1541 żony Stanisława Korczboka Rybieńskiego, wdowy w latach 1555-1566. Stanisław Rybieński w r. 1541 dał wójtostwo w mieście Kiszkowo w p. gnieźn. oraz cztery łany roli wójtoskiej w dożywocie Katarzynie N-ej, matce swej żony (G. 335a k. 247).
Mikołaj, chyba brat powyższej barbary zamężnej Rybieńskiej, w tym samym syn Bartłomieja, wojski i sędzia inowrocławski w r. 1528 (Bydg.), któremu Stanisław Korczbok Rybieński powierzył w r. 1537 opiekę swych dzieci (P. 1394 k. 150). Poborca główny 1520 r., sędzia ziemski inowrocławski w r. 1522, wojskim inowrocławskim był 1528 r. (Bydg.). W latach 1532-1533 należał do komisji sejmowej pracującej nad kodyfikacją prawa polskiego i wprowadzającej jednolitą procedurę sądową. W r. 1537 znalazł się w liczbie opiekunów, których dla żony i nieletnich dzieci wyznaczył Jan Kościelecki, kasztelan kaliski (N. 213 k. 62v). Umarł ok. r. 1544. Z żony Kaczkowskiej synowie: Jan, Jakub i Wojciech.
I. Jan, syn Mikołaja i Kaczkowskiej, ur. między r. 1526 a 1530, poseł sejmowy w latach 1556/1557, 1562/1563, 1565, 1566, sędzia ziemski inorocławski ok. r. 1563, zrzekł się tego urzędu w r. 1568. Zrazu kalwin, od r. 1562 arianin, senior lubelskiej gminy tego wyznania ok. r. 1570. Był jednym z najwybitniejszych polemistów ariańskich. Wyzbył się niemal wszystkich dziedzicznych dóbr, między innymi Niemojewa. Umarł w Lublinie 1598.8/III. r. Był żonaty (z kim?) i miał dzieci (P. S. B.).
II. Jakub, syn Mikołaja i Kaczkowskiej, ur. między r. 1528 a 1530, nazwany sędzią (grodzkim?) inowrocławskim 1562 r. (G. 41 k. 452v), sędzia grodzki bydgoski w latach 1565-1571 (G. 51 k. 429), posłował na sejmy z lat 1556/1557, 1562/1563, 1565, 1567, 1570, 1572, 1582, 1585. Z razu luteranin, potem wyznawca kalwinizmu, polemista kalwiński (P. S. B.). Jeden z opiekunów w r. 1567 synów Jarosława Kaczkowskiego (P. 919 k. 212). Od Mikołaja Rybieńskiego w r. 1568 kupił za 6.000 złp. części miasta Kiszkowa oraz wsi Rabno Wielkie i Łubowice w pow. gnieźn. (P. 1397 k. 654v), do których to dóbr uzyskał w r. 1571 intramisję (G. 51 k. 429). Od Stanisława Sędziwoja Czarnkowskiego w r. 1583 kupił część miasta Szubina z zamkiem i folwarkiem oraz wsiami: Kowalewo, Wąsosze, Łachowo, Szubska Wieś, Piardowo, Pińsko, Wolwark w p. kcyń. (P. 970 k. 767v). Był ponadto dziedzicem części Lisewa Kościelnego w p. kcyń., gdzie kościół obrócił na zbór kalwiński, dziedzicem części Bąkowa w p. inowr., całych wsi Żołwina i Rucewa oraz części Kniei w p. bydg., Redecza Krukowego w p. brzeskim-kuj. (Kc. 120 k. 166v). Od Andrzeja Zakrzewskiego w r. 1585 nabył za 5.000 złp. Grzybowo w p. gnieźn. i zaraz sprzedał tę wieś wyderkafem za 3.000 zł. żonie tego Zakrzewskiego, Annie Spławskiej (P. 1399 k. 588, 589). Umarł w r. 1586 (N. 56 k. 251; P. S. B.). Żoną jego była Elżbieta Chrząstowska, żyjąca jeszcze w r. 1588 (Kc. 27 k. 112v). Z synów, Janusz, pozwany w r. 1586 przez Czarnomskiego, sługę Baltazara Kobylnickiego (G. 62 k. 467), żył jeszcze w r. 1589 (Bydg.). O Wawrzyńcu, Marcjanie i Aleksandrze będzie niżej. Z córek, Sabina, w r. 1585 żona Jana Smoguleckiego z Zadkowa, wyszła 2-o v. w r. 1594 za Wojciecha Witosławskiego, żyła jeszcze w r. 1596. Jadwiga, w latach 1586-1610 żona Mikołaja Siedleckiego, nie żyła już w r. 1623. Anna, w latach 1592-1598 żona Macieja ze Słup Wałdowskiego, nie żyła już w r. 1610. Barbara wreszcie, w r. 1595 żona Macieja Tarnowskiego, wdowa w r. 1598, wyszła 2-o v. w r. 1608, krótko po 1/VII. za Jana Kurnatowskiego, żyła jeszcze w r. 1617.
I) Wawrzyniec, syn Jakuba i Chrząstowskiego, pozwany w r. 1586 wraz z braćmi przez Andrzeja Zakrzewskiego z Grzybowa (Kc. 119 k. 243v). Nazwany w r. 1587 dziedzicem wspólnie z tymi braćmi Szubina (N. 56 k. 328). Do odziedziczonych po ojcu przez niego i braci dóbr intromitowany został w r. 1588 Stanisław Borek Gostyński, kasztelan krzywiński z tytułu należnej mu sumy 2.150 zł., ostatniej raty długu ojcowskiego (Kc. 120 k. 166v). Wspólnie z bratem Marcjanem połowę miasta Kiszkowa i wsi Rybno zastawili w r. 1590 za 1.000 złp. długu Andrzejowi Modrzewskiemu (G. 64 k. 111v). Na całym tym mieście Kiszkowie i na wsi Rybno Wielkie Wawrzyniec 1594.28/VII. r. oprawił posag 5.500 złp. żonie Barbarze Spławskiej, córce Jana z Koźlanki i Anny Grąblewskiej (P. 1401 k. 281; Kośc. 348 k. 91v). Jednocześnie Barbara połowę Złotnik w p. pozn. wsi należącej do jej niezamężnej siostry Katarzyny, sprzedała za 2.000 złp. Wawrzyńcowi Skórzewskiemu, wyłączając tylko trzech kmieci (P. 1401 k. 282). Wawrzyniec dawał w r. 1594 zobowiązanie Wojciechowi Witosławskiemu, mającemu poślubić jego siostrę Sabinę, owdowiałą Smogulecką (N. 162 k. 21). Kwitował się w r. 1595 z bratem Aleksamdrem z dzierżawy Mochelka, Lisewa, Rucewka i Kniei, sam zaś z brać kwitowany był wtedy z majątku rodzicielskiego przez siostrę Barbarę, zamężną Tarnowską (P. 963 k. 519v, 520v). Część w Rucewku Wielkim, którą kupił był od sióstr Chlebowskich, Barbary, żony Baltazara Russockiego, i Anny, żony Macieja Kopyckiego(?), sprzedał w r. 1595 za 2.600 zł. bratu Aleksandrowi (P. 1401 k. 386v). Barbara Spławska swe części we wsi Wielgie p. pozn. w r. 1595 sprzedała za 2.500 złp. Maciejowi Kierskiemu (ib. k. 610v). Wawrzyniec od Sebastiana Palędzkiego w r. 1597 kupił wyderkafem na trzy lata za 6.000 złp. Runowo w p. kcyń. (P. 1402 k. 296). Od Macieja Spławskiego, działającego w imieniu ojca Jana, wojewody inowrocławskiego, uzyskał w r. 1600 cesję sumy 6.000 złp., zastawnej na połowie Mrowińca p. kcyń., z wolnym wyrębem w lasach Koźlanki, Rąkczyna i Nowejwsi (P. 970 k. 255). Od Jana Chrząstowskiego w r. 1601 kupił za 12.000 złp. części wsi Bożejewice Wielkie i Małe w p. kcyń. (P. 1404 k. 334). Swoją część wsi Siersko p. bydg. wraz z częścią spichlerza sprzedał Andrzejowi Grudzińskiemu, a w r. 1602 odkupił od niego z powrotem (N. 165 k. 70v) i t. r. tę połowę Sierska sprzedał za 370 złp. Januszowi Grzymułtowskiemu, kasztelanowi bydgoskiemu (P. 1404 k. 800). Od Macieja Smoguleckiego w r. 1606 nabył wyderkafem za 6.000 złp. Wiatrowo w p. gnieźn. (P. 1405 k. 658v). Od Wojciecha Kruchowskiego w r. 1608 kupił za 5.000 złp. części w Bożejewicach Wielkich i Małych (P. 1406 k. 356v). Jako dziedzic Wielkiego w p. gnieźn., pozywał w r. 1610 Agnieszkę z Przecławskich Koszutską i jej syna Wacława, dziedziców Małego Rybna (P. 144 k. 38v). Od Piotra Budziszewskiego wziął w zastaw w r. 1611 za 1.200 złp. jezioro Radusz koło Budziszewa w p. pozn. (P. 1407 k. 344). Barbara Spławska, przez matkę wnuczka Wojciecha Grąblewskiego i Anny Dłuskiej, części wsi Morkowo, Wilkowo, Smyczyna w p. kośc., Wielkie i Małe Długie oraz części borów na gruncie Przybyszewa w p. wschow., odziedziczone obok innych współspadkobierców po Jadwidze z Dłuskich Rostworowskiej, sędzinie ziemskiej wschowskiej, jak również części dóbr Gołanice, w r. 1611 sprzedała za 4.500 zł. Jakubowi Rostworowskiemu (Kośc. 348 k. 91v, 351 k. 316; Ws. 28 k. 77). Wawrzyniec od Zofii Zdzarowskiej, żony Stanisława Boboleckiego, w r. 1612 kupił za 10.000 złp. Dąbrówkę w p. gnieźn. (P. 1408 k. 248v). Od Jana z Koźlanki Spławskiego kupił t. r. za 15.000 zł. połowę wsi Spławie p. pozn. (P. 992 k. 158v), a w r. 1614 uzyskał od Zofii z Brączyna, wdowy po Adamie Smuszewskim, i od jej synów cesję sumy 10.000 złp. spadłej po tym Smuszewskim, a ciążącej na Spławiu (ib. k. 770). Barbara Spławska umarła w r. 1614 lub 1615 (Kośc. 290 k. 642; Z. T. P. 27 s. 1666). Wawrzyniec w imieniu dzieci zmarłej Katarzyny ze Spławskich Radujewskiej, siostry swej żony, jak też w imieniu własnych synów i córek urodzonych z Barbary, części w dobrach Morkowo w p. kośc., Wilkowo z młynami, Starym, Kobelim Młynem i zwanym Gruntmille, części we wsiach Sidnica (Siedlnica), Olbrachcice, Łęgnowo, Czwierwieczyn(?) w p. wschow., odziedziczone po Dłuskich przez obie siostry po połowie, rezygnował w r. 1616 Bartłomiejowi Kotficzowi (P. 1410 k. 269v). Nie żył już w r. 1617 (G. 74 k. 50v). Synowie: Wojciech, Andrzej, Łukasz, maciej, Ludwik i Jan. Z córek, Zofia, w latach 1616-1636 żona Adama Rybskiego, nier żyli już oboje w r. 1641. Anna, jeszcze niezamężna w r. 1616 (P. 1410 k. 269v), może identyczna z Anną, żoną Jana Chwaliszewskiego, już nieżyjącego w r. 1629? Urszula, wspomniana w latach 1616 i 1620 (ib., 1412 k. 444v), benedyktynka w Poznaniu w latach 1624-1626 (P. 152 k. 715, 1017 k. 572) Marianna, wspomniana w r. 1616 (P. 1410 k. 269v), nie żyła już w r. 1626 (P. 1017 k. 572).
(I) Wojciech, syn Wawrzyńca i Spławskiej, zawierał w r. 1617 w Rybnie ugodę z bratem Andrzejem pod zakładem 3.000 złp. (G. 74 k. 50v). T. r. w imieniu własnym i braci Bożejewice Wielkie i Małe p. kcyń. sprzedał wyderkafem za 7.000 złp. Stefanowi Gorzeńskiemu (P. 1410 k. 542). Swej żonie Mariannie Dembińskiej w r. 1618 na połowie dóbr oprawił 5.000 złp. posagu (P. 1411 k. 99v). Była to córka Łukasza i Pogorzelskiej (Kc. 128 k. 98). Wojciech z rodzeństwem części Morkowa, Wilkowa oraz innych dóbr, już przez ich ojca zrezygnowanych Bartłomiejowi Kotficowi, sprzedali mu je w r. 1620 za 7.800 złp. (P. 1412 k. 444v). Dla zrodzonych z Dembińskiej córek, Jadwigi i Elżbiety, mianował Wojciech w r. 1621 opiekunami żonę i Jakuba N-go, brata stryjecznego (Kc. 127 k. 587), którego genealogicznie połączyć nie umiem. Części w Bożejewicach i Bożejewiczkach p. kcyń., kupione przez ojca od Wojciecha Kruchowskiego, sprzedał wyderkafem w r. 1622 za 1.500 złp. Marcinowi Gowarzewskiemu i Zofii Staruchowskiej małżonkom (P. 1413 k. 667v) zaś w r. 1623 oboje z żoną wsie te za 7.000 zł. sprzedali wyderkafem Adamowi Jezierskiemu (P. 1414 k. 294), a w r. 1625 zobowiązali się za taką sumę zastawić owe dobra Wojciechowi Cerekwickiemu i jego żonie Annie Żegockiej (Kc. 19 k. 519). Z działów braterskich przeprowadzonych 1626.30/VI. r. wspólnie z bratem Ludwikiem wzięli Bożejewice Wielkie i Małe (P. 1017 k. 29v, 30). Wojciech w imieniu własnym i braci części w obu tych wsiach w r. 1616 sprzedał za 18.000 złp. bratu Ludwikowi (P. 1415 k. 651v), a żona Marianna Dembińska skasowała tam swoje dożywocie, zaś brat Ludwik obojgu im zapisał dług 4.600 zł. (P. 1017 k. 104, 104v). Oboje małżonkowie byli t. r. kwitowani przez Wojciecha Cerekwickiego z 7.000 zł., za którą to sumę zastawili byli jego zmarłej żonie, Annie z Żegockich, Bożejewice i Bożejewiczki (P. 1017 k. 257). Wojciech od brata Łukasza wydzierżawił t. r. Komaszyce w p. inowrocł. (ib. k. 254v). Od Wojciecha Brezy uzyskał 1638.12/I. r. zobowiązanie, iż swej przyszłej żonie a jego córce Elżbiecie oprawi posag 1.500 zł. (I. Kon. 48 k. 473). Żył jeszcze w r. 1640 (G. 80 k. 695v), nie żył zaś w r. 1645, kiedy owdowiała Marianna z Dembińskich i jej siostry pozywane były przez braci Russockich o sumy na wsiach Wąsosze, Kępka i Kępa (I. Kon. 51 k. 525v). Synowie, Faustyn i Bartłomiej. Córki, wspomniana wyżej Jadwiga i Elżbieta, która w r. 1638, krótko po 12/I. wyszła za Wojciecha Brezę, a 2-o v. w latach 1651-1665 była żoną Jana Tomickiego, umarła między r. 1671 a 1680.
1. Faustyn, syn Wojciecha i Dembińskiej, wraz z siostrą Tomicką i jej wynami z pierwszego męża, Janem i Mikołajem Brezami pozywany był w r. 1657 przez Piotra Myślęckiego o zbrojny napad dokonany na noclegu w Śleszynie (I. Kon. 56 k. 262). Od stryja Łukasza dostał w r. 16658 wspólnie z bratem Bartłomiejem i ze stryjecznymi bratankami, Stanisławem i Andrzejem, synami Ludwika, części Cienina w p. kon. (P. 1070 k. 178v). Wraz ze stryjecznym bratem Stanisławem części w Cieninie wydzierżawili w r. 1658 na jeden rok za 500 zł. Tomaszowi Tarnawskiemu (I. Kon. 56 k. 358). Wspólnie z bratem Bartłomiejem i bratem stryjecznym Andrzejem od Elżbiety ze Słonczyc, żony Władysława Macieja Żerońskiego, w r. 1661 kupili za 12.000 zł. części Cienina Małego w p. kon. (P. 1072 V k. 215). Faustyn, oskarżony o rzekome zabicie Feliksa Słoneckiego, był infamowany, proskrybowany i uwięziony w zamku poznańskim, o co synów i córkę Słoneckiego w r. 1622 pozywali brat Faustyna Bartłomiej i brat stryjeczny Stanisław (P. 188 k. 429). Żonie swej Jadwidze Kraśnickiej, córce Stanisława, Faustyn w r. 1655 zapisał dług 2.000 złp. (G. 84 k. 234v). Była ona wdową 1-o v. po Tomaszu Tarnawieckim, a w r. 1667 wdową już i po Faustynie N-im (Py. 153 s. 91). Nie żyła już w r. 1693 (I. Kon. 70 k. 571v).
2. Bartłomiej, syn Wojciecha i Dembińskiej, obok brata rodzonego Faustyna i braci stryjecznych od stryja Łukasza otrzymał w r. 1658 części Cienina (P. 1070 k. 178v), jak też obok Faustyna i stryjecznego brata Andrzeja od Elżbiety ze Słonczyc Żeromskiej nabył w r. 1661 za 12.000 zł. części Cienina Małego (P. 1072 V k. 215). Części w Cieninie Zabornym, wedle kontraktu z r. 1661, zastawił za 2.200 zł. małżonkom Stefanowi Wardęskiemu "Goczowi" o Mariannie Zerzyńskiej (G. 84 k. 159v). Stryjowi Łukaszowi w r. 1662 zapisał dług 4.000 zł. (Py. 153 s. 207). Części Cienina Małego w r. 1655 sprzedał za 4.000 zł. bratu stryjecznemu Andrzejowi (P. 1424 k. 784), ale w r. 1666 Marianna Zerzyńska, żona bawiącego na wyprawie wojennej Wardęskiego, domagała się od Bartłomieja uiszczenia 2.300 złp. (2.200?) z kontraktu zastawu tej wsi (I. Kon. 58 k. 408v). Oboje małżonkowie Wardęscy w r. 1667 sumę zastawną 2.200 zł. cedowali Andrzejowi N-mu (Py. 153 s. 85). Bartłomiej żonie swej Heleni Pruszakównie Bieniewskiej, córce Krzysztofa i Barbary Mańkowskiej, w r. 1670 oprawił 4.000 złp. posagu (P. 1094 k. 141v, 1869 k. 44v), zaś w r. 1676 na połowie dóbr oprawił jej 6.000 złp. posagu (P. 1427 k. 819v). Sejmik przedsejmowy z r. 1672 zalecił wynagrodzenie Bartłomiejowi strat poniesionych w skutku zbytniego obciązenia go hiberną (P. 199 k. 29v). Helena współspadkobierczyni w r. 1680, obok brata Pawła i stryja Stefana fortuny po dziadzie Stanisławie Pruszaku Bieniewskim (P. 1103 VI k. 13v), a w r. 1682 współspadkobierczyni ciotki Heleny Mańkowskiej, żony Łukasza N-go (P. 1105 IX k. 111v). Oboje małżonkowie w r. 1686 sprzedali miasto Kiszkowo i wsie Rybienko i Brudzewko w p. gnieźn. za 40.000 złp. Marcjanowi Zebrzydowskiemu, staroście rogozińskiemu (P. 1111 I k. 89v). Mimo to bartłomiej pisał się w r. 1688 "N-im na Rybienku iKiszkowie", kiedy w Rybienku 21/VI. pod zakładem 6.000 zł. spisywał z Andrzejem Jarnowskim, stolnikiem brzeskim-kujawskim, kontrakt o rękę córki Anny (G. 88 k. 232). Czyżby więc transakcja z Zebrzydowskim została unieważniona? najwidoczniej tak, bo w r. 1696 mowa o zmarłym Bartłomieju N-im, dawnym dziedzicu tych dóbr, i o Michale Sczanieckim, który je w r. 1692 sprzedał swemu ojcu Janowi (P. 1131 V k. 112). Helena Pruszakówna Bieniewska była już w r. 1700 2-o v. żoną Jana Leszczyc Mierzewskiego, skarbnika kaliskiego (P. 1139 X k. 18), który jej t. r. zastawił za 51.000 złp. dobra Osiecza i Barłogi w p. kon., kupione właśnie od Marcina Słoneckiego (P. 1139 X k. 44). Nazwana dziedziczką Osiecza w r. 1706 (I. Kon. 72 k. 221v, 222). Była znów wdową w r. 1710 (I. Kal. 157 s. 79, 82), umarła zaś między r. 1721 a 1723, być może między r. 1722 a 1723? (P. 1184 k. 259v, 1194 k. 44v; I. Kal. 163 s. 50). Synowie: Kazimierz, Maciej i Jan. Córka Anna, wydana w r. 1688, krótko po 21/VI. za Andrzeja Jarnowskiego, stolnika brzeskiego-kujawskiego, z czasem kasztelana kowalskiego, zmarła między r. 1741 a 1744.
1) Kazimierz, syn Bartłomieja i Pruszakówny Bieniewskiej, w r. 1698 oprawił posag 8.000 złp. żonie Teresie Droszewskiej, córce Bartłomieja Kazimierza i Anny Daleszyńskiej (I. Kal. 153 s. 23, 219) i t. r. zapisał jej 8.000 zł. (ib. s. 431). Skwitowała ona w r. 1700 swego ojca z 8.000 zł. posagu (ib. 154 s. 13). T. r. oboje małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (ib. s. 30). Teresa była 1-o v. za Grochowickim (I. Kon. 76 k. 511). Kazimierz od małżonków Stanisława Pruchnickiego, miecznika wieluńskiego, i Joanny Madalińskiej wydzierżawił w r. 1700 na trzy lata pod zakładem 10.000 zł. część wsi Ruda w ziemi wieluń. (I. Kal. 154 s. 259). Wspólnie z bratem Janem i matką, owdowiałą Mierzewską, zawierali w r. 1710 ugodę z Mierzewskimi, jej pasierbami, względem posesji Osieczy i Barłogów (ib. 157 s. 79, 82). Wspólnie z matką i tym bratem w r. 1711 brali zastawem za 40.000 zł. od Józefa Walknowskiego, kasztelanica wieluńskiego dobra Starygród, Dzierżanów i Lipowiec w p. pyzdr. (I. Kal. 157 s. 72). Od Tyburcego Pruszaka Bieniewskiego uzyskał w r. 1723 zobowiązanie sprzedania za 30.000 złp. połowy Kociałkowej Górki i Glinki Pańskiej w p. gnieźn. (P. 1194 k. 44v). Dziedzic wsi Zdzarowite, odziedziczonej po stryjeczno-stryjecznym bracie Franciszku M-im, kwitował się w r. 1724 z Kazimierzem Przanowskim z zawartego o tę wieś przez zmarłego Franciszka kontraktu zastawnego (G. 94 k. 325). Umarł w r. 1732 (Księga Bracka, Pieranie). Owdowiała Teresa Droszewska jako posesorka części Budzisławia Kościelnego zawierała w r. 1732 kompromis z Marianną Grochowicką, żoną Józefa Jarochowskiego, mającą po ojcu prawa nabyte do części tej wsi (I. Kal. 76 k. 479v). Wspólnie ze swymi córkami, Anną zamężną Waganiecką, Franciszką i Heleną uzyskała w r. 1734 zapis 1.615 zł. od Andrzeja Raczyńskiego, posesora paniewa (ib. k. 511v). Anna była w latach 1714-1756 żoną Stanisława Waganieckiego, wdowa 1760-1775. trzy siostry jako bratanice i spadkobierczynie Franciszka N-go, odziedziczone po nim dobra Zdzarowite w p. gnieźn. sprzedały w r. 1744 za 22.000 złp. Józefowi Kwiatkowskiemu (I. Kal. 181/184 k. 62). Franciszka i Helena w imieniu swoim i siostry Waganieckiej kwitowały w r. 1752 braci Lubomęskich z 360 złp. (G. 98 k. 554). Franciszka żyła jeszcze w r. 1760 (I. Kon. 79 k. 209v), a być może i 1798.1/I. r. (LB Borek). Helena (zwana niekiedy Elżbietą) w r. 1775 wraz z siostrą Waganiecką dobra Perłów i Kobylanki w p. kon., odziedziczone po stryju Franciszku N-im, sprzedały za 18.000 złp. Tadeuszowi Sojeckiemu, regentowi grodzkiemu bydgoskiemu (I. Kon. 81 k. 21). Matka ich Teresa z Droszewskich umarła między r. 1734 a 1744.
2) Maciej, syn Bartłomieja i Pruszakówny Bieniewskiej, aprobował w r. 1700 dokonaną przez matkę oraz braci Kazimierza i Jana cesję sumy 70.000 zł., którą rodzice mieli zapisaną zastawem na Tursku, na rzecz Marcina z Łaska Słoneckiego (I. Kal. 154 s. 362).
3) Jan "Szarlej N.", syn bartłomieja i Pruszakówny Bieniewskiej, mieszkał w Starogardzie w latach 1719-1721, kiedy 1719.16/I. r. zaślubił Jadwigę Jarczewską (LC Golejewko), córkę Jana i Anny Kurowskiej, której t. r. zapisał 6.000 zł. posagu odebranych od jej rodziców i drugie 6.000 zł. (Kośc. 312 s. 83). Wzajemne dożywocie spisali małżonkowie w r. 1722 (I. Kal. 163 s. 50). Od Jakuba Miaskowskiego, dziedzica Racendowa, wedle zobowiązania z r. 1721, kupił w r. 1723 za 23.000 zł. wieś Korzkwy i część Skrzypna w p. kal. (ib. s. 279). Korzkwy i część "Bielawskich" w Skrzypnie w r. 1743 sprzedał za 27.000 złp. Franciszkowi Śnicińskiemu (I. Kal. 178/180 s. 392, 446) i t. r. skwitował tego nabywcę z 10.000 złp. (ib. s. 450). Już nie żył w r. 1746 (ib. 185/189 s. 3). Jadwiga Jarczewska umarła między r. 1737 a 1743 (Ws. 86 k. 19v; I. Kal. 178/180 s. 450). Syn Wawrzyniec. Z córek, katarzyna w r. 1737 uzyskała od swej babki Anny Jaraczewskiej zapis 3.000 złp. (Ws. 86 k. 19v). Zaślubiła w Poznaniu, w kolegiacie Św. marii Magdaleny 1745.2/III. r. Sebastiana Koszutskiego, umarła między r. 1766 a 1774. Zofia (Zofia Wiktoria Ewa), ur. 1719.24/XII. r. (LB Golejewko), z testamentu swego ojca chrzestnego, Konstantego jarczewskiego, miała 1722 r. zapis 2.000 złp. (Kośc. 157 k. 30), zaś od wdowy po nim, Zofii z Cybulskich 1725 r. sumę 1.000 złp. (I. Kal. 161 s. 158). Od Franciszka Śnicińskiego, nabywcy Korzkiew i części w Skrzypnie zwanym Bielawszczyzna, dostała w r. 1743 zapis posagu 2.000 złp. (I. Kal. 190/195 k. 273), niezamężna, żyła jeszcze w r. 1766 (ib. 206/208 k. 72). Wreszcie Helena (Helena Anna) ur. w kwietniu 1721 r. (LB Golejewko), podobnie jak siostra w r. 1743 dostała zapis 2.000 zł. posagu, była w r. 1766 żoną Mikołaja Otuskiego, nazwanego w r. 1774 "mężem uciążliwym", wdowa w r. 1784, umarła 1788.30/V. r., a wiek jej przy tej okazji określono zaledwie na lat 55, podczas gdy miała 67! (A. B. Koźmin, W. 50).
Wawrzyniec "Szarlej N.", syn jana i Jarczewskiej, kwitował w r. 1743 ojca z 2.000 zł. z dóbr macierzystych i na poczet dóbr ojczystych (I. Kal. 178/180 s. 450). Wedle zobowiązania ojcowskiego z r. 1743 sprzedał w r. 1749 Franciszkowi Śnicińskiemu za 27.000 złp. Korzkwy i część "Bielawską" w Skrzypnie (ib. 190/195 k. 271v).
(II) Andrzej, syn Wawrzyńca i Spławskiej, zawierał w Rybnie 1617.30/V. r. "ugodę przyjacielską" pod zakładem 3.000 zł. z bratem Wojciechem (G. 74 k. 50v). Mąż w r. 1623 Elżbiety z Pierzchna (Pierzchlińskiej), wdowy 1-o v. po Wojciechu Rozdrażewskim (P. 152 k. 247). Połowę miasta Kiszkowa i wsi Rybno zastawił t. r. za 2.000 zł. Adamowi napruszewskiemu i Annie z Świątnik małżonkom (ib. k. 371v). Elżbieta od swego brata Andrzeja Pierzchlińskiego, podkomorzego poznańskiego, trzymała zastawem w sumie 20.000 zł. wieś Lenartowice oraz części Zawidowic i Grodziska w p. kal. (Z. T. P. 28b s. 1825). Po śmierci brata będąc wspólspadkobierczynią pozostałych po nim dóbr, celem uwolnienia ich od długów, Szlachcin, Olszewo, babin. Mroczki ze stawem i młynem oraz grodziec w p. pyzdr. sprzedała w r. 1642 za 20.000 złp. Hieronimowi Radomickiemu, staroście wschowskiemu (P. 1414 k. 1046v). W r. 1624 od Anny z Rozdrażewskich, żony macieja Cieleckiego, rodzącej się z Katarzyny Pierzchlińskiej, również spadkobierczyni podkomorzego, kupiła części Lenartowic oraz połowę Zandowic (Zawidowic) i Grodziska z folwarkiem Sulęcino w p. kal. (P. 1414 k. 1048v). Od Wacława Żychlińskiego t. r. kupiła za 6.000 złp. części Lenartowic oraz połowę Zawidowic, Grodziska i Sulęcina, które kupił był od Marcina Brodowskiego (ib. k. 1050v). I nawzajem pochodzące ze spadku po podkomorzym Pierzchlińskim swe części w Pierzchnie, Chudzicach, Grodźcu, Orzechu (Orzechowie?), oraz dwóch chłopów w Olszewie w p. pyzdr., t. r. sprzedała za 8.000 zł. Żychlińskiemu (ib. k. 1052v), zaś części z tegoż spadku w Korytnicy p. kal. sprzedała t. r. za 4433(?) zł. Janowi Rozdrażewskiemu, krajczemu królowej, staroście odolanowskiemu (ib. k. 1189). Od Marianny Rozdrażewskiej, żony Jana Mielińskiego, też spadkobierczyni podkomorzego, kupiła t. r. za 4.000 złp. części w Lenartowicach, w połowie Zawidowic, Grodziska i pustki Sulęcino (ib. k. 1197). Od Agnieszki Brodowskiej, wdowy po Wacławie Żychlińskim, t. r. kupiła za 6.000 zł. części w Korytnicy, pochodzące również ze spadku po podkomorzym (ib. k. 1199). Andrzej N. część miasta Kiszkowa oraz wsi Rudno Wielkie i Dąbrówka w r. 1626 sprzedał za 12.000 złp. Krzysztofowi z Budzisławia Wysockiemu, kasztelanowi brzeskiemu-kujawskiemu, staroście gnieźnieńskiemu (P. 1415 k. 1108). dąbrówkę w p. gnieźn. sprzedał w r. 1629 za 8.600 złp. Wojciechowi z Bukowca Dąbrowskiemu, poborcy wojew. poznańskiego (P. 1416 k. 370). Żona skasowała w r. 1630 dożywocie i oprawę na tej wsi (P. 1023 k. 446). Owa żona Lenartowice i pustki Sulęcino w r. 1630 sprzedała wyderkafem za 7.000 złp. Wojciechowi Kośmidrowi Gruszczyńskiemu (P. 1416 k. 1124). Oboje małżonkowie w r. 1638 kwitowali Jana Tomickiego z Wieruszowa z kary banicji zasądzonej z racji danego przezeń zastawu dóbr Wieruszów, Chobanin(?) i Mirków w p. ostrzeszow. (I. Kal. 104b s. 2089). Elżbieta na swych dobrach: Lenartowicach, Zawidowicach, Grodzisku i pustce Sulęcinie w r. 1646 nowo przez siebie ufundowanemu wikariuszowi kościoła w Lenartowicach zapisała wyderkafową sumę 1.000 zł., całe zaś Lenartowice oraz części Zawidowic, Grodziska z pustką Sulęcin dała synowi Hiacyntowi Rozdrażewskiemu, zachowując sobie dożywocie (R. Kal. 13 k. 272-275v). jak się zdaje, oboje małżonkowie żyli jeszcze w r. 1647 (I. Kal. 113 s. 134), nie żyli napewno w r. 1652, z tym, że Elżbieta umarła po mężu. Miała w Poznaniu dwa domy koło Dominikanów (P. 1064 k. 92)
Przeglądanie 754 pozycji zakresu Nabielscy - Nieniewscy.
30313233[34]35363738
