Przeglądanie 681 pozycji zakresu Obałkowscy - Orzelscy.
12[3]4567
Obałkowscy - Orzelscy
2. Wojciech, syn Drogomira, mąż Elżbiety, córki Jana Czestka (Sczyborskiego?), która w r. 1532 od Wojciecha Trąmpczyńskiego (stryja?) kupiła za 100 zł węg. czwartą część wsi Sczyborko(?) pow. inowr. (P. 1391 k. 88). Oprawił jej w r. 1534 na połowie Obielaw i połowie części w Młodocinie w p. kcyń. posag 600 zł (G. 335a k. 182v). Wojciech O. w r. 1548 kwitował z 200 zł spadkobierców Tomasza Krzekotowskiego (Kc. 11 k. 112v). Miał córkę Helenę, zakonnicę, której ok. r. 1543 zapisał 6 złp dożywotniej rocznej pensji (G. 263 k. 128). Zob. tablicę.
Obińscy. Anna zaślubiła w r. 1710 Pawła Radomińskiego. Szymon i Teresa z Świeykowskich, nie żyjący już w r. 1712, rodzice Katarzyny, wtedy żony Andrzeja Kozierowskiego (Kośc. 310 s. 545).
Objezierscy h.Nałęcz, z Objezierza w pow. pozn, używali w ciągu XV-XVI stuleci przydomku Imbir, Imbier, Imbirek, Imbierk. Byli, jak się zdaje, jednego pochodzenia z Rostworowskimi tegoż herbu.
Sędziwój z Objezierza, O., w latach 1386-1398 (Leksz.I). W r. 1393 wraz z bratankiem miał termin z rajcami obornickimi (ib.). Nie mam pewności, czy Sędziwój z lat 1400-1407 to ten sam? (Ks. Z. P. 243, 328, 329, 347, 359, 2323, 2654, 2748, 2876). Córki Sędziwoja: Krzymka, Hanka, Wochna, Dzierżka, Tomisława miały w r. 1403 terminy o Kiszewo z Florianem za Zdzarza (ib. 1412) i z Przybysławem z Przysieki (ib. 1418). T. r. dwie spośród tych sióstr były pozywane przez Trojana ze Zdzarza i Niemierzę z Bliżyc, zaś za trzy ręczył Stanisław Libicki (ib. 1863). Trojan z Objezierza, O., w latach 1392-1395 (Leksz.II). W r. 1392 mowa o Trojanie i jego bratanku (ib.). Trojan, dziedzic w Objezierzu w r. 1401 (Ks. Z. P. 766).
Niemierza z Kiszewa miał w r. 1434 sprawę o przyganę z Dziećmiarowskim (Bon.). Mąż Heleny, żyjącej jeszcze w r. 1452 (?) (P. 852 II k. 38v). Ojciec: Mikołaja, Wincentego, Abrahama, Jana, Sędziwoja i Doroty, nie żyjącej już w r. 1470, żony Macieja Prądzyńskiego, bezpotomnej. Być może, iż córkami Niemierzy były również, Barbara, w latach 1444-1447 żona Piotra Bnińskiego, podstolego kaliskiego, i Dobrochna Dobroszka, w latach 1444-1447 żona Piotra Nidomskiego.
I. Mikołaj Imbir z O., z Kiszewa, z Ryczywołu, syn Niemierzy, studiował na Uniwersytecie Krakowskim, scholastyk łęczycki i kanonik katedralny poznański, obok braci współdziedzic w Objezierzu 1442 r. (P. 14 k. 163v). Notariusz kurii arcybiskupiej gnieźnieńskiej (Acta Capit. II 412). Wraz z braćmi t. r. pozywał Dobrochnę, żonę Piotra Nidomskiego, i Barbarę, żonę Piotra Bnińskiego, siostry ich (P. 15 k. 4). Przez Dobroszkę, żonę Piotra Z Nidomia, był wraz z braćmi pozywany też i w r. 1446 (P. 15 k. 162). Szło o posagi obu sióstr, a w r. 1446 procesujące się strony unieważniły toczone sprawy (P. 17 k. 79v). Mikołaj w r. 1444 procesował mieszczan i mieszkańców klucza wolborskiego (Bon.). Pozywał w r. 1452 bratową Annę, wdowę po Janie z Ryczywołu (P. 18 k. 97v, 121). Wraz ze swymi niedzielnymi braćmi w r. 1452 (?) zapisywał na połowie folwarku w Objezierzu matce ich Helenie 100 kop gr. posagu (P. 852 II k. 38v). Od brata Wincentego nabył w r. 1462 części w mieście Ryczywół i we wsi Krążoły (P. 1384 k. 128). Jednocześnie od Anny, żony Hektora z Koszut nabył jej oprawę 100 kop gr. na połowie miasta Ryczywół i wsi Krążoły (ib. k. 127v). Obok braci współdziedzic w Ryczywole w r. 1466 (P. 19 k. 162v), dziedzic w Krążołach 1469 r. (ib. k. 192v). Rwaz z braćmi miał t. r. termin przeciwko szwagrowi Maciejowi Prądzyńskiemu (ib. k. 203, 20 k. 17), zaś w r. 1470 należał do liczby spadkobierców bezpotomnie zmarłej siostry Doroty, z którego to spadku zaspokoił ich jej mąż Maciej Prądzyński (P. 20 k. 44). Dziedzic w Ryczywole i Skrzetuszu, miał w r. 1472 sprawę ze Skrzetuskimi, dziedzicami drobnych cząstek w Wielkim i Małym Skrzetuszu (P. 854 k. 136v).
II. Wincenty Imbir z Objezierza, z Kiszewa, z Kowalewa, syn Niemierzy, pozywany był w r. 1442 przez braci z Soboty (P. 14 k. 138v). Dziedzic Wielkiego i Małego Kiszewa t. r. (ib. k. 163v). Wraz z braćmi ręczył w r. 1444 za brata ks. Mikołaja (P. 15 k. 1v). Jego żoną była Brygida Kotwiczówna z Radomicka, w imieniu której, jako pani oprawnej Wojciech Wielżyński pozywał w r. 1445 Mikołaja Raczkowskiego (P. 15 k. 99). Ojciec Brygidy, Henryk Kotwicz, starosta wschowski, zeznał w r. 1449, iż ją wyposażył z dóbr ojczystych (Kośc. 19 k. 4v). Brygida odebrawszy posag i wiano umorzyła w r. 1461 uzyskane od męża zapisy na Kiszewie i Kowalewie (I. R. Kon. 2 k. 15). Wincenty części w Ryczywole i we wsi Krążoły sprzedał w r. 1462 bratu ks. Mikołajowi (P. 1384 k. 128). Sprzedał wyderkafem w r. 1466 za 36 grz. 3 grz. rocznego czynszu na Objezierzu ks. Pawłowi z Grochowa, wikariuszowi i altaryście katedralnemu poznańskiemu (P. 1384 k. 234). Współdziedzic t. r. w Ryczywole obok braci (P. 19 k. 162v). Od syna Stanisława nabył t. r. jego połowę w Objezierzu (P. 1383 k. 216). Żona Brygida miała w r. 1473 oprawę 400 grz. posagu i tyleż wiana na Buszewie i Kowalewie (P. 20 k. 163). Wincenty w r. 1486 cztery łany osiadłe w Krążołach sprzedał wederkafem za 30 grz. Mikołajowi Sławińskiemu (P. 1387 k. 59). Syn Stanisław, o którym niżej. Jedna z córek była żoną Wojciecha Skockiego, nie żyjącego już w r. 1483 (P. 1386 k. 182v), druga, Katarzyna, niezamężna w r. 1502, kiedy zapadł dekret dotyczący wydzielenia jej przez bratanków, synów zmarłego Stanisława (P. 859 k. 230). Dostała się jej wtedy część w Objezierzu, t. j. cztery łany w tej wsi, szósta część folwarku, jeziora i sadzawki (P. 859 k. 267v), ale jeszcze w r. 1509, będąc już żoną Jana Wielżyńskiego, wraz ze swymi poddanymi z Objezierza mieli oboje z tymi bratankami zatargi. Założone wtedy zostało vadium 60 grz. między Feliksem Nieparckim (Górskim), bratem przyrodnim i opiekunem tych bratanków, a małżonkami Wielżyńskimi (P. 863 k. 155). Katarzyna Wielżyńska swoją część "przezyskaną" w Objezierzu w sumie 100 kop. gr. posagu sprzedała wyderkafem w r. 1517 za 100 kop Stanisławowi Turkowskiemu, zaś 100 kop z majątku rodzicielskiego na Objezierzu dała mężowi (P. 1391 k. 40, 40v). Była również córka Helena, żyjąca w r. 1505 (P. 862 k. 93v). Chyba córką Wincentego była także Agnieszka, żona Mikołaja Kamińskiego, która w latach 1501-1502 procesowała się z synami Stanisława O-go, Andrzejem, Jerzym, Stanisławem, i Wawrzyńcem o równy podział dóbr w Objezierzu, Kowalewie, połowie miasta Ryczywołu i połowie Krążoł, względnie o uiszczenie jej 100 kop gr. posagu (P. 24 k. 19, 62v).
Stanisław Imbir, Imbirek, z Objezierza, O., syn Wincentego i Kotwiczówny, starosta międzyrzecki 1494 r. (P. 1383 k. 44), kasztelan śremski w r. 1494 (2 III) (Gąs.). Mąż Anny, wdowy 1-o v. po Dobiesławie Wrzesieńskim, sędzim kaliskim, która trzecią część swego posagu, oprawionego na mieście Wrześni wsiach Czasołtowo (dziś Zasułtowo) i Zawodzie w p. gnieźn w r. 1473 dała mężowi (P. 1383 k. 211), on zaś t. r. jak to widzieliśmy, swoją połowę w Objezierzu dał ojcu. Od swoich stryjecznych braci, Mikołaja, Jana i Niemierzy, synów Abrahama, dziedziców w Kiszewie, w r. 1477 kupił za 600 grz. Kowalewo z młynem wodnym w p. pozn. (P. 1386 k. 84. Po śmierci żony skwitował w r. 1483 jej córkę a swoją pasierbicę Barbarę, żonę Piotra Kopanickiego, dziedziczkę we Wrześni, z trzeciej części dóbr po żonie, jak też z szóstej części miasta Wrześni (P. 855 k. 142v). Ona ze swej strony na wsiach Zawodzie, Czasołtowo i Psary zapisała mu wtedy od sumy 110 grz. roczny czynsz wyderkafowy 8 grz. (P. 1387 k. 8). Swoją część w Skrzetuszu Wielkim p. pozn. t. r. sprzedał wyderkafem za 20 grz. Marcinowi Wygrozowskiemu (P. 1386 k. 181). Działał t. r. jako wuj rodzony nieletnich Macieja i Stanisława Skockich (ib. k. 182v). Drugą żoną Stanisława była w r. 1485 Agnieszka Nieparcka, z Nieparta, wdowa 1-o v. po Bernardzie Górskim, chorążym kaliskim (Kośc. 228 k. 18), która w r. 1487 uzyskała od Wojciecha Górskiego, kasztelana lędzkiego, starosty wschowskiego, i Piotra z Opalenicy, sędziego poznańskiego, opiekunów swych dzieci z pierwszego męża, Feliksa i Elżbiety Górskich zapis 500 grz. posagu na trzeciej części Niepartu, Gogolewa i Ciołkowa (P. 1387 k. 81). Mężowi t. r. sprzedała wyderkafem za 13 grz. czynsz roczny od sumy 200 grz., a swoje prawa zastawne do sześciu i pół grz. rocznego czynszu na Bodzaporowicach Małych, dwóch częściach Kowalkowa i do sum na Padarzewie, tj. 100 grz. zapisanych przez Wojciecha Padarzewskiego, cedowała mężowi (ib.). Od męża uzyskała jednocześnie zapis 50 grz. na Objezierzu, Kowalewie i na połowie miasta Ryczywołu (ib.). Stanisław t. r. uzyskał intromisję do dóbr Barbary Wrzesieńskiej, wdowy po Piotrze Kopanickim, w sumie 8 grz. rocznego czynszu (G. 13 k. 48). Od Anzelma i Jakuba Padarzewskich, synów zmarłego Wojciecha, w r. 1492 nabył wyderkafem za 150 grz. części w Chwałkowie p. gnieźn. (P. 1387 k. 168 G. 22 k. 200v). Zaraz potem te cztery łany sprzedał w r. 1493 wyderkafem za tyle samo Maciejowi Goreckiemu i Maciejowi Sanickiemu (P. 1387 k. 184c, G. 22 k. 221). Cztery osiadłe łany w Krążołach p. pozn. sprzedał wyderkafem w r. 1493 za 30 grz. Janowi Skrzetuskiemu zw. Pietryka (P. 1387 k. 184). Na Kowalewie i Krążołach w r. 1494 sprzedał za 100 grz. roczny czynsz wyderkafowy 8 grz. ks. Janowi Peszlowi, kanonikowi kolegiaty N. M. P. na Wyspie Tumskiej (P. 1383 k. 43), a jednocześnie na tychże wsiach i na mieście Ryczywół wikariuszom katedry poznańskiej sprzedał za 134 grz. wyderkafowy czynsz roczny 10 grz. 3 wiardunki i 4 gr.(ib. k. 44). Agnieszce, żonie Stanisława, w r. 1495 zlecił opiekę swych ojczystych dóbr: Kępa w p. pozn., Luboniec, Czarnotki, Ociosna w p. pyzdr., synjej Feliks Górski (P. 1383 k. 70v). Stanisław od Macieja Karnińskiego (Karmińskiego) w r. 1499 kupił za 1.700 grz. czwartą część Bielejewa, i połowę Stramic w p. pozn. (Kośc. 231 k. 40v). Był w r. 1499 jednym z komisarzy królewskich wyznaczonych dla ugodzenia sporu o wójtostwo gnieźnieńskie, odebrane przez Rafała z Leszna, kasztelana gnieźnieńskiego, Janowi Swinarskiemu za nie stawienie się na wyprawę mołdawską. Toczyła ów spór córka zmarłego Jana, Katarzyna Swinarska, żona Jana Czarnkowskiego (P. 1389 k. 20). Nie żył już Stanisław 2 V 1500 r. (Gąs.). Wdowę w r. 1501 kwitowała kapituła poznańska z 50 grz. zapisanych wyderkafem na jej wsiach dziedzicznych, Gogolewie i Ciołkowie w p. kośc. (P. 859 k. 203). Pozywana była w r. 1502 siostrę męża pannę Katarzynę O-ą o najazd jej ojczystego dworu w Objezierzu i zabór rzeczy (Kośc. 231 k. 145v). Chyba żyła jeszcze w r. 1504 (P. 861 k. 160v), nie żyła już 1513 r. (P. 786 s. 402). Synowie z drugiej żony: Jan, Wawrzyniec, Stanisław, Marcin i Mikołaj. Z córek, Katarzyna, w latach 1513-1533, żona Kaspra Dłuskiego, podkomorzego wschowskiego.Części macierzyste, uzyskane z działów z braćmi i siostrami w Nieparcie, Gogolewie, Ciołkowie, Małym Przyborówku p. kośc. w r. 1513 sprzedała w r . 1513 za 200 zł przyrodniemu bratu, Feliksowi Górskiemu (P. 786 k. 402). W r. 1544, będąc już wdową, dziedzicząc po śmierci tego Feliksa w tych dobrach, sprzedała je za 500 zł Janowi Jaskóleckiemu (P. 1395 k. 159v). Zmarła między r. 1549 a 1552. Elżbieta, w r. 1513 żona Jakuba Rosnowskiego, stolnika poznańskiego, nie żyjącego już w r.1528. Zofia, wspomniana w r. 1513 (P. 786 k. 402), poślubiła w r. 1520 Andrzeja Sobockiego, zmarłego w r. 1545. Żyła jeszcze w r. 1564. Ona również swoją część spadku po Feliksie Górskim sprzedała Jaskóleckiemu (Kośc. 234 k. 652v). Spośród synów Marcin wspomniany w r. 1500 (P. 859 k. 70), potem, począwszy od r. 1501 (np. P. 859 k. 211) niknie z akt wyliczających rodzeństwo, widocznie już nie żył. Mikołaj, wspomniany w r. 1502 (P. 859 k. 248, 271v, 273v), nie figuruje obok braci ani w zapisach wcześniejszych, ani późniejszych, też więc zapewne zmarł w dość młodym wieku.
I) Jan, syn Stanisława i Nieparckiej, wspomniany w r. 1500 (P.859 k.70), niedzielny z braćmi w Objezierzu 1501 r. (P.24 k.8), był t. r. kwitowany przez Michała Prusimskiego z pozwów o sumę 300 grz., które zmarły ojciec wziął był od tego Prusimskiego jako posag Małgorzaty Prusimskiej, żony stryjecznego swego brata, Jana Kiszewskiego (ib.k.16v). Wspólnie z braćmi nie dopuścił w r. 1503 Dobrogosta Sobockiego do intromisji do Objezierza z tytułu 100 grz. (P.861 k.20), ale Sobocki uzyskał dekret sądowy i w r. 1504 intromitował się w owej sumie, a Jan i bracia na poczet tego długu uiścili ssię z 50 grz. (P.861 k.160v). W sporze ich o Kowalewo z Tomasze, Kiszewskim i jego matką zapadł w r. 1503 dekret (ib.k.26), ale sprawa ciągnęła się dalej (ib.k.80v). Żył jeszcze Jan w r. 1509 (P.863 k.155), nie żył już w r. 1514 (P.866 k.163v).
II) Wawrzyniec, syn Stanisława i Nieparckiej, wspominany w latach 1500-1502 (P.24 k.8,16v, 859k. 211, 230, 248, 267v, 271v, 273v), niedzielny z braćmi, współdziedzic w Objezierzu, Kowalewie, połowie Ryczowołu (P.24 k.19), nie żył już w r. 1503 (P.861 k.95).
III) Andrzej Imbir, Imbierek, O., syn Stanisława i Nieparckiej, stolnik poznański w r. 1531 (P.1393 k.404), wspominany w latach 1500-1501 obok braci jako niedzielny współdziedzic w Objezierzu, Kowalewie i połowie Ryczwołu (P.24 k.19 859 k.70). Z bratem niedzielnym Stanisławem mieli obaj w r. 1514 płacić winę, bowiem nie stanęli z pozwu ciotki Katarzyny, zamężnej Wielżyńskiej, skarżącej o wygnanie jej z części rodzicielskiej w Objezierzu, przypadłej jej z działówz ich zmarłymi braćmi, Janem i Wawrzyńcem (P.866 k.163v). Pozywała ich ponownie w r. 1515 (ib.k.165). Obaj oni połowę miasta Ryczywołu i wsi Krążoły sprzedali wyderkafem w r. 1516 za 200 grz. Jakubowi Rosnowskiemu, stolnikowi poznańskiemu (P.1392 k.80v) Do tej sumy w r. 1517 dodali dalsze 40 grz., zapisane na owych dobrach wyderkafem temuż Rosnowskiemu (P.866 k.404, 1391 k.42v). Obaj bracia w r. 1516 byli kwitowani z 30 grz. przez Jana Skrzetuskiego, za którą to sumę sprzedali mu byli wyderkafem cztery osiadłe łany w Krążołach (P.866 k.333v). Andrzej wspólnie z bratem Stanisławem części w Nieparcie, Gogolewie, Ciołkowie i Małym Przyborówku p. kośc. sprzedali t. r. za 580 zł bratu przyrodniemu, Feliksowi Górskiemu (P.1392 k.117). Asystował Andrzej t. r. prz transakcji siostry Dłuskiej (Ws.1 k.111). Wraz z bratem ks. Stanisławem w r. 1519 zapisywał na Objezierzu i Kowalewie 4 grz. rocznego czynszu wyderkafowego od sumy 48 grz. mansjonarzom kolegiaty szamotulskiej (P.1392 k.287). Ich przyszły szwagier, Andzrej Sobocki, dał im w r. 1520 zobowiązanie za swą narzeczoną, Zofię O-ą, iż ona tych swoich braci skwituje z dóbr ojczystych w Objezierzu, Kowalewie oraz w połowach Ryczywołu i Krążoł (P.867 k.27v, 1392 k.337v). Połowę miasta Ryczywołu i wsi Krążoły sprzedali bracia w r. 1522 wyderkafem za 340 grz. szwagrowi Rosnowskiemu stolnikowi poznańskiemu, (P.1392 k.441), z której to sumy zostali 1524 r. przez Rosnowskiego skwitowani (P.869 k.94). Połowę Ryczywołu i Krężoł Andrzej t. r. znów sprzedał wyderkafem Rosnowskiemu, teraz za 390 grz. (P.1393 k.2v). Na połowach Objezierza i Kowalewka w r. 1525 oprawił 600 zł posagu żonie Katarzynie Janowskiej, córce Wojciecha (P.1393 k.95). Obaj z bratem byli w r. 1528 kwitowani przez Benedykta Rosnowskiego, syna zmarłego tymczasem stolnika, z części sumy 400 grz., zapisanej ojcu wyderkafem na częściach Ryczywołu i Krążoł (P.871 k.234v). T. r. sprzedali wyderkafem części tychże dóbr za 390 zł Mikołajowi Gorzewskiemu (P.1393 k.244). Andrzej od brata, ks. Stanisława dostał w r. 1531 połowę domu z przyległościami w Objezierzu (ib.k.404). Obaj bracia części w Wielkim Skrzetuszu w r. 1536 sprzedali za 50 grz. Mikołajowi Skrzetuskiemu (P.1394 k.71v). Andrzej z przeprowadzonych w r. 1547 działów z bratem Stanisławem, wziął połowę Objezierza, te od strony Obornik, połowę miasta Ryczywołu i połowę wsi Krążoły (P.1395 k.384v,385). Bratu temu sprzedał w r. 1556 za 1.000 zł połowę Objezierza (P.897 k.57). Połowę folwarku Siedliska w Skrzetuszu Wielkim w r. 1556 sprzedał wyderkafem za 100 zł Maciejowi i Michałowi braciom Skrzetuskim (P.897 k.306, 1396 k.344). Połowę miasta Ryczywołu i wsi Krążoły oraz całą część Wielkiego Skrzetusza sprzedał w r. 1556 wyderkafem za 2.000 zł Andrzejowi Milińskiemu (P.1396 k.307v). Swoje części miasta Ryczywołu oraz wsi Krążoły i Wielki Skrzetusz w r. 1560 sprzedał za 700 złp.Piotrowi Czarnkowskiemu, kasztelanowi poznańskiemu (P.1396 k.854). Nie żył już w r. 1561 (P.1397 k.6). Synowie, Andrzej i Mikołaj. Z córek, Ludmiła w r. 1560 wyszła w r. 1560 za Jakuba Gwiazdowskiego, żyli oboje w r. 1562. Barbara była w r. 1554 wdową po Wojciechu Trąmpczyńskim nie żyła już w r. 1608.
(I) Mikołaj, syn Andrzeja i Janowskiej, uzyskał w r. 1570 intromisję do miasta Mrocza oraz przyległych wsi a to z tytułu zapisu 2.000 zł uzyskanego od Janusza Latalskiego (N.156 k.12). Bratu Andrzejowi w r. 1574 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 6.400 złp połowę Objezierza (P.1398 k.481), jednocześnie zaś od Jadwigi Serprskiej (Sierpskiej?) z Gulczewa, żony Wojciecha Sędziwoja Czarnkowskiego, starosty gen. wielkopolskiego, nabył wyderkafem za 5.400 złp na rok wsie: Ośnicę, Tokary, Bylino, Ostrów, Borownicę(?) w wojew. płockim i rawskim (P.1398 k.481v). Od Stanisława Złotkowskiego, kasztelanica krzywińskiego, w r. 1575 kupił wieczyście za 3.000 zł części wsi Bylino w p. pozn. (R.Kal.4 k.248v), zaś w r. 1576 od Petronelli Palędzkiej, wdowy po Mikołaju Bylińskim, nabył wyderkafem za 1.000 złp oprawę 1.100 złp jej posagu na połowie Bylina (P.1398 k.621). Część Bylina i całe Komorniki w r. 1575 sprzedał wyderkafem za 1.250 zł na rok Krzysztofowi Jabłonowskiemu (P.1399 k.655). Potem te dobra sprzedał wyderkafem za 1.600 złp Annie Sobockiej, wdowie po Stanisławie Włościejewskim, zaś w r. 1581 wydzierżawił je od niej. Przez tę Annę, już 2-o v. żonę Abrahama Niesułowskiego, został w r. 1582 z tego wyderkafu skwitowany (P.936 k.74, 938 k.114). W r. 1589, lub przed tą datą, Komorniki sprzedał wyderkafem za 250 złp Krzysztofowi Jabłonowskiemu (P.951 k.515). Pustkę Bylinki, położoną między Komornikami a Bylinem, w r. 1591 sprzedał za 3.000 zł Jerzemu Trąmpczyńskiemu (P.1400 k.815). Części wsi Bylino, które sprzedał w r. 1589 bratu Andrzejowi, odkupił odeń w r. 1593 (ib.k.1023). Komorniki i części Bylina wyderkafem na trzy lata sprzedał za 3.200 zł Maciejowi Bronikowskiemu, który do tych dóbr intromisję uzyskał w r. 1595 (P.964 k.1396, 1401 k.630). Od Jerzego Trąmpczyńskiego w r. 1596 kupił za 3.000 złp Bylinko (P.1401 k.735v). Komorniki i części w Bylinie sprzedał w r. 1599 za 9.000 złp Krzysztofowi Cieleckiemu (P.1403 k.263v). Swoje części w Objezierzu w r. 1603 sprzedał za 2.025 złp bratankowi Stanisławowi, synowi Andrzeja O-go (P.1404 k.843v). Skwitowany t. r. przez tegoż bratanka z winy trzech grzywien (P.973 k.286), żył chyba jeszcze w r. 1605. (P.1405 k.470v).
(II) Andrzej, syn Andrzeja i Janowskiej, uzyskał w r. 1560 od Andrzeja Gwiazdowskiego, ojca Jakuba przyszłego męża siostry Ludmiły O-ej, zapewnienie dania jej oprawy 500 złp posagu (G.39 k.386), a w 1562 był przez tę siostrę kwitowany z dóbr rodzicielskich (P.904 k.121). Od Jerzego i Mikołaja Latalskich, kasztelaniców lędzkich, nabył w r. 1568 wyderkafem za 550 zł ich części w Pawłowie p. gnieźn. (P.1397 k.661v). Dziedzic części miasta Pakości, przedmieści i wsi przyległej Pustka Świątkowska, których to dóbr posesję nabytą od niego trzymał w r. 1569 Stanisław Latalski, starosta człuchowski (Kc.117 k.22). Był chory, kiedy w r. 1572 dawał dożywocie swych dóbr nżonie Annie Jaruchowskiej i wyznaczał opiekunów dla dzieci (N.215 k.170v). Wsie Urzazowo i Święcino w p. pozn. w r. 1574 sprzedał za 10.000 złp Krzysztofowi z Tomic Iwieńskiemu (P.1398 k.480). Od Jana Kiszewskiego kupił wsie Ocieszyno i Gołębowo oraz połowę Wargowa. W związku z tą transakcją braciom Skrzetuskim w r. 1579 uiścił sumę 1.000 złp (P.932 k.425). Kowalewko o połowę Wargowa sprzedał wyderkafem Stanisławowi Kierskiemu i w r. 1580 wydzierżawił od niego na rok owe dobra (P.941 k.78). Mikołajowi Orzelskiemu, podczaszemu kaliskiemu, przyszłemu mężowi swej córki Anny, zapisał 24 IX 1582 r. w posagu za nią 3.000 zł gotowizną i 500 zł w wyprawie (N.160 k.262v). Całe Kowalewko i połowę Wargowa w r. 1583 sprzedał ponownie wyderkafem na rok za 2.000 zł Stanisławowi Kierskiemu (P.1399 k.93), zaś w r. 1586 Kowalewko i trzech kmieci w Objezierzu również wyderkafem sprzedał na lat trzy za 3.000 zł Bartłomiejowi Skrzetuskiemu (ib.k.722). Od Jana Turkowskiego cz. Wargowskiego w r. 1586 kupił za 6.000 złp części Wargowa i tamtejszego sołectwa (P.1399 k.756). Całe Wargowo w r. 1589 wydzierżawił Jerzemu Trąmpczyńskiemu (P.1399 k.756). Od brata Mikołaja w r. 1589 kupił części Bylina za 4.000 zł (P.1400 k.407v) i te części sprzedał w r. 1593 z powrotem temu brat (ib.k.1023). T. r. całe Wargowo sprzedał wyderkafem za 6.000 zł Bartłomiejowi Skrzetuskiemu (P.1401 k.21v). Umarł 2 II 1594 r., pochowany w kościele w Objezierzu, gdzie ma nagrobek (Łukasz.). Synowie: Stanisław, Andrzej, Jerzy i Jan. Z córek, Anna wyszła w r. 1582, krótko po 24 IX, za Mikołaja Orzelskiego, podczaszego kaliskiego, zmarła w r. 1592. Katarzyna była w latach 1608-1609 żoną Jerzego Racieskiego, wdowa w latach 1620-1626.
1. Stanisław, syn Andrzeja i Jaruchowskiej, nieletni w r. 1572, kiedy to ojciec jemu i jego rodzeństwu wyznaczał na opiekunów, Stanisława Latalskiego, starostę inowrocławskiego i człuchowskiego, swego krewnego i "protektora", Stanisława Skórę z Gaju Obornickiego, stolnika poznańskiego, i Dobrogosta Sobockiego. Miała ta opieka trwać aż do ukończenia przez Stanisława 24 lat (N.215 k.170v). Stanisław Gołębowo z folwarkiem i trzech kmieci w Ocieszynie, należących do folwarku gołębowskiego, w r. 1595 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 1.400 złp Zofii Krzyszkowskiej, żonie Piotra Rzegnowskiego (P.964 k.670, 1401 k.441v). Pierwszej swej żonie Zofii Korzbokównie Zawadzkiej, córce Jana, oprawił w r. 1596 na całym Ocieszynie posag 4.000 złp (P.1402 k.198). Gołębowo i trzech kmieci w Ocieszynie w r. 1597 sprzedał wyderkafem za 1.200 złp Piotrowi Bzowskiemu (P.1402 k.458v). Z tytułu kontraktu o dzierżawę Ocieszyna skwitował w r. 1598 małżonków Jana Rzepeckiego i Annę Zaleską z 1.300 złp na poczet należnych sobie 2.500 złp (P.968 k.388). Gołębowo i trzech kmieci osiadłych w Ocieszynie sprzedał w . 1599 wyderkafem na jeden rok wdowie Annie z Belęckich Gorajskiej (P.1403 k.187). Drugiej swej żonie, Jadwidze ze Skoków Rożnowskiej, córce Jana, pisarza ziemskiego poznańskiego, na swej części w Ocieszynie i na połowie innych swych dóbr zapisałw r. 1600 wiano 3.000 złp (ib.k.502), zaś Gołębowo i trzech kmieciów Ocieszynie, wolne od tego zapisu a nabyte wyderkafem od Piotra Bzowskiego, teraz sprzedał wyderkafem za 2.200 złp na jeden rok teściowi (ib.k.503v). Ów teść Gołębowo i sześciu kmieci w Ocieszynie w r. 1602 sprzedał wyderkafem na jeden rok za 3.240 zł Januszowi Łubowskiemu (P.1404 k.693). Od stryja Mikołaja w r. 1603 kupił za 2.025 zł jego części w Objezierzu (ib.k.843v). Gołębowo i trzech kmieci w Ocieszynie w r. 1604 za 2.500 zł sprzedał wyderkafem Maciejowi Szczytowskiemu (P.1405 k.191). Części w Objezierzu, nabyte od stryja, sprzedał w r. 1605 za 1.015 złp bratu Andrzejowi (P.1405 k.470v). Pozwany w r. 1608 przez siostrę Katarzynę, zamężną Racięską, o przeprowadzenie eksdywizji (P.143 k.374). Gołębowo i trzech kmieci w Ocieszynie sprzedał był wyderkafem za 1.000 złp Annie Belęckiej, wdowie po Joachimie Gorajskim, żonie Stanisława Włościejewskiego. Pozywała go ona w r. 1609 z racji tego wyderkafu (P.143 k.633). Podpisał w r. 1609 w Poznaniu protest szlachty ewangelickiej przeciwko biskupowi poznańskiemu zakazującemu zboru w Międzyrzeczu (P.143 k.744). Od Zygmunta Grudzińskiego z Grudnej w r. 1610 nabył wyderkafem za 2.000 złp części Kijewa w p. pozn. oraz trzech kmieci z folwarkiem i folwarcznymi polami tamże (P.1407 k.272). Oboje małżonkowie uzyskali w r. 1612 od Stanisława Trąmpczyńskiego odroczenie terminu spłaty 1.000 złp (P.988 k.8). Jadwiga Rożnowska żyła jeszcze 7 IV 1616 r. (LB Objezierze), a Stanisław chyba i w r. 1633 (P.1417 k.700), nie żył zaś w r. 1636 (P.1033 k.706). Kolejność starszeństwa synów trudna do określenia. Byli to: Zygmunt, Samuel, Marcin, Mikołaj i Władysław. Z córek, Teofila (Bogumiła) wyszła w r. 1624 za Jana Nowowiejskiego, była wdową w r. 1652, umarła między r. 1658 a 1673. Zofia, żona Dawida Rumiejewskiego, nie żyła już w r. 1646. Spośród synów, Zygmunt, ochrzczony 25 VIII 1602 r. (LB Objezierze), zapewne zmarł dzieckiem. Samuel, ochrzcz. 28 III 1611 r. (ib.), asystował w r. 1628 siostrze Teofili, kiedy cedowała mężowi swą oprawę na Morawsku (Ws.206 k.258). Potem jezuita kolegium poznańskiego w r. 1640, części ojczyste w Ocieszynie i Gołębowie sprzedał przed tą datą braciom Mikołajowi i Władysławowi (P.1420 k.13,322). Mikołaj, wspomniany w r. 1628 (Ws. 206k.258), mąż Heleny z Ruszczy Branickiej, zawierał wraz z nią w r. 1639 kontrakt z Franciszkiem Sędziwojem Czarnkowskim, starostą pyzdrskim i międzyrzeckim (Py.148 s.249). Części w Ocieszynie i Gołębowie odziedziczone po ojcu, jak również kupione od brata Samuela, sprzedał w r. 1640 za 12.000 zł bratu Marcinowi (P.1420 k.322). Żył jeszcze w r. 1643 (Py.150 k.71). Może identyczny z Mikołajem O-im, który z żony Heleny miał syna Stanisława Andrzeja, ur. 8 IX 1650 r. (LB Szemborowo). Władysław, wspomniany obok braci w r. 1636 (P.1033 k.764v), mąż Doroty Sędzińskiej, z którą spisywał w r. 1638 wzajemne dożywocie (P.1419 k.573v). Części Ocieszyna i Gołębowa, zarówno te po ojcu, jak i te, które kupił był od brata Samuela, w r. 1640 sprzedał za 12.000 zł bratu Marcinowi (P.1420 k.13).
Marcin, syn Stanisława i Rożnowskiej, spisywał w r. 1633 wzajemne dożywocie z żoną Katarzyną Nowowiejską (P.1417 k.700). Dziedzic Ocieszyna i Gołębowa, żeniąc się w r. 1638 2-o v. z Zofią Skaławską, córką Stanisława, krótko przed ślubem na Ocieszynie oprawił jej posag 5.500 złp i wyprawę 1.500 złp (P.1419 k.1079). Umarła ona krótko po 13 I 1638 r. (LB Św. Wojciech, Pozn.). Marcin od brata Władysława w r. 1640 kupił za 12.000 złp jego części w Ocieszynie i Gołębowie (P.1420 k.13) i za tyle samo części w tejże wsi od brata Mikołaja (ib. k.322). Od Melchiora Bieganowskiego w r. 1641 kupił wyderkafem za 3.880 złp Łosiniec w p. gnieźn. (P.1420 k.665v). W imieniu własnym i dzieci zmarłej żony jejprawa i zapisy na Nowejwsi cedował w r. 1641 Stanisławowi Proskiemu, komornikowi ziemskiemu poznańskiemu(P.1043 k.551). Obok innych mianowany w r. 1646 przez Dawida Rumiejewskiego (Romiejewskiego) jednym z opiekunów jego dzieci, zrodzonych ze zmarłej Zofii z O-ch, swej stryjecznej siostry (W.38 k.56). Od Jakuba Śniegockiego w r. 1653 nabył wyderkafem za 23.000 zł Zielątkowo (P.1066 k.335). Nie żył już w r. 1663 (P.1073 k.838). Owdowiała Zofia Skaławska była 2-o v. w r. 1665 żoną Wacława za Smogorzewa Krzyżanowskiego (P.1076 k.268v), nie żyła już w r. 1686 (Py.1111 I k.74). Z pierwszej żony syn Rafał oraz córka Jadwiga, ochrzcz. 19 II 1633 r. (LB Objezierze), żyjąca jeszcze w r. 1641, i inna córka Barbara, ochrzcz. 13 I 1638 r. (LB Św.Wojc.,Pozn.), w r. 1641 już z pewnością nie żyjąca (P.1043 k.551). Z drugiej żony córka Małgorzata, ochrzcz. 6 V 1640 r. (LB Objezierze), niezamężna, żyjąca jeszcze 28 VIII 1672 r. (ib.).
Rafał, syn Marcina i Nowowiejskiej, żupnik bydgoski (P.1094 k.171v). Nieletni w r. 1641 (P.1043 k.551), dziedzic Ocieszyna, wydzierżawił tę wieś w r. 1663 Kazimierzowi Romiejewskiemu pod zakładem 5.400 zł (P.1073 k.840). Poddaną z Ocieszyna dał w r. 1665 Wojciechowi Mraszewskiemu (P.1076 k.269). Był również dziedzicem Zielątkowa (P.1135 XII k.170). Na wyprawę wojenną 1672 r. stawał pod chorągwią Piotra Opalińskiego, podkomorzego poznańskiego (P.199 k.1090). Umarł między 30 I 1674 r. (LB Chojnica), a r. 1676, kiedy żona jego, Joanna ze Skrzypny Twardowska występowała już jako wdowa (P.Lo94 k.171v). Była córką Zygmunta, cześnika i sędziego surogatora grodzkiego poznańskiego (P.1107 I k.45). W imieniu własnym i synów, Stanisława, Zygmunta i Antoniego, dziedziców Ocieszyna, kwitowała w r. 1786 Macieja Tomickiego, starostę obornickiego, ze sprawy o gwałty popełnione w Ocieszynie (P.1111 I k.46v). T. r. wraz z synem Stanisławem była kwitowana przez Mariannę z Goraja, wdowę po Wacławie Twardowskim, z 1.800 złp rocznego czynszu od sumy 18.000 złp, zapisanej sposobem zastawnym na Ocieszynie synom swym, zmarłemu tymczasem Maciejowi i pogrobowemu Wacławowi Twardowskiemu (P.1112 XII k.41). W imieniu własnym oraz synów, Zygmunta i Antoniego Ocieszyno o Gołębowo w r. 1687 sprzedała za 40.000 złp Janowi Olbrachtowi Cieleckiemu (P.1113 IV k.42). Chyba żyła jeszcze w r. 1693 (P.1432 k.9), nie żyła już w r. 1695 (P.1130 k.57). Synowie, jak było wyżej: Stanisław, Zygmunt i Antoni. Córka Teresa, chrzestna 30 V 1680 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), wyszła 1-o v. w r. 1683 za Mikołaja Koczorowskiego, który żył jeszcze 1688 r. Drugim jej mężem, poślubionym w r. 1691 między 3 a 19 XI, był Stanisław z Chomęcic Morawski, zmarły w r. 1718 lub 1719. Po raz trzeci wyszła w r. 1721 lub 1722 za Tomasza Wyganowskiego, umarła w r. 1747 lub 1748. Być może, iż córką Rafała była też Marianna, żona 1-o v. Jana Brodeckiego, 2-o v. w latach r. 1702 Stefana Rzeszotarskiego. Kwitowała ona w r. 1710 małżonków Stanisława Morawskiego i Teresę O-ą (P.1145 k.13v). Zmarła między r. 1726 a 1739.
1) Stanisław (Stanisław Wojciech), syn Rafała i Twardowskiej, pisarzem grodzkim wałeckim mianowany przed 30 VIII 1685 r. (LB Ceradz) wspomniany w r. 1683, kiedy obok matki zawierał z Mikołajem Koczorowskim kontrakt o rękę siostry Teresy (P.1106 III k.1). Na rzecz Stanisława i jego braci owa Teresa otrzymawszy 12.000 złp posagu zrzekła się w r. 1684 pretencji do majątku rodzicielskiego (P.1107 I k.45). Obok braci dziedzic Ocieszyna w r. 1686 (P.1111 I k.46v, 1112 XII k.41), niewątpliwie już nie żył w r. 1687 (P.1113 IV k.42).
2) Zygmunt Imbir O., syn Rafała i Twardowskiej, wspomniany w r. 1684 (P.1107 I k.45). Obok braci współdziedzic Ocieszyna w r. 1686 (P.1111 I k.46v). Zaślubił w Poznaniu 15 VIII 1691 r. Zofię Kędzierzyńską (LC Św.Wojc., Pozn.), z którą w r. 1693 spisywał wzajemne dożywocie (P.1432 k.9). Od Jana Olbrachta Cieleckiego wspólnie z bratem Antonim, mocą zawartego kompromisu, kupił w r. 1693 za 40.500 złp części w Ocieszynie i Gołębowie sprzedane mu w r. 1687 w ich imieniu przez matkę (P.1432 k.396,482) i t. r. swoją połowę w tych nabytych dobrach, wedle zobowiązania danego przez brata, sprzedał za 21.000 złp Adamowi Kwileckiemu (ib.k.464v). Ożenił się 2-o v. z Apolinarą (Apolonią) Łoś Golińską, córką Jana, burgrabiego konińskiego z Anny Bojanowskiej i żonie tej w r. 1695 oprawił w posagu 7.000 złp, odebranych od jej brata Pawła Łoś Golińskiego (P.1130 VII k.57), jak też sumę 3.611 zł odebraną od jej brata przyrodniego Władysława Otto Trąmpczyńskiego (P.1130 X k.52), zaś w r. 1698 sumę 3.611 złp wypłaconą przez innego przyrodniego brata Jana Otto Trąmpczyńskiego (P.1135 X k.214). Wedle sporządzonego z bratem Antonim zobowiązania działowego z r. 1694 nabył od niego w r. 1698 za 16.000 złp Zielątkowo p. pozn. (P.1135 XII k.170). Od Macieja Tomickiego kupił w r. 1701 za 100.000 złp Objezierze i połowę młyna Kowalewskiego (P.1141 IV k.98v). Skwitowany t. r. przez Władysława Otto Trąmpczyńskiego, przyrodniego brata żony, z 20.000 złp (P.1144 k.193v). Dziedzic Objezierza, Zielątkoa i Wilkowa, pozywał w r. 1711 szwagra Stanisława Morawskiego i swą siostrę Teresę z O-ch Morawską (P.282 II k.141). Żona jego, Apolinara w r. 1725 pozywała Teresę z Golińskich Prusimską o spadek po zmarłym Pawle Golińskim (Z.T.P.43 k.723). Zygmunt sprzedał Objezierze w r. 1725 Piotrowi Węgorzewskiemu, zachowując dla siebie prawo wolnego wyrębu w borach Kiszewskich należących do Ocieszyna, który to wyrąb w r. 1723 od dziedzica Ocieszyna (I.Kal.232 k.321). Umarł w r. 1728 i pochowany został 11 VI w Poznaniu u Dominikanów (LM Św.Maria Magdal., Pozn.). Apolonia Golińska żyła chyba jeszcze w r. 1746 (P.1283 k.35), już nie żyła w r. 1754 (P.1312 k.93). Synowie: Klemens, ksiądz, wspomniany w r. 1731 (Z.T.P.47 k.335), Rafał, o którym niżej, Ludwik również, Wincenty Sebastian, ochrzcz. 25 I 1712 r. (LB Objezierze), zapewne młodo zmarły, wreszcie Antoni, o którym także niżej. Z córek, Anna, ochrzcz. 30 VII 1702 r. (ib.), jeszcze niezamężna 2 I 1729 r. (ib), w latach 1733-1755 żona Andrzeja Łochyńskiego, poślubiła 2-o v. Jakuba Karłowskiego, była wdową w r. 1760, umarła między r. 1764. Konstancja Agnieszka, ochrzcz. 29 I 1704 r. jeszcze w świecie 6 IX 1722 r. (ib.), potem pod imieniem Joanny dominikanka w Poznaniu (LB Oporowo), umarła 3 VIII 1755 r. (Nekr.Dominikanek, Pozn.). Wiktoria Teresa, ur. w Objezierzu, ochrzcz. 3 III 1709 r. (LB Objezierze). Rozalia, ur. w Oporowie 6 X 1710 r., pod imieniem Zuzanny dominikanka w Poznaniu (LB Oporowo), zmarła 13 X 1782 r. (Nekr. Dominikanek, Pozn.). Joanna, ur. w r. 1742, umarła w czerwcu t. r. (LM Oporowo). Zuzanna Antonina, ur. w Objezierzu ochrzcz. 4 VIII 1720 r. (LB Objezierze).
(1) Rafał Imbier O., syn Zygmunta i Golińskiej, ur. ok. r. 1699, przeprowadzał w r. 1736 działy z braćmi. Dziedzic Zielątkowa, mąż Marianny (Marcjanny) Zajączkówny, córki Józefa i Jadwigi z Nieżychowskich (I,Kal.220 k.414), kwitował w r. 1746 ojca swej żony z 20.000 złp posagu (P.1283 k.35). Marianna z Zajączków zmarła w r. 1755 (A.B.Pozn., W.58). Rafał w latach 1764-1767 był posesorem Małego Buszewka (LB Otorowo). Umarł we dworze w Zajączkowie 2 IV 1782 r., mając lat 83 (LM Sobótka). Córka Rozalia, dziedziczka Zielątkowa (I.Kal.232 k.321), w latach 1768-1792 żona Kajetana z Wrzący Zajączka.
(2) Ludwik, syn Zygmunta i Golińskiej, w r. 1722 plenipotent matki, spadkobierczyni bezpotomnie zmarłego brata Pawła Golińskiego (Z.T.41 k.209). Spisywał w r. 1743 wzajemne dożywocie z żoną Elżbietą Krzyżanowską, córką Łukasza ziemskiego, pisarza poznańskiego, Barbary Śniegockiej (P.1274 k.134). Z działów braterskich przeprowadzonych w r. 1736 dostało mu się Wilkowo i tam zmarł 2 VI 1750 r., pochowany u Bernardynów w Poznaniu (LM Buk; A.M.B., Pozn. W.58). Wdowa już t. r. wyszła 2-o v. za Franciszka Moraczewskiego, komornika ziemskiego wschowskiego (P.1298 k.102v) i spisała z nim wzajemne dożywocie w r. 1751 (P.1302 k.45). Oboje Moraczewscy żyli jeszcze w r. 1780 (P.1357 k.1). Synowie Ludwika i Elżbiety, Franciszek Ksawery, ur. w Wilkowie, ochrzcz. 21 II 1746 r. i zmarły t. r. (LB,LM Buk), Ignacy Walenty, ochrzcz. 14 II 1747 r. (LB Św.Maria Magdal.,Pozn), zapewne zmarły dzieckiem. Z córek, Katarzyna Barbara, ur. w Wilkowie, ochrzcz. 27 IV 1748 r. (LB Buk), zapewne wczśnie zmarła. Salomea, ur. w Wilkowie, ochrzcz. 11 XI 1749 r. (ib.), wyszła najpierw za Rafała Kowalskiego, 2-o v. w latach 1770-1803 była żoną Wojciecha Lipskiego, łowczego kaliskiego, starosty szemborowskiego. Wilkowo, odziedziczone po ojcu, sprzedała w r. 1770 za 60.000 złp mężowi (G.100 k.407). Zmarła po 6 III 1815 r.
Przeglądanie 681 pozycji zakresu Obałkowscy - Orzelscy.
12[3]4567
