Przeglądanie 681 pozycji zakresu Obałkowscy - Orzelscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona3456[7]891011Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Obałkowscy - Orzelscy
Obodzińscy, Obodzieńscy h.Topór
Obodzińscy, Obodzieńscy h.Topór, z Obodna (dziś Obudno) w pow. kcyńskim. Małgorzata O-a, ok. r. 1518 już nie żyjąca (G.259 k.75), matka Marcina, Jana i Wojciecha, dziedziców w Obodnie. Spośród nich, Wojciech wspomniany w r. 1499 (Kc.8 k.8v), może żył jeszcze ok. r. 1518 (G.259 k.75).

1. Marcin O. nie żył już w r. 1499, a miał z żony Zagajewskiej syna Macieja i córkę Agnieszkę, którzy od swych stryjów, Jana i Wojciecha uzyskali wtedy zapis corocznej wypłaty dwóch grzywien z dóbr Obodno i Ostroszcze (dzisiejsze Ostrowce?) w p. kcyń., aż do uzyskania przez nich lat sprawnych (ib.). Agnieszka w r. 1518 była żoną Wojciecha Drausza(!) Potulińskiego, wdowa po nim w r. 1526, 2-o v. w latach 1527-1542 żona Stanisława Domasławskiego, znów wdowa w latach 1550-1577.

Maciej, syn Marcina i Zagajewskiej, miał w r. 1508 wspólnie ze stryjem Janme części w Jabłowie Małym w p. kcyń. (P.786 s.53). Wieś Mokre i część wsi Słaboszewo p. kcyń w r. 1518 sprzedał wyderkafem za 300 zł siostrze swej, Agnieszce, zaś opiekę dóbr Mokre, Słaboszewo i Trląg zlecił rodzonemu wujowi Piotrowi Zagajewskiemu (P.1392 k.210v). Ok. r. 1520 przeprowadzał działy ze stryjem Janem, w skutku których dostały mu się wtedy części Słaboszewka i Trlągu w p. gnieźn. oraz zastawne, trzymane w sumie 16 zł, części w Tupadłach w p. inowrocł. (G.259 k.316). Części w Trlągu w r. 1524 (lub przed tą datą) sprzedał wyderkafem(?) za 150 zL węg. Stanisławowi Stoliskiemu (G.335a k.84). Na połowie wsi swych Mokre, Słaboszewko i Trląg w pow. kcyń. i gnieźn. w r. 1527 oprawił posag 500 zł żonie Annie Dembińskiej, córce Trojana (P.1393 k.155v). Słaboszewko p. kcyń. sprzedał t. r. wyderkafem za 100 grz. szwagrowi swemu, Stanisławowi Domasławskiemu (ib.k.165). To Słaboszewko w r. 1534 sprzedał wyderkafem za 400 zł Janowi Złotnickiemu (P.1393 k.654v). Macieja syn, Marcin w r. 1576 zeznał dług 200 zł Janowi Krotoskiemu, wojewodzie inowrocławskiemu (N.K.113 k.418v-420). Miał sprawę sądową o puklerz i szyszak z bratem stryjecznym Janem O-im, synem Andrzeja, która to sprawa w r. 1583 została odroczona (Kc.26 k.328). Temu Janowi w r. 1584 zapisał dług 8 zł (ib.k.526v).

2. Jan O., wspólnie z bratem niedzielnym Wojciechem w r. 1499 kwitowali się z ran z Małgorzatą, wdową po Jakubie Lisowskim (Kc.8 k.25). Część dziedziczną swoją i bratanka Macieja O-go w Jabłowie Małym p. kcyń. w r. 1508 sprzedał za 400 grz. Mikołajowi Gocanowskiemu (P.786 s.53). Oboje z żoną Anną Grabieńską w r. 1512 zapisali wyderkafem od 50 grz. na wsi Mokre i na połowie Obodna i Sławoszewka roczny czynsz czterech grzywien kapitule katedralnej poznańskiej (P.786 s.360). Wraz z bratem Wojciechem ok. r. 1518 był pozywany przez Małgorzatę Ryszewską, żonę Nasyla Załakowskiego (G.259 k.75). Z przeprowadzonych ok. r. 1520 działów z bratankiem Maciejem, wziął trzy całę wsie Obodno, Mokre i Ostroszcze, z obowiązkiem wykupienia za 300 grz. wsi Mokre i Ostroszcze z rąk Mikołaja i Andrzeja braci Krotoskich, i za 23 grz. pięciu łanów osiadłych i dwóch pustych w Słaboszewku od Feliksa i Mikołaja Miruckich, synów Wojciecha (G.259 k.316). Drugiej żonie swej Barbarze, wdowie 1-o v. po Piotrze Budziszewskim, w r. 1522 zobowiązał się oprawić posag 600 zł węg. na połowach wsi Obodno i Ostroszcze, wolnych od oprawy zmarłej Anny Grabieńskiej (G.28 k.65). Nabytą od Wojciecha Trlęskiego wieczność wsi Wilamowo, w r. 1524 rezygnował Andrzejowi Zakrzewskiemu (G.335a k.88v). Żona jego Barbara "Budziszewska", pani wienna w Budziszewie, przeprowadzała w r. 1528 ze swymi synami z pierwszego męża, Wincentym, Maciejem, Stanisławem i Janem Budziszewskimi podział czwartej części Budziszewa, którą jej pierwszy mąż kupił był już po daniu żonie oprawy (P.871 k.10). Jan O. od Wiktoryna Sosnowskiego w r. 1533 kupił za 150 grz. czternaście łanów pustych we wsi Guncerzewy p. nakiel. (N.213 k.26,26v) i te łany w r. 1534 sprzedał za 200 zł Janowi Rogalińskiemu (ib.k.45v). Nie żył już w r. 1536 (Kc.10 k.35v). Synowie, Andrzej, Adam i zapewne jeszcze inni, których nie znam. W r. 1536 mowa o Andrzeju i "innych braciach" (Kc.10 k.35v). Córka Urszula, w latach 1528-1533 żona Macieja Zakrzewskiego, dziedzica w Grzybowie Piączyno.

1) Andrzej, syn Jana i zap. Grabieńskiej, wraz z braćmi w r. 1536 winien był 10 grz. długu Mikołajowi Włoszynowskiemu jako spadkobiercy rodzonego stryja Marcina Pakoskiego (ib.). Z tego, zaciągniętego przez zmarłego Jana O-igo, ojca, Andrzej był kwitowany w r. 1537 (ib.k.45). Na połowie części we wsiach Obodno i Ostroszcze, należących się z działów z bratem Adamem, oprawił w r. 1539 żonie swej Annie Lubomyskiej 600 zł posagu (G.335a k.218v). Miał ok. r. 1542 sprawę ze szwagrem Maciejem Zakrzewskim (G.264 k.39). Kwitował w r. 1549 teścia Marcina Lubomyskiego z reszty posagu żony (Py.172 k.510v). Pozwany w r. 1558 przez brata Adama (Kc.22 k.201v). Od swego szwagra, Jana Lubomyskiego w r. 1562 uzyskał zapis 100 grz. (G.41 k.461), zaś w r. 1566 Marcina ojca i Jana syna Lubomyskich skwitował z długów (G.46 k.25). Kapitule metrpolitalnej gnieźnieńskiej w r. 1573 zapisał dług 500 zł (G.52 k.337v). Skwitowany w r. 1573 przez Wacława Goreckiego z 432 złp (G.52 k.107). Żył jeszcze w r. 1574 (G.52 k.21v), a, być może, jeszcze i w r. 1576 (N.157 k.384), ale t. r. już z pewnością nie żył, a wtedy owdowiała Anna Lubomyska kwitowana była przez kapitułę metropolitalną gnieźnieńską (G.54 k.143v). Nie żyła już Anna w r. 1583 (Kc.26 k.320). Synowie, Marcin i Jan. Córka Jadwiga, w r. 1576 żona Piotra Obodowskiego, już nie żyła w r. 1583. Piotr Obodowski w r. 1577 słał do dworu zmarłego Andrzeja O-go pozew przeciwko rodzonym braciom, Marcinowi i Janowi (Kc.17 k.6), ale o Marcinie już potem głucho.

Jan, syn Andrzeja i Lubomyskiej, był w r. 1579 mężem Potencji (Potencjanny) Janowskiej (I. R. Kon. 18 k. 520v, 522), córki Jana z Nagórnego Osna w pow. przedeckim, która w r. 1582 kwitowała z 250 zł Marcina Leskiego (Py.119 k.32v). Nazwany bratem stryjecznym Anny Broniewskiej, żony Macieja Racięskiego (P.940 k.51). Jak już wiemy, miał w r. 1583 sprawę o puklerz i szyszak ze stryjecznym bratem Marcinem, synem Macieja (Kc.26 k.328), zaś w r. 1584 uzyskał od niego zapis 8 grz. długu (ib.k.526v).

2) Adam, syn Jana i Grabieńskiej, wspomniany w r. 1539 (G.335a k.218v), słał w r. 1558 do Obodna pozew przeciwko bratu Andrzejowi w związku z zapisem zrobionym przez rodziców na połowie dóbr Obodno i Ostroszcze (Kc.22 k.201v). Już w r. 1571 był mężem Małgorzaty Żydowskiej, córki Wojciecha (G.51 k.533), która w r. 1577 będąc już wdową dała zobowiązanie synom swym, Mikołajowi, Wojciechowi, Herkulesowi i Ulissesowi (P.929 k.60). Były też i córki, Anna i Dorota. Całe to rodzeństwo żyło w r. 1593, kiedy ich matka, wdowa już i po drugim mężu, Andrzejowi Przyborowskiemu, ustanawiała opekunów dla swych dzieci z drugiego małżeństwa (P.960 k.282). Wojciech wspólnie z siostrami, Anną i Dorotą, w r. 1593 aprobował kwitację daną za nich przez rodzonego wuja i opiekuna, Sebastiana Żydowskiego, Walentemu Boruckiemu (P.960 k.267). Wojciechowi i braciom jego ten wuj zapisał t. r. 2.000 złp (ib.k.280). Wojciech, wedle zobowiązania danego w grodzie kruszwickim przez swych braci Herkulesa i Ulissesa, części we wsiach Obodno i Ostroszcze sprzedał w r. 1593 za 5.000 złp Janowi Modlibogowi, łowczemu inowrocławskiemu (P.1400 k.1060). Z córek, Anna była 1-o v. żoną Stanisława Kawieckiego, zaś 2-o v. w latach 1598-1611 Stanisława Judzkiego. Dorota, w latach 1602-1623 żona Wojciecha Drachowskiego, nie żyła już w r. 1631.

Obodzińscy h.Topór
@tablica

Ulisses, syn Adama i Żydowskiej, wspomniany obok braci w r. 1593 (P. 1400 k. 1060). Mąż Anny Gwiazdowskiej, w r. 1606 spisywał z nią wzajemne dożywocie (P. 1405 k. 667v). Od swego teścia, Bartłomieja Gwiazdowskiego, w r. 1607 nabył wyderkafem za 500 złp łan roli w Gwiazdowie p. gnieźn. (P. 1406 k. 63v) i skwitował go w r. 1608, już po śmierci żony z 500 złp jej posagu (P. 980 k. 350). T. r., krótko po 3 III, ożenił się po raz drugi, biorąc Annę Strzałkowską, córkę Macieja (P. 980 k. 107). Oboje małżonkowie nabyli wyderkafem w r. 1617 za 1.000 zł od Rafała Latalskiego wieś Szczodrowo w p. kośc. (P. 1410 k. 445v), zaś w r. 1622 zapisali dług 100 złp małżonkom Piotrowskim (G. 76 k. 86) Ulisses uzyskał w r. 1623 od Macieja Żakowskiego zapis 80 złp długu (G. 76 k. 356). Zob. tablice.

Stanisław, nie żyjący już w r. 1586, ojciec Urszuli, w r. 1583 żony Stanisława Kunowskiego, wdowy w r. 1586 (N. 161 k. 58v, 215 k. 340v; G. 62 k. 430). Wawrzyniec, syn zmarłego Sebastiana, w r. 1589 zapisał dług 50 zł stryjowi Piotrowi O-mu (Kc. 120 k. 456v), a jednocześnie skwitował z 1.000 złp córki zmarłego Wojciecha Rospeckiego, Annę zamężną Baranowską, Agnieszkę zamężną Bylińską, Elżbietę, Zofię i Ludmiłę panny (ib. k. 457v). Agnieszka, wdowa po Macieju Włodku, 2-o v. w latach 1593-1599 żona Andrzeja Wyszczelskiego. Od Wojciecha O-go zapis 1.700 złp miał w r. 1627 Gabriel Dobrosołowski, dziedzic w Ossowcu (Z. T. P. 28b s. 1735).

Jan O. cz. Mokrski, syn zmarłego Piotra O-go cz. Mokrskiego, skwitowany w r. 1618 ze 100 zł, które jego ojciec zapisał był małżonkom Wacławowi Goreckiemu i Zofii Nietaszkowskiej, przez plenipotenta syna i córki tych Goreckich (P. 1000 k. 637).

Nie wiem, czy można do powyższych zaliczyć "szl." Jana (Obudzińskiego), dzierżawcę starostwa kcyńskiego, w r. 1651 męża Małgorzaty (LB Kcynia), jak też Jana (Obiedzieńskiego), może tego samego, nie żyjącego w r. 1662, kiedy wdowa po nim Małgorzata Gierkowska była już wdową i po drugim mężu Andrzeju Hersztopskim (P.1428 k.542).

Oborniccy h.Abdank
Oborniccy h.Abdank, odgałęzienie Skórów z Gaju, biorące nazwisko od dzierżonej przez pięć pokoleń dzierżawy królewszczyzny Oborniki. Piotr Skóra z Gaju, podsędek ziemski poznański w okresie 24 V 1432 - 9 VI 1440, sędzia ziemski poznański 10 VIII 1441 - 29 I 1451, starosta generalny Wielkopolski w latach 1455-1456, kasztelan kaliski 16 VI 1451 - 25 I 1468, poborca daniny w Wielkopolsce 1463 r. Był tenutariuszem Obornik (Gąs.; MRPSum. I 621). Żoną jego była Jadwiga, nie żyjąca już w r. 1468 (P. 1384 k. 137). Synowie: Andrzej, Wojciech i Aleksander. Córki, Katarzyna, cysterka w Owińskach w r. 1478, Barbara, cysterka tamże w r. 1479 (P. 1386 k. 97v, 108).

1. Andrzej Skóra z Gaju O., syn Piotra, tenutariusz Obornik w r. 1473 (P.20 k.181v), sędzia ziemski poznański 1485 r. (P. 21 k. 6). Żona jego, Barbara ze Strzyg, córka Jakuba, kasztelana rypińskiego (P.20 k.181v), miała prawo bliższości po zmarłej teściowej Jadwidze, zaś z działów z braćmi męża, ks. Wojciechem i Aleksandrem, jak i z tytułu owej bliższości uzyskała w r. 1468 intromisję do połowy Kiączyna z połową młyna, stawu i folwarku tamtejszego, do połowy wsi Gaj i Stramice z połową stawu w Gaju. Andrzej miał wtedy dobra w ziemi dobrzyńskiej dane przez króla (P. 1384 k. 137). Był w r. 1470 jeszcze niedzielny z bratem Aleksandrem (P. 20 k. 52v). Od króla dostał w r. 1474 sumy skonfiskowane Annie Radwańskiej i jej synowi Mikołajowi z racji nie stawienia się na wyprawę wojenną (PRPSum. I 1218). Skwitowany w r. 1475 przez żonę z 600 grz. oprawionych na Kiączynie (P. 855 k.22v). Połowę Kiączyna z połową folwarku i młyna wodnego tamże sprzedał t. r. wyderkafem za 200 grz. i 250 zł bratu ks. Wojciechowi, kustoszowi gnieźnieńskiemu (P. 1386 k. 32). Żona Barbara uzyskała t. r. termin przeciwko Małgorzacie, żonie Marcina Grodzieńskiego (P. 21 k. 12v). Od swego szwagra, ks. Wojciecha O-go, uzyskała w r. 1478 płatny po jego śmierci zapis 200 grz. na połowach miasta Międzychodu oraz wsi Wielawieś, Michocino i Dzierzbino w p. pozn. (P. 1386 k. 96). T. r. sprzedała Mikołajowi Janowskiemu, kasztelanowi śremskiemu, za 200 kop gr. części w mieście Janomłyn i we wsi tejże nazwy, jak również we wsi Kołdrąb, oraz części swych sum ojczystych na dobrach królewskich, a wreszcie wieś Posługowice, swoje ojczyste (P. 1386 k. 96). Andrzej siostrze Barbarze, zakonnicy w Owińskach, na połowie wsi królewskiej Uścikowo w p. pozn. w r. 1479 zapisał czynsz wyderkafowy 7 grz. od sumy 100 grz. (ib. k. 108). Wspólnie z żoną Barbarą połowy we wsiach Stramice i Gaj w p. pozn. sprzedali wyderkafem w r. 1482 za 200 grz. Stanisławowi Otuskiemu (ib. k. 162v). Drugą jego żoną była Jadwiga Orchowska, z Orchowa, córka Hektora i wdowa 1-o v. po Bużyńskim (G. 262 k. 5; P. 1393 k. 178). Andrzej umarł między 28 XI 1486 r. a 31 III 1487 r. (Gąs.). Na wykupienie Uścikowa od owdowiałej Jadwigi z Orchowa uzyskał 16 VII 1490 r. konsens Marcin Ścibor z Ponieca, dworzanin królewski (MRPSum. I 2138). Synowie, zrodzeni zapewne z pierwszej żony: Wojciech i Grzegorz, z drugiej syn Mikołaja i córka Elżbieta, która wyszła przed 7 V 1504 r. za Prokopa Sieprskiego (Sierpskiego) z Golczewa, chorążego i starostę płockiego, była wdową 17 VII 1520 r., żyła jeszcze 26 VII 1539 r., a może i 18 II 1545 r.?

1) Wojciech, syn Andrzeja i Zofii ze Strzyg, tenuteriusz obornicki 1493 r. (MRPSum. II 254; P. 856 k. 8v), podkomorzy dobrzyński 25 XI 1503 r. (MRPSum. III 994), podstarości generalny wielkopolski w latach 1504-1508 (P. 862 k. 4; MRPSum. III 2046), przedstawiony jako pierwszy kandydat 27 VIII 1507 r. do urzędu sędziego ziemskiego poznańskiego (ib. IV 192), wojewoda płocki już 29 I 1511 r. (ib. 9846). Wspólnie z bratem Grzegorzem i siostrą Elżbietą zawierał w r. 1485 ugodę z Małgorzatą, żoną Macieja Grodzieńskiego (P.22 k.7) i t. r. wraz z nim kwitował tę Małgorzatę z 40 grz. "babizny', przy czym asystował im stryj, ks. Wojciech, kustosz gnieźnieński i oficjał poznański (ib.k.36). Wraz z niedzielnymi braćmi, Grzegorzem i Mikołajem, dziedzice Gaju i Stramic, mieli w r. 1487 sprawę z Wojciechem Miaskowskim (P. 21 k. 103, 103v). Toczył w r. 1493 sprawę z bratem stryjecznym Feliksem O-im (P. 23 k. 15v) i w r. 1494 założone zostało między nimi vadium (P. 856 k. 67v). On i bracia jego niedzielni, tenutariusze Obornik, mieli w latach 1500-1501 terminy z braćmi z Bielaw (P. 24 k. 3v, 19v). Wraz z bratem Grzegorzem pozwani obaj w r. 1507 przez brata Mikołaja o wygnanie go siłą z dóbr ojczystych w Gaju, Stramicach, Kiączynie, Sierpowie, z zastawnych dóbr królewskich obornickich oraz z miasta Międzychodu w p. pozn. (P. 862 k. 270v). Jednak już w r. 1508 obaj ci bracia niedzielni z Gaju, tenutariusze Obornik, całe połowy w Gaju i Sierpowie, czwartą część miasta Międzychodu z połową wójtostwa, oraz czwarte części przyległych wsi Michocino, Wielawieś i Dziączelino Mikołajowi O-mu, bratu przyrodniemu z innej matki, s[przedali wyderkafem za 1.000 zł węg. (P. 1390 k. 140). Obaj szwgrowi Prokopowi Sieprskiemu, chorążemu i staroście płockiemu, wypłacili w posagu za siostrą Elżbietą sumę 1.500 zł węg., którą on w r. 1510 jej oprawił (MRPSum. IV 965). Obaj bracia uzyskali 1 V 1511 r. konsens na wykupienie z rąk braci Kryskich dóbr królewskich miasta Płońska oraz wsi Dzierżąźnie, Kępa i innych (ib. 1160). Król t. r. wyznaczył komisarzy celem przeprowadzenia podziału miasta Obornik i przyległych wsi pomiędzy nimi a bratem ich Mikołajem (P. 865 k. 90v) Wojciech nie żył już 10 II 1512 r., był bezpotomny (MRPSum. IV 1399, 10194), a chyba i bezżenny.

2) Grzegorz, syn Andrzeja i Zofii ze Strzyg, tenutariusz obornicki w r. 1493 (P. 856 k. 80v), starosta płocki w r. 1515 (MRPSum. IV 2495 między 18 a 22 VI), musiał nim być jednak bardzo krótko, bo go już potem na tym urzędzie nigdy nie spotykamy. Wspomniany w r. 1485 (P. 22 k. 7), niedzielny z braćmi, współdziedzic w Gaju i Stramicach 1487 r. (P. 21 k. 103). Wyjednał 3 III 1512 r. wyjęcie swych dóbr w pow. szreńskim spod jurydykcji wojewody płockiego o poddanie ich prawu pospolitemu (MRPSum. IV 1431). Całe połowy we wsiach Gaj, Kiączyno, Stramice, Sierpowo oraz części miasta Międzychodu i wsi przyległych w r. 1512 wyderkafem sprzedał za 1.130 zł bratu Mikołajowi (P. 786 s. 381). Na wykupienie z rąk Grzegorza Płońska z przyległymi wsiami uzyskał konsens 10 II (20 II?) 1512 r. Andrzej z Radziejowic, kasztelan sochaczewski (MRPSum. IV 1390, 10194). Wspólnie z bratem Mikołajem nie dopuścił t. r. siostry Elżbiety zamężnej Sieprskiej, która usiłowała intromitować się do ich dóbr ojczystych i królewszczyzny międzychodzkiej, z tytułu należnych jej sum posagowych, t. j. 1.000 zł z dóbr ojczystych, 800 zł z dóbr macierzystych, 300 zł wyprawy, zapisanych jaj przez zmarłego brata Wojciecha jako opiekuna jej i tych obu braci (P. 865 k. 215v, 220). Już jednak t. r. Grzegorz został przez nią skwitowany z 700 zł węg. posagu z dóbr królewskich i ojczystych (ib.k.232). Zapadł 2 III r. dekret królewski w sprawie wytoczonej przez mieszczan obornickich przeciwko Grzegorzowi, Mikołajowi i Feliksowi O-im. o nadmiernie uciemiężanie ich obciążeniami (MRPSum. IV 1934). Wspólnie z bratem Mikołajem Grzegorz 12 V 1526 r. zachowany w dożywotnim posiadaniu części miasta Obornik oraz wsi Uścikowo, Słanowo, Nowawieś, Starawieś i innych (ib. 4973). Obaj bracia pozywali w r. 1514 stryjecznego brata Feliksa O-go o niedopuszczanie do przeprowadzenia podziału Obornik (P. 866 k. 163v). Grzegorz uzyskał 1 I 1516 r. zezwolenie królewskie na lokowanie miasta we wsi Sarnów (MRPSum. IV 10794). Miał na wojnę w r. 1520 wysłać w miejsce siebie swego sługę (ib. 12655). Od brata Mikołaja kupił w r. 1517 za 1.200 zł węg. części ojczyste we wsiach Gaj, Stramice, Kiączyno, Sierpowo, część miasta Międzychód, i Dzięcielino, Michocino, Wielawieś w p. pozn. i jednocześnie części te sprzedał bratu wyderkafem za 1.200 zł (P. 1392 k. 133v). Miał temu bratu t. r. płacić winę, bo nie stanął z pozwu o wygnanie go z połowy dworu i miasta Obornik (P. 867 k. 419v). Od Jana i Grzegorza, braci Łakińskich on i Mikołaj w r. 1523 nabyli wyderkafem za 500 zł połowę połowy miasta Łekna i całą wieś Polskie Prawo (P. 1392 k. 490). Między Grzegorzem O-im a wdową po Feliksie O-im w sprawie o jej oprawę zapadł 27 I 1526 r. dekret (MRPSum. IV 14467). Obok brata Mikołaja w r. 1549 intromitowany do czwartej części połowy Obornik i wsi przyległych, dóbr w posesji Doroty Grabskiej (P. 688 k. 128v). Swoje części w Obornikach oraz we wsiach: Gaj, Uścikowo, Nowawieś, Wielowieś, Starawieś, Szlanowo oraz części miasta Międzychód i wsi Wielawieś, Michocino, Dziącielino, Gaj, Kiączyno, Straminko, Sierpowo wraz z tymi częściami, które posiadała Dorota, wdowa po Feliksie O-im, obecnie 2-o v. zażna Grabska, dał 7 V 1550 r. bratu Mikołajowi (MRPSum. V 864; P. 890 k. 25). Umarł t. r. (I. R. Kon. 5 k. 319v). Był, jak się zdaje, bezżenny.

3) Mikołaj, syn Andrzeja i Orchowskiej, tenutariusz Obornik, sędzia ziemski poznański 1540 (po 22 IX 1539 r.) (P. 1391 k. 101, 103v), wspomniany obok braci jako współdziedzic w Gaju i Stramicach w r. 1487 (P. 21 k. 103). Pozywał w r. 1507 tych braci o wygnanie go z dóbr ojczystych w Gaju, Stramicach, Kiączynie i Sierpowie oraz z tenuty królewskiej miasta Obornik z wsiami przyległymi i z połowy miasta Międzychód z przyległymi wsiami (P. 862 k. 270). Od tych swych przyrodnich braci w r. 1508 kupił wyderkafem za 1.000 zł węg. połowy w Gaju i Sierpowie, czwartą część Międzychodu z połową wójtostwa oraz czwarte części wsi Michocino, Wielawieś i Dzięcielino. (P.1390 k.140). Intromitowany przez brata Grzegorza do posiadania miasta Obornik oraz połowy przyległych wsi Uścikowo i Slanówko, jak również do czwartej części Nowejwsi i Starejwsi, należnych mu po ojcu i po bracie Wojciechu, wojewodzie płockim (P. 865 k. 236v). Toczył sprawę z Dorotą, wdową po Feliksie O-im o jej oprawę na Obornikach, w której to sprawie 5 III 1523 r. zapadł dekret królewski (MRPSum. IV 13479). Ojczyste części we wsiach Gaj, Stramice, Kiączyno, Sierpowo, część miasta Międzyrzecza, wsi Dziącielino, Miechocino, Wielawieś p. pozn. w r. 1517 sprzedał za 1.200 zł węg. przyrodniemu bratu Grzegorzowi O-mu i jednocześnie połowę owych części za taką sumę od niego wyderkafem (P. 1392 k. 133v). Tego Grzegorza w r. 1517 pozywał o wygnanie z połowy dworu i z miasta Obornik (P. 866 k. 401). Na sumach zabezpieczonych na Obornikach i wsiach przyległych, za zezwoleniem królewskim z 4 I t. r. 1522 r., t. r. porawił 400 zł posagu żonie Reginie Opalińskiej (Opalenickiej), córce Piotra (P. 1392 k. 433v). W sprawie toczonej z Dorotą, wdową po Feliksie O-im, o jej oprawę na Obornikach zapadły dekrety królewskie 5 III 1523 i 27 I 1526 r. (MRPSum. IV 13479 14466). Od Hieronima Wydawskiego w r. 1527 kupił za 1.000 zł części miasta Orchowo i wsi Wola Orchowska, Rękawczyno Wielkie, Rękawczynko Małe, Gałczynko, Myślątkowo, Goliszewo w powiatach gnieźn., kal. i kruszw., odziedziczone po wuju Janie Orchowskim (P. 1393 k. 164). Inne części tychże dóbr t. r. kupił za 1.000 zł od swej przyrodniej siostry Doroty Bużyńskiej, żony Pawła Gniewieńskiego, też spadkobierczyni wuja rodzonego, Jana Orchowskiego (P. 1393 k. 178). Uzyskane od brata Grzegorza czwarte części w mieście Międzychodzie i we wsiach: Wielawieś, Michicin, Dzięcielino p. pozn. wraz z połowami wsi: Gaj, Kiączyno, Stramice, Sierpowo p. pozn. wraz z połową sumy 1.200 zł w r. 1532 sprzedał wyderkafem za 1.200 zł Jerzemu, Stanisławowi i Marcinowi z Ostroroga, dziedzicom w Lwówku (P. 1393 k. 492). Żonie t. r. dał w dożywocie połowę czwartej części miasta Międzychód oraz wsi Stramice i Kiączyno, dóbr nabytych wyderkafem za 1.200 zł od brata Grzegorza (ib. k. 529v). Od Kaspra Turzyńskiego w r. 1533 kupił za 100 grz. część dworu z placem i budynkami w Orchowie (ib. k. 549v). Od opatrz. Wojciecha Niski (Nysska), młynarza, w r. 1534 kupił za 30 grz. łan wolny w Kamionku p. gnieźn., zaś za 30 grz. młyn zw. Proczinek (?) (G. 335a k. 188, 188v). Dał w r. 1541 Dorocie, żonie Jana Grabskiego połowę osiadłego łana w Wielawski, biorąc w zamian od niej połowę karczmy w Gaju (P. 1394 k. 426, 453). Części Linowca w pow. gnieźn. w r. 1547 sprzedał za 200 grz. Wojciechowi Mielżyńskiemu (G. 335a k. 341). Uzyskał 22 I 1549 r. zezwolenie królewskie na przejęcie od mieszczan obornickich wsi Miejska Dąbrówka w p. pozn. (MRPSum. V 265). Od brata Grzegorza nabył w r. 1550 części miasta Obornik i wsi przyległych, Międzychodu z przyległymi wsiami, dóbr dziedzicznych t. j. części Gaju, Kiączyna, Stramic, Sierpowa, wraz z tymi, które posiadała wtedy z tytułu swej oprawy Dorota Grabska (MRPSum. V 864; P. 890 k. 25). T. r. był intromitowany do owych dóbr (ib.). Ze swą żoną w r. 1553 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1396 k. 141). Nie żył już w r. 1557 (P. 898 k. 369). Synowie, Stanisław i Wojciech. Zapewne córkami Mikołaja były, Katarzyna, która przed r. 1572 wyszła za Klemensa Jabłkowskiego, i Anna, zmarła po r. 1570, żona Stanisława Rogalińskiego.

(1) Stanisław, syn Mikołaja i Opalińskiej, stolnik poznański w r. 1572 (N. 215 k. 170v). Zapisał w r. 1557 Dobrogostowi Sobockiemu 100 zł długu z zabezpieczeniem na części miasta Orchowa, należącej się z działów braterskich (G. 36 k. 47). Między nim a Maciejem Sierosławskim stanął 11 VIII 1558 r. układ dotyczący wykupu, na mocy królewskiego dekretu, miasta Oborniki (MRPSum. V 8396). Żonie swej, zaślubionej 3 III 1560 r., Katarzynie Kretkowskiej, córce Sylwestra, kasztelana bydgoskiego, i Zofii Jankowskiej (P. 902 k. 91). t. r. oprawił posag 5.000 zł na Gaju, Kiączynie, Stramicach i na pustce Sierpowo w p. pozn., dobrach swoich i brata Wojciecha (P. 1396 k. 799). Od teścia uzyskał jednocześnie zapis długu 4.440 zł (ib. k. 799v). Z działów t. r. przeprowadzonych z bratem wziął wsie ojczyste: Gaj, Stramice, Kiączyno, Sierpowo, połowę miasta Międzychód (drugą połowę posiadał Stanisław Ostroróg, kasztelan międzyrzecki) ze wsiami Wielawieś, Michocino, Dzięcielino (P. 902 k. 140). Oboje małżonkowie w r. 1561 spisali wzajemne dożywocie (P. 1397 k. 48), ponowione w r. 1568 (ib. k. 748v). Części wsi Myślątkowo w p. gnieźn. Stanisław w r. 1566 dał bratu Wojciechowi (ib. k. 496v). Miasto Międzychód z połowami wsi Wielawieś, Michocino i Dzięcielino w r. 1570 sprzedał za 20.000 zł Zofii z Tęczyna, wdowie po Stanisławie Ostrorogu, kasztelanie międzyrzeckim (P. 1398 k. 45v). Od Wojciecha i Jana, braci Miruckich, t. r. kupił za 12.000 zł połowę wsi Grzebieniska oraz części wsi Witkowice p. pozn. ( ib. k. 137). Zapisał t. r. owym braciom Kierskim dLug 6.330 złp (P. 917 k. 373). Nabytą wyderkafem za 2.000 zł od Jana Mieleńskiego część wsi Rosnowo Wielkie p. pozn., w r. 1570 sprzedał za taką sumę Maciejowi Konarzewskiemu cz. Chomęckiemu (P. 1398 k. 110). Wspólnie z Maciejem Sierosławskim uzyskał 15 V 1571 r. konsens królewski na scedowanie części ich obu w Obornikach i przyległych wsiach wraz z dożywociem Wojciechowi O-mu (MRPSum. V 10624). Umarł między r. 1572 a 1575 (N. 215 k. 170v; P. 926 k. 437). Synowie jego, Andrzej i Wojciech. Spośród córek, Anna wyszła w r. 1580, krótko po 4 V, za Pawła Czarlińskiego z wojew. pomorskiego, zmarłego między r. 1590 a 1591, umarła sama po r. 1592. Regina zaślubiła przed r. 1591 Stanisława Wielżynskiego, była wdową w r. 1605, umarła po r. 1623. Zofia, niezamężna w r. 1590 (P. 954 k. 287) i 1591 r. (P. 955 k. 880), wyszła 1-o v. przed r. 1596 za Stanisława Krzyżanowskiego, zmarłego przed r. 1599, była jeszcze wdową w r. 1603, wyszła 2-o v. w r. 1604, krótko po 3 V, za Andrzeja Pogorzelskiego, kasztelana przemęckiego, umarła bezpotomnie przed r. 1638. Czy nie ta sama Zofia, w r. 1626 wdowa po Stanisławie Belęckim (byłby to jej trzeci mąż?), mianowana wtedy przez Jana O-go jedną z opiekunek jego dzieci (P. 1017 k. 863v). Nieletni spośród dzieci Stanisława opiekował się po jego śmierci Feliks Jaktorowski (P. 934 k. 552).

a. Andrzej, syn Stanisława i Kretkowskiej, podczaszy kaliski w r 1610 (Kc. 126 k. 98; P. 984 k. 557), sędzia surogator grodzki i podstarości poznański 1618 r. (P. 1411 k. 1). Wraz z bratem Wojciechem w r. 1575 skwitowany z ojcowskich długów przez Stanisława Sułockiego (P.926 k.437). Między spadkobiercami Stanisława O-go a Andrzejem z Górki, kasztelanem międzyrzeckim, w r. 1576 toczyła się sprawa o wójtostwo obornickie, dane Górce na zasadzie przywileju króla Henryka. Sprawę odłożono do następnego sejmu dekretem królewskim (Kronika z czasów Batorego, 372). Andrzej, skwitowany w r. 1579 przez Piotra Rogalińskiego, syna zmarłego Stanisława, więc zapewne swego siostrzeńca (P. 933 k. 335). Obaj z bratem w r. 1581 skwitowani z dóbr rodzicielskich przez siostrę Annę zamężną Czarlińską (P. 937 k. 841). Szwagrowi Pawłowi Czrlińskiemu w r. 1586 sprzedali połowę miasteczka Orchowa oraz wsi: Orchowiec, Myślątkowo, Rękawczyno, Rękawczynko, Wojciechowo, dziedziczne ich stryja ks. Wojciecha, spadłe po nim jak również i po innych przodkach, oraz części w Rękawczynie, które Czarliński trzymał wyderkafem od Andrzeja O-go, i wreszcie części, które ma w wyderkafowej posesji Baltazar Turzyński (P. 953 k. 606). Procesujący się z Andrzejem Włościejewscy, matka z synami, uzyskali w r. 1589 intromisję do wsi Bogdanowo i Chowanowo, należących do tenuty obornickiej (P. 952 k. 690). To samo uzyskał też procesujący Andrzeja stryj ks. Wojciech O. (ib. k. 694). Części wsi Gaj, Grzebienisko, Kiączyno, Witkowice (Wilkowice?) oraz pustki Stramice i Sierpowo w r. 1590 sprzedał za 10.000 złp bratu Wojciechowi (P. 1400 k. 457v), ten jednak w r. 1591 odstąpił od tej transakcji (ib. k. 702v). Żonie swej, Jadwidze Grabiance, córce Bronisława Grabi, w r. 1590 oprawił posag 2.200 złp na połowie sum zabezpieczonych na dobrach obornickich (ib. k. 541v). Od tego Grabi on sam, jego brat i siostry mieli zapis 6.500 złp, z której to sumy część nabytą od brata, t. j. 1.300 zł Andrzej cedował t. r. żonie Bronisława Grabi a siostrze swej matki, Dorocie Kretkowskiej (P. 954 k. 287). Do Grzebieniska w p. pozn., wsi Andrzeja, w r. 1591 uzyskała intromisję Anna, córka Reginy Rosnowskiej, żona Stanisława Szczepkowskiego (P. 955 k. 562). Z żoną w r. 1593 spisywał wzajemne dożywocie i uzyskał od niej sumę 1.000 złp (P. 1401 k. 57v, 58). Swoim siostrzeńcom Czarlińskim, Stanisławowi, Andrzejowi i Wojciechowi, synom zmarłego Pawła, sprzedał t. r. za 3.650 złp części Orchowa, Mysłakowa i Rękawczyna Wielkiego w p. gnieźn. (P. 961 k. 1301). Od Stanisława Wielżyńskiego z Wierzei (szwagra?) w r. 1596 kupił za 2.000 złp kmiecia z Młodaska z połową łana i inne pół łana "Stanikowskiego" w tejże wsi (P. 1401 k. 789v). Chowanówko Małe i czterech kmieci w Chowanówku Wielkim w p. pozn. w r. 1603 sprzedał wyderkafem za 1.400 złp Stanisławowi Strachowskiemu (P. 1404 k. 1090). Od króla uzyskał 11 VI 1608 r. zgodę na zrzeczenie się wójtostwa obornickiego (M. K. 151 k. 289, 290). Poranił w r. 1610 w Obornikach Kaspra Bardzińskiego, posesora Wielżynka (P. 144 k. 65v), żonę zaś jego, Mariannę (Annę) 1-o v. Niemieczkowską, jej córki Niemieczkowskie, przybyłe do obornickiego kościoła, więził (ib. k. 161). Od Jakuba Gałczyńskiego w r. 1611 nabył wyderkafem za 1.000 złp kmiecia w Laskownicy w pow. kcyń. wraz z cząstką pola (P. 1407 k. 359v). Pozwany w r. 1611 o to, iż tego Kaspra Bardzińskiego do spółki ze swym siostrzeńcem Andrzejem Czarlińskim i siostrzenicą Anną Czarlińską, wdową 1-o v. po Stanisławie Niemieczkowskim, zaś 2-o v. żoną tegoż Bardzińskiego, zamordował 12 VIII w jego dworze w Wielżynku (P. 145 s. 1230-1245). Żonie, Jadwidze z Grabic dał w r. 1611 ruchomości (Z. T. P. 27 s. 769). Pomówiony w r. 1612 o współudział w zabiciu Andrzeja Staręskiego dokonanym przez teścia Bronisława Grabię (P. 146 k. 524v). Po śmierci pierwszej żony ożenił się w r. 1616, krótko po 19 III z Jadwigą Siedlecką, wdową 1-o v. po Wojciechu Wilczyńskim (P. 996 k. 111, 415). Tej Jadwidze Wojciech Brzeziński w r. 1618 sprzedał dom z folwarkiem w Obornikach, kupiony od Andrzeja Skrzetuskiego, oraz ogród niegdy Waskowej, mieszczki obornickiej, który trzymał ów Skrzetuski (P. 1411 k. 264v). Król zezwolił Andrzejowi 11 IV 1620 r. na nabycie sumy 1.000 złp na wójtostwie obornickim od bratanka Andrzeja O-go (M. K. 166 k. 96, 96v; P. 1004 k. 1414). Jadwiga z Siedleckich dostała od króla 25 VIII 1620 r. dożywocie na Obornikach na sołectwie wsi Chowanówko oraz na częściach wsi Małe Chowanówko, Dąbrówka, Uścikowo i Bogdanowo (ib. k. 283-284). Folwark Słoniawy na gruncie Obornik Andrzej w r. 1621 zastawił małżonkom Marcinowi Włościejewskiemu i Katarzynie z Niewierza (P. 1007 k. 212). Dostał mu się 3 III 1623 r. kaduk po Dubiszu (?) z Inowłodza (M. K. 170 k. 99, 99v). Król zezwolił mu 23 V 1626 r. na przekazanie tenuty obornickiej Janowi a Wawrzymowa Sokołowskiemu, staroście radziejowskiemu (ib. 174 k. 180v-181v) i t. r. Andrzej wraz z żoną dobra swe w mieście królewskim Oborniki, t. j. folwarki Worowski i Brzeziński sprzedali temu Sokołowskiemu (P. 1415 k. 696v). Król 13 III 1627 r. potwierdził przywilej wydany przez Andrzeja O-go sław. Stanisławowi, kucharzowi, na korzystanie z półwyspu na rzece Warcie (ib. 176 k. 22v-23). Nie żył już Andrzej w r. 1628 (W. 34 k. 35). Jadwigę Siedlecką w r. 1633 kwitował Wojciech Mycielski z 18.850 zł na poczet sumy 20.000 zł zastawnej na wsiach Siedlec i Brzezie w p. pyzdr. (I. Kal. 99b s. 1259). Wdowa Sielec (Siedlec) w r. 1639 sprzedała wyderkafem za 17.500 złp Hieronimowi Broniewskiemu (P. 1419 k. 1407), zaś w r. 1641 Siedlec i Brzezie sprzedała za 50.000 złp Zygmuntowi ze Skrzypny Twardowskiemu, sekretarzowi król. (P. 1420 k. 739). Nie żyła już w r. 1643 (P. 168 k. 418). Z drugiego małżeństwa miał Andrzej synów, Andrzeja i Piotra oraz córkę Katarzynę. Andrzeja w r. 1624 pozywał Andrzej Objezierski (P. 152 k. 554v), zaś w r. 1628 jego Katarzynę, jako byłych posesorów Obornik, matkę ich Jadwigę, mającą na tych dobrach oprawę i dożywocie, oraz Jana Sokołowskiego, starostę radziejowskiego, obecnego posesora, pozywał ks. Kasper Janowski, proboszcz obornicki (W. 34 k. 35). Katarzyna w r. 1634, krótko po 4 IX wyszła za Jakuba Jastrzębskiego, nie żyła już w r. 1687.

Piotr, syn Andrzeja i Siedleckiej, w r. 1643 dokonywał rozrachunku pieniężnego z bratem przyrodnim, Florianem Wilczyńskim (P. 168 k. 418). Ożenił się t. r. z Dorotą Robaczyńską, córką Jana i Zofii z Wierzbna Pawłowskiej. Zawierał z przyszłą teściową, wtedy już wdową, i z opiekunami swej narzeczonej kontrakt małżeński pod zakładem 40.000 zł (Kośc. 301 k. 654). żył chyba jeszcze w r. 1644 (I. Kal. 110a s. 359).



Przeglądanie 681 pozycji zakresu Obałkowscy - Orzelscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona3456[7]891011Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników