Przeglądanie 681 pozycji zakresu Obałkowscy - Orzelscy.
5678[9]10111213
Obałkowscy - Orzelscy
1. Stanisław Sosnkowski, ale potem już stale Oborski, syn Zygmunta Sosnkowskiego i Budzisławskiej, 2-o v. O-ej, od brata Wawrzyńca O-go w r. 1555 dostał wiecznością części w Pąchowie i Bielczewie (I. R. Z. Kon. 6 k. 180v). Ogród z łąką w Pąchowie, koło domu braci Marcina, Jana i Kaspra Sławieńskich w r. 1558 dał braciom w zamian za dwa ogrody i łąkę tamże (ib. k. 206). Wraz ze swym synem Zygmuntem dawał w r. 1573 zobowiązanie Mikołajowi Bielickiemu (I. R. Kon. 16 k. 325). Umarł między r. 1576 (Py. 31 k. 159v, 113 k. 138v). Z nieznanej mi żony pozostawił synów, Zygmunta, Sebastiana i Jana. Z córek, Jadwiga "z Pąchowa", w r. 1576 żona Andrzeja Wysockiego. Helena, w latach 1576-1586 żona Jakuba Gorazdowskiego, nie żyła już w r. 1602. Z synów, Sebastian, dziedzic części w Pąchowie, był w r. 1576 pozywany przez Prokopa i Marcina Jarunowskich cz. Sieńskich, o to, iż wraz z bratem stryjecznym Janem O-im w gospodzie w Pyzdrach zabili brata tych Sieńskich, Stefana Jarunowskiego cz. Sieńskiego (Py. 113 k.138v). Asystował t. r. przy transakcji siostrze Jadwidze zamężnej Wysockiej (ib. k. 340). Od Jana Krzyszkowskiego uzyskał w r. 1581 cesję długu 200 zł u Emilii z Przetockich Łowęckiej (P. 937 k. 537). Między r. 1582 a 1589 zabity w Pyzdrach przez Piotra Tarnowskiego. Był bezpotony (P. 119 k. 334v, 125 k. 72). Jan, trzeci z synów Stanisława, w r. 1602 pozywał bratanków swych, Mikołaja i Wojciecha, o dług 19 zł (Py. 131 k. 320).
Zygmunt, syn Stanisława, obok ojca w r. 1573 dziedzic w Pąchowie (I. R. Kon. 16 k. 325). Wspólnie z żoną swą Anną Głębocką w r. 1579 zawierał kontrakt z wdową Anną z Głębockich Policką (P. 932 k. 109). Wojciechowi Głębockiemu w r. 1584 lub przed tą datą sprzedał części w Bielczewie (P. 1399 k. 417; I. R. Kon. 21 k. 168). Jako spadkobierca brata Sebastiana pozywał w r. 1589 Mikołaja Obrębskiego (Py. 125 k. 72). Mikołajowi Rozbickiemu zapisał w r. 1591 dług 100 zł (P. 956 k. 831). Nie żył już w r. 1595 (P. 964 k. 1603. Synowie jego, Mikołaj i Wojciech. Córka Jadwiga, żona Krzysztofa Dumańskiego (Domańskiego?), nie żyła już w r. 1624.
1) Mikołaj, syn Zygmunta i Głębockiej, wraz z bratem Wojciechem w r. 1595 pozwany przez Jana Białeckiego cz. Kuczlińskiego (P. 964 k. 1603). Obaj jako bratankowie i spadkobiercy stryja Sebastiana w r. 1602 byli pozywani przez stryja Jana o dług 19 zł (Py. 131 k. 320). Mikołaj w r. 1610 kwitował Zygmunta Gołkowskiego z 50 złp z dzierżawy sołectwa we wsi Sękowo(?) klucza bukowskiego biskupów poznańskich (P. 984 k. 305). Był mężem Małgorzaty Trąmpczyńskiej, córki Mikołaja, której Mikołaj Głębocki w r. 1610 zapisał 200 złp długu (I. Kon. 35 s. 659). Pozywany był Mikołaj w r. 1624 przez dzieci zmarłej siostry Dumańskiej o część dóbr rodzicielskich należnych ich matce (P. 152 k. 746v). Nie żył już w r. 1644 (I. Kal. 110a s. 596). Małgorzata z Trąmpczyńskich w r. 1658 już nie żyła (Py. 152 s. 73). Synowie ich, Wojciech i Stanisław. Ten drugi wspomniany w latach 1644 i 1658 (I. Kal. 110a s. 596; Py. 152 s. 73), żył jeszcze w r. 1662 (Ws. 63 k. 394v). Spośród córek, Dorota, żona Andrzeja Ulejskiego, już nie żyła w r. 1662. Zofia w asyście brata Wojciecha w r. 1655 kwitowała z 200 zł wuja Tomasza Trąmpczyńskiego (Py. 151 s. 29). Poślubiła w r. 1658 Kazimierza Baranowskiego z Jerzykowa i żyła jeszcze w r. 1686. Marianna, wspomniana w r. 1662 (Ws. 63 k. 394v), chyba żyła jeszcze 29 XI 1666 r. (LB Lenartowice), niezamężna, nie żyła już w r. 1675 (Py. 154 k. 551).
Wojciech, syn Mikołaja i Trąmpczyńskiej, żeniąc się z Małgorzatą Bieganowską, wdową 1-o v. po Janie z Graboszewa Tomickim, w r. 1639 uzyskał od niej zapis 1.000 złp T. r., już po ślubie, małżonkowie ci wydzierżawili od wdowy Jadwigi z Miniszewskich Biskupskiej części Strzydzewa w p. kal. (Py. 148 s. 26). Małgorzata t. r. uzyskaną od pierwszego męża oprawę na połowie wsi Psienie w p. kon. scedowała synowi Prandocie Tomickiemu (Py. 148 s. 257). Oboje małżonkowie w r. 1644 skwitowani przez Agnieszkę Wolińską, żonę Wojciecha Jaroszewskiego, ze sprawy o poddanego ze wsi Podbiele (I. Kon. 51 k. 220). Sumę 330 złp zapisaną zastawem na Szetlewie i Podbielu przez Marcina Bogusławskiego, oboje w r. 1644 scedowali Maciejowi Szetlewskiemu cz. Jaroszewskiemu (I. Kal. 110a s. 1335). Od Wojciecha Szetlewskiego i jego bratanków, synów zmarłego Tomasza, w r. 1646 nabyli zastawem za 400 zł części w Szetlewie Wielkim p. kon. (Py. 150 s. 133). Drugą jego żoną była Urszula Złyńska. Umarł między r. 1658 a 1661, kiedy owdowiałej Urszuli Franciszek Goliński, burgrabia ziemski koniński zapisywał dług 300 zł (Py. 152 s. 73, 153 s. 157). Od Jerzego Nieświastowskiego uzyskała ona w r. 1662 zapis długu 1.000 zł (I. Kon. 58 k. 179). Ją i Zygmunta O-go, syna Wojciecha, pozywała w r. 1672 Teresa Trlęska, wdowa po Andrzeju Podleskim (P. 199 k. 95). Żyła jeszcze w r. 1697 (Py. 156 s. 24). Syn Wojciecha Zygmunt.
Zygmunt, syn Wojciecha i Złyńskiej, bratanek i spadkobierca panny Marianny O-ej, w r. 1675 kwitował Jana Karskiego z należnych jej 200 zł (Py. 154 k. 551v). Skwitowany w r. 1686 z sum przez ciotkę Zofię zamężną Baranowską, dał jej jednocześnie ruchomości odziedziczone po bracie ciotecznym, Stanisławie Ulejskim (Py. 155 k.551v s.24). Roborował w r. 1697 skrypt swej matce (Py. 156 s. 24).
@tablica
2) Wojciech, syn Zygmunta i Głębockiej, wspomniany w r. 1595 (P. 964 k. 1603), obok brata Mikołaja spadkobierca stryja Sebastiana, pozwany przez Jana O-go dług 19 zł (Py.131 k.320).
2) Wawrzyniec, syn Zygmunta Sosnkowskiego i Budzisławskiej 2-o v. zamężnej O-ej, swe części we wsiach Pąchowo i Bielczewo w r. 1555 dał wiecznością bratu przyrodniemu Stanisławowi O-mu (I. R. Z. Kon. 6 k. 180v). Nie żył już w r. 1585 (P. 122 k. 112). Pisany niekiedy z Jankowa, z nieznanej mi żony pozostawił syna Jana i córkę Jadwigę, w latach 1588-1602 żonę Jana Gorazdowskiego.
Jan, syn Wawrzyńca, oskarżony w r. 1576 o współudział wraz ze stryjecznym bratem Sebastianem w zabójstwie Stefana Jarunowskiego cz. Sieńskiego (Py. 113 k. 138v). W r. 1585 pozywał Jana Gorazdowskiego z Borkowa, chyba szwagra (Py. 122 k. 112). Skwitowany w r. 1588 z 80 zł przez Zofię Gorazdowską, wdowę po Marku Przybysławskim (P. 949 k. 189) i t. r. z majątku rodzicielskiego przez siostrę Jadwigę zamężną Gorazdowską (P. 950 k. 104). Żył jeszcze w r. 1589 (R. Kal. 6 s. 231). Zob. tablicę 1.
Jan O. "Jenik", od Macieja Kemblana w r. 1522 nabył wyderkafem za 30 grz. całą wieś Szołowo (Wszołowo) oraz część w Jankowie w p. kośc. (P. 1392 k. 450v). Od Adama Lutyńskiego, dziedzica w Milewie,w r. 1529 kupił za 40 grz. część wsi cz. miasta Lutynia w p. kal. (P. 1393 k. 299v). Na swych częściach w tym mieście w r. 1537 zapisał wyderkafem jedną kopę rocznego czynszu od 15 grz. Bartłomiejowi Suchorzewskiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 307v). Od Macieja i Jana, braci Pabjanowskich, t. r. kupił wyderkafem za 13 grz. łan "Toboliński" w Lutyni (ib. k. 314). Nie żył już w r. 1539 (?), kiedy wdowa po nim Dorota pozywała o zwrot 3 zł Mikołaja Ruchockiego, dziedzica w Wilczy (I. i D. Z. Kal. 7 k. 547). Miała z nim termin w r. 1547 (Ib. k. 251). Od zięcia, Błażeja Jaskólskiego uzyskała w r. 1550 zobowiązanie, iż oprawi żonie Ewie O-ej 60 grz. posagu (I. Kal. 12 II s. 279). Janowi Pabjanowskiemu w r. 1564 zobowiązała się część młyna wodnego na rzece Lutyni sprzedać wyderkafem za 60 zł (ib. 29 s. 205). Synowie: Adam, Wojciech, Stanisław i Krzysztof. Córka Ewa, w latach 1550-1552 żona Błażeja Jaskólskiego. Może również tego Jana córką była Małgorzata, w latach 1557-1597 żona Stanisława Łukomskiego.
1. Adam, syn Jana i Doroty, rotmistrz JKMci w r. 1571 (P. 1398 k. 232), wraz z matką Dorotą i bratem Wojciechem w r. 1557 skwitowany przez Macieja Pabjanowskiego z 55 grz. (I. Kal. 22 k. 125). Swoją część w mieście Lutyni w r. 1560 lub przed tą datą sprzedał Janowi Suchorzewskiemu, komrnikowi kaliskiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 529v). Wraz z braćmi swymi niedzielnymi, Wojciechem i Stanisławem pozywał między r. 1562 a 1565 ks. Stanisława Rusieckiego, kanonika poznańskiego, oskarżonego o zabicie ich brata Sebastiana (G. 262 k. 457). Od brata Stanisława kupił w r. 1571 za 500 złp części w mieście Lutyni oraz w pustce Kamieńskie w p. kal. (P. 1398 k. 232). Części miasta cz. wsi Lutynia, wyjąwszy sadzawkę za dworem brata Wojciecha oraz osiem składów roli koło sadzawki, w r. 1580 sprzedał za 2.000 złp Sebastianowi Miniszewskiemu (R. Kal. 5 k. 144).
2. Wojciech, syn Jana i Doroty, wspólnie z matką w r. 1557 zapisywał sumę 52 grz. Janowi Pabjanowskiemu (I. Kal. 22 k. 305). Od swych braci, Stanisława i Krzysztofa, uzyskał t. r. zobowiązanie sprzedania części ojczystych w Lutyni (Py. 176 k. 132v). Od Jana Suchorzewskiego. komornika kaliskiego w r. 1560 kupił za 400 złp tę część miasta Lutyni, którą ten kupił był od Adama O-go (i. i D. Z. Kal. 6 k. 529v). Od matki w r. 1564 uzyskał zapis 200 zł długu na jej dobrach dożywotnich i oprawnych (I. Kal. 29 s. 205). Spisywał wzajemne dożywocie w r. 1579 z żoną Katarzyną Skałowską (R. Kal. 5 k. 86v). Umarł między r. 1587 a 1597 (I. Kal. 54 s. 392; Py. 128 k. 37v). Owdowiała Katarzyna Skałowska w r. 1597 zapisała Stanisławowi Napruszewskiemu Piotrowiczowi sumę 100 zł (Py. 128 k. 148v). Synem Wojciecha był Jan. Z córek, Anna, w r. 1584 żona Andrzeja Kwiatkowskiego z pow. konińskiego. Zofia, w r. 1587 żona Jana Kamieńskiego z pow. brzeskiego, Katarzyna, w r. 1587 żona Kaspra Szetlewskiego. Małgorzata uzyskała w r. 1597 zapis 100 grz. od Jakuba Skrzypińskiego (Py. 128 k. 37v). Potem w r. 1610 była żoną Bartłomieja Szetlewskiego "Karasia". Dorota, żona Andrzeja Łuczylińskiego, bezpotomna, nie żyła już w r. 1631.
Jan, syn Wojciecha i Skałowskiej, w r. 1604 zapisywał dLug 100 zł małżonkom Marcinowi i Jadwidze z Prusinowskich Włostowskim (I. Kal. 70 k. 704). Być może, że był już wtedy mężem Anny Prusinowskiej. Asystował w r. 1610 przy transakcji siostrze Szetlewskiej (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 239). Po śmierci swej pierwszej żony Prusinowskiej zaślubił Annę Rokossowską, córkę Stanisława, której w r. 1612 zobowiązał się oprawić posag, skoro tylko go odbierze (I. Kal. 78 s. 175). Ów posag wynoszący 1.000 złp oprawił w r. 1615 na połowie wsi Lutyni, wolnej od oprawy pierwszej żony (P. 1409 k. 508). Skwitowany w r. 1624 przez Jana Łuczylińskiego, syna swego zmarłego szwagra Andrzeja (I. Kal. 90b s. 2573). Swojej trzeciej żonie, Mariannie Bułakowskiej, córce Andrzeja w r. 1629 oprawił posag 1.000 zł na połowie części Lutyni (R. Kal. 11 k. 142v). Spadkobierca zmarłej bezpotomnie siostry Doroty zamężnej Łuczylińskiej, kwitował w r. 1631 Wojciecha Głębockiego, podczaszego kaliskiego, dziedzica części Racięcic, którą to część trzymali w posesji zmarli małżonkowie Łuczylińscy (I. Kal. 98a s. 820). Od Jana Dobrzyckiego w r. 1633 wziął w zastaw na rok 3.400 zł wieś Kaczyniec w pow. kal. (ib. 99b s. 1501). Po bezpotomnej śmierci swej trzeciej żony Bułakowskiej był w r. 1633 kwitowany przez jej braci i spadkobierców z 1.400 zł jej posagu, oprawionego na częściach Lutyni (ib. s. 1512). Części Lutyni t. r. sprzedał za 4.700 zł Kasprowi Skrzypińskiemu (R. Kal. 11 k. 542v). Wspólnie ze zwą czwartą żoną, Teofilą Baranowską, córką Stanisława, w r. 1636 brał zastawem od Anny z Liśca, wdowy po Stanisławie Pabjanowskim, oraz od Andrzeja, Jana i Kazimierza, synów tego Stanisława, za sumę 1.000 zł jej części oprawne w Pabjanowie p. kal. (I. Kal. 102 s. 1564). Teofila t. r. zapisała 200 zł długu Wojciechowi Baranowskiemu (ib. s. 1803). Po śmierci Jana O-go, 2-o v. żona Jana Pabjanowskiego, spisywała z nim w r. 1638 wzajemne dożywocie (R. Kal. 12 k. 29), zaś brata swego, Wojciecha Baranowskiego skwitowała z posagu (I. Kal. 104b s. 1333). Z pierwszego małżeństwa z Prusinowską były córki, Agnieszka, w latach 1633-1652 żona Piotra Boguckiego, i Marianna, niezamężna w r. 1633 (R. Kal. 11 k. 542v), w latach 1638-1645 żona Jana Wardęskiego "Gocza".
3. Stanisław, syn Jana i Doroty, wraz z bratem Krzysztofem w r. 1557 zobowiązał się sprzedać bratu Wojciechowi dobra ojczyste w Lutyni (Py. 176 k. 132v). Części w Lutyni i w pustce Kamieńskie w r. 1571 sprzedał temu Wojciechowi za 500 złp (P. 1398 k. 232).
4. Krzysztof, syn Jana i Doroty, wspomniany w r. 1557 (Py. 176 k. 132v). Bratu Wojciechowi w r. 1563 zapisał dług 100 zł (Py. 179 k. 324v). Był bezpotomny. Został zamordowany między r. 1563 a 1565, a bracia o to zabójstwo pozywali ks. Stanisława Rusieckiego, kanonika poznańskiego (G. 262 k. 457). Zob. tablicę 2.
Stanisław, skwitowany w r. 1536 przez Katarzynę Bobowicką, żonę Sędziwoja Przetockiego, z oprawy posagu i wiana na Wierzei p. pozn. (P. 874 k. 114). Ten Stanisław części Wierzei, kupione od swego ojca (!) Sędziwoja Przetockiego, sprzedał t. r. temu ojcu za 1.300 grz. (P. 1394 k. 47). Część swą w tej wsi w r. 1538 dał w dożywocie swej żonie Helenie Przetockiej, bratanicy Sędziwoja (a więc swej stryjecznej siostrze?), zaś ona oprawę na Wierzei dała w dożywocie mężowi (P. 1391 k. 98). Jednocześnie Stanisław połowę łana osiadłego i łan pusty w Wierzei sprzedał za 100 złp wyderkafem Sędziwojowi Przetockiemu (ib. k. 99). Za siebie i żonę w r. 1539 dawał zobowiązanie Janowi Grzebienickiemu (P. 878 k. 58). Oboje małżonkowie t. r. owemu Grzebienickiemu sprzedali wyderkafem część dziedziczną w tej wsi za 102 i pół grz. (P. 1391 k. 103). Stanisław tej żonie zlecił w r. 1557 dożywotnią opiekę nad swymi dobrami (I. R. Z. Kon. 6 k. 195v). Nie wiem, czy ten sam Stanisław występował w r. 1541 jako stryj Anny Buszewskiej, żony Jana Grodzickiego (P. 1391 k. 106v).
Małgorzata, córka zmarłego O-go, w latach 1557-1597 żona Stanisława Łukomskiego (Py. 31 k. 55). Jan kwitował w r. 1579 Andrzeja Łąkockiego "Jaśka" z pow. inowrocł. z sumy 2.000 zł (Py 116 k. 50)
Oborscy różni. Wojciech, przybysz z Litwy, skwitowany w r. 1584 przez Mikołaja Kołudzkiego z dzierżawy Węgrzynowa w p. kal. (I. Kal. 50 s. 939). Mikołaj, kanonik krakowski, instalowany 9 I 1651 r. na kanonię poznańską fundi Spławie (Install., s. 102), z której zrezygnował przezd 11 XII 1651 r. i instalował się 16 II 1652 r. na kantorii poznańskiej (ib.). Archidiakon krakowski, zrezygnował z kantorii poznańskiej przed 31 XII 1657 r. (ib., s. 106). Kwitował w r. 1652 Zygmunta Grudzińskiego, wojewodę kaliskiego, jego syna Andrzeja Karola, kasztelana nakielskiego, oraz Zygmunta, wnuka wojewody, dziedziców wsi Spławie i Jasieniec (P. 1064 k. 280). Jan, nie żyjący już w r. 1681, zlecił był opiekę (nad dziećmi?) Kazimierzowi Brudnickiemu, której to opieki Brudnicki w r. 1681 zrzekł się (Kość. 306 k. 128v). Jan i Teresa Kurowska (?), rodzice Marianny Justyny, ur. 23 IX 1751 r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Dorota O-a, wdowa po Janie O-im, w r. 1753 zobowiązała się część młyna wodnego na rzece Lutyni, we wsi Lutynia p. kal. sprzedać wyderkafem za 100 zł Jadwidze Magnuszewskiej, wdowie po Stanisławie Suskrajowskim (Py. 174 k. 636v).
Franciszka Wolska, żona Ludwika O-go, kapitana wojsk polskich, mieszkającego w Londynie, umarła w Gnieźnie 30 VII 1843 r., mając lat 50. Miała część schedy w Minikowie koło Bydgoszczy. Pozostało troje dzieci małoletnich (LM Św. Trójca, Gn.). Brunon zmarł 25 IV 1871 r., a jego śmierci podawali wiadomość rodzice (Dz. P.). Franciszka z Grabskich O-a zmarła u wód w Gerbersdorf 9 V 1872 r., pochowana w Bydgoszczy, pozostał mąż (ib.). Teofila zmarła w Poznaniu 14 XI 1883 r., pochowana na cmentarzu Sw. Marii Magdaleny, zawiadamiali matka i rodzeństwo (ib.).
Oborzyński z Oborzyna, wsi dziś nieznanej, w p. kość. Przybek niegdy O. miał w r. 1444 termin ze Stanisławem Rogalińskim (Kośc. 17 s. 442).
Przeglądanie 681 pozycji zakresu Obałkowscy - Orzelscy.
5678[9]10111213
