Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona24252627[28]293031Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Orzelscy - Ożegowscy
Otuscy h. Samson 1
@tablica

Otuscy h. Samson 2
@tablica

Stanisław, zmarły przed r. 1627 (P. 1415 k. 1059), ojciec Stefana i Jana, wspomnianego w r. 1631 (I. Kal. 98a s. 1029). Stefan był mężem Anny Strzałkowskiej, wdowy 1-o v. po Macieju Ułanowskim (P. 143 k. 194v, 150 k. 95; G. 79 k. 74v). Oboje małżonkowie w r. 1627 spisywali wzajemne dożywocie (P. 1415 k. 1059). Anna kwitowała w r. 1629 Wojciecha Ułanowskiego, brata i spadkobiercę swego pierwszego męża (Py. 143 k. 168), zaś w r. 1630 scedowała mu oprawę i dożywocie uzyskane od tego męża (G. 79 k.278). Stefan bratu Janowi w r. 1631 cedował sumę 300 zł pochodzącą z zapisu Stanisława Konarskiego, łowczego kaliskiego, a cedowaną sobie przez Jana Potulickiego (I. Kal. 98a s. 1029). Oboje małżonkowie w r. 1631 brali w zastaw od Jana Skąpskiego i jego żony Małgorzaty Mierzewskiej części w Skąpem p. pyzdr. (Py. 146 s. 223; I Kal. 104b s. 1758). Zastawne części w Skąpem małżonkowie w r. 1634 cedowali Piotrowi Skąpskiemu, synowi zmarłego Jana, i Helenie z Czyżewskich (Py. 146 s. 223, 228). Stefan w r. 1636 kwitował ze sprawy Piotra Żernickiego (P. 1033 k. 851v). W r. 1643 mowa o Annie Strzałkowskiej, żonie Stefana O-go cywilnie zmarłego (Py. 150 k. 66, 95). Pozywała t. r. Stefana Helena Zbierska, żona Antoniego Czyżewskiego (Py. 146 s. 112). Oboje małżonkowie nie żyli w r. 1676 (Py. 154 s. 30), z ich córek, Marianna, w latach 1651-1681 żona Marcina Biskupskiego, nie żyli już oboje w r. 1685. Jadwiga, w r. 1676 żona Andrzeja Jagniątkowskiego. Elżbieta, niezamężna, już nie żyjąca 5 VIII 1676 (Py. 154 s. 64). Teresa, w r. 1676 żona Stanisława Faściszewskiego. Zob. tablicę 3.

Otuscy h. Samson 3
@tablica

Piotr uzyskał od Chryzostoma Bogołomskiego zapis 500 zł, a przed r. 1636 scedował ów zapis Stanisławowi Sokołowskiemu (P. 1033 k. 412). Piotra O-go w r. 1637 pozywał o rany Krzysztof Mokierski (W. 36 k. 275v). Jan, syn zmarłego Stanisława, a brat rodzony i spadkobierca zmarłego Piotra, w r. 1647 kwitował z danego temu bratu skryptu Katarzynę z Sielca Witosławską, wdowę po Janie Smoszewskim, kasztelanie santockim, 2-o v. żonę Jana Heidensteina (N. 226 k. 594). Nie wiem, czy wolno występującego tu kilka razy Piotra uważać za jedną i tę samą osobę, jak również nie wiem, czy brat Piotra a syn Stanisława, Jan, może być uważany za identycznego z Janem, synem Syanisława a bratem Marcina, o którym mowa była wyżej.

Jan, z Sołeczna, i Krystyna Młodziejewska, rodzice synów: Mikołaja, Jana, ochrzcz. 25 IX 1644 r., oraz córek: Doroty, ochrzcz. 23 III 1639 r., Anny, ochrzcz. 4 X 1641 r., Teresy, ochrzcz. 19 IV 1643 r. (LB Gozdowo). Mikołaj, syn Jana, ochrzcz. 16 XI 1636 r. (ib. ), mąż Doroty (Wiktorii) Mańkowskiej, córki Tomasza, dziedzica Sołeczna w p. pozn., i Ewy Włoszynowskiej. Ta Dorota miała dany sobie w r. 1667 przez brata Franciszka Mańkowskiego zapis 1.500 zł jako posag z dóbr rodzicielskich i tę sumę przysądził jej dekret Trybunału Piotrkowskiego w procesie toczonym z posesorką Sołeczna Marianną Elżbietą de Logo Magierówną, żoną Jana Bronikowskiego. Będąc już wdową, w r. 1724 dla podjęcia tej sumy dała plenipotencję synowi Stanisławowi (Ws. 80 k. 117v). Synowie Mikołaja, Andrzej i Stanisław, córka Rozalia (Rozalia Anna), w latach 1720-1734 żona Michała Wojnowskiego (Wojnorowskiego?), nie żyła już w r. 1735.

1. Andrzej, syn Mikołaja i Mańkowskiej, swoją porcję z sum po Janie i Hiacyncie braciach Młodziejewskich, zabezpieczonych na Taczałach, jak też sumy po siostrze Rozalii zamężnej Wojnowskiej, w r. 1755 cedował bratankowi Andrzejowu (G. 98 k. 215). Umarł w Żołczu 10 I 1756 (LM Jarząbkowo). Z nieznanej mi żony pozostawił córkę, Annę Wiktorię, ur. w Żołczu, ochrzcz. 9 IX 1756 r. (LB Jarząbkowo).

2. Stanisław, syn Mikołaja i Mańkowskiej, mąż Wiktorii Jerzykowskiej, córki Jana, pisarza grodzkiego kościańskiego, która w r. 1719 skwitowała swego brata Stefana z prowizji od sumy 6.000 zł swego posagu (P. 1171 k. 101). Umarł Stanisław między r. 1729 a 1737, kiedy to wdowa kwitowała tego brata z 1.300 zł z sumy posagowej (Kośc. 319 s. 42). Wyszła 2-o v. w r. 1739 za Antoniego Cisowskiego (Kośc. 324 k. 123v). Umarła między r. 1749 a 1755. Synowie: Andrzej, Wawrzyniec i Mikołaj. Córka Rozalia, ochrzcz. 21 V 1725 r. (LB Września), żona w r. 1755 Walentego Mąkowskiego, nie żyła już w r. 1763.

1) Andrzej, syn Stanisława i Jerzykowskiej, uzyskał w r. 1755 od stryja Andrzeja cesję pewnych sum (G. 98 k. 215). Jako współspadkobierca siostry Rozalii zamężnej Mąkowskiej, w r. 1763 skwitował z 333 złp Michała Jerzykowskiego, dziedzica połowy Oborzysk (Kośc. 329 k. 120). Żył jeszcze 15 IV 1768 r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Mąż Konstancji Jastrzębskiej, córki Franciszka i Doroty Bogorskiej, która w r. 1748 uzyskała zapis 1.000 zł od Antoniego Rokossowskiego, posesora części Gulczewa (G. 98 k. 214). Syn Wojciech Antoni, ur. w Ostrowie, ochrzcz. 23 VII 1759 r. (LB Marzenin).

2) Wawrzyniec, syn Stanisława i Jerzykowskiej, ochrzcz. 6 VIII 1729 r. (LB Września), kwitował w r. 1757 Karola Jerzykowskiego, dziedzica Oborzysk, z 4.000 zł macierzystego posagu(Kośc. 327 k. 149). Współspadkobierca siostry zamężnej Mąkowskiej 1763 r. (Kośc. 329 k. 120). Umarł nagle 23 IX 1768 r., mając lat 36 (!) (LM Św. Trójca, Gniezno). Żona Antonina (Anna) Goczałkowska, córka Andrzeja i Jadwigi Bieczyńskiej, zaślubiona przed r. 1761 (Kośc. 330 k. 190; I Kal. 214/216 k. 207v), kwitowała w r. 1772 brata rodzonego Jana Goczałkowskiego z 200 złp (I Kal. 209/213 k. 20). Żyła jeszcze 30 IV 1788 r. (LB Jarząbkowo), a może i w r. 1800? Syn Kazimierz, córka Anna Magdalena, ur. w Gorzykowie, ochrzcz. 30 VIII 1761 r. (LB Kościan).

Kazimierz, syn Wawrzyńca i Goczałkowskiej, posesor części Skrzypny, mąż Józefy Strobiszewkiej, córki Wojciecha i Joanny Mielęckiej, miał z niej syna Józefa, ur. w Skrzypnie 15 II 1800 r. i córkę Marię Genowefę, ur. tamże 4 VIII 1801 r. (LB Czermin).

3) Mikołaj, syn Stanisława i Jerzykowskiej, wspomniany w r. 1755 (P. 1315 k. 144), współspadkobierca w r. 1763 siostry zamężnej Mąkowskiej (Kośc. 329 k. 120). Mąż Heleny (Katarzyny) Niemojewskiej, córki Jana i Jadwigi Jarczewskiej, która w r. 1766 uzyskała od Mateusza Leśniowskiego, dziedzica wsi Petryki, zapis 2.000 zł (I Kal. 206/208 k. 71). Dzierżawca Rudniczyska w r. 1769 (LB Mikorzyn). Helena zwąc swego męża "uciążliwym", sumy ze soadku po babce macierzystej Annie z Kurowskich Jarczewskiej i po wuju ks. Józefie Jarczewskim, filipinie gostyńskim, cedowała w r. 1774 synowi Józefowi (I Kal. 214/216 k. 187). Nie żył już Mikołaj w 1784 (ib. 224 k. 31). Helena z Niemojwskich zmarła 30 V 1788 r. w wieku 55 lat, pochowana w Koźminie u Bernardynów (A. B. Koźmin, W. 50). Syn Józef. Z córek, Józefa, w latach 1784- 1792 żona Joachima Kurcewskiego, podwojewodziego kaliskiego, zaślubiła 2-o v. 20 VII 1806 r. Józefa Wincentego Bogdańskiego z Orpiszewka, 28-letniego, sama miała mieć lat 40 ("narrabat se haber", LC Lutynia), a więc musiałaby się rodzić ok. r. 1766. Kiedy umarła w Lutuni 16 X 1846 r., wiek jej podano na lat 81, więc data urodzin wahałaby się między r. 1765 a 1766.

Józef, syn Mikołaja i Niemojewskiej, plenipotent ojca w r. 1773 (I Kal. 209/213 k. 64), regens ziemski kaliski 1776 r. (Kośc. 332 k. 168) burgrabia grodzki pyzdrski 1780 r. (I Kal. 220 k. 222v). Uzyskał w r. 1783 od panny Franciszki Olędzkiej cesję sum 3.000 zł pochodzącej z prowizji od sumy 10.000 złp zapisanej na wsi Wiejec (?) przez Macieja Mierzewskiego, komornika granicznego gnieźnieńskiego, a scedowanej jej przez Jana Kwileckiego, kasztelana biechowskiego, obecnego dziedzica Wiejca (I. Kon. 82 k. 406v). Komornik graniczny kaliski, w r. 1784 wypłacił 500 zł węg. posagu swej siostrze Józefie zamężnej Kurowskiej (I. Kal. 224 k. 31). Kwitował t. r. z sumy wdowę Justynę z Niwskich Myszkowską (ib. k. 173). Zastawny posesor Słuszkowa w r. 1785 (ib. 225 k. 326). Innej swej siostrze, Salomei zamężnej Dobieckiej, w r. 1786 wypłacił również 500 zł węg. posagu (ib. 226 k. 17). Trzymał w r. 1788 zastawem w sumie 42.453 zł od Wojciecha Koszutskiego wsie Lutynię i Rudę (ib. 228 k. 366). Był sędzią ziemskim pyzdrskim i śremskim. Nazwany dziedzicem Lutyni. Umarł w Lesznie 30 IX 1802 r. w wieku lat 48, pochowany w Lutyni (LM Lutynia; Nekr. Franciszkanów śrem., tu data zgonu 28 IX; LM Leszno, tu data zgonu 1 X, a wiek 53 lata) . Zob. tablicę 4.

Otuscy h. Samson 4
@tablica

Władysław uzyskał w r. 1665 od Stanisława Wodeckiego zapis 200 zł długu (I. Kon. 58 k. 364). Zofia Szadokierska, wdowa po Władysławie O-im skwitowana w r. 1666 przez Katarzynę Sadowską, wdowa po Janie Jeziorkowskim (ib. k. 419). Owa Zofia, 2-o v. żona Wojciecha Ulejskiego, w r. 1668 zapisała temu mężowi 750 zł długu (Py. 153 s. 79). Oboje małżonkowie Ulejscy wraz z córką Katarzyną O-ą pozywani byli w r. 1672 przez Ludwika Jeziorkowskiego, syna zmarłych Jana i Katarzyny z Sadowskich (P. 199 k. 800v). Oboje Ulejscy i Katarzyna O-a żyli w r. 1676 (I Kon. 60 k. 953v).

Stanisław, zastawny posesor wsi Jabłonki, w imieniu własnym i żony Elżbiety Paczanowskiej, w r. 1675 pozywał Kazimierza Zbierzchowskiego, zastawnego posesora Jarotek (ib. k. 803v). Stanisław, dzierżawca części Sławoszewa, w r. 1680 pozywał dziedzica tych części, Mateusza Kraśnickiego (ib. 63 k. 128v). Katarzyna wyszła przed 13 V 1696 r. za Zygmunta Cywińskiego, nie żyła już w r. 1722. Mikołaj, z dworu Podkoce (sługa dworski), zaślubił 5 X 1722 r. Gertrudę z tegoż dworu (LC Skalmierzyce). Józef (Otucki), chrzestny 2 IV 1725 r. (LB Września). N. (Otucki) umarł w Gnieźnie 13 I 1786 r., mając 72 lata, pochowany na cmentarzu Św. Ducha (LM Św. Trójca, Gniezno).

z Otusza w pow. pozn.
z Otusza w pow. pozn. różni. Jan "Śram" z Otusza miał w r. 1411 termin z Gniewomirem z Dąbrowy (P. 3 k. 156v).Składał t. r. list rezygnacyjny na szóstą część Otusza (ib. k. 162). Nie żył już zapewne w r. 1422 (P. 7 k. 31), a z pewnością w r. 1424 (ib. k. 150). Z pierwszej nieznanej mi żony synowie, Wojciech i Mikołaj. Z drugiej, Anny z Kozłowa, żyjącej jeszcze w r. 1422, były córki: Tomisława, Dorota i Jadwiga (ib. k. 31), które bratu Wojciechowi w r. 1423 stawiały świadków w sprawie działów z Miroszkiem i Mikołajem Siekierką (ib. k. 60v). Wojciech "Śram" z Otusza w r. 1424 płacił tym siostrom sumę 3 grz. (ib. k. 129v) i t. r. zobowiązał się je utrzymywać (ib. k. 150). Żona Wojciecha, Jadwiga miała t. r. sprawę z Gniewomirem, Janem i Pawłem, dziedzicami z Godziszczka (ib. k. 147v), zaś w r. 1424 pozywał ją brat męża, Mikołaj (ib. k. 190). Wojciech od tego brata w r. 1424 w wyniku działów uzyskał zobowiązanie wypłacenia 12 grz. (ib. k. 204). W jeziorze w Otuszu, należącym do Mikołaja z Otusza, mieli w r. 1428 prawo połowu bracia Jan "Tarnka" i Gniewomir (z Grodziszcka) (P. 10 k. 41v).

Małgorzata "dziedzic" z Otusza, matka Mikołaja z Tomic, 1420 r. (P. 6 k. 84). Wojciech, Jan i Michał, bracia rodzeni z Otusza, w r. 1446 pozywali Jana "Tarnkę" z Godziszczka (P. 15 k. 140). Syn Jana O-go, ojciec Jakuba z Sierakowa, już nie żyjącego w r. 1447, kiedy wdowę po nim, Katarzynę pozywał względem posagu Mikołaj Kikowski (P. 17 k. 7v). Do dóbr Jana, syna Świętosława z Otusza, w r. 1448 intromitowany był w skutku sądowego dekretu Potencjan Słapowski (ib. k. 188). Małgorzata z Otusza wdowa po Mikołaju Zborowskim, w r. 1450 (Kośc. 19 k. 37, 91). Ks. Wincenty, Dorota i Małgorzata, brat i siostry, rodzeni z Otusza, w .1496 uzyskali zapis 50 zł węg. długu od Mikołaja Chraplewskiego (P. 856 k. 219).

Otwinowscy, Otfinowscy
Otwinowscy, Otfinowscy, różni. Z Otwinowa w pow. wiślickim wiedli się zarówno O-cy herbu Trąby jak i herbu Gryf. Jan z pow. sandomierskiego, mąż Elżbiety z Młodonina Górnego Dobruchowskiej, córki Marcina, wdowy 1-o v. po Stanisławie Bogusławskim, która prawo do sumy 500 złp z sumy większej 1.000 złp spadkowej po stryju Bartłomieju Dobruchowskim, w r. 1641 scedowała mężowi (G. 80 k. 800). Józef, mąż Zofii Stankarówny, wdowy 1-o v. po Zygmuncie Achlerze, żyjącej w latach 1649-1661 (Kośc. 167 k. 448). Marianna, żona Floriana Gidzielskiego, oboje nie żyli w r. 1695. Agnieszka, starościanka szczerczewska, i jej mąż Rafał Wężyk, miecznik dobrzyński, starosta sieradzki, nie żyli oboje w r. 1730. Kasper, syn zmarłego Wojciecha i Katarzyny Żerońskiej, zaślubił w r. 1780 Mariannę Żerońską, córkę Antoniego i Anieli Waliszewskiej, wdowę 1-o v. Wojciechu Słomowskim, od której t. r., jeszcze przed ślubem, uzyskał zapis 1.500 złp z sumy większej na Chrząstowie w wojew. łęczyckim. Oboje t. r. spisywali wzajemne dożywocie (I. Kal. 220 k. 46, 333). Hilary, w r. 1780 mąż Salomei Rytelskiej, córki Adama i Magdaleny Rzepeckiej, która w r. 1780 od matki uzyskała zapis 3.000 złp posagu (ib. k. 60). Anna, w r. 1781 żona Michała Kraszkowskiego. Aleksander Jaxa z Otwinowa Otwinowski ( a więc Gryfita!), mąż Marianny Sokołowskiej, która w r. 1785 w grodzie siewierskim dawała plenipotencję Janowi Napruszewskiemu (I. Kon. 83 k. 205v).

Otworowscy
Otworowscy Roch i Marianna, rodzice "ur." Kkazimierza, męża Katarzyny Jerzykowskiej, córki Marcina i Anny Jankowskiej, ojca Józefy Teresy, ur. we wsi Węgry 15 IX 1806 r. (LB Gostyczyna).



Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona24252627[28]293031Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników