Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
25262728[29]3031
Orzelscy - Ożegowscy
Otuński (?) Adam, nie żyjący w r. 1712, mąż Marianny Tomickiej, córki Konstantego, kasztelana wieluńskiego, wdowy 1-o v. po Stanisławie Walewskim, chorążym sieradzkim, 3-o v. żony Wojciecha Walewskiego, kasztelanica spicymirskiego, 4-o v. w r. 1712 Władysława Pawłowskiego, stolnika kijowskiego (Z. T. P. 39 k. 922).
z Owczegłów w pow. gnieźn., Piotr, mąż Anny, która w r. 1469 pozywała Piotra z Karczewa (G. 9 k. 6).
Owicka (Owidzka?) h. Dołęga z Prus Królewskkich, Agnieszka O-a wyszła przed 20 IX 1795 r. za Antoniego Pruszaka.
Owieczkowscy h. Wczele, z Owieczek w pow. gnieźn. Beacie O-ej, żonie Jana Łosockiego w r. 1560 towarzyszyL przy transakcji "stryj rodzony" Jan Myślęcki. Stąd wiadomy herb tych O-ch.
Michał, mąż Aleksandry, w posagu za którą Jakub Żydowski w r. 1497 zapisał mu dług 15 grz. i w tej sumie zastawił mu półtora łana osiadłego w Żydowie (G. 17 k. 46v). Stanisław O. łan osiadły w Owieczkach w r. 1498 sprzedał wyderkafem za 10 grz. Michałowi O-mu (ib. k. 83). Stanisław O. jako stryj asystował w r. 1499 przy transakcji "szl." Stanisławowi, synowi zmarłego Stanisława Skubarczewskiego, wójta kłeckiego (P. 1389 k. 15v). Stanisława O-go i jego żonę Annę w r. 1499 arbitrzy godzili ze Zbożnym z Owieczek (G. 18 s. 65). Agnieszka z Owieczek, żona Wojciecha Pomorzanowskiego, podsędka kaliskiego, nie żyła już w r. 1500. Annie O-ej w r. 1501 płacić miał winę Mikołaj Kościelski, wojewoda brzeski-kuj. bowiem wobec niej nie uiścił się z należności (P. 23 k. 13). Michał Dziećmierowski, dziedzic w Owieczkach, w r. 1502 dokonał zapisu na kompromis z Anną O-ą, żoną Stanisława Bojeńskiego (G. 24 k. 160). Jakub O., mąż Katarzyny, która w r. 1502 kwitowała z 40 grz. Mikołaja Budziejewskiego (ib. k. 171). Jakub, mając sobie przez Stanisława, wójta w Kłecku, swego teścia (?), dany zapis wyderkafowy 8 grz. rocznego czynszu za 100 grz. na młynie wodnym "Kuracz", na tej sumie oprawił 40 grz. posagu żonie (P. 1389 k. 287v, 288). Od Stanisława Zakrzewskiego ok. r. 1513 uzyskał poręczene uwolnienia sprzedanego za 80 grz. młyna "Kuracz" na rzece Główna (G. 259 k. 177v). Jakub O. młyn ów sprzedał w r. 1517 za 100 grz. Wojciechowi Pomorzanowskiemu, podsędkowi ziemskiemu kaliskiemu (P. 1392 k. 135). Części Owieczek w r. 1520 sprzedał za 80 grz. Piotrowi Bojeńskiemu (G. 259 k. 303, 335a k. 55v). Żoną Jakuba O-go była w r. 1530 Anna Dziewierzewska, wdowa 1-o v. po Szymonie Goślińskim, która wtedy całą swą część w Dziewierzewie p. kcyń. sprzedała za 400 grz. synowi (z pierwszego małżeństwa?) Dobrogostowi (P. 1393 k. 341).
Michał O. na części w Owieczkach, nabytej od Zbożego O-go, oprawił w r. 1502 posag żonie swego syna Katarzynie (P. 1389 k. 196). Stanisław O., dziedzic w Myślęcinie, w r. 1502 sprzedał swoją część w tej wsi Janowi Myślęckiemu (G. 25 k. 23). Stanisław O. wraz z żoną Anną trzy i pół łany osiadłe w Owieczkach w r. 1503 sprzedali wyderkafem Mikołajowi, Bartłomiejowi i Maciejowi, braciom Chwałkowskim (G. 25 k. 33v). Stanisław O., dziedzic w Owieczkach, w r. 1504 zobowiązał się sprzedać wyderkafem za 10 grz. Michałowi O-mu łan w tej wsi (G. 25 k. 132). Anna O-a, żona Stanisława, dziedziczka w Owieczkowicach (!), w r. 1504 zapisała trzy grzywny rocznego czynszu Janowi z Małej Dębnicy (G. 25 k. 560v). Barbara O-a, żona Mikołaja Łukomskiego, w r. 1514 (G. 25 k. 448). Córce zmarłego Stanisława O-go, Barbarze, mąż jej Mikołaj Lisiecki w r. 1526 oprawił posag 200 zł na połowie części Liśca p. kon. (Py. 23 k. 64v). Barbara O-a, córka Stanisława, nazwana potem żoną Mikołaja Łukomskiego (I. R. Z. Kon. 6 k. 227). Michał O. od Przecława Malczewskiego brał w r. 1504 w zastaw w sumie 10 grz. długu łan osiadły w Malczewie (G. 25 k. 128v). Dorota O-a, wdowa po Bartłomieju Strzeżewskim, ok. r. 1510 2-o v. żona Jakuba Kalskiego (G. 261 k. 22v), pozywała ok. r. 1518 Dobiesława Strzeżewskiego (G. 259 k. 56v). Żyli jeszcze oboje Kalscy w r. 1530 (I. R. Z. Kon. 6 k. 59). Katarzyna O-a ok. r. 1513 pozywała Jadwigę Strzeżewską, żonę Macieja (G. 259 k. 144), Annę O-ą zaś ok. r. 1514 pozywali Dobiesław i Maciej, bracia Strzeżewscy (G. 259 k. 38v).
Zboży, Feliks, Adaukt (Auctus) O. zw. "Pierdzielik" ok. r. 1492 zawierał kompromis z Anną o-ą, zapewne żoną Stanisława Bojeńskiego (G. 259 k. 22). Ożeniony z Urszulą Łagiewnicką, od ojca jej, Strzeżka Łagiewnickiego w r. 1494 uzyskał zobowiązanie uiszczenia t. r. 20 zł węg. posagu za nią (G. 16 k. 61), jednocześnie zaś zobowiązał się oprawić tej żonie 100 zł posagu i 100 zł wiana na swej części Owieczkowic (ib. k. 62). Łan osiadły w tej wsi w r. 1498 sprzedał wyderkafem za 10 grz. Michałowi O-mu (G. 17 k. 97). Godzony był w r. 1499 przez arbitrów ze Stanisławem O-im i żoną jego Anną (G. 18 s. 65). Michała O-go w r. 1501 skwitował z 60 grz. zapisanych na Owieczkach (G. 24 k. 125). Dał t. r. Michałowi swą część w Owieczkach w zamian za łan roli w Dziećmiarowicach p. gnieźn. z dopłatą 100 grz. (P. 1389 k. 145). Od Dobiesława Raczkowskiego t. r. nabył wyderkafem za 60 grz. cztery łany osiadłe i jeden łan pusty w Gorzewie p. gnieźn. (ib. k. 160v). Z Maciejem Rakojackom w r. 1503 zawierał ugodę o młyn wodny w Rakojadach (G. 24 k. 242). Od Jana Grzybowskiego w r. 1503 nabył wyderkafem za 90 grz. dwa i pół łana osiadłych i cztery łany puste w Grzybowie Piątczynie p. gnieźn. (P. 1389 k. 276; G. 25 k. 44). Toczył w r. 1505 sprawę z Janem Grzybowskim "Piątką" o wyderkaf części Grzybowa Piątczynego (P. 862 k. 48), zaś w r. 1510 pozywany był przez Katarzynę Grzybowską, żonę Jakuba Rethunowskiego (?), o wygnanie jej z części Grzybowa (P. 863 k. 309v). Oboje małżonkowie w r. 1511 od Andrzeja Zakrzewskiego kupili za 200 grz. połowę jego dziedziny w Brzeźnie p. pozn. (P. 786 k. 286 ). Nabyte od Jana Grzybowskiego za 90 grz. dwa i pół łanów osiadłych w Piątczynie Grzybowie sprzedał wyderkafem w r. 1511 za taką sumę Maciejowi Szymankowskiemu (P. 786 s. 355; G. 25 k. 356v). Wraz z żoną w r. 1521 połowę Brzeźna sprzedali za 150 grz. Janowi Domasławskiemu, dziedzicowi w tejże wsi (P. 867 k. 511v, 1392 k. 387v). Od Jana Rakojeckiego Zboży kupił wtedy za 150 grz. połowę wsi Rakojady w p. gnieźn. (ib. k. 389), a w r. 1524 za tyleż sprzedał Andrzejowi Zakrzewskiemu, dziedzicowi w Łopiennie (G. 335a k. 90). W r. 1527 mowa jednak o tym, iż od małżonków O-ch kupił za 103 grz. połowę wsi Rakojady z połową tamtejszego młyna Stefan Rakojecki (P. 1393 k. 146v). Zboży nie żył już w r. 1527, kiedy owdowiała Urszula wraz z synem Sebastianem kupowała za 120 grz. od Mikołaja Żyrnickiego część Białężyc w p. pyzdr. (Py. 25 k. 284). Wraz z synem część tę w r. 1529 sprzedała za 150 grz. Marcinowi Bieganowskiemu (Py. 23 k. 80v). Z córek, Beata (Elżbieta) była w latach 1519-1562 żoną Jana Łosockiego, wdową w r. 1564. Petronella i Regina, wspomniane w r. 1528 (P. 871 k. 102v). Regina w r. 1533 już żona Mikołaja Golczewskiego, kwitowała Bogusza Pierzchleńskiego z 20 grz. złożonych dla niej przez Sylwestra (Lasotę) Kretkowskiego, starostę rogozińskiego (Py. 171 k. 75).
Sebastian, syn Zbożego i Łagiewnickiej, wraz z siostrami, Petronellą i Reginą, w r. 1528 zawierał ugodę z Sylwestrem Kretkowskim o rzeczy zabrane przemocą z dworu w Białężycach (ib.). W wyniku tej ugody winien był zapłacić Kretkowskiemu 6 grz., a siostry każda po 20 (ib. k. 189v). Sebastian od Jana Sokolnickiego w r. 1530 kupił za 300 grz. Kościanki w p. pyzdr. (Py. 23 k. 85v). Od szwagra swego, Jana Łosockiego, dziedzica w Gurowie, w r. 1530 nabył za 100 złp jego część w tej wsi oraz sumy wyderkafowe na innej części (I. R. Z. Kon. 6 k. 56v, 60v), a w r. 1532 odsprzedał to za tyleż temu Łosockiemu (G. 29 k. 236, 335a k. 198v). Wraz ze swą żoną, Anną Tomicką, córką Mikołaja, w r. 1537 zapisywał dług 11 grz. Mikołajowi Kębłowskiemu, dziedzicowi w Gorzycach (Py. 171 k. 494). Pozwany w r. 1550 przez Macieja i Jana, braci Sokolnickich, o dług 32 i pół grz. (P. 890 k. 299). Wspólnie ze swą drugą żoną, Jadwigą Przetocką, zapisywał w r. 1552 dług 70 zł Maciejowi Zieleńskiemu (Py. 174 k. 105). Poraniony przez Stanisława Lubomyskiego (Lubomęskiego), umarł z tych ran, a obwołania głowy dokonano przy pogrzebie w kościele w Graboszewie 20 V 1553 r. (Py. 174 k. 347v). Odbyło się to na wezwanie synów Sebastiana: Walentego, Macieja i Marcina. Lubomyski był w r. 1558 pozwany o to zabójstwo przez instygatora (G. 97 k. 406). Owdowiała Jadwiga Tomicka w r. 1554 pozywała synów i córki męża a swoich pasierbów i pasierbice: Walentego, Macieja, Marcina, Reginę, Barbarę, Dorotę, Zofię i Jadwigę (Py. 174 k. 798). Pozywała w r. 1556 wdowę po Ambrożym Wąsoskim, dziedzicu wsi Wąsosze (P. 897 k. 454). Była 2-o v. w r. 1557 żoną Jana Gołutowskiego i kwitowała wtedy z procesu pasierbów (Py. 176 k. 128). Prócz synów wymienionych wyżej, Walentego, Macieja i Marcina, był jeszcze syn Jan, oczywiście też z pierwszej żony, zabity w r. 1551 przez Anzelma Gostomskiego i jego pomocników. Wizji ran dokonano 20 I, a obwołanie głowy miało miejsce przy pogrzebie w Graboszewie (Py. 173 k. 8v). Z córek, o Dorocie nic więcej nie wiem, zapewne zmarła wcześnie. Regina była jeszcze niezamężna w r. 1575, kiedy Piotr Gabliński zapisywał jej dług 100 złp (p. 926 k. 485). Pierwszy jej mąż to w r. 1577 Stanisław Trojanowski, po którym była wdową w r. 1579. Żona 2-o v. w latach 1580-1584 Andrzeja Grabowskiego. Barbara, w latach 1584-1585 żona Walentego Bogusławskiego "Mnicha", wdowa w latach 1589-1592, 2-o v. w r. 1608 żona Piotra Gablińskiego, wdowa w r. 1618, może żyła jeszcze w r. 1624? Zofia, w r. 1588 żona Jana Dzierzbińskiego, nie żyła już w r. 1592. Wreszcie Jadwiga, która będąc już dominikanką u Św. Katarzyny w Poznaniu, w r. 1589 pozywała bratanków, Jana i Piotra (Py. 125 k. 71v). Z synów, o Macieju i Marcinie wiem mało. Obaj chyba pomarli wcześnie. Współdziedziczyli w Kościankach z bratem Walentym. Maciej swoją część tej wsi w r. 1554 sprzedał za 500 złp bratu Walentemu (P. 1396 k. 206v). Żyli jeszcze obaj w r. 1557 (Py. 176 k. 194).
Walenty, syn Sebastiana i Tomickiej, w r. 1553 wraz z braćmi pozywany przez Macieja i Jana, braci Sokolnickich (Py. 174 k. 417; P. 894 k. 649). Niedzielny z braćmi w Kościankach, w r. 1554 winien był wraz z nimi sumę 30 grz. Reginie Tomickiej zamężnej Graboszewskiej (Py. 174 k. 625v). On i bracia byli t. r. kwitowani przez Macieja Sokolnickiego, syna zmarłego Jana, z 32 i pół grz., pozostałych z ceny kupna Kościanek (ib. k. 822). Walenty żonie swej, Barbarze Malczewswkiej, córce Macieja, na połowie Kościanek w r. 1554 oprawił 150 grz. posagu (P. 895 k. 514, 1396 k. 206v). On i bracia w r. 1557 skwitowani przez Reginę Tomicką, teraz żonę Jana Trąmpczyńskiego, z 30 grz. i 2 kop gr. (Py. 176 k. 194). Walenty, dziedzic części Kościanek, w r. 1563 był kwitowany przez Piotra Bieganowskiego ze 100 zł, za które ów Piotr trzymał wyderkafem łan "Pierdzielewski" (Py. 179 k. 189). Barbara z Malczewskich w r. 1566 kwitowała Andrzeja Drachowskiego "Romieję" z 22 grz. (G. 46 k. 30v). Drugiej swej żonie, Annie Goryńskiej, córce Jana, Walenty w r. 1568 oprawił na połowie swych dóbr w Kościankach posag 600 zł (P. 1397 k. 741v). W imieniu opieki nad Anną, córką z pierwszej żony w r. 1571 kwitował Andrzeja Drachowskiego "Romieję" i Katarzynę z Grzybowskich z 22 grz., które w r. 1561 zapisali byli Barbarze z Malczewskich O-ej (G. 51 k. 313). Nie żył już Walenty w r. 1576, kiedy wdowa kwitowała z 10 grz. Jakuba Gorazdowskiego (Py. 113 k. 260v). Anna Goryńska, "pani wienna" w Kościankach, była w r. 1582 2-o v. żoną Kazimierza Skrzetuskiego (Py. 119 k. 102). Skwitowana w r. 1586 przez pasierbicę Annę zamężną Przyrańską (G. 62 k. 360v). Syna Jana O-go w r. 1589 skwitowała ze swej oprawy na Kościankach (Py. 125 k. 110). Pozywała ją w r. 1597 o dług 300 zł córka Katarzyna, żona Mikołaja Zawiszy (Py. 128 k. 111), a uzyskała od tej córki w r. 1602 zobowiązanie dożywotniego wypłacania 12 zł rocznie (Py. 131 k. 202v). Z Malczewskiej córka Anna, której wujowie i opiekuni, Marcin i Piotr Malczewscy w r. 1583 skwitowali z 10 zł jej macochę Annę Goryńską (P. 941 k. 466). Wydana w r. 1586 za Jakuba Przyrańskiego, żyli jeszcze oboje w r. 1599. Z Goryńskiej synowie, Piotr i Jan, oraz córka Katarzyna, w laah 1592-1602 żona Mikołaja Zawiszy. O Piotrze wiem tyle, że w latach 1582-1589 był obok brata współdziedzicem Kościanek (Py. 119 k. 102, 125 k. 71v).
Jan, syn Walentego i Goryńskiej, ur. ok. r. 1569 (wedle zapewnienia matki), współdziedzic obok brata w Kościankach w r. 1582 (ib.), zapisał w r. 1586 Jakubowi Przyrańskiemu, żeniąc się właśnie z jego siostrą Anną O-ą, w posagu za nią 400 złp (G. 62 k. 279v) i t. r. został przez tego szwagra skwitowany z posagowych 200 zł (ib. k. 439). Kwitował w r. 1588 Łukasza Jarkuszewskiego ze 100 zł długu (P. 949 k. 186). Jako "przyjaciel z linii ojczystej" w r. 1604 towarzyszył przy transakcji Jadwidze Jezierskiej, żonie Jana Przyrańskiego (I. Kal. 70 k. 810). Nie żył już w r. 1608. Z nieznanej mi żony pozostawił synów: Bartłomieja, Chryzostoma i Wawrzyńca, którym Jan Sadowski zapisał wtedy dług 70 złp (P. 980 k. 267). Bracia ci, w r. 1609 jeszcze nieletni, w asyście opiekunów pozywali Macieja i Łukasza Strzałkowskich (P. 143 k. 772). Chryzostom chyba w r. 1618 już nie żył? Wawrzyńca w r. 1626 kwitował z 450 zł Stanisław Ułatowski (P. 1017 k. 394). Miał on płacić w r. 1629 podymnego z dwóch dymów w Uścieninie 1 zł (Py. 143 s. 17). Po śmierci brata Bartłomieja działał w r. 1630 jako opiekun jego syna Wojciecha (P. 1023 k. 1365v).
@tablica
Bartłomiej, syn Jana, dziedzic w Kościankach, żenił się w r. 1617 z Jadwigą kołudzką, córką Piotra i Zofii Turzyńskiej i 27 IV, na krótko przed ślubem, uzyskał od jej rodziców zapis 1.000 złp posagu i 200 złp wyprawy (G. 74 k. 23v). Kościanki w r. 1617 sprzedał wyderkafem za 1.600 złp Adamowi Turzyńskiemu (P. 1410 k. 467v), zaś t. r. od teścia Kołudzkiego nabył wyderkafem za 1.200 złp Gałczyno Wielkie w p. gnieźn. (ib. k. 494v). Na połowie Kościanek, uzyskanych z działów z bratem Wawrzyńcem, oprawił w r. 1618 żonie 1.200 złp posagu (P. 1411 k. 195v). Skwitowany w r. 1626 przez tego brata z 1.800 zł na poczet sumy 3.000 zł (P. 1017 k. 661). Kościanki w r. 1628 sprzedał wyderkafem za 3.100 złp Janowi Dachowskiemu juniorowi (P. 1416 k. 103v), który intromitował się tam w r. 1629 (Py. 143 k. 42v). Oboje małżonkowie żyli w r. 1630 (P. 1023 k. 94). Już t. r. po śmierci Bartłomieja Wawrzyniec jako opiekun syna jego, Wojciecha, prolongował termin uiszczenia sumy 2.000 zł, za którą Andrzej Morawski rodzicom Wojciecha, sprzedał był w r. 1629 wuderkafem wieś Złotniki (P. 1023 k. 1356v). Jadwiga z Kołudzkich nie żyła już w r. 1646, a ponieważ mowa o tym, iż zmarła bezpotomnie, wnosić można, iż nie żył wtedy syn jej Wojciech O. (W. 82 k. 15v). Zob. tablicę.
Owieczkowscy, różni, z Owieczek, wsi zwanej też niekiedy Owieczkowicami, w pow. gnieźn. Czestek z Dębnicy (z Owieczkowic?) nie żył w r. 1424, kiedy wdowa Małgorzata z Owieczkowic pozywana była przez braci z Woli (G. 3 k. 208). Mikołaj niegdy z Owieczkowic trzecią część tej wsi w r. 1436 sprzedał za 400 grz. Wojciechowi, dziedzicowi w Popowie (P. 1378 k. 66v), a Wojciech na połowie folwarku w Polskiej Dębnicy, na tamtejszych łąkach, stawie rybnym, połowie młyna i sześciu kmieciach w Dębnicy Niemieckiej zapisał mu t. r. wyderkafem 200 grz. (ib.). Mikołaj z Owieczkowic na swej połowie wsi (zachowując połowę dla siebie) w r. 1435 oprawił posag 60 grz. żonie Jadwidze (P. 1378 k. 85). Mikołaj O. otrzymał w r. 1437 od Wojciecha z Popowa części w Owieczkowicach (ib. k. 127v). Stanisław, dziedzic w Owieczkowicach, był w r. 1449 pozywany przez Beatę, córkę Agnieszki z Dziećmiarowic (G. 7 k. 56). Pozywali Stanisława w latach 1449 i 1452 Paweł, Andrzej, Maciej i Michał, synowie zmarłego Mikołaja z Wielkiego Rzągowa (G. 7 k. 29v, 173). Jakub z Owieczkowic w r. 1452 pozywał Jana Kamieńskiego (G. 7 k. 306). Wojciech niegdy z Wielkiej Dębnicy, mąż Anny, która w r. 1449 nabyła trzy części Owieczkowic (G. 7 k. 18v). Ta sama chyba Anna, wdowa po Wojciechu O-im, dziedziczka ojcowizny w Owieczkowicach, była matką Stanisława, który w r. 1472 pozwany był przez Jana Noskowskiego (G. 20 k. 255v). Anna w r. 1476 nazwana wdową po Wojciechu z Dębnicy a matką Stanisława z Owieczek (G. 21 k. 28v). Zapewne tego samego Stanisława O-go żoną była Anna, która w r. 1477 swoją trzecią część połowy wsi Głębokie p. gnieźn. sprzedała za 116 i pół grz. Przedpełkowi Głębockiemu (P. 1386 k. 74). Anna ta wespół ze swą siostrą Katarzyną, żoną Jana Pląskowskiego, toczyła w r. 1479 sprawę z Agnieszką, wdową po Przedpełku z Głębockiego, i jej dziećmi (G. 10 k. 85v). Stanisław O. z Owieczkowic w r. 1482 zapisał dług 1 grz. Beacie, córce Wojciecha z Wysławic (G. 12 k. 2v). Może tych samych małżonków, Stanisława i Annę w r. 1499 arbitrzy godzili ze Zbożym z Owieczek, o którym wyżej pod O-imi h. Wczele (G. 18 s. 65). Jan z Owieczek nie żył już w r. 1459, kiedy wdowa po nim Jadwiga pozywana była przez Marcina z Gorynina (G. 7 k. 182v). Owdowiała Jadwiga występowała w latach 1462-1464 obok syna Stanisława (G. 20 k. 8, 65v). Stanisława tego w r. 1462 pozywała Anna, wdowa po Wojciechu Jarkuszewskim ze Strychowa (G. 20 k. 14). Chyba innym synem Jana i Jadwigi był Jakub O. cz. Dziećmiarowski, któremu matka Jadwiga O-a na dwóch częściach ojczystych w Owieczkowicach w r. 1473 zapisała 30 grz. (P. 1383 k. 214v). Jakub O. na trzeciej części w Małych Dziećmiarowicach, odziedziczonych prawem blizszości po śmierci Bronisza z Dziećmiarowic, oprawił w r. 1471 żonie Annie posag 40 grz. (P. 1385 k. 102). Anna O-a, dziedziczka w Owieczkowicach, w latach 1485-1502 żona Stanisława Bojeńskiego, O-go, Judzkiego, zw. Liszcz, Lis (G. 12 k. 113, 13 k. 85, 22 k. 8v, 66, 101v). Chyba identyczny z tym Stanisławem Bojeńskim Stanisław O. "Blyszcz", działający w r. 1489 (G. 22 k. 119v). Mężowi temu na części w Owieczkowicach, należnej jej w dziale z siostrami, zapisała w r. 1492 sumę 150 zł węg. (G. 15 k. 152). Należała do liczby spadkobierczyń wuja Mikołaja Szarlejskiego, wojewody brzeskiego- kuj. (P. 856 k. 102v; G. 22 k. 106, 138v). Części w Owieczkach sprzedała wyderkafem za 200 zł węg. mężowi (P. 1383 k. 89v). Stanisławowi O-mu "Lisowi" (?) Jan Kakowski (?) w r. 1496 sprzedał za 100 grz. połowę Myślęcina (ib. k. 127). Wobec tego należałoby tego Stanisława zaliczyć może do Wczelów? Anna O-a, żona Stanisława Bojeńskiego, w r. 1502 zapisywała się na kompromis z Michałem Dziećmierowskim, dziedzicem w Owieczkach (G. 24 k. 160). Anna O-a (czy ta sama?) wraz z Maciejem z Łabiszyna miała w r. 1486 sprawę z Barbarą i Agnieszką, siostrami z Rudnicza, o spadek po Wojciechu "Czestku" Goryńskim (G. 22 k. 36v). Michał O., mąż Świątochny, matki Jana, która wtedy wraz ze swymi siostrami, Małgorzatą i Zofią, żoną opatrzn. Jerzego, krawca w Koninie, ich część dziedziczną w Wielkim Czyżewie sprzedała za 70 grz. Janowi "Świdrowi" z Czyżewa, zaś od męża dostała jednocześnie oprawę 23 grz. posagu na połowie części w Owieczkach (P. 1387 k. 179). Obojgu tym małżonkom Mikołaj Rychwalski, dziedzic Rychwału, w r. 1492 zapisał dług 10 grz. (I. R. Kon. 1 k. 220v).
Owłoczyńska h. Suchekomnaty, Joanna z Owłoczyna, w r. 1682 żona Michała z Lubieńca Lubienieckiego, burgrabiego włodzimierskiego.
Owsiani Orłowscy h. Rawicz. Pisali się zrazu Owsianymi, potem Owsianymi cz. Orłowskimi lub tylko Orłowskimi. Wawrzyniec Owsiany, dziedzic Strzedzewa, Strzesżewa (Strzyżewa) w p. ostrzesz., w r. 1558 kwitował Piotra Chwalczewskiego, podkomorzego kaliskiego, z wydania poddanego zbiegłego ze Strzedzewa (!) do Świnkowa (I. Kal. 23 s. 894). Był chorążym łęczyckim w r. 1564, kiedy jego i żonę jego, Małgorzatę Padniewską kwitował Florian Szyszkowski (ib. 29 s. 364). Małgorzata w r. 1570 aprobowała wydzierżawienie przez męża części jego dóbr podległych jej oprawie we wsi Wola Prosprowa w pow. orłowskim Andrzejowi Świeżewskiemu (I. Kal. 36 s. 994). Żył Wawrzyniec jeszcze w r. 1584 (ib. 50 s. 504). Synowie jego, Stanisław i Jan, oraz zapewne córka Jadwiga, dziedziczka części Strzyżewa (R. Kal. 8 k. 46), żona 1-o v. Pawła Rostogi, 2-o v. w latach 1608-1611 Stanisława Węgierskiego. Z synów, Stanisław w r. 1582 zapisywał 115 złp długu Florianowi Szyszkowskiemu (ib. 48 s. 363). Na połowie części wsi Strzeżewo i pustki Bruszkowy p. ostrzesz. w r. 1589 oprawił 600 zł posagu żonie swej, Małgorzacie Gołkowskiej, córce Magnusa, podstarościego ostrzeszowskiego (R. Kal. 6 s. 246). Oboje w r. 1592 zapisali dług 100 złp bratowej Katarzynie Śliwnickiej, żonie Jana O-go (I. Kal. 59 s. 84) i t. r. złożyli w kancelarii grodu kaliskiego 50 złp, resztę z 200 złp winnych Mikołajowi Potworowskiemu (ib. s. 177). Jan, syn Wawrzyńca, w r. 1584 zapisywał dług 30 grz. Mikołajowi Potworowskiemu (ib. 50 s. 504), i t. r. 100 zł długu pannie Małgorzacie Śliwnickiej (ib. s. 1075). Żona Jana, Katarzyna Śliwnicka, wdowa 1-o v. po Jakubie Gorzyckim, swoją oprawną część w Gorzycach t. r. wydzierżawiła małżonkom, Rudnickim (ib. s. 1076). Jan od Jakuba Śliwnickiego w r. 1591 kupił za 44 zł kmiecia Walentego Susza z Chotowa w p. kal. wraz z jego dziećmi i dobrami, które trzyma "iure colonorum" czynszami, robociznami i dochodami (R. Kal. 6 s. 580). Umarł między r. 1592 (I. Kal. 59 s. 564), a 1596, kiedy owdowiała Katarzyna od Łukasza Krzyżankowskiego wydzierżawiła części Krzyżanek w p. kośc. (Kośc. 276 k. 153). Już w r. 1603 była 2-o v. żoną Marcina Jutroskiego (P. 973 k. 136). Synem Jana, nie żyjącego już w r. 1605, a piszącego się niekiedy O-ym cz. Orłowskim, był Mikołaj O-ny cz. Orłowski, względnie Orłowski cz. Owsiany, tylko z rzadka O-ny, który w r. 1604 zobowiązał się wobec Stanisława Śliwnickiego, iż stawi Katarzynę Śliwnicką, teraz 2-o v. Jutroską, celem skwitowania ze 100 zł (I. Kal. 70 k. 682v). Żyła jeszcze w r. 1612 (ib. 78 s. 673). Mikołaj w r. 1605 zapisywał 60 zł długu Jakubowi Żbikowskiemu (I. Kon. 32 k. 303). Ze swą żoną Jadwigą Gorzewską, córką Jakuba z pow. konińskiego, w r. 1608 spisywał wzajemne dożywocie (I. i D. Z. Kal. 28 k. 168), ponowione w r. 1612 (R. Kal. 8 k. 219). Kwitował w r. 1608 Annę Jurkowską, żonę Jakuba Kluczewskiego, z 50 złp rocznego czynszu od sumy 1.200 złp (P. 980 k. 103). Jadwiga Gorzewska dobra rodzicielskie dała w r. 1611 Janowi (P. 1407 k. 531v). Kwitowała w r. 1612 Andrzeja Śliwnickiego z 1.000 zł, za którą to sumę trzymała od niego zastawem części Śliwnik (I. Kal. 78 s. 637). Od Andrzeja Pigłowskiego i Katarzyny z Bieniewskich t. r. brała zastawem za 900 zł części wsi Bunino (ib. s. 639). Mikołaj w r. 1615 oprawił jej 900 zł posagu (R. Kal. 8 k. 425). Odziedziczonego po ojcu kmiecia z Chotowa wraz z jego trzymanymi "iure colonorum" gruntami w r. 1614 sprzedał za 44 zł Stanisławowi Rossoskiemu (ib. k. 469v). Jadwiga wraz ze swą siostrą Barbarą, żoną Mańkowskiego, w r. 1625 kupiła od brata Hieronima Gorzewskiego za 5.000 złp wieś Szczury w p. kal. (Ws. 206 k. 88v). Oboje małżonkowie w r. 1631 byli kwitowani z 200 złp przez Piotra Śliwnickiego (I. kal. 97a s. 96). Jadwiga od swego szwagra Jana Mańkowskiego wydzierżawiła w r. 1638 część wsi Momoty (ib. 104b s. 1033), zaś w r. 1641 skwitowała go z 650 zł (ib. 107a s. 470). Uzyskała w r. 1647 zapis długu 550 złp od Andrzeja Mielęckiego, dziedzica Ociąża i Słaborowic (ib. 113 s. 1037). Oboje małżonkowie w r. 1649 kwitowali ze 100 zł Walentego Wyleżyńskiego (ib. 115 s. 538). Jadwiga w r. 1652 uzyskała zapis od córki Doroty zamężnej Rościeskiej (I. Kal. 118 s. 765), a w r. 1657 zobowiązała się rezygnować synowi Aleksandrowi swoją część Czachór. Mikołaj O. żył jeszcze wtedy (ib. 122 s. 60). Nie żyli już oboje w r. 1661 (ib. 125 s. 1150). Synowie ich, Aleksander, o którym niżej, i Stefan, ur. w Głuchowie, ochrzcz. 26 I 1623 r. (LB Droszew), zapewne zmarły młodo. Z córek, Barbara, w latach 1644-1647 żona Stanisława Napolskiego. Anna, chrzestna 16 X i 20 XI 1644 r. (LB Droszew), w latach 1647-1649 żona Łukasza Parzynczewskiego (Parzeniczewskiego). Dorota, w latach 1649-1652 żona Wojciecha Rościeskiego. Katarzyna, chrzestna 7 IV 1641 r. (LB Siemowo), wyszła w r. 1652, krótko po 5 I za Jana Bogwiedzkiego, oboje żyli jeszcze w r. 1664.
Aleksander, syn Mikołaja i Gorzewskiej, w r. 1649 cedował ojcu sumę 100 zł zapisaną sobie przez Andrzeja Gałęskiego "Panka" (I. Kal. 115 s. 529). Z dzierżawy ojcowskiej, Słaborowie, z 5 dymów miał w r. 1652 płacić podwójnego podymnego 5 zł i tyleż z 5 dymów ojcowskiej części tej wsi (Rel. Kal. 31a k. 257v, 264). Stanisława Zakrzewskiego w r. 1655 kwitował z prowizji od sumy 2.000 zł (I. Kal. 121 s. 13). Zapewne był już wtedy mężem Doroty Zakrzewskiej, córki Stanisława i Zofii Lisieckiej (ib. 125 s. 1093). Tej Dorocie, już żonie Aleksandra, Stanisław Skrzetuski w r. 1661 zapisał dług 2.000 zł (Ws. 63 k. 306v). Obojgu małżonkom Jan Karski i Marianna z Dąbrowskich t. r. scedowali za konsensem królewskim z 21 IV wójtostwo w mieście Grabowie w p. ostrzeszowskim (I. Kal. 125 s. 896). Aleksander części Czachór odziedziczone po rodzicach zastawił t. r. za 700 zł Łucji Kuczkowskiej, wdowie po Macieju Mierzewskim (ib. s. 1150). Kwitowała Dorota w r. 1665 Stanisława Skrzetuskiego, dziedzica Pabianowa, z 400 zł, z sumy oryginalnej 2.000 zł (ib. 126 s. 854) i znów w r. 1669 z 300 zł (ib. 129 s. 9). Będąc już wdową sumę 2.000 zł zapisaną przez tego Skrzetuskiego scedowała w r. 1672 jego synowi Andrzejowi (Py. 154 s. 58). Synowie Akleksandra: Kazimierz, Jan, Jakub, Wojciech, córka Anna, wszyscy wspomniani w r. 1681 (I. Kal. 140 k. 366).
Jakub, syn Aleksandra i Zakrzewskiej, w r. 1689 żonie swej Zofii Kocińskiej, córce Mikołaja i Marianny Otorowskiej, zobowiązał się dać na połowie dóbr oprawę 2.000 zł posagu (Ws. 76 k. 161v). Oboje od Marianny Szołdrskiej, wdowy po Kazimierzu Cholińskim, w r. 1690 wydzierżawili na trzy lata dobra: Chojno, Zawada i Kubeczki w p. kośc. (Kośc. 307 k. 273). Od Marianny z Otorowskich Kicińskiej t. r. odebrali posagową sumę 3.000 zł sióstr Zofii, więc Teresy, Krystyny i Anny Kicińskich (Kośc. 356 k. 108). Był Jakub w r. 1695 posesorem wójtostwa śremskiego (LB Śrem). W imieniu własnym i żony w r. 1712 pozywał Stanisława Kotarbskiego, dziedzica Ostrowa (P. 285 k. 135). Oboje od Jerzego Hieronima Latalskiego w r. 1713 brali pod zakładem 5.000 zł w zastaw wieś Bojenice w p. gnieźn. (G. 93 k. 152), którego w r. 1715 skwitowali (P. 1149 I k. 170v). Posesorzy wsi Suchoręcz i Suchoręczek w p. kcyń., skwitowani w r. 1720 z 1.010 złp przez Filipa Hulewicza (I. Kon. 75 k. 227). Nie żył już Jakub w r. 1728, kiedy wdowa zawierała z Andrzejem Raczyńskim, posesorem Dziadkowa, kontrakt dotyczący tych dóbr (G. 96 k. 122). Synowie: Wojciech, ur. 20 IV t. r. (LB, LM Golejewko). Kazimierz, ochrzcz. 2 II 1695 r. (LB Śrem), niewątpliwie identyczny z ks. Kazimierzem O-m Orłowskim, proboszczem w Grodzisku, który w r. 1733 występował wspólnie z Teresą z icińskich 1-o v. Borkową, 2-o v. Kortowską (G. 96 k. 491). Zob. tablicę.
@tablica
Jan O-ny, syn zmarłego Baltazara, dziedzic wsi Szwiecka Wola i Jagniątki Małe w pow. łęczyckim, w r. 1574 zapisał dług 580 zł Stanisławowi Jagniątkowskiemu z Małych Jagniątek (I. Kal. 42 s. 281).
Ludwik O-ny i Anna z Nieszkowskich, z Nadziejewa, rodzice Barby, ur. ok. r. 1791, która 17 X 1821 r. wyszła za Franciszka Zakobylskiego (Zakobielskiego). kontrolera w Środzie (LC Mądre). Tadeusz i Jadwiga, oboje z Prus Zachodnich, chrzestni 16 XII 1912 r. (LB Dolsk).
Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
25262728[29]3031
