Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[154]

Bnińscy - Borowscy
Bojanowscy h. Junosza
Sebastian, syn Jana Samuela i Błędowskiej, w r. 1697 wydzierżawił Tarchalin od małżonków Łętkowskich (Ws. 77 II k. 33). W r. 1698 oprawił posag 10.000 zł żonie swej Barbarze Kośmidrównie Gruszczyńskiej, córce Wojciecha i Barbary Bronikowskiej (P. 1135 VIII k. 44). Zawierał w r. 1702 kontrakt kupna wsi Szadek oraz części wsi Pamięcino i Żegocino w p. kal. od Adama Radońskiego (Ws. 77 IV k. 37), zaś w r. 1732 od Jana Zygmunta Złotnickiego dostał zobowiązanie sprzedaży za 94.500 zł wsi Spławie w p. kośc. (Ws. 84 k. 43). Kontrakt kupna tej wsi został spisany już w 1731 r. (Kośc. 170 k. 246). W r. 1735 tytułował się już dziedzicem Spławia (P. 1240 k. 84, 86). Umarł między r. 1735 i 1737 (P. 1248 k. 108). Wdowa, zaspokojona przez syna, skasowała w r. 1743 swą oprawę na 10.000 zł, otrzymaną w r. 1698, skasowała również zapis wzajemnego dożywocia (Kośc. 322 k. 78). Nie żył już w r. 1759 (Kc. 144 k. 44v). Synowie Sebastiana i Barbary: Franciszek, o którym niżej, Dymitr Adam, ochrzcz. 6 XI 1701 r. (LB Kobylin).

Franciszek Józef, syn Sebastiana i Gruszczyńskiej, ur. 6 VIII 1697 r. w Kuczynie Wielkiej (LB Krobia), zaślubił 12 VIII 1726 r. Franciszkę Turobojską, wdowę 1-o v. po Łukaszu Kołaczkowskim, pisarzu grodzkim kaliskim, córkę Michała, sędziego grodzkiego wałeckiego, i Teresy Strzeleckiej, z którą to żoną spisał dożywocie w r. 1729 (LC Lutogniew; P. 1220 k. 24v). Odebrawszy od Józefa Potockiego, wojewody kijowskiego, posagową sumę żony 35.000 zł zabezpieczoną na wsiach z klucza krotoszyńskiego Lutogniewie i Bożacinie, obrócił owe pięniadze na kupienie od braci Stanisława i Wojciecha Opalińskich wsi Dokowy Mokre cz. Kościelne i części wsi Dokowy Suche w p. pozn. Zobowiązanie do sprzedaży tych dóbr dostał od nich w r. 1729 (P. 1220 k. 41v). Franciszka Turobojska żyła jeszcze w r. 1731, kiedy to 29 XI chrzcił urodzoną z niej w Dokowach Mokrych córkę Jozefinę (LB Dakowy). Nie żyła już 26 III 1732 r., kiedy spisano inwentarz pozostałych po niej rzeczy (Kośc. 167 k. 339). Już t. r. Franciszek wraz ze swą drugą żoną Anną Skrzetuską, wdową po Franciszku Jemielskim, kasztelanicu nakielskim, wydzierżawił na trzy lata Michałowi Grotowi Dziewierzewo w p. kcyń. (Kc. 137 k. 47v). Był w r. 1733 sędzią kapturowym województwa poznańskiego (ib. k. 113v). Dożywocie z drugą żoną spisał w r. 1735 (Kośc. 170 k. 102v). Od Jana Złotnickiego, podstolica poznańskiego, kupił w r. 1737 za 94.500 zł Spławie, właściwie utwierdzając tym tylko dawniejszą transakcję ojca (P. 1248 k. 108). T. r. Dokowy Mokre cz. Kościelne oraz części wsi Dokowy Suche sprzedał za 137.000 zł Hieronimowi Kołaczkowskiemu, sędziemu ziemskiemu wschowskiemu (P. 1348 k. 72). W r. 1740 nazwany dziedzicem Wapna, Ruśca, Stołężyna w p. kcyń. (Kc. 139 k. 190v). Spławie sprzedał w r. 1743 zrazu za 15.000 zł Michałowi Kazimierzowi Miedźwiedzkiemu, burgrabiemu poznańskiemu (P. 1270 k. 103v), ale transakcja ta nie doszła do skutku i wieś tę t. r. sprzedał Łukaszowi Kwileckiemu, kasztelanowi lędzkiemu (P. 1271 k. 103; Kośc. 323 k. 190). Od Józefa Kwiatkowskiego kupił w r. 1745 za 23.050 zł wieś Zdzarowite w p. gnieźn. (P. 1281 k. 123v) i t. r. od braci Franciszka i Antoniego Przanowskich za 60.530 zł miasto Kiszkowo z przyległymi wsiami Rybienkiem i Brudzewkiem w p. gnieźn. (ib. k. 130). Działał w r. 1750 jako plenipotent królowej Marii Leszczyńskiej (P. 1299 k. 16v). W r. 1759 nazwany dziedzicem Srebrnej Górki, Ruśca, Wapna, Stołężyna i Podolina (Kc. 144 k. 87). Jako syn Sebastiana i Gruszczyńskiej, wnuk Jana Samuela, prawnuk Piotra, dziedzic dóbr Gujsko i Podlesie w ziemi dobrzyńskiej, dał w r. 1762 owe dobra Mikołajowi B., synowi Walentego, swemu zaś bratankowi "ze stryjecznych stryjecznemu" (P. 1334 k. 73v). Zastanawiające jest to dziedziczenie Gujska i Podlesia, bowiem te wsie, jak to zobaczymy niżej, wniosła w dom Bojanowskich Sokołowska, żona Macieja B., brata Gabriela prapradziada Franciszka. Może dokonała się jakaś nieznana mi transakcja między Piotrem pradziadem Franciszka i którymś z jego stryjecznych braci, synów Macieja? Pewne części w Kiszkowie i wsiach przyległych nabył Franciszek w r. 1763 za 1.250 zł od Stefana Przanowskiego (P. 1336 k. 25; G. 99 k. 440v). Będąc bezdzietnym (widocznie więc wspomniana wyżej córka z pierwszej żony już nie żyła) swe dobra Kiszkowo, Rybno, Brudzewko, Zdzarowite w p. gnieźn. dał w r. 1764 wspomnianemu wyżej Mikołajowi B. (P. 1338 k. 31v). Nie żył już w r. 1766, kiedy owdowiała Anna Skrzetuska występowała jako dziedziczka Górek Kościelnych (Kc. 147 k. 120v).

Trudno mi ściśle określić stopień pokrewieństwa owego Franciszkowego (bratanka) "ze stryjecznych stryjecznego". Pojęcie brata stryjecznego było nader rozciagłe. Walenty, ekonom w Raszkowie z żony Katarzyny Łabuzinskiej miał dzieci ochrzczone kolejno w Raszkowie: Wojciech 16 IV 1732 r., Jan Nepomucen Józef 26 IV 1733 r., Mikołaj z Tolentino 8 IX 1734 r., Anna Marianna 28 V 1736 r. (LB Raszków). Walenty i Katarzyna nie żyli już w r. 1762 (P. 1334 k. 73v). Syn ich Mikołaj nabyte od "stryja" Franciszka w r. 1764 dobra Kiszkowo, Rybno, Brudzewko, Zdzarowite sprzedał w r. 1767 Józefowi Radzimińskiemu (Kc. 147 k. 168v).

b. Zygmunt, syn Piotra i Borzysławskiej, wspomniany w r. 1666 (I. Kal. 126 s. 319), mąż w r. 1669 Anny Rosnowskiej, córki Wawrzyńca i Anny Rapackiej (ib. 129 s. 887). Oboje wspomniani w r. 1682 wraz z nieletnią córką Marianną (I. Kon. 63 k. 862), potem żoną Jana Galińskiego, żyjącą w początkach XVIII w. (Boniecki). Może tego to Zygmunta synem był Władysław, który w r. 1743 na swych dobrach Kowalskie i Bugaj w p. gnieźn. zapisał sumę dłużną 12.000 zł bratu swemu Janowi, generałowi majorowi wojsk pruskich? (Ws. 88 k. 39).

(3) Łukasz, syn Gabriela i Dawidowskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1627 (I. Kal. 93 s. 180). W r. 1638 oprawił 7.250 zł posagu żonie swej Krystynie z Wierzbna Pawłowskiej (P. 1419 k. 382v), córce Macieja i Anny Robaczyńskiej, która t. r. wraz ze swą siostrą Rozrażewską sprzedała odziedziczone po ojcu części w Krąpiewie, Wielkim Bodzewie, Żułkowie i w pustce Leciejewo za 20.500 zł Andrzejowi Pogorzelskiemu, kasztelanowi rogozińskiemu (P. 1419 k. 1037v). Od Piotra Napruszewskiego kupił w r. 1639 za 22.500 zł Cerekwicę Wielką z folwarkiem Strzyżewem w p. pyzdr. (P. 1419 k. 1176). Żona jego współspadkobierczyni stryja Jana Pawłowskiego części po nim w Pawłowicach Robczysku w p. kośc. sprzedała w r. 1642 za 5.000 zł Janowi Gorzyckiemu (P. 1420 k. 910). Łukasz od brata Władysława kupił t. r. za 17.000 zł Cerekwicę Zawodną cz. Kościelną (ib. k. 889). Dla dzieci zrodzonych z Pawłowskiej mianował w r. 1651 opiekunami: Stefana B. z Gołaszyna, Swiętosława i Jarosława B-ch (Kośc. 302 k. 520v). Drugą żoną Łukasza była Jadwiga Watta Kosicka, córka Andrzeja i Agnieszki Kurnatowskiej, która mu wniosła 4.000 zł posagu (P. 213 I k. 17v). Zabił ją w Cerekwicy w r. 1660, krótko przed 30 IV, Tomasz Kotarbski, trzymający od Łukasza sposobem zastawu część Cerekwicy. Łukasz jeszcze wtedy żył (Py. 63 k. 110v), ale nie żył już w r. 1661 (Py. 153 s. 12). Synowie z Pawłowskiej: Samuel, Kazimierz, Zygmunt, Wojciech, Stanisław, Franciszek, Gabriel. Córki: Dorota, w l. 1688-98 żona Jana Grzybowskiego, Teresa, niezamężna w l. 1687-96 (P. 1113 I k. 93v; I. Kal. 152 s. 33; Ws. 63 k. 755v). Z Kosickiej był syn Andrzej, który w 1681 r. działając w asyście wuja Stanisława Kosickiego (więc jeszcze nieletni) brał w zastaw na jeden rok od Jana Korytowskiego i żony jego Zofii z Pierskich za 2.000 zł wieś Kunowo w p. pozn. (P. 213 I k. 17).

a. Samuel, syn Łukasza i Pawłowskiej, wspólnie z bratem Wojciechem zabili 9 VIII 1660 r. w Cerekwicy Tomasza Pawłowskiego (Kośc. 131 k. 33v). W r. 1662 oprawił na Cerekwicy i Strzyżewku posag 2.000 zł żonie swej Ewie Malczewskiej, córce Wojciecha (P. 1072 VI k. 879v; I. Kal. 161 s. 80). W r. 1664 w imieniu swoim i braci wyderkował Cerekwicę Wielką za 5.000 zł Barbarze z Rynarzewskich Sławińskiej (P. 1425 k. 686), a w 1665 r. wraz z bratem Kazimierzem zastawili tę wieś za 8.000 zł Annie z Kembłowskich Siekierzeckiej (P. 1076 k. 381v). W r. 1684 wystęował jako posesor części macierzystych w Cerekwicy (P. 1107 I k. 20). Z bratem Stanisławem i bratankiem Andrzejem sprzedał w r. 1696 Cerekwicę Wielką, Małą i Zawodną oraz Strzyżewko za 31.382 zł Jakubowi B. (I. Kal. 152 s. 31). Żył jeszcze w r. 1700 (P. 1139 IX k. 99v). Może to ten sam Samuel był w r. 1702 mężem Jadwigi Sieklickiej, córki Stanisława i Agnieszki Konarzewskiej? (Kośc. 308 s. 794). Malczewska była bezpotomna.

b. Kazimierz, syn Łukasza i Pawłowskiej, wystepował w l. 1664-84 (P. 1107 VII k. 48; 1425 k. 686), nie żył już w r. 1690 (I. Kal. 146 s. 70). Z żony Bogumiły Siekierzeckiej, nie żyjącej już w r. 1690 (ib.), syn Andrzej i córki: Marianna, zaślubiona 13 IV 1695 r. Janowi Czachórskiemu (LC Skalmierzyce), Katarzyna, niezamężna w r. 1690 (I. Kal. 146 s. 70), w l. 1696-1718 żona Stefana Kuleszy, Dorota, niezamężna w l. 1690-1735 (ib.; P. 1240 k. 33v). Andrzej w r. 1696 pozostawał pod opieką stryjów (I. Kal. 152 s. 31), zawierał 20 IX 1701 r. kontrakt dotyczący wyposażenia siostry Czachórskiej. Nie żył w r. 1726 (Ws. 81 s. 55v).

c. Zygmunt, syn Łukasza i Pawłowskiej, wystepował w l. 1664-92 (P. 1076 k. 381v, 849; 1425 k. 686; Py. 156 s. 87).

d. Wojciech, syn Łukasza i Pawłowskiej, wspomniany już w r. 1664 (P. 1425 k. 686). Oczywiście ten sam Wojciech nazwany dawnym dziedzicem Cerekwicy, nie żył już w r. 1681 i był mężem Elżbiety Gałęskiej, wdowy 1-o v. po Pawle Morawskim, 2-o v. po Janie Gałęskim, a po śmierci B-go 4-o v. żony Aleksandra Głuchowsiego. Elżbieta była bezpotomna i nie żyła już w r. 1700. Syn Wojciecha, Wojciech, małoletni w r. 1696 (I. Kal. 152 s. 33), nie żył już widocznie w r. 1700.

e. Stanisław, syn Łukasza i Pawłowskiej, wspomniany w r. 1664 (P. 1425 k. 686), występował w r. 1687 wraz ze swymi siostrami Teresą i Dorotą jako dziedzic obok nich Cerekwicy Zawodnej (P. 1113 I k. 93v). W r. 1694 części macierzyste w Cerekwicy Wielkiej i Zawodnej oraz części w Strzyżewku sprzedał za 1.600 zł Józefowi Antoniemu B. (P. 1128 XIV k. 59), ale w r. 1695 odkupił je od niego z powrotem za taką samą sumę (P. 1139 II k. 54). W r. 1696 wraz z bratem Samuelem i bratankiem Andrzejem sprzedał te dobra za 31.382 zł Jakubowi B., bratu Józefa Antoniego (I. Kal. 152 s. 32).

f. Franciszek, syn Łukasza i Pawłowskiej, współdziedzic Cerekwicy wspominany w l. 1664-65 (P. 1076 k. 381v, 849; 1107 VII k. 48), nie żył już zapewne w r. 1692 (Py. 156 s. 87).

g. Gabriel, syn Łukasza i Pawłowskiej (nazwany raz Łukaszem), współdziedzic Cerekwicy w l. 1665-1684 (P. 1076 k. 381v; 849; 1107 I k. 20), nie żył zapewne w r. 1696 (I. Kal. 152 s. 33).

2) Maciej, syn Marcina i Dobrzyckiej, pisał się z Gołaszyna, od Mikołaja Łąckiego, chorążego poznańskiego kupił w r. 1592 za 15.000 zł części Witaszyc i Słupi w p. kal. (P. 1400 k. 946; R. Kal. 6 k. 660v). Od ojca jako swój wydział ojcowizny dostał w r. 1593 Magnuszewice i Prusy w p. kal. (Ws. 203 k. 38v) i t. r. żeniąc się z Anną z Wawrzymowa Sokołowską, córką Jana, wdową 1-o v. po Jerzym Kretkowskim, staroście wschowskim, oprawił jej posag 24.000 zł na Witaszycach, Słupi, Magnuszewicach i częściach Prus w p. kal. (ib. k. 41v; P. 1405 k. 394). W r. 1595 przy okazji nowych działów z bratem Gabrielem po śmierci ojca i brata Pawła, dostał części w Gołaszynie (P. 1401 k. 435, 436) i t. r. wraz z matką kupił za 1.560 zł od Marcina Golińskiego części w Golinie w p. kośc. (Ws. 203 k. 109v). Anna Sokołowska skwitowała w r. 1597 swego brata Mikołaja, starostę brzeskiego i rogozińskiego, z sumy 4.000 zł na poczet 12.000 zł swego posagu (Py. 128 k. 35v). Ze stryjecznym bratem Krzysztofem B. dokonał Maciej w r. 1601 wymiany pewnych dóbr w Gołaszynie (Ws. 17 k. 349). Podpisał w r. 1609 protestację szlachty ewangelickiej w sprawie zakazu budowania zboru w Międzyrzeczu (P. 143 k. 744). Na Witaszycach i Słupi zapisał w 1612 r. swej żonie sumę 11.000 zł, a ona skwitowała go z tej sumy zapisanej dawniej na Magnuszewicach (I. Kal. 78 s. 703). Magnuszewice z pustką Pędzewem sprzedał w r. 1612 za 17.600 zł Janowi Rembielińskiemu i żonie jego Jadwidze Stęgoskiej (R. Kal. 8 k. 139), a Witaszyce i Słupię w r. 1616 sprzedał za 37.000 zł Andrzejowi Szurkowskiemu (P. 1410 k. 87v). Swoją trzecią cześć w Prusach Pośrzednich i Raszkówku sprzedał w 1618 r. za 3.000 zł Dymitrowi Weiherowi, staroście kościerzyńskiemu (Py. 47 k. 286v). Pewne części w Gołaszynie przed r. 1622 sprzedał był za 11.000 zł Marcinowi Pruskiemu (Ws. 33 k. 9). W r. 1623 zastawił żonie swej za 4.000 zł folwark w Gołaszynie wraz z budynkami koło zboru (P. 152 k. 254v). Jako donatariusz dóbr pozostałych po zmarłym Janie Rzeszotarskim, wystepował w r. 1623 przeciwko ich "przywłaszczycielom" (Ws. 33 k. 454v). Części Gołaszyna sprzedał w r. 1625 za 50.000 zł. synowi Stefanowi (Ws. 206 k. 101v) zatrzymujac sobie w dożywotnie użytkowanie folwark położony koło kościoła parafialnego i nabywając od tegoż syna sposobem wyderkafu za 1.000 zł puste pole w Gołaszynie zw. "Kowalskie" (ib. k. 104v, 105). Maciej i jego żona nie żyli już w r. 1628 (Ws. 41 k. 488v). Z Maciejem tym może identyczny Maciej, któremu król 2 IX 1621 r. dał przypadłe sobie prawem kaduka części wsi Chociszewice i Bobkowice p. kon. (M. K. 167 k. 86). Córki Macieja i Sokołowskiej; Katarzyna, w r. 1626 żona Tyburcego Złotnickiego, potem chorążego kaliskiego, Jadwiga, niezamężna w l. 1626-35 (P. 1017 k. 691; Kośc. 296 k. 87; Ws. 47 k. 298), wydana 19 II 1640 r. za Jana Golskiego (LC Gołaszyn). Synowie: Stefan, Krzysztof, Michał, Mikołaj i Jarosław. Z nich Mikołaj wspomniany w r. 1631 (Kośc. 296 k. 87), chyba jednak nie żył już w r. 1626, bo wtedy w dokonywanym wspólnie przez braci zastawie Gołaszyna Sielskiemu o nim głucho (P. 1017 k. 624v, 691).

(1) Stefan, syn Macieja i Sokołowskiej, pisał się z Gołaszyna. Słyszymy o nim pierwszy raz, gdy w r. 1623 protestował przeciwko małżonkom Bronikowskim o zbrojny najazd na Gołaszyn (Ws. 33 k. 318v). Od ojca nabył w r. 1625, jak widzieliśmy wyżej, część Gołaszyna za sumę 50.000 zł (Ws. 206 k. 101v). Swoje części w Gujsku i Podlesiu w ziemi dobrzyńskiej, ze spadku po matce, sprzedał w r. 1629 za 1.600 zł bratu Michałowi (R. Kal. 11 k. 138v). Od Zygmunta B., syna Andrzeja, kupił w r. 1630 za 36.000 zł części w Gołaszynie. Trzymał je już dawniej w zastawie za 30.000 zł od zmarłego Łukasza, brata Zygmunta (P. 1416 k. 1148). Wraz z braćmi swymi Krzysztofem, Mikołajem i Jarosławem ponowil w r. 1631 rezygnację części w Gujsku i Podlesiu, nabytych ongiś przez matkę, a dokonanej na rzecz brata Michała (Kośc. 296 k. 87). Żeniąc się w r. 1634 z Slązaczką Anną Dobiszowską (Dobieszowską, Dobieszewską), córka Krzysztofa z Dobieszewa (Dobischau) koło Koźla, zobowiązał się jej posag oprawić na połowie swych części w Gołaszynie (Ws. 47 k. 279). Części w tej wsi kupił w r. 1636 za 19.500 zł od Hieronima Bronikowskiego (P. 1418 k. 799). Posłował w r. 1648 na sejm konwokacyjny (P. 173 k. 515). T. r. mianował opiekunami swych dzieci urodzonych z Dobiszowskiej, braci swych stryjecznych, Władysława i Łukasza, synów Gabriela, siostrzeńca Jana Złotnickiego, chorążyca kaliskiego i innych (Ws. 51 k. 180v). Na częściach Gołaszyna i na mieście Bojanowie Nowym (lokowanym przez siebie w r. 1638 na gruntach Gołaszyna) oprawił w r. 1648 posag 5.000 zł swej żonie (Ws. 208 k. 46v). Posłował w r. 1651 na sejm, gdzie współwyznawcy powierzyli mu obronę interesów ich Kościoła. Posłował jeszcze w r. 1654. Był sędzią surrogatorem i podstarościm grodzkim poznańskim w r. 1655 (P. 180 k. 157; 1431 k. 759v). T. r. 6 VI kupił części w Gołaszynie za 5.600 zł od Pogorellów (Ws. 73 k. 855). Od Mikołaja Przybyszewskiego, pisarza ziemskiego wschowskiego, kupił w r. 1658 za 12.800 zł Nową Wieś w p. pozn. (Ws. 208 k. 269). Potem, po śmierci Stefana, będzie mowa, iż Nową Wieś nabył on w r. 1658 od Władysława Leszczyńskiego, podkomorzego poznańskiego (P. 1425 k. 434). Z sejmiku średzkiego 28 II 1659 r. obrany komisarzem do rewizji ksiąg ziemskich i podkomorskich, komisarzem do fortecy poznańskiej i posłem na sejm (P. 184 k. 291, 294). Umarł w r. 1660 (Sinapius). Wdowa kupiła w r. 1669 za 11.900 zł od Stefana Moraczewskiego części wsi Dzięczyna w p. kośc. (P. 1866 k. 126). Od Jana Bielawskiego nabyła w r. 1671 za 250 zł cząstkę roli w Golinie (P. 1870 k. 368). Od Andrzeja Golińskiego kupiła w r. 1672 za 16.000 zł części Goliny i Pakówki (Ws. 208 k. 344v), inne zaś części w tych wsiach nabyła w r. 1675 za 7.503 zł od Franciszka Gostkowskiego i jego sióstr Anny, Marianny i Jadwigi (ib. k. 380v). Od Wojciecha Stanisława Gruszczyńskiego nabyła w r. 1676 (wedle zobowiązania z r. 1671) za 15.000 zł części Dzięczyny (P. 1427 k. 652; Ws. 68 k. 554v). Żyła jeszcze 10 III 1678 r., kiedy to wraz z synami zawierała z Krzysztofem Unrugiem, starostą gnieźnieńskim, i jego synem Jerzym, kontrakt o małżeństwo córki swej Anny Marianny z tym Jerzym (Ws. 73 k. 22v). Nie żyła w r. 1678 (ib. k. 165). Była prócz dóbr wspomnianych dziedziczką części wsi Weszkowa (dziś Waszkowo) w p. kośc., koło Nowego Bojanowa, i na Sląsku Dobieszewa (Ws. 80 k. 90). Córki Stefana i Dobiszowskiej: Marianna Elżbieta, w l. 1663-86 żona Jana Krzysztofa Dzierżanowskiego, po matce dziedziczka Waszkowa (P. 1429 k. 325), Anna Marianna, mocą kontraktu małżeńskiego z 10 III 1678 r. wydana za Jerzego Unruga, z czasem podstolego poznańskiego, Anna Zuzanna, żona 1-o v. Karola Resz (Resch?), 2-o v. w r. 1670 Ludwika Jaskóleckiego. Chyba córką Stefana była też Katarzyna, zmarła w Gołaszynie 6 X 1653 r. (LM Gołaszyn). Synów było dwóch: Bogusław i Jan Albracht.

a. Bogusław, syn Stefana i Dobiszowskiej, ur. w r. 1639, ożeniwszy się z Ewą Unrug, córką Jerzego i Elżbiety Rothenburg, kwitował w r. 1661 Krzysztofa i Aleksandra Unrugów, jej braci, z sumy 16.000 zł jej posagu (Ws. 63 k. 229; 68 k. 148v), który to posag t. r. oprawił żonie na częściach miasta Bojanowa Nowego i wsi Gołaszyna (Ws. 208 k. 75). Nową Wieś w p. pozn. sprzedał w r. 1662 za 12.800 zł Janowi Proskiemu (P. 1072 II k. 717). Wraz ze swym bratem Janem Albrachtem, jako dziedzice miasta Bojanowa i przedmieścia Gołaszyna, zostali w r. 1662 wraz ze stryjem Jarosławem, jako ich opiekunem, pozwani przez biskupa i kapitułę poznańską o przeszkadzanie w nabożeństwie katolickim (P. 188 k. 405). Oprawę swej żony powiększył w r. 1664, zapisując jej na połowie Bojanowa i Gołaszyna dalsze 6.000 zł (P. 1425 k. 657). Janowi Jerzemu John zobowiązał się w r. 1667 sprzedać za 12.000 zł części wsi Cyrus na Sląsku w księstwie głogowskim a powiecie kożuchowskim (Ws. 68 k. 154v). Dopełnił tego zobowiązania wraz z żoną w r. 1669 wobec dzieci zmarłego tymczasem Johna, a żonie zabezpieczone tam z jej posagu 10.000 zł przeniósł na Bojanowo Nowe i części Gołaszyna (Ws. 208 k. 315, 317v). W dziale z bratem Janem Albrachtem nabył od niego w r. 1670 za 74.500 zł części Bojanowa i Gołaszyna (P. 1868 VI k. 64). Z sejmiku średzkiego 27 IV 1672 r. mianowany rotmistrzem powiatu kościańskiego (P. 199 k. 509). Wojski poznański 1676 r. (P. 1094 k. 183). Od Krystyny z Moraczewskich Janowej Kozierowskiej kupił w r. 1676 za 5.900 zł części Drzewców w p. kośc. (P. 1427 k. 648v). T. r. wraz z żoną dożywocie wsi królewskiej Rumiejki w p. pyzdr. cedował Andrzejowi Kołaczkowskiemu i żonie jego Jadwidze Miaskowskiej P. 1094 k. 1100). Przy okazji przeprowadzanych po śmierci matki ostatecznych działów między rodzeństwem, od siostry Marianny Elżbiety Dzierżanowskiej nabył w r. 1679 za 800 zł część folwarku "Pogorzelskiego" w Gołaszynie (P. 1429 k. 325), a wraz z bratem i siostrami t. r. sprzedał za 7.000 zł części w Dzięczynie szwagrowi Dzierżanowskiemu (ib. k. 318). Części Drzewców sprzedał w r. 1682 za 15.000 zł Adamowi Kalckreuth (P. 1105 IX (VIII?) k. 9v). Od Hieronima Ponińskiego, cześnika wschowskiego, kupił w r. 1684 za 37.000 zł Parsko i Żydowo w p. kośc. (P. 1107 V k. 25). T. r. od Stanisława Skrzydlewskiego i Franciszka Zdanowskiego, jako opiekunów dzieci zmarłego Macieja Skrzydlewskiego, kupił za 19.800 zł Robaczyno w p. kośc. (ib. k. 41). Mianowany w r. 1688 chorążym poznańskim (Boniecki). T. r. kupił części w Robaczynie za 3.300 zł od Łukasza Skrzydlewskiego (P. 1116 XII k. 5). Od Konstancji B., żony Franciszka Kociełkowskiego, kupił w r. 1690 za 25.000 zł części Bojanowa Starego, Czyżewa i pustki Ostrowa w p. kośc. (P. 1431 k. 633v). Mając lat 52 i 39 tygodni umarł 12 XI 1691 r. i pochowany został 3 III 1692 r. (napis nagrobny; Bojanowo, dyssyd.). Wdowa po nim umarła 5 V 1694 r. mając lat 48. Byli bezdzietni.

b. Jan Albracht (Olbracht), syn Stefana i Dobiszowskiej, ur. około r. 1644, części miasta Bojanowa i wsi Gołaszyno sporzedał w r. 1670 za 74.500 zł bratu Bogusławowi (P. 1868 VI k. 64). Od Jana Pijanowskiego nabył w r. 1671 za 30.000 zł Tworzyjanice i Tworzyjanki w p. kośc. (Ws. 208 k. 322). Wraz ze swą żoną Ewą Elżbietą Unrug, wdową 1-o v. po Baltazarze Dziembowskim, dożywotniczką po pierwszym mężu Kręska i Brudzewka, spisał wzajemne dożywocie w r. 1673 (P. 1426 k. 403; Ws. 77 I k. 64). Siostrze swej Mariannie Elżbiecie Dzierżanowskiej sprzedał w r. 1684 za 35.000 zł wieś Przybinię w p. kośc. (P. 1107 V k. 53). T. r. kupił za 87.000 zł od Maksymiliana Miaskowskiego, kasztelanica santockiego, Moraczewo i Pomykowo w p. kośc. (ib. k. 60v). W r. 1687 był dziedzicem części Goliny (P. 1113 VI k. 20v). Od Jana Bielawskiego kupił w r. 1691 za 64.000 zł Golinkę Małą i Golinę Wielką oraz Pakówkę i Dąbrówkę (P. 1122 XII k. 15). Będąc spadkobiercą brata Bogusława, Parsko i Żydowo sprzedał w r. 1692 za 37.000 zł Zygmuntowi Maurycemu Prittwitzowi (P. 1124 XII k. 71). Moraczewo, Pomykowo, Tworzyjanki i Tworzyjanice sprzedał w r. 1694 za 200.000 zł Rafałowi Leszczyńskiemu, wojewodzie łęczyckiemu i generałowi wielkopolskiemu (P. 1127 II k. 21v; Kośc. 320 s. 133). Dziedzic Robaczyna 1694 r., odziedziczonego po bracie Bogusławie (P. 1128 XII k. 9v). Od Konstancji z Golińskich Dadźbogowej Malczewskiej kupił w r. 1695 za 3.500 zł części Goliny (P. 1130 XII k. 30). Jako spadkobierca brata, wedle umowy z r. 1694, zawarł w r. 1696 ostateczną transakcję kupna za 30.000 zł połowy Bojanowa Starego z pustkami Czyżewem i Ostrowem z Konstancją B. zamężną Kociełkowską (P. 1132 VI k. 27v). Umarł mając lat 54, 28 X 1698 r. (Bojanowo, dyssyd.). Wdowa t. r. kupiła od Macieja Skrzydlewskiego z 2.300 zł części Robaczyna (P. 1135 XII k. 153), zaś od Adama Kalckreutha za 125.000 zł części Goliny Wielkiej, Pakówki i Dąbrówki, sprzedając mu jednocześnie za 60.000 zł Miechocino w p. pozn. (Ws. 77 III k. 23v, 24). W r. 1699 wraz z synami: Janem, Stefanem, Aleksandrem, Karolem, Krzysztofem i Bogusławem kupiła za 6.000 zł od Zofii z Mieszkowskich Zygmuntowej Sniegockiej części w Robaczynie (P. 1137 VI k. 66v). Umarła mając lat 66, 29 VII 1712 r. (Bojanowo, dyssyd.). Prócz wymienionych wyżej synów, o których niżej, byli jeszcze inni synowie pomarli dziećmi: Krzysztof Jerzy, ur. 1680 r., zmarły 27 VII 1681 r., bliźniaki Olbracht i Władysław, ur. 1684 r., zmarli obaj 24 IX 1685 r. (Bojanowo, dyssyd.). Z córek: Marianna, w r. 1722 żona Bogusława Dzierżanowskiego, Ewa Elżbieta, ur. 11 VI 1675 r. (ib.), w l. 1694-1732 żona Krystiana Konrada Dziembowskiego, Anna Helena, mocą kontraktu małżeńskiego z 16 VI 1699 r. wydana za Władysława Żychlińskiego, podkomorzyca kaliskiego (Ws. 77 III k. 51). Była jeszcze córka Anna Małgorzata, ur. w r. 1674, zmarła t. r. 30 XII (Bojanowo, dyssyd.). Dziecko nieznanej mi płci umarło 15 III 1691 r. (ib.).

a). Jan Stefan, syn Jana Albrachta i Unrużanki, ur. w r. 1747, dziedzic Robaczyna w r. 1712 (Kośc. 310 s. 346), ale już t.r., 18 XI, z działów braterskich dokonanych po śmierci matki Robaczyno dostało się Karolowi, Jan Stefan zaś dostał wspólnie z bratem Bogusławem miasto Bojanowo i Bogusławowo oraz wsie Gołaszyno i Szemzdrowo w p. kośc., przy czym jemu samemu miały przypaść w Gołaszynie zamek i "wielki" dwór. Jednocześnie wykupił od Bogusława jego część w tych dobrach za 140.000 zł, dodając mu wieś Drzewce, której części wykupił od rodzeństwa (Ws. 77 VIII k. 80; P. 1147 II k. 161v). Żenił się w r. 1717 z Heleną Katarzyną Kottwitz, córką Adama Wacława i Heleny Stosch, wdową po Aleksandrze Kalckreuth, która krótko przed ślubem zapisała mu 4.000 tal. (Ws. 158 k. 143). W r. 1718, wedle ugody z 3 I t. r., od brata Bogusława odkupił za 58.000 zł sprzedane mu w r. 1713 Drzewce (Ws. 79 k. 6) i zaraz sprzedał ową wieś za tę samą sumę Ernestowi Wilhelmowi B. (P. 1157 k. 63v). Żonie w r. 1718 zapisał 8.000 tal., tj. 48.000 zł odebranych przez nią jako jej macierzyste (Ws. 79 k. 33v). Helena Katarzyna z Kottwitzów umarła 2 VI 1720 r. (Bojanowo, dyssyd.). Stefan wraz z braćmi i z siostrą cioteczną Anną Jaskólecką zawarł 3 I 1724 r. układ o spadek po stryju Bogusławie B. i po babce Annie z Dobiszowskich (Ws. 80 k. 90). Umarł bezpotomnie 9 VII 1724, mając lat 47 bez trzech tygodni i jednego dnia (Bojanowo, dyssyd.).

b) Aleksander, syn Jana Albrachta i Unrużanki, ur. w r. 1677, w dziale z 18 XI 1712 r. dostał części w Golinie zwane: "Kalckreuthów", "Unrugów" i Szkudlny Folwark, oraz Dąbrówkę i Pakówkę (Ws. 77 VIII k. 80). Żonie Ewie Mariannie Dzierżanowskiej, córce Bgusława, podczaszego kaliskiego, żeniąc się z nią w r. 1715, zapisał przed ślubem 20.000 zł (Ws. 158 k. 41v). Jako współspadkobierca, obok innych braci, brata Stefana, wraz z Bogusławem a też w imieniu Krzysztofa, wedle zawartej umowy działowej, dobra po Stefanie, tj. miasto Bojanowo i wsie Bogusławowo, Gołaszyno i Szlemzdrowo w p. kośc. sprzedał w r. 1724 za 320.000 zł Karolowi (P. 1197 V k. 68). Z bratem Krzysztofem dokonał zamiany części w Dąbrówce oraz pól i łąk w Gierłachowie na części w Pakówce (P. 1234 k. 43). Umarł bezdzietnie mając lat 58 i pół 19 VII 1735 r. (Bojanowo, dyssyd.).

c) Karol, trzeci syn Jana Albrachta i Unrużanki, ur. w r. 1682, z działu 18 XI 1712 r. dziedzic Bojanowa Starego i Robaczyna (Ws. 77 VIII k. 80). Od brata Krzysztofa dostał w r. 1714 "Kętny Folwark" w Golinie (Kośc. 311 s. 297). Dożywocie Bojanowa Starego i Robaczyna dał w r. 1715 swej żonie Annie Konstancji Wiśniewskiej (P. 1149 I k. 81v). Wiśniewska umarła w r. 1718 mając lat 40, 4 miesiące i 17 dni, została pochowana 26 VI (Smigiel, dyssyd.). Karol kontraktem z 29 X 1720 r., kupił t. r. od Józefa Molskiego, stolnika kaliskiego, za 70.000 zł Nietążkowo koło Smigla (Kośc. 312 s. 282; Ws. 79 k. 137). Na połowie Starego Bojanowa, Robaczyna i Nietążkowa oprawił w r. 1721 posag 18.000 zł drugiej swej żonie Szarlocie Małgorzacie Billerbeck z Saksonii, córce Adama i Anny Kottwitz (P. 1179 k. 48v; Kośc. 313 s. 168). Po śmierci brata Stefana, w wyniku dokonanych wtedy działów, kupił w r. 1724 od pozostałych braci za 320.000 zł pozostałe po nim dobra, tj. miasto Bojanowo i wsie: Bogusławowo, Gołaszyno i Szemzdrowo (P. 1197 V k. 68). Po śmierci swych braci, Aleksandra i Krzysztofa, wedle umowy spisanej w Golinie 19 VII 1736 r., kupił od brata Bogusława jego część spadku po nich w Golinie, Golince, Dąbrówce i Pakówce za 161.914 zł (P. 1245 k. 9v; Kośc. 318 s. 417). Umarł w "pałacu" w Gołaszynie 18 III 1743 r., mając lat 61 (Bojanowo, dyssyd.). Małgorzata Szarlota umarła mając lat 49, tygodni 28 i dni 4, 1 IX 1743 r. (ib.). Z Wiśniewskiej był syn Karol Konrad, o którym niżej, i córki: Joanna Tadea, wydana 26 IX 1734 r. za Bogusława Jana Radlic Hazę, i Anna Konstancja, ochrzcz. 26 V 1718 r. (Smigiel, dyssyd.), zaślubiona 20 X 1737 r. Zygmuntowi z Kurska Luce. Z drugiej żony Billerbeckówny synowie: Bogusław, Stefan, o których niżej, Aleksander Wilhelm, ur. 26 IX 1726 r. (Bojanowo, dyssyd.), o którym nie wiem nic więcej, Aleksander, o którym niżej, Zygmunt Rudolf, ur. w r. 1730, 7 X, zmarły 30 VIII 1731 r. (ib.). Karol, Bogusław, Stefan i Aleksander dokonali 9 XII 1743 r. działów (P. 1294 k. 170v). Córki: Szarlota Eleonora, ochrzcz. 28 X 1723 r. (Smigiel, dyssyd.), zaślubiła 6 VII 1746 r. Pawła Antoniego Massow, kapitana wojsk pruskich (Bojanowo, dyssyd.), Fryderyka Wilhelmina, ur. 20 VI 1732 r. (ib.), w l. 1749-53 żona Jana Karola Brudzewskiego, kapitana wojsk saskich, Marianna Dorota Elżbieta, ur. 18 III 1728 r. (ib.), w r. 1765 wdowa po Jerzym Macieju Libermanie, podpułkowniku pruskim.

(a) Karol Konrad, syn Karola i Wiśniewskiej, z działu braterskiego, przeprowadzonego 9 XII 1743 r., wziął zrazu Nietążkowo i Golinkę oszacowane na sumę 120.000 zł (Kośc. 178 k. 784), zaślubił 30 VIII 1744 r. Joannę Jadwigę (Joanna Divina?) Lestwitz (ib.), córkę Jana Jerzego, generała wojsk pruskich, i Anny Heleny Kottwitz (P. 1287 k. 26). Rotmistrz wojsk saskich, w dziale braterskim, dokonanym w r. 1745 po śmierci brata Bogusława, wziął miasto Bojanowo i wsie Gołaszyno i Szemzdrowo, oszacowane na 330.000 zł, ale zobowiązał się jednocześnie wobec brata Stefana, iż mu te dobra odda wzamian za Golinę Wielką, Golinkę, Dąbrówkę i Pakówkę (Kośc. 323 k. 43-48). Zamiana została dokonana, i w r. 1746 Karol był już dziedzicem Goliny, Golinki, Dąbrówki i Pakówki (P. 1287 k. 26). Nie żył już w r. 1759, w którym owdowiała Joanna Jadwiga zawarła układ z biorącymi spadek po jej mężu braćmi jego, Stefanem i Aleksandrem (Ws. 92 k. 175v). Bracia 23 VI t. r. dokonali podziału pozostałych po nim dóbr (ib. k. 190v).

Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[154]