Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
506507508509[510]511512513514
Miaskowscy - Mierzewscy
Andrzej, syn Stanisława i Jemiałkowskiej, nieletni w r. 1624 (ib. 90b s. 2341). Zapisy jakie na Bruczkowie miała matka od ojca i braci cedował w r. 1636 Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwirnemu kor., staroście generalnemu wielkopolskiemu (ib. 102 s. 179). Ustanowił w r. 1682 opiekunów dla swych dzieci (P. 1105 XII k. 1v), nie żył już w r. 1686 (P. 1112 XII k. 91). Żoną jego była Joanna Jadwiga Janeciusówna, córka Jerzego, doktora filozofii i medycyny sekretarza królewskiego, rajcy poznańskiego, której w r. 1660 dał zobowiązanie sporządzenia oprawy, skoro tylko otrzyma jej posag. Spisał też z nią wzajemne dożywocie (P. 187 k. 275, 879 k. 129, 130v, 1112 XII k. 91). Joanna, już będąc wdową, swoją sumę posagową, to jest 15.000 złp., zapisaną przez ojca na kamienicy przy ulicy Wielkiej, cedowała w r. 1687 Marcinowi Smoguleckiemu, staroście nakielskiemu (P. 1113 I k. 48v). Jak się zdaje, mieszkała 1691 r. w Michalczy (LC Kłecko). Nie żyła już w r. 1700 (P. 1139 IX k. 30v). Syn ich Michał. ochrzcz. 1668.5/X. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), żył jeszcze w r. 1687). (P. 1113 I k. 48v). Z córek, Jadwiga (Jadwiga Joanna), była ochrzcz. 1662.2/IV. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), a będąc już żoną Kazimierza Gintowta w r. 1687 kwitowała matkę z 2.000 złp. (P. 1113 I k. 50), nie żyła już w r. 1724. Teresa (Teresa Barbara), ochrzcz. 1663.23/X. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), jeszcze niezamężna w r. 1687, była 1700 r. żoną Kazimierza Piaseckiego, a umarła między r. 1724 a 1731. Wreszcie Anna (Anna Małgorzata), ochrzcz. 1665.14/VII. r. (ib.), zaślubiona 1691.19/II. r. Janowi Buszkowskiemu, umarła między r. 1724 a 1737. W zapisie zeznanym przez jej córkę, Annę z Buszkowskich wdowę Konarską, nazwana "Wężykówną M-ą" (P. 1338 k. 165).
2) Piotr, syn Bartłomieja i Noskowskiej, jako opiekun nieletnich bratanków, Jana i Bartłomieja, skarżył w r. 1562 Russockich o zabicie ich ojca (I. Kal. 27 s. 955). Jemu i jego braciom Maciej Przybysławski cz. Mierzyński dał zobowiązanie oprawienia 400 zł. posagu siostrze ich Annie M-ej, czego dopełnił w r. 1581 (R. Kal. 5 k. 202). Piotr skwitował w r. 1584 swych braci, Andrzeja i Rafała, oraz bratanka po bracie Stanisławie, z długów zapisanych przez rodziców, Bartłomieja i Annę M-ch (I. Kal. 50 s. 790). Wespół z braćmi, Andrzejem i Rafałem, części w Świelugowie w p. kal. w r. 1590 dał Piotrowi i Maciejowi Janowi Jaskólskim Rżanym (R. Kal. 6 s. 331). Kwitował w r. 1592 swą wyżej wspomnianą siostrę Annę, już owdowiałą (I. Kal. 59 s. 867). Z braćmi, Andrzejem i Rafałem, części w Jaskółkach zrezygnował przed r. 1596 Maciejowi Jakólskiemu (I. i D. Z. Kal. 28 k. 28v). Od Stanisława Wszołowskiego, któremu sprzedał był części w Pawłówku, dostał w r. 1596 z powrotem cesję owych dóbr (I. Kal. 63 k. 696). Wydając w r. 1602 córkę Annę za Jana Brodzkiego, zapisał za nią swemu przyszłemu zięciowi 300 zł. posagu gotowizną i 100 zł. wyprawą (ib. 68 s. 545). Prawa swe do Pawłówka przelał w r. 1610 na kaliskie kolegium jezuickie (R. Kal. 1 k. 524v). Umarł w r. 1611 lub 1612 (I. Kal. 77a s. 144, 78 s. 152). Jego żoną była Agnieszka Kemblanówna Wszołowska, córka Stanisława, której w r. 1573 na całych połowąch części w Korycie i Pawłówku, oraz w pustkach Nowejwsi i Walendowicach oprawił posag 1.250 zł. (R. Kal. 4 k. 95). Wzajemne dożywocie spisywali w r. 1592 (ib. 6 k. 687). Będąc już wdową, w r. 1612 zapisała 100 zł. długu córce Annie, owdowiałej Brodzkiej (I. Kal. 78 s. 152) i t. r. została przez tę córkę skwitowana (ib. s. 1073). Części Koryty, Nowejwsi i Walendowic wydzierżawiła w r. 1612 małżonkom Gałęskim (ib. s. 934). Od Krzysztofa Suchorzewskiego brała zastawem za 1.300 zł. części w Nieniewie, a czego w r. 1616 skwitowała go (ib. 82 s. 717). T. r. swej córce Annie i jej drugiemu mężowi, Wojciechowi Łabęckiemu, zapisała dług 200 zł., córkom zaś niezamężnym, Barbarze i Katarzynie,, po 100 zł. każdej (ib. s. 835, 837). Żyła jeszcze w r. 1618 (ib. 84 s. 1079). Syn Stefan. Z córek, Anna wyszła w r. 1602, krótko po 6/V., za Jana Brodzkiego, była wdową w latach 1604-1612, a w r. 1616 już 2-o v. żoną Wojciecha Łabęckiego. Katarzyna i Barbara, niezamężne, żyły jeszcze w r. 1618 (I. Kal. 84 s. 1079).
Stefan (Stefan Piotr), syn Piotra i Wszołowskiej, występował w roli chrzestnego 1612.4/X. r. (LB Skalmierzyce). Miał wraz z siostrami, Katarzyną i Barbarą, sumę 1.800 zł. u Ludwika Weihera, podkomorzego chełmińskiego, od której to sumy matka ich odbierała w r. 1616 prowizję 180 zł. (ib. 82 s. 1804), zaś w r. 1618 taką samą prowizję sam odbierał wraz z matką od Dymitra Weiherta, starosty kościańskiego, syna zmarłego już Ludwika (ib. 84 s. 1079). Od Zygmanta Suchorzewskiego brał w r. 1622 zastawem za 5.000 złp. Żegocino i części Niewiewa (Niniewa) w p. kal. (ib. 88a s. 1102). Pozywany w r. 1625 przez Andrzeja Jerzykowskiego o poranienie (I. Kon. 44 k. 100). Od Michała Gogolińskiego i żony jego Zofii z Goreczek Milewskiej kupił w r. 1626 za 5.000 zł. części Podlesia i pustki Czempinia w p. pyzdr. (P. 1415 ik. 418; Py. 143 k. 101), zaś w r. 1629 dobra te za 5.000 złp. sprzedał Janowi Podleskiemu (P. 1416 k. 637v). Od Jakuba Rogalińskiego w r. 1636 wydzierżawił wespół z żoną pod zakładem 1.000 zł. Pawłowo w p. gniezn. (P. 1033 k. 486). T. r. wraz z żoną dzierżawił też Uchorowo, trzymając je od opiekunów nieletnich Bieganowskich, dzieci zmarłego Krzysztofa (P. 1033 k. 810). Od Adama Nieniewskiego i żony jego, Anny z Grabskich, w r. 1639 nabył wyderkafem za 2.500 złp. części Kotowa w p. kośc. (P. 1419 k. 1212) i w związku z tym wyderkafem był w r. 1642 pozywany przez tychże Nieniewskich, ale już tego samego roku skwitowali się wzjemnie (P. 164 k. 168; Kośc. 301 k. 537). Nie żył już w r. 1655 (G. 82 k. 1125v). Jego żoną była Anna Poradowska, córka Sebastiana i Katarzyny z Pogorzelskich, która w r. 1622 skwitowała swego ojca z 1.200 złp. posagu i z 300 złp. wyprawy (I. Kal. 88a s. 1107; P. 165 k. 38). Oprawę 1.500 złp. posagu dostała od męża w r. 1629 (P. 1416 k. 636v). Już będąc wdową, w r. 1655 wraz z synami Piotrem i Stefanem wdowę z dziećmi, poddanych z Koryty, dali Jakubowi Brzezińskiemu (G. 82 k. 1125v). Były i córki, Katarzyna, w r. 1647 żona Wojciecha Milewskiego, i Anna, ochrzcz. 1631.16/II. r. (LB Rydzyna). Dalszych losów tego potomstwa nie znam.
3) Andrzej, syn Bartłomieja i Noskowskiej, wraz z braćmi i bratankiem Janem skwitowani w r. 1582 przez Mikołaja Wójcickiego w pow. sieradzkiego z sumy, którą dała do wiernych rąk Bartłomiejowi M-mu Agnieszka, siostra tego Macieja (I. Kal. 48 s. 822). Przeprowadził Andrzej w r. 1584 z bratem Rafałem i bratankiem Janem działy dóbr Koryta z pustkami Nowawieś i Walendowice (ib. 50 s. 877). Swoje części w Pawłówku w r. 1610 sprzedał za 400 złp. bratankowi Janowi i jego synowi Stanisławowi (R. Kal. 1 k. 564). Części w Korycie, Nowejwsi i Walendowicach przed r. 1612 zastawił za 870 zł. Maciejowi Klunowskiemu, który ów zastaw Janowi Lipskiemu, od którego to Lipskiego, w r. 1612 już nie żyjącego, Andrzej dobrał jeszcze 140 złp. (I. Kal. 78 s. 612). Te dobra w r. 1612 sprzedał za 5.000 zł. Piotrowi Gniewoszowi z Wnorowa (R. Kal. 8 k. 207). Od ks. Sebastiana Łąckiego t. r. wespół ze swą drugą żoną wydzierżawił Popowo w p. kal. (I. Kal. 78 s. 1520), a w r. 1614 oboje M-cy byli przez Łąckiego skwitowani z 370 zł. z tej dzierżawy (P. 992 k. 582v). Żył jeszcze Andrzej w r. 1625 (R. Kal. 10 k. 359v). Pierwszy raz żenił się w r. 1579 z Zofią Kłonowską, córką Stanisława, której t. r., jeszcze przed ślubem, zobowiązał się na połowie części w Korycie, Nowejwsi i Walendowicach oraz na części Pawłówka, dobrach należnych mu z działów braterskich, oprawić jej 750 zł. posagu (Py. 116 k. 90v). Była ta Zofia 1-o v. żoną Stanisława Goyskiego. T. r., będąc już żoną Andrzeja, sumę 600 złp. zapisaną jej przez braci, scedowała bratu Maciejowi (P. 932 k. 129). Wzajemne dożywocie małżonkowie spisywali w r. 1593 (R. Kal. 6 k. 760). Zofia potomstwa nie miała, a nie żyła już w r. 1596, kiedy bracia i spadkobiercy jej oprawę na Korycie, Nowejwsi, Walendowicach i Pawłowie scedowali Janowi Lipskiemu (I. Kal. 63 k. 682v). Drugą żoną Andrzeja była Anna Potworowska, której w r. 1612 zapisywał dług 1.400 zł. (ib. 78 s. 1345; R. Kal. 8 k. 207). Ta Anna, córka Mikołaja Potworowskiego, a ciotka i współspadkobierczyni Adama Potworowskiego, części po nim we wsi Leziona i w pustce Wielopole w p. kal. w r. 1625 sprzedała za 11.500 zł. Janowi Kobierzyckiemu z Rychnowa (R. Kal. 10 k. 359v).
4) Rafał, syn Bartłomieja i Noskowskiej, wspomniany w r. 1581 (ib. 5 k. 202), uczestniczył w r. 1584 w działach w bratem Andrzejem i bratankiem Janem (I. Kal. 50 s. 877). Część Pawłówka w r. 1597 dał w dożywotnią posesję siostrze Dorocie, wdowie po Andrzeju Siedlemińskim (I. i D. Z. Kal. 28 k. 81). Wraz z żoną kwitował się w r. 1602 z małżonkami Pawłowskimi z dzierżawy części wsi Koryta (I. Kal. 68 s. 765). Swe prawa do wsi Pawłówko zrezygnował w r. 1609 jezuitom kaliskim (R. Kal. 1 k. 451). Części swoje w Korycie oraz w pustkach Walendowicach i Nowejwsi w r. 1610 sprzedał za 1.900 zł. Jerzemu Czermińskiemu (ib. k. 519v). Chyba żył jeszcze w r. 1619 (I. Kon. 40 s. 137), ale z całą pewnością nie żył w r. 1647 (Z. T. P. 29 s. 2597). Jego żoną była Anna Ostrowska, córka Sebastiana Ostrowskiego Zdzieszka, która w r. 1602 zapisała dług 100 złp. Maciejowi Dzierżnickiemu (I. Kal. 68 s. 360). Syn, Jan Stanisław, oskarżony był w r. 1619 o zadanie ran, przez Hektora Potockiego z ziemi sieradzkiej (I. Kon. 40 s. 137). W r. 1654 był dziedzicem części Niemojowa (Z. T. P. 30 s. 1185), żył jeszcze w r. 1655 (ib. s. 1290). Zob. tablice 1-2.
Nie mam pewności, czy wszystkich, o których będę tu mówił, można zaliczyć do Sulimów. Wątpliwości nasuwają zwłaszcza ci żyjący w wieku XV, kiedy, jak się zdaje, w częściach Miedzianowa mogli siedzieć przedstawiciele i innych rodów herbowych. Sz. Andrzej, sołtys z Niedzianowa, 1475 r. mąż Doroty, córki Piotra z Małego Zorzewa, który wtedy zapisał mu za nią 10 grz. posagu (I. R. Kal. 1 k. 70v). Z Małgorzatą Niedzianowską toczyła w r. 1485 sprawę nieletnia Urszula, córka Barbary Twardowskiej (I. Kal. 3 k. 253). Małgorzata, zapewne ta sama, wdowa po Dziersławie z Miedzianowa, wraz z Janem z Niedzianowa pozywali w r. 1485 Jana z Czachór o sumy na Niedzianowi (ib. k. 265v). Przypominam, że wyżej była już mowa o Dziersławie i o Małgorzacie, jego córce, nie żonie. Czy gdzieś tu nie kryje się jakaś pomyłka?
Wojciech Baranek Niedzianowski, syn Marcina Baranka N-go, pozwany w r. 1491 przez swego imiennika Wojciecha N-go, syna Marcina(!), o wtargnięcie siłą do jego części "Kulikowskiej" w Niedzianowie (ib. 4 k. 112). Otrzymał od niego w r. 1495 zapis 3 grz. długu (ib. k. 380). W r. 1498 należał do czyniących działy między Mikołajem Westerskim z Gniazdowa i Dorotą z Gałązek, żoną Macieja Tarnowieckiego z Sandomierza (ib. 5 k. 23). O Małgorzacie "Barankowej" wiemy, iż swą bliższość do części "Dzierzkowskiej" w Miedzianowie cedowała w r. 1498 lub przed tą datą Agnieszce, żonie Łukasza z Sowin (ib. 5 k. 1). Była to chyba córka Marcina a siostra Wojciecha. Żoną tego Wojciecha Barana była Agnieszka Baranowa Niedzianowska, w r. 1499 już wdowa, której syn Jan Baranowski(!) zobowiązał się wtedy dać dwie krowy dojne, dwie jałowice i trzecią część macior matce (ib. k. 57). Dorota Gałęska, córka Jana, żona Macieja z Niedzianowa, między r. 1519 a 1529 kwitowała Pawła Bunińskiego z dóbr po swym ojcu w Karsach Podleśnych (I. R. Z. Kal. 3 k. 649). Jan M., 1518 r. stryj synów Andrzeja Kunka Zakrzewskiego (I. i D. Z. Kal. 2 k. 51). Jan Niedzianowski, w
@tablica
@tablica
r. 1527 mąż Anny Poklękowskiej, córki Mikołaja (ib. k. 118v). Jan Niedzianowski swoją część w Niedzianowie w r. 1529 sprzedał za 30 grz. Wojciechowi Poniatowskiemu (ib. k. 134v; I. R. Z. Kal. 3 k. 139). Ta Anna, już będąc wdową swoją część w Poklękowie p. kal. w r. 1544 sprzedała za 20 grz. w posagu Stanisławowi Czachórskiemu i Małgorzacie Poniato-Poklękowskiej małżonkom (I. i D. Z. Kal. 6 k. 374v).
Agnieszka M-a, w latach 1547-1552 wdowa po Piotrze Biegańskim. Ks. Piotr M., kanonik kaliski, pozywał w r. 1561 o dziesięcinę Jadwigę, wdowę po Januszu Słomowskim, panią oprawną na Jarząbkowie i Cekowie (G. 262 k. 39v). Barbara, w latach 1581-1586 wdowa po Wojciechu Brodnickim. Dorota, w r. 1623 żona Macieja Wilczyckiego. Jan, w r. 1624 plenipotent małżonków Poradowskich i ich synów (I. Kal. 90b s. 3019). Anna, w r. 1625 żona Dobrogosta Wilczyckiego. Jan, w r. 1625 mianowany przez Jana Wężyka, biskupa poznańskiego, jego plenipotentem do spraw sądowych (M. K. 172 k. 338, 338v). Jan w r. 1629 kwitował Pawła Trzebickiego (Z. T. P. 28b s. 2153). Barbara, w r. 1630 żona Jana Wilczyckiego Gołąbka. Zofia, 1642 r. wdowa po Wojciechu Bieganowskim. Anna, córka zmarłego Tomasza, niezamężna, otrzymała w r. 1644 od Jakuba Skrzypińskiego zapis 100 zł. rocznego czynszu od sumy 1.000 zł. (Py. 150 s. 28). Ks. Jan, pleban w Radlinie 1649 r. (I. Kal. 115 s. 1527), był potem plebanem w Wilkowyi, a w r. 1661 proboszczem w Gołuchowie (ib. 125 s. 113), zaś obok tego w r. 1666 kanonikiem kolegiaty Najśw. Marii Panny w Kaliszu (ib. 126 s. 771). Żył jeszcze w r. 1677 (ib. 138 s. 251). Jan, jeden z pełnomocników Władysława Leszczyńskiego, podkomorzego poznańskiego, 1651 r. (M. K. 192 k. 455). Piotr i Róża (czy szlachta?), rodzice Marianny, ur. w Gałązkach Wielkich, ochrzcz. 1652.15/XII. r. (LB Droszew). Jan nie żył już 1656.16/XII. r., kiedy wdowa po nim, Teofila Slątkowska(?), idąc 2-o v. za Łukasza Jemiełkowskiego z pow. sieradz., dostała odeń przed ślubem zapis 1.000 złp. (I. Kon. 56 k. 248v). Wojciech, w r. 1662 mąż Agnieszki Skoroszewskiej, córki Marcina i Anny Kolińskiej, wdowy 1-o v. po Janie Chrzanowskim, która w r. 1679, będąc wdową już i po tym drugim mężu, swe prawa spadkowe po rodzicach cedowała Franciszkowi Rożyckiemu, regentowi grodzkiemu gnieźnieńskiemu (Kośc. 132 k. 249, 306 k. 26). Nie żyła już w r. 1693, kiedy syn jej Jan M., jako współspadkobierca Stanisława Skoroszewskiego, zastawnika Tupadł w p. kcyń., swoją część sumy spadkowej scedował swej przyrodniej siostrze Reginie Barbarze z Chrząnowskich, żonie Kazimierza Mejera, komornika granicznego województwa kaliskiego i regenta ziemskiego siaradzkiego (Py. 156 s. 104). Może z powyższym Wojciechem identyczny Wojciech zmarły 1669.10/VII. r.? (LM Pogorzela). "Ur." pani Marianna, chrzestna 1667.23/I. r. (LB Sowina). "Szl." Marianna z Sowinki Błotnej wyszła 1671.9/II. r. za "szl." Franciszka Nięgosskiego(?) (LC Sowina). "Szl." Katarzyna, z tejże Sowinki, zaślubiła 1678.21/II. r. "szl." Jana Żabińskiego z Grudzielca (ib.). Konstancja, w r. 1691 żona Mikołaja Ostaszewskiego, dziedzica Mamot. Marianna, panna "podeszła w latach", umarła w Starym Gostyniu 1718.2/XII. r. (LM Stary Gostyń). Katarzyna, w r. 1786 żona Jakuba Głoskowskiego.
"Szl." Jan i Marianna, ekonomostwo w Konarzewie, rodzice panny Łucji zmarłej 1817.3/VI. r., w wieku lat 20 (LM Czempiń).
Miedzińscy. Franciszek, mieszkający w r. 1724 w Półwsiu, w latach 1726-1727 w Brzozie, 1727-1757 w Wysoczce, której to wsi części był posesorem. Mąż Reginy Kozłowskiej, córki Hieronima, która w r. 1727 od Józefa Krajewskiego, dziedzica części Wysoczki, uzyskała zapis 1.900 złp. (P. 1210 II k. 89). Nie żyła już w r. 1758 (P. 1325 k. 40). Synowie Franciszka, Maciej, o którym niżej, Jan Kasper, ur. w Brzozie, ochrzcz. 1727.9/I. r. (LB Niepruszewo), może identyczny z Janem, żyjącym jeszcze w r. 1760 (I. Kon. 79 k. 170), Michał, ur. w Wysoczce 1732.5/IX. r. (LB Buk), wreszcie Łukasz, o którym niżej. Z córek Franciszka, Katarzyna (Katarzyna Franciszka), ur. w Wysoczce, ochrzcz. 1729.12/XI. r. (ib.), zaślubiła 1757.29/XI. r. "szl." Józefa Strzeleckiego, sługę Samuela Kęszyckiego, dzierżawcy Uścięcic (LC Dokowy Mokre). Oboje Strzeleccy żyli jeszcze w r. 1776 (P. 1353 k. 475v). Marianna (Marianna Agnieszka), ur. w Brzozie, ochrzcz. 1726.4/I. r. (LB Niepruszewo), jeszcze niezamężna 1749.18/V. r. (ib.). Zofia, ur. w Wysoczce, ochrzcz. 1741.13/VIII. r. (LB Buk).
1. Maciej (Maciej Kazimierz), syn Franciszka i Kozłowskiej, ur. w Półwsiu 1724.22/II. r. (ib.), w imieniu własnym, ojca, brata Łukasza i siostry Katarzyny zamężnej Strzeleckiej kwitował się w r. 1758 z Wojciechem Krajewskim, dziedzicem połowy Wysoczki (P. 1325 k. 40). Umarł jako "komisarz dworski" w Kiekrzu 1774.7/III. r., pochowany w Poznaniu u Bernardynów (LM Kiekrz). Był bezpotomny a spadek po nim brali brat Łukasz i siostra Strzelecka (P. 1352 k. 332v).
2. Łukasz, syn Franciszka i Kozłowskiej, ur. w Wysoczce 1735.18/X. r. (LB Buk), ekonom miasta Wielichowa, właściciel sołectwa w Witomyślu 1775 r., żył jeszcze 1785.20/X. r. Jego żona Jadwiga zmarła w Poznaniu, na Rybakach 1788.6/XII. r., mając 40 lat (LM Św. Marcin, Pozn.). Syn Dionizy, ochrzcz. 1778.12/X. r. (LB Witomyśl). Córki: Agnieszka, nad którą chrzest z ceremonii odprawiono 1775.11/IX. r., Józefa Regina, ochrzcz. 1776.25/III. r. (ib.), Ewa Marianna, zmarła w Witomyślu jako półroczne dziecko 1781.26/VII. t. (LM Witomyśl). Była ponadto córki, Wiktoria Petronella, ochrzcz. z wody w Wielichowie zaś z ceremonii 1785.20/X. r. (LB Śrem), i Józefa Teofila, ochrzcz. z wody w Witomyślu, z ceremonii też 1785.20/X. r. (ib.). Czy ta druga była identyczna z Józefą Reginą, o której było wyżej? Chyba nie.
Brygida wyszła 1785.14/IX. r. za Jakuba Wilgę, ekonoma w Kiekrzu, żyła jeszcze 1795.14/IX. r. (LB Kiekrz). Paweł, ekonom z Rakoniewic 1795 r., dzierżawca w Kiekrzu, ur. ok. 1772 r., zaślubił 1795.23/XI. r. Karolinę Unrug, córkę wdowy Karoliny z domu Lossow, pannę 20-letnią (LC Witomyśl). Ich syn Michał, ur. w Krzyżewnikach 1800.24/IX. r. (LB Kiekrz).
Miedźwiedzcy, Niedźwiedzcy h. Topacz, wzięli nazwisko od wsi Miedźwiad w p. gnieźn. Piotr, Pietrek w r. 1404 (G. 1 k. 25v, 51, 56v). Jan w r. 1414 (G. 2 k. 3a. 51v). Szymon, syn wdowy Zechny, w latach 1415-1424 (G. 2 k. 14v, 38, 3 k. 214v). Sędziwój w r. 1419 (G. 2 k. 73v). Wojciech w r. 1419(?) (G. 2 k. 83). Mikołaj miał ok. 1424 r. termin ze Strony Świączny, żony Mikołaja z Mielna (G. 3 k. 214v).
Dziersław Kopacz z Miedźwiadu, musiał być widocznie dziedzicem i we wsi Rzym, skoro w końcu tego stulecia część owej wsi zwano "Kopaczewską" (G. 23 k. 3). Nie żył już w r. 1437, kiedy wdowa po nim Wichna uzyskała termin przeciwko Mroczkowi z Rokitnicy. Syn jej Piotr Kopacz swoją trzecią część we wsiach Miedźwiad i Rzym w r. 1446 sprzedał za 300 grz. Dorocie, wdowie po Wojciechu z Miedźwiadu (może bracie Piotra?) i jej synom, zaś matka jego skasowała tam swoją oprawę (G. 36 k. 104). Chyba ten sam Piotr, wikariusz katedry gnieźnieńskiej, swoje części Miedźwiadu i Rzymu oraz jeziora Karwy, uzyskane w działach braterskich, sprzedał w r. 1451 Bartłomiejowi(?) z Miedźwiadu (P. 1381 k. 30). Wspomniana wyżej Dorota, wdowa po Wojciechu, wiodąca się zapewne ze wsi Staw w ziemi wieluńskiej, nie żyjąca już w r. 1486 (G. 36 k. 106v), była matką Bartłomieja, Bodzęty, Mikołaja i Heleny, w r. 1462 żony Macieja z Redecza.
I. Bartłomiej, Bartosz, syn Wojciecha i Doroty, chyba to on od ks. Piotra, wikarego katedry gnieźnieńskiej, nabył w r. 1451 jego części w Miedźwiadzie, Rzymie i w jeziorze Karwach (P. 1381 k. 30). Siostra Helena stawiła mu w r. 1462 poręczycieli, iż zrzeknie się na jego rzecz części rodzicielskich w Miedźwiadzie i części macierzystej w Stawie w ziemi wiel., skoro tylko mąż jej, Maciej z Redecza oprawi jej 100 grz. posagu (G. 36 k. 106). Od Antoniego Cerekwickiego w r. 1465 nabył wyderkafem 10 łanów osiadłych z karczmą w Słębowie p. kcyń. (P. 1383 k. 236v). Pozwany w r. 1486 przez braci Redeckich, synów swej siostry, o 230 grz. należne im po babce Dorocie (ib. k. 196v). Od Stanisława a Janów Młyna (Janowskiego) w r. 1488 kupił wyderkafem za 200 zł. dwie części w Kołdrąbiu p. gnieźn. (G. 22 k. 114v). Trzymał je jeszcze w r. 1491 (ib. k. 186v). Ręczył za niego w r. 1489 Piotr Skierka Łekieński, iż będzie żyć w pokoju z Wojciechem M-im Bodzętą, pod zakładem 200 grz. (G. 13 k. 153). Pozywany ok. r. 1492 przez bratanka Wojciecha Bodzętę o zagarnięcie po śmierci ojca tego Wojciecha a swego brata, Bodzęty, dokumentów odnoszących się do dóbr Miedźwiad i Rzym (G. 259 k. 24). Z kolei sam pozywał w r. 1493 tego bratanka, jak również Stanisława i Wojciecha, bratanków po innym bracie, Mikołaju, o zagarniecie siłą kego części "Kopaczewskiej" we wsi Rzym (G. 23 k. 2v, 3). Przeciwko tym synom Mikołaja uzyskał w r. 1494 termin (ib. k. 24). Nie żył już w r. 1498 (G. 17 k. 70). Żoną jego była Anna, której na połowie części w Miedźwiadzie i Rzymie w r. 1478 oprawił 50 grz. posagu (P. 1386 k. 98v). W związku z tą oprawą procesowała się ona w r. 1489 z synami Macieja Redeckiego, roszczącymi do tych wsi pretensje (G. 22 k. 136). Tego Macieja i jego synów którzy najechali jej oprawę w Miedźwiadzie, skwitowała w r. 1491 (ib. k. 161, 162v). Od męża otrzymała t. r. na Miedźwiadzie i Rzymie zapis oprawny na 150 grz. (P. 1387 k. 136v). Nieletnie dzieci Bartłomieja w r. 1498 zostały pod opieką ks. Jana Grochowskiego, kanonika kościoła Św. Jerzego na zamku gnieźnieńskim (G. 17 k. 70). Synowie, Jan i Mikołaj. Córka Zofia, która potem, w r. 1522 była żoną Jana Ruszkowskiego, burgrabiego grodzkiego kruświckiego.
I) Jan _Bal_, syn Bartłomieja i Anny, nieletni w r. 1498, trzymał 1499 r. część w Ryszewie i pozywał Apolonię i Katarzynę, dziedziczki tej wsi (G. 24 k. 4v). T. r. niedzielny z bratem Mikołajem (ib. k. 45v). Wraz z tym bratem w r. 1502 uzyskał intromisję do Redecza, dóbr synów zmarłego Macieja Redeckiego (ib. k. 162). Obaj bracia na swych częściach w Rzymie zapisali w r. 1503 kapitule metropolitalnej gnieźnieńskiej jedną kopę i 4 gr. czynszu wyderkafowego od sumy 40 zł. węg. (P. 1389 k. 232v). Nabyli oni od brata stryjecznego Wojciecha Bodzęty z Wielkiego Ryszewa jego część po rodzicach w Miedźwiadzie i Rzymie i w r. 1505 uiścili mu za te dobra 120 grz. (G. 25 k. 128). W r. 1506 trzymali od niego owe dobra w trzyletniej posesji (G. 19 k. 224). Swoją część w Kołdrąbiu w p. gnieźn. sprzedali wyderkafem w r. 1508 za 70 grz. Jadwidze, wdowie po Piotrze Laskowskim, i jej synowi Maciejowi (P. 786 s. 48). Z tą Jadwigą w r. 1509 godzili się obaj o głowę jej męża (G. 26 k. 13). Jan w imieniu własnym i brata w r. 1511 pozywał stryjecznego brata Wojciecha M-go "Kosmatkę" o wygnanie ich z ich części w Miedźwiadzie i Rzymie (P. 865 k. 60v). Obaj bracia w r. 1517 skwitowali Stanisława Janowskiego, dziedzica w Kołdrąbiu, z 200 zł. oraz 48 i pół grzywien, za które ojciec ich ongiś nabył te dobra wyderkafem (G. 28 k. 94v). W r. 1518 bracia byli już w dobrach Miedźwiad i Rzym podzieleni (P. 1392 k. 242). Obaj w r. 1522 zapisywali szwagrowi Janowi Ruszkowskiemu, burgrabiemu grodzkiemu kruświckiemu, 40 grz. w posagu za ich siostrą Zofią (G. 28 k. 71). Jan swoim synom, Andrzejowi, Janowi i Wojciechowi, w r. 1539 dał części w Ryszewie Wielkim, Rzymie i Zalesiu (G. 335a k. 223v). Żył jeszcze w r. 1551 (P. 1395 k. 603), nie żył zaś w r. 1553 (P. 1396 k. 134). Jego żoną była w r. 1505 Dorota Mierzewska, córka Marcina, której posag, 24 grz. zabezpieczył na niedzielnych z bratem dobrach w Miedźwiadzie i Rzymie (G. 19 k. 3v). Po przeprowadzeniu działów żonie tej w r. 1518 sprzedał wyderkafem za 300 grz. przypadłe sobie części Miedźwiadu, połowę części w Rzymie i połowę sumy 80 grz. jednocześnie mianował ją jedną z opiekunów ich dzieci (P. 1392 k. 242). Od Mikołaja Grochowickiego nabyła w r. 1520 za 60 grz. części Ryszewa w p. gnieźn. i Zalesia w p. kcyń. wraz z częścią młyna wodnego w Ryszewie (ib. k. 342v). Skwitowała w r. 1524 swych braci z części rodzicielskich w Mierzewie i w Polskiej Przysiece (P. 869 k. 55). Część dziedziczną Ryszewa w r. 1540 zobowiązała się sprzedać za sumę 319 złp. Kasprowi Ryszewskiemu (G. 32 k. 261). Sprzedała mu te dobra wyderkafem w r. 1541, ale za sumę 500 złp. (G. 335a k. 249v). Od Andrzeja Wygrozowskiego w r. 1541 kupiła za 500 zł. część Jastrzębowa w p. gnieźnieńskim (G. 335a k. 244). Tę część Jastrzębowa sprzedała w r. 1548 za 800 zł. Stanisławowi i Janowi braciom Dębołęskim (P. 1395 k. 411). Już nie żyła w r. 1557 (G. 36 k. 377). Synowie: Celestyn, Jan i Wojciech. Córki: Zofia, Ludmiła, Anna, Eufemia i Magdalena. Były wszystkie jeszcze niezamężne w r. 1543, kiedy rodzice w posagach sprzedali im wyderkafem, ojciec za 200 zł. część w Miedźwiadzie, matka za 300 zł. części w Jastrzębowie (G. 335a k. 289v). Z nich, Zofia, w latach 1544-1562 żona Stanisława Rzegnowskiego, występowała jako wdowa w latach 1569-1571. Ludmiła, w latach 1544-1548 żona Macieja Rzegnowskiego. Anna, w latach 1558-1564 za Maciejem Karsewskim. Eufemia i Magdalena żyły jeszcze w r. 1557 jako niezamężne (Py. 176 k. 294).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
506507508509[510]511512513514
