Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
508509510511[512]513514515516
Miaskowscy - Mierzewscy
Kazimierz (Kazimierz Michał), syn Władysława i Młodziejewskiej, podpisek grodzki poznański w r. 1727 (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), regent grodzki poznański 1737 r. (Ws. 86 k. 10v), burgrabia kaliski, burgrabia ziemski poznański 1742 r., przysięgał na ten urząd 14/VII. t. r. (P. 1267 k. 119v). Od Franciszka Bojanowskiego w r. 1743 kupił za 150.000 złp. Spławie w p. kośc. (P. 1270 k. 103v). Prawa swe do spadku po ciotecznej siostrze Konstancji z Krzyszkowskich 1-o v. Borkowskiej 2-o v. Bułakowskiej, córce Heleny M-ej, w r. 1755 scedował współspadkobiercy jej, Stanisławowi Boczkowskiemu, synowi swej stryjecznej siostry, Barbary M-ej (P. 1314 k. 112). Był w r. 1758 posesorem dóbr Sady i części dóbr Wielkie (P. 1325 k. 22v). W r. 1761 sumę 2.000 złp. pochodzącą z tego spadku cedował swemu bratankowi, Stanisławowi M-mu (P. 1331 k. 11v). Żył jeszcze w r. 1774 (Py. 158 k. 339), nie żył już w r. 1779, kiedy to po jego bezpotomnej śmierci spadkobierca jego jedyny, Andrzej M., rodzony bratanek, którego od wieku óśmiu lat w ciągu lat dziewięciu chował, scedował spadek po nim Witalisowi Boguckiemu, wojskiemu poznańskiemu (Kośc. 333 k. 155). Nie wiem jak było na imię bratu Kazimierza Michała, temu, który był ojcem tego Andrzeja, wtedy, w r. 1779 obywatela i mieszkańca miasta Końskie (Kośc. 333 k. 155). Pierwszą żoną Michała Kazimierza była zaślubiona przed r. 1727 Anna Eyberle, z którą dożywocie spisywał w r. 1738 (P. 1252 k. 31v). Umarła 1748.17/IX. r. (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Drugą żoną, poślubioną 1756.14/II. r. była Julianna Winklerówna (LC Św. Maria Magdal., Pozn.), córka Józefa, pisarz skarbu koronnego i Barbary Grądkowskiej, z którą w r. 1759 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1328 k. 40). Dzieci Michała Kazimierza pomarły przed ojcem. Byli to z pierwszej żony synowie, Wojciech Józef, ochrzcz. 1727.24/IV. r., i Franciszek Michał, ur. 1728.21/IX. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Z drugiej żony córka, Marianna Barbara, ochrzcz. 1760.4/XII. r. (ib.).
III) Jan Franciszek _Bal_, syn Jana i Rogalińskiej, nieletni w r. 1647 (P. 172 k. 45v), pełnoletni w r. 1652 r. (G. 82 k. 914). Kwitował w r. 1663 Adama i Samuela Zielińskich z 2.000 złp., pochodzących z sumy 8.000 złp. zapisanych przez ich ojca, Macieja Zielińskiego, matce Jana M-go (P. 1073 k. 1329). Wraz ze swym bratankiem Dobrogostem i synem swym, Rafałem, występował w r. 1696 w charakterze współspadkobiercy swej siostry, Antoniny, klaryski gnieźnieńskiej (G. 90 k. 81). Z nieznanej mi żony miał syna Rafała.
Rafał _Bal_, syn Jana Franciszka, był w r. 1711 plenipotentem swej stryjecznej siostry Barbary z M-ch Boczkowskiej (G. 93 k. 56v). Nie żył już w r. 1761 (P. 1331 k. 11v). Jego synowie, Jan i Stanisław,
@tablica
@tablica
występowali w latach 1755-1761 (P. 1314 k. 112, 1331 k. 11v).
IV) Stanisław, syn Jana i Rogalińskiej, nieletni w r. 1647 (P. 172 k. 45v), już pełnoletni 1654 r. (G. 82 k. 914). Dorocie Zofii Przystanowskiej zapisywał w r. 1662 dług 4.000 zł. (Ws. 63 k. 392). Żył jeszcze w r. 1665 (I. Kal. 126 s. 703). Zob. tablice 1-2.
Michał z Miedźwiadu miał w r. 1459 termin ze strony Dziersława Skierki z Sarbinowa (G. 7 k. 190v). Jan M. ok. r. 1459 kwitował synów zmarłego Dobrogosta z Dziewierzewa z długów ich ojca (ib. k. 198v, ale akt ten przekreślony). Dorota, w r. 1503 żona Jana Kozielskiego. Apolonia, w r. 1519 żona Grzegorza Kozickiego. Katarzyna, klaryska w Gnieźnie 1525 r. (P. 1393 k. 71). Stanisław, w r. 1573 skwitowany przez ojczyma Marcina Chłapowskiego z dóbr macierzystych w Miedźwiadzie (Niedźwiedziu (P. 920 k. 726). Stanisław nie żył już w r. 1600, kiedy wdowie po nim, Jadwidze z Pieruszyc, zapisywał dług 50 złp. Sebastian Dąbrowski (P. 970 k. 320). Leonard i Mikołaj, franciszkanie konwentu poznańskiego w r. 1610 (P. 1407 k. 294). Stanisław Niedźwiedzki, cywilnie zmarły 1676 r., kiedy to żona jego Dorota z Przystanowskich zapisała 100 zł. długu Stanisławowi Kazimierzowi Kliszewskiemu (P. 1094 k. 348v). Pani Antonina zmarła w Gnieźnie 1695.16/II. r. (Se. Franciszkanów śrem.). Jan Niedźwiecki, podstarości, i Zofia, rodzice Barbary, ochrzcz. 1692.25/II. (LB Nowemiasto). Maciej, dziedzic części Kęsowa Wielkiego i Krajenki w p. tuchol., i żona jego Marianna z Odrowskich, oboje nie żyjący już w r. 1700, rodzice panien Zofii i Katarzyny, które wtedy te części ojcowskie sprzedały za 1.500 zł. prus. Kazimierzowi Słupeckiemu, podstolemu mozyrskiemu (N. 191 k. 66v). Stanisław Niedźwiedzki świadkował w latach 1704 i 1711 (LC Konary). Pani Zofia, żona Dzierżawcy Konar, a więc chyba tego Stanisława, chrzestna 1715.21/I. r. (LB Poniec). Zapewne ten sam Stanisław Niedźwiedzki, chrzestny 1714.16/XI. r. (LB Golejewko), umarł 1717.19/VII. r., pochowany w Goruszkach (LM Golejewko). Jan Niedźwiedzki, chrzestny 1706.14/X. r. (LB Duszniki). Stanisław żeniąc się 1707.28/VIII. r. z Anną z Malczewskich, wdową 1-o v. po Janie Bugwiedzkim (LC Oporowo), przed ślubem otrzymał od niej zapis 5.000 złp. (Ws. 77 VI k. 15). Żyli jeszcze oboje 1711.20/III. r. (LB Niepart), nie żyli już 1736 r. (P. 1245 k. 71). Chyba kimś im bliskim była panna Katarzyna Niedźwiedzka, chrzestna 1709 r. (LB Niepart).
Zofia Niedźwiedzka wyszła w Smogulcu 1709.18/VI. r. za "szl." Kazimierza Orlickiego. Marianna Niedźwiedzka, z Pląskowa, wyszła 1710.2/Vi. r. za Piotra Pawłowskiego, a świadkami ślubu byli Stanisław i Kazimierz Niedźwiedzcy (LC Popowo Kośc.). Może jej siostrą była Franciszka, która 1710.23/II. r. zaślubiła Stanisława Gogolewskiego, a świadkiem był Piotr Niedżwiedzki (ib.). Ta Franciszka była już wdową w r. 1721. Do tego samego ściślejszego kregu rodzinnego należała zapewne i Katarzyna Niedźwiedzka, wdowa z Bliżyc, chrzestna 1712.9/XII. r. (LB Popowo Kośc.), należał prawdopodobnie i Kazimierz, zapewne identyczny ze wspomnianym wyżej świadkiem ślubu Pawłowskich w r. 1710, który to Kazimierz 1722.12/II. r. zaślubił Katarzynę Świerdzińską wdowę 1-o v. po Stefanie Zielezińskim (LC Popowo Kośc.). Oboje żyli jeszcze w r. 1750 (G. 97 k. 356v, 98 k. 348). Ich córka Kazimierz zmarł w Jaroszewie 1751.18/XI. r. (LM Popowo Kośc.). Ich córka, Konstancja, ur. w Pląskowie, ochrzcz. 1723.4/III. r. (LB Popowo Kośc.).
Agnieszka Niedźwiedzka wyszła 1711.6/II. r. za Stanisława Miruckiego, a świadkował przy jej ślubie Stanisław Niedźwiedzki. Żyła jeszcze w r. 1728 (LC, LB Niepart). Pani Anna Niedźwiedzka, chrzestna 1714.3/IV. r. (LB Pakosław). Może ta sama Anna, chrzestna 1715.20/V. r. (LB Dubin). N., sługa Rayskiego z Lechlina, miał z żony Reginy syna Andrzeja, ur. tamże, ochrzcz. 1716.30/XI. r. (LB Skoki). Pani Anna Niedźwiedzka zmarła w Łężcu we dworze Antoniego Bolesza 1727.16/V. r. (A. B., Sieraków, W. 60). Anna, w r. 1732 żona Remigiana (Eremiana) Godlewskiego, nie żyła już w r. 1750. Anna Niedźwiedzka, chrzestna 1734.19/IV. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Antoni, mąż Jadwigi Gostkowskiej, córki Remigiana i Konstancji z Żółtowskich, bedącej już wdową w r. 1736, i wtedy obok rodzeństwa współspadkobierczyni w Psarskiem i Koninku w p. pozn. po dziadkach, Remigianie Żółtowskim i Jadwidze z Czeskich (P. 1426 k. 150). Maciej Niedźwiedzki i Jadwiga, rodzice Marianny, ur. w Malicach, ochrzcz. 1737.24/III. r. (LB Kcynia). Regina Niedźwiedzka, wdowa, umarła w r. 1744, pochowana 8/II. (LM Chludowo-Owińska). Franciszek, murgrabia kaliski, pochowany 1741.3/I. r. (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Zob. Niedźwiedzcy.
Mieleccy h. Gryf, z Mielca w wojew. sandomierskim. Sebastian, kasztelan wiślicki, w r. 1554 mąż Zofii Kościeleckiej, która obok siostry Jadwigi z Kościeleckich Bonarowej była spadkobierczynią wszystkich dóbr po bracie Janie Kościeleckim, wojewodzie łeczyckim (P. 895 k. 687v), a między innymi Pleszwa (I. Kal. 22 k. 59). Żyła jeszcze w r. 1564 (ib. 29 s. 380). Katarzyna, córka Mikołaja, wojewody podolskiego, starosty nowokorczyńskiego i grodeckiego, w r. 1592 żona Jana Ostroroga, podczaszego koronnego (Kośc. 128 k. 163). Nie żyła już 1621.
Mielejewski Wawrzyniec z żoną Anną z Tądowskich w r. 1582 skwitowani przez Mikołaja Tymienieckiego ze zwrotu dzierżawy części w Gosławicach (I. Kal. 48 s. 995).
Mielęccy h. Własnego (Ciołek), przydomku Aulok. Wzięli nazwisko od wsi Mielęcin w pow. ostrzeszowskim, na pograniczu Śląska. Są potomkami przybyszów stamdąd, Auloków (Aulock, Ułak), których herb bywał określany jako "dwaj bawoli" (Kozierowski, Obce ryc.). Niesłusznie potem niektórzy z M-ch używali herbu Ciołek, który też naogół im się przypisuje. Ich genealogia interesuje tu nas dopiero od początku XVII wieku, to znaczy od chwili, kiedy poczęli się osiedlać na terenach województw kaliskiego i poznańskiego.
Adam M. z Mielęcina w r. 1608 od Macieja Karskiego kupił za sumę 22.000 złp. wsie Ociąż, Słaborowice, Oswaldów i części pustek Baby w p. kal. wraz z prawem patronatu kościoła w Ociążu (R. Kal. 1 k. 307). Kwitował w r. 1612 Tomickich, dziedziców Baranowa, ze sprawy o niewydanie poddanego zbiegłego z Mielęcina, toczonej w grodzie ostrzeszowskim (Z. T. P. 27 s. 1020). Dwa puste łany w Ociążu dał w r. 1614 swemu synowi Samuelowi (I. i D. Z. Kal. 28 k. 195). Na wypadek swej smierci dał temu synowi w r. 1618 w dziale z innymi synami a jego braćmi wieś Olszynę w p. ostrz., Samuel zaś zwrócił dane sobie dwa łany w Ociążu (ib. k. 322v, 323). Nie żył już w r. 1621, kiedy wdowa po nim, Barbara z Rusinowa Wolska otrzymała od syna Samuela w dożywotnie użytkowanie wsie Mielęcin i Przybyszew w p. ostrzesz. (ib. k. 373v, 378v). Synowie: Łukasz, Zbigniew, Andrzej, Mikołaj i Samuel. O Mikołaju wiem tylko tyle, że w r. 1621 uczestniczył w działach braterskich (I. i D. Z. Kal. 28 k. 373v), a żył jeszcze w r. 1628 (Z. T. P. 28b s. 1765).
I. Łukasz, syn Adama i Wolskiej, z działów z braćmi uzyskał wsie Ociąż i Oswaldówo oraz pustę Baby, które to dobra miał do współki z bratem Andrzejem 1622 r. (zob. niżej). W r. 1633 zawierał kontrakt z małżonkami Klichowskimi z racji zastawu części Słaborowic (I. Kal. 99b s. 1274). Z ponownych działów, dokonanych w r. 1635 z bratem Samuelem, uzyskał od niego dla siebie i brata Andrzeja cesję dwóch rol w Ociążu cz. Oswałdowie(!), zwanych Świgoniewska i Świtałowska (R. Kal. 11 k. 687v). Od Mikołaja Orzelskiego nabył części Piwonic, ale w r. 1640 były już one w rękwach jego brata Samuela (R. Kal. 12 k. 182). Skwitowany w r. 1641 przez córkę Zofię zamężną Bronikowską z dóbr rodzicielskich (I. Kal. 107a s. 488). W r. 1652 asystował tej córce przy kwitowaniu Jana z Rusinowa Wolskiego z 1.000 złp., zapisanych w grodzie lubelskim podczas wyprawy wojennej (I. Kon. 53 k. 436). Jego pogrzeb sprawiono w Mielęcinie 1653.3/IV. r. (B. Kórn. Cz. 1162). Żenił się cztery razy. Żoną pierwszą, jak się zdaje, była Jadwiga Komorska cz. Jarocka, a poślubił ją jeszcze przed r. 1620, skoro mąż zrodzonej z niej córki Barbary, Chryzostom Baranowski, już w r. 1633 kwitował Łukasza M-go z 2.000 zł. należnych jej z dóbr rodzicielskich (I. Kal. 99a s. 1271). O innych dzieciach z tego małżeństwa nic mi nie wiadomo. Drugą żoną Łukasza była Jadwiga Bielska, córka Andrzeja, której w r. 1621 na połowie Ociąża, Oswałdowa i Bab oprawił 2.000 zł. posagu (R. Kal. 9 k. 447). Z tego małżeństwa byli synowie, Wojciech i Mikołaj, oraz córka Zofia, w których imieniu Łukasz, już po śmierci ich matki, części wsi Dąbrowa i Gorzuchy w p. sier., spadłe po ich ciotkach, pannach Annie i Katarzynie Dąbrowskich, sprzedał w r. 1636 za 80 zł. Aleksandrowi Czepowskiemu (R. Kal. 11 k. 730). Po raz trzeci ożenił się z Katarzyną Złotnicką, córką Mikołaja i Zofii Zorzewskiej, której przed ślubem jeszcze 1638.17/V. r., zobowiązał się na połowie Ociąża oprawić 1.200 zł. posagu (I. Kon. 48 k. 505v). czwartą była Dorota Chlebowska, nie żyjąca już w r. 1647. Z tego małżeństwa pochodzili syn Adam i córka Helena. W r. 1647 Łukasz całe swoje części w Ociążu, Oswałdowie, Słaborowicach i w pustkach Baby dał synowi Mikołajowi, urodzonemu z Bielskiej, jednak z tym zastrzeżeniem, że Adam, syn z Chlebowskiej, będzie miał prawo do wydzielenia sobie połowy tych dóbr (R. Kal. 13 k. 355). Spośród córek, Barbara, jak już wiemy, w r. 1633 była żona Chryzostoma Baranowskiego, zmarłego między w. 1650 a 1652. Powtórnie wyszła w r. 1654 za Marcina Starczewskiego i oboje żyli jeszcze w r. 1570. Zofia, w r. 1641 żona Stefana Bronikowskiego, zmarła między r. 1652 a 1661. Helena wreszcie, w r. 1661 jeszcze niezamężna, kwitowała Andrzeja z Kościelca Pogorskiego, dziedzica(!) Ociąża i Słaborowic, z rocznej prowizji od swej sumy posagowej 4.000 zł., zabezpieczonej na Ociążu (I. Kal. 125 s. 635). W r. 1677 wyszła za Mikołaja z Bużenina Marszewskiego. Z wyliczonych wyżej synów, o Wojciechu, wspomnianym pod r. 1636, nie wiem nic więcej.
I) Mikołaj, syn Łukasza i Bielskiej, dziedzic Ociąża i Słaborowic (a właściwie połowy owych wsi), zastawił w r. 1649 tę drugą wieś za 4.000 zł. Barbarze z Gorzewa, wdowie 1-o v. po Janie Mańkowskim (I. Kal. 115 s. 844). Już nie żył w r. 1690 (ib. 146 s. 59). Jego pierwszą żoną była Dorota Kochlewska (ib. 224 k. 302), z której synowie: zapewne Stanisław i z całą pewnością Andrzej. Drugą żona była Marianna Głoskowska, córka Macieja, komornika granicznego kaliskiego, i Urszuli Sczanieckiej, o której rękę w r. 1661 w Sowinie Kościelnej spisywał kontrakt z jej bratem Mikołajem, biorąc za nią 4.500 zł. posagu (I. Kal. 125 s. 220). Kwitowała ona tego brata w r. 1690 z sumy 1.000 zł. (ib. 146 s. 368). Żyła jeszcze w r. 1703, kiedy swej siostrzenicy, pannie Elżbiecie Gorzeńskiej, zapisywała sumę 400 złp. (Ws. 77 VII k. 24v), zaś własnej córce Urszuli sumę 2.800 zł. (I. Kal. 157 k. 145). Ta Urszula była w latach 1704-1709 żoną Zygmunta Kurnatowskiego, a nie żyła już w r. 1759. Z Głoskowskiej była jeszcze córka Katarzyna, w r. 1709 niezamężna (I. Kal. 157 s. 82, 85).
(I) Stanisław, syn Mikołaja i zapewne Kochlewskiej, prawa swe spadkowe we wsi Marszowa(?) p. piotrk., należne po wuju Stanisławie Sucheckim, kasztelanie rozpirskim, w r. 1690 scedowała bratu ciotecznemu, Stanisławowi Błeszyńskiemu (ib. 146 s. 59). Temu to właśnie Stanisławowi M-mu, synowi Mikołaja, Żychliński daje za żonę Heidebrandównę, a synami tej pary mieni Adama i Jana. O tym, iż Jan ożeniony z Lipską rodził się z Barbary Heidebrandówny wiemy też skąd inąd. Że jednak owa Barbara Heidebrand była żoną Stanisława, syna Mikołaja, czerpię tylko z Żychlińskiego. Dodam tu jeszcze, iż męża Lipskiej Żychliński zwie błędnie Wojciechem i każe mu być synem Stanisława i Kochlewskiej, w ten sposób całkowicie gmatwając tę genealogię. Jak już powiedziałem, Stanisławowi Żychliński daje dwóch synów, Adama i Jana. Z nich, o pierwszym nic nie wiem.
Jan, zapewne syn Stanisława, napewno zaś Barbary Heidebrand, może identyczny z Janem pochowanym 1728.29/XI. r. (Sep. Reformatów szamotul.), nie żył już napewno w r. 1736, kiedy jego żona Konstancja Lipska, córka Wacława i Barbary z Miaskowskich, siostra kardynała, była już 2-o v. żoną Józefa Nowowiejskiego, łowczego dobrzyńskiego. Wdowa i po tym drugim mężu 1744 r. (Rel. Kal. 125 s. 319). Żyła jeszcze w r. 1756 (Kośc. 327 k. 93v), nie żyła już w r. 1759 (Rel. Kal. 171 s. 635). Z synów, o Andrzeju niżej. Sebastian (Sebastian Jan), kanonik metropolitalny gnieźnieński 1759.25/X. r., kanonik włacławski (kujawski) t. r. (Rel. Kal. 171 s. 635), ekonom katedry włacławskiej w r. 1773 (I. Kal. 209/213 k. 135). Wchodząc do kapituły gnieźnieńskiej wylegitymował się ze szlachectwa, wskazując jako swą babkę po ojcu Barbarę Heidebrandównę herbu Lew. Jako delegat kapituły gnieźnieńskiej był w r. 1768 prezydentem Trybunału Koronnego w Piotrkowie (Korytkowski). Obok rodzonego brata i rodzeństwa przyrodniego, Nowowiejskich, współspadkobierca brata ciotecznego, Józefa Lipskiego, starosty parchowskiego, mianował brata Andrzeja plenipotentem dla windykonania sumy po staroście, lokowanej na dobrach Steier w Saksonii (I. Kal. 204/205 k. 207). Obok brata i Nowowiejskiej był w r. 1767 współdziedzicem dóbr Lipe (ib. 206/208 k. 28). I znów w r. 1772 uczynił brata swym pełnomocnikiem, tym razem celem windykowania spadku po ich ciotecznym rodzeństwie, ks. Józefacie Włyńskim, kanoniku kijowskim i kustoszu chockim, oraz Anieli z Włyńskich Szaniawskiej, starościnie augustowskiej (ib. 209/213 k. 58). Umarł w Gniźnie 1794.19/III. r. (Korytkowski).
Andrzej, syn Jana i Lipskiej, kapitan regimentu konnego królewiczów 1752 r. (ib. 196/198 k. 189), podpułkownik regimentu królewicza wojsk W. Ks. Litewskiego w latach 1756-1759 (Rel. Kal. 163/164 s. 2859, 171 s. 635), pułkownik regimentu konnego 1761 r. (ib. 178 k. 239; Ws. 05 k. 3), generał major wojsk koronnych w r. 1776 (I. Kal. 214/216 k. 4), nazwany w r. 1778 generałem saskim (LB Mokronos). Wraz z bratem w r. 1752 kwitował matkę z 15.000 złp. należnych im na poczet ich dóbr macierzystych (I. Kal. 196/198 k. 189). Dostał dożywociem 1761.4/VI. r. wieś królewską Kurza w wojew. kaliskim (Rel. Kal. 178 k. 239). Był w latach 1767-1778 dziedzicem połowy dóbr Piątek Wielki, zwanej Kaczkowszczyzną, nabytej od Adama Chmielowskiego (I. Kal. 206/208 k. 2; LB Mokronos). W latach 1771-1772 mieszkał w dzierżawionych przez sienie Piotrowicach w p. wsch. (LB Święciechowa). W r. 1780 występował jako dziedzic Wielkiego Piątku oraz części Piątku Małego w p. kal. (P. 1357 k. 33v). Od braci Dąmbskich, Jana Baptysty, kasztelana inowrocławskiego, Karola, pułkownika wojsk koronnych, i Jana Nepomucena, generała adiutanta królewskiego, spadkobierców zmarłego bezdzietnie brata, Ludwika, wojewody brzeskiego kujawskiego, kupił 1784.23/VI. r. za 215.000 zł. klucz graboszewski, na który składały się wsie: Graboszewo Kościelne, Graboszewo Nadworne, Graboszewko, Unia, Krąpkowo, oraz pustki, Lubin, Grodziska, Karbonia (Py. 163 k. 289). Od Marcelego Boguckiego, miecznikowicza poznańskiego, kupił 1791.4/VI. r. za 88.080 złp. Chwalibogowo Zastróżne w p. pyzdr. (P. 1368 k. 292; Py 166 k. 205, 249). Wedle Uruskiego miał umrzeć w r. 1804. Jego pierwszą żoną była zaślubiona przed 1768.12/XI. r. Katarzyna Trzebicka, córka Dyzmy, stolnika inowrocławskiego, i Anny z Nijewskich, obok siostry dziedziczka Markowic i Barcin w p. inowr., która t. r. dokonała z tą siostrą Ludwiką zamężną Malczewską działy tych dwóch wsi pod zakładem 316.000 zł. (Ws. 94 k. 173v). W r. 1769 połowy Markowic i Barcin zobowiązała się, wedle tych działów, sprzedać za 150.000 złp. szwagrowi Melchiorowi Malczewskiemu (ib. k. 228). Mąż w r. 1770 spisywał z nią wzajemne dożywocie (Ws. 95 k. 3). Jej i jej siostrze Ludwinie, żonie Melchiora Malczewskiego, łowczego brzeskiego-kujawskiego, Antoni Bogusławski w r. 1772 odprzedał z powrotem za 11.000 złp. wieś Lubomyśle (I. Kon. 80 k. 228). Drugą żoną Andrzeja już w końcu 1778 r. była Balbina (Albina) Walknowska, córka Franciszka, sędziego ziemskiego kaliskiego, i Marianny ze Zbijewskich. Wraz z nią kwitował w r. 1780 jej brata z innej matki, Józefa, z 32.307 złp., pochodzących z sumy 161.265 złp. stanowiącej oprawę zmarłej Marianny ze Zbijewskich Walknowskiej (P. 1357 k. 33v). Sumę tę Andrzej w r. 1781 oprawił żonie jako jej posag (I. Kal. 221 k. 89). Ów posag został w r. 1784 podwyższony do sumy 39.802 złp., w skutku nowych działów dokonanych między jej braćmi (Py. 164 k. 12). Żyła jeszcze pani Balbina 1794.23/II. r. (LB Staw). Z pierwszego małżeństwa pochodzili synowie, Piotr Józef Jan Nepomucen, ur. we Wschowie w r. 1770, ochrzcz. tam z wody 15/III. (Ws. 192 k. 444), i Anastazy Andrzej Ludwik, ur. tamże, ochrzcz. 1771.27/IV. r. (ib. k. 494v). Z drugiej żony była córka Rozalia Józefa, ochrzcz. z wody 1779.31/VIII. r., z ceremonii 26/IX. t. r. (LB Zduny). Wszystkie inne dzieci Andrzeja Żychliński przypisuje też Walknowskiej. Byli to, wedle niego: Hipolit, Walenty, Ludwika, przed 1795.1/XII. r. wydana za Maksymiliana Koszutskiego z Wargowa, i Małgorzata, żona Ksawerego Chełmskiego, sędziego pyzdrskiego. I istotnie żoną Ksawerego Chełmskiego, sędziego pyzdrskiego, dziedzica Łukomic, była 1823.21/X. r. Mielęcka, tyle, że nie Małgorzata, lecz Magdalena (LB Grodziczko). O synu Hipolicie wiadomo tylko, że był dziedzicem Piątku Wielkiego w p. kal., legitymował się w r. 1834 ze szlachectwa w Królestwie Polskim, a z żony Osieckiej (Otockiej?) miał syna Stanisława i córkę Bibiannę za Zaborowskim (Uruski).
Walenty, syn Andrzeja i Walknowskiej, dziedzic Graboszewa, potem Bąblina, zmarł w Poznaniu 1828.25/I. r. w wieku lat 41 (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Ożeniony przed r. 1810 z Teklą Koczorowską, córką Franciszka, która swoją część odziedziczonego po ojcu Gościeszyna sprzedała 1823.2/VII. r. za 78.333 tal. (470.000 złp.) bratu Tertulianowi (Hipot. Gościeszyna). Już nie żyła 1839.2/IV. r. (LC Stary Gostyń). Synowie: Edmund, Roman i Józef. Z córek, Paulina, ur. ok. r. 1821, wyszła w Obornikach w r. 1849 za Piotra Bojanowskiego, dzierżawcę Pucołowa, Racławek, zmarła przed r. 1887. Helena, ur. ok. r. 1823, zmarła w r. 1864, poszła 1849.20/V. r. za Jakuba Stanowskiego (LC Białężyn), profesora Szkoły Rolniczej w Żabikowie i Czernichowie.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
508509510511[512]513514515516
