Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[520]

Miaskowscy - Mierzewscy
Mielżyńscy h. Nowina
(a) Maciej (Maciej Józef Francisek z Asyżu), syn Józefa i Niemojewskiej, ur. w Winnogórze 1799.15/IX. r. (ceremonia chrztu 1820.30/VI. r. w Farze Pozn.), właściciel Iwna, Gościeszyna, Dąbrowy, Błocka, Kazimierza, Wojciechowa, Kotowa, Chobienic, kupił 1843.1/VII. r. od Tertuliana Koczorowskiego za 125.000 tal. dobra gościeszyńskie (Hipot. Gościeszyna). Umarł w Kazimierzu w Król. Polskim 1870.5/III. r., pochowany w Woźnikach (LM Ptaszkowo; Dz. P.). Zaślubił w pałacu chobienickim 1820.6/VII. r. Konstancję Mielżyńską, córkę Prokopa, rotmistrza kawalerii narodowej, i Katarzyny z Mielżyńskich (LC Chobienice), ur. 1799.1/XI. r., dziedziczką Woźnik, zmarłą w Poznaniu 1844.23/III. r., pochowaną w Woźnikach (LM Św. Marcin, Pozn.; LM Ptaszkowo, tu data zgonu 25/III.). Synowie: Józef, Jan, Karol i Seweryn, ur. i zmarły 1845.28/III. r. Z córek, Maria (Maria Katarzyna Franciszka Gabriela Łucja), ur. w Chobienicach 1821.12/XII. r., wyszła w Poznaniu 1842.31/VII. r. za Jana hr. Bnińskiego z Samostrzela, zmarłego w Poznaniu 1847.4/XI. r., umarła w Warszawie 1878.25/II. r. Franciszka (Franciszka Teresa Aniela Barbara Nepomucena), ur. w Toruniu 1826.15/V. r., zaślubiona w Poznaniu 1853.1/VI. r. Adolfowi Koczorowskiemu z Witosławia, zmarłemu 1863.16/X. r., zmarła sama 1904.27/V. r. Katarzyna (Katarzyna Adelajda Ignacja Gertruda Apolonia), ur. w Chobienicach 1828.15/XI. r., zaślubiła w Warszawie 1848.16/VII. r. Stanisława hr. Broel Platera z Wroniaw, zmarłego w Warszawie 1890.10/X. r., zmarła tamże 1899.12/XII. r. (Konarski Sz., Platerowie, ale według Dz. P. zmarła między 15/IX. a 2/X.). Teresa, ur. 1833 r., zmała 1834 r., pochowana w Woźnikach. Teresa Stanisława, ur. w Chobienicach 1836.6/V. r. (LB Chobienice), zmarła i pochowana tam w r. 1837. Gabriela (Gabriela Franciszka Maria Augustyna), ur. w Chobienicach 1841.28/VIII. r. (ib.), zaślubiła w Iwnie 1872.9/V. r. Pawła Kończę. Umarła w styczniu 1907 r. w Szeszołkach w gub. wileńskiej (Dz. P.).

aa. Józef (Józef Prokop Seweryn Kazimierz), syn Macieja i Konstancji z Mielżyńskich, ur. w Chobienicach 1824.17/III. r. (LB Chobienice). Prezes Towarzystwa Pomocy Naukowej, dyrektor Bazaru, Rady Nadzorczej Spółki Melioracyjnej. Właściciel Kotowa, Borzysławia i Woźnik w p. bukowskim (1.333 ha), Iwna, Bugaju i Chorzałek 1.649 ha), Sannik (503 ha), Rujsc (305 ha), Wiktorowa (458 ha) w pow. średzkim, a po śmierci brata Jana Dąbrowy, Błocka i Stradynia (3.445 ha) oraz Gościeszyna (1.225 ha) w p. babim., dalej: Miłosławia, Gorzyc, Kembłowa, Białego Piątkowa, Kozubca, Chrustowa (5.105 ha) w p. wrzesińskim, Dębna (1.218 ha) w p. wyrzyskim. Kupił na subhaście 1881.16/XII. r. za 1.800.000 m. dobra Ryńsk w p. toruńskim, składające się z óśmiu folwarków (16.000 m.m.), ale w r. 1886 odprzedał je Lehmannowi z Berlina (Dz. P.). Klucz miłosławski po r. 1895 sprzedał Józefowi Kościelskiemu. Umarł w Iwnie 1900.12/VIII. r., nocą we śnie, pochowany w Woźnikach (LM Gościeszyn; LM Ptaszkowo; Dz. P.). Zaślubił w Poznaniu w kościele Najśw. Marii Panny 1868.21/I. r. z Emilią hr. Bnińską, córką Maksymiliana i Seweryny z Żółtowskich (LC. Cerekwica), ur. w Pamiątkowie 1846.22/V. r., zmarłą w Poznaniu 1898.6/IV. r., pochowaną w Woźnikach 9/V. (LM Św. Marcin, Pozn.; LM Ptaszkowo; Dz. P.). Z córek, Maria (Maria Franciszka Konstancja), ur. w Iwnie 1869.2/IX. r. (LB Iwno), właścicielka Dębna, zaślubiła w Poznaniu w kościele Najśw. Marii Panny 1892.27/IV. r. Zygmunta Kurnatowskiego, właściciela Przysieki, który Dębno sprzedał za 282.000 m. siostrze swej żony, Izabeli, odkupując od niej w r. 1902 za 4.000.000 m. dobra gościeszyńskie. Umarła 1925.21/II. r., pochowana w Gościeszynie. Gabriela (Gabriela Izabela Seweryna), ur. w Iwnie 1871.4/VIII. r. (LB Iwno), zaślubiła w Iwnie 1899.25/IV. Józefa hr. Jezierskiego, właściciela Przybysławic w Król. Polskim. Wniosła mu Dębno, gdzie umarł 1930.12/IV. r. Konstancja (Konstancja Juliana Maria), ur. w Iwnie 1873.2/II. r. (LB Iwno), właścicielka Kotowa, kupiła ok. r. 1902 od Antoniego Potulickiego majętność Siedlecką koło Kostrzynka, a w r. 1908 od firmy Drwęski i Langner nabyła Bożejewo i Wysławice w p. średz. (ok. 4.000 m.m.) (Dz. P.). Umarła po drugiej Wojnie Światowej. Seweryna (Seweryna Emilia Maria Julia Joanna), ur. w Iwnie 1875.8/I. r. (LB Iwno), właścicielka Iwna, Sannik, Wiktorowa, Rujśców i Chorzałek w p. średz., zaślubiła w Pawłowicach 1901.20/VII. r. Ignacego hr. Mielżyńskiego. Umarła 1961.19/I. r.

bb. Jan, syn Macieja i Mielżyńskiej, ur. w Chobienicach 1831.2(22?)/VI. r., właściciel Chobienic, Dąbrowy i Gościeszyna, umarł w Nizzy 1863.23/II. r., pochowany w Woźnikach 16/III. (Dz. P.). Ożenił się 1853.12/XII. r. z Anną hr. Kwilecką, córką Hektora i Izabeli z hr. Taufkirchen, ur. 1836.3/VI. r., zmarłą w Dreźnie 1924.6/IV. r., pochowaną w Kwilczu (ib.).

cc. Karol (Karol Ignacy), syn Macieja i Mielżyńskiej, ur. w Chobienicach 1838.18/VII. r. (LB Chobienice), właściciel Chobienic, Wojciechowa, Godziszewa i Nieborzy, zaś w Król. Polskim Kazimierza. Chobienice (16.000 m.m.) sprzedał w r. 1895 synowi Maciejowi (Dz. P., wiad. z 5/XI.). Umarł w podróży między Gnieznem i Nakłem, 1904.16/VII. r., pochowany w Woźnikach (LM Ptaszkowo; Dz. P.). Zaśłubił w Sadkach 1866.24/IV. r. Emilię hr. Bnińską, córkę Ignacego i Emilii z Łąckich, ur. w Samostrzelu 1846.16/VII. r., zmarłą w Chobienicach 1925.25/IX. r. Synowie: Jan, Maciej i Ignacy. Córka Emilia (Emilia Konstancja Katarzyna), ur. w Chobienicach 1873.8/IV. r. (LB Chobienice), zaślubiła tamże 1892.4/II. r. Stanisława hr. Korzbok Łąckiego z Posadowa, zmarłego w Poznaniu 1937.2/XII. r., pochowanego we Lwówku. Męża przeżyła.

aa) Jan (Jan Maciej Feliks), syn Karola i Bnińskiej, ur. w Chobienicach 1868.15/VI. r. (ib.), umarł w Samostrzelu 1910.30/IV. r., pochowany w Woźnikach (Dz. P.).

bb) Maciej (Maciej Ignacy Przecław), syn Karola i Bnińskiej, ur. w Chobienicach 1869.13/X. r. (LB Chobienice), poseł do Reichstagu 1903, 1907 i 1912 r., w czasie I Wojny Światowej rotmistrz wojsk niemieckich, od r. 1920 rotmistrz wojsk polskich, potem major, wreszcie 1921 r. podpułkownik. Naczelny dowódca sił wojskowych w powstaniu śląskim 1921 r. używał pseudonimu "Nowina-Doliwa". Zrazu właściciel Chobienic z Wojciechowem, Grodziszczka i Nieborza w p. babimojskim, dóbr nabytych od ojca w r. 1895, sprzedał je w r. 1910 bratu Ignacemu (Dz. P.). W r. 1927 kupił Gołębiewko koło Tczewa, tam mieszkał do r. 1939. Umarł w szpitalu w Wiedniu 1944.4/I. r. (PSP). Ożenił się najpierw 1896.15/IX. r. w Łodzi (koścół parafialny Będlewa) z Felicją Potocką, córką Bolesława i Józefy z hr. Mycielskich, ur. w Poznaniu 1875.3/XI. r., dziedziczką ordynacji wojnowicko-dakowskiej, zastrzeloną przez męża w Dakowach Mokrych 1913.20/XII. r., pochowaną w Woźnikach (LM Ptaszkowo; Dz. P.). Drugą jego żoną była pośłubiona w Berlinie 1918.29/IV. r. Wiktoria Henrieta Maria Adutt, córka Adutt-Effendiego, dyplomaty tureckiego, ur. w Badenie koło Wiednia 1896.8/VI. r. Z pierwszej żony syn Karol (Karol Maciej Feliks), ur. w Chobienicach 1906.22/I. r., adoptowany przez stryja Ignacego, ordynat na Dakowach Mokrych, bezżenny. Zrazu dziedzic Daków Mokrych i Suchych (825 ha), Sznyfina (432 ha) i Uścięcic (629 ha) w pow. wągrow., potem w tymże powiecie tylko Wojnowic z folw. Łagwy (1.573 ha), Szewców z folwarkami Kozłowo i Zgoda (1.021 ha). Z córek, Aniela (Aniela Józefa Felicja), ur. 1897.29/X. r., zaślubiła w Poznaniu 1927.2/II. r. Zygmunta Ostrowskiego. Józefa (Józefa Felicja Emilia Maria Gabriela), ur. w Chobienicach 1900.15/XI. r., zaślubiła tam 1923.7/VI. r. Józefa Wichlińskiego, umarła 1931.12/VIII. r. Emilia (Emilia Felicja Józefa Aniela Gabriela), ur. w Chobienicach 1903.28/XII. r., zmarła tamże 1904.20/XII. r. (LB, LM Chobienice; Dz. P.). Z drugiej żony córka Sybilla (Sybilla Emilia Maria), ur. w Wiesbaden 1920.19/IV. r., zaślubiona 1-o v. 1939.20/VI. r. Jerzemu Szczeniowskiemu, rozwiedziona, poszła 2-o v. za Jerzego Sorondo, mieszkają w U.S.A.

cc) Ignacy (Ignacy Maciej Karol), syn Karola i Bnińskiej, ur. w Poznaniu 1871.19/II. r. (LB Św. Wojciech, Pozn.; LB Chobienice), rotmistrz wojsk niemieckich w I Wojnie Światowej, uczestnik powstania wielkopolskiego, dowódca odcinka łabiszyńskiego, inicjator w r. 1920 wystawienia ochotniczego wielkopolskiego pułku jazdy (potem 26 pułk ułanów wielkopolskich), co w części robił własnym kosztem. Dowodził tym pułkiem najpierw w walkach z Niemcami, potem na froncie wschodnim. Podpułkownik w r. 1920, przeniesiony do rezerwy w r. 1921. Był prezesem zarządu Bazaru. Właściciel Kazimierza w Król. Polskim, od Jerzego v. Brandis w r. 1907 kupił Krześlice (2.356 m.m.) w p. pozn. (Dz. P.), a w r. 1910 od brata Macieja nabył dobra chobienickie tj. Chobienice z folwarkami Wojciechowo i Nowina (2.032 ha), Godziszewo z folw. Morki (629 ha), Grójec (547 ha), Nieborza (275 ha) w pow. wolsztyńskim. Był też właścicielem Drzązgowa (759 ha) i Siedlca (680 ha) w pow. średzkim, Czachórek (175 ha) w pow. pozn. Umarł w Iwnie 1938.11/I. r. (Dz. P.). Ożenił się w Pawłowicach 1901.20/VII. r. z Seweryną Mielżyńską, córką Józefa i Emilii z Bnińskich, ur. w Iwnie 1876.15/I. r., zmarłą 1961.19/I. r., właścicielką Iwna, Sannik, Wiktorowa, Rujsców i Chorzałek. Syn Józef, ur. w r. 1902, umarł w Iwnie 1905.21/I. r., pochowany w Woźnikach (LM Ptaszkowo; Dz. P.). Ignacy M. adoptował swych krewnych: Jerzego M-go (1928.23/V. r.), Józefa Kurnatowskiego (1922.9/III. r.), Karola M-go (1922.9/III. r.), Zygmunta Kurnatowskiego i Andrzeja M-go.

(b) Seweryn (Seweryn Józef Stanisław Gomor), syn Józefa i Niemojewskiej, ur. w Poznaniu 1804.10/X. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). W r. 1831 służył w pułku jazdy poznańskiej, został rotmistrzem. Potem na emigracji, wrócił do Poznańskiego r. 1842. Wiezień w Sonnenburgu i Moabicie w r. 1846, członek Wydziału Wojennego w r. 1848. Położył niemałe zasługi dla rozwoju oświaty i kultury w Wielkopolsce. Hojny mecenas Towarzystwa Przyjacół Nauk w Poznaniu, od r. 1871 honorowy prezes, umarł w Miłosławiu 1872.17/XII. r. (Dz. P.; PSB). Był właścicielem Miłosławia. Wspólnie z bratem Józefem kupili 1871.25/X. r. od Kolskiej nieruchomość przy ulicy Młyńskiej (dziś Seweryna Mielżyńskiego) na użytek Towarzystwa Przyjaciół Nauk (Dz. P.). Ożenił się w Poznaniu 1842.31/V. r. z Franciszka Wilxycką, liczącą lat 36, dziedziczką dóbr Rynek (LC Św. Małgorzata, Pozn.), zmarłą w Miłosławiu 1874.11/I. r. (Dz. P.). Ich syn Seweryna żył tylko jedną minutę 1845.28/III. r. (LM Św. Marcin, Pozn.).

3) Jakub, syn Krzysztofa i Niegolewskiej, ur. w Niegolewie 1625.14/V. r. (Kopia pob. pam.). Z cesji ojca starosta kcyński, które to starostwo po jego śmierci wróciło do ojca. Był tym starostą w r. 1650, kiedy zapisywał dług 1.870 zł. Marcinowi Szołdrskiemu (Kośc. 302 k. 410). Umarł w r. 1653 (Kopia pob. pam.). Jego żoną była w r. 1651 Anna Konstancja Grudzińska, córka Zygmunta, wojewody kaliskiego, i Anny z Opalińskich, wdowa 1-o v. po Adamie Olbrachcie Przyjemskim, kasztelanie gnieźnieńskim (Kośc. 302 k. 554; Ws. 56 k. 29). Umarła w Osiecznie 1664 r., krótko po 14/X., pochowana tam "obok męża", chyba pierwszego (Kopia pob. pam).

(III) Łukasz, syn Wojciecha i Iwieńskiej, sekretarz J.Kr.Mci 1589 r. (M. K. 135 k. 632), sekretarz i dworzanin królewski 1598 r. (M. K. 142 k. 25), mianowany 1600.30/VII. r. podkomorzym kaliskim (ib. 145 k. 171v). Jemu i jego żonie Krzysztof z Budzisławia Wysockie, starosta gnieźnieński, w r. 1614 cedował za konsensem królewskim z 24/V. t. r. starostwo powidzkie (M. K. 156 k. 257v; P. 992 k. 895) Umowa z Wysockim zawarta 10/IV. była sprzedażą za 10.000 złp. praw dożywotnich na Powidzu z przyległymi wsiami i na wsi Rumiejki (Py. 137 k. 274v). Kasztelan gnieźnieński 1617 r. (G. 74 k. 180). Konsens na scedowanie starostwa powidzkiego synowi Łukaszowi dostał 1620.15/XII. (M. K. 165 k. 63), i powtórnie 1625.28/II. r. (ib. 173 k. 7v). Jeszcze nieletni w r. 1579 (Py. 116 k. 429), dawał w r. 1588 Stanisławowi Bronikowskiemu zobowiązanie za Adama Czarnkowskiego, starostę pyzdrskiego (P. 950 k. 177). Od króla dostał 1589.27/VII. r. roczną pensję 600 złp. a żup bydgoskich (M. K. 135 k. 632). Współspadkobierca brata Wojciecha, dziedzica w Brudzewie, 1599 r. (G. 66 k. 225). Od Krzysztofa z Tomic Iwieńskiego nabył wyderkafem na trzy lata w r. 1600 za 12.000 złp. wsie Powiercie i Leśnicę w p. kon. (P. 1403 k. 759v), z młynem na Warcie w Powierciu. W r. 1601 dodał jeszcze Iwieńskiemu do tego wyderkafu sumę 4.0000 złp. (P. 1404 k. 111v), a intromisję do tych wsi uzyskał w r. 1602 (I. Kon. 30 k. 385). Kupił je od Iwieńskiego wraz ze wsią Zawady w r. 1606 za 35.000 złp. (P. 1405 k. 591v). Z działów spadku po ojcu i po bracie Wojciechu, przeprowadzonego w r. 1608, wziął: wieś Brudzewo z pustką Grabianki, wsie Wyrzytowo i Rudy, części wsi Moszczenica i Staw w p. pyzdr., z obowiązkiem dopłacenia bratu Mikołajowi 19.000 złp. (Py. 47 k. 208v, 210). Spłacając ów dług, sprzedał temu bratu wyderkafem t. r. za 18.000 złp. Powiercie, Leśnicę i Zawady (Py. 47 k. 212). Od Jana Roli Bratuskiego kupił w r. 1613 za 9.000 złp. Ruchocino w p. gnieźn. (P. 1408 k. 606v). Dziedzic Grabonoga wp. kośc. 1619 r. (Kośc. 127 k. 770v). Od Wojciecha M-go w r. 1622 kupił za 26.000 złp. miasto Mielżyn z przedmieściami, folwarkiem i wsiami przyległymi, Mielżynko i Lipe w p. pyzdr., jednocześnie sprzedając wyderkafem Powiercie, Leśnicę i Zawady za 21.000 złp. Stefanowi Żychlińskiemu (P. 1413 k. 464, 466). Powiercie, Zawady i Leśnicę dał w r. 1626 synowi Łukaszowi (P. 1415 k. 387). Nabywszy od brata Mikołaja, jako opiekuna nieletniego Piotra z Tomic Iwieńskiego, za 35.000 złp. wsie Czechowo i Jarząbkowo oraz części zwane Michałki i Jelitowo, intromitowany do nich w r. 1627 (Py. 143 k. 27). Umarł w r. 1628, po 15/I. (Ws. 41 k. 11v, 15, 255). Już po jego śmierci rejestr podymnego w jego dobrach mówił o 33 dymach w Brudzewie, 11 w Rudzie i 12 w Wyrzutowie, które podymne miało dlań wynosić 28 zł. (Py. 143 s. 6). Żonie swej Elżbiecie Czackiej, córce Baltazara, komornika ziemskiego poznańskiego, oprawił w r. 1593 posag 4.500 złp. na połowie Jaworowa w p. gnieźn., odziedziczonej po ojcu przez niego i jego braci (P. 1401 k. 4v). Oprawił jej znowu w r. 1606 posag 5.000 złp. na częściach Brudzewa, Wyrzutowa, Rudy, Moszczenicy i Stawu p. pyzdr., wsi dziedziczonej po bracie Wojciechu (P. 1405 k. 578v). Na całych wsiach: Brudzewo, Wyrzutowi i Rudy oraz na częściach Moszczenicy i Stawu w r. 1613 oprawił żonie 10.000 złp. posagu (P. 1408 k. 444v). Siostra Elżbiety, Anna Czacka, żona Łukasza z Błociszewa Gajewskiego, sprzedała t. r. szwgrowi M-mu za 7.500 złp. swoje części we Wrześnicy (dziś Brześnica) i Studzionnej w p. kośc. (ib. k. 565). Elżbieta wespół z tą siostrą, odziedziczone po stryju ks. Andrzeju Czackim, dziekanie włacławskim, części w Rogowie i Włostowie p. kośc. sprzedały t. r. za 6.500 złp. Stanisławowi Czackiemu (ib. k. 565v). Mężowi dała w r. 1624 części wsi Staw w p. pyzdr. (P. 1414 k. 1156). Nie żyła już w r. 1628 (Ws. 41 k. 15). Synowie, Baltazar i Łukasz. Córka Anna najpierw w r. 1623 wyszła za Andrzeja z Bnina Opalińskiego, podkomorzego poznańskiego, była wdową w r. 1625, a 1627 r. poszła 2-o v. za Remigiana z Otoka Zaleskiego, starostę ostrskiego i wareckiego, z czasem referendarza koronnego i kasztelana łęczyckiego, który przed śłubem dał przyszłemu teściowi zobowiązanie oprawienia jej 20.000 złp. (Py. 143 k. 145v). Umarła między r. 1630 a 1634.

1. Baltazar, syn Łukasza i Czackiej, mocą prowizji papieskiej z 1614.9/XI. r. wprowadzony 1615.3/XIII. r. na koadiutorię kanonii gnieźnieńskiej fundi Kobiele, złożył wprawdzie w r. 1616 przysięgę kapitule, ale po śmierci kanonika Adriana Żernickiego tej kanonii nie objął, bo zapewne już wtedy nie żył (Korytkowski).

2. Łukasz, syn Łukasza i Czackiej, starosta powidzki, mocą uzyskanych przez ojca konsesnsów królewskich na dokonanie dlań cesji. Niewątpliwie jednak dopiero drugi konsens z 1625.28/II. r. oznaczał realne przekazanie tej królewszczyzny, to znaczy miasta Powidza z wójtostwem i wsiami: Przybrodzin, Charbin, Wylatkowo, Rumiejki (M. K. 173 k. 7v). Od ojca dostał w r. 1626 dobra Powiercie, Zawady i Leśnica (P. 1415 k. 387), zaś w r. 1628 zobowiązanie zrezygnowania za 40.000 zł. wsi Grabonóg, części Podrzecza, oraz połów wsi Wrześnica i Studzianna w p. kośc. (Ws. 41 k. 15). Prawa swe do części wsi Chwalibóż, należącej do starostwa brzeskiego kujawskiego, cedował t. r. Tomaszowi Dzierżawskiemu (Ws. 41 k. 255). Od Jana M-go kupił w r. 1628 za 10.000 złp. połowę miasta Mielżyna (P. 1416 k. 25v). Dom położony w tym mieście z pewnymi rolami kmiecymi w r. 1629 dał małżonkom Przybyszewskim za ich wierne służby świadczone zmarłemu ojcu a jemu samemu (P. 1416 k. 388). Części w Wrześnicy, Grabonogu i Studziannej sprzedał t. r. za 29.000 złp. Barbarze Rozdrażewskiej, wdowie po Janie Kostce, staroście lipskiemu (ib. k. 569). Dobra Powiercie, Leśnicę i Zawady t. r. sprzedał za 30.000 złp. Janowi Smoguleckiemu (ib. k. 626v). W chwili śmierci należały doń następujące majętności: Brudzewo, Wyrzutowo, Rudy, Moszczenica, części w Stawie, Czechowie, Jarząbkowie, Jelitowie i Żołczu, miasto Mielżyn, wsie: Mielżynko, Lipe i Ruchocinko (Py. 146 s. 56). Trzymał jeszcze ponadto pewne dobra królewskie na Kujawach: Piołunowo, Złotniki, Pczeninko, Żukowice w wojew. brzeskim, Wielewie, Buszkowo, Chrząstkowo i Osiek w wojew. inowrocławskim (Kośc. 296 k. 32). Pozostawił swym spadkobiercom 15.000 złp. długów (P. 1416 k. 1166). Umarł bezpotomnie między 1629.16/VII. r. a 1630.15/VII. r., a spadek po nim brała siostra Anna zamężna Zaleska (Py. 146 s. 56; Ws. 28 k. 108), która Mielżyn celem uwolnienia dóbr spadkowych od długów i dla spłacenia oprawy wdowy po Łukaszu sprzedała w r. 1630 za 30.000 złp. Janowi M-mu, stryjecznemu bratu Łukasza (P. 1416 k. 1166). Żoną jego była Marianna Rozdrażewska, córka Kaspra, kasztelana śremskiego, i Katarzyny z Lubieńca Niemojewskiej, i 1628.15/I., krótko przed ślubem, zobowiązał się oprawić jej w posagu 25.000 zł. gotowizną i 6.000 zł. wyprawy na wsiach: Powiercie, Leśnica i Zawady z młynami wodnymi, oraz na macierzystych połowach we Wrześnicy i Studziannej z częścią młyna we Wrześnicy (Ws. 41 k. 15).

(IV) Mikołaj, syn Wojciecha i Iwieńskiej, mianowany stolnikiem kaliskim 1606.20/IV. r. (M. K. 151 k. 28, 28v), kasztelan biechowski w r. 1619 (Py. 40 k. 276), kasztelan gnieźnieński 1628 r. (Py. 143 k. 90). W r. 1579 był jeszcze nieletnim (Py. 116 k. 429). Współspadkobierca zmarłego brata Wojciecha w r. 1599 (G. 66 k. 225), braci Krzysztofa i Łukasza w r. 1608 pozywał o wydzielenie go po równi z tego spadku (Py. 134 k. 90), a z dokonanych t. r. działów otrzymał Kawęczyn (Kawęczynko) w p. gnieźn. i dopłaty od braci, od Łukasza 19.000 złp., od Krzysztofa 2.000, przy czym Łukasz z większości najeżnej od siebie sumy uiścił się sprzedając Mikołajowi wyderkafem za 18.000 złp. Powiercie, Leśnicę i Zawady wraz z młynem Powierckim (Py. 47 k. 210, 212). Od Maksymiliana Przerębskiego, starosty piotrkowskiego, i żony jego Zofii z Ostroroga, za konsensem królewskim z 1609.15/IV. r., uzyskał cesję wsi Grabowo, Krzywagóra i Ulejno ze starostwem pyzdrskim, do których oboje zostali intromitowani w r. 1609. (M. K. 154 k. 49v, 50; Py. 134 k. 106v), zaś 1611.17/X. r. dostali te dobra w dożywocie (M. K. 153 k. 346, 347). Mikołaj 1628.30/IX. r. uzyskał konsens królewski na scedowanie tego dożywocia zięciowi Przecławowi Leszczyńskiemu i swej córce Annie (M. K. 177 k. 99, 100; Py. 143 k. 90). Ostatecznie jednak, za konsensem królewskim datowanym z obozu pod Smoleńskiem 1634.23/II. r., powtórzonym w Warszawie 3/VIII. t. r. scedował te dobra bratankowi Adamowi M-mu (M. K. 180 k. 281v, 324, 324v). Od spadkobierców Marcina Szczycińskiego w r. 1611 kupił za 8.000 złp. Szczytniki z pustką Kosmowo w p. gnieźn. (P. 1407 k. 630v). Od Łukasza z Wierzbna Rydzyńskiego w r. 1613 kupił za 6.000 złp. Kawczyno w p. kośc. (P. 1408 k. 415v), ale zrazu mu tę wieś za tyle samo odprzedał (ib. k. 427). Był w r. 1616 dziedzicem miasta Targowa Górka i części wsi Orzeszkowo w p. pyzdr. (P. 1410 k. 260). Od poznańskiego konwentu dominikanek Św. Katarzyny nabył w r. 1626 wieś Słępowo w p. gnieźn. (P. 1415 k. 305) i t. r. wieś tę sprzedał za 4.500 złp. Januszowi Krzekotowskiemu (ib. k. 442). W r. 1629 płacił podymnego ze swych dóbr w powiecie pyzdskim 4 zł. z 8 dymów w części Orzeszkowa, 6 zł. z 12 dymów w Osieku, 8 zł i 15 gr. z 4 dymów w Wielawsi i z 3 dymów w Małewsi, 15 zł z 30 dymów w części Mielesznej Górki (Py. 143 s. 12, 15, 28, 67). Zięcia Leszczyńskiego pozywał w r. 1634 o zwrot 15.000 zł. posagu po bezdzietnej śmierci swej córki (Py. 145 s. 212). Orzeszkowo i część w Dominowie w r. 1634 sprzedał wyderkafem za 7.000 złp. bratankowi Adamowi M-mu (P. 1418 k. 150). Od Marianny z Tomic Iwińskiej, żony Zygmunta Grudzińskiego, kupił w r. 1639 za 6.000 złp. czwartą część wsi Urzazowo (dziś Uzarzewo) i Święcino, dobra odziedziczone przez nią wespół z bratem Piotrem po ojcu Krzysztofie Tomickim (P. 1419 k. 1164). W Targowej Górce założył szpital w r. 1628 i wystawił nowy drewniany kościół, poświęcony w r. 1636, odrestaurował też stojącą osobno kaplicę pod wezw. św. Małgorzaty (Łukaszewicz). Nie żył już w r. 1641 (G. 80 k. 840). Żoną jego była Katarzyna Rokossowska, córka Jakuba, podskarbiego wielkiego koronnego, i Katarzyny Gościejewskiej, wdowa 1-o v. po Adamie z Sielca Witosławskim, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1609 (N. 165 k. 370). Jeszcze jako wdowa, zastawiła ona w r. 1606 swe oprawne dobra Gorzeń w p. bydgoskim Marcinowi Małowiejskiemu, który teraz, w r. 1609, cedował ów zapis jej obecnemu mężowi (N. 167 k. 280v). W r. 1616 otrzymała od męża oprawę 12.000 złp. posagu na mieście Targowa Górka i częściach wsi Orzeszkowo w p. pyzdr. (P. 1410 k. 260). Jedyna córka Anna, w r. 1627 żona Przecława Leszczyńskiego, wojewodzica brzeskiego, bezdzietna, umarła między r. 1629 a 1633.

III) Łukasz, syn Mikołaja i Brudzewskiej, obok braci w r. 1532 pozywany przez Jana Baranowskiego (P. 874 k. 64), mianowany w r. 1550 przez brata Wojciecha jednym z opiekunów jego dzieci (G. 335a k. 365) w latach 1554-1559 współ z tym bratem niedzielny dziedzic w Brudzewie, Wyrzutowie, Rudzie, Stawie oraz w pustkach Grabionkach i Moszczenicy, częścią odziedziczonych po Adrzeju Kiełczy Brudzewskim, częścią nabytych od innych spadkobierców tegoż Brudzewskiego (P. 895 k. 85v, 1396 k. 149, 188v, 428; Py. 176 k. 105v; G. 36 k. 78v). Współdziedzic części odziedziczonych po bracie Piotrze we wsiach Kąpiel, Przecław i Szyszłowo 1559 r. (P. 901 k. 379, 1397 k. 41v), był też w r. 1561 dziedzicem całego miasta Mielżyna oraz wsi Mielżynko i Lipe (ib.). Umarł między r. 1566 a 1576 (G. 46 k. 231v; Py. 113 k. 132). Jego żoną była Barbara Strykowska, córka Piotra, której w r. 1561 oprawił posag 2.000 złp. na mieście Mielżynie oraz na wsiach Mielżynku i Lipiu (P. 903 k. 381, 1397 k. 41v). Synowie: Mikołaj i Wojciech, o których niżej, i Łukasz, nieletni w r. 1576 (Py. 113 k. 132), o którym niczego więcej nie wiem. Chyba już nie żył w r. 1579. Z córek, Anna była w r. 1582 żoną Jana Siedleckiego, zmarłego między r. 1584 a 1594 żyła jeszcze w r. 1598. Zofia poślubiła 1-o v. w r. 1584, krótko po 9/IV. Andrzeja Włoszynowskiego z Janówca, zmarłego między r. 1589 a 1598, była jeszcze wdową w r. 1600, a już w latach 1605-1610 widzimy ją 2-o v. za Piotrem Mierzwińskim, zmarła po r. 1613.

(I) Mikołaj, syn Łuaksza i Strykowskiej, nieletni w latach 1576-1580, zrazu pozostawał pod opieką stryja Wojciecha, a potem syna tego stryja a swego stryjecznego brata, Wojciecha (Py. 113 k. 132, 116 k. 429; G. 58 k. 161; P. 932 k. 622). Tego stryjecznego brata w imieniu własnym i swego brata Wojciecha w r. 1584 skwitował z opieki (P. 943 k. 785) i t. r. sam został z jednym z opiekunów dzieci Jana Siedleckiego i siostry swej Anny z M-ch (N. 161 k. 109v). Celem dokonania sprzedaży domu na przedmieściu poznańskim Piaski, nabytego od Zofii Włoszynowskiej, mianował plenipotentem w r. 1585 Wojciecha M-go stryjecznego brata (I. Kon. 21 k. 283v). Zapisał w r. 1609 300 złp. Jadwidze z Cienina, wdowie po Janie Jabłkowskim (G. 70 k. 153). Nie żył już w r. 1612. Był bezdzietnym. W grodzie radziejowskim żonie swej Barbarze Wilczyńskiej, wdowie 1-o v. po Jakubie Smerzyńskim, w r. 1594 oprawił posag 6.370 złp. na wsi Mielżynku i na połowie miasta Mielżyna, należnych sobie z działów z bratem Wojciechem (Py. 47 k. 75). Barbara, będąc wdową i po tym drugim mężu, w r. 1612 zapisała dług 300 zł. swemu bratu Łukaszowi Wilczyńskiemu (G. 71 k. 345). Żyła jeszcze w r. 1614 (P. 992 k. 331v; I. Kon. 38 k. 66v).

(II) Wojciech, syn Łukasza i Strykowskiej, nieletni w latach 1576-1584, pozostawał pod opieką kolejno: stryja Wojciecha, jego syna Wojciecha, swego starszego brata Mikołaja (Py. 113 k. 132, 116 k. 429; G. 58 k. 161; P. 932 k. 622, 943 k. 573, 786v). Od Jana Mąkowskiego w r. 1596 kupił za 5.000 złp. części Dobrosołowa w p. gnieźn. (R. Kal. 7 k. 31v; I. Kal. 63 k. 743v), był ponadto dziedzicem części we wsiach Kąpiel, Przecław, Szyszłowo i Dobrosołowo w p. gnieźn. 1597 r. (P. 1402 k. 246). Dostał w r. 1600 zapis 1.000 złp. długu od swej siostry Zofii Włoszynowskiej (G. 66 k. 469v). Od Marcina Bronisza dostał w r. 1605 zobowiązanie sprzedania za 6.000 złp. części Dobrosołowa (G. 68 k. 493v), a kupił je od niego w r. 1606 za 3.100 złp. (P. 1405 k. 637v). W r. 1621 był dziedzicem w Mielżynie i dom w tym mieście, zwany Mrowińskim, sprzedał za 300 złp. Janowi Kraszewskiemu i Jadwidze z Wybranowskich (P. 1412 k. 779v). Miasto Mielżyn z przedmieściami, folwarkiem i przyległymi wsiami Mielżynko i Lipe, sprzedał w r. 1622 za 26.000 złp. Łukaszowi M-mu, kasztelanowi gnieźnieńskiemu (P. 1413 k. 464), zaś dobra Kąpiel, Przecław i folwark z karczmą w Szyszłowie rezygnował t. r. synowi Piotrowi (ib. k. 482). Temu synowi w r. 1626 zobowiązał się pod zakładem 3.000 złp. sprzedać całe swe części w Dobrosołowie i kmieci w Szyszłowie (G. 78 k. 40v). Nie żył już w r. 1629 (G. 79 k. 110). Jego żoną była Małgorzata Żychlińska, córka Rocha i Barbary z Niewiarowskich, której 1597.4/III. r. na połowie swych dóbr we wsiach Kąpiel, Przecław i Szyszłowo oraz na połowie swych części w Dobrosołowie oprawił 4.000 złp. posagu (P. 1402 k. 246), otrzymawszy uprzednio od teścia sumę 1.000 złp., stanowiącą resztę tego posagu (I. Kon. 28 k. 151). Małgorzata sprzedała wtedy ojcu za sumę 2.000 złp. swe dobra po zmarłej matce, więc część we wsiach Myśliborze i Sługocin w p. kon. (P. 1402 k. 247v). Otrzymała w r. 1615 od męża zapis długu 8.000 złp. (I. Kon. 38 k. 621). Żyła jeszcze w r. 1626 (G. 78 k. 40v). Oprócz wspomnianego wyżej syna Piotra była córka Anna, wydana w r. 1626 za Andrzeja Rudnickiego, oboje zmarli po r. 1654.

Piotr, syn Wojciecha i Żychlińskiej, jak już widzieliśmy, od ojca nabył w r. 1622 Kąpiel, Przecław i w Szyszłowie folwark z karczmą, zaś w r. 1626 dostał od niego zobowiązanie sprzedaży części Dobrosołowa i kmieci w Szyszłowie. Od przyszłego szwagra, Andrzeja Rudnickiego, otrzymał w r. 1626 zobowiązanie, iż oprawi Annie M-ej, siostrze Piotra, posag 6.000 złp. (G. 78 k. 192v). Kapiel, Przecław oraz części w Dobrosołowie i Szyszłowie sprzedał w r. 1640 za 36.000 złp. Stefanowi Tarnowskiemu, podkomorzycowi sochaczewskiemu (P. 1420 k. 277). Wraz z żoną w r. 1643 wieś ich dziedziczną Zakrzewo w p. gnieźn. sprzedali wyderkafem za 5.000 złp. ks. Pawłowi Karskiemu, kanonikowi gnieźnieńskiemu (P. 1421 k. 60). Oboje w r. 1649 wydzierżawili Wojciechowi Tholibowskiemu i żonie jego Mariannie z Jezierskich pod zakładem 3.300 złp. wsie Swinary i Ostrów p. gnieźn. (G. 82 k. 45). Umarł w r. 1650 lub 1651 (ib. k. 273, 398). Tą wspomnianą kilkakrotnie żoną jego była Zofia Mielińska, córka Mikołaja, kasztelana kamieńskiego, o której rękę spisywany był kontrakt w Kruchowie 1622.30/XI. r., pod zakładem 30.000 złp. (G. 76 k. 214v). Zaślubiny nastąpiły dopiero 23/XII. t. r. (I. Kon. 42 k. 295). Zofia w r. 1623 zapisała dług 2.000 złp. Mikołajowi Mielżyńskiemu, kasztelanowi biechowskiemu (G. 76 k. 239). Swoje dobra dziedziczne po ojcu, to jest części w Mgowie w wojew. chełmińskim sprzedała w r. 1625 za 25.600 złp. Janowi Weiherowi, staroście człuchowskiemu (P. 1415 k. 15v). Z mężem dożywocie wzajemne spisywała w r. 1630 (P. 1416 k. 1058v). Po bezpotomnej śmierci brata Mikołaja, jego jedyna spadkobierczyni, stała się dziedziczką dóbr: Zakrzewa, Gorzuchowa, Słępowa, Kamionka, Rogalinka, Czechów, Kruchowa, Jastrzębowa, Strzyżewa Paszkowego, części Strzyżewa Smykowego, Grabowa i na przedmieściu Gniezna Grzybowa. Będąc już wdową, wespół z synami Wojciechem i Aleksandrem, w r. 1651 skwitowana przez małżonków Skwarkowskich z rocznej prowizji od kapitału 6.000 złp. na wsiach Jastrzębowo i Strzyżewo (G. 82 k. 398). Dzidziczzka Ostrowa, uwolniła w r. 1654 poddanego w tej wsi, obecnie mieszczanina w Wągrówcu (G. 82 k. 1065v). Wespół z synem Aleksandrem całą wieś Jastrzębowo w r. 1655 zastawili za 3.400 złp. małżonkom Doręgowskim (ib. k. 1189). Zofia swą fortunę odziedziczoną po bracie podzieliła w r. 1661 pomiędzy swych synów zatrzymując sobie tylko w dożywociu Strzyżewo Paszkowe i Smykowe (P. 1072 X k. 557v). Nie żyła już w r. 1679 (G. 86 k. 131). Prócz wspomnianych synów, Wojciecha i Aleksandra, były córki, Marianna, wydana w r. 1645 za Wojciecha Węgierskiego, żyli jeszcze oboje 1668 r., i Zofia, która przed 1657.10/II. r. zaślubiła Jana Sczanieckiego, żyła jeszcze 1663.2/X. r.

1. Wojciech, syn Piotra i Mielińskiej, wspomniany 1651 r. (G. 82 k. 398), z bratem Aleksandrem nazwani obaj w r. 1654 dziedzicami Zakrzewa w p. gnieźn. (ib. k. 1017v). Od matki dostał w r. 1661 Zakrzewo, Gorzuchowo, Słępowo, Kamionek, Rogalinko i Czechy (P. 1072 X k. 557v). Zakrzewo, Słępowo i folwark Kamionek sprzedał wyderkafem w r. 1664 za 11.000 złp. Maciejowi Jerzykowskiemu (P. 1425 k. 411), zaś w r. 1673 powyższe dobra oraz Czechy i młyn Zakrzewski sprzedał wyderkafem za 13.450 złp. Krzysztofowi Jezierskiemu i żonie jego Mariannie Kędzierzyńskiej (P. 1426 k. 585). Bezdzietny, nie żył już w r. 1675 (Ws. 68 k. 813). Żoną jego była Zofia Strzelecka, wdowa 1-o v. po Piotrze Radzewskim, z którą w r. 1659 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1070 k. 235; Z. T. P. 320 s. 1755). Umarła 1676.22/IV. r. (LM Rąbiń).

2. Aleksander, syn Piotra i Mielińskiej, występował 1651 r. (G. 82 k. 398), obok starszego brata nazywany 1654 r. współdziedzicem Zakrzewa (ib. k. 1017v), od matki w r. 1661 dostał Kruchowo, Jastrzębowo, Strzyżewo Paszkowe, części Strzyżewa Smykowego, Grabowo i na przedmieściu Gniezna Grzybowo (P. 1072 X k. 557v). Pisał się "z Kruchowa" (P. 1425 k. 124). Od swego szwagra, Wojciecha Węgierskiego, w r. 1674 kupił za 40.000 złp. miasto Rogowo, wsie, Rogówko i Szkółki w p. gnieźn., Marcinkowo w p. kcyń., oraz należące do powyższych dóbr pustki: Uroczysko, Gajewo, Łaziska, Sułków, Kozieniec, Siedliska, Żórawiniec, Gostomia, Rudno, Ochodza, Pizdowo, Kaczadziura, Poniec, Łąka (P. 1426 k. 763). Tego samego dnia 16/VII. Marcinkowo sprzedał za 15.000 zł. Wojciechowi Baranowskiemu (ib. k. 766; Kc. 131 k. 426v). Wszystkie dobra otrzymane od matki, z Kruchowem na czele, sprzedał w r. 1676 za 55.000 złp. Fabianowi Wihelmowi Rosenowi i jego żonie Jadwidze z Mielżyńskich (P. 1427 k. 962v). Nie żył już w r. 1685, kiedy to Hieronim Dunin dowiedziawszy się, iż mocą jego testamentu został wyznaczony na opiekuna jego dzieci, zrzekł sie owej opieki (G. 88 k. 79v). Żoną Aleksandra była Zofia z Sienna Sulmowska, córka Romana, której w r. 1663 na połowach Kruchowa, Jastrzębowa i Strzyżewa Paszkowego oprawił 12.000 złp. posagu (P. 1425 k. 124). T. r. skwitowała ona z tej sumy posagowej swego ojca (P. 1073 k. 424v). Wzajemne dożywocie z mężem spisała w r. 1668 (F. 337 k. 722v). Wypłaciła w r. 1686 sumę 2.000 zł. posagu za córką Agnieszką Marianną jej mężowi, Mikołajowi Włostowskiemu (P. 1112 X k. 32). Występowała w r. 1690 jako dziedziczka Swinar (G. 89 s. 63). Testament swój oblatywała 1698 r., a spisany był w Gnieźnie 30/XII. Zleciła pochował się w Gnieźnie u Franciszkanów. Najstarszą córką Włostowską już była wyposażyła, teraz trzem innym, Dorocie Gaszyńskiej, Zofii Ligowskiej i pannie Annie, wyznaczyła każdej tyle samo, to jest po 2.000 złp. (G. 90 k. 222, 245). Umarła w Gnieźnie 1699.1/I., pochowana u Franciszkanów (LM Kłecko). Synowie, Jan i Piotr. Z córek, Marianna (Agnieszka Marianna), zrazu w r. 1686 żona Mikołaja Ciołka Włostowskiego, wdowa w latach 1698-1700, wyszła 2-o v. w r. 1700 lub 1701 za Kazimierza Pomianowskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1706, a 1713 r. była już wdową. Dorota (Dorota Barbara), zmarła w Swiniarach 1726.7/III. r., pochowana u Dominikanów (LM Kłecko). Zofia (Zofia Katarzyna), zaśłubiła w Kłecku 1697.21/XI. r. Jana z Mysłakowa Brzuszka Ligockiego, zmarłego między r. 1705 a 1711, była 2-o v. w r. 1722 żoną Wojciecha Majewskiego. Anna (Anna Helena), zaślubiona 1700.16/II. r. Maciejowi Czyżewskiemu, żyli jeszcze oboje w r. 1722.

1) Jan, syn Aleksandra i Zofii Sulmowskiej, świadkował przy ślubie w kościele kłeckim 1691.19/II. r. (LC Kłecko), wespół z bratem Piotrem dziedzic Swinar i Ostrowa, do sumy 750 złp. pożyczonej przez zmarłą matkę od ks. Grzegorza Kłosowicza, prepozyta szpitala Św. Ducha w Kłecku, dopożyczył w r. 1699 od niego i jego brata, ks. Wawrzyńca plebana sokolnickiego, jeszcze dalsze 250 złp. (G. 90 k. 244). Spadkobierca ojca i stryja Wojciecha, w imieniu własnym i brata Piotra sprzedał w r. 1700 połowę części wsi Gorzuchowo i pustki Rogalin w p. gnieźn. za 14.200 złp. Jerzemu Sczanieckiemu (P. 1139 XI k. 125v). Wespół z bratem Piotrem dziedzic Swinar i Ostrowa w r. 1701 (P. 1140 I k. 185v). Zawierał w r. 1720 kompromis z Janem Palędzkim oraz braćmi Rosenami (G. 94 k. 82v), nie żył już w r. 1726 (P. 1208 II k. 9). Jego pierwszą żoną była Barbara Naramowska, córka Franciszka i Marianny ze Skoroszewskich, z którą dożywocie wzajemne spisał w r. 1700 (P. 1139 XII k. 18). Zapisał jej w r. 1704 sumę 1.000 złp. (P. 1144 k. 6). Żeniąc się powtórnie w r. 1716 z Katarzyną Brudzewską, córką Mikołaja i Teresy Pogorzelskiej, krótko przed ślubem, 9/X., zapisał jej sumę 1.000 zł. z sumy większej 1.933 zł., którą jego zmarłemu bratu Piotrowi zapisał był niegdyś Franciszek Skoroszewski (G. 93 k. 261v). Katarzyna po owdowieniu wyszła 2-o v. za Jakuba Orzelskiego i w r. 1726 spisała z nim wzajemne dożywocie (P. 1208 II k. 9). Jej trzecim mężem był w r. 1736 Jan Rakowski (G. 97 k. 375v). Będąc wdową po trzech mężach, żyła jeszcze w r. 1768 (Kc. 147 k. 237). Jan z drugiego małżeństwa miał córkę jedyną, Franciszkę, jeszcze niezamężną w r. 1730 (G. 97 k. 372v, 375v), wydaną najpierw za Stanisława Trzcińskiego, wdowa po nim w latach 1755-1757, 2-o v. w r. 1758 była żoną Józefa Białkowskiego, wdowa powtórnie w r. 1765.

Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[520]