Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona514515516517[518]519520521522Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Miaskowscy - Mierzewscy
Mielżyńscy h. Nowina
II) Wojciech, syn Mikołaja i Brudzewskiej, występował obok braci w r. 1553 (P. 874 k. 64). Czynsz roczny 5 grz. wraz z sumą wyderkafową 40 grz. na połowie Dąbrówki p. gnieźn., zapisane ojcu przez Jana Dąbrowskiego, sprzedał wyderkafem w r. 1536 za 40 grz. Wawrzyńcowi Łopieńskiemu (P. 1394 k. 34v). Od Kaspra Turzyńskiego kupił w r. 1544 za 300 grz. częsci wsi Linowiec wraz z częścią jeziora w p. gnieźn. (P. 1395 k. 152), inne zaś części tejże wsi nabył w r. 1547 za 200 grz. od Mikołaja Skóry z Gaju Obornickiego, sędziego ziemskiego poznańskiego (G. 335a k. 341). Jako spadkobieca zmarłego Andrzeja Brudzewskiego kwitował w r. 1547 z należnych mu 15 grz. Wojciecha Chwalikowskiego (Py. 172 k. 355). Opiekunami swoich dzieci oraz dóbr, miasta Mielżyna, wsi Lipe, Mniejsze Ruchocinko, Wiekowo, Kąpiel, Przecław, Szyszłowo i Lipowiec mianował w r. 1550 żonę, brata Łukasza oraz Krzysztofa Iwieńskiego (G. 335a k. 365). Od Andrzeja Gosławskiego kupił w r. 1552 za 2.000 grz. części w Jaworowie p. gnieźn. (I. R. Kon. Zs. 6 k. 174v). Wespół z bratem Łukaszem dzieląc się spadkiem po wuju Andrzeju Kiełczu Brudzewskim ze swymi rodzonymi siostrami, Bogumiłą, żoną Wojciecha Lubstowskiego, i Małgorzatą, wdową po Wojciechu Trzebuchowskim, siostrom tym dali w r. 1554 Nieborzyno w p. gnieźn. oraz dopłatę 1.000 zł., sobie natomist biorąc części wsi Brudzewo, Wyrzutowo, Rudy i Staw oraz części pustek Grabionki i Moszczenica w pow. gnieźn. (P. 895 k. 85v, 1396 k. 149). Innym współspadkobiercom Brudzewskiego, synom swej zmarłej siostry Doroty, Janowi, Eustachemu i Jakubowi braciom Mierzewskim w zamian za części w Brudzewie i przyległych wsiach dali t. r. swoje części w Linowcu, dopłacając do tej zamiany sumę 1.000 zł. (P. 1396 k. 188v). Nabyli też obaj w r. 1557 za 800 zł. (1.000 grz.) części w dobrach brudzewskich od siostrzenicy Bogumiły Sławianowskiej, żony Piotra Grochowskiego (ib. k. 428, 428v; Py. 176 k. 105v; G. 36 k. 78v). Wciąż wspólnie z bratem Łukaszem, jako dziedzice wsi Kąpiel i Przecław, pozywali w r. 1559 Stanisława, Jana, Mikołaja, Piotra i Andrzeja braci Przylepskich, posesorów tych wsi, domagając się okazania dokumentów dowodzących praw, na których trzymają owe wsie, dziedziczne zmarłego Piotra M-go, zaś dożywotnie zmarłej Anny, wdowy po tym Piotrze (P. 901 k. 379). Miał w r. 1566 plac w Gnieźnie w pobliżu kościoła Św. Trójcy (G. 46 k. 109v). Umarł między r. 1577 a 1579 (P. 922 k. 981v; Py. 116 k. 429). Żonie swej Jadwidze, córce Jana z Tomic Iwieńskiego, podkomorzego kaliskiego, w r. 1542 na połowie należnych sobie z działów braterskich części w mieście Mielżynie i wsiach Lipe w p. pyzdr., Ruchocinko, Wiekowo, Kąpiel, Przecław i Szyszłowo w p. gnieźn. oprawił 800 zł. posagu (P. 1394 k. 503v). Spisując z nią w r. 1561 wzajemne dożywocie, dał je jej na dobrach: Brudzewo, Wyrzutowo, Staw, Rudy oraz na pustkach Moszczenica i Grabionki (P. 1397 k. 2). Żyła chyba jeszcze w r. 1571 (P. 1398 k. 165). Synowie: Wojciech, Krzysztof, Łukasz i Mikołaj. Z córek, Barbara, wydana w r. 1562 za Marcina Górskiego, Dorota, w r. 1571 żona Tomasza Zielińskiego, wdowa w latach 1589-1613, Anna, w latach 1575-1593 żona Krzysztofa Bardzkiego, Jadwiga, zaśłubiona w r. 1577, krótko po 3/VI., Wacławowi Węgorzewskiemu, wdowa w latach 1593-1598, wreszcie Zofia, w r. 1586 wydana za Mikołaja Zbyszewskiego, żyjącego jeszcze w r. 1588, wdowa w latach 1594-1642.

(I) Wojciech, syn Wojciecha i Iwieńskiej, pisał się "z Brudzewa", jak dotąd będą się pisać przeważnie także i inni M-cy. Wespół z bratem Krzysztofem w r. 1576 kwitował Jana Lubstowskiego z 1.200 zł., które ten w r. 1565 pożyczył był od ich ojca pod zastaw połowy w Nieborowie p. gnieźn. (G. 54 k. 147v). W r. 1579 uzyskał chyba całkowitą pełnoletność, bo jeśli t. r. zrazu występował jeszcze wespół z braćmi w asyście opiekunów (Py. 116 k. 429), to również t. r. działał sam jako opiekun swych nieletnich stryjecznych braci, synów Łukasza M-go (P. 932 k. 623). Skwitowany z tej opieki przez owych braci stryjecznych w r. 1584 (P. 943 k. 786v). Wespół z bratem Krzysztofem w r. 1588 skwitowany przez szwagra Mikołaja Zbyszewskiego z 2.500 zł. posagu za ich siostrą Zofią (P. 950 k. 28v). Od swej ciotecznej siostry Jadwigi Iwieńskiej, żony Adama Sędziwoja Czarnkowskiego, starosty gen. wielkopolskiego, dostał Wojciech w r. 1593 całą wieś Kawieczyno (dziś Kawęczyn) wraz z częścią wsi pustej Bieńkowiec w p. gnieźn. (P. 1401 k. 61v). Żył jeszcze w r. 1595, kiedy dawał zobowiązanie Mikołajowi Zielińskiemu stawienia do akt swej owdowiałej siostry Doroty, wdowy po Tomaszu Zielińskim (P. 964 k. 560). Dziedzic w Brudzewie, bezdzietny, a chyba i bezżenny, nie żył już w r. 1599 (G. 66 k. 225).

(II) Krzysztof, syn Wojciecha i Iwieńskiej, jeszcze nieletni w r. 1579 (Py. 116 k. 428v, 429), od Michała, starosty rogozińskiego, Jarosława i Krzysztofa braci Sokołowskich dostał w r. 1586 zobowiązanie sprzedaży za 2.600 złp. części Jaworowa w p. gnieźn. (G. 62 k. 376v). W r. 1593 nazwany dziedzicem połowy Jaworowa (P. 1401 k. 4v). Od Katarzyny Popowskiej, wdowy po Wincentym Budziszewskim, siostry swej drugiej żony, kupił w r. 1594 połowę Popowa Kościelnego i część w Kakulinie p. gnieźn. za 1.000 zł. (ib. k. 230). Od Wojciecha i Stanisława Ruchockich w r. 1599 kupił za 1.000 złp. ich działy w Ruchocinku Mniejszym (P. 1403 k. 86). Wespół z braćmi t. r. występował jako współspadkobierca zmarłego brata Wojciecha, dziedzica Brudzewa (G. 66 k. 225). Skwitował w r. 1603 małżonków Łowęckich z 1.500 zł. drugiej raty dzierżawy Popowa i Kakulina (P. 973 k. 356). Z działów z braćmi, przeprowadzonych w r. 1608, otrzymał połowę Mielżyna oraz całe części w Ruchocinku i Jaworowo, dalej wsie Wiekowo i Wiekówko a także dwór na przedmieściu Gniezna zwanym Targowisko (Py. 47 k. 207). Ruchocinko, Wiekowo i Wiekówko sprzedał wyderkafem w r. 1609 za 6.000 złp. Wawrzyńcowi Gnińskiemu (P. 1406 k. 603). Nie żył jyż w r. 1611 (G. 71 k. 83v). Żeniąc się w r. 1585 z Jadwigą Jaruchowską (Jarochowską), córką Stanisława, na krótko przed śłubem, 25/VI., na połowie należnych sobie z działów braterskich dóbr w Ruchocinie Mniejszym oprawił jej posag 3.000 zł. (P. 1399 k. 532v), w czym miało być 2.700 zł. gotówką, 300 zł. w wyprawie, zapisanych wtedy przez jego przyszłego teścia w formie długu (P. 945 k. 76v). Na częściach Jaworowa i na połowie części należnych z działu braterskiego w mieście Mielżynie i wsiach Brudzewo, Wyrzutowo, Rudy, Moszczenica, Grabionki, Ruchocinko, Wiekowo i Wiekówko oprawił w r. 1589 posag 1.800 złp. drugiej żonie swej, Zofii Popowskiej, córce Mikołaja (P. 1400 k. 253v). T. r. skwitował teścia z 500 zł. jej wyprawy (P. 951 k. 125v). Żyła ona jeszcze w r. 1593 (P. 959 k. 587). W r. 1599 na połowie Popowa oprawił 1.400 złp. wiana trzeciej żonie, Zofii z Mirogniewic Czekanowskiej, córce Sylwestra, stolnika inowrocławskiego, i Małgorzaty z Suchorzewskich (P. 152 k. 1150, 1403 k. 362), a wzajemne dożywocie z nią spisywał w r. 1600 (P. 1403 k. 430). Będąc już wdową, w r. 1611 zastawiła skwitowana z 40 złp. przez Jana Czeluścińskiego (G. 71 k. 83). Opiekę swej córki Doroty zleciła w r. 1616 jej stryjowi Mikołajowi M-mu, stolnikowi kaliskiemu, Janowi i Adamowi braciom Smuszewskim i Jerzemu Czekanowskiemu (P. 996 k. 322). W r. 1618 mianowała wykonawców swego testamentu (I. Kon. 40 s. 10), a już w r. 1619 była 2-o v. żoną Jana z Grabia Wilkostowskiego, kasztelana konarsko-kujawskiego (ib. s. 156). Owdowiawszy i po tym drugim mężu występowała jeszcze w latach 1637-1638 (I. Kon. 48 k. 469; G. 80 k. 481). Z Jarochowskiej miał Krzysztof tylko córki. Z nich, Jadwidze, wydając ją w r. 1603 za Stanisława Suchorzewskiego, podstolego kaliskiego, zapisał posag 3.700 zł. (Py. 131 k. 99). Była już wdową w r. 1616, zmarła między r. 1627 a 1630. Barbara, już nie żyjąca w r. 1652, w latach 1625-1648 żona Kaspra Skrzypińskiego, była z im bezdzietna. Z drugiej żony, Popowskiej, synowie: Mikołaj, Adam, Jan i Krzysztof, o których niżej. Córka Anna, niezamężna w r. 1608 (P. 146 k. 140v), wydana w r. 1613, krótko po 11/IV., za Eliasza Bronisza, zmarłego w r. 1615 lub 1616, sama zmarła po r. 1637 (po 1640?). Z trzeciej żony, Czekanowskiej, była tylko wspomniana już córka Dorota, której dalszych losów nie znam.

1. Mikołaj, syn Krzysztofa i Popowskiej, wspomniany w r. 1608 (P. 143 k. 532v), chyba jeszcze w r. 1611 nieletni (P. 145 k. 483), w r. 1612 współspadkobierca Mikołaja Popowskiego (P. 146 k. 140v). Wespół z braćmi i ich opiekunami, to jest stryjami, Łukaszem, podkomorzym kaliskim, i Mikołajem, stolnikiem kaliskim, występował t. r. przeciwko macosze (P. 146 k. 187v). Już t. r. w imieniu własnym i młodszych braci zawierał kontrakt z małżonkami Skoroszewskimi, co zdaje się świadczyć o jego pełnoletności (P. 988 k. 156v). W imieniu swoim i brata Mikołaja szwagrowi Broniszowi żeniącemu się z ich siostrą Anną zapisał 1613.11/IV. r. gotowizną 3.500 zł. i w wyprawie 500 zł. jako posag za nią (G. 72 k. 269v). Temu szwagrowi sprzedał wespół z braćmi wyderkafem w r. 1615 za 17.000 złp. Popowo i części w Kakulinie (P. 1409 k. 426), w których to dobrach, ich macierzystych, Anna z M-ch Broniszowa swoje części t. r. rezygnowała na rzecz braci (ib. k. 446). Wespół z braćmi Popowo i Kakulino sprzedał w r. 1617 za 30.000 Janowi i Adamowi braciom Smoszewskim (P. 1410 k. 513). Od Antoniego Czyżewskiego uzyskał w r. 1622 zobowiązanie sprzedania części w Czyżewie Mniejszym w p. kon. za sumę 1.000 złp. (I. Kon. 42 k. 172v), zaś od Andrzeja Czyżewskiego w r. 1623 kupił części w tej wsi za 400 zł. (R. Kal. 10 k. 88v). Inne tam części zobowiązał się sprzedać Mikołajowi M-mu za 1.500 zł. w r. 1625 Jan Czyżewski (I. Kon. 44 k. 31), a w r. 1631 swoje tamtejsze części Samuel Czyżewski (Z. T. P. 28b s. 2449). Od Andrzeja Skrzetuskiego Mikołaj kupił w r. 1624 za 5.000 zł. części wsi Karsy i Krągola p. kon. (R. Kal. 10 k. 331v), ale już w r. 1626 sprzedał je wraz z Krągolką za 8.000 złp. Wojciechowi Skwarkowskiemu (P. 1415 k. 606; I. Kon. 44 k. 706). Płacić miał w r. 1629 8 zł. podymnego z 16 dymów w Bielejewie p. pyzdr. (Py. 143 s. 38). Od Andrzeja Gosławskiego w r. 1635 kupił za 30.000 złp. Budziszewo i Gorzuchowo w p. pozn. (P. 1418 k. 293v). Wieś Czyżewo w p. kon. w r. 1637 sprzedał za 10.000 złp. Jakubowi Łukomskiemu (P. 1419 k. 233v). Obok braci Adama i Krzysztofa, synów zmarłego brata Jana, i obok córek swej siostry stryjecznej Anny z M-ch 1-o v. Opalińskiej, 2-o v. Zaleskiej, Mikołaj był w r. 1641 współspadkobiercą stryja Mikołaja, kasztelana gnieźnieńskiego (G. 80 k. 840). Od swego ciotecznego brata, Stanisława Zbyszewskiego, w r. 1642 kupił za 13.000 złp. Potrzonowo i za 12.000 zł. Włókna oraz dwóch kmieci w Potrzonowie, obie wsie w p. pozn. (P. 1420 k. 900, 902v). Wespół z trzecią swą żoną Budziszewo, Potrzonowo i Włókna sprzedał w r. 1647 za 70.000 złp. ks. Zygmuntowi z Wielawsi Cieleckiemu, proboszczowi gnieźnieńskiemu (P. 1423 k. 372v). Żył jeszcze w r. 1648 (P. 173 k. 490), już nie żył w r. 1649 (P. 1424 k. 285v). Żeniąc się z Małgorzatą Młodziejewską, wdową 1-o v. po Janie Czyżewskim, oprawił jej przed ślubem posag na połowach części w połowach Mielżyna i Jaworowa, na co 1613.1/III. r. dał swą zgodę brat Adam (G. 72 k. 35v). Wzajemne dożywocie z tą żoną spisywał w r. 1617 (P. 1410 k. 420v). Małgorzata oprawę swego posagu, otrzymaną od pierwszego męża na sumę 1.500 złp., scedowała była stryjowi obecnego męża, Mikołajowi M-mu, stolnikowi kaliskiemu, ten zaś w r. 1618 cedował to swemu bratankowi a jej mężowi (G. 74 k. 373). Ją i jej syna z pierwszego małżeństwa, Jana Czyżewskiego, jako posesorów wsi Chudzice i Zasułtowo (dziś Zasutowo) kwitował t. r. z prowizji od kapitału ks. Jan z Wągrówca, altarysta w Rogoźnie (P. 1000 k. 473). Była z M-im bezdzietna, a że bezdzietnie zmarł i jej syn Jan Czyżewski, spadek po niej brali jej bratankowie Młodziejewscy (Py. 146 s. 665). Drugą żoną Mikołaja była Zofia Bułakowska, córka Marcina i Agnieszki z Mieszkowskich, wdowa 1-o v. po Zygmuncie Psarskim, której siostra Jadwiga Bułakowska, wdowa po Jakubie Giżyckim, sumę 5.000 zł., zapisaną jej przez tę Zofię, cedowała w r. 1626 jej obecnemu mężowi (P. 1017 k. 203, 1023 k. 147). Zofia połowę Bułakowa w p. pozn. w r. 1627 sprzedała wyderkafem za 6.000 złp. małżonkom Dobrzyckim (P. 1415 k. 851v), a w r. 1628 zobowiązała się sprzedać za 27.000 złp. Maciejowi Bułakowskiemu (Ws. 41 k. 297), czego dokonała w r. 1629 (P. 143 k. 215). Na połowach Budziszewa i Gorzuchowa mąż w r. 1635 oprawił jej 9.000 zł. posagu (P. 1418 k. 302). Umarła 1640.8/XI. r., zapisawszy legat 600 zł. dla cystersów wągrowieckich (Nekr. Cyst. Wągrow.). Mikołaj po raz trzeci ożenił się, biorąc za żonę Katarzynę z Bnina Śmigielską, wdowę po Janie z Wierzbna Pawłowskim, której w r. 1642 oprawił posag 15.000 złp. na połowie dóbr Budziszewo, Gorzuchowo i Włókna w p. pozn. (P. 1420 k. 1009). T. r. za tą żoną spisywał wzajemne dożywocie (P. 761 k. 401v). Katarzyna ze Śmigielskich, bezpotomna, umarła między r. 1652 a 1659, a jako spadkobierca występował bratanek jej Stanisław Śmigielski (Ws. 56 k. 119; P. 183 k. 165).

2. Adam, syn Krzysztofa i Popowskiej, chyba jeszcze nieletni w latach 1608-1612 (P. 143 k. 532v, 145 s. 483, 146 k. 187v), w r. 1613 miał już co najmniej lata sprawne (G. 72 k. 35v). Wziąwszy z ojcowizny obok Ruchocinka, Wiekowa i Wiekówka dopłatę 4.500 złp. od brata Jana, cedował tę sumę w r. 1617 Łukaszowi M-mu, kasztelanowi gnieźnieńskiemu (G. 74 k. 180). Od Aleksandra Popowskiego kupił w r. 1625 za 6.000 złp. części Gorzykowa w p. gnieźn. (P. 1415 k. 46v), a sprzedał je w r. 1649 za 7.000 złp. Maciejowi Gliszczyńskiemu (P. 1424 k. 702). Z sejmiku podsejmowego w Środzie 1655.28/IV. r. mianowany deputatem do obrachunku poboru, z powiatu gnieźnieńskiemu (P. 180 k. 311). Mając ze spadku po stryju Mikołaju, kasztelanie gnieźnieńskim, dobra Targowa Górka, przeniósł na nie oprawę 15.500 złp. posagu swej żony, a Ruchocinko, Wiekowo i Wiekówko dał w r. 1663 synowi Władysławowi (P. 1425 k. 118v, zob. P. 169 k. 170v). Zmarł w Targowej Górce 1664.18/VIII. r. i tam pochowany (Kopia pob. pamięci). Ożenił się w r. 1618 z Jadwigą Chłapowską, córką Andrzeja i Katarzyny z Manieckich, wdową 1-o v. po Janie Zawadzkim, której 22/IX. t. r., na krótko przed ślubem zobowiązał się na połowie dóbr w Ruchocinku, Wiekowie i Wiekówku oprawić 2.000 zł. posagu gotowizną i 1.000 w wyprawie (P. 1000 k. 949). W r. 1622 na Ruchocinku i Wiekowie oprawił jej 15.500 złp. posagu (P. 1413 k. 371) Dożywocie wzajemne spisali małżonkowie w r. 1636 (P. 1418 k. 647v). Będąc już wdową, dożywocie trzymanych przez męża dóbr królewskich, Krzywa Góra, Grabów i Ulejno scedował w r. 1666, za konsensem królewskim, synowi Władysławowi (Py. 153 s. 36). Umarła między r. 1672 a 1679 (P. 199 k. 733v, 1429 k. 166). Synowie, Władysław i Franciszek. Z córek, Anna, w r. 1647 żona Dadźboga Gorajskiego, wdowa w r. 1663, pochowana u Franciszkanów w Poznaniu 1693.26/I. r. Już jednak w r. 1684 wzmianka o niej jako o zmarłej (P. 1107 II k. 1). Dorota, w r. 1655 żona Piotra Golemowskiego. Jadwiga wydana w r. 1664, nazajutrz po pogrzebie ojca, za Jana Braneckiego, zmarłego między r. 1685 a 1696, sama nie żyła już w r. 1714. Owdowiała Anna Gorajska i Jadwiga Branecka, dziedziczki po śmierci braci części dóbr Milesna cz. Targowa Górka, części w Wielkiej Wsi i Małej Wsi a też w folwarku Łempiny, wedle kontraktu z r. 1675 sprzedały w r. 1685 za 39.000 złp. Janowi z Chomęcic Morawskiemu (P. 1110 IX k. 3).

1) Władysław, syn Adama i Chłapowskiej, jak widzieliśmy, dostał od ojca w r. 1663 Ruchocinko, Wiekowo i Wiekówko, po śmierci zaś ojca otrzyma w r. 1666 od matki cesję dożywocia wsi królewskich Krzywa Góra, Grabowo i Ulejno. Ruchocinko zastawił w r. 1665 za 2.000 zł. Annie Grabowskiej, wdowie po Piotrze Wilskim (Py. 153 s. 87), a w r. 1675, już po śmierci Franciszka Władysława, właścicielami tej wsi, kupionej zapewne od niego, byli Florian i Joanna z Jeleniewskich Wierzbowscy (G. 85 k. 246v).

2) Franciszek (może to imię zakonne?), syn Adama i Chłapowskiej franciszkanin, gwardian warszawski, dziedzic Targowej Górki, wespół z matką zawierał kontrakt dzierżawy tych dóbr w r. 1672 ze Stanisławem Lissowskim i Elżbietą z Jeleniewskich (P. 199 k. 733v). Był w r. 1674 kustoszem franciszkanów konwentualnych w Lublinie (P. 1105 XII k. 80v), a umarł 1675.29/IV. r. (Nekr. Franciszkanek śrem.)

3. Jan, syn Krzysztofa i Popowskiej, nieletni w latach 1608-1615 (P. 143 k. 532v, 145 s. 483, 146 k. 187v, 1409 k. 428). Z działów braterskich, dokonanych w r. 1617 lub nieco wcześniej, otrzymał połowę miasta Mielżyna i całą wieś Jaworowo, z obowiązkiem dopłacenia bratu Adamowi do jego działu sumy 4.500 zł. (G. 74 k. 180). Swoją połowę miasta Mielżyna sprzedał w r. 1628 za 10.000 złp. Łukaszowi M-mu staroście powidzkiemu, swemu stryjecznemu bratu (P. 1416 k. 25v). Po śmierci starosty od jednej jego spadkobierczyni w r. 1630 odkupił dobra Mielżyn za 30.000 zł. (P. 1416 k. 1166). Część śpichrza "Stryjowskiego" na przedmieściu Mielżyna dał w r. 1633 tamtejszemu kościołowi (G. 337 k. 548). Z tytułu swych praw do spadku po staroście powidzkim pozywał w r. 1634 jego siostrzenice, Katarzynę i Elżbietę Opalińskie, oraz Teresę Zaleską o dokonanie podziału pozostałych po nim dóbr (Py. 146 s. 56). Już nie żył w r. 1637, kiedy jako opiekun pozostałych po nim dzieci działał brat Krzysztof (Kośc. 299 k. 50). Nie wiem, czy zdążył zrealizować uzyskane od Jerzego Brzozowskiego zobowiązanie do sprzedaży wsi Żerniki, Swiatniki i pustek Jaryszki za sumę 15.000 zł. (P. 166 k. 719v). Żeniąc się w r. 1620 z Barbarą Niegolewską, córką Jana, podsędka ziemskiego poznańskiego, t. r. przed śłubem oprawił jej 7.000 zł. posagu (P. 1412 k. 257v). Była już wdową, kiedy ją i synów, Kazimierza i Franciszka, kwitował w r. 1637 ks. Wojciech Strachowski, pleban mielżyński, z zaległych za lat siedem rocznych czynszów (G. 80 k. 345v). Tę wdowę, panią oprawną, oraz jej dzieci, jako dziedziców Mielżyna, Lipego i innych dóbr, w r. 1645 pozywał Jan Jeziorkowski, dziedzic Częstkowa (I. Kon. 51 k. 455v). Umarł między r. 1669 a 1677 (P. 196 k. 225; Py. 154 s. 180). Oprócz synów, Kazimierza i Franciszka, Jan i Barbara pozostawili córki: Zofię, Teresę, Agnieszkę, Barbarę, Dorotę i Jadwigę, niezamężne w r. 1644 (P. 169 k. 421). oraz Annę. Z tych córek, Zofia była w latach 1645-1664 żoną Tomasza Świejkowskiego, wdowa w r. 1666, nie żyła już w r. 1668. Teresa, chrzestna 1641.14/X. r. (LB Duszniki). Jadwiga, nieżyjąca już w r. 1711, była w r. 1668 żoną Krzysztofa z Bużenina Marszewskiego. W r. 1643 otrzymała zapis 1.000 zł. od swego dziada Jana Niegolewskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego (P. 761 k. 404). Anna, w latach 1649-1653 żona Andrzeja Kąkolewskiego, nie żyła już w r. 1671.

1) Kazimierz, syn Jana i Niegolewskiej, w latach 1641-1644 jeszcze chyba świecki (P. 169 k. 170v, 421; G. 80 k. 840). Dziedzic części Mielżyna, w r. 1646 pod imieniem Mariana był już bernardynem w Poznaniu (P. 422 k. 922).

2) Franciszek, syn Jana i Niegolewskiej, instalowany 1657.2/VI. r. na kanonii katedralnej poznańskiej fundi Oporowo (Install., s. 104), miał też 1661 r. probostwo koźmińskie (P. 186 k. 47v; Kośc. 305 k. 112). Mianowany 1664.1/IX. r. kanclerzem poznańskim, zrzekł się powyższej kanonii (iv. s. 113), miał w r. 1670 także i scholasterię włacławską (LB Mielżyn). Instalowany na archidiakonię poznańską 1680.23/VII. r. (Install., s. 118). Był doktorem św. teologii. Świecki jeszcze w latach 1641-1654, dziedzic Mielżyna (P. 169 k. 170v, 421; G. 80 k. 840, 82 k. 990v). Miasto Mielżyn oraz wsie Lipe i Mielżynko w r. 1665 sprzedał za 42.500 złp. Maciejowi Janowi Pigłowskiemu (P. 1425 k. 919v). Umarł w r. 1695 i na kantorii 8/VIII. t. r. instalował się już jako następca (ib., s. 125; Estr. XXXI, s. 30).

4. Krzysztof, syn Krzysztofa i Popowskiej, nieletni w latach 1608-1615, jak i inni bracia pozostawał pod opieką stryja Mikołaja, stolnika kaliskiego (P. 143 k. 532v, 145 s. 483, 146 k. 187v, 1409 k. 428). Posłował w r. 1639 na sejm (P. 164 k. 563). Starosta kcyński 1647 r. (P. 1423 k. 286). Z sejmiku przedsejmowego w r. 1647 wyznaczony na jednego z rewizorów do Nowejwsi, fundacji zmarłego Samuela Targowskiego na wykup więźniów z niewoli pogańskiej (P. 172 k. 215). Sejmik w czasie bezkrólewia w Poznaniu 1648.8/VI. r. wyznaczył go na zastępcę starosty generalnego w dowodzeniu żołnierzem powiatowym (P. 173 k. 464). Starostwa kcyńskiego zrzekł się najpierw na rzecz syna Jakuba, ale po jego śmierci wziął je z powrotem w r. 1653 (Kopia pob. pam.). Miał być potem miecznikiem poznańskim (ib.), ale urzędowe zapisy dokonane po jego śmierci nigdy go tak nie tytułują. Wszędzie tylko: starosta kcyński. Od brata Jana nabył w r. 1617 wyderkafem za 4.000 złp. Jaworowo (P. 1410 k. 492v). Od Mikołaja Poklateckiego cz. Gorskiego kupił w r. 1623 za 23.000 złp. Dąbrowę i Stradym (dziś Stradyń) w p. kośc. (P. 1414 k. 324v). T. r. dokupił do tego za 1.000 zł. od tegoż Poklateckiego ostrowy: Ciecharzewo, Koryta, Brzyska, Chajtów, Ostrów, Jeziorza, Sosnowy Ostrów, Cieszylas, Orle Gniazdo, czwartą część lasów soleckich ku wsi Dąbrowie oraz dwie łąki, Ubystrą i Kopaniec (P. 1414 k. 363). Andrzejowi Zbijewskiemu, staroście babimojskiemu, którego dobra Kiełbów graniczyły ze Stradyniem, Krzysztof w r. 1630 sprzedał za 1.100 zł. cztery ostrowy wraz z innymi jeszcze cząstkami, z dóbr nabytych od Poklateckiego (Ws. 206 k. 420). Wieś Stradymek wydzierżawił w r. 1635 Henrykowi Kotficowi, Ślązakowi, działającemu w imieniu żony Julianny Lossen (Kośc. 297 k. 221v). Od Aleksandra Kierskiego w r. 1639 kupił za 5.200 złp. wsie Łąkie i Błocko w p. kośc. (P. 1419 k. 1132), zaś od Marianny z Iwińskich Grudzińskiej t. r. kupił czwartą część w Uzarzewie i Święcinie (P. 1118 VIII k. 54). Pozywany był w r. 1644 przez wdowę Urszulę ze Stawskich Łukomską w sprawie wydania Tomic, Ciesiel i Mirosławek (P. 169 k. 281). Wsie Uzarzewo i Święcino w p. pozn., ze spadku po stryju Mikołaju, kasztelanie gnieźnieńskim, w r. 1647 sprzedał wyderkafem za 22.000 złp. ks. Janowi Bajkowskiemu, sufraganowi poznańskiemu (P. 1423 k. 286v). Mając zamiar odrestaurować posiadane przez siebie wójtostwo kcyńskie, spowodował przeprowadzenie tam taksacji 1648.24/II. r. przez komisarzy królewskich (Kc. 129 k. 333, 334). Umarł 1658.4/X. r. w Poznaniu i pochowany u tamtejszych jezuitów (Kopia pob. pam.). Narzeczonej swej Elżbiecie Niegolewskiej, córce Macieja i Katarzyny z Orzelskich, na połowie wsi Dąbrowa i Stradym oraz przyległych ostrowów i łąk oprawił w r. 1623 posag 13.000 złp. (P. 1414 k. 371). Po skasowaniu tej oprawy, dokonał w r. 1638 następnej na połowie Dąbrowy i Stradymka(!), teraz już jednak w wysokości 18.000 złp. (P. 1419 k. 543). Elżbieta, będąc już wdową, za konsensem królewskim z 1660.2/II. r. starostwo kcyńskie cedowała t. r. synowi Maciejowi (Ws. 59 k. 475v). Umarła w Poznaniu w r. 1684, pochowana u tamtejszych jezuitów (Kopia pob. pam.). Krzysztof i Niegolewska synów mieli czterech: Maciej, ur. w Niegolewie w r. 1629, zmarł dzieckiem (ib.), Stanisław, drugi Maciej i Jakub, o których niżej. Córki: Katarzyna, Anna, Jadwiga, Dorota, Katarzyna i Zofia. Z nich, Katarzyna, najstarsza, ur. 1627.6/I. r. (ib.), niewatpliwie zmarła dzieckiem. Anna, ur. w Niegolewie 1630.11/II. r. (ib.), poszła w r. 1649 za Kazimierza Rogalińskiego, któremu przed ślubem Krzysztof M. zapisał sumę 7.000 zł. gotówką i 3.000 zł. w klejnotach, jako posag (Kośc. 302 k. 137). Rogaliński umarł w Poznaniu 1664.1/XII. r. w wieku lat 48, pochowany w Woźnikach u Reformatów, ona zaś umarła w r. 1696, pochowana w Poznaniu u Jezuitów. Byli bezdzietni. Jadwiga, ur. w Niegolewie 1631.31/XIII. (Kopia pob. pam.), po spisaniu w Dąbrowie 1655.6/II. r. umowy przedślubnej (P. 1068 k. 59), następnego dnia zaślubiła Władysława Manieckiego "podeszłego wdowca", który zmarł po półtorarocznym z nią pożyciu. Poszła po raz drugi w r. 1658 za Fabiana Wilhelma Rosena, podpułkownika regimentu pieszego kasztelana sanockiego, potem pułkownika, zmarłego między r. 1687 a 1689, ona sama żyła jeszcze w r. 1699. Dorota, ur. w Niegolewie w r. 1639, "w dzień Św. Krzyża" (Kopia pob. pam), więc chyba 14/IX. Zofia, ur. w Dąbrowie 1642.7/XII. r. (ib.), wyszła 1665.16/II. r. za Wojciecha Kierskiego i umarła w Szymankach w r. 1673, przy połogu córki (ib.). Wreszcie Katarzyna (może to jej imie zakonne?), ur. ok. r. 1644, wstąpiła doklasztoru cystersek w Owińskach, gdzie jej postrzyżyny odbyły się 1664.30/XI. r., a miała wtedy lat 20 (ib.). Kwitowała w r. 1665 brata Macieja z dóbr po rodzicach (P. 1076 k. 1008v). Była ksienią w r. 1705 (Kośc. 309 s. 227). Być może, iż jeszcze jedną córką Krzysztofa była panna Róża M-a, chrzestna 1661.13/IX. r. (LB Gościeszyn).

1) Stanisław, syn Krzysztofa i Niegolewskiej, ur. 1633.2/IV. r., poległ pod Suczawą w r. 1653, ok. 30/VIII. (Kopia pob. pam.).

2) Maciej, syn Krzysztofa i Niegolewskiej, ur. w Niegolewie w r. 1636 ok. 30/VIII. ("tydzień po Św. Bartłomieju", ib.), starosta kcyński 1660 r., mocą cesji dokonanej przez matkę, o czym było wyżej. Poseł na sejm w r. 1662 (P. 188 k. 483). Kasztelan śremski 1683 r. (P. 1106 k. 5). Od brata swej drugiej żony, Kazimierza Baranowskiego, jednego ze spadkobierców Adama Miękickiego, kupił w r. 1669 za 2.000 złp. części wsi Chobienice w p. kośc. (P. 1876 k. 76). Inne części w tejże wsi nabył w r. 1674 za 9.000 zł. od opiekuna nieletniego Jana Opalińskiego, też współspadkobiercy Miękickiego (P. 1426 k. 824). Opaliński, osiągnąwszy lata, dopełnił w r. 1684 tej transakcji (P. 1107 V k. 80). Za taką samą sumę w r. 1674 od innego współsukcesora Miękickiego, Stanisława Borka Gostyńskiego, łowczyca wieluńskiego, kupił jego części w Chobienicach (ib. k. 829), a w r. 1675 za tyleż inne części z tego spadku od Wacława z Otoka Zaleskiego jako opiekuna swych dzieci, po matce dziedziczących po tymże Miękickim (P. 1427 k. 199). Współspadkobierczynią Miękickiego była też i druga żona Macieja, Teresa z Baranowskich, która swoje części Chobienic w r. 1677 sprzedała mężowi za 3.333 złp. (P. 1428 k. 275v). Kupił on w r. 1683 od Rogalińskich, Jana i Aleksandra, cześnika inowrocławskiego, Mikołaja Władysława i Kazimierza, oraz od Aleksandra i jego brata Adama, jako spadkobierców stryja Kazimierza (szwagra Macieja M-go) wsie Woźniki i Borzysław w p. kośc., płacąc za nie sumę 54.000 złp. (P. 1106 VI k. 5). Od Stanisława i Hieronima braci Szczytnickich w r. 1685 kupił za 12.500 złp. części wsi Błocko i Łąkie w p. kośc. (P. 1109 V k. 40). Od Kazimierza Zakrzewskiego t. r. kupił za 9.600 złp. części Kąkolewa w p. kośc. (ib. k. 52). Uzarzewo, Święcinko i Rajskie w r. 1686 sprzedał za 26.000 zł. Janowi Morawskiemu (P. 1111 V k. 16v), a w r. 1689 temuż Morawskiemu sprzedał za 6.000 złp. czwartą część w Uzarzewie i Święcinie, nabytą niegdyś przez ojca od Marianny z Iwańskich Grudzińskiej (P. 1118 VIII k. 54). Od Adama Karchowskiego i jego siostry Urszuli, żony Andrzeja Żychlińskiego, spadkobierców rodzonej ciotki, Urszuli z Cieleckich Korzeniewskiej, starościny kościańskiej, kupił w r. 1690 za 4.000 złp. Godziszewo w p. kośc. Było to dopełnienie zobowiązania danego w r. 1687 przez rodzeństwo tych Karchowskich, Aleksandra i Annę, żonę Stanisława Tomickiego (P. 1431 k. 440). Od Anny Woźnickiej, wdowy po Janie Teodorze Cieleckim, działającej w imieniu własnym i synów: Antoniego Hieronima, Józefa, Stanisława i Zygmunta Cieleckich, kupił w r. 1691 za 32.000 zł. Kotowo w p. kośc. (P. 1122 XII k. 61). Wedle umowy zawartej w r. 1693, od Świętosława Radowickiego, nabywcy wespół z bratem Pawłem części Pawłowic od Izabeli z Bojanowksich Pigłowskiej, kupił w r. 1694 za 20.000 złp. jego połowę owych części (P. 1128 IX k. 33). Spisując w Dąbrowie 1696.7/XI. r. testament, zobowiązał się powtórzyć zapis 30.000 zł. dla córki Franciszki, swoją zaś część w Pawłowicach sprzedać żonie (Kośc. 308 k. 356). Umarł 1697.11/IV. r. (LM Gościeszyn) a pochowany został w Woźnikach u Reformatów 6/V. t. r. (Estr. XIV, s. 53). Ożenił się we Wronkach 1662.20/II. r. za Jadwigą Łącką, córką Jana, starosty nakielskiego, i Elżbiety z Grudzińskich. Umarła ona w Morakowie 1664.8/X. r., urodziwszy córkę zmarłą w dwie godziny po śmierci matki. Pochowana we Wronkach. Morakowo w p. kcyń. właśnie t. r. Maciej wziął na trzy lata od swej matki (Kopia pob. pam.). Po raz drugi zaśłubił w Grocholnie w r. 1667 Elżbietę z Marcinkowa Baranowską (ib.) córkę Adama Dadźboga i Barbary ze Strzeleckich. Wzajemne dożywocie spisał z nią w r. 1668 (Ws. 208 k. 294). Umarła ona w r. 1682, w 12 godzin po urodzeniu syna Walentego Franciszka, którego datę urodzenia podano na 16/II. (ib.), jednak jego metryka wyjęta z kościoła gościeszyńskiego określa datę chrztu na 10 lutego (P. 1074 k. 88). Trzecią swą żonę, Katarzynę Mycielską, córkę Krzysztofa i Teresy z Wyszyny Grodzickiej, wdowę 1-o v. po Andrzeju Gorzyckim (Kopia pob. pam. Kośc. 307 k. 452), zaślubił w Pawłowicach 1684.14/II. r. Gorzycki, rodzący się z Pawłowskiej, był dziedzicem macierzystej części Pawłowic i Robaczyska w p. kośc., od Zakrzewskich zaś kupił część w Kąkolewie (Kośc. 302 k. 559; P. 1429 k. 724, 1428 k. 375v). Dobra te odziedziczyła po nim jedyna córka Anna, pozostawały jednak w posesji matki i wraz z jej ręką przeszły w posiadanie Macieja M-go. Katarzyna z Mycielskich miała od męża dożywocie na starostwie kcyńskim, które skasowała 1693.10/VII. r., przy okazji cesji starostwa synowi mężowskiemu, Krzysztofowi M-mu (Kośc. 307 k. 452). Od męża dostała t. r. część Kąkolewa, którą on nabył od Zakrzewskiego (P. 1432 k. 324v), zaś w r. 1695 dożywotnie użytkowanie Pawłowic (P. 1130 XII k. 59v). Będąc już wdową, w r. 1698 kupiła za 33.000 złp. od Kazimierza Szlichtynka dobra Trzebinia w p. kośc. (P. 1134 II k. 31). Od pasierba Krzysztofa M-go, działającego też w imieniu brata Franciszka, wedle zobowiązania danego w r. 1696 zmarłemu jej mężowi, nabyła w r. 1700 za 30.000 złp. części Pawłowic, zaś od córki swej Anny Gorzyckiej uzyskała cesję jej części w tych dobrach (P. 1138 II k. 43v, 44v). W r. 1712 zawarła układ podziałowy z pasierbem Krzysztofem i tą swoją córką Gorzycką, a jego żoną, oraz ze swymi córkami zrodzonymi z Majejem M-im, Elżbietą i jej mężem Wesslem oraz Urszulą i mężem jej Walknowskim. Mocą tej transakcji wyznaczyła każdej z córek po 54.000 złp. Anna z Gorzyckich M-a wniosła już na Pawłowice posag 30.000 złp. a teraz matka dodała jej 24.000 złp. z sumy zabezpieczonej na tej części Pawłowic, którą zmarły Maciej M. kupił był od Radowickiego (P. 285 k. 6). Wybudowała od nowa kościół w Pawłowicach. Umarła w Dąbrowie 1712.10/XI. r. (LM Rąbiń). Z drugiego małżeństwa z Baranowską Maciej miał synów: Krzysztofa, praojca lini pawłowickiej, Jana Mikołaja, ur. 1672.20/VI. r., ochrzcz. 26/VI., zmarłego 1673.7/III. r. (LB Gościeszyn; Kopia pob. pam.), Stanisława Wacława, ur. w Dąbrowie, ochrzcz. 1675.10/III. r., zmarłego t. r. (LB Gościeszyn; Kopia pob. pam.), Jakuba Dominika, ur. w sierpniu 1676 r., zmarłego po 19 tygodniach (ib.), wreszcie Franciszka, praojca linii chobienickiej. Były z Baranowskiej i córki. Z nich, Elżbieta Barbara, ur. w Dąbrowie w r. 1669 ok. 9/II., ochrzcz. 24/II., zmarła 1672.30/XI. r. (LB Gościeszyn; Kopia pob. pam.). Zofia Anna, ur. w Dąbrowie 1670.2/I. r. (Kopia pob. pam.), poszła w r. 1687, po Trzech Królach za Adama z Iwanowic Koźmińskiego, z czasem miecznika kaliskiego, umarła 1694.1/XI. r., pochowana w Kaliszu u Reformatów. Ludwika (Ludwina), ur. w r. 1673, przed 15/VIII., a ochrzcz. 16/VIII. (LB Gościeszyn; Kopia pob. pam.), poszła w Pawłowicach 1693.25/XI. r. za Rafała Tworzyjańskiego, łowczego wschowskiego, zmarłego w r. 1695. Poślubiła 2-o v. w Radomicku 1697.19/II. r. Adama Ponińskiego, starostę kopanickiego, z czasem kasztelana poznańskiego i umarła 1731.28/VIII. r. pochowana w Poznaniu u Jezuitów. Franciszka, ur. 1677.3/XIII. r. (Kopia pob. pam.), w r. 1700 żona Andrzeja Wyskoty Zakrzewskiego, późniejszego kasztelana santockiego, będąc już wdową umarła w Pakosławiu 1764.26/IX. r., pochowana w Woźnikach. Z trzeciej żony był syn Stanisław, ur. ok. r. 1692, zmarły w Dąbrowie w r. 1696, w wieku czterech lat, pochowany w Woźnikach (Kopia pob. pam.). Córki z niej znam cztery. Konstancja, ur. w Pawłowicach 1685.20 r. (ib.), niewątpliwie młodo zmarła. Elżbieta Teresa, ur. tamże 1687.29/III. r. (ib.), wyszła w r. 1705 za Franciszka Wessla, starościca rożańskiego, z czasem kasztelana zakroczymskiego, zmarłego w r. 1724, sama zmarła po r. 1716. Urszula Barbara, ur. w Dąbrowie 1689.20/IV. r., była w latach 1709-1729 żoną Antoniego Wierusz Walknowskiego, kasztelanica wieluńskiego, zmarłego między r. 1729 a 1732, umarła przed r. 1744 (w r. 1742 lub 1743?). Marianna Krystyna, siostra bliźnia poprzedniej, cysterka owińska, kwitowała w r. 1705 swą matkę i brata Krzysztofa z 10.000 zł. posagu (Kośc. 309 s. 227). W r. 1695 Elżbieta dostała od ojca zapis 39.000 zł., Urszula i Marianna po 13.000 złp. (Kośc. 307 k. 452).

(1) Krzysztof (Krzysztof Ignacy), sun Macieja i Baranowskiej, ur. w Dąbrowie 1670.2/II. r., ochrzcz. 7/II. (LB Gościeszyn; Kopia pob. pam.), otrzymał, jak już wiemy, 1693.10/VII. r. od swego ojca i macochy cesję starostwa kcyńskiego. Mianowany 1717.19/I. r. kasztelanem przemęckim (Kossak. III, s. 38). Od Franciszka i Andrzeja braci Strzeleckich dostał w r. 1698 zobowiązanie do sprzedaży dóbr Rąbiń w p. kośc. za 130.000 zł., z czego 106.300 zł. odebrał Andrzej, a po jego śmierci resztę w r. 1710 wziął Franciszek przy okazji nadawania tej transakcji charakteru wieczystego (Ws. 77 VII k. 38). Od Karola, cześnika kaliskiego i sędziego surogatora poznańskiego, oraz od Wojciecha, braci Rydzyńskich, działających w imieniu bratanka swego Gabriela oraz bratanic, panien Marianny i Teofili, Rydzyńskich, Krzysztof w r. 1699 kupił za 80.000 zł. ich część w Kąkolewie (P. 1136 II k. 29). Dopełniając ojcowskiego zobowiązania z r. 1696, odziedziczone po ojcu części Pawłowiec sprzedał w r. 1700 za 30.000 zł. macosze, ta zaś owe części scedowała swej córce Annie Gorzyckiej, żonie Krzysztofa M-go (P. 1138 II k. 43v, 44v). Wespół z bratem Franciszkiem skwitowany w r. 1709 przez siostrę Walknowską z danego jej przez ojca w latach 1693 i 1697 po równi z siostrami zapisu na 23.000 zł. (Kośc. 310 s. 250). Wspólnie z żoną zawierał w r. 1717 komplanację ze swymi siostrami, Wesslową i Walknowską, przyrodnimi tej żony (P. 1151 k. 124). Od szwagra, Antoniego Walknowskiego, kupił w r. 1719 za 173.000 złp. Łaszczyn, Izbice i Żelice w p. kośc. (P. 1164 k. 16v). Umarł w Pawłowicach 1721.6/I. r. pochowany w Woźnikach (LM Pawłowice; LM Rąbiń). Ożenił się 1682.27/XI. r. z Anną Gorzycką, córką Andrzeja i swej macochy Katarzyny z Mycielskich, dziedziczką po ojci Pawłowic, Robczyska i połowy Kąkolewa (Kopia pob. pam.). Kupiła ona w r. 1688 od Marcina Zakrzewskiego za 8.000 zł. jego części w Kąkolewie (P. 1116 XII k. 68v). Od męża w r. 1697 dostała zapis 16.000 złp. na dobrach Dąbrowa, Błocko, Łąkie i Stradym w p. kośc., z czego 15.000 złp. było rekompensatą za drzewo z lasów Pawłowic i Kąkolewa, posprzedawane rozmaitym osobom przez zmarłego kasztelana przemęckiego (P. 1133 II k. 18v). Wedle zobowiązania uzyskanego w r. 1700, kupiła w r. 1713 za 20.000 złp. od Pawła Radowickiego jego część w Pawłowicach (P. 1147 II k. 66). Owdowiawszy poszła 2-o v. 1722.23/VI. r. za Jana Władysława Kretkowskiego, podkomorzego J.Kr.Mci (LM Pawłowice), z czasem kasztelana chełmińskiego. Jako wdowa już i po tym drugim mężu, w r. 1728 uzyskała intromisję do dożywocia we wsiach Wyszyna i Russocice (I. Kon. 71 k. 256v). To było dożywocie od drugiego męża, po pierwszym miała prawa dożywotnie na wsiach: Rąbiń, Dąbrowa, Błocko, Łąkie, Stradyń, Godziszewo, Łaszczyn, Izbice, Żelice, a nazwana wtedy dziedziczką Pawłowic, Robczyska i połowy Kąkolewa (Kośc. 316 s. 252). Żyła jeszcze w r. 1734 (Ws. 85 k. 33v). Dzieci Krzysztofa i Gorzyckiej: Andrzej, o którym niżej, Stanisław Karol Benedykt, ur. w Pawłowicach, ochrzcz. w marcu 1795 r. (LB Pawłowice), niewątpliwie młodo zmarły, Teresa, ur. ok. r. 1701, zmarła we Wrocławiu 1716.19/X., w wieku lat 15 (LM Pawłowice). Gdzieindziej powiedziane, że zmarła 16/XI. t. r., zaś wiek określono na lat 12 (LM Rąbiń). Może też córką Krzysztofa była panna Teofila M-a "z Pawłowic", chrzestna 1716.16/II. r. (LB Łaszczyn). Mogła być jednak równie dobrze siostrą Krzysztofa.

Andrzej (Andrzej Walenty), syn Krzysztofa i Gorzyckiej, ochrzcz. 1698.19/X. r. (LB Gościeszyn), po śmierci ojca starosta kcyński. Od swej matki dostał w r. 1727 zapis 20.000 złp. (P. 1210 V k. 102). Od Zygmunta Unruga w r. 1745 wziął z zastaw miasto Poniec oraz wsie Miechcino i Janiszewo za sumę 140.000 zł., potem, po śmierci Unruga, dopłacił jeszcze pod zastaw tych dóbr 108.000 zł. Ludwikowi Unrugowi i wreszcie w r. 1748 kupił je od niego za cenę 343.600 zł., potrącając z tego oczywiście sumy zastawne (Ws. 90 k. 17v, 21). Od Macieja Mycielskiego, kasztelana oiznańskiego, wziął w zastaw w r. 1743 za 200.000 zł. dobra Żytowiecko, Mała Łąka, Grodziszczko, a trzymał je do śmierci (Ws. 95 k. 105v). Umarł w Pawłowicach (Poniecu?) 1771.19/V. r., pochowany w Pawłowicach (LM Pawłowice; LM Poniec). Zaślubił 1734.4/VII. r. Annę (Annę Petronellę) Bnińską, córkę Stanisława, starosty nakielskiego, i Joanny z Krzyckich (LC Krobia; LB Łaszczyn; P. 1309 k. 99v). W wyniku zawartego w r. 1753 kompromisu Władysław, starosta zelgniewski, i Antoni, kasztelan nakielski, bracia Krzyccy, wypłacili M-mu sumę 219.946 złp. jej posagu, która on t. r. oprawił żonie na Pawłowicach i Robczysku (P. 1309 k. 99v; K. P., wiad. z Poznania 7/IX.). Umarła na Śląsku, w Głogowie 1770.22/VI. r., mając lat 50 (LM Pawłowice; LM Rabiń). Synowie: Maksymilian, o którym niżej, Florian Władysław Ignacy, ur. w Łaszczynie, ochrzcz. 1739.6/XII. r. (LB Łaszczyn), mianowany podkomorzym (kamerjunkrem) J.Kr.Mci w r. 1758 (K. P. nr 18, wiad. z Warszawy 3/V.), zmarły w Pawłowicach 1765.17/II. r. (LM Pawłowice), Owidiusz Rafał, ur. w Pawłowicach 1744.27/VIII. r., zmarły w Berlinie 1762.20(21?).VIII. r. (LB, LM Pawłowice, LM Rąbiń), Franciszek Michał, ur. w Łaszczynie, ochrzcz. 1746.18/X. r. (LB Łaszczyn), niewątpliwie zmarły młodo. Z córek, Krystyna (Krystyna Barbara Róża), ur. w Łaszczynie, ochrzcz. 1736.29/VIII. r. (ib.), zaślubiona 1754.12/II. r. w Rąbiniu Józefowi Sczanieckiemu, staroście średzkiemu. Zofia, ur. w Łaszczynie, ochrzcz. 1741.12/IV. r. (ib.), zaślubiona tamże 1767.19/VII. r. Franciszkowi Czapskiemu, wojewodzie chełmińskiemu, umarła w Pawłowicach 1771.6/V. r. Joanna (Jonanna Katarzyna), ur. w Łaszczynie, ochrzcz. 1743.13/I. r. (ib.) zmarła w Pawłowicach 1765.24/II. r. (LM Pawłowice).

Maksymilian (Maksymilian Antoni Jan), syn Andrzeja i Bnińskiej ur. w Łaszczynie, ochrzcz. 1737.5/VII. r. (1738?5/VI) (LB Łaszczyn), jednocześnie z bratem mianowany podkomorzym (kamerjunkrem) J.Kr.Mci 1758 r. (K. P. nr 18, wiad. z Warszawy 3/V.). Posłował na sejm w r. 1773 (P. 1350 k. 23), mianowany 1775.11/IV. r. pisarzem w. kor. (Kośsak. III s. 93), był 1775 r. kawalerem Św. Stanisława, zaś w r. 1782 kawalerem Orła Białego (P. 1359 k. 137). Jako współspadkobierca prababki Teresy Baranowskiej, prawo spadkowe do dóbr po jej ojcu, Adamie Dadźbogu Baranowskim, to jest do: Grocholna, Rospędku, Dębogóry, Łankowic, Malic, Gromadna, Spiór, Bąku, Tupadł, Siernik, Szamocina Lastkowa cedował w r. 1771 Maciejowi M-mu, staroście wałeckiemu (Kc. 148 k. 12). Przejąwszy po ojcu zastaw dóbr Żytowiecko, Mała Łęka i Grodziszczko, kupił owe dobra 1771.20/VI. r. za 500.000 zł. od Jana Nepomucena Mycielskiego, starosty ośnickiego (Ws. 95 k. 105v). Grodziszczko kontraktem spisanym jeszcze wcześniej, 1770.8/VI. r., zobowiązał się sprzedać za 100.000 Józefowi M-mu, kasztelanowi poznańskiemu (ib. k. 106v). Od swego teścia Jakuba Czapskiego, podskarbiego ziem pruskich, kontraktem zawartym w zamku Misterwald 1772.16/I., kupił za 300.000 zł. pałac w Warszawie na gruntach zw. Glinki cz. Kałęczyn, wraz z jurydyką oraz kamienicą tam położoną zwaną Łazionka (Kośc. 311 k. 101). Od Franciszki z Radomickich Szołdrskiej t. r. kupił za 20.000 zł. kamienicę w Rynku poznańskim, przy rogu ulicy Wronieckiej, zwaną "Radomickich" (Kośc. 331 k. 106v). Mocą kontraktu z 1775.13/VIII. r., utwierdzonego w 1777 r., kupił od Macieja M-go, starosty wałeckiego, za 520.000 złp. misato Gołańcz i wsie: Smolary, Chawłodno, Chojna, Potulin, Jeziorki, Smogulec, z folwarkami: Krzyżanki, Budki, Mostki, z pustkami, Adamierz i Jeleń, z młynami: Prostkowski, Miejski i Nowy, w p. kcyń. (Kośc. 332 k. 127; P. 1354 s. 936). Formalny podział spadku rodzicielskiego między Maksymilianem a jego siostrzenicą Franciszką Czapską, córką zmarłej siostry Zofii, nastąpił w r. 1779. Z dóbr: Pawłowice, Poniec, Konary, Łaszczyn, Rąbiń, Dąbrowa, Kąkolewo, oszacowanych na 1.492.246 zł., należała się jej wypłata 373.061 zł. i jako procenty za ubiegłe lata 171.532 zł. Zaś z fortuny po jej babce, Annie z Bnińskich M-ej suma 125.475 złp. (P. 1086 k. 447). Franciszka Czapska, wojewodzianka chełmińska, była jedną obok Maksymiliana M-go współspadkobierczynią jego rodziców, bowiem druga jego siostra, Sczaniecka, zmarła bezpotomnie. Jeszcze w r. 1768 teściowa M-go, Rozalia z Czapskich Czapska podskarbina ziem pruskich, uzyskała od Kazimierza Zaremby zobowiązanie sprzedaży dóbr Płastowo w p. kośc. Synowie Kazimierza, Tadeusz i Beniamin Ignacy Zarembowie nie dopełnili ojcowskiego zobowiązania, procesował więc ich Maksymilian i w r. 1778 uzyskał dekret na swoją korzyść i swej żony, w wyniku którego w r. 1779 kupił owe dobra od Zarembów za 51.000 złp. i 100 zł. węg. rękawicznego (P. 1356 k. 409v). Od Antoniego Goczałkowskiego kupił w r. 1782 za 162.000 złp. Kociugi w p. kośc. (P. 1359 k. 66v), a od Michała Krzyżanowskiego t. r., wedle kontraktu z 25/VI., miasta Stary i Nowy Trzciel, wsie: Świdwowiec, Gronowiec, Siercz i Jabłonka w p. pozn., płacąc 910.000 złp. (P. 1359 k. 139). Wedle kontraktu z 1782.25/VI. r. od Józefa M-go, teraz już wojewody kaliskiego, kupił t. r. za 640.000 złp. miasto Pniewy i wsie: Pniewska Wieś, Kunino, Lubocześnica, Zamorze, Turowo, Jakubowo z nowo erygowanym folwarkiem Rudka, sprzedając jednocześnie wojewodzie za 260.000 złp. dobra swe: Dąbrowa, Stradzyń, Łąkie i Błocko (P. 1359 k. 137, 138). Od Jana Topińskiego, susceptanta grodzkiego poznańskiego, kupił w r. 1788 za 3.000 złp. dwa grunty przy ulicy Wronieckiej, koło Bramy Wronieckiej w Poznaniu (P. 1365 k. 606-608). Od ordynata ks. Antoniego Sułkowskiego, wojewody kaliskiego, kupił w r. 1791 wedle kontraktu z 12/IX., miasto Zduny oraz wsie: Perzyce, Borownica, Chachalnia, Ujazd, młyny: Piaski, Siejowy, Kubowy, Bartkowskki, dalej wsie i młyny: Baszków, Bestwin, Ruda, Rochy, Trzaski, Kubowe, Trafary, miasto Kobylin i wsie: Rembiechów, Długołęka, Bartoszek z folwarkiem zwanym Kobyliński, w powiatach kaliskim i pyzdrskim (Ws. 106 k. 113). Maksymilian M. był jednym z najbogatszych u schyłku XVIII wieku właścicieli ziemskich w Wielkopolsce. Zmarł w Pawłowicach 1799.1/I. r. i tam pochowany (LM Pawłowice; Nekr. Franciszkanek śrem.; LM Gnin). Żonie swej Konstancji Czapskiej, córce Jakuba, podskarbiego ziem pruskich, i Rozalii z Czapskich, wojewodzianki pomorskiej, w r. 1772 zabezpieczył na Konarach w p. kośc. sumę 240.000 zł., wziętą na poczet posagu (Kośc. 331 k. 90). Umarła 1813.29/VII. r., pochowana w Pawłowicach (LM Łęki Wielkie; LM Gnin, tu data 18/VII.). Z synów, o Stanisławie i Mikołaju będzie niżej. Tomasz (Tomasz Euzebiusz Łazarz Maksymilian), ur. w Pawłowiecach, ochrzcz. 1782.16/XII. r., umarł na suchoty w Dreźnie 1803.14/XI., pochowany w Pawłowicach (LB, LM Pawłowice). Z córek, Józefa (Józefa Nepomucena Rozalia Konstancja Franciszka), ur. w Rąbiniu, ochrzcz. 1773.26/I. r. (LB Rąbiń), wyszła 1790.25/XI. r. w Pawłowicach za Augustyna z Iwanowic Koźmińskiego, porucznika wojsk koronnych, potem rotmistrza kawalerii narodowej, umarła 1792.19/XII. r., pochowana we Wronkach. Koźmiński umarł na suchoty w Poznaniu 1794.3/VI. Helena, mająca pięć tygodni i trzy dni umarła w Rąbiniu 1774.7(8?)/IV. r., pochowana w Pawłowicach (LM Rąbiń; LM Pawłowice). Katarzyna (Katarzyna Regina Barbara Cecylia), ur. w Rąbiniu 1775.24/XI. r. (LB Rąbiń), zaślubiła w Pawłowicach 1793.10/I. r. Prokopa Mielżyńskiego, rotmistrza kawalerii narodowej, zmarła 1817.14/II. r. (zob. niżej).

a. Stanisław (Stanisław Kostka Andrzej Jakub Nepomucen), syn Maksymiliana i Czapskiej, ur. w Rąbiniu 1778.14/XI. r. (LB Rąbiń), generał brygady wojsk Księstwa Warszawskiego 1813 r., kawaler ord. Legii Honorowej. Od Ksawerego Wiesiołowskiego kupił 1806.13/IX. r. Tomczyce w pow. Wągrow. (Hip. Wągr., Gołańcz). Dziedzic Sarnowy i Baszkowa w r. 1813 (LB Rawicz), potem dziedzic Pawłowic, Ponieca, Gołańczy, Kąkolewa etc. Dobra gołanieckie, na podstawie rozliczenia spadkowego dokonanego w Pawłowicach 1804.13/II. r., nabył za sumę 241.666 tal (Hip. Wągr., Gołańcz). Umarł 1826.29/VI. r., pochowany w Pawłowicach. Ożenił sie z Prowidencją Honoratą z Zarembów, córką Piotra i Elżbiety z Radolińskich, która zmarła w Poznaniu 1837.11/X. r., w wieku 52 lat. Pochowana w Pawłowicach (LM Św. Maria Magdal., Pozn.; LM Pawłowice). Syn Leon. Z córek, Elżbieta, ur. ok. 1802 r., zaśłubiła w Pawłowicach 1822.8/V. r. Ludwika Mycielskiego, umarła w Poznaniu 1857.22/XII. r. Józefa Anna Rozalia, ur. w Pawłowicach 1803.31/X. r., umarła tamże 1897.24/X. r. (LB, LM Pawłowice). Filipina (Filipina Konstancja Bona Cecylia Katarzyna Brygida Prowidencja), ur. w Pawłowicach 1807.1/V. r. (LB Pawłowice), zaślubiona tamże 1826.29/V. r. Ignacemu Sczanieckiemu, umarła w Łaszczynie 1857.6/II. r., on umarł w Łaszczynie 1864.16/III. r. Wreszcie Eleonora (Eleonora Brygida Elżbieta), ur. w Pawłowicach 1815.4/II. r. (ib.), wyszła najpierw 1833.17/VI. r. w Pozaniu za Karola Czarneckiego z Wołynia, które to małżeństwo unieważnione wyrorokiem konsystorza poznańskiego 1848.18/IV. r. (Hip. Wągr., Gołańcz), poszła 2-o v. w Pawłowicach 1850.29/I. r. za Józefa Napoleona Czapskiego, wnosząc mu dobra: Smogulec, Smogulecką Wieś i Gołańcz z przyl. Czapski umarł 1852.17/IX. r., ona zmarła w Berlinie 1875.6/XII. r.

Leon (Leon Tomasz Maksymilian Paschalis), syn Stanisława i Zarembianki, ur. w Pawłowicach 1809.21/XII. r. uczestnik powstania r. 1831, właściciel Pawłowic, Żytowiecka, Kąkolewa, Słębowa, kupił w r. 1868 za 310.000 tal. Wielką Łękę (ok. 6.000 ha) (Dz. P., wiad. z 30/VII.), umarł w Dreźnie 1900.11/X. r., pochowany w Pawłowicach 15/X. (Dz. P.). Zaślubił w Poznaniu 1842.17/I. r. Felicję Potocką, córkę Maksymiliana i Elżbiety z Wyszyńskich, ur. w Będlewie 1811.5/XI. r., zmarłą w Pawłowicach 1870.15/XI. r. (LM Pawłowice; Dz. P.). Synowie, Maksymilian i Maciej, o których niżej. Z córek, Anna (Anna Elżbieta Józefa), ur. w Pawłowicach 1842.8/XI. r. (LB Pałowice), zaślubiona tamże 1860.14/X. r. Stanisławowi Czarneckiemu, zmarłemu w Rakoniewicach 1905.2/XII. r. Maria (Maria Łucja), ur. w Pawłowicach 1851.7/I. r. (ib.), tam też poślubiona 1869.21/IX. r. Stanisławowi Ponińskiemu, zmarłemu we Wrześni 1924/20/VI. r., zmarła w Pawłowicach 1937.18/V. r. i tam pochowana.

a) Maksymilian (Maksymilian Lambert), syn Leona i Potockiej, ur. w Pawłowicach 1844.16/IV. r. (LB Pawłowice), właściciel Pawłowic, Kąkolewa, Kociug i Robczyska (4.198 ha), kupił w r. 1906 od Józefa Karśnickiego dobra Mchy, Brzostownia, Chwałkowice, Halin i Kołacin (3.375 ha). Umarł w Pawłowicach 1916.21/I. r. (Dz. P.). Bezżenny.

b) Maciej (Eliasz Maciej Czesław), syn Leona i Potockiej, ur. w Pawłowicach 1846.20/VII. r. (LB Pawłowice), właściciel Wielkiej Łęki (1.251 ha), Grodziska (678 ha) i Żytowiecka (685 ha) w p. gosyuń., umarł w Wielkiej Łęce 1907.15/VIII. r. (Dz. P.). Zaślubił w Dreźnie 1877.1/II. r. Teresę hr. Mycielską, córkę Teodora i Ludwiki z Bispingów ur. w Chociszewicach 1856.21/VI. r., zmarłą w Wielkiej Łęce 1903.31/VIII. r. pochowaną w Pawłowicach (LM Żytowiecko; Dz. P.). Syn Krzysztof, córki Felicja i Helena. Z nich, Felicja (Felicja Ludwika Waleria Maria), ur. w Wielkiej Łęce 1877.27/XI. r. (LB Żytowiecko), zaśłubiła w Żytowiecku 1895.1/X. r. Władysława z Błociszewa Gajewskiego, właściciela Turzna na Pomorzu Gdańskim, zmarłego w Turznie 1925.19/IX. r., sama zmarła 1939.12/III. r., pochowana w Wielkiej Łęce. Helena (Helena Józefa Gabiela Maria), ur. w Poznaniu 1887.30/IX. r. (LB Św. Wojciech, Pozn.), wyszła w Żytowiecku 1907.3/X. r. za Alfreda Chłapowskiego, z czasem ambasadora polskiego w Paryżu.



Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona514515516517[518]519520521522Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników