Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
519520521522[523]524525526527
Miaskowscy - Mierzewscy
4. Stanisław, zapewne syn Jarosława z drugiej żony, wspomniany obok braci w r. 1522 (P. 1392 k. 430v). Wraz z bratem Jakubem w r. 1534 pozywany przez niedzielnych "braci z jednego ojca", Marcina i Jana (I. R. Gr. Kon. 2 k. 348). Kwitował w r. 1545 brata Marcina z rocznej pensji to jest z 24 grz. należnych z Mirosławic i z 50 grz. z części Gorynina (P. 884 k. 46v).
5. Jakub, zapewne syn Jarosława z drugiej żony, wspomniany obok braci w r. 1522 (P. 1392 k. 430v), jeszcze z nimi nie podzielony w r. 1528 (I. R. Z. Kon. 6 k. 39). Żył jeszcze w r. 1534 (I. R. Gr. Kon. 2 k. 348). Bezpotomny, nie żył już w r. 1553 (ib. 6 k. 235v). Zob. tablicę 1.
Jan Wilam z Mirosławic ręczył w r. 1486 za Macieja z Mirosławic, iż będzie żył w pokoju z Mikołajem z Mirosławic (G. 12 k. 154v). Dorota i Katarzyna, dziedziczki w Mirosławicach, pozwane w r. 1488 przez ks. Jakuba Popielewskiego z Mirosławic o zagarnięcie i trzymanie jego ojcowizny w tej wsi (G. 13 k. 117v). Katarzyna uzyskała termin przeciw Jakubowi Popielewskiemu 1490 r. (G. 15 k. 44). Andrzej M., były dziedzic w Małym Niemczynie, ręczył w r. 1491 Janowi Rakowskiemu za uwolnienie części w tej wsi (G. 22 k. 187), powtórzył zaś to poręczenie 1494 r. (G. 23 k. 30v). Andrzej M., z pow. gnieźnieńskiego, w r. 1493 kupił za 135 zł. od Piotra Siejuskiego część w Osisłowie (Oświsłowie) p. kon. (I. R. Kon. 1 k. 227), a w r. 1494 od tegoż połowę w tej wsi za 150 zł. (P. 1388 k. 69). Jednocześnie inną część tamże nabył za 30 grz. od Ja-
@tablica
nusza i Mikołaja, dziedziców w Wiśniewie (ib. k. 70). Na połowie części w Mirosławicach, na połowie połowy w Przyborowie p. gnieźn. i na połowie części w Osisłowie p. kon. oprawił t. r. posag 100 grz. żonie Barbarze, córce Jarosława Wrząckiego (ib. k. 70v). Andrzej i Marcina, bracia rodzeni, dziedzice w Mirosławicach, dali w r. 1495 zobowiązanie swej matce Katarzynie względem jej dożywocia (G. 16 k. 85v). Z nich Andrzej w r. 1495 sprzedał zastawem wyderkafowym za 50 zł na 3 lata część Mirosławic Jarosławowi M-mu (G. 16 k. 84v). W sumie 10 zł. węg. długu Janowi Lewinowi z Wilczyna w r. 1497 zastawił łan osiadły w Osisłowie (I. R. Kon. 1 k. 272v). Części w Mirosławicach, Przyborowie i Bowinach(?) sprzedał w r. 1499 za 84 zł. węg. Jarosławowi M-mu (P. 1389 k. 7v). Marcin M., chyba identyczny ze wspomnianym wyżej bratem Andrzeja, swoje części Mirosławic w r. 1502 sprzedał za 90 grz. temuż Jarosławowi (ib. k. 202v). Jednocześnie ten sam Marcin od córek zmarłego Macieja Popowskiego z ziemi sieradzkiej kupił za 100 kop gr. ich macierzystą część w Jarotkach p. gnieźn. (ib.). Część młyna wodnego w tej wsi w r. 1504 zastawił wyderkafem za 3 grz. długu Mikołajowi Mielżyńskiemu (G. 25 k. 103), a w r. 1509 trzecią część owego młyba sprzedał za 13 grz. Mikołajowi Kleczewskiemu (P. 786 s. 95). Żył jeszcze w r. 1511 (Py. 170 k. 17).
Małgorzata z Mirosławic, żona Jana Baranowskiego, wdowa w r. 1499, nazwana Małgorzatą Osisłowską, żyła jeszcze w r. 1501.
Piotr M. od swego brata stryjeczno-rodzonego Mikołaja z Mirosławic kupił w r. 1494 za 40 grz. część w tej wsi (P. 1388 k. 68v). Od Pawła Guzowskiego t. r kupił za 40 grz. jego połowę tamże, a nazwany wtedy "stryjem" owego Pawła (P. 1383 k. 47v). Od Małgorzaty niegdy M-ej, wdowy po Janie Baranowskim, w r. 1499 za 30 grz. nabył zastawem wyderkafowym jej część macierzystą w Mirosławicach (G. 18 s. 39). Niewątpliwie przez tę samą Małgorzatą, tu zazwaną Osisłowską (Ościsłowską), w r. 1501 skwitowany z sześciu grzywien ostatniej raty za jej dobra macierzyste w Mirosławicach (G. 18 s. 299). Piotr Mirosławski od swego rodzonego bratanka(!) Mikołaja w r. 1502 kupił za 60 grz. część dziedziczną w Mirosławicach (G. 25 k. 211) i t. r. na połowie swojej części w tej wsi oprawił 100 zł. węg. posagu żonie Katarzynie Kijewskiej (P. 1389 k. 194v). Piotr M. w r. 1511 kupił za 40 grz. od Małgorzaty, wdowy po Jnaie Baranowskim, jej macierzystą część w Mirosławicach (G. 19 k. 194v). Córce Piotra M-go, Małgorzacie, żonie Jakuba Kopydłowskiego, teść jej, Klemens Kopydłowski oprawił w r. 1521 posag 100 zł. (P. 1392 k. 425). Córce Piotra, już zmarłego, Jadwidze, mąż jej Maciej Wiszniewski (Wiśniewski) w r. 1525 oprawił taką samą sumę 100 zł. posagu (P. 1393 k. 90). Elżbiecie, córce Piotra, Mikołaj Bieganowski, dziedzic w Osisłowie, w r. 1541 oprawił również 100 kop. posagu (I. R. Z. Kon. 6 k. 106), nie żyli już oboje w r. 1578. Nie mam całkowitej pewności, czy wspomniany kilkakrotnie Piotr to jedna i ta sama osoba. Przyjmuję to jenak za wysoce prawdopodobne. Ponieważ w r. 1530 Maciej Wiśniewski skwitował ze 100 zł. posagu swej żony Jadwigi Łykasza, Walentego i Kleofasa M-ch (G. 29 k. 59v), niewątpliwie żony tej braci, przyjmuję za pewnik, iż Piotr nie żyjący już w r. 1525 był ojcem tych trzech synów, córki Jadwigi i zapewne córek, Małgorzaty i Elżbiety. Identyczne posagi Jadwigi, Małgorzaty i Elżbiety potwierdza to przypuszczenie. Z trzech wymienionych wyżej synów Piotra, o Łukaszu i Kleofasie niżej. Walenty, niedzielny z braćmi w r. 1532 (G. 29 k. 269v), zabił w Strzelnie Andrzeja Błockiego i w r. 1535 nie stanął z pozwu jego braci (G. 262 k. 198). Żył jeszcze w r. 1549, kiedy intromitowany był w długu 35 złp. do części Mirosławic, stanowiącej własność brata Łukasza (G. 34 k. 432).
A. Łukasz, syn Piotra, zwany Sadlakiem, wraz z braćmi, Walentym i Kleofasem, zawierał w r. 1532 za pośrednictwem arbitrów ugodę z Dorotą Popielewską, dziedziczkę w Mirosławicach, i jej córką Agnieszka, żoną Jana Morzyckiego (G. 29 k. 269b). W r. 1535 lub przed tą datą wspólnie z bratem Walentym zamordował Andrzeja Błockiego (G. 262 k. 249). Od Marcina Rzegnowskiego w r. 1556 kupił za 1.100 zł. część wsi Ossowiec zwaną "Galicką" (P. 897 k. 215v, 1396 k. 336, tu cena kupna 2.000 zł.). Pozywał w r. 1557 brata Kleofasa M-go (G. 36 k. 220v). Dziedzic części w Mierosławicach 1580 r. (Paw.), umarł między r. 1584 a 1586 (In. 155 k. 43; Kr. 37 k. 431v). Z nieznanej mi żony pozostawił synów: Stanisława, Jana i Stefana.
I. Stanisław, syn Łukasza, występował w r. 1586 (Kr. 37 k. 431v). Nie mam całkowitej pewności, czy identyczny z nim był Stanisław, nie żyjący już w r. 1636, którego żona, Zofia z Trzaskowic, wtedy wdowa już i po drugim mężu Wojciechu Bielickim, kwitowała wykonawców testamentu zmarłego ks. Andrzeja M-go, scholastyka gnieźnieńskiego, z 1.000 złp. przezeń zapisanych (G. 80 k. 145v). Jego synem był chyba Stanisław, o którym niżej.
Stanisław, nazwany synem zmarłego Stanisława, kiedy żeniąc się w r. 1630 z Anną Grzybowską, córką Pawła i Barbary z Pomorzańskich, na krótko przed śłubem od tej Barbary z Pomorzańskich, teraz 2-o v. żony Bartłomieja Ostrowskiego, dostał w posagu zapis długu 1.300 zł. gotowizną i 200 zł. wyprawą (G. 79 k. 274). Chyba ten sam Stanisław w roku poprzednim, 1629, winien był płacić podymnego 9 zł. z 18 dymów w Pigłowicach, dzierżawionych od Hieronima Manieckiego, pisarza ziemskiego poznańskiego, i 10 zł. z 20 dymów w Sulęcinie (Py. 143 s. 26, 48). Stanisław wespół z żoną w r. 1649 otrzymał od Wojciecha Węgierskiego zobowiązanie wydzierżawienia na trzy lata miasta Rogowa i folwarku Rogówko w p. gnieźn. (G. 82 k. 39), a w r. 1652 oboje małżonkowie dobra te wydzierżawił od małżonków Węgierskich na cztery lata (ib. k. 519v). Nie żył już w r. 1655 (ib. k. 1138v), zaś Anna z Grzybowskich nie żyła już w r. 1671 (P. 1870 k. 349). Synowie: Jerzy, Jan, o którym niżej, Wojciech, Bazyli i Stanisław. Córki, Łucja i Anna. O Jerzym wiem tylko tyle, że rodzony jego stryj Wojciech cedował mu w r. 1655 sumę 1.000 złp., zapisaną przez zmarłego "brata stryjecznego" ks. Andrzeja (G. 82 k. 1138), którą to sumę t. r. cedował temuż stryjowi z powrotem (ib. k. 1161v). Chyba ów Jerzy nie żył już w r. 1658, bo go nie obejmuje zapis długu 3.000 złp., dany wtedy przez Wojciecha Węgierskiego Janowi, Wojciechowi, Bazylemu, Stanisławowi, Łucji i Annie, synom i córkom Stanisława (G. 82 k. 1398v). Z nich Wojciech w r. 1666 kwitował powyższego Węgierskiego z prowizji od zapisanej sumy 3.000 zł. (G. 84 k. 363). Bazyli w r. 1666 już nie żył, zaś Stanisław jeszcze wtedy wspomniany (ib.). Z córek, Łucja żyła jeszcze 1694.8/IV. r. (LB Krerowo). Anna wspomniana w r. 1666 (G. 85 k. 363).
Jan, syn Stanisława i Grzybowskiej, burgrabia ziemski pyzdrski w r. 1681 (P. 213 I k. 38), wspomniany pierwszy raz, jak widzieliśmy, w r. 1658. Od Jana Ossolińskiego, komandora poznańskiego maltańskiego, wydzierżawił w r. 1665 Psarskie, dobra komandorii, pod zakładem 1.600 zł. (P. 1076 k. 933v, 1385v). W obozie pod Lublinem, gdzie był pod chorągwią podkomorzego poznańskiego, zaprzeysiągł konfederację (P. 199 k. 1089). Kiedy w r. 1681 roborował skrypt nawzajem z Mikołajem M-im, synem zmarłego Stanisława, nazwani btraćmi stryjeczno-rodzonymi (P. 213 I k. 38), co jest oczywistą pomyłką. Braćmi stryjeczno-rodzonymi byli ich dziedkowie! Żył jeszcze Jan 1694.8/IV. r. (LB Krerowo), nie żył już 1698 r. (Kr. 49 s. 291). Żoną jego była Dorota Gurowska, córka Andrzeja i Katarzyny z Kęszyckich. Z jej rodzicami zawierał w r. 1658 kontrakt pod zakładem 600 złp. (G. 82 k. 1320), zapewne o jej rękę. Z pewnością byli już małżeństwem w r. 1665 (P. 1076 k. 933v). Posag 1.000 złp. oprawił jej w r. 1671 na połowie dóbr (P. 1870 k. 349). Żyła ona jeszcze w r. 1689 (P. 1118 XIII k. 5v), nie żyła w r. 1701 (P. 1140 I k. 92). Synowie: Jakub, w r. 1683 plenipotent Zofii z Trąmpczyńskich, wdowy po Mikołaju Borowskim i po Zygmuncie Kamińskim (P. 1106 V k. 12, 12v). chyba już nie żyjący w r. 1698 (Kr. 49 s. 297), Krzysztof, który w r. 1701 kwitował z 2.000 złp. "stryja" Mikołaja M-go (P. 1140 I k. 92), Mikołaj Jacek, Maciej. Córka Helena, w r. 1689 żona Marcina Małachowskiego.
1. Mikołaj Jacek (Hiacynt), syn Jana i Gurowskiej, wraz z bratem Maciejem a też w imieniu brata Krzysztofa w r. 1698 kwitował "stryja" Mikołaja M-go z 2.500 zł., które zapisał był w r. 1681 ich ojcu (Kr. 49 k. 297). Żył jeszcze 1704.27/VII. r. (LB Gołańcz), nie żył już w r. 1719 (I. Kon. 75 k. 111v). Zaślubił 1691.1/XII. r. Mariannę Wolską, córkę Stefana i Katarzyny z Brzyszewskich (LC Ludziska; I. Kon. 75 k. 248; P. 1213 k. 40). Z niej synowie: Jakub Józef, ochrzcz. 1704.27/VII. r. (LB Gołańcz), zapewne zmarły młodo, Franciszek i Aleksander, o których niżej. Marianna z Wolskich była w r. 1719 2-o v. żoną Jana Otto Trąpczyńskiego (I. Kon. 75 k. 111v), a w r. 1720, już wdowa i po tym mężu a dożywotniczka pierwszego, roborowała działy przeprowadzone z synami Franciszkiem i Aleksandrem (ib. k. 248). Spisywała 1729.30/VIII. r. testament zlecając pochować się w Pakości u Reformatów (Kc. 135 k. 296, 297). Nie żyła już w r. 1736 (G. 97 k. 64).
1) Franciszek, syn Mikołaja Jacka i Wolskiej, miecznik bracławski w r. 1733 (Dz. z kuj. V), miecznik brzeski kujawski 1738 r. (B. 95 k. 112), łowczy dobrzyński 1758 r., wedle Uruskiego. Uczestniczył w r. 1720 w działach przeprowadzonych z matką i bratem Aleksandrem (I. Kon. 75 k. 248). Wespół z bratem i z siostrą przyrodnią Anną z Trąmpczyńskich Brzechffiną zawierał w r. 1738 kompromis z Szygowskimi, starościcami kruświckimi (Z. T. P. 49 k. 17). Z żony Anny Jankowskiej (Uruski) pozostawił synów, Franciszka Ksawerego i Ignacego. Ten drugi, kanonik włacławski w r. 1785, proboszcz w Wieńcu w r. 1788. Może identyczny z Franciszkiem, synem Mikołaja Jacka był Franciszek mąż Barbary z Tuchołków, córki Jana Franciszka, starosty jasienickiego, i Marianny z Powalskich, nie żyjącej już w r. 1731 (B. 131 k. 15). Byłaby to w takim razie jego pierwsza żona.
Ksawery (Franciszek Ksawery), syn Franciszka i Jankowskiej, regens brzeski kujawski w r. 1785. Ksawery, "łowczyc", był 1769.10/V. r. chrzestnym Magdaleny M-ej, córki stryjecznego brata Antoniego (LB Kłecko). Dziedzic Swinar koło Kłecka, ożenił się 1784.17/VI. r. z Marią Gnatowską, panną z Polskiej Wsi (LC Kłecko). Z niej syn Ignacy Franciszek Alojzy, ochrzcz. 1786.3/VIII. r., i córka Elżbieta Magdalena Anna, ochrzcz. z wody 1785.14/VII. r. (LB Kłecko). Według Uruskiego mieli być jeszcze dwaj synowie. Z nich, Jan (Jan Nepomucen Antoni Paschalis), ur. w r. 1791, podporucznik 11 pułku legii nadwiślańskiej, porucznik 1812 r., kapitan 1814 r. w 18 pułku piechoty francuskiej, a 1815 r. kapitan 6 pułku poech liniowej, dymisjonowany w r. 1817. Wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w r. 1843 (Uruski; Spis). Franciszek (Franciszek Salezy Piotr Ignacy), wylegitymowany w Król. Polskim (Spis), według Uruskiego ożeniony z Antoniną Klembowską, a tej legitymacji dokonał w r. 1840 wraz z synem Dionizym, służącym w wojsku rosyjskim.
2) Aleksander, syn Mikołaja Jacka i Wolskiej, komornik ziemski inowrocławski w r. 1728 (I. Kon. 76 k. 257v), mianowany pisarze ziemskim inowrocławskim 1730 r. (K. P. nr 47, wiad. z Warsz. 15/XI.), marszłek sejmiku radziejowskiego 1732 r. (Dz. z kuj.), starosta kłecki w r. 1738 (Z. T. P. 49 k. 17), poseł sejmowy w latach 1739 i 1740 (Dz. z kuj.), mianowany sędzią ziemskim inowrocławskim w r. 1743 (B. 96 k. 205), podkomorstwo inowrocławskie dostał w r. 1756 (K. P. nr 75, wiad. z Warsz. z 24/XI.). Uczestniczył w r. 1720 w działach dokonywanych z matką i bratem (I. Kon. 75 k. 248). W imieniu własnym i matki kwitował w r. 1722 Świerczyńskich, metkę i synów, ze sprawy o pobicie poddanego z Obudna (G. 94 k. 229). Od swego wuja ks. Andrzeja Brzyszewskiego, kanonika metropolitalnego gnieźnieńskiego, i proboszcza Św. Jana w Gnieźnie, kupił w r. 1728 za 24.000 złp. dobra Ołgonowo w pow. brzeskim kuj. (P. 1213 k. 40). Dziedzic Rojewa, posesor Gołębina, od Michała Bratkowskiego, skarbnika kaliskiego, dostał w r. 1749 poddanego (I. Kal. 190/195 k. 137v). Trzymaną dożywociem połowę pustki w Dębłowie, należącej do królewszczyzny, za konsensem król. z 1748.15/IX. r. wespół z żoną scedowali w r. 1750 Wojciechowi i Konstancji z Trzcińskich Żukowskim (G. 98 k. 398v). Przez Józefa Jeżewskiego Aleksander był w r. 1753 kwitowany z 1.000 złp. na poczet sumy 6.000 złp., zapisanej ongiś na Rojewie, wsi dziedzicznej M-go (G. 98 k. 644v). Kwitował się wzajemnie w r. 1754 z Janem Małachowskim, dzierżawcą swego starostwa kłeckiego, z pretensji płynących z tytułu tej dzierżawy (G. 98 k. 657v). Nie żył już w r. 1757 (P. 1321 k. 80v). Ożenił się w r. 1739 z Elżbietą Radomicką, córką Władysława, wojewody poznańskiego, i Ludwiki z Gajewskich, której 7/VIII., krótko przed ślubem, zapisał 40.000 złp. (G. 97 k. 352v). Wedle działów z siostrami dokonanych 1739.18/VI. r. w Białczu, dostały się Ludwice: Gołębin, Jaszków i części w Gorzyczkach w p. kośc., wszystko razem oszacowane na 200.000 złp. (P. 1263 k. 114v). Mowa o niej w r. 1758 jako o dziedziczce Charbowa (G. 99 k. 66). Umarła 1761.18/VIII. r. (Nekr. Franciszkanów Inowr.; Estr. XVIII s. 466). Synowie: Antoni, o którym niżej, Gorgoniusz (Gorgonisz Grzegorz Jan Paweł), ur. w Polskiej Wsi, ochrzcz. 1741.14/X. r., zmarły tamże 1743.26/XI. r., Florian Stanisław Antoni, ur. tamże 1743.4/V. r., Ludwik Augustyn Jan, ur. tamże, ochrzcz. 1750.25/VIII. r., zmarły we wrześniu 1750 r. Z córek, Józefa (Józefata Teodora), ur. tamże, ochrzcz. 1740.20/IV. r., chrzestna 1755.26/VI. r., żona 1-o v. w latach 1759-1781 Teodora Moszczeńskiego, starosty brzeskiego kuj., potem kasztelana inowrocławskiego, 2-o v. w r. 1785 wyszła za Anastazego Moszczeńskiego, umarła 1795 r., pochowana 15/VII. u Bernardynów w Bydgoszczy. Antonina Anna, ochrzcz. w lipcu 1744 r., zmarła po kilku godzinach. Salomea Katarzyna Barbara, ochrzcz. 1745.25/XI. r., umarła w kwietniu 1747 r. Kunegunda Krystyna Franciszka, ur, tamże, ochrzcz. 1747.22/II. r. Marianna Aleksandra, ur. tamże, ochrzcz. 1749.30/VI. r. (LB. LM Kłecko).
Antoni, syn Aleksandra i Radomickiej, starosta kłecki w r. 1761 (Estr. XVIII s. 466), chorąży kruświcki 1765 r. (B. 132 k. 369, 373), sędzia deputat na Trybunał Kor. 1767 r. (Kośc. 330 k. 191), sędzia ziemski inowrocławski w r. 1770 (LB Kłecko; Kośc. 331 k. 49), kawaler orderu Św. Stanisława 1784 r. (LC Kłecko), mianowany podkomorzym inowrocławskim w r. 1788 (G. W. nr 63, wiad. z Warsz. 6/VIII.). Z siostrą Moszczeńską spisywał w Ibramowie 1765.17/VII. r. układ, wedle którego miała otrzymać sumę 200.000 zł. i w r. 1767 skwitowany został przez nią z 134.393 złp. ma poczet tej należności (Kośc. 330 k. 191). Dziedzic Gołębina i części Gorzyczek w p. kośc. 1767 r. (ib. k. 192), dziedzic Złotowa w r. 1770, dóbr należących uprzednio do zmarłego Józefa Krzesińskiego (Kośc. 331 k. 49). Wedle zobowiązania uzyskanego w r. 1775 od ks. Stanisława Załuskowskiego, kanonika poznańskiego, i od jego bratanków, Ignacego, Józefa i Antoniego, kupił w r. 1776 za 80.000 złp. ich części w Ułanowie i Michalczy w p. gnieźn. (G. 102 k. 86, 103 k. 94). Jako dziedzic Charbowa w r. 1776 zawierał ugodę z Ludwikiem Garczyńskim, byłym dziedzicem Pomorzan Kościelnych i lasu zw. Parczewo, dóbr graniczących z Charbowem, o przynależność wspomnianego Parczewa i o poczynione na jego gruncie szkody (G. 103 k. 23). Od Franciszka Antoniego Konopki, komornika ziemskiego poznańskiego, kupił 1777.5/XI. r. za 4.000 zł., wedle kontraktu spisanego dnia poprzedniego, części w Ułanowie i Michalczy (P. 1354 k. 539). Gołębin oraz części Gorzyczek i Jaszkowa w r. 1784 sprzedał za 250.000 złp. Balbinie z Suchorzewskich, wdowie po Ignacym Szołdrskim, chorążym smoleńskim (P. 1361 k. 23). Od Pawła Tomickiego kupił w r. 1792, za kontraktrm z 9/VI., płacąc 310.000 złp., dobra Sierakowy, Mchówko, połowę Janowca, Koziejaty, młyn należący do Sieraków, Wolę Jurkową, młyn zw. Jochel, oraz grunt pusty na Mąkoszynie w powiatach radziejowskim i przedeckim (P. 1369 k. 941). Chyba jescze żył 1798.6/III. r. (LB Kłecko). Pierwszą jego żoną była Marianna Radońska, która w r. 1768 cedowała pewne sumy Józefie z Rydzyńskich wdowie Dobrzyckiej (G. 100 k. 326). Umarła w Mamliczu 1775.20/III. r., mając lat 30, pochowana u Franciszkanów w Łabiszynie (LM Lisewo Kościelne). Jego druga żona, Ksawera (Franciszka Ksawera) Umińska, córka Kazimierza, komornika granicznego brzeskiego kuj., i Teresy Biesiekierskiej, która uczestnicząc w spadku po Antonim Ostrowskim, pułkowniku regimentu buławy wielkiej kor., mianowała w r. 1778 do tej sprawy plenipotentów (G. 105 k. 126). Z pierwszego małżeństwa syn Józef (Józef Aleksandrer Antoni), ur. w Mamliczu, ochrzcz. 1775.23/III. r. (LB Lisewo Kośc.; LB Kłecko, tu data 30/III.). Z córek, Magdalena (Magdalana Petronella Teodora), ochrzcz. z wody 1769.10/V. r. (LB Kłecko; LB Lisewo Kośc., tu data chrztu "Magdaleny Petronelli" 1771.14/VI. r., więc to chyba ceremonia). Magdalena wyszła za Kazimierza Sokołowskiego z Orłowa w Król. Pol., umarła 1829.26/III. r. Elżbieta (Elżbieta Optata Alojzja), ur. w Mamliczu, ochrzcz. 1772.4/VI. r. (LB Lisewo Kośc.), wyszła za Tomasza Sumińskiego. Z Umińskiej synowie: Paweł, Pantaleon, Jan Sylwiusz Alojzy, ur. w Polskiejwsi, ochrzcz. 1784.24/VI. r. (LB Kłecko) i, według Uruskiego, Adam.
(1) Paweł (Paweł Aleksander), syn Aleksandra i Umińskiej, chrzestny 1798.6/III. r. (LB Kłecko), dziedzic Lubrańczyka w pow. włacławskim legitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. (Spis; Uruski). Była też wylegitymowana w Królestwie Pol. Eufrozyna z Komorowskich M-a, żona Pawła (Spis), czy tego?
(2) Pantaleon (Pantaleon Jakub), syn Aleksandra i Umińskiej, ur. w Polskiejwsi 1782.25/VIII. r. (LM Kłecko), dziedzic Sieraków, wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim (Spis).
(3) Adam, syn Aleksandra i Umińskiej, ur. w Roszkach koło Krotoszyna w r. 1785, kolejno: podporucznik 4 pułku piechoty Ksiąstwa Warszawskiego 1806(?) r., szef batalionu 4 pułku piechoty wojsk francuskich, podpułkownik 4 pułu piechoty lin. Królestwa Pol. 1815 r., przeniesiony w r. 1817 do korpusu weteranów, kawaler orderów Legii Hon. i Virtuti Militari. Z żony Kamilii Vautteser, Francuski, synowie, Emeryk Adam, wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Pol. w r. 1838 (Spis; Uruski), i Ludwik, głośny z wydarzeń lat 1846 i 1848, dyktator w początkowej fazie powstania 1863 r., zmarły w Paryżu 1878.23/XI. r. (Dz. P.). Kamilia Magdalena Adelajda, córka Adama, zamężna za Julianem Bogumiłem Lenczewskim, to zapewne córka Adama. Wraz z mężem legitymowała się ze szlachectwa w Królestwie Pol. (Spis; Boniecki).
2. Maciej, syn Jana i Gurowskiej, wspomniany obok braci w r. 1698 (Kr. 49 k. 297), chyba identyczny z Maciejem świadkującym 1707.28/II. r. (LC Rożnowo), jak również z Maciejem, mężem w r. 1715 Ludwiny Malczewskiej, córki Antoniego i Katarzyny z Ostrowskich (P. 1149 I k. 139v). Już w r. 1716 Maciej nie żył, Ludwika występowała jako wdowa (Kośc. 311 s. 626). w r. 1722 była 2-o v. żoną Hieronima Korytowskiego (G. 94 k. 216). Oboje Korytowscy żyli jeszcze w r. 1730 (G. 96 k. 236v). Dzieci Macieja i Malczewskiej to Marcjan i Stanisław, synowie, oraz córka Anna (Anna Katarzyna Konstancja), ur. w Garczynie, ochrzcz. 1715.30/V. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). W imieniu tylko tych trojga działała wr. 1717 owdowiała matka (P. 1152 k. 104v), stąd tedy za oczywiste fałszerstwo należy przyjąć wpisaną w księgi Św. Marcina w Poznaniu metrykę chrztu z 1741.26/I. r. Józefa, syna Macieja Leszczyc M-go i Józefy(!) Malczewskiej. Tego wpisu, jak to widać wyraźnie z pisma, dokonano w wiele lat po r. 1741. Widzieliśmy wyżej, że Maciej umarł w r. 1715 lub 1716, więc już to jedno przesądza sprawę.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
519520521522[523]524525526527
