Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
520521522523[524]525526527528
Miaskowscy - Mierzewscy
II. Stefan, sy Łukaszam na połowie części swych w Mirosławicach w p. gnieźn. i Prosiskach (dziś Proszyska) w p. pyzdr. w r. 1634 oprawił 1.000 złp. posagu żonie swej Zofii Nieżychowskiej, córce Krzysztofa (P. 1418 k. 27v). Ta Zofia, współspadkobierczyni stryja Szymona Nieżychowskiego, odziedziczone po nim części we wsi Kuszkowo w p. kośc. w r. 1642 sprzedała za 2.100 złp. Krzysztofowi Gałęskiemu (P. 1420 k. 1020). Miała ona zapisaną sobie sumę 2.000 zł. przez Hieronima Radomickiego, wojewodę inowrocławskiego, i w r. 1644 wespół z mężem prolongowała wojewodzie termin uiszczenia się (Py. 150 s. 137, 154 s. 105). Zofia umarła między r. 1652 a 1655, kiedy to Stefan w imieniu własnym i zrodzonych z niej dzieci, Aleksandra, Jana, Małgorzaty, Reginy, Zofii i Anny, kwitował Kazimierza Radomickiego, wojewodzica inowrocławskiego, z prowizji rocznej od sumy 2.000 zł. (P. 1064 k. 494; Py. 151 s. 21). Nie żył już Stefan w r. 1666, a wtedy Aleksandre w imieniu własnym, brata i tych czterech sióstr, skwitował Radomieckiego, teraz już kasztelana kaliskiego, z 300 zł. (Py. 153 s. 14). Z powyższego rodzeństwa Aleksander nie żył już w r. 1679 (Py. 154 s. 105). Regina była w latach 1679-1683 żoną Kazimierza Krzewskiego, zaś 2-o v. Wojciecha Gliszczyńskiego, a nie żyła już w r. 1731. Córką Stefana i Nieżychowskiej nazwana Marianna, nie wiem czy nie identyczna z którąś z wymienionych wyżej, była 1-o v. za Kościanowskim, 2-o v. za Rybskim, będąc wdową żyła jeszcze w r. 1701. Te siostry dziedziczyły po ojcu części w Mirosławicach i w pustce Prosiska (P. 1241 k. 13; G. 96 k. 307). Trudno zrozumieć, czemu Regina w r. 1683 mieniła się jedyną spadkobierczynią matki (Py. 155 s. 49), skoro żyła jeszcze wtedy i owa Marianna? Czyżby w rzeczywistości nie żyła córką tej pary małżeńskiej?
III. Jan, syn Łukasz, występował w r. 1586 z bratem Stanisławem (Kr. 37 k. 431v) i t. r. spisywał wzajemne dożywocie z żoną Konstancją Mierosławską, wdową 1-o v. po Sebastianie Kołudzkim (ib. k. 519).
B. Kleofas, syn Piotra, zwany Sadlakiem (G. 263 k. 285v), obok braci skwitowany w r.1530 ze 100 zł. posagu przez Macieja Wiśniewskiego, męża Jadwigi M-ej (G. 29 k. 59v). Pozywany był w r. 1557 przez brata Łukasza o szkody wyrządzone w jej łące (G. 36 k. 220v). Kwitował w r. 1566 Łukasza i Jana, braci Smoszewskiej, z 600 zł., za które zmarły Piotr Smoszewski z żoną Anną z Pogorzelskich zastawili mu Srebrne Górki, dziesiejszą Srebrnągórę (Kc. 116 k. 58). Dzidzic części Mierosławic 1580 r. (Paw.), nie żył już w r. 1585 (Kr. 37 k. 72). Ożenił się w r. 1562 z Barbarą Łowicką, córką Macieja i Jadwigi z Dobrosołowskich, a od jej matki otrzymał na krótko przez ślubem, 18/VI., zapis 400 złp. posagu (G. 41 k. 335). Już po zawiarciu małżeństwa, t. r. skwitowała ona brata Jana Łowickiego i matkę z majątku rodzicielskiego (P. 904 k. 781) i jeszcze t. r. małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (P. 1397 k. 182v). Drugą żoną Kleofasa była Zofia Golejewska, która w r. 1585, już jako żona 2-o v. Jana Markowskiego swoje prawa oprawne i dożywotnie scedowała synowi męża Janowi i swojemu synowi Wawrzyńcowi M-im (Kr. 37 k. 72). Z Golejewskiej była też i córka Dorota, która w r. 1589 od swego brata Wawrzyńca dostała zapis 900 zł. posagu (I. R. Kon. 23 k. 403). Potem, w latach 1614-1629 była żoną Jana Baranowskiego cz. Jerzykowskiego.
I. Jan, syn Kleofasa i Łowickiej, kwitował w r. 1592 z sumy 350 złp. Jakuba Grochowickiego (G. 64 k. 515). Były to chyba rozrachunki rodzinne i żoną Jana już wtedy musiała być Jadwiga Grochowicka, rodząca się z Urszuli Gwiazdowskiej, którą spotykamy się potem w latach 1613-1619 już jako wdowę (G. 72 k. 131; Kc. 127 k. 147). Synowie, Andrzej i Świętosław.
1. Andrzej, syn Jana i Grochowickiej, kanonik kujawski, płocki i kruświcki, koadiutor scholasterii gnieźnieńskiej z prawem następstwa 1620.10/VII. r. Instalowany 1622.13/XII. r. na kanonii metropolitalnej gnieźnieńskiej fundi Węglewo. Scholastykiem został 1624.5/VII. r. i 12/XII. t. r. w charakterze pełnomocnika arcybiskupa Henryka Firleja objął rządy archidiecezji (Kortytkowski). Prepozyt nowo instytuowanej kaplicy Baranowskich w katadrze gnieźnieńskiej (P. 1418 k. 137v). Wspólnie z bratem Świętosławem kwitowali w r. 1622 Grochowickich z długów i zapisów zmarłego Jakuba Grochowickiego (G. 76 k. 190). Wydzierżawił 1636.26/II. r. Tomiszewo małżonkom Będzyńskim (G. 80 k. 105). Umarł t. r. (ib. k. 127), a Zofia z Trzaskowic, wdowa po Stanisławie M-im i po Wojciechu Balickim, skwitowała wykonawców jego testamentu z legowanej sobie sumy 1.000 złp. (G. 80 k. 145v).
2. Świętosław, syn Jana i Grochowickiej, zapisywał w r. 1622 dług 200 złp. ks. Piotrowi Grochowickiemu, archidiakonowi gnieźnieńskiemu (G. 76 k. 30). Był w r. 1636 jednym z wykonawców testamentu brata, ks. Andrzeja (G. 80 k. 127). Żył jeszcze w r. 1639 (P. 1419 k. 1274v), a może i 1647. Nie żył już w r. 1660 (Kr. 40 k. 26). Ożenił się z Katarzyną Kemblanówną Karmińską, córką Łukasza i Barbary z Bieczyńskich, o której rękę zawierał z jej owdowiałą matką kontrakt w Poznaniu 1628.22/VI. r., pod zakładem 7.500 zł. (N. 176 k. 105v). Na Połowie Mirosławic i Prosisk w r. 1639 oprawił jej posag 4.000 złp. (P. 1419 k. 1274v). Wraz z synem Mikołajem córce Mariannie zapisała ona w r. 1669 sumę 1.500 złp. (Kr. 6 k. 222). Żyła jeszcze w r. 1679 (Kr. 5 k. 21v), nie żyła już w r. 1684 (N. 186 k. 222v). Syn Mikołaj. Córki, Zofia, wspomniana w r. 1686 (Kr. 6 k. 36v), i Marianna, żona Wojciecha Kościeskiego, już nie żyjąca w r. 1690.
Mikołaj, syn Świętosława i Karmińskiej, dziedzic w Mirosławicach 1679 r. (Kr. 5 k. 21v), roborował w r. 1681 skrypt z Janem M-im, burgrabią ziemskim pyzdrskim, swoim "bratem stryjeczno-rodzonym(!!!) (P. 213 I k. 38). Infamowany w r. 1688 za zabicie Stanisława Tarnowskiego (Kr. 6 k. 104). Dziedzic Mirosławic, Witkowa i Prosisk, pozwany w r. 1690 przez szwagra Kościeskiego (Kr. 6 k. 222). Skwitowany w r. 1698 przez swych "bratanków", to jest Mikołaja-Jacka i Macieja, z 2.500 złp., zapisanych przezeń ich zmarłemu ojcu (Kr. 49 s. 297). Skwitowany w r. 1701 z 2.000 złp. przez Krzysztofa M-go, syna Jana, burgrabiego kcyńskiego (P. 1140 I k. 92). Nie żył już w r. 1713 (I. Kal. 159 s. 234). Ożenił się 1684.23/V. r. z Konstancją Mycielską (LC Kcynia), córka Franciszka, podczaszego kaliskiego, i Heleny z Grudzińskich, o której rękę podczaszy ze swym przyszłym zięciem spisali kontrakt w Szczepicach 22/V., pod zakłdem 8.000 złp. (N. 186 k. 222, 222v). Była ona wdową 1-o v. po Macieju Radzimińskim, podstolim nurskim (P. 1130 X k. 34). Żonie tej na połowie dóbr w r. 1687 oprawił posag 4.000 złp. (P. 1114 VII k. 46). Konstancja swoje części dziedziczne Szczepic, Suchoręczka i Rostrzębowa w r. 1691 sprzedała za 4.000 złp. Maciejowi Radzimińskiemu (P. 122 VIII k. 76v). Od męża dostała w r. 1695 zabezpieczenie sum 1.700 i 3.000 złp. na poczet posagu (P. 1130 X k. 34). Od brata Chyzostoma Mycielskiego, kupiła t. r. za 4.000 złp. części w Szczepicach i Rostrzębowic (ib. k. 35). Zawierała kontrakt 1728 r. z zięciem swym Pawłem Nehrebeckim (Kc. 135 k. 262v). Żyła jeszcze w r. 1737 (P. 1247 k. 122v). Synowie, Józef, wspomniany w r. 1737 (ib.), i Jan, o którym niżej. Z córek, Petronella, 1-o v. 1719 r. za Piotrem Kościelskiem, 2-o v. za Kazimierza Morzyckim, nie żyła już w r. 1737. Marianna, najpierw w latach 1724-1730 żona Pawła Nehrebeckiego, potem 2-o v. w latach 1736-1757 Pawła Chamskiego.
Jan, syn Mikołaja i Mycielskiej, cześnik bydgoski w r. 1732 (I. Kal. 168/170 s. 730). Wraz z matką, bratem i siostrami spisywał w Mierosławicach 1719.28/VII. r. umowę dotyczącą tych dóbr (G. 97 k. 116). Dziedzic Mirosławic, skwitowany w r. 1724 przez Tomasza Luboradzkiego (G. 94 k. 352v). Umarł między r. 1732 a 1736 (ib.). Żenił się trzykrotnie. Jego pierwszą żoną była w r. 1712 Petronella Rogalińska, wdowa 1-o v. po Wojciechu Paruszewskim (Z. T. P. 39 k. 1091), córka Franciszka i Marianny z Przetockich, która mu wniosła 10.000 złp. posagu (P. 290 k. 448). Brała w zastaw w r. 1713 za 9.000 zł. od Jana i Jakuba braci Miaskowskich wieś Korzkwy i część Skrzypna w p. kal. (I. Kal. 159 s. 233). Żyła jeszcze 1714.22/VII. r. (LB Lenartowice). Po raz drugi ożenił się Jan w r. 1717 z Teresą Modlibowską, córką Stanisława, cześnika wschowskiego, i Doroty z Cieleckich, wdową po trzech mężach, Franciszku Zagórskim, Mikołaju Węgierskim i Aleksandrze Wilkowskim, od której 23/I., krótko przed ślubem, otrzymał zapis 3.000 złp. (I. Kon. 73 k. 413v). Trzecią żoną była Felicjanna Gorecka, w r. 1736 już wdowa po nim (G. 97 k. 116). W imieniu własnym oraz swych synów, Antoniego, Felicjana i Konstantego M-ch, poddanego z Rzeszynka, wsi dziedzicznej Konstancji z Dąmbrowskich Kadzidłowskiej, podkomorzyny inowrocławskiej, danego mężowi w r. 1729, ustąpiła w r. 1738 Antoniemu Kobierzyckiemu (I. Kon. 77 k. 707v). Z wymienionych wyżej synów, o Antonim będzie niżej, o Feliksie tylko to jeszcze wiem, że żył w r. 1760 (G. 99 k. 240v).
Antoni, syn Jana i Goreckiej, łowczy kruświcki 1760 r., dziedzic Mierosławic i w p. kruśw. Witkowa, Prosisk i Żołwieńca, zapisał wtedy dług 4.000 złp. Annie Goreckiej, wdowie po Józefie Sokołowskim, chorążym bydgoskim (G. 99 k. 240v). Ożenił się w r. 1761 z Katarzyną Ustarbowską, córką Ignacego Stanisława, stolnika czerniechowskiego, o której rękę spisał we wsi Gródek kontrakt z jej ojcem 21/VI. (G. 99 k. 340v). Umarła ona 1763.5/VII. r., pochowana w Strzelnie (LM Strzelno). Antoni żył jeszcze 1768.7/V. r. (LC Strzelno). Czy nie ten sam Antoni, podczaszy inowrocławski w r. 1784, wraz z żoną swą Aleksandrą z Trzcińskich, wdową 1-o v. po Marcinie Boruckim, był posesorem Kunowa i Góry (G. 11 k. 96). Aleksandra żyła jeszcze 1796.24/XII. r. (LB Łekno).
Być może, iż z tej linii pochodził Dominik, dziedzic Mirosławic i Witkowa, chrzestny 1824.3/XI. r. (LB Ostrowo n. Gopłem).
II. Wawrzyniec, syn Kleofasa i Golejewskiej, sędzia grodzki kruświcki w latach 1617-1628 (G. 337 k. 410v; Kc. 129 k. 32). Nabył Nieborzyno, a Jadwiga z Dzierżanowskich, wdowa po Sebastianie Pogorzelskim 2-o v. żona Jana Kąsinowskiego, w r. 1618 skasowała swoje prawa na tej wsi, stosownie do zobowiązania danego M-mu przez jej męża (P. 1000 k. 588v). Umarł między r. 1647 a 1651 (Kr. 4 k. 145, 247v). Żoną jego była w r. 1637 Małgorzata Markowska, córka Krzysztofa i Doroty z Kraszyc (I. Kon. 48 k. 370), która w r. 1644 była dziedziczką Kraszyc, dóbr odziedziczonych po Piotrze Żegockim (Kr. 4 k. 145). Umarła po r. 1646 (ib. k. 224). Synowie, Andrzej i Wojciech. Córka Dorota, w r. 1636 żona Stanisława Kościelskiego.
1. Andrzej, syn Wawrzyńca i Markowskiej, burgrabia ziemski koniński 1643 r., syndyk Franciszkanów obserwantów kazimierskich (I. Kon. 51 k. 4; 53 k. 99v; Py. 151 s. 67). Od Piotra Kołakowskiego otrzymał w r. 1630 cesję zapisu na 160 zł. danego przez Jakuba Czyżewskiego (I. Kon. 46 k. 167). Bratu Wojciechowi w r. 1637 zobowiązał się sprzedać za 4.000 złp. swe części w Kraszycach, zaś części w Nieborzynie zastawił za 2.000 złp. Stanisławowi Kościelskiemu i Dorocie z M-ch (ib. 48 k. 369, 370v). Umarł między r. 1649 a 1654 (ib. 53 k. 99v; Py. 151 s. 67). Jego pierwszą żoną była w r. 1630 Zofia (Anna?) z Głogowy Kossowska, wdowa 1-o v. po Walerianie Lisieckim (I. Kon. 46 k. 84, 265, 48 k. 571v). Pozywała ona w r. 1632 Floriana Wilczyńskiego, dziedzica części Kopydłowa i Gogolina, o to, iż syna jej, Władysława Lisieckiego, którego ona wy-
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
słała na nauki, wziął sobie za służącego, przezwał "Orłowym", a potem pobił i więził (ib. k. 706v). Żyła jeszcze w r. 1638 (ib. 48 k. 571v). Po raz drugi ożenił się z Anną Strzałkowską, córką Jana, którego w r. 1641 skwitował z 3.000 złp. posagu za nią (G. 80 k. 854). Od swego brata, ks. Jana Strzałkowskiego, kanonika łowickiego, otrzymała w r. 1649 zapis długu 1.000 zł. (I. Kon. 53 k. 99v). Występowała jako wdowa r. 1654 (Py. 151 s. 67). Wyszedłszy 2-o v. za Mikołaja Krzewskiego, była w r. 1661 wdowę i po tym drugim mężu (Py. 153 s. 163; I. Kon. 73 k. 366v). Wspólnie z synem Andrzejem w r. 1667 zastawiła część Nieborzyna za 500 złp. Jadwidze Krzesińskiej, wdowie po Andrzeju (I. Kon. 58 k. 478). Nie żyła już w r. 1692 (ib. 69 k. 110). Syn Andrzej. Z córek, Jadwiga, w r. 1691 żona Andrzeja Osińskiego, oboje nie żyli już w r. 1716. Marianna (Katarzyna), 1-o v. w r. 1692 żona Marcina Makowieckiego, wdowa po nim w r. 1693, 2-o v. za Wojciechem Kowalewskim, 3-o v. w r. 1697 za Kazimierzem Rogozińskim, żyła jeszcze w r. 1699.
Andrzej, syn Andrzeja i Strzałkowskiej, wspomniany w r. 1667 (I. Kon. 58 k. 478). Dziedzic części Nieborzyna w r. 1674 (G. 85 k. 87), dzierżawca Cykowa 1686 r. (Kr. 6 k. 53v). Pozywany w r. 1692 przez siostrę Makowiecką o dopuszczenie się gwałtów i zagarnięcie Nieborzyna po śmierci rodziców tylko dla siebie (I. Kon. 69 k. 110). Żył jeszcze w r. 1694 (Kc. 133 k. 7). Jego żoną była w r. 1670 Zofia Golańska (Kc. 131 k. 210v), córka Wojciecha i Katarzyny z Domasławskich, której w r. 1679 oprawił 2.000 złp. posagu podjętego od jej brata Andrzeja (Kr. 43 s. 3). Żyła jeszcze w r. 1694 (Kc. 133 k. 7).
2. Wojciech, syn Wawrzyńca i Markowskiej, pozywany w r. 1622 przez Stanisława Żegockiego (I. Kon. 42 k. 251v). Od brata Andrzeja dostał w r. 1637 zobowiązanie sprzedania za 4.000 złp. części Kraszyc w p. kruśw. (ib. 48 k. 370v). Kraszyce w r. 1657 wydzierżawił Zygmuntowi Gorazdowskiemu i Annie z M-ch (może swej córce?) małżonkom (Kr. 39 k. 71v). W r. części Kraszyc wydzierżawił Adamowi i Katarzynie z M-ch Domasławskim. Tyn razem działał wspólnie z Wojciechem Zdzenickim i Anną z M-ch małżonkami. Może ów Zdzenicki to drugi mąż Anny 1-o v. Gorazdowskiej? (Kr. 40 k. 247). Żona Wojciecha, zaślubiła, jak się zdaje, krótko po 1635.6/VI. r., była Katarzyna Palędzka, córka Stanisława i Anny z Radojewic (I. Kon. 48 k. 100). Jej brat, Seweryn Palędzki, w r. 1636 zapisał mu dług najpierw 100 złp., potem jeszcze 200 złp. (G. 80 k. 154, 196v). Żyła jeszcze w r. 1642 (Kr. 4 k. 49). Zob tablice 2-5.
Dzieciom Jana M-go a swoim wnukom Jan Sławoszewski w r. 1512 odstąpił oprawę, którą mu cedowała Stanisława, wdowa po Stanisławie z Nowejwsi (I. R. Kon. 1 k. 405v). Dorota M-a, córka zmarłego Jana Popielewskiego, żona Jana Lenartowskiego, część w Mirosławicach nabytą od swych bratanic, Jadwigi i Anny, córek zmarłego Piotra Osisłowskiego, ich macierzystą, sprzedał a w r. 1517 za 24 grz. swemu mężowi (P. 1392 k. 133).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
520521522523[524]525526527528
