Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
523524525526[527]528529530531
Miaskowscy - Mierzewscy
(1) Maciej, syn Stefana i Gałczyńskiej, komornik graniczny poznański w r. 1780 (G. 107 k. 130), sędzia deputat z województwa gnieźnieńskiego na Trybunał Koronny 1784 r. (I. Kal. 224 k. 29), podsędek ziemski wschowski w r. 1785 (Py. 163 k. 403, 403v), był podczas elekcji na sędziego ziemskiego wschowskiego 1789.6/VII. r. obrany pierwszym z kandydatów (Rel. Kal. 197 k. 581), ale nominacji nie uzyskał. Przysięgał 13/IX. t. r. na urząd komornika ziemskiego wschowskiego (ib. k. 583). Był po ojcu obok brata dziedzicem części dóbr Osiecza. Na tej części jak rónież na części stanowiącej własność matki, zapisał w r. 1762 sumę 8.000 zł. Eleonorze z Łaszczyńskich Świerczewskiej (I. Kon. 79 k. 310). W r. 1770 nazwany dziedzicem dóbr Babino i Osiecza (LB Lgów), tę drugą wieś miał tylko w części. Dopiero w r. 1771 jego stryjeczny brat Tomasz, dziedzic trzeciej części w Osieczy i Barłogach, zobowiązał się sprzedać mu ją za 35.000 złp. (Py. 158 k. 157), czego dokonał w r. 1772 (I. Kon. 80 k. 238v). Mocą sądowego dekretu, wespół z bratem, części Gutowa zwane Mroczkowszczyzna ustąpił przed r. 1780 Piotrowi Zakrzewskiemu (I. Kal. 220 k. 58). Od brata Antoniego kupił w r. 1781 za 32.700 złp. jego połowę w dobrach Babino, Ciosna, i Wrzostkowo (Py. 158 k. 949) i bezpośrednio potem, 26/V. te dobra, już teraz całe, sprzedał za 70.000 złp. Józefowi Kąsinowskiemu (ib. k. 951). Wespół z bratem w r. 1781 był zastawnym posesorem Słuszkowa w p. kal. (I. Kal. 221 k. 172). Od Łukasza i Antoniny z Miaskowskich Konarskich kupił 1781.22/VI. r. za 90.000 zł. dobra Twardów w p. kal. (ib. k. 408). Od Jana Kamieńskiego i żony jego, Marianny z Zakrzewskich, dziedziczki po rodzicach części Miniszewa w p. kal., kupił 1785.1/VII. r. ową część, płacąc 10.000 złp. (Py. 163 k. 403, 403v). W roku następnym, 1786, 26/VI. nabył za 33.000 zł. inną część Miniszewa oraz Zagówki w p. kal. od Jana Nepomucena Łączkowskiego (I. Kal. 226 k. 169). Jeszcze inną część w Miniszewie sprzedała mu w r. 1787 zaa 10.000 złp., wedle kontraktu spisanego 1785.12/VII. r., Anastazja z Zakrzewskich, żona Mateusza Morawskiego (I. Kon. 83 k. 361). Trzecią część w Osieczy, Barłogach i Barłożku, kupione niegdyś od stryjecznego brata Tomasza, sprzedał w r. 1791, wedle kontraktu z 1790.1/VII. r., za 40.000 złp. bratu Antoniemu (I. Kal. 231 k. 172). Nie żył już 1818.10/II. r. (LB Ołobok). Jego żoną była Katarzyna Kurcewska, córka Józefa i Wiktorii z Nowowiejskich. Józef Kurcewski po odwodowieniu ksiądz, kanonik i kustosz w Choczu, w r. 1775 swej zamężnej już córce cedował sumę 3.000 zł., należną od Marii z Sapiechów 1-o v. Koźmińskiej, 2-o v. Dąmbskiej. Maciej żonie tę sumę zabezpieczył (I. Kal. 214/216 k. 87). Katarzyna umarła mając lat 60 w Twardowie 1813.15/VIII. r. Była dziedziczką Czermina (LM Czermin). Synowie, Józef i Leon. Córka Tekla, która przed 1818.26/XI. r. wyszła za Walentego Rudnickiego (LB Ołobok). Może identyczna z nią Tekla M., która w r. 1804 była żoną Mikołaja Kiedrowskiego. W takim przypadku byłby to jej pierwszy mąż.
a. Józef, syn Macieja i Kurcewskiej, ur. ok. 1786 r., dziedzic Czermina 1815.20/VIII. r. (LB Czemin), umarł 1820.14/IV. r., mając lat 34 (LM Czermin).
b. Leon, syn Macieja i Kurcewskiej, ur. ok. 1788, dziedzic Twardowa i Osieczy, a po śmierci brata Józefa także i Czermina, wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w r. 1838, zapewne z racji położenia Osieka w ówczesnej gubarnii Kaliskiej. Ożenił się we Wziąchowie 1812.5/X. r. z Marianną Modlibowską, córką Walentego i Weroniki ze Zbijewskich, ur. ok. 1788/89 r. (LC Mokronos), zmarłą 1780.30/VIII. r. w Czeminie (Dz. P.). Syn Józef, ur. 1820.27/I. r. w Twardowie (LB Czermin; LB Magnuszewice, tu data 28/I.), zapewne zmarł dzieckiem. Córka Alfreda (Elfryda), wydana przed 1845.6/XII. r. za Ignacego Pruskiego (LB Czermin), przeżyła matkę.
(2) Antoni syn Stefana i Gałczyńskiej, porucznik regimentu konnego w r. 1775 (I. Kon. 81 k. 22v), jak już widzieliśmy, współdziedzic w Osieczy i Babibnie, w r. 1776 jeden z opiekunów siostrzenicy Józefy Zielonackiej (I. Kon. 81 k. 83). Swoje części w dobrach Babino, Ciosna i Wrzostkowo w r. 1781 sprzedał za 32.700 złp. bratu Maciejowi (Py. 158 k. 949), pozostawiając przy dziedzictwie części w Osieczy (G. 113 k. 92v), do której w r. 1791 przykupił od brata inne jeszcze części tejże wsi oraz w Barłogach i Barłożkach. Była już o tym mowa wyżej.
2) Stanisław, syn Macieja i Potockiej, obok brata Ignacego oraz sióstr, Marianny i Joanny, spadkobierca matki, kwitował w r. 1740 Antoniego Mycielskiego, kasztelana sieradzkiego, z 6.000 złp. na poczet sumy 27.700 złp., pochodzącej z sumy oryginalnej 63.000 złp. zapisanych niegdyś matce przez Jakuba Suchorzewskiego, chorążyca bydgoskiego (I. Kon. 77 k. 190v). Wespół z bratem Ignacy, współdziedzic Osiacza i Sługocinka w p. kon. oraz Borzejewa w p. pozn. kwitował wraz z nim w r. 1743 tegoż Mycielskiego z 7850 złp. na poczet tej samej należności (I. Kal. 178/180 s. 358). W imieniu swoim i braci w r. 1745 dał zobowiązanie Wojciechowi Szczytnickiemu i żonie jego Ludwice z Dobrzyckich, dziedzicom Radolina, iż sprzeda im za 2.000 złp. bór należący do Osieczy a przylegający do Radolina (I. Kon. 77 k. 403). W skutku dokonanych 1746.17/XI. r. działów braterskich wziął zrazu Sługocinek i Zorzewko z dopłatą sumy 4.699 zł. od brata Ignacego, zaraz jednak w r. 1747 od tegoż Ignacego odkupił jego dział w Osieczy i Barłogach (P. 1288 k. 158v; I. Kon. 78 s. 60). Nie żył już w r. 1749 (I. Kon. 78 s. 326). Ożenił się 1746.27/VII. r. z Anną Kunowską (LC Szemborowo), córką Józefa, starosty nieszawskiego, i Heleny z Jaskólskich, której w r. 1747 oprawił posag 27.720 złp. Posag ów był zapłatą, jaka uzyskała za sprzedane w r. 1746 ojczymowi Franciszkowi Dobrzyckiemu jej części w kluczu rychwalskim (P. 1288 k. 163). Będąc już wdową zrzekła się dożywocia na dobrach mężowskich Osiecza, Barłogi i innych z racji wielkiego ich obciążenia długami (I. Kon. 78 s. 326). W r. 1755 była 2-o v. żoną Antoniego Brodzickiego, kasztelana kamieńskiego (I. Kon. 78 s. 877). T. r. w imieniu własnym i niedzielnego syna Tomasza roborowała zawarte w Rzgowie komplanację z bratem swego zmarłego męża Ignacym M-im (P. 1315 k. 150). Swego drugiego męża zwie w r. 1764 "uciążliwym małżonkiem" (I. Kon. 79 k. 374). T. r. swoją sumę na Osieczy i Sługocinku, pochodzącą z oprawy, cedowała franciszkanom poznańskim, kaliskim i pyzdrskim, dla każdego z tych konwentów po 2.000 zł. (I. Kal. 106/108 k. 61). Synowi Tomaszowi cedowała w r. 1774 odziedziczone po swej ciotecznej babce Elżbiecie z Żochowskich Bogdańskiej sumy na dobrach: Gościszka, Zielona, Cierpigórz i Borkowo w ziemi zakroczymskiej oraz prawa do wsi Babino i Męcinki w ziemi dobrzyńskiej (Py. 158 k/. 289). Żyła jeszcze 1775.14/III. r. (I. Kon. 81 k. 13v), a chyba również i w r. 1778 (ib. 82 k. 42). Nie żyła już w r. 1788 (I. Kal. 228 k. 201). Jedyny syn Tomasz.
Tomasz, syn Stanisława i Kunowskiej, ur. ok. 1748 r. (I. Kon. 80 k. 238v), pozostawał pod opieką ojczyma Brodzkiego, który w r. 1756 z tytułu owej opieki trzecią część dóbr Osiecza i Barłogi zastawił na trzy lata za 24.000 złp. Stefanowi Zielonackiemu (I. Kon. 79 k. 12v). Jako prawnuk i współspadkobierca Katarzyny z Twardowskich M-ej, sobie przypadającą część wsi Gutowo Mroczkowszczyzna w p. kal. w r. 1766 zobowiazał się dać Stanisławowi Sadowskiemu (I. Ka. 206/208 k. 60). Swoje części we wsiach Osiecza i Barłogi w r. 1771 zobowiązał się sprzedać za 35.000 złp. swemu stryjecznemu bratu Maciejowi M-mu (Py. 158 k. 157), w roku zaś następnym, kiedy już osiągnął 24 lata, zobowiązanie to aprobował (I. Kon. 80 k. 238v). Niemniej w r. 1773 nazwany dziedzicem Osieczy (P. 1350 k. 10). Części zwane Stawczyzna i Klichowczyzna w dobrach Modła, Bienna, Zastróże i Rzgów w r. 1773 sprzedał za 8.000 złp. Józefowi Zielonackiemu, komornikowi ziemskiemu kaliskiemu (I. Kon. 80 k. 263). Dziedzic Sługocinka, w r. 1775 wieś tę, pozostającą w posiadaniu matki, wydzierżawił od niej (ib. 81 k. 13v). Sumy na wsiach: Gościeszka, Zielona, Cierpigórz i Borkowo w ziemi zakroczymskiej oraz prawa do wsi Babino i Męcinki w ziemi dobrzyńskiej, scedowane sobie przez matkę, cedował z kolei w r. 1778 swemu ciotecznemu bratu Wilczyńskiemu, rodzącemu się z Katarzyny Kunowskiej (I. Kon. 82 k. 42). Idące po Mariuszu Stanisławie Jaskólskim, wojewodzie podolskim, bracie pradziadka swej matki, prawa do spadku w dobrach miasta Drohobuż i wsi: Podolany, Drozdów, Herbów, Herbaszkowice, Ilin, Monasterzec i innych oraz w trzeciej części lasów klucza koźlińskiego w pow. łuckim w r. 1788 cedował Marcinowi Skórzewskiemu, podkomorzemu J.Kr.Mci, nie mógł bowiem sam tym się zajmować z racji odległego położenia tych dóbr (I. Kal. 228 k. 201). Dziedzic Sługocinka, żył jeszcze w r. 1792 (I. Kon. 84 k. 371v). Ożenił się 1775.15/I. r. z Marianną Skórzewska (LC Droszew), córką Antoniego i Anny z Jackowskich, której t. r. odebrawszy z dóbr Mączniki od Antoniego Nasierowskiego jej sumę posagową 5.987 złp., zapisał ową sumę żonie (I. Kal. 214/216 k. 85). Synami Tomasza i Skórzewskiej byli: Jan Ewaryst Stefan Józef, ur. w Miedzianowi 1778.26/XII. r. (LB Droszew), o którym niec więcej nie wiem, oraz Piotr, Antoni i Paweł.
(1) Piotr (Piotr Maciej Michał Józef), syn Tomasza i Skórzewskiej, ur. ok. 1785 r., dziedzic Sługocinka, posesor Gałązek Wielkich, żył jeszcze 1816.19/VI. r. (LB Szczury-Górzno). Ożenił się 1811.20/V. r. z Teresą (Katarzyną Teresą) Miełkowską, córką Tomasza i Elżbiety Raduńskiej, ur. ok. 1792 r. (LC Gostyczyna). Teresa żyła jeszcze 1815.6/V. r. (LB Szczury-Górzno). Ich córki: Józefa Maria Teresa, ur. w Gałązkach Wielkich 1812.4/VII. r. (LB Droszew), Emilia Marianna Regina, ur. tamże 1813.5/IX. r. (ib.), Prakseda Marianna, ur. tamże 1814.14/XI. r. (ib.).
(2) Antoni (Antoni Serwacy Michał), syn Tomasza i Skórzewskiej, dziedzic Sługocinka (niewątpliwie po śmierci brata Piotra), w r. 1837 legitymował się ze szlachectwa w Królestwie Polskim (Uruski).
(3) Paweł, syn Tomasza i Skórzewskiej, ur. ok. 1797 r., posesor w r. 1816 wsi Wrotycz (LB Szczury-Górzno), ożenił się 1813.7/II. r. z Izabelą Bogdańska, córką Macieja, sędzica ziemskiego kaliskiego, i Marianny z Sadowskich, ur. ok. 1796 r. (LC Droszew). Trzej synowie tej pary: Józef, Hieronim i Stefan legitymowali się w r. 1839 przed Heroldią Królestwa Polskiego (Uruski).
3) Ignacy, syn Macieja i Potockiej, ur. ok. 1726 r., mianowany 1786 r. wojskim mniejszym kaliskim (wiadomość z 7/I., G. Warsz., nr 2), zaś w r. 1787 wojskim większym kaliskim (wiadomość z 14/XI., ib). Komisarz cywilno-wojskowy pow. kościańskiego i ziemi wschowskiej 1790 r. (LB Wilkowo Pol.). Wymieniony wraz z rodzeństwem w r. 1740 jako współspadkobierca zmarłej matki (I. Kon. 77 k. 190v). Uzyskawszy z działów braterskich 1746.17/XI. r. części w Osieczy i Barłogach, już w r. 1747 odprzedał te dobra bratu Stanisławowi (P. 1288 k. 158v; I. Kon. 78 s. 60). Posesor w r. 1777 Dębna i Biezdziadowa (Py. 158 k. 537v), a w r. 1788 Kokorzyna i Godziszewa (Kośc. 335 k. 189). Od Jana, kapitana regimentu pieszego, i Adama, braci Zaidliców, kupił 1787.2/IX. r. dobra Jasień i Baranowo w p. kośc. Były te dobra tak bardzo obdłużone, że, kiedy je 1789.25/VI. r. odprzedawał Pawłowi Kurcewskiemu, burgrabiemu grodzkiemu poznańskiemu, za tytuł własności, ponad sumę długów, wziął jedynie 5.720 złp. (P. 1366 k. 465). Dostał z dóbr pojezuickich w dziedzictwo Siekierki Wielkie i Małe, które za konsenstem Komisji Edukacyjnej z 1787.17/XII. r. cedował w r. 1788 Antoniemu Kowalskiemu, również tytułem dziedzictwa (P. 1365 k. 30v). Od Jana Baltazara Szlichtinka, wedle kontraktu z 1792.28/II. r., kupił w r. 1793 za 8.800 zł. część Godziszewa w p. kośc. (Kośc. 337 k. 89). Do końca życia nazywany posesorem (dziedzicem?) Kokorzyna, gdzie też i umarł 1799.4/VII. r., mając lat 73, został pochowany w Kościanie u Bernardynów (LM Kościan). Jego żoną była zaślubiona w Pobiedziskach 1788.27/IV. r. Nepomucena Niegolewska, córka Andrzeja, chorążego poznańskiego i starosty pobiedziskiego, z Anny Skaławskiej (LC Pobiedziska; Kośc. 335 k. 195). T. r. Ignacy skwitował swą owdowiałą teściową z 20.000 złp. posagu i 3.000 złp. w wyprawie (P. 1365 k. 551v) i zaraz dał żonie na tę sumę oprawę na połowie swych dóbr (P. 1375 k. 337). Felicjana Niegolewskiego w r. 1790 skwitował z sumy 5.000 złp., stanowiącej resztę posagu żony (P. 1367 k. 342). Umarła ona w Poznaniu 1811.26/XI. r. w wieku lat 59 (LM Św. Maria Magdal., Pozn.).
(II) Stefamn, syn Macieja i Łaskawskiej, chyba małoletni w r. 1666 (I. Kal. 126 s. 118), spadkobierca swych braci, Stanisława i Wojciecha, kwitował w r. 1669 Zofię z Siewierskich Krzucką z 1.600 zł. z części Gniazdowa (ib. 129 s. 413). T. r. od Tomasza Łętkowskiego brał zastawem pod zakładem 1.100 zł. wieś Dębsko p. kal. (I. Kal. 129 s. 406). Jak już widzieliśmy, wespół z bratem swym Andrzejem odziedziczone po ojcu części Gniazdowa w p. kal. zobowiązał się w r. 1677 sprzedać za 7.000 zł. Janowi Krzuckiemu (ib. 138 s. 1014). Od Adama Karnkowskiego, kasztelanica raciąskiego, w r. 1681 wydzierżawił pod zakładem 1.350 zł. wieś Sulisławice w p. kal. (ib. 140 k. 244), zaś w r. 1685 był dzierzawcą Bogucic, wsi stanowiącej własność nie żyjącego już wtedy Stanisława Jarochowskiego (ib. 143 s. 348). Kontrakt jednorocznej dzierżawy tych dóbr spisał w r. 1690 z obecnym ich dziedzicem, Wojciechem Molskim (ib. 146 s. 140). W r. 1713 wespół z żoną kwitował się wzajemnie z ks. Ignacym Karnkowskim, proboszczem i kanonikiem płockim, z trzyletniej dzierżawy wsi dziedzicznych księdza: Pogrzybów, Rąbczyn i Jelitów w p. kal. (ib. 159 s. 166). Nie żył już w r. 1717 (P. 1155 k. 28v). Żoną jego była w r. 1683 Zofia Zakrzewska, córka Hieronima i Marianny ze Supskich. Kwitował wtedy Macieja Miaskowskiego z należnej tej żonie sumy 2.000 złp. (P. 1106 VIII k. 5). Oprawił jej w r. 1684 ową sumę jako posag (I. Kal. 142 k. 280). Zofia wraz z synem Józefem kwitowała w r. 1720 ks. Ignacego Karnkowskiego z sumy 1.000 tynfów, zapisanych w r. 1713 jej i jej zmarłemu mężowi (ib. 161 s. 227). Prócz tego syna była jeszcze córka, Anna, w r. 1717 żona Kazimierza Domiechowskiego, wdowa w r. 1731, zmarła między r. 1740 a 1756.
Józef, syn Stefana i Zakrzewskiej, nie wiem czy identyczny z Józefem, w latach 1720-1725 ekonom w Tomyślu (LB Wytomyśl). Józef, syn Stefana, był w r. 1730 dziedzicem części Gałązek Wielkich zwanych: Grzymisławszczyzna, Przybysławszczyzna, Śniecińska, Rakowizna i Kaliszkowizna, które to dobra na krótko przed swą śmiercią sprzedał za 8.000 zł. Ludwikowi Pretwiczowi. Nie żył już w r. 1735, zabity, zapewne właśnie w tym roku, przez Andrzeja Ludwika Droszewskiego, podczaszego inflanckiego. Dekret Trybunału Piotrkowskiego w tej sprawie zapadł w r. 1736 (I. Kon. 77 k. 25; I. Kal. 171/173 s. 393, 410). Żoną jego była w r. 1725 Teresa Górska (I. Kal. 161 s. 67), córka Jana i Anny z Tarchalskich, która w r. 1738 w imieniu własnym i dzieci występowała przeciwko zabójcy męża, który pomimo dekretu trybunalskiego, ani sześciu niedziel wieży nie odsiedział, ani 1.000 grzywien nie uiścił (Rel. Kal. 177 k. 5v). Żyła jeszcze w r. 1751 (ib. 146 s. 775, 1096). Dzieci Józefa i Górskiej: Brunon, Zofia, Helena i Barbara, wymienione w r. 1735, otrzymał 1736 r. od swego opiekuna Macieja M-go, stryjecznego brata ojca, zapis 4.288 zł. (I. Kon. 77 k. 25). Z nich Zofia i Barbara umarła między r. 1764 a 1785 (I. Kal. 225 k. 276), Helena zaś, żona Romualda Chlebowskiego, była wdową w latach 1775-1785.
Brunon, syn Józefa i Górskiej, małoletni w r. 1735, towarzysz w wojsku koronnym, konfederat barski, umarł 1770.17/XI. r. (LM Żerków), nie pozostawiając potomstwa.
V. Jan, syn Adama i Bojanowskiej, dziedzic części Mierzewa, Kociug i Goliny w p. kośc., skwitowany w r. 1592 przez swego szwagra Marcina Twardowskiego z 200 złp. wyprawy po siostrze Annie M-ej (I. kal. 59 s. 437), a w r. 1595 przez siostrę Małgorzatę zamężną Bronikowską z reszty jej posagu (Ws. 14 k. 37). Od brata Mikołaja, burgrabiego ziemskiego poznańskiego, kupił w r. 1597 za 3.000 złp. części w Mierzewie, przypadłe temu bratu w dziale, w wyłączeniem jednego kmiecia (P. 1402 k. 447v). Części w Mierzewie, to jest tę, którą sam dostał w dziale, i tę kupioną od brata, sprzedał w r. 1599 za 5.200 złp. szwagrowi Marcinowi Twardowskiemu (Ws. 204 k. 72v). Był w r. 1626 opiekunem synów zmarłego brata Stanisława (Kośc. 294 k. 132). Umarł między r. 1628 a 1631 (Ws. 41 k. 414v; I. Kal. 97a s. 418). Ożenił się w r. 1587 z Różą Sobocką, której bracia Mikołaj i Jerzy Soboccy z Małej Sobótki 23/II. t. r., na krótko przed ślubem, zapisali mu w posagu za nią dług 300 zł. (I. Kal. 54 s. 60). W r. 1589 zobowiazał się oprawić jej na połowie swych części w Mierzewie, Kociugach i Golinie 400 zł. posagu (R. Kal. 6 s. 260). Nie żyła już w r. 1599 (Ws. 204 k. 72v). Drugiej swej żonie, Jadwidze Przybińskiej, córce Stanisława, jeszcze przed ślubem, w r. 1600 zobowiązał się oprawić 300 zł. posagu (Ws. 17 k. 159v). Skwitowała ona ojca z majątku rodzicielskiego w r. 1602 (Ws. 19 k. 95), od męża zaś t. r. otrzymała oprawę 500 zł. posagu (ib. k. 169). Żyła jeszcze w r. 1641 (I. Kal. 108a s. 407). Z pierwszego małżeństwa synowie: Wojciech, Krzysztof, Jakub, córki, Helena i Dorota. Helena była w r. 1629 żoną Adama Czackiego, 2-o v. w latach 1635-1651 Adriana Drogoszewskiego. Dorota wyszła za Kalińskiego, nie żyła już w r. 1649. Z synów, Krzysztof wspomniany w r. 1612 (P. 146 k. 368v), bezpotomny, nie żył już w r. 1649 (I. Kal. 115 s. 1786). W r. 1636 Krzysztof "z Popowa Mierzewski" kwitował się z małżonkami Chełkowskimi z kontraktu dzierżawy Mierzewa (Ws. 47 k. 472v). Wśród M-ch Ostojów, piszących się "z Popowa" (zob. niżej) nie znajduję żadnego Krzysztofa, może więc to ten Krzysztof tak nazwany przez pomieszanie dwóch rodzin o tych samych nazwiskach? Jakub, inny syn Jana, wspomniany w r. 1612, żył jeszcze w r. 1635 (Py. 146 s. 72).
I) Wojciech, syn Jana i Sobockiej, kwitował w r. 1612 Marcina Twardowskiego z 200 zł., stanowiących część sumy 1.000 zł. zapisanej zmarłej jego matce (P. 988 k. 673v). Będąc wespół z żoną dziedzicem części w Grudzielcu, uwolnił w r. 1626 z poddaństwa piwowara i sukiennika, pochodzących z Robakowa a mieszkających obecnie w Borku, którzy wykupili się (Py. 143 k. 50v, 51). Wespół z żoną wydzierżawił w r. 1633 od Andrzeja Gałęskiego Panka pod zakładem 200 zł. części w Charzewie (I. Kal. 99b s. 1322). Części w Grudzielcu zastawili oboje w r. 1633 za 6.000 zł. Annie z Kurowskich Rechniczowej (ib. s. 1387). W r. 1634 mieszkali w Małych Gałązkach (LB Droszew), zaś w r. 1636 wzięli w zastaw za 2.000 zł. od Jana Głoskowskiego części w Sowinie Błotnej (I. Kal. 102 s. 591, 744). Wojciech żył jeszcze w r. 1644 (ib. 110a s. 1237). Wspomnianą wyżej jego żoną była Regina Robakowska, córka Jakuba, która w r. 1623 od swej siostry Anny, żony Jakuba Suchowskiego, mieszczanina z Obornik, kupiła części w Grudzielcu p. kal. (P. 1414 k. 702v). Mieli córkę Mariannę, ur. w Małych Gałązkach, ochrzcz. 1634.9/V. r. (LB Droszew). Zob. tablice 1-3.
Mierzewscy, Mirzewscy h. Ostoja, byli odgałęzieniem Popowskich, stąd też pisali się z Popowa M-mi. Nazwisko ich, pisane zrazu Mirzewski potem Mierzewski, wzięli od wsi Mirzewo, dziś Mierzejewo w dawnym pow. kośc. Łukasz Popowski, współdziedzic w Mirzewie, występował w r. 1534 przeciwko Mikołajowi Mirzewskiemu (Leszczycowi), dziedziczącemu w tejże wsi (Kośc. 27 k. 213). Ten sam Łukasz, zwący się tu Mirzewskim, działając wespół z żoną Katarzyną Pigłowską, połowę Mirzewa sprzedał t. r. wyderkafem za 100 grz. Janowi Ujezdzkiemu (P. 1393 k. 657v). Nie żył już w r. 1547, kiedy owdowiała Katarzyna skwitowała z oprawy na Mirzewie swoich synów, Stanisława i Łukasza Popowskich cz. Mirzewskich (Kośc. 30 k. 155). O tym drugim z synów, Łukaszu, wiem jeszcze tylko to, że żył w r. 1553 (P. 894 k. 687), nie żył zaś już w r. 1559 i był bezpotomny (Kośc. 238 k. 246v).
Stanisław Popowski cz. Mirzewski, syn Łukasza i Pigłowskiej, zawierał w r. 1546 ugodę z bratem Łukaszem (Kośc. 234 k. 736v). Występo-
@tablica
@tablica
@tablica
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
523524525526[527]528529530531
