Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
526527528529[530]531532533534
Mierzewscy - Mliccy
I. Stanisław, syn Mikołaja i Rosnowskiej, zapisywał w r. 1639 dług 300 złp. Stanisławowi Siedleckiemu (G. 80 k. 525). Wespół z bratem Andrzejem wydzierżawili w r. 1640 części Mierzewa siostrze Barbarze Brzęczewskiej i jej mężowi (G. 80 k. 732v). Chyba żył jeszcze w r. 1650 (G. 82 k. 271v).
II. Andrzej, syn Mikołaja i Rosnowskiej, wespół z bratem skwitowany w r. 1640 przez siostrę Brzączewską z prowizji od sumy 100 złp. (G. 80 k. 732v), części Mierzewa wydzierżawił w r. 1661 Wojciechowi Grzybowskiemu (Py. 153 s. 21), nie żył już w r. 1669 (Ws. 68 k. 417v) Jego żoną była Marianna Chełkowska, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1646 (P. 1422 k. 709). Nie żyła już ona w r. 1689 (P. 1118 VIII k. 26v). Z niej synowie, Andrzej i Marcin. Córka Anna, niezamężna w r. 1669, potem przed r. 1690 wydana za Stanisława Groneckiego.
I) Andrzej, syn Andrzeja i Chełkowskiej, pod imieniem Inocentego reformat w Osiecznej. Mając zapisaną sobie przez ojca sumę 1.000 złp., z niej w r. 1669 cedował 500 zł. bratu Marcinowi i siostrze Annie, drugie zaś 500 zł. cedował swym siostrom ciotecznym, Zofii i Annie zamężnej Strońskiej, Brzączewskim (Ws. 68 k. 417v).
II) Marcin, syn Andrzeja i Chełkowskiej, wydzierżawił w r. 1675 od Wojciecha Świerczewskiego na trzy lata pustą część w Mierzewie, pod zakładem 45 zł. (G. 85 k. 191). Tenutariusz wsi królewskiej Lisiec w r. 1677 (I. Kon. 63 k. 10v). Swoją część Mierzewa sprzedał wyderkafem w r. 1686 na trzy lata za 3.000 zł. Janowi Kaliskiemu i Elżbiecie z Korytowskich (P. 1112 XI k. 44v). Część tę w r. 1692 sprzedał za 5.000 złp. Andrzejowi Tomickiemu (P. 1124 XI k. 69). Ale w r. 1694 mowa znów o sprzedaży przezeń właśnie wtedy części w Mierzewie temuż Tomickiemu (P. 1128 XI k. 34v). Nie wiem, czy to powtórzenie tej samej transakcji, czy sprzedaż jakiejś innej części w tejże wsi. Mieszkał już w Czeluścinie, kiedy to przed r. 1702 zastrzelił Jana Osińskiego (G. 91 k. 13). Był posesorem części w tej wsi. Żył jeszcze w r. 1706 (G. 24 k. 224), nie żył zaś w r. 1720 (P. 1185 k. 178v). Pierwszą jego żoną była Anna Pijanowska, wdowa 1-o v. po Stanisławie Jeżewskim, która w r. 1680 okazywała ślady pobicia przez Jana Gronowskiego i jego wspólników (I. Kon. 63 k. 211). Żyła jeszcze w r. 1693 (Kośc. 307 k. 488). Po jej śmierci zaślubił Annę Winnicką, córkę Jacka, podczaszego mielnickiego, i Zofii z Zebrzydowskich. Jako współspadkobierczyni Jana Zebrzydowskiego, brata swego dziada Melchiora, mianifestowała się w r. 1697 przeciwko innym jego spadkobiercom względem pozostałych po nim dóbr, Czeszewa, Chlebowa, Mikuszewa i folwarku Budziłówko (I. Kon. 70 k. 245). Żyła jeszcze w r. 1706 (G. 94 k. 224). Z pierwszej żony syn Józef. Z drugiej synowie: Jakub, Józef (!) i Łukasz, oraz córka Rozalia. Obaj Józefowie w imieniu własnym i pozostałego rodzeństwa w r. 1720 zawierali kontrakt z Andrzejem Rowińskim, dotyczący posiadanej przez ojca części Czeluścina, zwanej Ruszczynowczyzna. Rowiński kontrakt ów cedował w r. 1722 Jakubowi Rokossowskiemu (P. 1185 k. 178v). Zarówno starszy, jak i Józef młodszy żyli jeszcze w r. 1728 (G. 96 k. 76), który z nich jednak był Józefem dziedziczącym w r. 1756 obok innych braci, Jakuba i Łukasza, po zmarłej siostrze Rozalii (G. 98 k. 820), nie wiem. Żyła jeszcze ta Rozalia w r. 1753 (ib. k. 583).
(I) Jakub, syn Marcina i Winnickiej, występujący już, jak to widzieliśmy, w r. 1720. Posesor w Ostrowie, zmarł 1766.29/XII. r. (LM Marzenin). Pierwszą jego żoną była Marianna Paprocka, córka Mikołaja i Teresy z Cywińskich, wdowa 1-o v. po Antonim Pruskim, która 1738.2/VI. r., krótko przed ślubem, zapisała mu 2.000 zł. długu (G. 97 k. 308v). Druga żona w r. 1757 Barbara Kotarbska, córka Stanisława, dziedzica Ostrowa, i Marianny z Pruszaków (G. 99 k. 50). Przeżyła męża, a sama nie żyła już w r. 1769 (G. 100 k. 217v; Ws. 94 k. 205v).
(II) Łukasz, syn Marcina i Winnickiej, ur. ok. r. 1715, osiadły w Poznaniu, na przedmieściu Św. Marcina, gdzie umarł 1762.12/IV. r. i został pochowany na tamtejszym cmentarzu (IM Poznań, Św. Marcin). Ożeniony był najpierw z Marianną Łukomską, potem 2-o v. z Barbarą Domagalską, która w r. 1773 mianowała plenipotentem swego pasierba Michała M-go. Niewątpliwie to ta Barbara wraz z Michałem M-im asystowali w parafii Św. Marcina w Poznaniu 1814.10/III. r. przy chrzcie syna małżonków Ojrzanowskich (LB Św. Wojciech, Pozn.)
Michał, syn Łukasza i Łukomskiej, w r. 1769 spadkobierca ciotki panny Rozalii M-ej (I. Kal. 209/213 k. 74), w latach 1801-1805 administrator dóbr Tulce. Ożenił się 1790.5/VIII. r. z Konstancją Winnicką (LC Konarzewo), żyjącą jeszcze 1802.1/XI. r. (LB Tulce). Mieszkali oboje zrazu w Poznaniu w jurydyce Sapieżyńskiej, i tutaj urodził się im syn Michał i córka Marianna, ochrzcz. z ceremonii 1794.9/VII. r. (LB Św. Wojciech, Pozn.). Potem rodziły się im jeszcze w Gutowie Wielkim dwie córki, Barbara Tekla 1795.24/VIII. r., i Florentyna Agnieszka, ochrzcz. 1798.6/II. r. (LB Września).
Michał (Michał Wacław), syn Michała i Winnickiej, ur. w Poznaniu, ochrzcz. 1792.7/X. r. (LB Św. Wojciech Pozn.), jeszcze nie żonaty 1817.14/VII. r. (LB Skrzebowo), ożenił się po raz drugi (pierwszej żony nie znam) 1829.24/IX. r. z Józefą Lisiecką, ur. ok. r. 1800 (LC Sulmierzyce).
G) Fryderyk, syn Marcina i Katarzyny, wspomniany ok. r. 1510 jako obok braci współdziedziczący w Mirzewie (G. 261 k. 3). Wespół z braćmi, Janem i Piotrem, uzyskał 1522.14/VI. r. królewskie potwierdzenie na dzierżawienie Mirzewa (MRPSum. IV 13234). Towarzyszył w r. 1530 w charakterze "stryja" Annie Goryńskiej zamężnej Szypłowskiej przy kwitowaniu przez nią braci (P. 871 k. 505). Zapisał w r. 1531 dług bratu Janowi (G. 29 k. 218), od którego uzyskał t. r. donację jego części rodzicielskich w Mirzewie (P. 1393 k. 464). Z bratem Piotrem zawierał w r. 1536 ugodę dotyczącą ich dóbr w Mirzewie (G. 31 k. 22). Ustanowił w r. 1538 opiekunem dla swych nieletnich dzieci, Eustachego, Róży i Reginy, jak i dla dóbr swych w częściach Mirzewa i Wólki w p. gnieźn. Wojciecha Kuklinowskiego (P. 1394 k. 174). Żył jeszcze w r. 1539 (G. 335a k. 220), a ok. r. 1547 mowa o nim jako o zmarłym (G. 260 k. 80). Nie żył już napewno w r. 1552 (P. 174 k. 52v). Jego żoną była Dorota Mielżyńska, córka Mikołaja, której w r. 1531 na połowie części w Mirzewie i na połowie zapisanych tam sum oprawił posag 600 zł. węg. (G. 335a k. 146v). Żyła ona jeszcze w r. 1536 (G. 31 k. 22), a chyba i w r. 1538 (P. 1394 k. 174). Miał Fryderyk jeszcze i drugą żonę (Py. 31 k. 74v), ale jej imienia i nazwiska nie znam. Z Mielżyńskiej synowie: Jan, Eustachy i Jakub. Córki, Rozalia i Regina, wspomniane w r. 1538 (P. 1394 k. 174). Z nich, Róża, wydana przed r. 1559 za Jana Jabłkowskiego, nie żyła już w r. 1579.
(A) Jan, syn Fryderyka i Mielżyńskiej, nieletni w r. 1538 (P. 1394 k. 174), wespół z braćmi, w asyście opiekuna Wojciecha Kuklinowskiego, pozywał ok. 1547 r. stryja Piotra (G. 260 k. 80), zaś w r. 1552 pozywał i tego Kuklinowskiego (Py. 174 k. 52v). Wciąż działając wspólnie z tymi braćmi, odziedziczone po Andrzeju Brudzewskim Kiełczu części w Brudzewie, Rudach, Wyrzutowie, Nieborzynie, Stawie i w pustkach Grabionki i Moszczenica w powiatach pyzdr. i gnieźn. wymienił w r. 1554 z Wojciechem i Łukaszem Mielżyńskimi, biorąc od nich w zamian części we wsi Linowiec p. gnieźn. oraz dopłatę 1.000 zł. (P. 1396 k. 188v). Ustanowiony w r. 1555 jednym z opiekunów panny Barbary Polickiej (P. 1396 k. 263v). Od Leonarda Żołeckiego Smolki kupił w r. 1559 za 600 grz. całe jego części we wsi Żołcze Młode i w pustce Łączki w p. gnieźn. (P. 1396 k. 754v), zaś w r. 1560 nabył za takąż sumę części tamże również i od Łukasza Żołeckiego Smolki (ib. k. 807v). Części w Czeluścinie p. gnieźn. kupił w r. 1560 za 2.000 zł. od Marcina Czeluścińskiego i Doroty z Dąbrowskich (P. 1396 k. 832; G. 39 k. 274v). Od Jana Kakulińskiego kupił w r. 1561 za 1.000 zł. części zwane Krawieckimi we wsi Żołcze Stare i w pustce Łączki (P. 1397 k. 61v). Od tegoż Kakulińskiego otrzymał w r. 1562 zobowiązanie sprzedania za 40 grz. pustego siedliska zw. Księżkowskie, położonego w tejże wsi między dworem tego Kakulińskiego i pustym gruntem Przeborowskich (G. 41 k. 43). Umarł t. r. (ib. k. 63v). Jego żoną była Zofia Rożnowska, córka Bartłomieja, której w r. 1557 zapisał dług 200 złp. (G. 36 k. 41). Żyła ona jeszcze w r. 1589 (P. 951 k. 181v). Syn Bartłomiej i córka Jadwiga, która w r. 1586 wyszła za Marcina Kunińskiego z Dzierznicy, a występowała już jako wdowa w latach 1610-1625.
Bartłomiej, syn Jana i Rożnowskiej, ur. ok. r. 1561 (w r. 1578 miał lat 17), wespół z siostrą Jadwigą pozywani w r. 1562 przez Macieja Karchowskiego o sumę zakładu 250 złp. (G. 31 k. 613), a 1563 przez Jana Jabłkowskiego (Py. 179 k. 239). Matka ich oraz stryjowie-opiekunowie, Eustachy i Jakub M-cy, zawierali w r. 1566 układ z tym Jabłkowskim (G. 46 k. 80v). Działając w asyście wyznaczonego przez króla opiekuna, Wacława Jabłkowskiego, Bartłomiej w r. 1578 swoją część w Mirzewie wydzierżawił stryjowi i opiekunowi Eustachemu M-mu (G. 56 k. 244). Tego stryja skwitował w r. 1579 (P. 932 k. 623). Pozywał w r. 1584 stryja Jakuba M-go, dziedzica części Mierzewa (G. 274 k. 335v). Od przyszłego szwagra Kunińskiego w r. 1586 otrzymał zobowiązanie, iż żonie swej przyszłej, a siostrze Bartłomieja Jadwidze, oprawi 1.000 złp. posagu (G. 62 k. 339v). Wyznaczył w r. 1593 opiekunów dla syna Jana (P. 959 k. 1240). Swe części w Mierzewie sprzedał w r. 1598 za 4.000 złp. Maciejowi Skrzetuskiemu, wyłączając jedną poddankę oraz tych spośród poddanych, którzy trudnią się garncarstwem (P. 1402 k. 648v), ale już w r. 1599 odkupił od Skrzetuskiego z powrotem owe części za taką samą sumę (P. 1403 k. 110v). Kwitował w r. 1610 małżonków Bodzanowskich z 40 złp. oraz z kontraktu zastawu połowy części Czeluścina i poddanego w Żołczu (G. 70 k. 468). Wedle zobowiązania z r. 1611, części w Czeluścinie sprzedał za 1.800 złp. Adamowi Kotarbskiemu (G. 71 k. 149; P. 1408 k. 327v). Części w Mierzewie dał w r. 1623 synowi Wojciechowi (P. 1414 k. 651v). Żył jeszcze w r. 1629 (G. 79 k. 144). Żoną Bartłomieja była Dorota Wybranowska, córka Macieja, wdowa 1-o v. po Janie Kotarbskim. Oprawił jej w r. 1593 na połowie swych części w Mierzewie, Czeluścinie i w obu Żołczach posag 1.900 złp. i spisał wzajemne dożywocie (P. 1401 k. 100, 100v). Ponownej oprawy posagu, tym razem na sumę 1.800 złp., dokonał w r. 1599 na połowie części Mierzewa (G. 337 k. 177). Żyła ona jeszcze w r. 1605 (P. 976 k. 561). Synowie, Jan, wspomniany już wyżej, o którym nic więcej nie wiem, zapewne zmarły dzieckiem, i Wojciech. Córka Jadwiga, wspomniana w r. 1611 (G. 71 k. 149). Chyba identyczna z Jadwigą M-ą, w r. 1620 żoną Piotra Rosnowskiego, którą Bartłomiej M. pozywał w r. 1625 (P. 153 k. 192).
Wojciech, syn Bartłomieja i Wybranowskiej, wspomniany w r. 1611 (G. 71 k. 149), dostał, jak widzieliśmy, w r. 1623 od ojca części w Mierzewie. Od Wojciecha Molskiego kupił w r. 1624 za 1.000 złp. części w Grudzielcu w p. kal. (P. 1414 k. 1070v). Mowa o nim w r. 1641 jako o "cywilnie zmarłym" (P. 1043 k. 426v). Części w Mierzewie sprzedał w r. 1644 za 8.000 złp. Stanisławowi Tomickiemu (P. 1421 k. 972), zaś części we wsi Żołcze t. r. za 2.500 złp. Świętosławowi Boińskiemu (ib. k. 1016). Żył jeszcze w r. 1665 (Kc. 130 k. 415v). Jego pierwszą żoną była w r. 1633 Anna z Gaju Obornicka, córka Wojciecha i Zofii z Siedlca (P. 166 k. 65v, 1043 k. 426v, 1417 k. 998v), żyjąc jeszcze w r. 1649 (Py. 150 s. 213). Drugą żoną była w r. 1665 Zofia Zawiszewska, córka Ambrożego (Kc. 130 k. 415v).
(B) Eustachy, syn Fryderyka i Mielżyńskiej, jeszcze nieletni w r. 1538 (P. 1394 k. 174), pozostawał ok. r. 1547 pod opieką Wojciecha Kuklinowskiego (G. 260 k. 81), a z braćmi w r. 1552 był jeszcze "niedzielny" (Py. 174 k. 52v). Pełnoletni w r. 1554 (P. 895 k. 205). Odebrał w r. 1558 430 zł., to jest swoją część z sumy 1.300 zł., należnej od Wojciecha i Łukasza Mielżyńskich jemu i braciom jego, Janowi i Jakubowi, ze spadku po Andrzeju Brudzewskim Kiełczu (G. 37 k. 79v). Swej siostrze ciotecznej, Zofii, córce Jana Miedźwiedzkiego Bala, w r. 1562 sprzedał wyderkafem za 240 zł. część Linowca w p. gnieźn. (P. 1397 k. 128v). Wraz z bratem Jakubem oraz z bratankami, Bartłomiejem, Marcjanem, Aleksandrem i Sebastianem, jako współdziedziczącymi obok niego w Mierzewie, pozywał między r. 1562 a 1565 Wojciecha Mielżyńskiego i Krzysztofa Sokołowskiego, dziedziców Jaworowa, o granice między Jaworowem i Mierzewem (G. 262 k. 512). Skwitowany w r. 1564 z długu 30 grz. z tytułu dzierżawy dóbr we wsiach Żołcze Młode i Czeluścino oraz w pustce Michałkowice przez Katarzynę Skubarczewską (G. 45 k. 227). Swój dział w Mierzewie sprzedał w r. 1595 za 4.500 złp. bratu stryjecznemu Marcjanowi M-mu (P. 1401 k. 574v). Córce swej Dorocie, zamężnej Budziejewskiej, zapisał w r. 1599 dług 100 złp. (G. 66 k. 301). Umarł między r. 1605 a 1612 (P. 976 k. 405, 988 k. 497v). Jego pierwszą żoną była Jadwiga Konarzewska cz. Chomiącka, córka Jana, dziedzica Chomęcic, od której brata Macieja w r. 1562, jeszcze przed ślubem, otrzymał zobowiązanie wypłacenia w posagu za nią 500 zł. gotowizną i 160 zł. w wyprawie (P. 904 k. 683). T. r., 7/X., wciąż jeszcze przed ślubem, na połowie Mierzewa i Linowca oprawił jej 600 zł. posagu (P. 1397 k. 177v). Żyła jeszcze w r. 1567 (Ws. 7 k. 6). Drugą żoną Eustachego była w r. 1605 Małgorzata Przetocka, wdowa 1-o v. po Tomaszu Unikowskim i 2-o v. po Hieronimie Borzysławskim (P. 976 k. 212, 405). Będąc już wdową i po tym trzecim mężu, w r. 1612 kwitowała się z kontraktu z Melchiorem Gorzeńskim (P. 988 k. 497v). Żyła jeszcze w r. 1614 (P. 992 k. 76). Z pierwszego małżeństwa pozostały trzy córki: Barbara, Dorota i Małgorzata. Barbara w r. 1598, krótko po 11/III., wyszła za Walentego Zabierzowskiego, żyła jeszcze w r. 1609. Dorota była 1-o v. w r. 1599 żoną Krzysztofa Budziejewskiego, a 2-o v. przed r. 1602 poszła za Wojciecha Grzybowskiego. Małgorzata w r. 1599, krótko po 9/II., poślubiła Jana Skąpskiego, a będąc już wdową żyła w r. 1643.
(C) Jakub, syn Fryderyka i Mielżyńskiej, wspomniany pierwszy raz ok. r. 1547 (G. 260 k. 81), jeszcze w r. 1554 nieletni, działający w asyście opiekuna, stryja Piotra (P. 1396 k. 188v). W czasie sejmu warszawskiego 1557.14/I. r. wraz z braćmi, Janem i Eustachym, otrzymał potwierdzenie dożywocia na wsi Mierzewo, danego przez zmarłego króla Zygmunta (MRPSum V 7848). Dziedzic części Mierzewa, w r. 1584 był pozywany przez bratanka Bartłomieja (G. 274 k. 335v). Pozywał w r. 1597 Jana Lubstowskiego, chorążego kaliskiego (I. Kon. 28 k. 98). Jego żoną była Regina Ułanowska, córka Stanisława, której w r. 1573 zobowiązał się oprawić 600 zł. posagu na połowie części Mierzewa (G. 52 k. 75), czego dopełnił w r. 1574 (P. 1398 k. 408). Żyła ona jeszcze w r. 1582, kiedy to oboje małżonkowie wydzierżawili Janowi Rożnowskiemu części Kłodzina w p. gnieźn. Zob. tablice 1-2.
Do Pawęzów M-ch z dużym prawdopodobieństwem można zaliczyć M-ch pojawiających się na kartach ksiąg sądowych gnieźnieńskich i kcyńskich, a których to M-ch genealogicznie powiązać nie umiem. Anna, w r. 1585 żona Jana Krasowskiego, pisarza grodzkiego gnieźnieńskiego, któremu wniosła część w Mierzewie, wdowa w r. 1606. Siostry rodzone: Zofia, w latach 1585-
@tablice
@tablice
1592 żona Jana Chlebowskiego Kocika, Urszula i Katarzyna, obie nie zamężne w r. 1585 (G. 62 k. 139v), to były siostry zapewne i powyższej Krasowskiej. Wojciech Zygmunt wraz z żoną Reginą z Czekanowskich w r. 1662 wydzierżawił od małżonków Mycielskich Szczepice (Kc. 130 k. 305v), zaś w r. 1664 od tychże Mycielskich Potulice w p. kcyń. (ib. k. 386). Stanisław nie żył już w r. 1702, a wdowa po nim, Teresa Bieganowska, córka Jana i Heleny z Moszczyńskich, wespół z siostrą Fruzjanną Bieganowską, sprzedała wtedy za 600 złp. Janowi Bieganowskiemu części w Bojenicach w p. gnieźn. (P. 1142 I k. 64). Stefan nie żył już w r. 1729, kiedy to wdowa po nim, Teresa z Broniewskich, w imieniu własnym i córki Teresy kwitowała się z Władysławem Wolskim (Kc. 135 k. 308). Wojciech, zmarły 1812.24/VIII. r. w wieku lat 57, był ożeniony z Wiktorią z Gątkiewiczów, która go przeżyła (LM Sulmierzyce).
Mierzewscy, Mirzewscy z Mierzewa w p. kośc., różni. Kładę tu osoby dziedziczące w tej wsi lub od niej nazwane a żyjące w okresie poprzedzającym pojawienie się tam Leszczyców z Strzępinia i Ostojów z Popowa, jak również tych spośród M-ch z wieków XVI-XIX, o których nie umiem powiedzieć, czy byli Leszczycami, czy Ostojami. Mógł się tu również znaleźć ten i ów spośród Pawęzów.
Janusz Mirzowski w r. 1395 (Leksz. II 1805). Jan z Mirzewa płacił winę w r. 1396 (ib. 1875). Stefan z Mirzewa w r. 1398 uzyskał termin przeciwko Janowi Baworowi, Stroszynowi, Liskowi Czewlejowi, Maciejowi i Hnerykowi, dziedzicom w Mirzewie, o trzy części w Kociugach, o folwark i o sołectwo w tej wsi (ib. 2143, 2197). Przeciwko wspomnianemu tu Stroszynowi z Mirzewa uzyskał termin w r. 1402 o sumę należną Markel, Żyd z Poznania (Ks. Z. Pozn. 815), zaś w r. 1403 o dług 5 grz. Mikołaj Chwalmowski (ib. 1381). Spotykamy jeszcze Stroszyna w r. 1405 (P. 2 k. 92v, 148v; Kośc. I k. 19v, 3 k. 6v). W r. 1404 nazwany bratem Macieja Wyskoty z Pawłowic (Kośc. I k. 55v).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
526527528529[530]531532533534
