Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
527528529530[531]532533534535
Mierzewscy - Mliccy
Pietrasz Mirzewski występował w latach 1400-1402 (P. 2 k. 44v; Kośc. I k. 33v). Jan z Mirzewa Bocianek 1400 r. (Py. 1 k. 91; Leksz. II 937). Bernard Mirzewski zwany Odernik w latach 1406-1416 (Kośc. 3 k. 37, III k. 124; P. 4 k. 7, 9v), występował w r. 1408 wraz z Adamem i Krystynem z Mirzewa (Kośc. 3 k. 75v), zaś w r. 1416 nazwany stryjem Bernarda i Szybana (Kośc. II k. 100v). Wspomniani tutaj, Adam i Krystyn, występowali również i w r. 1415 (ib. II k. 28). Janusz z Mirzewa w r. 1407 (P. 2 k. 348v). Dobrogost (Dobrosz, Dobak) z Mirzewa h. Korab w latach 1407-1409 (Kośc. 3 k. 55, 97, 127v). Koserz z Mirzewa miał w r. 1444 termin z Janem ze Sławęcina (P. 10 k. 125).
Bartosz Mirzewski, nie żyjący już w r. 1469 (Kośc. 20 s. 275), ojciec: Andrzeja, Marcina, Mikołaja i Wawrzyńca. Z nich, Marcin w r. 1437 rezygnował połowę łana w Mirzewie bratu Andrzejowi, który zaraz na tym półłanku zapisał żonie swej Małgorzacie sumę 20 grz. (P. 1378 k. 131, 131v). W r. 1462 żonie tej zapisał 40 grz. posagu na sześciu łanach w Mierzewie (P. 1384 k. 12v). Wszyscy czterej bracia, niedzielni z Mirzewa, mieli w r. 1459 termin z Przybysławem i Janem z Olszy (Kośc. 19 k. 263v), w r. 1465 z Mikołajem Mączką z Kuczyny (ib. 20 s. 42), zaś w r. 1466, wciąż jeszcze niedzielni, ale już "niegdy dziedzice z Mirzewa", nowy termin z Przybysławem Oleskim (ib. 20 s. 42). Mikołaj i Wawrzyniec, "bracia niedzielni", po śmierci tego Oleskiego przypozwali w r. 1469 jego bratanka Jana (Kośc. 20 s. 275). Ci sami bracia niedzielni z Mirzewa, i niegdy z Umięcic, otrzymali t. r. zapis 20 grz. i 2 zł. węg. od Wojciecha Dobszyńskiego (ib. s. 326), a ponieważ im się nie uiścił, w r. 1470 pozywali go o ten dług (ib. s. 422). T. r. mieli termin z Mikołajem Mączką Kuczyńskim (ib. s. 538). Panna Małgorzata, córka już zmarłego Wawrzyńca Mierzewskiego, może identycznego z powyższym, nabyła w r. 1495 od Jana Czackiego Królika z Piotrowa wyderkafem za 40 grz. folwark w Glińsku w p. kośc., połowę lasu w Czaczu i połowę łąk w Cielinach (P. 1383 k. 62).
Dziersław i Piotr, dziedzice z Mirzewa i Wielkiej Łęki, mieli w r. 1447 termin z Sędziwojem z Łaszczyna (Kośc. 18 s. 33).
Maciej, Piotr, Mikołaj i Jan, bracia rodzeni niedzielni, z Mirzewa (de Mishewo), mieli 1448 z Janem Potrzonowskim (P. 17 k. 124v). Czy jednak owo "Mishewo" to tylko zniekształcona nazwa Mirzewa, czy też jakieś nieznane Miszewo (Kozierowski milczy nie zna wsi o takiej nazwie), nie wiem.
Stefan Mirzewski miał w r. 1464 termin z Janem Kotowieckim (ib. 19 k. 350v). Ojciec tego Jana, Mikołaj Kotowiecki, skwitował w r. 1465 Stefana z dóbr macierzystych swego syna położonych w Mirzewie (ib. 20 k. 18). Od Andrzeja i Jana Żytowieckich otrzymał Stefana w r. 1469 zapis 15 grz. (ib. s. 350), które mu uiścili w r. 1470 (ib. s. 510). Żoną Stefana była w r. 1470 Elżbieta, córka Jana Mleczka Zborowskiego (P. 20 k. 33), która w r. 1471 wespół z siostrą Anną, żoną Macieja Witowskiego, części ojczyste w Mniejszym Konarzewie i w Zborowie p. pozn. wymieniły z Mikołajem z Tomic, choraążym poznańskim, na czwartą część Chorzelic w p. gnieźn. oraz dopłatę 400 grz. (P. 1385 k. 119v). W r. 1472 miała sprawę z córkami Stanisława z Bogusławic (P. 20 k. 130v) Żonie tej cedował Stefan w r. 1473 zapis 100 zł. węg., jaki miał na Miechcinie (P. 1383 k. 205v). Elżbieta w r. 1476 skwitowała męża z sum odziedziczonych po swym ojcu, a wniesionych na dobra Miechcino i Mierzewo (Kośc. 227 k. 26v). Oboje małżonkowie, przy czym Elżbieta jako pani wienna na Mierzewie, zapisali w r. 1477 na części tej wsi 5 zł. węg. czynszu rocznego ks. Janowi z Szadka, celem fundowania ołtarza tam, gdzie będzie sobie życzył (P. 1386 k. 76). Stefan w r. 1477 nabył wyderkafem od Michała i Wawrzyńca, dziedziców z Wielkiej Łęki w p. kośc., za 40 zł. dwa osiadłe łany w tej wsi oraz folwarki w Wielkiej i Małej Łęce (P. 1386 k. 78). Na połowach części w Mirzewie i na 50 grzywnach zabezpieczonych na Wielkiej Łęce oprawił w r. 1479 posag 100 zł. węg. żonie Małgorzacie (P. 1386 k. 107). Byłaby to więc jego druga żona. O Elżbiecie, chyba identycznej z żoną Stefana, wiemy, że umarła bezpotomnie, a jej spadkobierczyni, rodzona siostrzenica Jadwiga, żona Piotra Grąblewskiego, w r. 1482 kwitowała Stanisława Mirzewskiego z siódmej części sumy 100 kop. gr., spadłej po niej prawem bliższości (Kośc. 227 k. 101v). Wspomniany tu Stanisław był być może bratem Stefana. Od ks. Jana, kanonika poznańskiego, i Andrzeja, braci z Wielkiej Łęki, otrzymał w r. 1469 zastaw części w tej wsi oraz w Małej Łęce za 10 grz. (Kośc. 20 s. 397). Od Elżbiety, wdowy po Marcinie Żytowieckim, i od jej synów, Andrzeja i Jana, w r. 1472 kupił wyderkafem za 100 grz. osiem łanów osiadłych w Żytowiecku (P. 1385 k. 136). Na części w Mirzewie w r. 1475 oprawił posag 100 kop. gr. żonie swej Katarzynie (P. 1386 k. 33), której w r. 1491 oprawił ponownie 100 zł.(!) posagu na połowie Mirzewa (P. 1387 k. 155v). Od ks. Jana z Łęki, plebana w Wolbromiu, w r. 1492 nabył wyderkafem za 130 zł. całe jego części rodzicielskie w Wielkiej i Małej Łęce (ib. k. 170). Od Jana Smigielskiego, kasztelana przemęckiego, w r. 1499 nabył wyderkafem folwark zwany Dziewecznik i łąkę zwaną Wielką Łąką, za lasem, w kierunku Mirzewa, w Małym Oporowie (P. 1389 k. 29, 34; Kośc. 231 k. 56). Nie żył już w r. 1522, kiedy owdowiała Katarzyna otrzymała zapis 8 zł. dożywotnie rocznego czynszu od Jerzego Rogaczewskiego, oraz od Jana i Stanisława Strzępińskiego, ojca z synem, dziedziców w Mirzewie (P. 1392 k. 441). Inny syn Jana Strzępińskiego, Mikołaj, na swej części w tej wsi zabezpieczył jej wtedy też 8 zł. czynszu rocznego (ib. k. 453v). Owi Strzępińscy, Stanisław i Mikołaj, to byli jej wnukowie po córce Annie. Jej mąż, Stanisław M., w r. 1487 zapisał w posagu za tą córką 150 zł. węg. jej ówczesnemu mężowi Mikołajowi Jurkowskiemu (Kośc. 228 k. 67v). Drugim jej mężem był wspomniany wyżej Jan Strzępiński (zob. Mierzewscy h. Leszczyc).
Wojciech Mierzewski, nie żyjący już w r. 1464, kiedy wdowa po nim Katarzyna miała sprawę z Andrzejem Piotrowskim o intromisję do wsi Świekotki (P. 18 k. 9v). Jan Mirzewski w r. 1467 nabył wyderkafem za 60 grz. od Scibora z Ponieca, sędziego poznańskiego, pięć łanów osiadłych we wsi Miechcino (P. 1384 k. 239). Andrzej i Jan, bracia rodzeni niedzielni z Mierzewa i Kamionek cz. Kamieniewic, zapisali w r. 1469 sumę 16 grz. Dorocie i Katarzynie, córkom zmarłego Piotra z Kamionek (Kamieniewiec) i Wścieklic (P. 20 k. 26v). Jan Mirzewski w r. 1471 oprawił 70 grz. posagu żonie Barbarze (P. 1385 k. 121v). Z posagu i wiana tej Barbary Grąblewskiej, wniesionego na Mierzewie, Jan i Andrzej bracia Żytowieccy w r. 1499, już po śmierci Jana M-go, skwitowali Stanisława M-go (Kośc. 231 k. 54v). Mikołaj Mierzewski na połowie łanu folwarcznego w Mirzewie w r. 1475 oprawił 17 i pół grzywien posagu żonie swej Agnieszce (P. 1386 k. 20v). Agnieszka ta, już będąc wdową, w r. 1496 swój posag 35 grz., oprawiony na jednym łanie folwarcznym w Mirzewie, rezygnowała za takąż sumę Stanisławowi M-mu (P. 1383 k. 121v). Piotr z Mierzewa, mąż Anny ze Stawu, która w sumie 10 grz. długu w r. 1476 zastawiła Piotrowi z Chwalikowic część swą po rodzicach w Stawie (Py. 15 k. 198v), zaś w r. 1479 sprzedała mu ową część za 30 grz. (P. 1386 k. 112v). Stanisław Mirzewski w r. 1499 ręczył za Katarzynę, żonę Mikołaja Kociuskiego, jej mężowi (Kośc. 231 l. 10v). Stanisław Mirzewski występował w r. 1502 jako wuj Jadwigi Siedleckiej, żony Jana Gorzyńskiego (Kośc. 231 k. 162).
Stanisław M. i żona jego Zofia Skałowska w r. 1509 sprzedali wyderkafem za 24 grz. ks. Plucie roczny czynsz dwóch grzywien na trzeciej części wsi Skałowo w p. pyzdr. (P. 786 s. 115). Stanisław nie żył już w r. 1514, kiedy to w imieniu owdowiałej Zofii oraz Macieja, Jana i Walentego, synów zmarłego Stanisława Skałowskiego (!) Wincenty Siedmidrogowski występował przeciwko Boguszowi Gościejewskiemu (Py. 24 k. 148v). Byli to zapewne jej synowie, a ich ojca nazwano Skałowskim z racji posiadania przezeń dziedzictwa swej żony. Maciejowi M-mu (chyba identycznemu z powyższym synem Stanisława Skałowskiego) w r. 1513 zapisał 20 grz. długu jego brat rodzony (!) Stanisław Skałowski (ib. k. 88). Maciejowi M-mu w r. 1520 Piotr Chlebowski sprzedał wyderkafem połowę Chlebowa w p. gnieźn. (G. 335a k. 53). Wawrzyniec Skałowski cz. Mierzewski na połowie swych części we wsiach Modła i Bienna w p. kon. w r. 1582 oprawił 300 grz. posagu żonie swej Marcie Chorzewskiej (R. Kal. 5 k. 233v). Maciej M., nie wiem czy identyczny ze wspomnianymi wyżej, w r. 1521 na połowie Mierzewa sprzedał Barbarze Skrzetuskiej wyderkafem za 20 grz. jedną kopę gr. czynszu rocznego (P. 1392 k. 396v).
Jakub M. nie żył już w r. 1510, kiedy córce jego Annie mąż jej Jan Pigłowski oprawił 30 grz. posagu (Py. 23 k. 4v).
Mikołaj M., mąż Barbary, 1-o v. żony Marcina Tomickiego, kupił od niej wyderkafem w r. 1513 za 20 grz. łan osiadły we wsi Lubień Większy (Py. 23 k. 15). Tej Barbarze łan osiadły w tejże wsi w r. 1514 sprzedała za 10 grz. Helena, żona Stanisława Skoraczewskiego (ib. k. 19). Mikołaj Mirzewski, nie wiem czy ten sam, mąż Małgorzaty Raszewskiej, córki Mikołaja, która w r. 1530 wespół z siostrą Katarzyną zamężną Gostkowską sprzedała za 100 grz. części po rodzicach w Raszewach p. pyzdr. Mikołajowi Włostowskiemu (P. 1393 k. 381v). Mikołaj Mierzewski w r. 1539 nabył wyderkafem za 60 grz. od Stanisława Włodyckiego trzy łany puste w Pijanowicach p. kośc. (P. 1394 k. 277v). Apolonia Mirzewska, w r. 1545 wdowa po Macieju Kopaszewskim. Jan pozywany był w r. 1557 przez Petronellę Linowską, żonę Marcina Małachowskiego (G. 36 k. 209). Mikołaj M. z żoną Zofią otrzymali w r. 1558 zobowiązanie od Jana Przybysławskiego zastawienia za 11 grz. części w Małych Przybysławicach (I. Kal. 23 s. 30). Łukasz Mierzewski cz. Wroniawski zobowiązał się Maciejowi Czyżewskiemu sprzedać za 300 zł. części wsi Bienna, Modła i Zastruże, czego nie dotrzymał i już po śmierci tego Macieja, w r. 1569 pozywali go o to jego bratankowie i spadkobiercy (Ws. 7 k. 329, 329v). Wojciech M. nie żył już w r. 1584, kiedy wdowa po nim, Barbara z Bzowa, zanosiła pilność przeciwko Jerzemu Wojnowskiemu (P. 943 k. 459v). Stanisław, podstarości wałecki w r. 1591 (W. 30 k. 17). Adam, pisarz kancelarii królewskiej, dostał 1598.7/V. prawem kaduka dobra po Janie Tymińskim, dawniej mieszczaninie gnieźnieńskim (M. K. 142 k. 69). Jadwiga, w latach 1601-1605 żona Andrzeja Ilińskiego, wdowa w r. 1608, 2-o v. w latach 1609-1616 za Jakubem Ponińskim, wdowa znów w r. 1618, 3-o v. w latach 1623-1626 za Stanisławem Czackim z Rogowa. Katarzyna, w r. 1605 za Piotrem Nowowiejskim. Janowi M-mu w r. 1608 scedował Jan Dzięczyński ugodę działową, jaką spisał był z matką i bratem, a oblatował w r. 1603 (Ws. 25 k. 55v). Katarzyna, w r. 1612 żona Jerzego Objezierskiego. Jan w r. 1623 kwitował ze 100 zł. wdowę Mariannę Kawiecką (Ws. 33 k. 282v). Zofia wyszła przed 1629.2/X. r. za Stanisława Rudzkiego z Żelęcina. Jakub, syn zmarlego Cherubina, w r. 1633 wydzierżawił od małżonków Kępińskich, pod zakładem 30 zł., część Korzeniewa (I. Kal. 99b s. 1611). Anna była chrzestną 1635.9/XI. r. (LB Sulmierzyce). Andrzej, w r. 1643 mąż Zofii Goreckiej, córki Ambrożego (P. 1421 k. 445, 788). Oboje już nie żyli w r. 1663, kiedy ich syn Andrzej sumę 1.000 zł., stanowiącą resztę posagu matki, scedował swemu wujowi Janowi Goreckiemu (Py. 153 k. 146). Wojciech, w r. 1644 skwitowany z 250 złp. przez Stanisława Małuskiego (I. Kal. 110a s. 1065). Panna Anna, chrzestna 1647.7/IV. r. (LB Niepart). Pani Marianna, chrzestna 1648.17/IX. r. (ib.). Panna Marianna, chrzestna 1649.26/X. r. (ib.). Zofia, w latach 1653-1663 żona Piotra Korycińskiego. Katarzyna, chrzestna 1664.3/VIII. r. (LB Sw. Maria Magdal., Pozn.). Michał i Barbara, rodzice Teresy, ochrzcz. 1671.1/II. r. (ib.). Stanisław, w r. 1682 mąż Jadwigi Mąkowskiej, córki Grzegorza i Teresy z Karchowskich (P. 1105 IX k. 81v). Wojciech Zygmunt i jego żona Regina z Czekanowskich, córka Jana i Zofii Krajewskiej, w r. 1662 wydzierżawili wspólnie od Franciszka Mycielskiego Szczepice (Kc. 130 k. 305v; P. 1106 II k. 15), oboje już nie żyli w r. 1687 (P. 1113 II k. 32). Wojciech świdkował przy ślubie 1687.7/VIII. r. (LC Św. Marcin, Pozn.). Piotr, w r. 1664 mąż Zofii Wolińskiej, córki Aleksandra (Py. 153 s. 49). Stanisław świadek przy ślubie Skąpskich 1695.6/II. r. (LC Stary Gostyń). Panna Jadwiga umarła 1704.5/I. r. (LM Poniec). Anna, wdowa 1-o v. po Wawrzyńcu Olszewskim, 2-o v. w r. 1704 żona Tomasza Maniewskiego. Anna, żona 1-o v. Stanisława Domańskiego, 2-o v. Jana manieckiego, nie żyła już w r. 1713. Panna Wiktoria, chrzestna 1717.11/IV. r. (LB Stary Gostyń). Adam i Marianna z Kuleszów, rodzice Katarzyny, ochrzcz. 1721.7/V. r. (LB Pogorzela). Józef w r. 1725 otrzymał plenipotencję od Marcina Górskiego (I. Kal. 161 s. 74).
Józef, w r. 1728 mąż Jadwigi Radwańskiej, córki Andrzeja i Teresy ze Strachowskich, która to Jadwiga nazwana w r. 1738 posesorką Dusznik (LB Cerekwica). Józef w r. 1743 od Adama Romiszowskiego wydzierżawił Kokorzyn (Kośc. 322 k. 76). Nie żył już w r. 1754 (P. 1313 k. 127v) Owdowiała Jadwiga trzymała wtedy zastawem od Wawrzyńca Stablewskiego wieś Trzek (ib. k. 79). Kwitowała Stablewskiego w r. 1784 (P. 1361 k. 458v), żyła jeszcze w r. 1790, kiedy ją kwitowała z 3.000 złp. posagu córka Wiktoria (P. 1367 k. 161). Dzieci Józefa i Jadwigi: Wojciech, o którym niżej, magdalena Małgorzata, ur. w Biezdrowie, ochrzcz. 1736.23/VII. r. (LB Biezdrowo), Franciszka i Wiktoria. Franciszka była w latach 1763-1790 żoną wspomnianego już Wawrzyńca Stablewskiego. Wiktoria, chyba najmłodsza z rodzeństwa, wyszła przed 1773.19/III. r. za Franciszka Sulerzyńskiego, a umarła w r. 1807, pochowana w Lussowie 1/X., a wiek jej podano na lat 45, co jest absolutną niemożliwością, zważywszy, że jej ojciec nie żył już w r. 1754, zaś jej córka rodziła się w r. 1773! Wojciech (Wojciech Ignacy Jan), syn Józefa i Radwańskiej, ur. w Zakrzewku, ochrzcz. 1728.24/X. r. (LB Duszniki), był proboszczem w Lussowie, a umarł w r. 1807, pochowany 17/IX (LM Lussowo).
Jakub i Regina (Sienowiejska?), rodzice Walentego Ignacego, ur. w Śremie, ochrzcz. 1735.14/II. r. (LB Śrem), i Ludwiki, która 1754.25/VII. r. wyszła w Łękach Wielkich za Stefana Dębińskiego (P. 1318 k. 34v). Dorota, zrazu żona Jana Wieniawskiego, była już w r. 1738 2-o v. za Janem Bartoszewskim, a nie żyła już w r. 1761. "Szl." Bartłomiej zaślubił 1750.21/IX. r. w Górze "szl." pannę Zofię Brzezicką (LC Góra k. Borku). Andrzej świadkował 1751.19/IV. r. (LC Łekno). Marianna wyszła przed r. 1755 za Macieja Swinarskiego, nie żyła już w r. 1791. N., w r. 1755 mąż Konstancji Kurcewskiej, córki Zygmunta i Katarzyny Żychlińskiej (P. 1316 k. 139). Panna Barbara, chrzestna 1769.15/V. r. (LB Skórzewo). Andrzej, posesor Krajewic, chrzestny 1769.23/XII. r. (LB Niepart). Antoni, chrzestny 1777.10/II. r. (LB Sośnica). N., mąż 1778 r. Jadwigi z Gablińskich (I. Kon. 82 k. 28v). Maciej, mąż Marianny z Piekarskich, w imieniu własnym i tej żony kwitował w r. 1782 z 1.000 złp. Stanisława Smoleńskiego, podczaszego gnieźnieńskiego (P. 1359 k. 508v). Cyprian, syn małżonków M-ch z Tyuńca w p. kal., mający lat 12, pochowany został 1786.24/VII. r. (LM Droszew). Michał, liczący lat 86, umarł w Biskupicach na plebani 1786.23/X. r. (LM Biskupice). Józefa przed 1793.17/VII. r. zaślubiła Melchiora Rożnowskiego, żyła jeszcze 1795.6/IV. r. Teresa przed 1793.11/IX. r. wyszła za Józefa Hinczewskiego. Panna Marianna, chrzestna 1795.2/X. r. i znów 1796.8/XII. r. (LB Biskupice). Eufrozyna, zamężna Ruszkowska, chrzestna w Poznaniu u fary 1808.3/V. r. August, dziedzic Umułtowa (?), chrzestny 1825.24/VII. r. (LB Dolsk).
Mierzeccy wzięli niewątpliwie nazwisko od Mirzęcina, ale wsie o tej nazwie były dwie, jedna w pow. rypińskim, druga w wojew. mazowieckim a pow. nurski. Chyba raczej ta pierwsza byłaby tu aktualna. Jan, nie żyjący już w r. 1698 (P. 1134 II k. 39v), z żony Anny Paczyńskiej, zmarlej przed r. 1719, miał syna Jana, który będąc mężem Ewy Karlińskiej, córki Aleksandra i Heleny z Jeżewskich, w r. 1682 kwitował wraz z nią Adama Rozdrażewskiego ze skryptu (Py. 155 s. 55), a w r. 1698 spisał z nią dożywocie, podpisując się "ręką trzymaną" (P. 1134 II k. 39v). Dziedzicem Chlebowa nazwany w r. 1703 (P. 1143 I k. 92), ale dopiero w r. 1710 Agnieszka Dobiejewska, wnuczka przez matkę Stefana Krzyckiego, dziedzica Chlebowa, wdowa po Franciszku Kaczkowskim, wraz z synem Antonim Kaczkowskim sprzedała Chlebowo za 8.000 złp. małżonkom M-im (P. 1415 k. 39). Nie umiem z tym pogodzić wzmianki, iż w r. 1712 Wojciech Sczaniecki zastawił Chlebowo na jeden rok małżonkom M-im (G. 93 k. 141v). Od Michała i Jana braci Orzelskich w r. 1713 oboje wzięli w zastaw na jeden rok pod zakładem 1.600 złp. Pomorzany Kościelne w p. gnieżn. (G. 93 k. 153v). Te Pomorzany Jan M. w r. 1718 sprzedał za 8.500 złp. Filipowi Chudzyńskiemu (P. 1160 k. 100). Snać po r. 1713 wieś ta stała się jego dziedziczną. W r. 1718 Ewa z Karlińskich już nie żyła, jej zaś brat Wojciech Karliński spadek po niej cedował Michałowi Głuchowskiemu, miecznikowi rożańskiemu (G. 93 k. 363). Jan M. żył jeszcze w r. 1720 (G. 94 k. 108).
Barbara Mirzęcka, żona Jana Janoty Dąbrowskiego, z Bzowa w p. lelowskim, nie żyjącego już w r. 1742.
Mierzwińscy h. Wieniawa z Mierzwina w p. inowrocł. Katarzyna, żona Mikosza z Mierzwina, kwitowała w r. 1434 swego rodzonego brata Stanisława ze Sławoszewa (Gr. Kal. 1 k. 154v).
Maciej Mirzwieński, syn Stanisława Poczałkowskiego, podstolego brzeskiego kujawskiego w r. 1517 (B. 9 k. 45), rodzący się z jego pierwszej żony, której imienia i nazwiska nie znam. Zofia Poczałkowska była macochą zarówno Macieja jak i również Jana Poczałkowskiego, wspomnianego w r. 1537 (B. 103 k. 108), niewątpliwie zaś była matką Barbary Poczałkowskiej, nazwanej 1538 r. przyrodnią siostrą Macieja (B. 103 k. 133). Maciej M. występował w r. 1537 z bratem rodzonym Andrzejem Poczałkowskim, a ich siostrą nazwana wtedy Katarzyna zamężna Broniewska (B. 103 k. 64, 66, 67). Maciej M. w r. 1524 był mężem Katarzyny Brudnowskiej, córki Andrzeja i Anny z Gądeckich (B. 9 k. 113). Tej Katarzynie w r. 1529 na połowie swych dóbr Mierzwino i Słonkowo w p. inowrocł. oprawił posag 320 zł. (In. 14 k. 37). Chyba synem tego Macieja był Maciej, córką Agnieszka, w r. 1542 żona Piotra Wojnowskiego (B. 103 k. 355), żyjąca jeszcze w r. 1576.
Maciej M., nazwany bratankiem Jana Poczałkowskiego cz. Gniewkowskiego, 1556 r. (B. 11 k. 198). Opłacając w r. 1563 pobór z Mierzwina w p. inowrocł. przycisnął pieczęć z herbem Wieniawa (Wittyg). Żoną jego była Barbara Niedarska, córka Jana z ziemi chełmińskiej, wdowa 1-o v. po Stanisławie Żegockim, której na połowie swych dóbr położonych w Mierzwinie i Słonkowie oprawił w r. 1534 posag 200 zł. (In. 14 k. 77). Żyła jeszcze w r. 1552 (B. 46 k. 85). W Macieju ożenionym z Brudnowską i w Macieju mężu Niedarskiej możnaby dopatrywać się jednej i tej samej osoby żeniącej się dwa razy. Jednak ów Jan Poczałkowski wspomnianay jako stryj drugiego z tych Maciejów każe mi ich przyjąć za dwa pokolenia, najprawdopodobniej ojca i syna. Synem drugiego z Maciejów, nie żyjącego już w r. 1574 (In. 1 k. 305v), był Jan.
Jan, syn Macieja (B. 47 k. 237), dziedzic w Mierzwinie w r. 1574 (In. 1 k. 305v). Pierwszej swej żonie, Ełżbiecie Żegockiej, dał w r. 1575 dożywocie swych dóbr w Mierzwinie i Słonkowie w p. inorocł. i w Gniewkowcu p. bydg. (ib. k. 359. Żeniąc się w r. 1582 z Zofią Żernicką, córką Feliksa, dał na krótko przed ślubem, 11/V., zobowiązanie jej braciom, iż na całym Mierzwinie oprawi jej 900 złp. posagu (G. k. 114v). W r. 1583 oprawił jej 3.000 zł. posagu na Mierzwinie, wyłączając spod tej oprawy Kręzołowy (P. 1399 k. 45v). Nie żył już w r. 1586, kiedy owdowiałej Zofii Jan Zajączkowski zapisał dług 200 złp. (P. 946 k. 497v), inne zaś 200 zł. zapisał jej wtedy Mikołaj Orzelski, podczaszy kaliski (P. 947 k. 144v). Synowie Jana: Jerzy, Stanisław, Piotr, Aleksander, Krzysztof, Wojciech i Jan. O Wojciechu i Janie wiadomo z całą pewnością, że rodzili się z Żernickiej, starsi to synowie Żegockiej, pamiętajmy bowiem, iż z drugą swą żoną Jan żył nie dłużej niż cztery lata. Córka z pierwszej żony to Petronella, która w r. 1575, krótko po 1/I., wyszła za Andrzeja Grabskiego. Córka Anna, była w r. 1595 żoną Jana Prądzyńskiego, zmarła w r. 1624 lub 1625. Zważywszy datę zamęścia i ją należy chyba uważać za urodzoną z Żegockiej.
1. Jerzy, syn Jana i Żegockiej, od Jana Kowalskiego jako stryja i opiekuna Doroty i Anny Kowalskich wydzierżawił w r. 1591 za 150 zł. dobra ich w Jerzykowie p. gnieźn. (P. 955 k. 426v). Od brata Piotra w r. 1593 kupił za 3.000 złp. jego części w Mierzwinie, Gniewkowcu i w pustce Krężoły (P. 1401 k. 35). Jemu i jego braciom Adam Krotoski w r. 1594 zapisał dług 560 zł. (N. 162 k. 572, 594). Spisywał w r. 1594 wzajemne dożywocie z żoną Jadwigą Kociuską (P. 1401 k. 244v), wdową 1-o v. po Janie Kowalskim (P. 970 k. 733, 733v). Asystował w r. 1595 wraz z bratem Stanisławem siostrze Annie zamężnej Prądzyńskiej przy kasowaniu przez nią oprawy na Prądnie i Jagodnie (P. 963 k. 846). Żył jeszcze w r. 1603 (B. 48 k. 583). W r. 1615 Jadwiga była już wdową (B. 118 k. 54). Z córek ich, Barbara pod imieniem Apolinary była w r. 1615 klaryską w Gnieźnie (B. 57 k. 146). Żyła długo i w r. 1663 prawa swe do spadku po siostrze rodzono-wujecznej, Jadwidze z Kociuskich Zaleskiej, podsędkowej ziemskiej, cedowała Janowi Boruckiemu (G. 84 k. 31). Jadwiga, w latach 1615-1621 żona Wojciecha Będkowskiego. Anna, w latach 1615-1618 jeszcze niezamężna (B. 50 k. 152, 57 k. 146), w r. 1621 żona Andrzeja Boruckiego. Jadwiga i Anna dziedziczyły po rodzicach części w Mierzwinie, Krężołach i Sowinach p. inowrocł. (P. 1004 k. 1583v, 1007 k. 219v; B. 50 k. 152).
2. Stanisław, syn Jana i Żegockiej, wspomniany obok braci w r. 1591 (B. 19 k. 83), żył jeszcze w r. 1603 (B. 48 k. 583). Mąż Polikseny Balińskiej, córki Marcina i Magdaleny Grudzińskiej (B. 24 k. 199, 48 k. 632), żyjącej jeszcze w r. 1604 (B. 119 k. 117, 121). Oboje już nie żyli w r. 1609 (P. 153 k. 1026v). Ich synowie, Jan i Stanisław. Z córek, Elżbieta wspomniana w r. 1604 (B. 48 k. 632), chyba już nie żyła w r. 1609. Jadwiga, niezamężna w r. 1609, a chyba i w r. 1613 (B. 24 k. 199, 117 k. 60, 95), ale jeszcze tego samego roku żona Andrzeja Modliszewskiego, który żył jeszcze w r. 1633, była wdową w latach 1638-1660. Dorota, w latach 1622-1651 żona Jana Buszkowskiego, nie żyła już w r. 1660.
1) Jan, syn Stanisława i Balińskiej, wspomniany w r. 1607 (B. 24 k. 89), od brata Stanisława kupił w r. 1612 za 6.000 zł. spadłe po rodzicach części w Gniewkowcu (N. 223 k. 536). Kwitował w r. 1621 swego stryjecznego brata Stefana, syna Krzysztofa, z 400 zł. (P. 1007 k. 363v). Części w Gniewkowcu t. r. sprzedał wyderkafem za 2.000 złp. Wojciechowi Bądkowskiemu (P. 1412 k. 872). Uczestniczył w r. 1623 w popisie szlachty powiatu kcyńskiego (Kc. 19 k. 172). Mąż Elżbiety Trzcińskiej, córki Wojciecha i Barbary z Kosmowskich, w imieniu własnym i tej żony kwitował w r. 1625 z 5.000 złp. wyderkafu Bożejewic i Bożejewiczek małżonków Niemojewskich (Kc. 19 k. 521v, 580, 1078). Od Stanisława Przysieckiego w r. 1626 kupił za 2.000 zł. jezioro Panewkę w Kołozębiu p. kcyń. (P. 1415 k. 295), a w r. 1627 oboje z żoną od Anny z Nadborowa, wdowy po Marcinie Łagiewnickim, nabyli wyderkafem za 5.000 złp. Dobrelewo w p. kcyń. (ib. k. 869v), zaś w r. 1630, również wyderkafem, za 6.800 zł. od Hieronima Dąmbskiego Smarzykowo w p. kcyń. (N. 223 k. 862). Trzymają wyderkafem w sumie 6.000 zł. od Mikołaja Jezierskiego Szczepice w p. kcyń., otrzymał od niego w r. 1634 dopisanie do tej sumy 840 zł., które Jezierskiemu był dopłacił (N. 223 k. 1014v). Jako brat rodzony bezpotomnie zmarłego Stanisława w r. 1637 dawał pewne zobowiązanie spadkobiercom małżonków Stanisława Sobiejuskiego i Katarzyny z Balińskich (Kc. 128 k. 98). Skwitowany t. r. z 1.000 złp. przez siostrę Dorotę zamężną Buszkowską (G. 80 k. 254), zaś w r. 1639 mianowany przez szwagra Buszkowskiego jednym z opiekunów ich dzieci (ib. k. 624v). W latach 1630-1644 trzymał wyderkafem Szczepice i części w Suchorężcu od Mikołaja Jezierskiego (P. 1421 k. 748v). Dzierżawca Modliszewa w r. 1645 (LB Św. Trójca, Gniezno), nie żył już w r. 1659 (N. 227 k. 419), a w r. 1660 owdowiała Elżbieta z Trzcińskich z jednym synem Wojciechem oraz córkami. Marianną, żoną Jana Stołężyńskiego i Jadwigą Zofią, żoną Krzysztofa Pawłowskiego, skwitowała z 1.500 zł. Władysława Żeromskiego (N. 227 k. 536). Wdowa żyła jeszcze w r. 1664, kiedy to wraz z synem Wojciechem kwitowała Jadwigę z Baranowskich Gralewską z 600 zł., zapisanych jej w r. 1659 przy okazji kontraktu o dzierżawę Stępuchowa (Kc. 130 k. 368v; N. 227 k. 419). Obie wspomniane wyżej córki były już mężatkami 1658.25/X. r. Było więcej dzieci Jana i Trzcińskiej, ale najwidoczniej pomarły młodo te: Wawrzyniec, ur. w Szczepicach, ochrzcz. 1630.12/VIII r., Maciej, ur. tamże, ochrzcz. 1639.7/III r., Stanisław, ur. tamże, ochrzcz. 1640.23/VII. r. (LB Kcynia), Jan, ur. w Modliszewie, ochrzcz. 1645.6/XI. r. (LB Św. Trójca, Gniezno), Dorota, ochrzcz. 1630.16/III. r. (LB Góra k. Żnina), niewątpliwie zmarła dzieckiem bo druga Dorota, ur. w Szczepicach, ochrzcz. 1635.17/VIII. r. (LB Kcynia).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
527528529530[531]532533534535
