Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
532533534535[536]537538539540
Mierzewscy - Mliccy
Felicjan (Feliks), syn Jana Chryzostoma i Siemiątkowskiej, jak widzieliśmy, w r. 1759 był jeszcze niemowlęciem. Nie żył już w r. 1783 a przysądzona mu przez kompromis z r. 1759 suma 3.032 zł. przypadła siostrom, Brochockiej i Winklewskiej (G. 110 k. 154).
(II) Walenty, syn Wawrzyńca i Płaczkowskiej, nieletni w r. 1731 (P. 1235 k. 73v), umarł między r. 1744 a 1750 (I. Kal. 181/184 k. 220v; I. Kon. 78 s. 450). Żoną jego była Franciszka Bronikowska, córka Andrzeja i Teresy z Ostrowskich, która w r. 1743 zawierała kompromis z ojczymem swym Wojciechem Rudnickim i z przyrodnim rodzeństwem z niego pochodzącym o ruchomą i nieruchomą fortunę we wsi Częstkowo (I. Kon. 77 k. 317). Oboje małżonkowie spisywali w r. 1744 wzajemne dożywocie (I. Kal. 181/184 k. 220v). Będąc już wdową swoje prawa do części Częstkowa i do sum na wsiach spadłych po matce cedowała w r. 1751 Józefowi Raczkowskiemu (I. Kon. 78 s. 484). Była już w r. 1756 2-o v. żoną Stanisława Ożarowskiego. Oboje procesowali się wtedy z Tadeuszem Woyniczem, któremu Franciszka wydzierżawiła była na trzy lata sołectwo we wsi Wyrowo koło Stawiszyna (Rel. Kal. 163/164 s. 2045). Trwał ów proces jeszcze w r. 1759 (ib. 172/173 s. 1486). Wdowa i po tym drugim mężu 1778 r. (Py. 160 k. 93v), żyła jeszcze w r. 1780 (P. 1357 k. 380). Synowie Józef i Rafał. Józef, ur. ok. 1753 r., a ceremonii chrztu dopełniono dopiero 1760.28/IX. r. nad dzieckiem mającym około siedmiu lat (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Jego opiekunem był w r. 1763 Ignacy Jagniątkowski, chorąży podlaski, mąż Doroty M-ej, której stosunku do Walentego M-go nie znam (P. 1336 k. 51). Tego Jagniątkowskiego skwitowała w r. 1780 Franciszka, matka Józefa M-go (P. 1357 k. 380), chyba więc ten jej syn wtedy już nie żył. O Rafale wzmianka z r. 1782 jako o asystującym przy transakcji siostrze Zofii. Marcjanna, niezamężna, mianowała w r. 1782 plenipotentem swym siostrzeńca Broniewskiego (I. Kon. 82 k. 302). Wreszcie Zofia, zrazu za Antonim (Maciejem?) Broniewskim, 2-o v. żona "uczciwego: Józefa Knapińskiego, posiadaną przez nią sumę 1.380 złp., zabezpieczoną na częściach Chlebowa i Solna w p. radziej., obecnie należących do Kazimierza Rybińskiego, cześnika brzeskiego kujawskiego, cedowała w r. 1782 swemu synowi, Maciejowi Broniewskiemu (I. Kon. 82 k. 301).
II) Stanisław, syn Bartłomieja i Porczyńskiej, wspomniany w r. 1648 (P. 173 k. 362), wraz z bratem ks. Piotrem, a także w imieniu brata Wojciecha w r. 1652 zastawił wieś Lutom w p. pozn. za 20.000 złp. Jadwidze Dziekczyńskiej, wdowie po Andrzeju Pierskim (P. 1064 k. 1020v). Chyba był identyczny ze Stanisławem M-im, który na elekcję w r. 1669 udawał się pod chorągwią Adama Czarnkowskiego, starosty osieckiego (P. 196 k. 488). Umarł po r. 1697 (P. 1134 V k. 25). Jego pierwszą żoną była w r. 1661 Katarzyna z Radomicka Daleszyńska, wdowa 1-o v. po Pawle Mąkowskim (P. 186 k. 384), która już nie żyła w r. 1677 (Ws. 73 k. 145v, 146; P. 1116 XI k. 18). Drugą jego żoną była Katarzyna Sartawska (P. 1238 k. 85v). Z Daleszyńskiej byli synowie: Franciszek bezpotomny, Szymon, o którym niżej, Marcin i Stanisław. Ten ostatni występował w r. 1682 jako współspadkobierca zmarłego bezpotomnie brata Franciszka (P. 1105 IX k. 124), a sam żył jeszcze w r. 1688 (P. 1116 XI k. 18). Była też córka Zofia, wydana przed r. 1678 za Łukasza Cieleckiego, zmarła po r. 1697. Całe to rodzeństwo w r, 1671 otrzymało od Jana Daleszyńskiego działającego w imieniu swych synów, Franciszka i Andrzeja, cesję sumy zapisanej ongiś przez Wojciecha Gułtowskiego żonie (P. 1105 XII k. 20v). Z Sartawskiej, miał Stanisław syna Kazimierza.
(I) Szymon, syn Stanisława i Daleszyńskiej, współspadkobierca brata Franciszka 1682 r. (P. 1105 IX k. 124), zawierał w r. 1686 z Maksymilianem Miaskowskim, kasztelanicem santockim, kontrakt biorąc od niego na rok w dzierżawę pod zakładem 3.000 zł. wieś Brzyskorzystew p. kcyń. (P. 1111 III k. 8v). Z Janem Baranowskim i jego bratem, ks. Wojciechem, kwitował się w r. 1690 z kontraktu dzierżawy wsi Sierniki i Tupadły (Kc. 132 k. 569v). Już nie żył w r. 1723 (P. 1194 k. 4v). Żoną jego, zaślubioną przed r. 1695, była Anna Kąsinowska, która w r. 1732 już nie żyła (P. 1236 k. 17v). Synowie: Stanisław, Tomasz, Franciszek i Wojciech. Ten ostatni ochrzcz. w maju 1695 r. (LB Strzelno), zapewne zmarł dzieckiem. Córka Marianna, w r. 1732 żona Jana Żórawskiego.
1. Stanisław, syn Szymona i Kąsinowskiej, dzierżawca Wrześni w r. 1716, wespół z żoną nabył t. r. wyderkafem od Kazimierza Niegolewskiego, starosty pobiedziskiego, wieś Kuślino w p. kośc. (P. 1150 k. 86v). Od Kazimierza Dąmbskiego, plenipotenta króla Stanisława Leszczyńskiego i jego żony, za kontraktem z 1736.12/XII. r. kupił w r. 1737 za 80.000 złp. wieś Lutom Wielki w p. pozn. (Kośc. 319 s. 132). Zastawny posesor Gnina w p. kośc., skwitował w r. 1748 dziedziczkę tej wsi, Rozalię z Czapskich Czapską, podskarbinę ziem pruskich (P. 1293 k. 23). Oboje z żoną w r. 1748 skwitowani z 20.000 złp. z dóbr rodzicielskich przez córkę Katarzynę, zamężną Wierusz Kowalską (P. 1292 k. 133), i takiejże sumy przez córkę Wiktorię, zamężną Łaszczyńską (P. 1293 k. 141). Sam Stanisław będąc chorym przez zięcia Macieja Kowalskiego jako plenipotenta dobra Lutom Wielki w r. 1752 sprzedał za 80.000 złp. Henrykowi hr. Brühlowi, pierwszemu ministrowi J.Kr.Mci. Był wtedy Stanisław dziedzicem Sokolnik Mniejszych (P. 1308 k. 73). Umarł w r. 1756 i 20/III. pochowano go w Szamotułach u Reformatów (Nekr. Reform., Szamot.). Chyba ten sam Stanisław "Odrowąż M.", dziedzic połowy wsi Rudki i części wsi Szczepy w p. pozn., dobra te sprzedał w r. 1738 a 36.000 złp. Janowi Mańkowskiemu (P. 1254 k. 82). Zaślubił Franciszkę Chłapowską, córkę Kazimierza i Konstancji z Mąkowskich, wdowę 1-o v. po Michale Skrzetuskim. Wzajemne dożywocie z nią spisywał w r. 1712 (P. 1283 k. 174). Jej syn z pierwszego męża, Józef Skrztuski, jedyny spadkobierca ojca, skwitował w r. 1734 ojczyma z 4.000 złp. wiana swej matki (P. 1239 k. 77). Umarła ona między r. 1748 a 1756 (P. 1293 k. 141, 1319 k. 105v). Córki ich: Ewa, Katarzyna i Wiktoria. Ewa była w latach 1730-1756 żoną Eustachego Wierusz Kowalskiego, wdowa w r. 1757, umarła w r. 1789 i pochowana w Szamotułach u Reformatów 16/XI. Katarzyna (Katarzyna Kunegunda), ur. we Wrześni, ochrzcz. 1716.31/V. r. (LB Września) wydana przed r. 1737 za Macieja Wierusz Kowalskiego, wdowa w r. 1766, umarła w Śmiełowie 1800.11/V. r., pochowana 16/IV. u Reformatów w Szamotułach. Wiktoria wreszcie, wydana przed r. 1749 za Karola z Werbna Łaszczyńskiego, umarła przed r. 1772. Wszystkie te trzy siostry, dziedziczki po rodzicach Sokolnik Mniejszych, w r. 1756 sprzedały te dobra za 50.900 złp. Łukaszowi Jarochowskiemu (P. 1319 k. 105v).
2. Tomasz, syn Szymona i Kąsinowskiej, w r. 1730 dzierżawca Żydowa (G. 96 k. 254). Wymieniony w r. 1733 obok braci Stanisława i Franciszka (P. 1238 k. 85v). Od Andrzeja i Katarzyny z Kiełpińskich małżonków Dąbrowskich kupił w r. 1736 za 18.000 złp. Karczewo p. gnieźn. (P. 1245 k. 56). Dobra Karczewo i Wygodę sprzedał w r. 1743 za 23.000 złp. Antoniemu Skarbkowi Malczewskiemu (P. 1273 k. 124). Nie żył już w r. 1759 (P. 1237 k. 144v). Jego pierwszą żoną była w r. 1717 Anna Skrzetuska, wdowa 1-o v. po Janie Naramowskim (P. 1151 k. 42), żyjąca jeszcze w r. 1728 (P. 1211 k. 175v). Drugą była zaślubiona 1734.31/I. r. Franciszka Więckowska z Gałęzewa (LC Słomowo, w Parkowie).
3. Franciszek, syn Szymona i Kąsinowskiej, od Antoniego Zakrzewskiego wydzierżawił w r. 1728 na trzy lata za 6.750 zł. Chaławy p. kośc. (Ws. 83 k. 24v) dziedzic Dzierznicy w p. pyzdr., w r. 1749 skwitowany przez Stanisława Pigłowskiego, chorążego czerniechowskiego, i jego brata Sebastiana, z 4.000 złp., które ojciec, zmarły Maciej Pigłowski, miał sobie zapisane w r. 1730 przez Antoniego Bojanowskiego, poprzedniego dziedzica tej wsi (P. 1295 k. 41v). Umarł w r. 1762 (LM Nowemiasto). Jego pierwszą żoną była Aleksandra Łaszczyńska, córka Krzysztofa, wdowa 1-o v. po Aleksandrze Targowskim. Jej ojciec zapisał w r. 1720 M-mu sumę 2.000 złp. na poczet posagu (P. 1199 k. 90v). Wzajemne dożywocie spisywali oboje w r. 1722 (P. 1187 k. 41). W r. 1723 Franciszek odebrał od teścia sumę 1.000 zł., zapisaną sobie w r. 1721 jako dopełnienie posagu (P. 1194 k. 4v), zaś w r. 1725 stanowiące posag żony 3.000 zł. oprawił jej na połowie swoich dóbr (P. 1199 k. 90v). Annę z Dameckich, wdowę po Krzysztofie Łaszczyńskim, skwitował w r. 1727 z prowizji od sumy 1.000 złp., będącej dopełnieniem sumy 5.000 zł. jej posagu (Kośc. 315 s. 116). Aleksandra umarła w r. 1753 i została pochowana 22/V. (Sep. Reform., Pozn). Była bezdzietna. Drugą żoną Franciszka była Katarzyna Balbina Płonczyńska, córka Piotra i Wiktorii z Witowskich, z którą w r. 1754 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1313 k. 68), a więc niewątpliwie pobrali się t. r., nie wcześniej, zważywszy datę śmierci pierwszej żony. Kwitowała Katarzyna swego ojca w r. 1755 z sumy 6.000 złp. z dóbr rodzicielskich (P. 1314 k. 36v). T. r. mąż oprawił jej ową sumę na połowie swoich dóbr (ib. k. 71v). Łaszczyńscy, spadkobiercy pierwszej żony Franciszka, w r. 1776 kwitowali Katarzynę i jej syna Ignacego M-go z zapisów na Dziericy danych ongiś Franciszce (P. 158 k. 541). Katarzyna zmarła w Dzierznicy 1779.30/X. r. (LM Targowa Górka). Oprócz wspomnianego wyżej syna Ignacego była jeszcze i córka, Anna Zofia, która umarła w Dzierznicy 1756.18/XII. r. mając siedem miesięcy (LM Targowa Górka).
Ignacy, syn Franciszka i Płonczyńskiej, może identyczny z ochrzczonym 1754.16/XI. r. Marcinem Ignacym Stanisławem Ksawerym, synem tychże rodziców (LM Targowa Górka). Podkomorzy J.Kr.Mci 1790. (Py. 166 k. 77). Kwitował w r. 1782 Macieja Płonczyńskiego, majora wojsk saskich, z sumy 7.600 zł., zapisanej w r. 1770 (Py. 163 k. 141). Dzierznicę sprzedał w grodzie warszawskim 1790.14/V. r. za 114.000 złp. Onufremu Krzyckiemu (Py. 166 k. 77). Od Józefa Potockiego, krajczego koronnego, w r. 1791 kupił za 75.000 złp. Wolenicę w p. pyzdr. (P. 1368 k. 103v).
(II) Kazimierz, syn Stanisława i Sartawskiej, w r. 1773 roborował skrypt dany Stanisławowi, Tomaszowi i Franciszkowi M-im, braciom rodzonym, swoim zaś bratankom (P. 1238 k. 85v), zaś w r. 1735 skwitował owych bratanków z 2.500 złp. (P. 1240 k. 64). Dziedzic części Gorazdowa, umarł 1758.24/I. r. (LM Sokolniki). Z żoną Anną Trzebińską, córką Tomasza i Franciszki ze Strzeleckich, w r. 1736 spisywał wzajemne dożywocie (I. Kal. 171/173 s. 349). Po śmierci Kazimierza poszła ona 2-o v. za Józefa Głowackiego, a w r. 1773 synowi swemu z pierwszego męża, Tomaszowi M-mu, cedowała 230 zł. z sumy 1.230 zł., zapisanej na Koszutach, wsi dziedzicznej Kazimiera Zabłockiego (Ws. 96 k. 47v). Będąc wdową i po drugim mężu, w r. 1782 sumę na Koszutach scedowała swym synom, Jakubowi i Janowi Nepomucenowi M-im (P. 1359 k. 291). Prócz wspomnianych wyżej trzech synów, Tomasza, Jakuba i Jana Nepomucena, były i córki. Z nich, Aniela 1777.25/XI. r. w Granowie zaślubiła Józefa Kosickiego, oboje żyli jeszcze w r. 1804. Elżbieta była w r. 1781 niezamężna (Ws. 100 k. 123v).
1. Tomasz, syn Kazimierza i Trzebińskiej, ur. w Gorazdowie, ochrzcz. 1745.9/I. r. (LB Sokolniki k. Wrześni), żył jeszcze w r. 1774 (P. 1351 k. 251v).
2. Jakub, syn Kazimierza i Trzebińskiej, chorąży regimentu łanowego wojsk koronnych, do sprawy toczonej z Bystrami, Narzymskimi i Piwnickimi, z tytułu spadku po babce Katarzynie z Sartawskich M-ej, wyznaczył w r. 1781 plenipotentem brata Jana Nepomucena (Ws. 100 k. 123v). Żył jeszcze w r. 1782 (P. 1359 k. 291).
3. Jan Nepomucen, syn Kazimierza i Trzebińskiej, w powyższej sprawie plenipotent zarówno brata Jakuba jak i siostry Kosickiej (P. 1358 k. 176). Ożenił się 1788.6/I. r. z Aleksandrą Koźmińską, córką Franciszka i Heleny Lossowa (LC Czempin). Ich syn Piotr Bonawentura Wincenty Ludwik, ur. 1795.29/VI. r. w folwarku Wrotycz, posesji rodziców Aleksandry (LB Szczury-Górzno).
III) Piotr Paweł, syn Bartłomieja i Porczyńskiej, był już w r. 1648 księdzem (P. 173 k. 362). Kanonik włocławski i scholastyk poznański w r. 1659 (Ws. 56 k. 951v), kustosz włocławski, dziekan kruświcki, instalowany 1666.22/II. r. na poznańską kanonię doktoralną fundi Strudzieniec (Install., s. 111). Wespół z Wojciechem i bratem stryjecznym Andrzeje, oskarżony przez Annę Biernacką, wdowę po Wojciechu Grzybowskim, i przez jego syna Macieja Grzybowskiego o zabójstwo tego Wojciecha i zagarnięcie jego mienia (P. 196 k. 8). Biskup marochienski, sufragan włocławski i pomorski, konsekrowany w r. 1679 (Estr. XXII s. 490). Miał też kanonię poznańską fundi Rogoźno, lecz z niej zrezygnował w r. 1685, kiedy otrzymał archidiakonię śremską, na którą instalowany 14/X. (Install., s. 120). Umarł przed 1693.23/II. r., kiedy z archidiakonię instalował się następca (ib., s. 123).
II. Łukasz, syn Jana i Piotrowskiej, z sejmiku relacyjnego 1659 r. wyznaczony na rewizora dóbr Rzeczypospolitej, duchownych i świeckich, zrujnowanych przez wojnę, do powiatów poznańskiego i wałeckiego (P. 183 k. 101). Sejmik 1661 r. wyznaczył go do komisji dla odbierania rachunków od poborców (P. 187 k. 190). Towarzyszył w r. 1622 swej siostrze Annie, zamężnej Poniatowskiej, przy transakcji (P. 1413 k. 121v). Wespół z braćmi Bartłomiejem i Janem od ojca w r. 1626 dostał części wsi Rudki i pustek Szczepy (P. 1415 k. 535v), jednocześnie zaś od brata Bartłomieja nabył za 4.000 złp. jemu przypadłe części w tych wsiach (ib. k. 540). Nabywszy od tegoż brata wyderkafem za 11.000 zł. Sokolniki Mniejsze, wydzierżawił mu w r. 1628 tę wieś (Ws. 41 k. 247). T. r. również i od brata Jana kupił za 3.000 złp. jego części w Rudkach i Szczepach (Ws. 206 k. 262), a jednocześnie wespół z tym bratem ich części w Sokolnikach Mniejszych sprzedał za 10.000 złp. bratu Bartłomiejowi, nabywając od niego zaraz potem całą tę wieś wyderkafem za 11.800 złp. (ib. k. 263, 268v). Wtedy też sprzedał Bartłomiejowi za sumę 10.000 złp. części w Rudkach i Szczepach, odziedziczone po ojcu i skupione od braci (ib. k. 264v). Wespół z żoną nabył wyderkafem w r. 1629 od Krzysztofa M-go Wolicę Pustą i Stramice (P. 1416 k. 656v). T. r. znów wraz z żoną od Krystiana Marszawskiego nabył wyderkafem za 9.000 złp. częsi Pakosławia i całe Turowo w p. pozn. (P. 1418 k. 81v). Wolicę pustą oboje małżonkowie za taką sumę w r. 1637 nabyli wyderkafem od Macieja Manieckiego (P. 1419 k. 202v). Od Anny z Czacza Gajewskiej Łukasz w r. 1635 nabył wyderekafem za 11.500 złp. Sródkę, Pakawie, Orle i Głuchowo (P. 1418 k. 452v). Ponowił ów wyderkaf w r. 1638 za sumę 11.000 złp. (P. 1419 k. 485) i jeszcze raz od syna tej Anny, Wojciecha Gajewskiego, w r. 1640 za 15.000 złp. (P. 1420 k. 109). Wespół z żoną od Krzysztofa Ponieckiego w r. 1641 kupił za 10.600 złp. połowę Wierzchaczewa w p. pozn. (P. 1420 k. 612v). Umarł w r. 1661, po 28/III. (P. 186 k. 121v, 187 k. 190). Żoną jego była Anna Gorzeńska, córka Melchiora i Jadwigi Domasławskiej, której w r. 1625 oprawił posag 3.000 złp. (P. 1415 k. 182v). Spadkobierczyni swej matki, która była 1-o v. żoną Jana Obodowskiego, w r. 1638 części Pożarowa Wielkiego w p. pozn., odziedziczone po niej, sprzedała za 4.000 złp. stryjowi Andrzejowi Gorzeńskiemu, zaś te części w owej wsi, które jej ojciec kupił był od braci Ponińskich, sprzedała za 3.000 złp. siostrze swej (z innej matki) Urszuli, żonie Adama Sławianowskiego (P. 1419 k. 902v, 904v). Od tej siostry odkupił części Pożarowa w r. 1644, płacąc 4.750 złp. (P. 1421 k. 999). Te części w r. 1645 sprzedała za 4.750 złp. Stanisławowi Rosnowskiemu, jak również i te, które odziedziczyła po stryju Andrzeju Gorzeńskim, za 6.000 złp. (P. 1422 k. 441, 443). Już nie żyła w r. 1676 (P. 1427 k. 605). Synowie: Franciszek, Andrzej, Ignacy, Krzysztof Jan i Marcjan. Ten ostatni, ur. w Śródce 1638.15/III. r. (LB Chrzypsko), chyba umarł dzieckiem. Córka, Franciszka, niezamężna w r. 1666 (P. 1864 k. 13), poślubiła w r. 1676 Maksymiliana Chudzyńskiego, umarła przed r. 1701.
I) Franciszek, syn Łukasza i Gorzeńskiej, był pozywany w r. 1661 wespół z braćmi przez stryjeczne ich rodzeństwo, dzieci Bartłomieja z racji opieki, jaką nad nimi sprawował zmarły Łukasz M. (P. 186 k. 121v). Z braćmi Ignacym i Krzysztofem a też w imieniu brata, ks. Jana, części Wierzchaczewa w p. pozn., przeprowadzając działy w r. 1666, sprzedali za 2.400 złp. bratu Andrzejowi (P. 1864 k. 13v). Franciszek temu bratu sprzedał również w r. 1675 swoją część kamienicy w Poznaniu przy ulicy Psiej (P. 1427 k. 94v). Przez 15 tygodni chorował na suchoty i umarł w Wijewie 1683.28/V. r. (LM Brenno).
II) Andrzej, syn Łukasza i Gorzeńskiej, komornik ziemski poznański 1675 r. i sędzia kapturowy poznański t. r. (P. 1427 k. 94v), podsędek ziemski poznański, przysięgał na ten urząd 1679.27/XI. r. (P. 789 k. 190), sędzia ziemski poznański 1691 r. (P. 1122 VII k. 79). Jak już widzieliśmy, od braci w r. 1666 kupił za 2.400 zł. ich części w Wierzchaczewie. Obwiniany w r. 1669 o współudział w zabójstwie Wojciecha Grzybowskiego (P. 196 k. 8, 10v, 12v), sam z kolei pozywał t. r. Grzybowskich o to, iż kiedy wracał do Wierzchaczewa z Kąsinowa, od swego szwagra Hieronima Naramowskiego, gdzie spędzał Boże Narodzenie, i w miasteczku Kazimierzu spotkał stryjecznego brata, ks. Piotra M-go, kustosza włocławskiego, ci Grzybowscy napadli potem na drodze na nich obu (ib. k. 10v). Kamienicę w Poznaniu przy ulicy Psiej, odziedziczoną po ojcu i skupioną od braci, sprzedał w r. 1675 za 2.200 złp. Wojciechowi Brezie, staroście nowodworskiemu, i żonie jego Annie Konstancji z Weiherów (P. 1427 k. 94v). Połowę Wierzchaczewa w p. pozn. w r. 1676 sprzedał za 30.000 złp. Mikołajowi Kowalewskiemu i żonie jego Bogumile Skarszewskiej (P. 1109 III k. 7, 1427 k. 1003). Zawierał t. r. z Marianną Naramowską, wdową po Wojciechu Chudzyńskim, i z jej synami kontrakt pod zakładem 6.000 złp., wydając za jej syna Maksymiliana Chudzyńskiego swoją siostrę Franciszkę (P. 1194 k. 327), która t. r. skwitowała go z 3.000 złp. (ib. k. 920). Od Kazimierza Gałęskiego, podstolego wschowskiego, w r. 1682 kupił za 70.000 złp. Strykowo i Sapowice oraz pustkę Kroślina w p. kośc. (P. 1104 k. 347). Od ks. Bogusława Leszczyńskiego, opata czerwińskiego i proboszcza płockiego, działającego w imieniu własnym i brata Rafała, chorążego koronnego, kupił w r. 1684 za 93.000 złp. wsie Wilkowo i Smyczynę Wielką i Małą w powiatach kościańskim i wschowskim (P. 1107 VI k. 8, 1109 I k. 4v). Dokupił jeszcze od Wojciecha i Rafała Karśnickich, braci, części w Wilkowie Niemieckim (P. 1432 k. 273v). Umarł 1693.18/VIII. r. i pochowany został w Poznaniu (LM Wilkowo Niem.). Jego pierwszą żoną była Teresa Naramowska, córka Adama i Krystyny z Bielejewskich, którą poślubił w domu jej matki w Śmiłowie 1658.3/III. r. (LC Szamotuły). Maż oprawił jej w r. 1663 na poczet posagu 3.000 złp. odebraną od jej braci sumę 1.500 złp. (P. 1076 k. 467, 1424 k. 292v), zaś w r. 1665 znowu 1.500 złp. (P. 1863 k. 171v, 1425 k. 897v). Po skasowaniu pierwotnej oprawy na Wierzchaczewie (wobec sprzedaży tej wsi) oprawę posagu 4.500 złp. przeniósł żonie w r. 1676 na połowę dóbr (P. 1427 k. 1068v). Żyła ona jeszcze w r. 1691 (P. 1122 VII k. 79). Andrzej drugiej swej żonie, Katarzynie Urbanowskiej, córce Stanisława i Barbary z Kurowskich, oprawił w r. 1693 posag 6.000 złp. na częściach Wilkowa Niemieckiego (P. 1432 k. 273v). Ta Katarzyna w r. 1694 była już 2-o v. żoną Stanisława Modlibowskiego, cześnika wschowskiego (P. 1128 XIII k. 28v). W r. 1698 wdowa i po tym mężu (Ws. 153 k. 34), poszła po raz trzeci za Jana Trzebickiego, kasztelanica spicimirskiego, z którym wzajemne dożywocie spisywała w r. 1701 (P. 1140 V k. 32v). Czwartym jej mężem był w r. 1710 Andrzej ze Skoków Rożnowski (P. 1145 k. 153). Była znów wdową w r. 1717 (I. Kon. 73 k. 419), a żyła jeszcze w r. 1719 (P. 1170 k. 67). Z Naramowskiej były trzy córki: Krystyna, Anna i Jadwiga. Krystyna poszła najpierw za Hieronima Kwileckiego, a 2-o v. w r. 1682, krótko po 7/IX., za Kazimierza Romiejewskiego, wojskiego wschowskiego. Umarła przed r. 1694. Anna była w r. 1685 żoną Przecława Potockiego, łowczego kaliskiego, późniejszego kasztelana rogozińskiego, umarła między r. 1725 a 1742. Jadwiga była 1-o v. w r. 1690 żoną Floriana Zdzychowskiego, łowczego poznańskiego, a 2-o v. w r. 1697 Franciszka Skaławskiego, podczaszego poznańskiego, potem kolejno chorążego poznańskiego i kasztelana gnieźnieńskiego, zmarła między r. 1733 a 1741. Na córki Andrzeja, Annę, Jadwigę i potomstwo zmarłej już Krystyny, spadł cały majątek ojcowski. Działy między nimi zostały przeprowadzone w r. 1693, zaraz po śmierci ojca. Annie Potockiej dostały się Strykowo i Sapowice, przy czym odkupiła też części w tych wsiach od dzieci zmarłej Krystyny. Jadwiga wzięła Wilkowo i Smyczynę (P. 1128 XIII k. 2v, 1152 k. 6v).
III) Ignacy, syn Łukasza i Gorzeńskiej, wspomniany w r. 1661 (P. 186 k. 121, 1072 VI k. 308). Wespół z braćmi, Franciszkiem i Krzysztofem, sprzedał w r. 1666 za 24.000 złp. części Wierzchaczewa bratu Andrzejowi, o czym już była mowa. Nie żył w r. 1675 (P. 1427 k. 94v).
IV) Krzysztof, syn Łukasza i Gorzeńskiej, ur. w Pakosławiu, ochrzcz. 1634.17/IX. r. (LB Brody), w obozie pod Parkanami mianowany 1683.22/X. r. pisarzem ziemskim wschowskim (Ws. 149 k. 123v). Dzierżawił w r. 1687 od Łukasza i Zygmunta, braci Naramowskich, Czarnotki, Ociosnę i Kępę w p. pyzdr. (P. 1113 IV k. 58), a w r. 1689 od Rafała Leszczyńskiego, wojewody poznańskiego, nabył na trzy lata wyderkafem za 40.000 złp. Przybyszewo i Ogrody w ziemi wschowskiej (P. 1117 V k. 17) i t. r., również wyderkafem, od Łukasza Gajewskiego, kasztelana santockiego, za 20.000 złp. Przysiekę Polską w p. kośc. (P. 1432 k. 107). Umarł krótko przed 1694.16/VI. r., kiedy to dokonano elekcji jego następcy na urzędzie pisarskim (Ws. 157 k. 39v). Jego pierwszą żoną była w r. 1666 Anna Borkowska (P. 1864 k. 13v), drugą, w r. 1672, Kunegunda Bułakowska, córka Andrzeja i Anny z Kierskich, której w r. 1673 oprawił 2.000 złp. posagu (P. 1426 k. 558). Kunegunda, będąc już wdową, wespół z synem Andrzejem, w r. 1694 kupiła Sady i Chyby za 82.000 złp. od Przecława Potockiego, łowczego kaliskiego (P. 1128 XIII k. 50, 56v). Wyszedłszy 2-o v. za Wojciecha Giżyckiego, w r. 1698 pozywała tego swego syna (P. 255 k. 220). Dożywocie wzajemne z drugim mężem spisywała w r. 1699 (P. 1137 X k. 1v). Będąc już wdową i po Giżyckim, w r. 1713 zawierała kontrakt ze swym synem Andrzejem M-im (Kośc. 311 s. 6). Z Bułakowskiej byli synowie, Józef i Andrzej, córki: Apolonia, Helena i Łucja Anna. Ta ostatnia, ochrzcz. 1672.27/XII. r. (LB Kościan), zapewne młodo zmarła. Apolonia była 1-o v. w r. 1698 żoną Kazimierza Łukomskiego, 2-o v. w r. 1712 Zygmunta Rudnickiego, wdowa po nim w r. 1718, wyszła 3-o v. w r. 1723 za Marcina Swinarskiego, umarła między r. 1733 a 1738. Helena poślubiona najpierw, przed r. 1700, Andrzejowi Potockiemu, żyła z nim jeszcze 1722 r., poszła 2-o v. przed r. 1725 za Piotra Grabskiego, zmarłego między r. 1736 a 1738, 3-o v. w r. 1741, krótko po 27/X. poślubiła Józefa Leona Rutkowskiego, wojskiego, potem sędziego ziemskiego dobrzyńskiego, umarła między r. 1753 a 1765.
(I) Józef, syn Krzysztofa i Bułakowskiej, pod imieniem Jacka dominikanin w Poznaniu w r. 1694 (P. 1127 I k. 52).
(II) Andrzej, syn Krzysztofa i Bułakowskiej, jako spadkobierca ojca w r. 1694 występował w imieniu własnym i sióstr (P. 1127 II k. 106v), a, jak już widzieliśmy, t. r. wspólnie z matką nabył wsie Sady i Chyby. Wypłacił szwagrom, Kazimierzowi Łukomskiemu w r. 1698 w posagu za siostrą Apolonią 6.000 złp. (P. 1134 V k. 107v), i Andrzejowi Potockiemu w r. 1699 w posagu za siostrą Heleną 8.000 złp. (P. 1137 VIII k. 80v). Chyby sprzedał w r. 1700 za 32.750 złp. Władysławowi Suchorzewskiemu (P. 1138 I k. 164), zaś Sady t. r. za 56.000 złp. Stanisławowi Nieżychowskiemu (ib. VII k. 20). Niedługo potem, ale wciąż t. r. od Zofii Anny z Czarnkowskich Opalińskiej, kasztelanowej poznańskiej, wziął w zastaw na jeden rok za 30.000 złp. Milino w p. kośc. (P. 1139 XI k. 80v). Jako zastawny posesor Milina i Kłodziska występował jeszcze w r. 1713 (P. 290 k. 224v). W r. 1701 od żony swej, Zofii Ninińskiej, wdowy 1-o v. po Janie Goreckim, pisarzu grodzkiemu nakielskim, i od dzieci jej z pierwszego małżeństwa, to jest od Jana, Heleny zamężnej Chudzyńskiej, Zofii zamężnej Zabłockiej, Franciszki i Urszuli panien, nabył wsie Strzeszyn, Strzeszynek i Złotniki koło Poznania (P. 282 II k. 298). Protestował w r. 1712 przeciwko posesorom tych wsi (Z. T. P. 30 k. 1003). Umarł w r. 1718 (A. B. Pozn., W. 58) bezpotomnie i jego spadkobierczyniami były siostry, Helena, wtedy zamężna Potocka, i Apolonia, wówczas wdowa po Rudnickim. Jako dziedzic Strzeszyna, Strzeszynka i Złotnik występował jednak t. r. pasierb Andrzeja Jan Gorecki (P. 1157 k. 137). Chyba więc transakcja z r. 1701 miała charakter wyderkafu? W r. 1701 żoną Andrzeja była Zofia Ninińska (P. 1140 VI k. 71, 72). T. r. oboje małżonkowie kwitowali się wzajemnie z inwentarzy (Ws. 77 IV k. 3v). Zofia w r. 1733 chorowała obłożnie w Jarząbkowie (P. 1238 k. 112v) ale żyła jeszcze w r. 1736 (I. Kal. 171/173 s. 31).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
532533534535[536]537538539540
