Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[660]

Nabielscy - Nieniewscy
Napruszewscy h. Grzymała Odm.
(I) Piotr, syn Marcina i Rossoskiej, dziedzic Sobótki Wielkiej w części odziedziczonej po matce, w części, jak widzieliśmy, nabytej w latach 1613 i 1617 od ojczyma Myszczyńskiego. Na połowie części tych dóbr, należnych z działu z bratem Adamem, w r. 1617 oprawił posag 2.500 zł. żonie Zofii z Łokieńska Zdrowskiej, córce Prokopa i Magdaleny z Przytocznicy Niesołowskiej (ib. k. 95v, 10 k. 426v). Połowę macierzystej części w Wielkiej Sobótce, kupioną od ojczyma, w r. 1619 sprzedał za 550 zł. bratu Adamowi (ib. 9 k. 250). Oskarżony t. r. o to, iż jadącego przez Sobótkę do Piwonic Jana Bielickiego zaprosił do dwpru i tam wraz ze swym wspólnikiem Stanisławem Droszewskim zastrzelił go (Py. 140 k. 322). Zofia Zdrowska z siostrami rodzonymi i przyrodnią w r. 1626 części we wsi Karski Podleśne sprzedała za 3.000 zł. Marcinowi Bielczewskiemu (R. Kal. 10 k. 426v). Skwitowana w r. 1633 z 12 zł. przez Adama Dobrzyckiego jako kuratora szpitala w Dobrzycy (I. Kal. 99b s. 1154). Sumę 100 zł., cedowaną sobie przez Jana Biernackiego, cedowała w r. 1636 Andrzejowi Dzięczyńskiemu (I. Kal. 102 s. 763). T. r. skwitowała szwagra Adama N-go z 4.000 zł. posagowych, zapisanych jej przy sprzedaży części Sobótki (ib. s. 836). Kwitowała w r. 1644 owdowiałą bratową Dorotę z Kołaczkowskich 2-o v. Zadorską z prowizji rocznej od sumy 3.000 złp. (ib. 110a s. 775). Piotr od Anny Poklateckiej 1-o v. Cieleckiej, 2-o v. obecnie żony Stanisława Pogorzelskiego, kupił w r. 1644 za 10.000 złp. część Poklatek p. pyzdr. (Z. T. P. 29 s. 2086). Wraz z synami: Marcinem, Andrzejem, Piotrem i Aleksandrem oraz córką Katarzyną, pozywał w r. 1647 Andrzeja Drogoszewskiego, męża innej swej córki, Jadwigi, już zmarłej, o jej posag oprawiony na Drogoszewie w p. kośc. (P. 172 k. 148v). Zofia Zdrowska w r. 1647 kwitowała Marka, Franc., Jana i Ant. N-ch, bratanków Piotra dziedziców Sobótki z prowizji roczocznej od sumy 3.000 złp. (I. Kal. 113 s. 205). Żył chyba jeszcze ów Piotr w r. 1649 (P. 1424 k. 321), nie żył zaś z pewnością w r. 1650 (R. Kal. 14 k. 100). Owdowiała Zofia Zdrowska w r. 1655 kwitowała Jana Niewiarowskiego, dziedzica Bronczyna ze 100 zł. zapisanych na tej wsi, a odebranych z rąk ks. Stanisława Niewiarowskiego, proboszcza płockiego, sekretarza J.Kr.Mci (I. Kal. 121 s. 488). Tego Jana Niewiarowskiego kwitowała znów w r. 1661 (ib. 125 s. 1264). Spisała w Kaliszu 1665.4/III. r. testament, który t. r. roborowała (ib. 126 s. 178), ale żyła jeszcze w r. 1669 (ib. 129 s. 1226). Synowie Piotra i jej: Marcin, Andrzej, Piotr i Aleksander. Z córek, Katarzyna, jak widzieliśmy, żyła w r. 1647, ale więcej nic o niej nie wiem. Jadwiga była w latach 1633-1635 żoną Andrzeja Drogoszewskiego, nie żyła już w r. 1647. Poza wzmianką z r. 1647 nie wiem też nic więcej o synu Marcinie.

1. Andrzej, syn Piotra i Zdrowskiej, obok ojca posesor Poklatek zabił tam przybyłego z Wierzbięcic Wojciecha Gawareckiego (P. 181 k. 13v). Zobowiązał się w r. 1662 dać dożywocie żonie swej Mariannie Płońskiej (Kośc. 305 k. 139).

2. Piotr, syn Piotra i Zdrowskiej, mąż Jadwigi Kierskiej, córki Macieja, oprawił jej w r. 1649 posag 3.000 złp. (P. 1424 k. 321). Wraz tą żoną t. r. nabył wyderkafem za 5.000 złp. części Sepna w p. kośc. od Macieja Ossowskiego (ib. k. 684v). Obojgu małżonkom w r. 1680 roborował skrypt brat jej Jan Kierski (Kc. 132 k. 55). Piotr kwitował w r. 1682 Kazimierza Gembińskiego, sukkolektora powiatu kościańskiego (Kośc. 306 k. 151). Poklatki w p. pyzdr. w r. 1695 sprzedał za 20.000 złp. synowi Aleksandrowi (P. 1130 IX k. 15). Pochowany w r. 1695 u Reformatów Poznaniu. Chyba to żona jego spoczęła tamże w r. 1693 (Sep. Reform., Pozn.). Synowie, Aleksander i Franciszek. Z córek, Marianna wyszła w Poklatkach w r. 1679 za Franciszka Glińskiego, a nie żyła już w r. 1719. Anna poślubiła 1-o v. 1690.3/IV. r. Mikołaja Cieślińskiego, 2-o v. w Czerlejnie 1695.27/VII. r. Łukasza Nieżychowskiego, była wdową w r. 1713, a jej trzecim mężem był w r. 1715 Jan Władysław Korytowski, po którym wdowa 1729 r., umarła w Poznaniu na Rybakach 1746.5/XII. r., pochowana u Bernardynów. Niewątpliwie córką Piotra, i to chyba najstarszą, była Zofia, która w Poklatkach 1671.17/V. r. szła za Stanisława Borkowskiego, a 2-o v. tamże zaślubiła 1674.3/II. r. Aleksandra Łączkowskiego.

1) Aleksander, syn Piotra i Kierskiej, sędzia deputat na Trybunał Koronny w r. 1718 (P. 1162 k. 63v), nabył, jak już wiemy, Poklatki w r. 1695 od ojca, ale już w r. 1698 dobra te sprzedał za 17.500 złp. Krystianowi Jaskóleckiemu (P. 1135 IX k. 22). Jego żoną była w r. 1703 Katarzyna Korytowska, wdowa 1-o v. po Andrzeju Cieleckim (P. 1143 I k. 1), nie żyjąca już w r. 1708. Wtedy Aleksander, dożywotnik po tej żonie Komornik, Bylina i Gądek w p. pozn., owe Gądki sprzedał wyderkafem na trzy lata za 6.000 złp. Zofii z Kęszyckich Ponikiewskiej (P. 1144 k. 267) i t. r. kwitowa go z 2.000 zł. Władysława Korytowski (ib. k. 331v). Zawierał w r. 1710 kontrakt z pasierbicą Marianna Cielecką i jej mężem Walerianem Korytowskim (P. 1145 k. 155). Drugą żoną Aleksandra była w r. 1717 Franciszka Dachowska, wdowa 1-o v. po Franciszku Dunin Borkowskim, sędzim grodzkim wałeckim, dziedzicu Lubasza, który testament spisywał w r. 1715 (P. 1151 k. 21, 1239 k. 15v). Aleksander, posesor Komornik, żonie tej w r. 1717 zapisał sumę 3.000 złp. odebraną z rąk Andrzeja Dunin Borkowskiego, pułkownika J.Kr.Mci, brata i spadkobiercy sędziego (P. 1151 k. 145). Oboje małżonkowie w r. 1718 spisali wzajemne dożywocie (P. 1162 k. 63v). Manifestował się przeciwko niej w r. 1719 brat jej pierwszego męża, wspomniany pułkownik Borkowski (P. 1171 k. 47v). Aleksander w r. 1720 kupił Uzarzewo, Święcinko i Rajsko od Jana Zaidlica, żonie zaś w r. 1721 cedował sumę (P. 1180 k. 38v). Posesor Padarzewa w r. 1724 (G. 94 k. 360v). Franciszka z Dachowskich nie żyła już w r. 1734, kiedy jako jej jedyna spadkobierczyni występowała siostra Anna, wdowa po Janie Skórzewskim (P. 1239 k. 15v). Dobra Uzarzewo, Święcinko i Rajsko w p. pozn. sprzedał w r. 1736 za 34.000 złp. synowi Felicjanowi (P. 1244 k. 40) Pochowany 1738.27/I. r. (Sep. Reform., Pozn.). Z pierwszej żony syn Felicjan, o którym niżej, i córka Anna, w r. 1721 żona Andrzeja Kęszyckiego, wyszła 2-o v. w Raczkowie 1726.29/X. r. za Stefana Przyłuskiego, umarła w r. 1736 i była chowana w Poznaniu u Reformatów 28/VI.

Felicjan, syn Aleksandra i Korytowskiej, mąż w r. 1724 Marianny Trzcińskiej, córki Franciszka i Teresy Skotnickiej (Kc. 139 k. 271; P. 1256 k. 200v). Od ojca, jak widzieliśmy, w r. 1736 nabył Uzarzewo, Święcinko i Rajsko, ale w r. 1739 nazwany tylko "posesorem" Uzarzewa (LC Smogulec), a faktycznie dziedzicem trzech tych wsi stał się dopiero w r. 1739 po kupnie tych dóbr wraz z młynem Juracz za 50.000 złp. od Jana Korzboka Zajdlica (P. 1255 k. 119v). Najwidoczniej ojcowska transakcja z r. 1720 miała charakter jedynie wyderkafowy. Wzajemne dożywocie z żoną spisał w r. 1739 (P. 1256 k. 200v). Od brata stryjecznego, Marcina N-go kupił w r. 1741 za 35.000 Chociczę w p. pyzdrskim (P. 1266 k. 208v). Uzarzewo i Święcinko w r. 1742 zastawił za 53.600 złp. na trzy lata Andrzejowi Lubiatowskiemu (P. 1268 k. 156v). Wedle komplanacji z r. 1739 odebrał wraz z żoną w r. 1742 sumę 30.000 złp. i tę jej zapisał (P. 1268 k. 177v). Uzarzewo i Święcinko w r. 1743 zastawił na trzy lata za 63.000 złp. Janowi Korytowskiemu (P. 1271 k. 56). Żona Marianna Trzcińska obok swego brata Ignacego była w r. 1744 współdziedziczką Słębowa (N. 209 k. 96v). Felicjan stary parafialny kościół w Uzarzewie kazał rozebrać i w r. 1749 wzniósł nowy z muru pruskiego (Łukasz.). Po śmierci pierwszej żony zaślubił 2-o v. 1753.29/VII. r. Marcjannę Pierzchlińską z Kębłowa (LC Miłosław). Dziedzic Chociczy, tej żonie, córce Mikołaja i Marianny Chylińskiej, w r. 1754 oprawił posag 10.000 złp. (P. 1311 k. 67). Skwitował w r. 1774 swoje dzieci zrodzone z Trzecińskiej, więc Józefa, Wiktora, Franciszkę i Wiktorię z dożywocia zapisanego przezeń ich matce w r. 1739 (P. 1351 k. 381v). Żył jeszcze w r. 1785 (I. Kal. 225 k. 109). Z pierwszej żony synowie: Franciszek, Józef i Wiktor, oraz córki: Klara Agnieszka, ur. w Runowie, ochrzcz. 1741.17/I. r. (LB Rogoźno), Franciszka, wspomniana w r. 1766 jako siostrzenica Ignacego Trzcińskiej (Kc. 147 k. 111)., a żyła jeszcze i 1774 r., Wiktoria wspomniana w r. 1774 (P. 1351 k. 381v), żyła jeszcze 1784 r. (G. 111 k. 74v), wreszcie Felicjanna, w latach 1780-1784 żona Wojciecha Kozłowskiego. Z drugiej żony syn Antoni Benon, ochrzcz. 1763.21/VI. r. (LB Gołaszyn).

(1) Franciszek, syn Felicjana i Trzcińskiej, wojskowy w garnizonie Wielunia, w r. 1771 mąż Magdaleny Cziakówny(!), nazwanej kiedyindziej Nowowiejską cz. Sztybańską, z którą rozwiódł się w r. 1776 i która t. r. skwitowała męża z wydania swych ruchomości (Py. 158 k. 507). Franciszek t. r. kwitował Wojciecha Choszczyńskiego, dyrektora szkoły miejskiej w Pyzdrach, z manifestacji (iv. k. 519). Na pozostałej po matce sumie zabezpieczonej na Chociczy, zapisał t. r. 3.000 złp. Katarzynie Porowskiej, córce Rocha i Katarzyny Krasińskiej, wdowie po Tomaszu Laskowskim. Z tą Katarzyną ożenił się 1777.23/VIII. r., a nazwany przy tej okazji rozwiedzionym wdowcem (LC Św. Trójca, Gniezno) można więc sądzić, iż Magdalena już wtedy nie żyła. Kwitował w r. 1785 Macieja Płonczyńskiego, zastawnego posesora Chociczy, z 2.500 zł., pozostałych z sumy 5.000 zł. (I. Kal. 225 k. 109). Franciszek N., zmarły w Gnieźnie na wójtostwie 1790.24/X. r. (LM Św. Trójca, Gniezno), to chyba właśnie on. Z pierwszej żony synowie, Antoni Felicjan, ur. w Myślniewie, ochrzcz. z wody 1771.1/XII. r., i Kazimierz, ochrzcz. 1773.3/III. r. (LB Kobylagóra), oraz córki bliźniaczki, Jadwiga Katarzyna i Teresa Marianna, urodzone w Parzynowie, ochrzcz. 1774.11(?)/X. r. (LB Parzynów). Z drugiego małżeństwa dórka Wiktoria, ur. we Wrześni, ochrzcz. 1776.11/IV. r., i jeszcze jedna Wiktoria, ur. tamże, ochrzcz. 1777.26/IV. r. (LB Września). Obie urodzone przed zawarciem przez rodziców ślubu.

(2) Józef, syn Felicjana i Trzcińskiej, świadek w lutym 1756 r. (LB Graboszewo), plenipotent ojca w r. 1765 (P. 1340 k. 20v), zaś w r. 1766 brata Wiktora (Kc. 147 k. 133v). Skwitowany w r. 1774 przez ojca z dożywocia matki (P. 1351 k. 381v), w imieniu własnym i rodzeństwa uczestniczył w Czeszewie 1780.25/II. r. w spisywaniu kompromisu o spadek po Gockowskich (G. 107 k. 26v). Pewne sumy z tego spadku, wedle komplanacji z r. 1783 cedował w r. 1784 Walentemu Gockowskiemu (G. 11 k. 74v). Żył jeszcze 1786.23/VII. r. (LB Czeszewo).

(3) Wiktor (Eudemiusz Wiktor), syn Felicjana i Trzcińskiej, ochrzcz. 1742.11/IX. r. (LB Winnogóra), żył jeszcze w r. 1780 (G. 107 k. 26v), a chyba nie żył już w r. 1784, bo nie wspomniany wtedy w układzie o spadek po Gockowskich (G. 111 k. 74v).

2) Franciszek, syn Piotra i Kierskiej, pisarz grodzki gnieźnieński w r. 1710 (P. 1139 X k. 28v). Zaślubił we wrześniu 1686 r. Barbarę Wojciechowską ze wsi Trzek (LC Czerlejno), córkę Krzysztofa i Katarzyny Osuchowskiej, której w r. 1689 oprawił 9.000 złp posagu (P. 1118 IX k. 47v). Od Bartłomieja Bieganowskiego wyderkafem nabył t. r. za 16.000 złp. część Bieganowa koło Gozdowa (ib. k. 45v). Wraz z żoną w r. 1700 skwitowany przez jana Jaraczewskiego z 2.600 złp. (P. 1139 XI k. 28v). Po jej śmierci zaślubił 2-o v. w czasie zarazy 1709.24/XI. r. Annę Mierucką (LC Bytyń), córkę Wojciecha i Katarzyny Gronowskiej, której t. r. zapisał sumę 1.000 złp. (P. 1144 k. 377). Wyderkafowy posesor Myszkowa w p. pozn. pozywany był w r. 1713 przez Glińskich (P. 290 k. 346). Od Józefa i Jana braci Glińskich w r. 1718 kupił za 55.660 złp. Myszkowo i Przyborowo (P. 1162 k. 83), a w r. 1719 obie te wsie sprzedał za 60.000 złp. Mikołajowi Nieżuchowskiemu (P. 1168 k. 65), zaś żona skasowała dożywocie sumy 3.000 zł. na Myszkowie dane jej w r. 1714 przez męża (P. 1168 k. 77). Franciszek już nie żył w r. 1720, a Anna Mierucka idąc 2-o v. za Macieja Brzostowskiego, krótko przed ślubem, 1720.16/IX. r. zapisała mu sumę 1.500 zł. (G. 94 k. 106). Z pierwszej żony synowie, Krzysztof i Marcin oraz córka Jadwiga Teresa, ochrzcz. 1689.12/IX. r. (LB Gozdowo).

(1) Krzysztof, syn Franciszka i Wojciechowskiej, zaślubił 1722.26/V. r. Agnieszkę Kęszycką (LC Kwilcz), córkę Jana i Bogumiły Kwileckiej, która t. r. skasowała swych braci ze swego wyposażenia t. j. z sumy 8.353 zł. (P. 1187 k. 145v). Od swego ciotecznego brata Mikołaja Nieżychowskiego Krzysztof kupił w r. 1729 za 35.000 złp. Chociczę w p. pyzdr. (P. 1215 k. 268), które te dobra miał w swym posiadaniu i rezydował w nich już w r. 1723 (LB Winnogóra). Agnieszka umarła w r. 1734 (Sep. Reform., Pozn.). Krzysztof 2-o v. zaślubił w Poznaniu 1740.1/IX. r. Jadwigę Stawską, wdowę 1-o v. po Walentym Niedzielskim (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Umarł w r. 1741, pochowany 14/IV. r. w Poznaniu u Reformatów (Sep. Reform., Pozn.). Wdowa wyszła 3-o v. za Józefa Bronisza, z którym w r. 1754 była już rozwiedziona (G. 98 k. 672v). Testament spisała w r. 1768, nie żyła już w r. 1781 (G. 108 k. 47v). Z pierszego małżeństwa był syn Łukasz, ur. w Chociczy, ochrzcz. 1724.18/X. r. (LB Winnogóra), niewątpliwie zmarły dzieckiem.

(2) Marcin, syn Franciszka i Wojciechowskiej, wspomniany w r. 1722 (P. 1187 k. 154), spisał we Wschowie 1731.12/VII. r. z Aleksandrem Teodorem z Grabu Psarskim, burgrabią ziemskim kaliskim, kontrakt (Ws. 84 k. 39) o rękę jego córki Konstancji, urodzonej z Krystyny Radzikowskiej. Zaślubiny nastąpiły dopiero w rok potem, 1732.19/VII. r. (LC Brzostków) i t. r. oboje spisali wzajemne dożywocie (P. 1232 k. 65). Konstancja t. r. skwitowała swego wuja Stefana Radzikowskiego z sumy 17.083 złp. (P. 1236 k. 52). Marcin już w r. 1733 był posesorem Mieleszyna (G. 97 k. 59). Odziedziczoną po bracie Krzysztofie Chociczę w r. 1741 sprzedał za 35.000 złp. swemu bratu stryjecznemu Felicjanowi N-mu (P. 1266 k. 208v). Konastancja była wtedy jedyną spadkobierczynią zmarłego ojca i skwitowała z procesu owdowiałą macochę, Katarzynę ze Smardzewskich Psarską (G. 97 k. 482v, 532v). Oboje małżonkowie w r. 1745 dokonali zapisau na kompromis z innymi spadkobiercami fortuny Radzikowskich (ib. k. 719), a w r. 1748 Marcin z Józefem Skoroszewskim kasztelanicem przemęckim spisywał pod zakładem 30.000 zł. punkta do transakcji o Mieleszyno i Babino p. gnieźn. (G. 98 k. 185v). Konstancja w r. 1754 nazwana posesorką Bachorzewa (LB Wilkowyja). Marcin w r. 1756 zawierał komplanację z zięciem Tomickim z racji dożywocia po zmarłej córce Antoninie N-ej, tego Tomickiego żonie (G. 98 k. 788). Z Ksawerym Kęszyckim, spadkobiercą bratowej Marcina, Agnieszki z Kęszyckich N-ej, przysięgali t. r. obaj w związku z odbiorem rzeczy po niej pozostałych (ib. k. 818v). Konstancja Psarska, już będąc wdową, kwitowała w r. 1758 Józefa Radzikowskiego z sumy 2.916 złp. (G. 99 k. 14v). Żyła jeszcze 1764.28/XI. r. (LB Łopienno). Synowie, Wincenty Aleksander Wojciech, ur. w Mieleszynie 1734.5/IV. r. (LB Sokolniki), zapewne zmarły wcześnie, i Stanisław. Z córek, Antonina, wydana 1754.29/VII. r. za Józefa Tomickiego, nie żyła już w r. 1756. Magdalena Anna Krystuyna, ur. tamże, ochrzcz. 1735.20/VII. r., Ludwika Franciszka Krystyna, ur. tamże, ochrzcz. 1742.19/IV. r., obydwie zapewne wcześnie pomarły. Franciszka (Franciszka Faustyna), ochrzcz. 1744.27/IX. r. (ib.), żona w r. 1759 Franciszka Kąsinowskiego, zmarła w Gądeczu 1790.4/III. roku.

Stanisław, syn Marcina i Psarskiej, nie żył już w r. 1759, kiedy żona jego Barbara Przybyszewska kwitowała swą teściową z 1.620 złp. (G. 99 k. 188). Była 2-o v. żoną Drzewieckiego. Dziedziczka Bednar, umarła tam 1805.30/IV. r. i została pochowama w Gnieźnie u Franciszkanów (LM Wronczyn).

3. Aleksander, syn Piotra i Zdrowskiej, instygator grodu poznańskiego w r. 1693 (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), wspomniany obok ojca i braci w r. 1647 (P. 172 k. 148v). Od Macieja Ostrowskiego w r. 1663 nabył wyderkafem za 3.000 złp. Zadory i Raszkowo w p. kośc. (P. 1425 k. 197). Od Wacława Kierskiego uzyskał w r. 1687 cesję kontraktu o trzyletnią dzierżawę Chłapowa, Borzejewa i Dominowa, zawartego ze zmarłą Marianną z Zajączków Szołdrską pod zakładem 12.000 złp. (P. 1114 XII k. 78). Żył jeszcze w r. 1694 (P. 1128 XIV k. 57). Żoną jego była w r. 1654 Jadwiga Konińska (Kunińska), wdowa 1-o v. po Janie Pawłowskim, wraz z którą wtedy uzyskał od Beaty z Trąmpczyńskich Chłapowskiej zapis długu 360 złp. (Kośc. 303 k. 902). Nie żyła już ona w r. 1659 (Kośc. 304 k. 960).

(II) Adam, syn Marcina i Rossoskiej, podstarości gnieźnieński w r. 1626 (G. 78 k. 67v). Nieletni jeszcze w r. 1605 (I. i D. Z. Kal. 28 k. 143), od brata Piotra kupił w r. 1619 (1620?) za 550 zł. połowę części macierzystej w mieście cz. wsi Sobótka Wielka (R. Kal. 9 k. 250, 433). Pozwany w r. 1624 przez Wojciecha Kołaczkowskiego o dług 750 złp. (P. 152 k. 1127), był już w r. 1626 mężem Doroty Kołaczkowskiej, córki Jerzego (P. 1017 k. 58v). Połowę swych dóbr w Sobótce w r. 1629 sprzedał za 4.500 zł. tej żonie (R. Kal. 11 k. 141). Miała ona na tych dobrach oprawione 500 zł. posagu. Adam w r. 1631 dla zrodzonych z nią dzieci ustanowił opiekunów (I. Kal. 97a s. 363, 366). Część miasta Sobótka Wielka w r. 1636 wydzierżawił małżonkom Janowi Mańkowskiemu i Katarzynie Golskiej (ib. 102 s. 835). Umarł między r. 1636 a 1638 (ib. s. 836, 104b s. 1989). Wdowa w r. 1641, krótko po 6/II., wyszła za Łukasza Zadorskiego (ib. 107a s. 92, 93). Kwitowała t. r. małżonków Doleckich z 1.380 zł. dopłaty z dzierżawy miasta Sobótki Wielkiej (ib. s. 1125). Od swego drugiego męża w r. 1654 uzyskała na połowie wsi Gola w p. kośc. oprawę posagu 4.500 zł. (R. Kal. 14 k. 371). Synowie: Marcin, Franciszek, Jan i Antoni, wszyscy w r. 1638 jeszcze nieletni (I. Kal. 104b s. 1989). Tych czterech braci kwitowała w r. 1647 ich stryjenka, Zofia Zdrowska, żona Piotra, z rocznej prowizji od sumy 3.000 złp. na Sobótce (I. Kal. 113 s. 2050). Z nich, o Franciszku wiem tylko tylr, że żył jeszcze w r. 1649 (ib. 115 s. 175). Antoni, nieletni jeszcze w r. 1649 (ib. 115 s. 1625), żył jeszcze w r. 1657 (ib. 122 s. 246). Był obok brata Marcina współdziedzicem Sobótki (Kośc. 311 s. 432). Niewątpliwie córkami Adama były, Anna, w latach 1651-1676 żona Andrzeja Zadorskiego, i Katarzyna, "panna z Goli" w r. 1663 (LB Stary Gostyń), chrzestna 1664.10/VI., t. r. żona Jana Milińskiego, nie żyjąca już w r. 1693.

Marcin, syn Adama i Kołaczkowskiej, w imieniu własnym oraz braci, Franciszka i Antoniego, w r. 1647 zapisał 880 złp. Maciejowi Załuskiemu (ib. 113 s. 1425). Wraz z bratem Franciszkiem, a też w imieniu brata Antoniego, zawierał w r. 1649 kontrakt z braćmi Andrzejem i Łukaszem Zadorskimi, dziedzicami części wsi Gola i zapisał Łukaszowi długi, najpierw 350 zł., a potem 2.000 zł. (ib. 115 s. 175, 365, 1625). Marcin od Aleksandra Wierzbięty Biskupskiego i żony jego Zofii Jaraczewskiej wydzierżawił t. r. Prusy cz. Zakrzewo (ib. s. 875). Wraz z bratem Antonim Maciejowi Załuskowskiemu w r. 1657 zapisał dług 12.200 złp. (ib. 122 s. 246). Jako towarzysz spod chorągwi Piotra Przyjemskiego, rotmistrza województw poznańskiego i kaliskiego, kwitował w r. 1657 Marcina N-go, burgrabiego kaliskiego z 500 złp. retent poborowych (ib. 122 s. 413). Żoną Marcina była w r. 1665 Zofia z Rokszyc Ruszkowska (ib. 126 s. 34). Umarł on albo jeszcze t. r., albo w r. 1666 (ib. s. 587, 843). Wdowa zmarła między r. 1681 a 1685 (ib. 140 k. 233, 143 s. 82). Synowie: Franciszek, Jan i Wojciech, córki: Teresa, Marianna i Zofia, wszyscy jeszcze nieletni w r. 1666 (ib. 126 s. 843). Z synów, o Janie wiem jeszcze tyle, że żył w r. 1681 (ib. 140 k. 233). O Wojciechu zob. niżej. Z córek, Zofia była w r. 1685 żoną Jakuba Żeligowskiego.

Wojciech, syn Marcina i Ruszkowskiej, nieletni w r. 1666, zawierał w r. 1681 w imieniu własnym i brata Jana kontrakt z Piotrem Bogusławskim, dziedzicem Bronowa (ib.), dotyczący zapewne dóbr Sobótka, sprzedanych temu Bogusławskiemu, chyba w r. 1682. Asystował Wojciech w r. 1685 siostrze Żeligowskiej kwitującej Piotra Bogusławskiego z jej należności z dóbr rodzicielskich w Sobótce (ib. 143 s. 82). Żył jeszcze w r. 1714 (I. Kon. 73 k. 273). Jego żoną była Ewa Dominikowska, córka Wojciecha i Anny Smarzewskiej, nie żyjąca już w r. 1690 (I. Kal. 146 s. 515). Z niej syn Mikołaj.

Mikołaj, syn Wojciecha i Dominikowskiej, zapewne jeszcze w r. 1690 nieletni (ib.), mianował w r. 1714 plenipotenta celem podniesienia wyprawy swej matki z rąk babki, Anny Dominikowskiej, 2-o v. Mieszkowskiej (I. Kon. 73 k. 273). Kwitował w r. 1731 Stanisława Dominikowskiego z 1.000 zł., zapisanych w r. 1727 (ib. 76 k. 369). Żona Mikołaja, Anna Radoszewska, córka Macieja i Anny Kosińskiej, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1732 (ib. 79 k. 207v), kwitowała w r. 1736 Jana Przespolewskiego, dziedzica Obrzębina, z 2.333 zł. (ib. 77 k. 19). Drugiej swej żonie Ewie Widłakównie, rodzącej się z Baranowskiej, Mikołaj jeszcze przed ślubem, 1754.21/VIII. r., oprawił 1.000 zł. posagu (ib. 78 s. 828). Był obłożnie chory, kiedy w r. 1764 Ewa wraz z siostrą, panną Eleonorą Widłakówną, skwitowała Antoniego Kiedrowskiego, dziedzica Czachór i Głuchowa, z 600 zł ich posagów zabezpieczonych na Głuchowie (I. Kal. 204/205 k. 53, 60). Mikołaj nie żył już w r. 1772 (I. Kon. 80 k. 241v), a w r. 1773 nie żyła już także i Ewa z Widłaków (I. Kal. 209/213 k. 131). Synowie z pierwszej żony, Melchior, Jan i Stanisław, byli w r. 1760 skwitowani przez ojca z dożywocia spisanego ongiś z ich matką (I. Kon. 79 k. 207v). Melchior i Jan występowali w r. 1775 jako współspadkobiercy babki, Anny z Kosińskich 1-o v. Radoszewskiej, 2-o v. Pruszakowej, i wujów Antoniego i Bogusława Radoszewskich (I. Kal. 214/216 k. 34). Melchior żył jeszcze w r. 1785 (I. Kon. 83 k. 205v).

Jan, syn Mikołaja i Radoszewskiej, od Antoniego Miaskowskiego, posesora wsi Skrzynki i części wsi Trzemeszne w p. sier., nabył w r. 1772 te dobra zastawem pod zakładem 7.000 złp. (ib. 80 k. 241v). W imieniu własnym i innych spadkobierców Młodziejowskiego, biskupa poznańskiego i kanclerza w. kor., mianował w r. 1785 do spraw zwązanych z tą sukcesją plenipotentów (ib. 83 k. 205v).

III) Stanisław, syn Piotra i Kębłowskiej, zwany niekiedy Pietraszem (Py. 125 k. 356), nieletni, pod opieką Macieja Gałczyńskiego w r. 1564 (G. 43 k. 223v) i jeszcze w r. 1569 (Py. 107 k. 389v), współspadkobierca brata Jana, z tego tytułu w r. 1582 plenipotencję Sebastianowi Pawłowskiemu (I. Kal. 48 s. 201, 450). Żeniąc się z Zofią Twardowską, córką Mikołaja, dawał przed ślubem 1584.19/XII. r. zobowiązanie jej braciom, iż po podjęciu 1.500 zł. posagu da jej oprawę (ib. 50 s. 1564). Od stryja Jana N-go (nie umiem go złączyć genealogicznie) dostał t. r. zapis długu 106 złp. (I. R. Kon. 21 k. 41v). Żonie w r. 1586 oprawił posag 1.600 zł. na połowie części Napruszewa i pustki Gostom (R. Kal. 5 k. 516v). Był jednym z wykonawców testamentu brata Jana i w r. 1587 brat Marcin kwitował obok innych wykonawców także i jego z rzeczy pozostałych po tym Janie (I. Kal. 54 s. 385). Dla dzieci zrodzonych z Twardowskiej w r. 1590 ustanowił opiekunów (Py. 125 k. 458v), a tej żonie w r. 1592 ponownie dał oprawę 1.600 zł. posagu na połowie swych dóbr, bez ich wymienienia (R. Kal. 6 k. 640v), bowiem jednocześnie części Napruszewa i pustki Gostomia sprzedał za 1.650 zł. Marcinowi Palędzkiemu (ib. k. 641v), co pociągnęło skasowanie przez nią zapisanej tam oprawy (I. Kal. 59 s. 446). Ustanawiał w r. 1596 ponownie opiekunów dla dzieci, wśród nich żonę i Macieja Twardowskiego (ib. 63 k. 840). Od Andrzeja Złotkowskiego w r. 1598 nabył wyderkafem na jeden rok za 8.000 zł. Mycielino w p. kal. (R. Kal. 7 k. 186v). Trzymał też zastawem Czechowo i Jarząbkowo, dobra dziedziczne Jadwigi z Iwińskich Czarnkowskiej, a potem, po jej śmierci Krzysztofa Iwińskiego. Posesję owych dóbr scedował Jakubowi Modliszewskiemu. Umarł w r. 1599 (G. 66 k. 134; N. 164 k. 270). Owdowiała Zofia wyszła 2-o v. za Stanisława Wojuckiego, a nie żyła już w r. 1604 (I. Kal. 70 k. 424v). Syn Piotr. Z córek, Dorota, wyszła w r. 1603 za Stanisława Stawiskiego. Ewa w r. 1611, krótko po 21/II., poślubiła Wojciecha Załuskowskiego.

Piotr, syn Stanisława i Twardowskiej, kwitował w r. 1603 Andrzeja Korosza z Chrostowa z 500 zł. (Py. 131 k. 11). Stanisławowi Stawiskiemu z pow. ostrzeszowskiego w posagu za siostrą Dorotą, jego zaś przyszłą żona, zapisał w r. 1603 dług 1.300 zł. (ib. k. 130v). Od ojczyma Wojuckiego uzyskał w r. 1604 cesję pewnych kontraktów, jakie on i zmarła Zofia z Twardowskich zawierali z Mikołajem Twardowskim z racji zastawu miasta Lutyni tej Zofii (I. Kal. 70 k. 424v). Od Krzysztofa Mycielskiego w r. 1605 nabył wyderkafem za 7.000 złp. części miasta cz. wsi Karmino Wielkie w p. kal. (P. 1405 k. 451) i na połowie swej zastawnej części Karmina w r. 1607 oprawił posag 2.000 zł. żonie Dorocie Koźmińskiej, córce Jana (R. Kal. 1 k. 196v), a w r. 1610 skwitował teścia z 600 zł. wziętych za tą córką (P. 984 k. 481). Od Mikołaja Cieleckiego w r. 1610 kupił za 10.000 złp. wieś Cerekwicę Wielką i części Strzeżewa w pow. pyzdr. (P. 1407 k. 119v). Siostrze Ewie, mającej zaślubić Załuskowskiego, zapisał w r. 1611 dług 1.200 zł. gotowizną i 200 zł. w wyprawie (I. kal. 77 s. 155). Żeniąc się po raz drugi w r. 1617, jeszcze przed ślubem przyszłej swej żonie Zofii Golińskiej, córce Piotra, dał pod zakładem 1.000 zł. zobowiązanie, iż jeśli umrze przed nią a nie będzie miał z niej potomstwa, w użytkowaniu ruchomości po nim nie dozna ona żadnych przeszkód ze strony spadkobierców zrodzonych ze zmarłej Koźmińskiej (Ws. 31 k. 328). Tej swej drugiej żonie w r. 1618 na Cerekwicy Wielkiej oprawił 2.500 złp. posagu (P. 1411 k. 175v). Część Cerekwicy w r. 1626 wydzierżawił pod zakładem 1.200 zł. małżonkom Nieniewskim (Py. 143 k. 141). Na połowie Cerekwicy i Strzyżewa w r. 1627 dał żonie dożywocie (P. 1315 k. 1023). Z 21 dymów w Cerekwicy Wielkiej i w zbudowanym tam przez siebie folwarku Strzyżewie winien był w r. 1629 płacić podymnego 10 zł. i 15 gr. (Py. 143 s. 7). Ustanowiony w r. 1631 przez Adama N-go, brata stryjecznego, jednym z opiekunów jego dzieci (I. Kal. 97a s. 369). Zrzekł się w r. 1638 praw do spadku po Adamie N-im, synu Sebastiana (ib. 104b s. 1991). Cerekwicę Wielką z folwarkiem Strzyżewo w r. 1639 sprzedał za 22.500 złp. Łukaszowi Bojanowskiemu (P. 1419 k. 1176), a jednocześnie od Macieja Starkowieckiego kupił wyderkafem za 12.000 złp. Rzemiechowo w p. pyzdr. (P. 1419 k. 1180). Od Jana Golińskiego nabył wyderkafem w r. 1644 za 10.000 złp. części Goliny p. kośc. (P. 1421 k. 1001). Od Stanisława Krzyckiego w r. 1646 nabył wyderkafem za 9.000 złp. części Żytowiecka w p. kośc. (P. 1422 k. 735). Z Barbarą z Rożnowa, wdową po Janie Biegańskim 2-o v. po Janie Liwskim, zawierał w r. 1651 pod zakłądem 3.000 złp. kontrakt trzyletniej dzierżawy wsi Poklatki (P. 1053 k. 620). Nie żył już w r. 1652, a druga żona Zofia "ze Złotnik" przeżyła go (I. Kal. 118 s. 971). Z pierwszej żony syn Marcin i córka Zofia, pod imieniem Julenty klaryska w Śremie, która w r. 1627 kwitowała ojca z 1.000 zł. swego majątku rodzicielskiego (Kośc. 294 k. 394). Uposażyła w r. 1647 franciszkanki śremskie (Łukasz.), była tam ksienią w r. 1663 (P. 1073 k. 173v), umarła jako eks-ksieni 1699.23/VII. r. (Nekr. Franciszkanek, Śrem).

Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[660]