Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
655656657658[659]660661662663
Nabielscy - Nieniewscy
Napierkowscy, Napiórkowscy h. Bończa. Jan Franciszek N. "Bonczo", mąż Wiktorii (Magdaleny) Janiszewiczówny (Janiczówny), oboje już nie żyli w r. 1748. Ich córki, Eleonora Wiktoria, ochrzcz. 1717.26/IX. r. (LB Kobylin), i Marianna, w r. 1748 zamężna Cywińska. Syn Wiktor w r. 1748 kwitował Stanisława Linowskiego, skarbnika poznańskiego, ze 124 zł. (Ws. 90 k. 51v, 57).
Napierkowscy różni. Adam Franciszek, w r. 1665 mąż Zofii Łukowskiej, córki Stanisława i Anny Białkowskiej (I. Kal. 126 s. 905), żyli jeszcze oboje w r. 1690 (ib. 146 s. 544). Marianna, żona Franciszka Wolskiego, nie żyjącego już w r. 1729.
Napierska (czy szlachcianka?) Marianna, w latach 1809-1812 żona "urodz." Wojciecha Olszewskiego (LB Krotoszyn).
Napolscy, byli tego nazwiska h. Nozgoda, nie wiem jednak, czy ci, o których tu piszę, należeli właśnie do "Niezgodów". Wojciech w pow. chełmskiego nie żył już w r. 1635 (I. Kon. 48 k. 137). Jego syn Łukasz wraz z żoną Zofią Bełdowską w r. 1633 wydzierżawili od wdowy Elżbiety Przerębskiej Poroże Wielkie i części Przespolewa p. kal. (I. Kal. 99b s. 2098). Kwitował w r. 1635 Adama Grodzieckiego, kasztelana międzyrzeckiego, z sumy 10.000 grz. (I. Kon. 48 k. 137). Drugą żoną Łukasza była w r. 1638 Anna Skarmirowska, córka Jana (Kośc. 299 k. 107). Oboje w r. 1645 kwitowali z 700 złp. Stanisława Chrząstowskiego (I. Kon. 51 k. 450v). Owe 700 złp., zapisane na Żydowie w p. gnieźn. przez tego Chomętowskiego ks. Janowi Eliaszowi Skarmirowskiemu, plebanowi iwieńskiemu, ten scedował siostrze Annie jako posag. Łukasz i Anna już nie żyli w r. 1676. Ona była bezdzietna (P. 1094 k. 207).
Stanisław, już w r. 1644 nie żyjący, był ojcem Stanisława, który wtedy na połowie swych dóbr oprawił 400 zł. posagu żonie Barbarze Orłowskiej, córce Mikołaja (R. Kal. 13 k. 92v). Stanisław, skwitowany w r. 1647 z ran przez Zygmunta Iwanowskiego, działającego w imieniu syna Łukasza (I. kal. 113 s. 2202). Oboje małżonkowie od Andrzeja Gałęskiego t. r. wydzierżawili Gałązki Małe (ib. s. 1037). Stanisław od Jana Korzbok Zawadzkiego w r. 1649 uzyskał zapis 100 zł. długu (ib. 115 s. 1588). Jego drugą żoną była Anna Gałęska i oboje małżonkowie w r. 1652 od Sebastiana Gałęskiego "Panka" uzyskali zapis 800 złp. długu (ib. 118 s. 943). Anna Gałęska, już 2-o v. żona Remigiana Jezierskiego (Jezowskiego?), w r. 1665 spisywała z nim wzjemne dożywocie (R. Kal. 2 k. 154; I. Kal. 126 s. 345). Uzyskała t. r. od Łucji Kuczkowskiej, żony Sebastiana Gałęskiego, cesję sumy 700 złp., zapisanych sposobem zastawnym na częściach Czachór przez Aleksandra Orłowskiego (I. Kal. 126 s. 160).
Karol, posesor wsi Roszkowo, mąż Joanny Wiwantówny, ojciec Anieli Ameli, ur. w Roszkowie, ochrzcz. 1824.17/IX. r. (LB Skoki).
Napruszewscy h. Grzymała Odm. (bez bramy), wyszli z Napruszewa w pow. gnieźn. Janusz, Przecław, Jarosław i Domarat, bracia rodzeni z Napruszewa w r. 1416 (G. 2 k. 34) Przecław z Napruszewa 1419 r. (ib. k. 66). Janusz na pięciu łanach w Napruszewie, trzech osiadłych i dwóch pustych, w r. 1437 oprawił żonie Jadwidze 50 grz. posagu (P. 1378 k. 126v). Janusz i Przecław mieli w r. 1444 termin z Jarosławem z Bieganowa (Py. 10 k. 153v). Januszowi, dziedzicowi z Napruszewa, Jarosławowi, dziedzicowi z Bieganowa, i synom Przecława w r. 1449 uiścił się Świętosław, dziedzic ze Złotnik (G. 6 k. 50v). Bracia rodzeni, Domarat i Jaracz, a siostry ich to, jak się zdaje, Małgorzata, żona Mikołaja ze Starszego Grzybowa, Barbara, wdowa po Wojciechu z Podolina, Dorota, żona Wojciecha z Obłaczkowa, między sobą siostry rodzone z Napruszewa, występujące w r. 1477 (P. 1386 k. 70v), a także Katarzyna N-a, żona Przecława Małachowskiego z Małachowa Szemborowic (oboje nie żyli już ok. r. 1510), nazwana rodzoną ciotką Jana N-go (G. 261 k. 103v). Być może, iż wspomniana wyżej Małgorzata była identyczna z Małgorzatą, w r. 1497 żoną Jana Krzuskiego.
A. Domarat, zwany Świąchem (G. 8 k. 58v), dziedzic w Napruszewie, na połowie dóbr przypadłych mu tam z działów z braćmi w r. 1446 oprawił 40 grz. posagu żonie Elżbiecie, córce Gerwarda Gierwartowskiego (P. 1379 k. 205v; G. 10 k. 64v; 116v). Ten Domarat N. wzywał w r. 1452 Andrzeja i Świętosława, braci z Wielkiego Siernicza, do stawienia się aby mógł im uiścić cztery grzywny (G. 7 k. 168). Uzyskał w r. 1469 zeznanie jednej grzywny długu od Jana, syna zmarłego Jana, zwanego Jaśkiem, z Napruszewa (G. 8 k. 9). Miała mu t. r. płacić winę Barbara, żona Marcina z Siernicza (ib. k. 16v). Drugą jego żoną była Anna, córka Galla cz. Gawka (Gawła?) z Tur i Doroty. Zobowiązał się w r. 1470 stawić ją w Koninie, by skwitowała z 20 grz. posagu swych braci, Mikołaja i Marcina (Kon. 2 k. 131) i t. r. na połowie dóbr w Napruszewie oprawił jej 30 grz. posagu (P. 1385 k. 61). Skwitował w r. 1473 teściową Dorotę, wdowę po Gallu cz. Gawku, i jej syna Marcina z Tur (Kon. 2 k. 158), ale już w r. 1474 wezwał ich do uiszczenia 15 grz. (I. R. Kon. 1 k. 24) i uzyskał od nich w r. 1475 zapis 15 grz. długu (ib. k. 56) i ponownie od Doroty i jej syna Mikołaja w r. 1478 zapis 15 grz. posagu za Anną (ib. k. 105). Wspólnie ze swym synem, ks. Janem plebanem w Dębem, w r. 1479 skwitował z 5 grz. posagu po swej pierwszej żonie Elżbiecie siostry jej, Agnieszkę i Katarzynę, córki Gerwarda Gierwartowskiego (G. 10 k. 64v, 116v). Sam był kwitowany przez dzieci swe zrodzone z piewrszej żony: Piotra, Jana, Andrzeja, Gymkę (Jadwigę) i Katarzynę, w r. 1480 z pieniędzy należnych za połowę łana, która Gierward Gierwartowski dał mu był za córką (G. 10 k. 116v). Jednocześnie temu rodzeństwu Jan Gierwartowski, dziedzic w Gierwartowie (chyba więc wuj?) zapisał 5 grz. długu (ib.). Domarat ty swoim dzieciom z pierwszej żony, dzieląc je z dziećmi zrodzonymi z Anny, w r. 1481 dał połowę swych części w Napruszewie (P. 1386 k. 139). Od teściowej, Doroty Gawkowej z Tur, uzyskał w r. 1483 zapis 15 grz. posagu za żoną Anna Turską (Turowską) (I. R. Kon. 1 k. 139). Dwa łany, w tych jeden pusty, w r. 1483 sprzedał wyderkafem bratankowi Janowi N-mu (P. 1386 k. 173). Tego bratanka w r. 1486 skwitował z półtorej grzywny długu (G. 22 k. 61). Od Doroty z Tur uzyskał t. r. łan osiadły w Turach w sumie 15 grz. (Kon. 3 k. 3). Umarł w r. 1487 lub 1488 (Py. 168 k. 44; G. 13 k. 118v). Z drugiej żony byli synowie: Stanisław, Maciej i Domarat. Owdowiała Anna winna była w r. 1488 przeprowadzić działy ze swym pasierbem Piotrem, a ten, jak również własny jej syn Stanisław zobowiązali się zachować jej oprawę (G. 13 k. 118v, 120). Z córek Domarata z pierwszej żony, Jadwiga w r. 1494 żona Marcina Cięciwskiego (Czanczywski). Katarzyna, żona 1-o v. Wojciecha Sarnowskiego, t. r. 2-o v. żona Jana Niemierzy. Te siostry, dziedziczki po matce w Giewartowie, w r. 1494 części swoje w tej wsi sprzedały za 80 grz. Tomaszowi Lubomyślskiemu (P. 1388 k. 51v). Z córek z drugiej żony, Dorota, w latach 1500-1513 żona Feliksa Sulkowskiego (Szukowskiego?). Agnieszka, w r. 1506 żona Wojciecha Szyszłowskiego. Spośród synów, o Piotrze i Stanisławie będzie niżej. Jan, jak już wiemy, pleban w Dębem w r. 1479, żył jeszcze w r. 1482 (G. 11 k. 96v). Andrzej, wspomniany w latach 1480-1482 (G. 10 k. 116, 11 k. 95v; P. 1386 k. 139). Maciej, wspomniany w r. 1488 (G. 13 k. 120v), całą swą część w Koziej Górze sprzedał w r. 1495 za 20 grz. Dorocie Boguszowej, wójtowej w Starym Mieście (I. R. Kon. 1 k. 249v). Domarat w r. 1489 niedzielny z brać Stanisławem i Maciejem (Kon. 3 k. 42). Połowę łąk w swej części Naruszewa oraz jeden tamtejszy łan osiadły w r. 1503 sprzedał wyderkafem za 30 grz. Janowi N-mu "Podleśnemu" (P. 1389 k. 286v). W r. 1504 ręczył temu Janowi za swych bratanków po Piotrze (G. 24 k. 260v).
A) Piotr N., syn Domarata i Gierwartowskiej, z braćmi i siostrami z jednej matki, niedzielni, uzyskał w r. 1480 od Jana Gierwartowskiego zapis długu 5 grz. (G. 10 k. 116). Od stryja Świętosława, Świącka cz. Jaracza N-go Piotr t. r. nabył wyderkafem za 40 grz. część w Napruszewie (ib. k. 149v). Od tego stryja w r. 1481 części w Napruszewie kupił wieczyście za 80 grz. (P. 1386 k. 136v) i t. r. był kwitowany z 10 grz. przez Tomasza Czeluścińskiego i żonę jego Annę, córkę Jaracza N-go, z 10 grz. za jej dobra rodzicielskie (G. 11 k. 22v). Wraz z braćmi Janem i Andrzejem kwitowany był w r. 1482 przez tegoż stryja z połowy dóbr ojczystych w Napruszewie (G. 11 k. 95v). Umarł w r. 1488 lub 1489 (G. 13 k. 120, 187v). Żoną jego była Beata (ib. k. 196), żyjąca jeszcze w r. 1491 (G. 15 k. 81v). Synowie, Maciej i Wojciech.
(A) Maciej, syn Piotra i Beaty, z niedzielnym bratem Wojciechem w r. 1489 dziedzic w Napruszewie i Gierwartowie (G. 13 k. 187v), pozostawał wtedy wraz z nim pod opieką stryjów, rodzonego Stanisława i stryjecznego Jana, którzy t. r. zobowiązali się części w Napruszewie, kupione przez ojca pupilów od zmarłego Świętosława Jaracza N-go, sprzedać wyderkafem za 40 zł. węg. ich matce Beacie (ib. k. 196). Obaj z bratem procesowali w r. 1501 stryja Stanisława N-go o zagarnięcie dóbr ojczystych w Napruszewie i Gierwartowie (G. 24 k. 129v). Temu stryjowi zapisali w r. 1502 sumę 24 grz. jako posag sióstr Agnieszki i Doroty i w tej sumie zobowiązali się stryjowi rezygnować połowę ojcowskiej połowy Napruszewa (G. 25 k. 198v). Widocznie ociągali się z dopełnieniem tego, bo ich w r. 1503 stryj do tego wezwał (G. 24 k. 216). Sprzedali w r. 1504 stryjowi Janowi N-mu "Podleśnemu" połowę łąki w Napruszewie (ib. k. 260v). Maciej stryjowi Stanisławowi "Domaratowi" w r. 1506 wydzierżawił całe części ojczyste w Napruszewie i Giewartowie (G. 25 k. 275v). Obaj z bratem części w Napruszewie w r. 1511 sprzedali Marcinowi i Mikołajowi, synom stryja Jana N-go (G. 19 k. 197). Wraz z bratem Wojciechem od stryja Stanisława Domarata w r. 1513 nabyli wyderkafem za 34 zł. połowę łana w Napruszewie (P. 786 s. 459; G. 26 k. 57v). Obaj wziąż jeszcze niedzielni części ojczyste w Napruszewie i Giewartowie w r. 1515 sprzedali za 80 grz. Marcinowi N-mu (P. 1392 k. 50), a ten zapisł im t. r. dług 20 grz. (P. 866 k. 258).
(B) Wojciech, syn Piotra i Beaty, występujący od r. 1489 jako współdziedzic wraz z bratem w Napruszewie i Giewartowie (G. 13 k. 187v). Był mężem Katarzyny Królikowskiej, córki Mikołaja i Jadwigi Dziewierzewskiej, od którego ojca w r. 1511 uzyskał zapis 20 zł. jako resztę posagu i skwitował teścia z 60 zł. węg. tego posagu (P. 865 k. 3v, 4, 5v). Tej Katarzynie w r. 1625 brat jej Piotr Królikowski sprzedał wyderkafem za 12 grz. łan pusty w Górkach Kotlarowych, oraz tamże ćwierć łana, obecnie w posiadaniu Michała Jardanowskiego (P. 1393 k. 69). Skwitowała ona w r. 1535 tego Jardanowskiego z 12 grz. długu, który miała na Kotlarowych Górkach zapisany przez jej brata Piotra (Kc. 10 k. 5v). Wojciech N. od Mikołaja Słupskiego w r. 1534 nabył wyderkafem za 50 zł. cztery łany w Wielkim Suchorężu (P. 1393 k. 637). Od Mikołaja z Chodzieży, wojewody inowrocławskiego, w r. 1542 kupił wyderkafem za 114 grz. połowę wsi Skic (P. 1394 k. 493).
B) Stanisław, syn Domarata i Turskiej, występował w r. 1488 obok brata Piotra (G. 13 k. 120). Dziedzic w Napruszewie, w r. 1489 obok stryjecznego brata Jana N-go "Podleśnego" współpiekun swych bratanków po Piotrze (ib. k. 196). Niedzielny z braćmi, Maciejem i Domaratem, t. r. wraz z nimi uzyskał od Marcina Turowskiego (Turskiego) na trzy lata posesję łanu w Turach w sumie 15 grz. posagu matki (Kon. 3 k. 42). Wezwany w r. 1492 do uiszczenia półtorej grzywny długu przez Jana Skurbarczewskiego (G. 15 k. 167v) i t. r. pozywany przez wuja Marcina Turskiego (Kon. 3 k. 63v). Około t. r. pozywała go Jadwiga N-a o swą ojcowiznę, bowiem jej zmarły ojciec Jarosław zwany Jaraczem swoją część w Napruszewie sprzedał był Piotrowi, bratu Stanisława (G. 259 k. 28). Bratankom swym po tym Piotrze, Maciejowi i Wojciechowi w r. 1494 zapisał sumę 6 grz. (G. 8 k. 58). Od Marcina Turskiego "Gawka" w r. 1496 nabył wyderkafem za 15 grz. długu połowę łany w Turach p. kon. (P. 1383 k. 109). Wraz z bratem Domaratem w r. 1497 w sumie 30 zł. węg. długu zastawił połowę łąki w Napruszewie Janowi N-mu (G. 17 k. 39) i powtórzył w r. 1499 w tej samej sumie zastaw połowy łąki, jeziora i jednego kmiecia (G. 18 2. 76). Siostrze Dorocie, żonie Feliksa Sulkowskiego w r. 1500 wypłacił 15 grz. posagu (ib. s. 183). Wuja Marcina Turskiego (Turowskiego) "Gawkę" skwitował w r. 1500 z 15 grz. posagu matki (I. R. Kon. 1 k. 301v). Połowę łaki zwanej "Obora", jezioro i kmiecia w Napruszewie zastawił znów w r. 1501 Janowi N-mu w długu 30 zł węg. (G. 18 s. 345). Od bratanków, Macieja i Wojciecha, w r. 1502 uzyskał zobowiązanie zrezygnowania za 24 grz. połowy ojcowskiej połowy w Napruszewie (G. 25 k. 198v), zaś w r. 1503 wzywał ich do dopełnienia owej transakcji (G. 24 k. 216). Mężowi swej siostry Doroty, Feliksowi Sulkowskiemu (Szukowskiemu) w r. 1506 zapisał dług 6 grz. i był przez niego kwitowany z 24 grz. posagu tej siostry (G. 25 k. 270v), jak również przez innego szwagra Wojciecha Szyszłowskiego z 24 grz. posagu za siostrą Agnieszką N-a (ib. k. 271). Od bratanka Macieja wydzierżawił t. r. całe części ojczyste w Napruszewie i Giewartowie (ib. k. 275v). Zobowiązał się w r. 1509, iż uczyni działy w Napruszewie pomiędzy bratankami, Maciejem i Wojciechem, dotąd niedzielnymi (G. 19 k. 95). Bratankom tym w r. 1513 sprzedał wyderkafem za 34 zł. połowę łana w Napruszewie (P. 786 s. 459). Stanisławowi Słowikowskiemu w r. 1513 dał zobowiązanie sprzedania łanu osiadłego w Napruszewie (G. 25 k. 427v). Jego żoną była w r. 1513 Małgorzata (G. 26 k. 57v), ale wiemy, iż Stanisław był już żonaty w r. 1501 (G. 18 s. 345), czy jednak z tą Małgorzatą? Dwa i pół łana w Napruszewie w r. 1516 sprzedał wyderkafem za 40 grz. Tomaszowi Lubomyślskiemu (G. 335a k. 33). Nie żył już w r. 1524, kiedy to synowie jego, Mikołaj, Andrzej i Jan sprzedali części w Napruszewie za 80 grz. Mikołajowi N-mu, synowi Jana (P. 1393 k. 46v). Czwarty z synów Stanisława, Wacław swoją część w Napruszewie w r. 1525 sprzedał za 10 grz. temuż Mikołajowi N-mu (ib. k. 72v). Bracia Jan, Andrzej i Wacław w r. 1526 kupili część tamże za 200 grz. od Jana N-go (ib. k. 123v), a wszyscy czterej bracia całe części Napruszewa sprzedali zaraz potem za 300 grz. Mikołajowi N-mu (ib. k. 124). Nie wiem, czy z Mikołajem, synem Stanisława, identyczny był Mikołaj, nie żyjący już w r. 1529, kiedy był ojcem "szl." Jana, stelmacha i mieszczanina poznańskiego, który wtedy kwitował owdowiałą Strzelecką, chorążynę inowrocławską, dziedziczkę Niemojewa i Gąsek, z 23 zł. na poczet 100 zł., które Strzelecki, wuj Mikołaja, temuż Mikołajowi i jego braciom legował w testamencie (P. 871 k. 323). Może z Janem, synem Stanisława, identyczny był Jan B., biorący od Marcina Lubomyskiego w zastaw za 200 zł. wieś Gostomie (G. 37 k. 167). Czy nie był też identyczny z tym Janem Jan, nie żyjący już w r. 1590, ojciec Zofii, dziedziczki części Napruszewa, wtedy żony Piotra Borzewickiego(?) (Py. 125 k. 339v), która w r. 1605 części swoje Napruszewa i Gostomi sprzedała za 16.000 zł. mężowi (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 174v).
B. Świętosław (Świąch), Jaracz z Napruszewa, brat Domarata, mąż Jadwigi, która w r. 1448 miała termin z Agnieszką i jej synem, Stanisławem z Obłaczkowa (Py. 12 k. 239v). Drugiej swej żonie Małgorzacie na połowie części Napruszewa w r. 1466 oprawił 100 grz. posagu (P. 1383 k. 359v). Swoją część ojczystą w Napruszewie w r. 1480 zastawił wyderkafem za 40 grz. Piotrowi N-mu, synowi Domarata (G. 10 k. 149v). Skwitowany t. r. przez córkę Annę, żonę Tomasza z Czeluścina, z dziewięciu i pół grzywien posagu (ib. k. 149). Bratankowi Piotrowi, synowi Domarata, w r. 1481 za 50 grz. sprzedał wieczyście dobra w Napruszewie (G. 1386 k. 136v). Pisany "niegdy z Napruszewa" w r. 1482, kiedy kwitował Piotra, Jana i Andrzeja, synów Domarata, z połowy dóbr dziedzicznych, ich ojczystych w Napruszewie (G. 11 k. 95v). Nie żył już w r. 1489 (G. 13 k. 196). Synami Świętosława Jaracza byli Jan i Jarosław, obaj z pierwszej żony. Z córek, Agnieszka, w latach 1470-1477 żona Jana z Dominika z Golczewa. Anna, w latach 1477-1490, żona Tomasza z Czeluścina, inna Anna, w r. 1482 żona Jana "Ziemiętki" Gunickiego, nie żyjąca już w r. 1510. Jadwiga, rodząca się z Jadwigi, a więc pierwszej żony Jaracza (G. 261 k. 103v), około r. 1492 pozywała Stanisława, syna Domarata, swego stryjecznego brata, o swoją ojcowiznę (G. 259 k. 28).
A) Jarosław N., syn Świętosława Jaracza i Jadwigi, mąż Małgorzaty z Ostrowa, córki Jana "Pieczygrocha" z Ostrowa, od jej brata Stanisława w r. 1468 uzyskał trzy grzywny i jeden wierdunek (G. 8 k. 29v) wspólnie zaś z ojcem t. r. od innego brata Macieja 15 grz. (ib. k. 30, 30v). Skwitowany w r. 1470 przez szwagra Jana z Golczewa z 14 grz. posagu za żoną Agnieszką, siostrą swą (G. 8. k. 90). Umarł między 1477 a 1480.6/VIII. r. (P. 1386 k. 70v; G. 10 k. 146). Za owdowiałą Małgorzatę jej brat Stanisław Ostrowski w r. 1480 ręczył, iż dokona działów ze swym teściem Jaraczem (G. 10 k. 146). Temu teściowi winna była w r. 1482 płacić winę (G. 21 k. 110). Łan osiadły w Napruszewie w r. 1483 zastawiła wyderkafem za 10 grz. Janowi "Podleśnemu" z Napruszewa (G. 12 k. 44). Żyła jeszcze w r. 1492 (G. 15 151v). Córkami Jarosława były Anna i Małgorzata, występujące w r. 1489 (G. 22 k. 133).
B) Jan "Podleśny", syn Swiętosława "Jaracza" i Jadwigi (G. 261 k. 103v), od szwagra Jana "Ziemiątki" z Gunic i od jego matki w r. 1482 uzyskał zobowiązanie, iż ów "Ziemiątka" oprawi 45 grz. posagu żonie Annie, siostrze N-go (G. 11 k. 104v). Sześć łanów osiadłych w Panience p. kośc., nabyte wyderkafem od Jana z Góry, sprzedał wyderkafem w r. 1482 za 70 grz. Jakubowi Chocickiemu (P. 1386 k. 156). Od Małgorzaty, wdowy po Jarosławie N-im, w r. 1483 wziął w wyderkafowy zastaw za 10 grz. łan osiadły w Napruszewie (G. 12 k. 44), zaś od stryja Domarata N-go nabył wyderkafem t. r. za 14 grz. jeden łan osiadły i jeden pusty tamże (P. 1386 k. 173). Od Jana i Michała z Budzisławia, tenutariuszy Powidza, ojca i syna, uzyskał w r. 1486 zapis długu 50 grz. (G. 22 k. 67). Od Mikołaja i Grzegorza, braci gostomskich, nabył t. r. ich części w Gostomiu (G. 12 k. 138v, 142), a w r. 1487 uzyskał od nich prolongatę uiszczenia sumy 14 zł. (G. 13 k. 24v), zaś w r. 1489 pokwitowanie ze wszystkich sum i długów (ib. k. 145v). Mąż Katarzyny Powidzkiej, córki Jana, od jej brata Michała Powidzkiego z Budzisławia dostał w r. 1490 zapis 200 grz. posagu (G. 15 k. 4v). Od Jana Gostomskiego t. r. nabył wyderkafem za 12 grz. dwa puste łany w Gostomiu (G. 15 k. 5) i znów w r. 1493 to samo za tyleż (G. 8 k. 73). Poręczył w r. 1494 za żonę jej bratu Michałowi Powidzkiemu, iż go skwituje ona z dóbr rodzicielskich w Powidzu i Budzisławiu (G. 23 k. 68). Od Małgorzaty Giewartowskiej, żony Jakuba Świrczewskiego, t. r. nabył wyderkafem za 20 zł węg. łan osiadły w Gostomiu (P. 1383 k. 30v) i jednocześnie inny łan w tejże wsi od jej męża za taką sumę (ib.). T. r. od szwagra Michała Powidzkiego nabył wyderkafem za 200 grz. czynsz roczny 12 grz. na Powidzu i wsiach przyległych, jak również na jego dobrach dziedzicznych (ib. k. 46). Od tegoż Powidzkiego w r. 1497 kupił wyderkafem dwa łany zwane Śrzedni i Zarębe w Budzisławiu Kościelnym w p. gnieźn. (ib. k. 143v). T. r. od Jana Gostomskiego kupił wyderkafem za 12 grz. dwa puste łany w Gostomiu (G. 17 k. 12). Od Stanisława i Domarata, braci z Napruszewa, uzyskał t. r. uzyskał zapis 30 zł. węg. długu pod zastaw połowy łąki w Napruszewie (G. 17 k. 39). Skwitowany t. r. przez siostrę Małgorzatę z majątku rodzicielskiego, mężowi jej Janowi Krzuskiemu zapisał 20 grz. jako resztę jej posagu (G. 23 k. 85v). Od Feliksa i Adama, synów zmarłego Marcina Budzisławskiego, uzyskał w r. 1498 zobowiązanie wyderkafowej sprzedaży za 40 zł. węg. czterech łanów osiadłych we wsi Małe Sirnicze p. gnieźn. (G. 17 k. 67v). Żona Katarzyna w r. 1499 skwitowała brata Michała Powidzkiego z dóbr rodzicielskich w Powidzu i Budzisławiu (G. 24 k. 11). Od Stanisława N-go syna Domarata, uzyskał t. r. w zastaw za 30 zł. węg. długu połowę łąki, jesioro i kmiecia w Napruszewie (G. 18 s. 76). Jan Gostomski t. r. zastawił mu wyderkafem za 12 grz. dwa łany puste w Gostomiu (ib. s. 77), zaś Jan, syn zmarłego Jana Czechowskiego, za 50 grz. połowę wsi Dankowa w p. gnieźn. (G. 18 s. 79). Tego Czechowskiego w r. 1500 wzywał do dopełnienia owej transakcji, mówiąc o cenie 40 zł. węg. (G. 24 k. 104v), zaś w r. 1501 Czechowski winien był zapłacić 3 grz. winy, bowiem transakcji tej nie dopełnił (G. 24 k. 150). Dopiero w r. 1502 zobowiązał się Dankowo za 60 grz. sprzedać wyderkafem N-mu (G. 25 k. 216v), co zrealizował za 60 zł. węg. w r. 1503 (G. 24 k. 219; P. 1389 k. 242v). Od Barbary dziedziczki w Sirniczu i jej syna Adama Budzisławskiego w r. 1500 brał zastawem wyderkafowym za 30 zł. cztery półłanki w Sirniczu (G. 18 s. 217). Zostało w r. 1501 założone vadium 80 grz. między Janem N-im a Anną, wdową po Grzymale Sirnickim (G. 24 k. 156). Z rąk Jana Feliks z Budzisławia Małego t. r. za 40 zł wykupił z zastawu cztery łanu w Sirniczu Mniejszym (G. 18 k. 343). Od Barbary, wdowy po Marcinie Budzisławskim w r. 1502 nabył wyderkafem za 16 grz. pięć łanów osiadłych w Sirniczu Małym (P. 1389 k. 220v), t. r. od Wincentego Zdzarowskiego za 20 grz. w tymże Sirniczu dwa i pół łanów i karczmę (ib. k. 222v), wreszcie od Feliksa Budzisławskiego za 54 złp. cztery łany tejże wsi (G. 25 k. 213v). Od stryja Domarata N-go nabył wyderkafem w r. 1503 za 30 grz. połowę łąk w jego części Napruszewa i łan osiadły (P. 1389 k. 286v), zaś w r. 1504 od bratanków Domarata, Macieja i Wojciecha N-ch, za 30 grz. połowę łąk tamże (G. 24 k. 260v). Nie żył już w r. 1505 (G. 25 k. 389v). Owdowiałej Katarzynie Powidzkiej i synom jej, Marcinowi i Mikołajowi N-im, Stefan Fiszer Powidzki w r. 1510 na dobrach królewskich Powidzu i wsiach przyległych oprawił 60 grz. (G. 19 k. 134v). Około r. 1520 Katarzyna skwitowała Marcina i Mikołaja z 500 kop groszy posagu i 200 kop groszy wiana (G. 259 k. 348v). Prócz tych synów były i córki. Z nich, Jadwiga, w r. 1507 żona Michała Lubstowskiego, wdowa w r. 1531. Anna, w latach 1511-1513 żona Macieja Wilczyńskiego.
(A) Marcin, syn Jana i Powidzkiej, wraz ze swym niedzielnym bratem Mikołajem oraz wujem Michałem Powidzkim (obaj bracia byli jeszcze widocznie nieletni) w r. 1505 kwitował Mikołaja Kleczewskiego z 14 grz. zapisanych przez Barbarę Jarocką wyderkafem na Jarotkach w p. gnieżn. (ib. k. 574v). Jana Czechowskiego w imieniu własnym i brata t. r. skwitował z 60 zł. węg. zapisanych na Dankowie (G. 19 k. 5). Skwitował w r. 1509 Marcina Jarockiego z 6 grz. zapisanych na Jarotkach (ib. k. 82) Wspólnie z bratem Wojciechem w r. 1511 kupili część w Napruszewie od Macieja i Wojciecha N-ch, synów Piotra (G. 19 k. 197). Pozwany był Marcin w r. 1512 przez Annę Sirnicką, żonę Mikołaja Głębockiego. (G. 25 k. 328). Obaj z bratem skwitowali w r. 1513 przez siostrę Annę zamężną Wilczyńską z dóbr rodzicielskich w Napruszewie, Gostomiu i Sirniczu (P. 865 k. 313v). Oba bracia, niedzielni w Napruszewie, kwitowali t. r. Feliksa Budzisławskiego z 54 zł. wykupu dóbr w Sirniczu Małym, sprzedanych wyderkafem ich ojcu przez zmarłą Barbarę Budzisławską (G. 25 k. 406). Nabyte w r. 1514 wyderkafem od Wincentego Zdzarowskiego dziesięć łanów roli, połowę folwarku, połowę wiatraka i karczmę we wsi Wielkie Sirnicze sprzedali t. r. wyderkafem za 145 i pół zł. węg. Mikołajowi Głębockiemu (G. 335a k. 23; I. R. Z. Kon. 6 k. 7v). Marcin skwitowany był t. r. przez tegoż Zdzarowskiego z 28 grz. długu za Sirnicze (G. 25 k. 10v). Od braci swych stryjecznych, macieja i Wojciecha N-ch, kupił w r. 1515 za 80 grz. części w Napruszewie i Giewartowie (P. 1392 k. 50) i zapisał im t. r. 20 grz. długu (P. 866 k. 258). Część Giewartowa w r. 1518 sprzedał za 11 grz. ks. Tomaszowi Lubomyślskiemu (G. 335a k. 43). Od Mikołaja, Andrzeja i Macieja, braci z Tomic, w r. 1521 kupił za 60 grz. część w Siennie p. gnieźn. (Py. 23 k. 39). Na połowie części Napruszewa i Gostomia oprawił w r. 1524 posag 250 zł. żonie Annie Sośnickiej, córce Macieja (G. 335a k. 76v). Wspólnie z bratem skwitowani w r. 1531 z dóbr rodzicielskich przez owdowiałą siostrę Jadwigę Lubstwoską (I. R. Gr. Kon. 2 k. 214). Pozwany w r. 1534 przez Annę, żonę Mikołaja Głębockiego, dziedzica w Sirniczu (G. 262 k. 61v), pozywał z kolei ją w r. 1535 o wtargnięcie w łąki Napruszewa (G. 262 k. 208), a ona ponownie jego o zasypanie óśmiu kopców (ib. k. 242). Założone zostało między nimi w r. 1536 vadium (P. 874 k. 270v). Jako opiekun synów zmarłego brata Mikołaja, kwitował w r. 1537 ich matkę z siedmiu wierdunków, z tytułu dzierżawy dóbr tych małoletnich w Napruszewie (G. 31 k. 242). Od Stanisława Soleczeńskiego(?) w r. 1539 kupił za 30 grz. jego część w spadku oraz w bliższości w Napruszewie po zmarłej Małgorzacie N-ej (czy żonie Jarosława?) (G. 335a k. 221v). Od Marcina Lubomyskiego w r. 1544 kupił za 200 grz. część Napruszewa (ib. k. 298). Skwitowany w r. 1545 przez swego zięcia Marcina Jerzykowskiego (Irzykowskiego) z 20 grz. na poczet posagu za córką Zofią (I. R. Gr. Kon. 4 k. 171). Marcin (nie mam pewności, czy ten, czy też jego bratanek?) skwitowany w r. 1557 przez Marcina i Elżbietę rodzeństwo Lubowidzkich z 60 grz. (G. 36 k. 4v). Córka Marcina Zofia, jak widzieliśmy, w latach 1544-1545 żona Marcina Jerzykowskiego (Irzykowskiego).
(B) Mikołaj, syn Jana i Powidzkiej, występował obok brata od r. 1505 jako niedzielny z nim w Napruszewie, Gostomiu i Sierniczu (G. 25 k. 389v; P. 865 k. 313v). Od Mikołaja, Andrzeja i Jana N-ch, synów Stanisława "Domarata", kupił w r. 1524 za 80 grz. część w Napruszewie (P. 1393 k. 46) i jednocześnie na połowie swych dóbr w tej wsi oraz w Gostomiu oprawił 100 grz. posagu żonie Annie Bieganowskiej, córce Stanisława (ib. k. 46v). Od Wacława N-go, brata powyższych, kupił w r. 1525 za 10 grz. jego część w Napruszewie (ib. k. 72v). Od Mikołaja, Jana, Andrzeja i Wacława, braci N-ch w r. 1526 kupił za 300 grz. ich części tamże (ib. k. 124). Pozywali się w r. 1534 wzajemnie z Anną Siernicką, żoną Mikołaja Głębockiego (G. 262 k. 35v, 36). Nie żył już Mikołaj w r. 1536, kiedy Anna Bieganowska występowała jako wdowa (P. 874 k. 270v). Była 2-o v. żoną Łukasza Żernickiego, który w r. 1537 na połowie części Żernik w p. pyzdr., mających mu przypaść z działów z braćmi, zobowiązał się oprawić jej 100 grz. posagu. Skwitowana została jednocześnie przez szwagra Marcina N-go, stryja i opiekuna jej nieletnich synów, Piotra i Sebastiana, z siedmiu wierdunków tytułem dzierżawy ich dóbr ojczystych w Napruszewie (G. 31 k. 242, 242v). Oprawę 100 grz. swego posagu na połowie Napruszewa sprzedała w r. 1539 za takąż sumę wyderkafem obecnemu mężowi, który z kolei oprawił jej ową sumę jako posag (G. 335a k. 228). Spłacona przez syna Piotra ze 100 grz. posagu, skasowała w r. 1554 swą oprawę na Napruszewie i Gostomiu i skwitowała obydwu synów (Py. 174 k. 684). Córka Mikołaja i Bieganowskiej, Katarzyna, niezamężna w r. 1554 (ib.), żona 1-o v. w r. 1561 Jakuba Stawskiego cz. Węgierskiego, 2-o v. w r. 1592 Zygmunta Chłądowskiego.
I. Piotr, syn Mikołaja i Bieganowskiej, nieletni, niedzielny z braćmi w r. 1537 (G. 31 k. 242), dziedzic wspólnie z niemi w Napruszewie, miał około r. 1542 termin przeciwko Annie Siernickiej, żonie Mikołaja Głębockiego (G. 263 k. 141v, 264 k. 32v). Swej żonie, Barbarze Kębłowskiej cz. Gorzyckiej, córce Mikołaja, na połowie swych części w Napruszewie i pustce Gostomiu, oraz na połowie innych swych dóbr w r. 1555 oprawił posag 350 grz. (Py. 31 k. 48; P. 1397 k. 677). Dla zrodzonych z niej dzieci ustanowił w r. 1560 opiekunów (G. 39 k. 403v). Nie żył już w r. 1561 (P. 903 k. 787v). Owdowiała Barbara Gorzycka, pani wienna w Napruszewie, kwitowała w r. 1564 Wojciecha Słoneckiego ze 100 zł. (Py. 179 k. 633v). Była w r. 1572 2-o v. żoną Sebastiana Będzieskiego (Py. 110 k. 79v). Wszystkie swe dobra we wsiach: Gorzyce, Budziłowo, Kębłowo, Lipie w p. pyzdr. w r. 1574 dała wieczyście bratu Andrzejowi Kębłowskiemu cz. Gorzyckiemu (R. Kal. 4 k. 165v). Od męża Będzieskiego otrzymała w r. 1576 oprawę 1.200 zł. posagu na połowie części Będzieszyna i Szczur w p. kal. (R. Kal. 4 k. 279v). Z tytułu swej oprawy na Napruszewie w r. 1591 pozywała szwagra Sebastiana N-go (G. 262 k. 420v). Jej drugi mąż nie żył już w r. 1596, ona zaś może żyła jeszcze wtedy (I. Kal. 63 k. 396v). Synowie, Jan, Marcin i Stanisław.
I) Jan, syn Piotra i Kębłowskiej, nieletni w r. 1564, pozostawał pod opieką Macieja Gałczyńskiego (G. 43 k. 223v). Wraz z braćmi był w r. 1567 pozywany przez wuja Andrzeja Kębłowskiego cz. Gorzyckiego o to, iż ojciec ich nie uczynił ich matce a siostrze Andrzeja oprawy 350 grz. posagu na połowie Napruszewa i pustek Gostom (Py. 106 k. 344, 416v). Pozywał ten wuj ich i opiekunów ich także w r. 1569 (P. 915 k. 228v; Py. 107 k. 389v). Miał Jan już chyba lata w r. 1572, kiedy w imieniu własnym i braci kwitował Mikołaja Przylepskiego ze 108 zł. Wawrzyńca Tuszyńskiego z takiej samej sumy, Baltazara Tuszyńskiego też z takiej, zaś Gałczyńskich, synów zmarłego Macieja, z opieki sprawowanej przez ich ojca (Py. 110 k. 79v). Wraz z braćmi kwitował w r. 1576 z opieki matkę, Wojciecha Sławęckiego, Piotra Bieganowskiego i zmarłego Macieja Gałczyńskiego (I. Kal. 44 s. 267). T. r. mianowany przez Jana Galewskiego, pisarza grodzkiego kaliskiego, jednym z opiekunów syna jego Wojciecha (R. Kal. 4 k. 353). Bezpotomny, nie żył już w r. 1582 (ib. 48 s. 201). Matka jego w imieniu własnym i jego braci części zmarłego w Jeżewie i Uścisłowie w p. kośc. wydzierżawiła t. r. za 70 złp. Janowi Jaraczewskiemu (I. Kal. 48 s. 767).
II) Marcin "Piotrowicz", syn Piotra i Kębłowskiej, nieletni w latach 1564-1569 (G. 43 k. 223v; Py. 107 k. 389v), a chyba jeszcze i w r. 1572 (Py. 110 k. 78), miał już zapewne lata w r. 1576 (I. Kal. 44 s. 267). Wraz z bratem w r. 1584 pozywał stryja Sebastiana (G. 274 k. 527v). Jako spadkobierca brata Jana, w r. 1587 kwitował wykonawcę jego testamentu, ks. Andrzeja Czackiego, dziekana i oficjała włocławskiego, kanonika poznańskiego, oraz brata swego Stanisława z rzeczy pozostałych po zmarłym (I. Ka. 54 s. 385). Obaj z bratem, jako nabywcy praw od matki, zostali w r. 1590 intromitowani do części dziedzicznej Jana Jaraczewskiego w mieście Jaraczewie (Py. 125 k. 568). Marcin ożenił się w r. 1592 z Małgorzatą Rossoską, córką Jakuba, od którego t. r., jeszcze przed ślubem, uzyskał zapis 1.400 złp. posagu i 200 złp. wyprawy (I. Kal. 59 s. 91). Na połowie części Sobótki oprawił jej t. r. ów posag (R. Kal. 6 k. 643). Skwitowała ona t. r. ojca z dóbr rodzicielskich a Marcin kwitował teścia z 200 złp. na poczet posagu (I. Kal. 59 s. 524). Bratu Stanisławowi zapisał t. r. dług 200 złp. (ib. s. 18). Opłacając w r. 1591 ze swej części wsi Sobótka pobór, przyłożył pieczęć z herbem Grzymała bez bramy (Wittyg). Jako spaskobierca brata Jana, skwitował w r. 1598 synów zmarłego Sebastiana Niwskiego z 700 złp., które ich ojciec zapisał był Janowi N-mu (I. i D. Z. Kal. 28 k. 83). Jako dziedzic części Wielkiej Sobótki, zawierał w r. 1602 ugodę graniczną z małżonkami Domaradzkimi, dziedzicami części Małej Sobótki (I. Kal. 68 s. 451). Już nie żył w r. 1604, kiedy wdowa, Małgorzata Rossoska uzyskała zapis 2.000 zł. długu od małżonków Mikołajewskich (ib. 70 k. 548v). T. r. kwitowała z 2.000 zł. Krzysztofa Sieroszewskiego cz. Wolickiego (ib. 70 k. 569v). Nie żyła już w r. 1617 (R. Kal. 9 k. 94). Marcin budował sklep pod zakrystią kościoła sobockiego, kontynuowali tę budowę jego synowie Piotr i Adam, a opiekun ich Piotr N., ich brat stryjeczny, oddał to w r. 1605 w posiadaniu ks. Adrianowi Grabowskiemu (Graboviensis), plebanowi sobockiemu (I. i D. Z. Kal. 28 k. 143). Wdowa od Mikołaja Tymienieckiego, podstarościego wieluńskiego, w r. 1605 kupiła za 6.000 złp. części miasta czyli wsi Sobótka (R. Kal. 1 k. 50v). Piotr N. opiekę nad synem Marcinem scedował w r. 1610 rodzonemu ich wujowi Piotrowi Rossoskiemu (I. i D. Z. Kal. 28 k. 180v). Ów Piotr Rossoski należące do siostrzeńców części Sobótki w r. 1612 wydzierżawił za 470 złp. Stanisławowi Myszczyńskiemu (I. Kal. 78 s. 1111). Był ten Myszczyński ich ojczymem, drugim mężem Małgorzaty Rossoskiej, nie żyjącej już w r. 1613. Wtedy on działając w imieniu własnym i zrodzonych z niej swych dzieci części miasta i wsi W. Sobótka sprzedał za 1.100 zł. pasierbowi Piotrowi N-mu (R. Kal. 8 k. 263), a powtórzył tę transakcję w r. 1617 (ib. 9 k. 94). Synowie Marcina, Piotr i Adam.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
655656657658[659]660661662663
