Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
28293031[32]33343536
Aberderowiczowie - Bieganowscy
Jan B. ok. r. 1461 pięć łanów w Nowej Wsi p. kal. wyderkował za 60 grz. Janowi ze Zbierska (P.1384 k.205v). Zapewne ten sam Jan z Bartodziejów skwitowany w r. 1461 przez Jana ze Zbierska z głowy ojca Zawiszy ze Zbierska (I.Kal.1 k.61v). Mikołaj Rachwał ze Zbierska pozwany przez dziedziców z Dzirzbina 1463 r. (ib.k.176v). Jakub z Bartodziei na połowie swych części tej wsi oprawił 1466 r. posag 20 grz. żonie Katarzynie (P.1383 k.245v). Małgorzata, wdowa po Janie z Bartodziejów alias Pietryków, 1467 r. pogodzona przez arbitrow z Anną Tolkową (I.Kal.1 k.381v). Małgorzata, żona Macieja z Bartodziejów, dziedziczka w tej wsi, procesowała się z dziedzicami Biernacic i Dzirzbina i w r. 1468 założone zostało vadium między stronami (ib.k.476). Maciej z Bartodziejów, mąż Jadwigi, siostry Jana Grzybowskiego, którą w r. 1476 kwitowała z 1 grz. Mikołaja Przerańskiego z Bartodziejów (ib.2 k.410). T. r. Jan i jego siostry: Małgorzata, Jadwiga, Anna i Konstancja, dziedzice z Bartodziejów Piertyków, kwitowali ze swych dóbr macierzystych Mikołaja Przerańskiego i jego syna Jana z Bartodziejów Pietryków (ib.k.411). Mikołaj z Bartodziejów Pietryków ze swymi bratankami, Mikołajem i Wojciechem, żądał 1485 r. uiszczenia od Jana z Kościelca 16 grz. (ib.3 k.227). Bracia ci, Mikołaj i Wojciech, t. r. dzielący się częściami w Bartodziejach Pietrykach za pośrednictwem arbitrów (ib.k.208v). Mikołaj Bogusz z Bartodziejow Pietryków 1487 r. mąż Jadwigi z Przedzina (ib.k.390). Bogusz z Bartodziejów, wuj Katarzyny z Korzeniewa, wdowy po Macieju z Kuszyna 1490 r. (ib.k.552). Mikołaj, syn Jakuba B. z Pietryków Bartodziejów brał 1497 r. w zastaw połowę łana roli w M. Złotnikach od Jana Krąkowskiego (ib.4 k.527v). Anna, żona 1494 r. jana Rosoła kosmowskiego. Bogusław z Bartodziei mąż Jadwigi Przedzyńskiej, która 1506 r. intromitowana do przysądzonych jej dóbr Macieja Drogosława w Kurowie (I.Kon.2 k.342v). Barbara, wdowa po Wojciechu B-im, zobowiązała się 1511 r. rezygnować swą połowę Koziej Góry uczc. Wojciechowi Solikowi (ib.k.396v). Jako 2-o v. żona Sebastiana Kowalewskiego, wymieniła 1513 r. z Solikiem ze Starego Miasta połowę Koziej Góry na sołectwo w Starym Mieście, dopłacając mu 3 grz. (Z.I.Kon.1 k.4v). Katarzyna, w latach 1552-68 wdowa po Stanisławie Siejuskim cz. Gałęskim. Anna, w r. 1560 żona Jana Czermińskiego. Katarzyna, żona 1600 r. Stanisława Siąskiego. Anna, 1608 r. żona Jana Klichowskiego. Mateusz, przeor karmelitów Bożego Ciała w Poznaniu 1618 r. (P.1000 k.486v). Adam, syn zmarłego Wojciecha, dostał 1621 r. zapis 220 zł od Andrzeja Skorzewskiego (P.1007 k.959v). Bogumiła, w r. 1657 wdowa po Joachimie Morawskim. Paweł, mąż Doroty Podleśnej (Zdzienickiej czy Jaroszewskiej?) 1695 r. (I.Kal.152 s.21).
Bartoszewiczowie. Jan, towarzysz chorągwi pancernej Gniazdowskiego, starosty nowomiejskiego, zabił Wawrzyńca Baranowskiego i 1720 r. zawarł ugodę z jego spadkobiercami (G.94 k.119). Pułkownik JKMci, dostał 1744 r. zapis 2. 000 zł na wsi Lubin od Jana Boksy Radoszewskiego (I.Kon.77 k.339). Kupił 17 VI 1746 r. Obrzębin od Wojciecha Zieleniewskiego i jego żony Marianny z Przespolewskich. Żoną pułkownika była 1747 r. Marianna Radoszewska, córka Macieja i Anny z Kosińskich, wdowa 1-o v. po Janie Przespolewskim. W r. 1756 kwitował z 80 zł Gurowskiego, kasztelana poznańskiego i magistrat Włocławka (I.Kal.185/89 k.249v; 196/98 k.83v; I.Kon.78 s.63, 637, 661, 967). Żył jeszcze 1762 r. (Rel.Kal.178 k.239v). W r. 1764 wdowa po pułkowniku na sumach spadłych po swej matce na dobrach Wrząca p. sier., dziedzicznych brata Piotra Radoszewskiego, zapisał 300 zł swej córce chrzestnej Annie Pigłowskiej (I.Kon.79 k.360v). Córka Jana i Radoszewskiej, Barbara, dziedziczka Obrzębina, w latach 1775-88 żona Bartłomieja Żelisławskiego, podczaszyca piotrkowskiego.
Bonifacy z żoną Katarzyną mieli syna Pawła Feliksa, ur. w Siemianowie 27 VI 1793 r. (LB Dziekanowice). Ten Bonifacy po raz drugi zaślubił 24 XI 1813 r. Józefę Lewandowską, wdowę po Rozbickim. Liczył wtedy lat 50, ona 40 (LC Gniezno, Sw. Trójca). Jan, dziedzic Wiecinina w Kr. Pol., i jego żona Stanislawa Dąmbska, rodzice Joachima, zmarłego dzieckiem w Chytrowie 27 IV 1911 r. (LM Jaraczew). Stanisława z Dąmbskich, umarła w Wiecininie 22 XII 1923 r., pochow. w Brdowie (Dz.P.). Janina, wdowa po Tadeuszu Karłowskim, zmarła w Piaskach 8 XII 1938 r., pochowana w Poznaniu.
Bartoszewscy h. Gozdawa, nieznani Bonieckiemu, wyszli z Bartoszewic p. kośc., koło Jutrosina, może jednego pochodzenia z Dzierżanowskimi? Hanka z Bartoszewic, matka Małgorzaty 1404 r. (P.2 k.202v). Skarbimir 1405 r. (Kośc.I k.75). Janusz B. w l. 1411-1413 (Kośc.3 k.168v; III k.147). Adam 1418 r. (Py.3 k.249v). Jan i Janusz 1418 r. (Kośc.II k.80v).
Wojciech B., mąż Agnieszki Domasławskij, która w l. 1465-69 procesowała się z Konarskimi (Kośc.20 s.50, 172, 308), a 1469 r. w asyście stryja Pakosława Kołaczkowskiego sprzedała za 25 grz. 2 łany w Górce Gunczlewej (koło Sarnowy) Wincentemu, Janowi i Mikołajowi, braciom z Górki Gunczlewej (P.1385k.8v). Tej Agnieszce oprawił 1471 r. posag 50 grz. na połowie dóbr w Bartoszewicach W. i Rozkochowie p. kośc. (ib.k.96v). Całą swą część w Rozkochowie sprzedał 1474 r. za 60 grz. Mikołajowi Jutroskiemu (P.1386 k.16v). T. r. skwitowany przez rodzoną siostrę Agnieszkę, wdowę po Janie Borowym z Jutrosina, z dóbr po rodzicach (Kośc.227 k.1a). Nie żył 1476 r., kiedy owdowiała Agnieszka połowę łanu osiadłego, nabytego od Andrzeja Konarskiego, i łan osiadły, nabyty od Przybka z Konar, wyderkowała Tomasowi Więckowskiemu (P.1386 k.62). Wojciech B. został zamordowany przez Szczedrzyka Domaradzkiego, którego Agnieszka skwitowała w r. 1478 z pozwów cedując jednocześnie swym synom część główszczyzny (Kośc.227 k.46). Niewątpliwymi synami wspomnianego Wojciecha byli: Piotr, Filip, Marcin, Mikołaj i Maciej, córką Anna, wymieniona 1546 r. (Kośc.345 k.210v). Mikołaj, syn zmarłego Wojciecha, występował 1490 r. (Kośc.228 k.311). Zdaje się, iż był jeszcze szósty syn, Stanisław. Małgorzata z Dzierżanowa, córka Katarzyny, wdowa po Janie Starogrodzkim, żona Stanisława z Bartoszewic 1459 r. płaciła winę, bo nie stanęła z pozwu Bogumiła ze Starogrodu (Kośc.19 k.267v). Miała w l. 1462-1469 terminy ze Stanisławem, Bogumiłem i Małgorzatą, dziećmi Marcina Wiotszyńskiego, podstolego poznańskiego, dziedzicami Starogrodu siostrzeńcami jej pierwszego męża (Py.15 k.84v; Kośc.19 k.369v, 370; 20 k.120, 121, 213, 215). W r. 1470 kwitowała ich z posagu po swej matce (ib.k.548). Wdowa po Stanisławie B-im połowę wsi Dzierżanowa, Lechnowa, Golinina p. pyzdr. oraz połowę Malechnowa i Tworzymirek p. kośc., spadłe po rodzicach, wyderkowała 1475 r. swym synom: Bogumiłowi (Teofilowi), Janowi, Krzysztofowi i Stanisławowi B-im (P.1386 k.27v), oni zaś dali jej w dożywocie połowę Bartoszewic oraz cztery i pół łany w Rozkochowie, zaś na swej części w Dzierżanowie oprawili 50 grz. posagu swej babki Agnieszki (P.1386 k.27v). Imię babki potwierdza przypuszczenie, iż Stanisław był synem Wojciecha, męża Agnieszki. Żył z nim współcześnie niemal, był więc najpierw synem najstarszym, jeśli wogóle był synem jego. Małgorzata w r. 1476 już 2-o v. żona Wacława B-go, wyderkowała tym swym synom za 30 grz. cztery i pół pustych łanów w Rozkochowie (P.1386 k.53). T. r. w asyście wuja Iwana z Goliny, sędziego kaliskiego, sprzedała połowę wsi Jawory p. kośc. za 200 grz. Wyszocie z Starkowca, nabywając od niego całe połowy wsi Lechnowo, Golinin i Dzierżanowo za 500 grz. (ib.k.52v, 53). Nie żyła już w r. 1482, kiedy synowie Bogusław cz. Bogumił i Jan, niedzielni dziedzice z Bartoszewic, zobowiązali się wobec Mikołaja i Baltazara z Krzycka uwolnić wyderkowane im za 100 grz. części w Malechowie, spadłe po matce (Kośc.227 k.96). Była i córka Agnieszka, żona Jana z Dzierżanowa, której bracia w r. 1482 zapisali posag 70 grz. (ib.k.96). Spośród wspomnianych synów, Bogumił oprawil 1476 r. na połowie częsci w Dzierżanowie 30 zł posagu żonie Dorocie (P.1386.k.45v), a 1482 Bogumił i Jan części macierzyste w Malechowie p. kośc. wyderkowali za 100 grz. Mikołajowi i Baltazarowi braciom z Krzycka (ib.k.160v).
Wracam do niewątpliwego potomstwa Wojciecha. Filip B. w imieniu własnym i brata Marcina skwitował w r. 1493 Jakuba Domaradzkiego alias Szczedrzyka z głowy swego ojca (P.856 k.17c). Marcin i Filip, bracia niedzielni, dziedzice w Bartoszewicach, nabyli 1494 r. od Jana Kołaczkowskiego połowę tej wsi za 200 zł w. i zaraz wyderkowali ją za 50 zł Bernardowi Żabieńskiemu (P.1383 k.34v, 35; Kośc.230 k.47).
Marcin B. cz. Orczeński (nie umiem wytłumaczyć tego drugiego nazwiska), syn Wojciecha, na połowie części w Bartoszewicach M., należnych z działu z bratem Mikołajem, oprawil 1497 r. posag 60 grz. żonie Barbarze Siedleckiej, córce Mikołaja (P.1383 k.150v). Marcin O. nabył w r. 1511 od Jana Bnińskiego sposobem wyderkafu za 120 grz. Bartoszewice (P.786 s.251) i t. r. na tej wsi oprawił 20 grz. posagu drugiej swej żonie Barbarze, córce Spytka Szlachcińskiego (ib.s.252). Dziedzic w Bartoszewicach, dostał 1513 r. zobowiązanie od Mikolaja Bnińskiego, iż ten ostatni stawi swego brata Jana celem dopełnienia sprzedaży Bartoszewic za 120 grz. (Kośc.23 k.395). W r. 1519 nabył wyderkiem za 160 grz. od Jana Bnińskiego z Borku połowę Bartoszewic (P.1392 k.266v), a t. r. za 30 grz. nabył czwartą część tej wsi od Mikołaja Bnińskiego, któremu uprzednio był ją sprzedał (ib.k.270v). Barbara Szlachcińska z siostrą Młgorzatą zamężną Janową Chwałkowską sprzedały w r. 1519 za 30 grzywien części w Szlachcinie i Chrostach p. pyzdrskiego swemu bratu Łukaszowi (P.867 k.65v). Żonie ponowił 1526 r. oprawę 100 grz. posagu na połowie części Bartoszewic W. (P.1393 k.115v). Dąbrowę p. kośc. sprzedał 1528 r. za 50 grz. Mikołajowi Pogorzelskiemu (ib.k.250). Od Mikołaja Bnińskiego z Borku odkupił 1531 r. za 30 grz. sprzedaną mu czwartą część Bartoszewic (Kośc.234 k.188). Z jego córek, Agnieszka 1523 r. żona Mikołaja Szczurskiego, Małgorzata 1536 r. żona Wojciecha Gostkowskiego, Anna niezamężna 1546 r. (Kośc.345 k.210v). Wojciech, syn Marcina, w imieniu swoim i swych braci, Marcina i Michała, zapisał 1539 r. dług 20 grz. Piotrowi Miaskowskiemu (Kośc.234 k.381). Był jeszcze czwarty syn Jan. Wojciech i Jan zostawili potomstwo i o nich niżej. Marcin, zwący się też Płaczkowskim a czasem Orczeńskim, 2 łany roli osiadłej, 4 pustej. połowę wiatraka oraz dwór w Bartoszewicach wyderkował 1533 r. za 100 zł Małgorzacie, córce Sędziwoja Szumowskiego (Kośc.345 k.159). Ożeniony z Małgorzatą Sliwnicką, wdową po Janie Chojeńskim, dał w r. 1545 pasierbowi Janowi Chojeńskiemu zobowiązanie, iż ją stawi do akt celem dokonania kasaty oprawy na wsiach Stwolno, Chojno i Golejewko w p. kośc. (P.884 k.206). Część wiatraka w M. Bartoszewicach dał 1546 r. siostrze, pannie Annie (Kośc.345 k.210v) i t. r. na połowie swych części w tej wsi oprawił 100 zł posagu żonie Małgorzacie Sliwnickiej, corce Mikołaja (ib.k.201). W r. 1546 nazwana ona córką Jana Sliwickiego Mojka, a wdową 1-o v. po Janie Chojeńskim. Marcin kwitował wtedy swych pasierbów Chojeńskich z 100 zł jej posagu, oprawionych na częściach Chojna, golejewka i Stwolna p. kośc. (Kośc.235 k.102v). W r. 1560 zapisał tej żonie 100 zł długu (Kośc.239 k.37). Żył jeszcze 1562 r., kiedy trzecią część M. Bartoszewic wyderkował za 600 zł żonie (Kośc.346 k.49). Nie żył 1563 r., kiedy do pozostałych po nim dóbr, tj. trzeciej vzęści Bartoszewic, usiłowali intromitować się brat Jan i bratanek Maciej, syn Wojciecha, czemu jednak oparła się wdowa (Kośc.240 II k.143). Nie żyła już w r. 1577, kiedy jej synowie, ks. Jakub Chojeński, pleban w Kędzierzynie, i Andrzej, dokonali cesji na rzecz bratanków, Marcina, tj. Stefana syna Jana i Macieja syna Wojciecha (P.929 k.831v).
I. Wojciech cz. Olbracht, syn Marcina, kupił od Marcina Raciborowskiego 1532 r. za 150 grz. 4 łany roli w Raciborowie p. pyzdr. (P.1393 k.529). Wojciech Raciborowski cz. B. został 1533 r. skwitowany z 20 grz. przez Rozdrażewskiego, kasztelana krzywińskiego (Py.171 k.79). Na połowie swej czwartej części w Raciborowie p. pyzdr. oprawil w r. 1533 posag 40 grzywien pierwszej swej żonie Urszuli Modlibowskiej, córce Jakuba (I. i D.Z.Kal.2 k.209). Na połowie swych części w Bartoszewicach, przypadających z działu z braćmi Marcinem i Janem, oprawił 1544 r. posag 200 zł żonie Annie Pierzchlińskiej (P.1395 k.132). Dla dzieci z niej zrodzonych mianował 1551 r. opiekunów (Kośc.345 k.222v). Nie żył 1558 r., kiedy wdowa zapisała dług 67 grz. Wojciechowi Włostowskiemu (Kośc.238 k.155). W r. 1560 pełniąc wraz z swym bratem Janem Pierzchlińskim opiekę nad swymi małoletnimi dziećmi: Janem, Maciejem, Anną Urszulą i Magdaleną, wydzierżawiła Bartoszewice M. na lat 9 za 450 zł Jakubowi Pogorzelskiemu (P.902 k.277; Kośc.239 k.151v). Nie żyła 1579 r. Z wymienoinych już córek, o Urszuli wiemy, iż w r. 1580 była żoną Wojciecha Woleńskiego. Z synów, Maciej nie pozostawił potomstwa. Kwitowali go 1562 r. Szurkowscy (P.904 k.448). Łan zw. Węgierkowskim w Bartoszewicach M. i siedlisko Kołdunowskie z placem sprzedał 1580 r. za 500 zł Jakubowi Kołudzkiemu, wojskiemu inowrocławskiemu, (I.Kal.347 k.2). Żył jeszcze 1581 r. (Kośc.261 k.597v). Jego żoną była Łucja Tworzyjańska, córka Andrzeja, której 1576 r. oprawił posag 700 zł na połowie części w M. Bartoszewicach (P.1398 k.643v). Żyla jeszcze 1578 r. (Kośc.258 k.531).
II. Jan, syn Marcina, mąż Agnieszki Grabionowskiej, córki Wojciecha zwanego też Puczołowskim (P.1393 k.370v; 1396 k.831v). Od Wojciecha Czasułtowskiego kupił 1533 r. połowę wsi pustej Rozkochowo za 200 grz. (P.1393 k.580v). Dziedzic w M. Bartoszewicach 1534 r. (Kośc.234 k.284v). W r. 1535 połowę pustki Rozkochowo sprzedał za 200 grz. Mikołajowi Pogorzelskiemu (Kośc.345 k.168v). Kwitował 1549 r. Feliksa Sokołowskiego z danego sobie przezeń zobowiązania sprzedaży za 1. 500 zł grz. części wsi Gułtowo, Drzązgowo, Sokolnicki, Żabice i Ostrów p. pyzdr. (P.888 k.93). Na połowie M. Bartoszewic oprawił 1560 r. posag 200 zł swej żonie (P.1396 k.381v), która t. r. kwitowała męża z oprawy danej jej ongiś na trzeciej części Bartoszewic M. przez teścia Marcina (P.902 k.317v). Część Bartoszewic M. sprzedał 1563 r. za 200 grz. Wojicechowi Otta Trąmpczyńskiemu (P.1397 k.211v) i t. r. trzecią część tej wsi za 2. 000 grz. Janowi Rosnowskiemu (Kośc.240 II k.41v), od którego jednocześnie nabył za 1. 000 zł sposobem wyderkafu części Gostkowa p. kośc. (P.1397 k.211v). Synom, Błażejowi i Stefanowi, za pisał 1563 r. dług po 300 zł każdemu na częściach Gostkowa (Kośc.240 II k.105v, 106). Owe wyderkowe częsci Gostkowa rezygnował 1566 r. Wojciechowi Gostkowskiemu (P.1397 k.488). Nie żył 1570 r. (P.917 k.784). W 1575 r. owdowiała Agnieszka pozywała Rosnowskiego (Kośc.245 k.148). Synowie Jana: Błażej, Jan, Stefan i Piotr, z których tylko dwaj ostatni pozostawili znane mi potomstwo. Jan i Piotr skwitowali w r. 1570 Stanislawa Małachowskiego ze 100 zł (P.917 k.784). Jan części w Bartoszewicach M., spadłe po stryju Marcinie, sprzedał 1577 r. za 300 zł bratu Błażejowi (P.1398 k.741v), ten zaś bezpośrednio potem owe części, zarówno jak i własne ze spadku po tymże stryju, sprzedał za 800 zł bratu Stefanowi (ib.k.742; P.931 k.103v). Zapewne ten sam Jan nabył 1577 r. sposobem wyderkafu za 1500 zł od Jana Czackiego całe części wsi Rogowo i Włostowo (P.1398 k.750v). O Błażeju wiem jeszcze tylko to , że żył 1597 r. (R.Kal.7 k.86v). Siostrami tych braci, a corkami Jana były: Katarzyna, 1563 r. żona Jana Raszewskiego, i Ana, której w r. 1584 już jako żonie Pawła Swierkockiego z wojew. płockiego brat Piotr zapisał 100 zł długu (I.Kal.50 s.1194). W r. 1592 skwitowała za 100 zł Piotra B. (I.Kal.59 s.999).
1. Stefan, syn Jana i Grabionowskiej, ożeniony 1-o v. z Heleną Wikońską, córką Andrzeja i Katarzyny, która 1561 r. dostała od owdowaiałej matki zapis długu 100 zł (Kośc.240 k.27). Oboje małżonkowie spisali 1565 r. dożywocie (Kośc.346 k.54v). Drugiej swej żonie, Katarzynie Gorzyńskiej, oprawił 1577 posag 500 zł (P.1398 k.715). Od brata Błażeja nabył 1578 r. za 800 zł spadłe po stryju Marcinie części w Bartoszewicach M. (P.931 k.103v). Intromitowany 1582 r. do łanu Jaskółkowskiego w Bartoszewicach M. i do połowy sadzawki w tej wsi (te dobra trzymał stryj Marcin) oraz do łąki Kaleja, nabytych za 600 zł (P.938 k.473). Żył jeszcze 1584 r. (Kośc.264 k.405v), nie żył 1587 r. Z jego córek, Anna wyszła w r. 1583, krótko po 28 VI, za Wojciecha Kotowieckiego Filipczaka, Jadwiga była 1614 r. żoną Stanisława Karlińskiego. Synowie: Marcin, Andrzej, Wojciech, Maciej i Mikołaj byli w r. 1590, obok stryja Piotra, dziedzicami części Bartoszewic M. (Kośc.270 k.199v). O Marcinie niżej. Andrzej, ur. ok. 1573 r. części Bartoszewic cz. Płaczkowa, przypadające sobie w dziale braterskim, sprzedał 1597 r. bratu Marcinowi za 300 zł (R.Kal.7 k.86v). Jego pierwsza żona, Teofila Kurcewska, córka Macieja, kwitowała w r. 1612 swego brata Stefana z części sumy 700 zł zapisanej jej przez zmarłą Barbarę z Sliwnickiech Kurcewską (I.Kal.78 s.1385). Przed ślubem z drugą żoną Barbarą Janowską dał 17 XII 1613 r. zobowiązanie jej ojcu Maciejowi, że oprawi jej posag 500 zł (P.990 k.1150v, 1151, 1152). Zaślubiny nastąpiły 19 II 1614 r. (LC Stary Gostyń). Trzecia żona, Helena Kurcewska, corka Macieja (zapewne więc siostra pierwszej żony), w r. 1616 podniosła posag 400 zł od brata Bartłomieja (I.Kal.82 s.1672). Andrzej z nią spisał dożywocie 1617 r. (R.Kal.9 k.9v). Kwitowała ona 1620 r. za 120 zł Szadokierskiego (I.Kal.86 s.105). Wojciech, Maciej i Mikołaj w r. 1587 wraz z innymi braćmi i stryjem Piotrem byli pozywani przez Kołudzkiego, wojskiego inowrocławskiego, (Kośc.267 k.38). Wojciech, ur. ok. 1574 r., i Maciej, ur. ok. 1575 r., swe części w M. Bartoszewicach zwanych "Płaczkowymi", odziedziczone po ojcu, sprzedali w r. 1597 bratu Marcinowi (I. i D.Z.Kal.28 k.71). Wraz z żoną Anną Chwalęcką w r. 1616 wzięli zastawem za 600 zł od Andrzeja Gawrońskiego części wsi Szczury (I.Kal.82 s.595) W r. 1620 Wojciech, może ten sam, w imieniu własnym i żony Anny Chwalęckiej kwitował z 50 zł Gawrońskiego (I.Kal.86 s.541). Mikołaj 1612 r. swe częsci Bartoszewic M. zw. Płaczkowem sprzedał za 600 zł bratu Marcinowi (R.Kal.8 k.153). Maciej żona, Zofia Golińska, córka Wojciecha, kwitowała 1590 r. swych braci z dóbr rodzicielskich (P.953 k.439v). Oboje żyli 1596 r. (Kośc.276 k.189v). Maciej nie żył 1602 r., zabity przez Andrzeja Jutrowskiego, a jako jego spadkobiercy występowali bracia: Marcin, Wojciech i Mikołaj (I.Kal.68 s.621; P.974 k.453), ale 1610 r. Zofia, już 2-o v. żona Jana Sulewskiego, skwitowana została z 100 zł przez Prokopa Czackiego, męża jej córki Barbary B-ej (P.984 k.725).
Marcin, najstarsz syn Stefana, pozwany 1587 r. wraz z braćmi i stryjem Piotrem przez Kołudzkiego, wojskiego inowrocławskiego (Kośc.267 k.38), T. r. dostał zapis długu 200 zł od swego rodzonego stryja Błażeja (I.Kal.54 s.447), a 1596 r. kwitował ze 100 zł stryja Piotra (ib.63 k.309v). Oprawił 1597 r. na częśiach M. Bartoszewic zw. Płaczkowem 1. 000 zł posagu żonie Małgorzacie z Ciechla Wysockiej, córce Jana (R.Kal.7 k.88), która żyła jeszcze w r. 1604 (I.Kal.70 k.355v). Bartoszewice cz. Placzkowo sprzedał 1612 r. za 3. 300 zł Wojciechowi Kołudzkiemu (R.Kal.8 k.195). Ten sam Marcin dał 1614 r. użytkowanie sumy 1. 000 zł drugiej swej żonie, Katarzynie z Bużenina Mojaczewskiej (P.1409 k.149v). Oboje ci małżonkowie w marcu i maju t. r. chowali u bernardynów w Kobylinie dwoje dzieci: Tomasza i Zofię (Arch.Bern., W.47). 16 V 1618 r. przyszłemu mężowi swej córki Anny, Janowi Gorzńskiemu, zapisał w posagu za nią 700 zł, zaś w wyprawie 300 zł (I.Kal.84 s.297). W r. 1619 dla dzieci zrodzonych z Mojaczewskiej mianował opiekunami żonę oraz syna z pierwszego małżeństwa, Krzysztofa (P.1002 k.1135). Katarzyna, już jako wdowa, nabyła 1620 r. sposobem wyderkafu za 1. 200 zł wieś Kamienicę p. kal. od Jana Kiełczewskiego, stolnika kaliskiego (P.1412 k.523). W 1635 r., mianowała plenipotentem syna Jerzego (I.Kal.101 s.1731). Żyła jeszcze 1641 r. (I.Kal.107a s.52). Z Wysockiej miał synów Krzysztofa, Jezrzego, Piotra z Mojaczewskiej i Wojciecha. Z córek Marcina, Anna była 1-o v. 1618 r. (wyszła zań t. r., krótko po 16 V) żoną Jana Gorzyńskiego, 2-o v. w latach 1622-44 żoną Jana Szczypierskiego, Ewa zaś, urodzona z Mojaczewskiej, wspomniana jako panna w latach 1621-1622 (P.1007 k.363v; I.Kal.88 s.708), była 1646 r. za Jakubem Kobelińskim. Któraś z córek Marcina była za Pigłowskim, bowiem w r. 1658 dziecko Stanisława Stoleckiego i Jadwigi B. podawali do chrztu Wojciech B. ze swą rodzoną siostrą Pigłowską (LB Droszew). W r. 1621 Krzysztof w imieniu swoim i tych braci oraz macochy zapisał dług 1. 000 zł Wojciechowi Kołudzkiemu (P.1006 k.225). O Krzysztofie i Wojciechu zob. niżej. Jerzy w r. 1621 kwitował z 378 zł Kołudzkiego (P.1007 k.363v). W r. 1622 dostał od macochy cesję 250 zł z jej sumy dożywotniej 1. 000 zł będącej u Krzysztofa i skwitował tego brata Krzysztofa z opieki nad sobą (I.Kal.88 s.708, 711). W r. 1624 był mężem Anny z Wrzący Brzechwianki (I.Kal.90b s.1617). Kupił 1634 r. za 900 zł od Jakuba i Stefana, braci Przybysławskich, części w Przybysławicach, mając już część tamże nabytą od ich brata Wojciecha (R.Kal.11 k.591). Wraz z zoną, Anną z Wrzący Brzechwianką dostali w r. 1631 cesję sumy 250 zł od małżonków Mańkowskich (ib.s.931). Żył jeszcze 1636 r. (I.Kal.102 s.1715). Nie żył 1638 r., kiedy wdowa w imieniu swoim i syna Ignacego mianowała plenipotentów (ib.104b s.2039). Anna Brzechwianka zapisała 1650 r. dług 210 zł Wojciechowi Chojeckiemu (I.Kal.116 s.534). Żyła jeszcze w r. 1652 (I.Kal.118 s.1200), nie żyła już 1657 r. (ib.122 s.41). Syn Jerzego, Ignacy, zapisał 1646 r. 1. 000 zł posagu siostrze Mariannie (ib.112 s.1144) i t. r. dostał od matki, Anny Brzechwianki, cesję oprawy jej na Przybysławicach M. (ib.s.1141). Jako dziedzic Przybysławic, młyn w tej wsi zastawił w r. 1647 za 300 zł ks. Janowi Dolewskiemu z Pyzdr (I.Kal.113 s.2227). Marianna, córka Jerzego niezamężna 1652 r. (I.Kal.118 s.1200), w latach 1657-87 żona Jana Skaławskiego.
Wojciech cz. Olbracht, syn Marcina i Mojaczewskiej, kwitował 1646 r. Kotarbskich z 1000 zł zapisanych zmarłej matce (ib.112 s.1056). Spisał 1645 r. dożywocie z żoną Zofią z Sikucina Żernicką, córką Jana i Anny Tylickiej, wdową po Janie Sasin Karśnickim (R.Kal.13 k.191v; I.Kal.140 s.543). T. r. nabyli oboje za 8. 500 zł od jej siostry Katarzyny Wierzbowskiej, kasztelanowej inowłodzkiej, części miasta i wsi W. i M. Sobótka (R.Kal.13 k.192). Inne częsci w tych dobrach nabyli 1647 r. od córek Wojciecha Przybysławskiego, spadkobierczyń wuja Cieleckiego (I.Kal.113 s.1221). Swoje części W. i M. Sobótki Wojciech w r. 1680 zobowiązał się sprzedać za 4. 250 zł bratankowi Wojciechowi (I.Kal.140 s.93v). Umarł bezpotomnie i pochowany został w r. 1682 u Bernardynów w Kaliszu (A.Bern.W.46). Jego żona już wtedy nie żyła (I.Kal.140 s.573).
Krzysztof, syn Marcina i Wysockiej, pisał się z Płaczkowa. Spisał 1619 r. dożywocie z żoną Dorotą Madalińską, córką Emeryka, wdową po Pawle Baranowskim (R.Kal.9 k.206; P.1002 k.508v). Wraz z nią kwitował 1622 r. Jana Kiłeczewskiego, podstolego kaliskiego, z 4. 000 zł zapisanych sposobem zastawu na wsi Krempe (I.Kal.88a s.696). W r. 1629 płacił podymne z 7 dymów w Ostrowie, 11 w Kownatach, 6 w Radlewie, w sumie razem 12 zł (Py.143 s.38). Drugiej żonie, Annie Doruchowskiej, córce Andrzeja, oprawił 1635 r. posag 3. 000 zł (P.1418 k.556v). Spisał z nią dożywocie 1643 r. (R.Kal.13 k.19v). Dziedzicem Sowinki Błotnej był w l. 1638-1649 (I.Kal.104b s.1255; 113 s.1022), nabywszy tę wieś od Jana Głoskowskiego (ib.115 s.934). Nie żył 1662 r., kiedy wdowa zapisała 3. 000 zł posagu córce Elżbiecie (I.Kal.167 s.48). W r. 1663 w imieniu własnym i synów: Wojciecha, Krzysztofa i Andrzeja kwitowała z 1. 240 zł Jana Karola Opalińskiego (Wsch.63 k.518). Występowała 1666 r. z synami: Wojciechem, Marcinem, Krzysztofem i Andrzejem (I.Kal.125 s.988). Zmarła w Sowinie Błotnej 1682 r. (LM Sowina). Synowie Krzysztofa i Doruchowskiej: Wojciech, o którym niżej, Marcin, wspomniany w latach 1661-66, zapewne już nie żyjący 1669 r., Krzysztof, ochrzczony 5 XI 1646 r. (LB Sowina), kanonik regularny trzemeszeński 1669 r., kwitował z dóbr rodzicielskich braci Wojciecha i Andrzeja (I.Kal.129 s.1239), wreszcie Andrzej, o którym niżej. Córki Krzysztofa: Ewa wyszła 1638 r., krótko po 8 II, za Jana Leśniewskiego, Katarzyna wyszła 1641 r., krótko po 28 I, za Wojciecha Żychlińskiego, Jadwiga zaślubiła w Sowinie 24 VIII 1654 r. Stanisława Wierusz Stoleckiego, Elżbieta zaślubiła tamże 28 VII 1664 r. Piotra Pigłowskiego.
1) Wojciech, najstarszy syn Krzysztofa i Doruchowskiej, mąż Doroty mikołajewskiej, kwitował 1666 r. jej ojca Stanisława z 3. 000 zł na poczet sumy 5. 000 zł jej posagu (I.Kal.126 s.210). Chyba pobrali się właśnie t. r., bo Wojciech roborował wtedy spisany w Grudzielcu kontrakt z małżonkami Stanisławem i Jadwigą ze Złotnickich Mikołajemwskimi (ib.s.143). Bratanek i spadkobierca zmarłego Albrechta B-go 1682 r. (ib.140 s.573), części miasteczka Sobótka W. i M. sprzedała t. r. za 5. 000 zł Stefanowi Wierzbowskiemu, staroście szadkowskiemu (ib.s.573), a 1685 r. sprzedał temuż częsci Sobótki M. za 4. 000 zł (ib.143 s.238). Dziedzic Górzma 1685 r. (ib.s.158). Kupił 1688 r. od Wojciecha Wierusz Stoleckiego za 9. 000 zł części Kotowiecka p. kal. (ib.s.22), a inne części tej wsi 1691 r. za 200 zł od Andrzeja i Jana braci Poklękowskich oraz Marianny Drogoszewskiej (ib.s.95). Dostał 1698 r. od Jadwigi Wysockiej, wdowy po Stanisławie Lutomierskim, zobowiązanie sprzedaży części Będziszyna i Szczur p. kal. za 2. 200 zł (ib.153 s.5) Kotowiecko sprzedał 1699 r. za 30. 000 zł synowi Stanisławowi, urodzonemu z Mikołajewskiej (ib.s.482). Jako dziedzic Górzna i częsci w Będziszynie występował jeszcze 1710 r. (ib.157 s.43). Nie żył 1713 r., kiedy wdowa op nim, dziedzicu Górzna, oraz zrodzeni z niej synowie: Wojciech, Jan i Antoni, zostali skwitowani z 4. 000 zł przez Grzymislawskiego (ib.159 s.84). Dorota umarła między r. 1715 i 1722 (ib.159 s.91 Ws.165 k.54v). O wspomnianym już Stanisławie, nabywcy od ojca Kotowiecka, wiemy jeszcze to, że w r. 1690 zawierał kontrakt z małżonkami Zakrzewskimi (ZTP 35 s.135). Potomstwa po sobie nie zostawił (ib.43 k.79; 49 k.622), bowiem syn Jakub, ochrzcz. 24 VII 1700 r. (LB Droszew), umarł przed ojcem, którego śmierć nastąpiła tego smego roku. Helena Sokolnicka, wdowa po tym Stanisławie, córka Gabriela, kasztelana międzyrzeckiego i Teresy Mycielskiej (I.Kal.154 s.166), wyszła 2-o v. 23 I 1702 r. za Jana Bielickiego (LC Skalmierzyce). nie żyjącego już w r. 1703 (Ws.156 k.49v), a 1704 r. spisała dożywocie z trzecim mężem, Antonim Baranowskim, zaś 1719 r. była 4-o v. za Marcina z Łaska Słoneckim (I.Kal.154 s.122; 157 s.214; 160 k.55v). Wojciech, Jan i Antoni kupili 1713 r. za 10. 000 zł od Andrzeja Pogorzelskiego wedle umowy z 1710 połowę Będzieszyna (ib.159 s.248). O Antonim niżej. Wojciech, skwitowany 1715 r. przez Dorotę z Kurcewskich Gajewską z 666 zł (Kośc.311 k.406), żył jeszcze 1725 r. (ZTP 43 k.709), potomstwa nie zostawił. Jan w imieniu swoim i brata Antoniego ugodził się 1729 r. ze spadkobiercami Andrzeja Pogorzelskiego (I.Kal.167 s. 185). Dziedzicem Będzieszyna nazywany 1730 r. (ib.s.13). Swą część w Szczurach, zwaną "Wysoczyzna", w p. kal.sprzedał w r. 1732 za 2. 600 zł Franciszkowi Gromadzkiemu (I.Kal.168/70 s.1072). Kotowiecko, odziedziczone o bracie Stanisławie, sprzedał 1745 r. za 37. 000 zł Andrzejowi Bogdańskiemu (ZTP 49 k.622). Potomstwa nie miał (P.1375 k.260). Może identyczny z Janem, mężem 1738 r. Doroty Mierzejewskiej, wdowy 1-o v. po Janie Wieniawskim (Kośc.320 k.122). Córki Wojciecha i Doruchowskiej. Jadwiga pod imieniem Franciszki, franciszkanka kaliska, kwitowała rodziców z dóbr 1688 r. (I.Kal.146 s.263), Anna, ochrzcz. 7 VI 1671 r. (LB Doroszew), w 1694 r. żona Jakuba Kosickiego, Dorota, 1695 r. żona Mateusza Józefa Brzechowskiego, Zofia, żona 1698 r. Kaspra Gałczyńskiego, wreszcie Marianna, ochrzcz. 24 II 1686 r. (ib.), żona Mikołaja Plemięckiego, zmarła przed r. 1731.
Antoni, syn Wojciecha i mikołajewskiej, ożeniony 1-o v. z Dorotą Słonecką, córką Marcina i Rozalii Krusińskiej (ib.167 s.75). Ożenił się drugi raz w Poznaniu 16 VIII 1718 r. z Marianną Zakrzewską, córką Adama i Anny Daleszyńskiej, wdową po Macieju Malechowskim (LC Św. Małgorzata), od której kupił za 85. 000 zł Czerwoną Wieś z folw. Kąty p. kośc. (P.1161 k.26v). Dożywocie spisał z nią w r. 1719 (I.Kal.160 k.463). Jego trzecią żoną, zaślubioną przed r. 1730, była Teresa Twardowska, córka Franciszka i Anny Cieleckiej (P.1254 k.69v; 1275 k.99). Dziedzic Kuszkowa p. kośc., sprzedał tę wieś 1737 r. za 30. 000 zł Wacławowi Zakrzewskiemu (P.1250 k.109). Czerwoną Wieś z folw. Kąty i Kocewie sprzedał 1738 r. za 120. 000 zł Zygmuntowi Władysławowi z Kurska Luce, z zabezpieczeniem pozostałej tam sumy posagowej jego żony, 35. 000 zł (P.1254 k.69v; Wsch.87 k.37v; Kośc.326 k.114). Od Wojciecha Morawskiego kupił t. r. za 48.100 zł Dalabuszki p. kośc. (P.1253 k.202v). Dziedzic Rokitnicy i Dalabuszek, skwitował 1743 r. Samuela Zygfryda Szlichtynka z Szlichtyngowy za 20. 000 zł z zawartego w r. 1738 kontraktu zastawu jednorocznego wsi Zbarzewo (Wsch.88 k.62). Umarł 5 XI 1744 r. i pochowany u Reformatów Osieczynie. Wdowa uczyniwszy dla kościoła kunowskiego fundację 1. 000 zł za swą duszę, umarła 7 V 1745 r. (LM Kunowo). Z Słoneckiej córka Dorota, niezamężna 1730 r., w latach 1738-45 żona Franciszka Korytowskiego. Z Zakrzewskiej syn Józef, o którym niżej. Z Twardowskiej synowie: Izydor, o którym niżej, Feliks Andrzej Mikołaj Benedykt, ochrzcz. 13 XII 1733 (LB Lubiń), i córki: Konstancja, wyszła w Kunowie 22 XI 1744 r. za Wojciecha Roszkowskiego dzierżawcę wójtostwa kunowskiego, Weronika Tekla, ur. w Czerwonej Wsi, ochrzczona 24 IX 1730 r. (LB Czerwona Wieś), w r. 1748 żona Piotra Korytowskiego, Marianna Nepomucena Faustyna Monika (używała drugiego imienia), ur. w Czerwonej Wsi, ochrzczona 20 IX 1732 r. (ib.), wydana w Kadzewie 2 VI 1748 r. za Mateusza Molskiego, późniejszego skarbnika smoleńskiego umarła 9 V 1761 r., żofia Anna, ur. w Jankowicach, ochrzczona 10 V 1739 r. (LB Ceradz), w latach 1732-54 żona Macieja Chociszewskiego.
(1) Józef, syn Antoniego i Zakrzewskiej, w r. 1744 w imieniu swoim i swego rodzeństwa, urodzonego z Twardowskiej, zawierał układ z Morawskim, pisarzem grodzkim gnieźnieńskim (Kośc.322 k.175v), a 1745 r. siostrami Korytowską i Roszkowską i ich mężami (P.1280 k.172). Jako dziedzic Dalabuszek, w imieniu swoim, brata Izydora, sióstr Weroniki i Nepomuceny, kwitował miasto Święciechowę (Wsch.89 k.49). Umarł 14 I 1746 r. (LM Modrze).
(2) Izydor Gozdawa B., syn Antoniego i Twardowskiej, ur. w Dalabuszkach, ochrzcz. 4 IV 1743 r. (LB Kunowo), sprzedał Dalabuszki, odziedziczone po bracie Józefie, 1760 r. za 53. 500 zł szwagrowi Molskiemu, skarbnikowi smoleńskiemu (P.1330 k.116v), ale uważał się widocznie za skrzywdzonego tą transakcją, bowiem w r. 1766 zawarł ze szwagrem komplanację "ulepszającą" cenę sprzedażną, i w r. 1773, już po śmierci Molskiego, ponowił wieczystą rezygnację Dalabuszek na rzecz jego synów, Jana, Marcina i Ksawerego, ale już za sumę 60. 000 zł (Kośc.361 k.9v). na połowie swych dóbr oprawił 1762 r. posag 20. 000 zł żonie Agnieszce Skrzebowskiej, córce Jana Kaspra i Anny Plichowskiej (P.1334 k.122). W latach 1764 i 1765 posesor Trojanowa koło Murowanej Gośliny, kupił od Antoniego Nepomucena Swinarskiego 1764 r. za 134. 000 zł Turostowo, Węgorzewko, Olędry Białobłockie, Kakuleckie, Lipowskie oraz Stare p. gnieźn. (P.1338 k.226; 1341 k.50). Swą część Kotowiecka zobowiązał się 1775 r. sprzedać za 4. 000 zł Andrzejowi Bogdańskiemu, wojskiemu kaliskiemu (I.Kal.214/16 k.119v). W r. 1778 Izydor nazwany dziedzicem Turostwa (G.105 k.13), a 1779 r. jego żona kwitowała Swinarskiego, posesora tej wsi, z 20. 000 zł (G.106 k.83), ale cała transakcja o te dobra musiała mieć charakter papierowy, i B. nie uiścił większości ceny, bo 1783 r. jedynie 2. 000 zł sprzedał Swinarskiemu tytuł dziedzictwa tych dóbr (G.110 k.12v). Jako spadkobierca rodzonych stryjów Wojciecha, Stanisława i Jana, kwitował 1788 r. swego siostrzeńca Marcina Molskiego z 6. 000 zł, stanowiących cenę sprzedanej mu t. r. części Będzieszyna i Szczur (P.1365 k.145v; 1375 k.260). Córki Izydora i Agnieszki: Weronika Joanna, ur. w Trojanowie 27 XII 1764 r., i Marianna Nepomucena Anna, ochrzczona 7 VII 1765 r. (LB Murowana Goślina), żyła jeszcze 10 V 1788 r. (LB Poznań, Sw. Wojciech). Syn Grzegorz Stefan Ksawery, ochrzcz. 13 III 1769 r. (LB Poznań, Sw. Mikołaj).
2) Andrzej, syn Krzysztofa i Doruchowskiej, dziedzic Sowinki Błotnej, 1673 r. (I.Kal.133 s.235). Pierwszą jego żoną była Jadwiga Taczanowska. Może o jej rękę zawierał 1681 r. kontrakt z Zofią Złotnicką, wdową po Janie Taczanowskim i jej synami (ib.140 s.282). Drugą żoną była Anna Ponińska. Umarł 1684 r. i pochowany został u Bernardynów w Kaliszu (Arch. Bern., W.46), a wdowa po jego śmierci poślubiła 2-o v. Jana Włoszynowskiego i w r. 1695 r. była już wdowa i po tym mężu (I.Kon.69 k.544v). Jedyna córka Andrzeja i Taczanowskiej, Zofia Jadwiga, ochrzczona 15 X 1671 r. (LB Sowina), dziedziczka Sowinki Błotnej, zaślubiła 1-o v. przed r. 1689 Wojciecha Stawickiego, pisanego czasem Stawiskim, 2-o v. wyszła 29 IX 1711 r. za Dobrogosta (Bonawenturę) Bogdańskiego.
2. Piotr, syn Jana i Grabionowskiej, mąż Zofii Komornickiej, córki Bartłomieja, która 1577 r. całe częsci wsi Jeziora W., Winna osiadłych, Kaleje pustki p. pyzdr. sprzedała za 300 zł Barbarze z Przeborowskich Międzychodzkiej, Piotr zaś całe części Bartoszewic M. po stryju Marcinie sprzedał za 600 zł bratu Stefanowi (P.1398 k.740v). Oboje 1581 r. zostali intromitowani do częsci w Goworzewie, kupionej za 2. 000 zł od Wojciecha Zorzewskiego (P.937 k.434). Piotr 2 łany w Bartoszewicach M. sprzedał 1583 r. za 1. 000 zł Jakubowi Kołudzkiemu, wojskiemu inowrocławsiemu (P.1399 k.51). Od Jakuba Smardowskiego dostał w r. 1584 zobowiązanie stawienia żony Ewy Gołkowskiej celem rezygnowania Piotrowi za 300 zł części we wsi Gołkowo na Sląsku (I.Kal.50 s.1196). Żonie oprawił 1584 r. posag 450 zł na polowie swych dóbr w Batroszwicach M. i Placzkowie (P.1399 k.364), a całe części w Gowarzewie p. pozn. oboje sprzedali t. r. za 2. 000 zł Wojciechowi Wydzierzawskiemu (ib.k.369). Ożeniwszy się 2-o v. z Dorotą Raszewską, córką Feliksa, oprawil jej 1594 r. posag 500 zł na połowie części swych w M. Bartoszewicach cz. Płaczkowie (Kośc.347 k.115). Od Wawrzyńca i Mikołaja Raszewskiego kupił 1597 r. za 1. 000 zł części wsi Raszewy p. pyzdr. (ib.k.156). Jego żona występowała 1599 r. jako spadkobierczyni brata Jana Raszewskiego (Kośc.279 k.95v; 284 k.1, 8). Częściw M. Bartoszewicach dał 1609 r. synowi Stanisławskiemu (P.1407, luży niepag.). Wraz z żoną kupił 1610 r. za 200 zł części w Raszewach od Doroty Raszewskiej, żony sław. Melchiora Rachmberga, chirurga z Jaraczewa (P.1407 k.149v). Żył jeszcze 1612 r. (P.1408 k.73v). Nie żył 1618 r. (P.1000 k.251v). Córka Piotra, Barbara, zaślubiła 1597 r. Jerzego Kołaczkowskiego, synem był Stanisław.
Stanisław, syn Piotra i chyba Raszewskiej, dostał 1604 r. od Urszuli z Raszewskich Dulskiej cesję jej posagu 500 zł (Kośc.284 k.8). W r. 1609 żeniąc się z Ewą Skarszewską, na połowie Bartoszewic M. oprawił jej przed ślubem posag 1. 300 zł (P.1407, luzy niepag.). Dożywocie spisali 1612 r. (P.1408 k.73v). Raszewy osiadłe i części pustek Pasierbic oraz części gruntów w Płaczkowie zwane Zapowidź sprzedał 1626 r. Mikolajowi Kołaczkowskiemu, staroście ujskiemu i pilskiemu (P.1415 k.459v). Janowi Kołudzkiemu sprzedał 1626 r. za 6. 000 zł części w Bartoszewicach M. cz. Płaczkowie (ib.k.672). Jako jedyny spadkobierca ojca, zapis 100 zł dany niegdyś przez Macieja Siekierzeckiego, cedował 1628 r. Zofii z Kołaczkowskich Gałczyńskiej i Dorocie z Kołaczkowskich Napruszewskiej (P.1020 k.183v). Żył jeszcze w r. 1630 (Wsch.206 k.388v), nie żył 1631 r., kiedy jego stryjeczny bratanek Krzysztof występował jako opiekun jego dzieci (P.1024 k.369v). Synami Stanislawa byli Jan i Andrzej i Wojciech, córkami: Anna, Marianna i Jadwiga, które w r. 1626 dostały od ojca zapisy posagów, każda po 2. 000 zł (P.1017 k.588).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
28293031[32]33343536
