Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona357358359360[361]362363364365Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Łabęccy - Łobescy
Łapiszewski
Łapiszewski Adam, syn zmarłego Wojciecha, kwitował w r. 1610 z 20.000 grz. Wojciecha Kościeleckiego (Kc. 126 k. 129).

z Łapkowa w pow. kaliskim
z Łapkowa w pow. kaliskim wiedli się, wedle Kozierowskiego Szreniawici-Bylinowie, jednego pochodzenia z Wódkami z Grzybowa (BNT IV s. 482). Marcin z Łapkowa, tegoz rodu, co Wódka z Grzybowa 1398 r. (Ulan., Zap. Kal. nr 659). Małgorzata z Łapkowa, żona Grzymka, procesowała się w r. 1414 z Janem z Krośnina (Ulan., Wybór zap. sąd. kal., nr 631), zastawiła w r. 1416 połowe Baranowa za 50 grz. Andrzejowi i Janowi, braciom z Korzkwi, t.r. pozwana przez Mikołaja Kotlińskiego o 50 grz. po mężu (ib. nr 696, 701). Elżbieta z Łapkowa, żona Filipa z Pleszewa, swoją część w Łapkowie w r. 1444 sprzedała za 100 grz. Mikołajowi z Pleszewa, chorążemu kaliskiemu (P. 1379 k. 23v). Paweł Pełka z Łapkowa, intromitowany w r. 1445 do wsi Orla Mościca z Wielkiego Koźmina, która to wieś ma trzymać w sumie 300 grz. (I. Kal. 3 k. 219). Ów Pełka, pisany "niegdy z Łapkowa" t.r. swe prawa do wsi Orla odstąpił za 300 grz. Mikołajowi Pleszewskiemu, kasztelanowi kaliskiemu (ib. 4 k. 16), którego jednocześnie skwitował ze 150 grz. zaplaty za swe dziedzictwo w Łapkowie (ib. k. 17) i został intromitowany do Strzedzewa w p. kal., dziedziczonej wsi kasztelana (ib. k. 17v).

Marcin Łapkowski, brat zmarłego Jana, uzyskał w r. 1539 termin przeciwko Maciejowi Czekanowskiemu "Wrzeszczowi" (I. D. Z. Kal. 7 k. 474).

Łascy h. Korab
Łascy h. Korab z Łaska w pow. szadkowskim. Wojciech z Łaska, Krowicy i Smarszewa, kasztelan lędzki IV 1401 r., zmarł 3 III 1417 r. (Gąs.). Za Jana Ł-go, chorążego sieradzkiego, ręczył w r. 1437 Jan ze Śliwnik, iż będzie żyć w pokoju z Iwonem z Krowicy i synem jego Stanisławem (Gr. Kal. 2 k. 26v). Ten Jan, chorąży sieradzki, wraz ze swym synem Janem "młodszym", dał w r. 1445 w działach wsie Modla i Krowica z młynem Gotartowskim w pow. kal. synowi Andrzejowi (P. 1379 k. 102v). Andrzej Ł. z Krowicy na połowach we wsiach Krowica i Modla oprawił t.r. 400 grz. posagu i 200 wiana żonie swej Barbarze (ib. k. 111v). Jarosław (Hieronim) Ł., wojski sieradzki, mianowany w r. 1506 jednym z opiekunów dzieci Jana Russockiego, stolnika łęczyckiego (I. Kal. 6 k. 108). Będąc już wojewodą łęczyckim, skwitowany w r. 1509 przez Katarzynę, córkę zmarłego Mikołaja Naramowskiego, młynarza kaliskiego, z młyna "Kołowskiego" na Górce i z 200 grz. uiszczonych za ow młyn przez wojewodę (P. 863 k. 185v). Od Piotra i jego bratanka Jana, dziedziców w Żyrkowie (Żerkowie), w r. 1517 kupił za 2.500 zł połowę miasta Żyrkowa i wsi Lisowo w p. pyzdr. oraz całe wsie Witaszyce i Słup, jak również pięć ćwierci roli we wsi Uszczonowo w p. kal., ponadto za 6.000 grz. całe wsie Strzałków, Będziechów, Kamion, Goliszew i Janków w p. kal. (P. 1392 k. 122v, 123). Syn jego Jarosław (Hieronim), wojewoda sieradzki, w r. 1524 swe wsie dziedziczne: Łagiewniki, Rudniki, Ożarów, Młyńsko, Ruda w pow. wieluń. sprzedał za 4.000 zł swemu stryjowi ks. Janowi, arcybiskupowi gniexnieńskiemu (P. 1393 k. 22). Dziedzic w Rytwianach i Borysławicach, mianowany przez Stefana Powidzkiego, wojskiego kruszwickiego, na wypadek śmierci prymasa Łaskiego, opiekunem dzieci tego wojskiego, wspólnie ze swymi braćmi, ks. Janem, proboszczem gniexnieńskim, i Stanisławem, wojewodzicem sieradzkim (P. 1393 k. 309). Córka tego wojewody, Barbara, w latach 1559-1567 żona Gabriela Hornostaja, wojewodzica nowogrodzkiego, potem wojewody Mińskiego. Jan, arcybiskup gniexnienski, mianowany w r. 1529 przez Stefana Powidzkiego pierwszym opiekunem jego dzieci i przy tej okazji nazwany "dobroczyńcą, ojcem i bratem klejnotnym" (ib.). Ks. Jan, proboszcz gniexnienski i łęczycki, był w r. 1536 obok Andrzeja z Górki, kasztelana poznańskiego i starosty generalnego wielkopolskiego, arbitrem w kompromisie zawieranym po śmierci Stefana Powidzkiego między wdowa po nim, Elżbietą Śmigielską, a synami wojskiego, Mikołajem, Stefanem i Piotrem Powidzkimi (G. 31 k. 45). Jadwiga z Łaska, w latach 1544-1550 wdowa po Stanisławie Kucieńskim, wojewodzie rawskim. Zuzanna z Laska, w r. 1558 wdowa po Marcinie Myszkowskim, kasztelanie wieluńskim. Anna z Łaska, wdowa w r. 1567 po Andrzeju Kościeleckim, wojewodzie poznańskim. Jan Wojciech, wojewodzic sieradzki, nie żył już w r. 1614 kiedy od opieki nad synem jego Janem, urodzonym z Barbary Bykowskiej, odsądzeni zostali, stryj Hieronim, wojewodzic rawski, dziad macierzysty Stanisław Bykowski, wojewoda sieradzki, oraz matka. Ten Jan w r. 1618 pozywał Leszczyńskich, wojewodziców brzeskich-kuj., o 15.000 zł długu i uzyskał wtedy w tej sprawie dekret Trybunału Lubelskiego (Ws. 31 k. 445).

Łascy różni. Marcin niegdy Ł. w r. 1485 otrzymał od swego rodzonego brata, ks. Pawła (Paszka), dziedzica w Górze, części we wsiach Góra, Panienka i Łobez w powiatach pyzdr. i kośc., odziedziczone prawem bliższości po śmierci bratanka, Jana Górskiego (P. 1387 k. 30). Marcin Ł., juz nie żyjący w r. 1513, był ojcem Barbary, żony t.r. Arnolda Białęskiego. Krystyna Teresa z Łaska, wdowa 1-o v. po Piotrze Gniewku, 2-o v. w r. 1664 żona Jakuba Franciszka Brzeźnickiego, wdowa rownieź i po tym mężu w r. 1667. Czy nie była ona z Łaska Slonecką?

"Ur." Szymon i Anna, rodzice Tomasza Jana, ur. w Chwałkowie, ochrzcz. 8 XI 1731 r. (LB Łubowo). "Ur." Antoni, towarzysz, pochodzący z ziemi liwskiej, wystepował jako chrzestny 25 IX 1735 r. (Lb Nowemiasto). Józef, mąż Wiktorii Szymanowskiej, która w r. 1787 jako jedna z sióstr i spadkobierczyń zmarłego Ferdynanda szymanowskiego dostała obok sióstr, Andrykiewiczowej i Jachimowskiej, zapis 2.596 zł od Józefa Byszewskiego, pulkownika wojsk koronnych (I. Kal. 227 k. 57).

Łasińscy
Łasińscy. Boniecki znał Ł-ch h. Abdank, piszących się z Grochowa której to wsi nie lokalizował, występujących w Małopolsce. Nie wiem czy ci, o których tu będę mówił, mieli z nimi coś wspólnego.

Jakub i Stanisław, bracia niedzielni, synowie Wojciecha (Laszynskiego), zawierali w r. 1499 umowe z braćmi Kawieckimi (Kośc. 231 k. 20, 20v). Andrzej (Lashynski), dziedzic w Skrzetuszewie, w r. 1517 nabył wyderkafem od Marcina Raszkowskiego za 25 grz. części we wsiach Raszkowo i Chociszewo w p. gnieźn. (P. 1392 k. 131). Jan (Laszynski) w r. 1530 pozywał Dorotę Kroczyńską, córke jej Jadwigę, oraz męża tej corki, Tomasza Skoroszewskiego, o wygnanie z części we wsiach Kroczyno i Kolnice w p. kośc., które mial po swym dziadzie macierzystym, Ściborze Kroczyńskim (P. 871 k. 532). Nie mam żadnej pewności, czy wymienieni tu stanowili jedną rodzinę.

Łasiewska
Łasiewska "ur." pani Anna umarła w Nadarzycach 7 I 1760 r. (LM Gozdowo).

Łaskawscy h. Nieczuja
Łaskawscy h. Nieczuja z Łaskaw w pow. kośc. Bartosz z Łaskaw występował w r. 1410 (Py. 2 k. 30), procesował się w r. 1412 o Brzozę i Napruszewo (Py 2 k. 191v). Pakosz z Łaskaw procesował się 1412 r. o Brzozę (p. 3 k. 193). Jakub "Siedlisz" z Łaskaw w r. 1412 (Kośc. III k. 96v). Bartosz, syn zmarłego Jana, wespół z Mikołajem, Janem i Piotrem, braćmi z Cielmic, oraz Marcinem, Januszem i Janem, dziedzicami z Krzyżanowa, części dziedziczne w Cielmicach i Przecianowie (dzis Trzecianowo) p. pyzdr. sprzedali w r. 1435 za 100 grz. Mikołajowi Zimnowodzkiemu (P. 1378 k. 89). Jan Ł. na połowie połowy Łaskaw w r. 1469 oprawił posag 50 grz. swej żonie Elżbiecie (P. 1385 k. 26). Marcin Ł. swemu rodzonemu bratankowi, Mikołajowi niegdy Chwalęckiemu, zapisał w r. 1469 sumę 18 grz. (Kośc. 20 s. 361). Z Marcinem Ł-m, bratem swym rodzonym, miał w r. 1467 sprawe Jan Ł. (ib. 227 k. 30v). Żona Marcina Ł-go Małgorzata kwitowała w r. 1483 Mikołaja Chwalęckiego ze swej oprawy na dwóch częściach folwarku w Łaskawach (ib. k. 115v). Marcin otrzymał jednocześnie zapis 30 zł długu od Mikołaja z Chwalęcina, dziedzica w Mchach (ib.). Od Jana Chocickiego t.r. nabył wyderkafem za 70 grz. sześc łanów osiadłych w Panience w p. kośc., ktore Jakub trzymał wyderkafem od Jana Rozdrażewskiego (P. 1386 k. 177v), jednocześnie zaś sprzedał temu Mikołajowi Chwalęckiemu za 200 kop. gr. połowę wsi Łaskawy (ib.). Wspomniana wyżej żony Marcina, Małgorzata wespół ze swymi siostrami, Jadwigą zamężną Chwalczewską i Anną zamężną Kowalewską, została w r. 1485 wwiązana do trzech części w Zdunach odziedziczonych przez nie i przez zmarłego ich brata, Jana Zdunowskiego, po ciotce Małgorzacie, córce Irzmana Zdunowskiego (I. Kal. 3 k. 249v). Mikołaj, Jan i Małgorzata Ł-cy, rodzeństwo, wnuki zmarłego Jana "Mleczka" ze Zborowa, mieli w r. 1470 termin z bracmi z Konarzewa (P. 20 k. 33), a pozwani przez Andrzeja i Jana, braci z Brzozy, nie stanęli i w r. 1472 winni im byli płacić wine (ib. k. 144v).

Na przełomie XVI i XVI wieku żyło rodzeństwo: Wojciech, Paweł, Jan, Wawrzyniec, o którym będzie niżej, Stanisław i Małgorzata. Spośród nich Jan wespół z bratem Wawrzyńcem, dziedzice niedzielni w Łaskawach, pozwani w r. 1490 przez Marcina Kolnickiego (Kośc. 228 k. 111v). Ten Jan, nazwany w r. 1499 stryjem Doroty Chwalęckiej, córki Mikołaja Chwalęckiego "Syrka", który trzymał w sumie 45 zł węg. od Jakuba Siedlemińskiego trzy i pół łana w Siedleminie (Py. 169 k. 164v). Być może ów Mikołaj Chwalęcki był identyczny z Mikołajem Chwalęckim, o którym było wyżej. Paweł nie żył już w r. 1499, zamordowany przez Jana Ł-go, którego skwitowała t.r. z 7 zł węg. główszczyzny wdowa po Pawle, Zofia zapewne Ceradzka (Kośc. 231 k. 24v). Zapewne zabójcą tym był nie Jan, brat rodzony, lecz któryś z kilku Ł-ch tego imienia występujących współcześnie. Dziećmi Pawla byli: Wojciech, Paweł, Elżbieta (Helena) i Katarzyna. Spośród nich, Wojciech występował przeciwko stryjowi rodzonemu Wojciechowi w r. 1508, który to stryj z tytułu opieki nad nim i nad jego rodzeństwem zajął był ich ojczyste dobra i nie chciał ich zwrócić. Inny stryj, Wawrzyniec zgodził się zrzec opieki i ustąpił z ich dóbr (P. 863 k. 77v). Małgorzata, ich ciotka rodzona, wraz z tym rodzeństwem, siostrzeńcami swymi, w asyście swego brata, ich zaś stryja rodzonego, Stanisława Ł-go, oraz wuja ich rodzonego, Jana Ceradzkiego, całą częśc w tej wsi za 30 grz. (P. 786 s. 187). Nim przejdę do Wawrzynca, po którym poszła większośc żyjących póxniej Ł-ch, jeszcze słów kilka o Stanisławie. W zastępstwie Kowalewskiego w r. 1497 wyprawiony konno na wyprawę wołoską (St. Pr. Pol. Pomn. VIII 351). Połowę Chwalęcina Mniejszego z pustym łanem "Rajewskim" w p. kośc. sprzedał w r. 1513 za 135 grz. Pawłowi Kembłowskiemu (P. 786 s. 424). Jego żona, Jadwiga Tarnowska, wdowa 1-o v. po Macieju Wargowskim, płaciła w r. 1513 wine, bo nie stanęła z pozwu Łukasza Szypłowskiego (Py. 24 k. 109). Od tej żony Stanisław w r. 1525 otrzymał w dożywocie całe jej części po rodzicach w Tarnowie p. gnieźn. (P. 1393 k. 91).

Wawrzyniec, jak już wiemy, pozywany był w r. 1490 przez Kolnickiego. Mąż Anny Żernickiej i wraz z nią dziedzic w Żernikach, był z nią pozwany w r. 1494 o poranienie Anny, zony Mikołaja Budziłowskiego (Py. 169 k. 17v). Anna Żernicka w r. 1502 kwitowała swego ojca Mikołaja z 20 grz. przydatku do posagu (P. 869 k. 325). Skwitował Wawrzyńca Mikołaj Kołudzki (Kołacki?) "Żyrek" w r. 1510 z 5 grz., za które zmarły Paweł Ł. zastawił mu był pusty łan w Łaskawach (Kośc. 23 k. 179). Od nieletnich Macieja i Anny, syna i córki zmarłego Mikołaja Ł-go (zob. niżej), w r. 1516 nabył wyderkafem całą ich część w Łaskawach (P. 1392 k. 72v). Żył jeszcze w r. 1521, kiedy za siebie i za swą niezamężną jeszcze córke Dorotę dawał zobowiązanie Maciejowi Górskiemu z Miłosławia (P. 24 k. 438). Nie żył już z pewnością w r. 1524, kiedy ta Dorota, teraz juz żona Jana Szypłowskiego, kwitowała z dóbr rodzicielskich w Łaskawach i z poasgu brata Jana, nie zaś ojca (P. 869 k. 9). Żoną Szypłowskiego (zwanego też niekiedy Wargowskim) była jeszcze w r. 1529, występowała jako wdowa w latach 1538-1557.

Jan, syn Wawrzyńca i Żernickiej, czasem zwany Rexta(?) (P. 1394 k. 179; Py. 23 l. 108v), wystepował w r. 1516 (P. 1392 k. 95v), w r. 1529 nazwany stryjem Katarzyny Kolnickiej, córki Mikołaja "Masłka" (I. i D. Z. Kal. 2 k. 137). Od ks. Macieja, plebana w Nowymmieście, i Jana, braci rodzonych Osieckich, w r. 1522 kupił za 40 grz. ich części po rodzicach w Osieku p. pyzdr. (P. 1392 k. 470). Mikołajowi Kolnickiemu "Masłkowi" w r. 1524 dał brzeg stawu w Łaskawach w zamian za używalność brzegu tegoż stawu w Kolniczkach (Py. 23 k. 48). Od Wawrzyńca Kębłowskiego i żony jego, Anny Lubieńskiej, w r. 1530 kupił za 500 grz. całą pustą wieś Żzygówki oraz wszystkie ich części we wsi Lubień Większy i w pustce Kamienie w p. kal. (Py. 23 k. 84v). Swoje części w Łaskawach t.r. sprzedał za 800 grz. Maciejowi Brzozogajskiemu (ib. k. 86). Piotrowi Mieniszewskiemu w zamian za jego część folwarku we wsi Lubień Większy dał w r. 1531 wies pustą Żzygówki (Py. 23 k. 91). Część swą stawu zw. Mostek we wsi Osiek sprzedał t.r. za 50 grz. Andrzejowi Mieszkowskiemu (ib. k. 92). Swej żonie, Dorocie Cieleckiej, córce Mikołaja, oprawił t.r. 200 zł posagu na połowie części wsi Lubień Większy oraz pustek Kamienie i Żzygówki (P. 1393 k. 400v). Wedle Bonieckiego pierwszą oprawę dał był jej już w r. 1521. Z Tomaszem Lubieńskim w r. 1532 dokonał wymiany, dając mu połowę brzegu nowozałożonego stawu cz. łoziska, położonego koło ról folwarcznych tego Tomasza a i swoich w Lubieniu Wielkim oraz dopłate 12 grz. w zamian za połowę Starego Stawu, połowę młyna i połowę brzegu stawu nowozałożonego oraz za łąkę w tejże wsi (I. i D. Z. Kal. 2 k. 186v). Skwitowany w r. 1532 przez Mniszewskich z głowy zabitego Piotra Mniszewskiego, którym z tego tytułu zapisał 50 grz. (Py. 171 k. 37v; I. R. Z. Kal. 4 k. 145). Całe swe części w Osieku w r. 1533 sprzedał za 300 grz. Wawrzyńcowi Kębłowskiemu (Py. 23 k. 108). Maciejowi Brzozogajskiemu w r. 1540 dał swe części w Wieklim Lubieniu i w pustce Kamień oraz łąkę nad rzeczką Lubranką w pustce Żzygówki, biorąc za to części w Łaskawach i dopłate 150 grz. (P. 1394 k. 354). Jednocześnie na połowie swych części w Łaskawach oprawił 100 kop gr. posagu żonie Dorocie Cieleckiej (ib. k. 354v). Od Macieja Kolnickiego, dziedzica w Małych Kolniczkach, kupił w r. 1541 za 100 grz. część stawu nowo tam założonego koło granic Wielkiego Chwalęcina (P. 1394 k. 442; Py. 23 k. 152). Od Anny Manieckiej, wdowy po Marcinie Kolnickim, kupił w r. 1543 za 300 grz. jej częśc w Małych Kolniczkach, nabytą przez nią od Wawrzyńca Kolnickiego (P. 1395 k. 66v). Całe swe części w Łaskawach w r. 1543 dał swoim dzieciom: Stanisławowi, Mikołajowi, Janowi, Dorocie, Annie, Agnieszcze i Jadwidze (P. 1395 k. 64v). Części w Kolniczkach, kupione od Anny, wdowy po Marcinie Kolnickim, sprzedał w r. 1545 za 300 grz. Sebastianowi Chwalęckiemu, synowi Jana Kanclerzewskiego (ib. k. 176v). Od Wawrzyńca Kębłowskiego t.r. kupił za 130 grz. jego części w Łaskawach (ib. k. 193) i zaraz te części, zwane Wojciechowskie, sprzedał wyderkafem za 130 grz. swej drugiej żonie, Zofii Kawieckiej, wdowie 1-o v. po Hieronimie Gościejewskim (Py. 23 k. 181v). Od Jakuba Kolnickiego, syna Mikołaja "Masłka", nabył część Kroczyna, z posesji której wygnali go w r. 1547 synowie Wojciecha Pierzchleńskiego (P. 866 k. 16). Mając część w Kolniczkach, nabytą od Jana Kolnickiego, zobowiązał się t.r. sprzedać ją za 60 grz. Andrzejowi Kromolnickiemu (Py. 172 k. 378), zaś Macieja Kolnickiego "Masłka" pozwał wtedy o wydzielenie mu części, którą w Kolniczkach nabył od jego brata, Jakuba "Masłka" (P. 886 k. 149). Tę część sprzedał w r. 1548 za 200 grz. Sebastianowi Kanclerzewskiemu (P. 1395 k. 388). W r. 1549 przeprowadził podział części Kroczyna z Janem, Stanisławem, Sebastianem i Krzysztofem, braćmi Pierzchlińskimi (Kośc. 235 k. 169), ale juz w r. 1550 pozywał ich o ponowne niepokojenie go w posiadaniu tej wsi (P. 890 k. 187v). Zofia z Kawieckich, bezpotomna, nie żyła już w r. 1553, kiedy do części Łaskaw, którą mąż sprzedał jej wyderkafem, zostali wwiązani jako jej spadkobiercy, bratanice Anna i Otolia Kawieckiej oraz Jan Karchowski, syn zmarłej bratanicy Urszuli Kawieckiej (Kośc. 236 k. 204; P. 894 k. 694, 696). Jan umarł między r. 1553 a 16=554 (Py. 174 k. 742v). Prócz wspomnianych wyżej trzech synów, Stanisława, Mikołaja i Jana, pozostawił z Cieleckiej także i corki, Dorotę, Anne, Agnieszkę i Jadwigę, wszystkie cztery objete, jak to widzieliśmy donacja ojcowską z r. 1543. Z nich, o Agnieszcze nie wiem juz nic więcej. Nie wymieniona wśród rodzeństwa w r. 1554, niewątpliwie juz wtedy nie żyła (Py. 174 k. 719v). Dorota wyszła w r. 1554, lub nieco wcześniej, za Marcina Kroczyńskiego i występowala jako jego żona jeszcze w r. 1562, a jako wdowa w r. 1579. Anna, w r. 1567 jeszcze niezamężna (P. 911 k. 255), była juz w r. 1574 żoną Adama Stęgowskiego, zmarłego między r. 1596 a 1599, sama zmarła bezpotomnie w r. 1609 lub 1610. Jadwiga zaślubiła przed r. 1577 Konstantego Kokowskiego, a żyli jeszcze oboje w r. 1609.

1. Stanisław, syn Jana i Cieleckiej, wymieniony w donacji ojcowskiej z r. 1543, w imieniu własnym i rodzeństwa w r. 1554 toczył dalej proces ojca z Pierzchlińskimi o ich połowę czwartej części w Kroczynie (P. 895 k. 10v). Bratu Mikołajowi w r. 1555 sprzedał za 600 zł całe części po rodzicach w Łaskawach (P. 787 k. 30v). Jego żoną była Jadwiga Trąmpczyńska, córka Wojciecha i Anny Komorskiej, która w r. 1556 dała mężowi odziedziczone po swej matce części we wsiach Kretkowo i Żerniki p. kal. (P. 1396 k. 335), on zaś t.r. oprawił jej na połowach tych wsi posag 600 zł (Kośc. 346 k. 24), zaś wzajemne dożywocie spisywali w r. 1558 (Py. 31 k. 63v). Wespół z braćmi zobowiązał się w r. 1560, iż część w Kroczynie, nabytą przez ojca od Jakuba Kolnickiego, sprzeda za 1.000 zł Łukaszowi Pierzchlińskiemu (P. 902 k. 280v). Wszyscy trzej bracia w r. 1562 dopełnili tego zobowiązania (Kośc. 346 k. 49). Stanisław został w r. 1568 wwiązany do łąki w Główczynie nad rzeką Lutynią, koło granicy Boguszyc, ktorą to łąkę nabył t.r. od Jana Roszkowskiego (Py. 107 k. 191; P. 1397 k. 702). Zlecił w r. 1569 swej żonie opiekę nad ich dziećmi, Mikołajem, Zofią, Anną i Jadwigą, przydając jej do współopieki obok innych także i obydwu swych braci. Żonie na Kretkowie i Żernikach zobowiązał się wtedy oprawić 600 zł posagu (Py. 107 k. 329). T.r. przeprowadził z siostrami Podleskimi, Jadwigą owdowiałą Żegrowską i Barbarą zamęzną Boturzyńską, dziedziczkami części Kretkowa, wymianę pewnych części w pustce Główczyno i w Kretkowie (Py. 107 k. 347v). Umarł t.r., a wdowa, jako opiekunka dzieci, została wwiązana do Kretkowa (ib. k. 509). Wyszła 2-o v. za Łukasza Bilińskiego. Będąc już wdową i po tym drugim mężu, występowała w r. 1579 jako spadkobierczyni swej babki, Zofii Szymanowskiej (Py. 116 k. 277). Nie żyła już w r. 1582 (I. Kal. 48 s. 940). Z corek, o Annie nie wiem nic więcej, zapewne zmarła młodo. Zofia, w r. 1582 jeszcze niezamężna (I. Kal. 48 s. 940), dostała na poczet posagu zapis długu 500 zł od brata Mikołaja (Kc. 119 k. 175). tego brata, ją i siostrę Jadwigę kwitował t.r. stryj Mikołaj (I. Kal. 48 s. 940). Przed r. 1586 (zapewne w 1585 r.) wyszła za Hieronima Pogorskiego. Jadwiga, niezamężna, dostała w r. 1589 od stryja Jana Ł-go zapis długu (P. 951 k. 303).

Mikołaj, syn Stanisława i Trąmpczyńskiej, ur. ok. r. 1567 (Kc. 119 k. 175), od ciotki Doroty z Trąmpczyńskich Mojaczewskiej otrzymał w r, 1570 części w Kretkowie i Żernikach, ktore na nią spadły po matce (R. Kal. 3 k. 199). W tych wsiach był dziedzicem także i tych części, które odziedziczył był po rodzicach, a które w r. 1586 sprzedał wyderkafem za 1.820 zł stryjowi Janowi Ł-mu (P. 1399 k. 765).Temu stryjowi części owe w r. 1589 sprzedał wiecznością za 3.700 zł (P. 1400 k. 282v). Nie żył juz w r. 1610, pozostawiwszy z nieznanej mi żony synow, Stanisława, Aleksandra i Andrzeja (P. 984 k. 650). O Aleksandrze i Andrzeju nie wiem nic więcej. Stanisław w r. 1636 cedował małżonkom Rakowskim sumę 500 zł zapisaną sobie w grodzie wieluńskim przez Adama Skrzypińskiego (I. Kal. 2 s. 1065). Współcześnie z nim żył Stanisław Ł., syn Stanisława i Gorzyckiej, a może też i Stanisław Ł., syn Stanisława i Drzewieckiej (zob. niżej), stąd niezmiernie łatwo ich mylić. Jednak ów zapis w grodzie wieluńskim ośmiela do sugerowania identyczności Stanisława, syna Mikołaja, z Ł-im tego imienia, działającym w latach 1622-1649 na terenie powiatu ostrzeszowskiego.

Stanisław, ożeniony 1-o v. z Trąmpczyńską (P. 1111 IV k. 53v), 2-o v. mąż Jadwigi Mączyńskiej, wespół z tą drugą żoną w r. 1622 otrzymał zapis 3.000 zł długu od Jana Tomickiego, od którego oboje wydzierżawili też wtedy wieś Borowno i czterech kmieci z Łęki w p. wieluń. (I. Kal. 88a s. 1271). Od Jerzego i Zofii małżonków Rościszewskich Stanisław w r. 1623 kupił za 4.000 zł części Domanina w p. ostrzesz. (R. Kal. 10 k. 81). Od Filipa Rossowskiego w r. 1643 kupił za 5.333 zł części w Strzyżewie p. ostrzesz. Było to już zresztą jedynie formalne dopełniemnie wcześniejszej transakcji nabycia owej wsi od Stanisława i Jakuba Rossowskich, którzy działali także w imieniu swego brata Filipa (R. Kal. 13 k. 25v). Części zwane "Rostogowskimi" w Strzyżewie i Drusznikowach p. ostrzesz. w r. 1649 zastawił za 10.000 zł Gabrielowi Osińskiemu (I. Kal. 115 s. 993). Od swego zięcia, Adama Osinskiego, w r. 1652 wziął w zastaw za sumę 5.000 zł jego części w tychże dwóch wsiach (I. Kal. 133 s. 142). Nie żył już w r. 1655, kiedy owdowiała Jadwiga została skwitowana przez córke Rokossowską z 300 zł (ib. 121 s. 435). Żyła jeszcze ta Jadwiga w r. 1673 (ib. 133 s. 158), nie żyła zas 1686 r. (P. 1111 IV k. 53v). Synem Stanisława z pierwszej żony był Stanisław, z Mączyńskiej zaś pozostał syn Maciej. Ten Maciej w r. 1644 jako jedyny spadkobierca bezpotomnego brata Stanisława kwitował z 330 zł Adama Głoskowskiego (I. Kal. 110a, s. 1209). Występował w r. 1645 jako jeden ze spadkobierców ciotecznego brata, Stanisława Zakrzewskiego, syna Marcina i Anny Mączyńskiej (Z. T. P. 29 s. 2233). Zapewne umarł bezpotomnie. Nie wiem, z którego małżeństwa pochodziły corki, Anna, żona Macieja Mierzewskiego, zmarła przed r. 1667, i Marianna, żona 1-o v. Leopolda Świejkowskiego, 2-o v. (przed r. 1653) Adama Osinskiego, 3-o v. Mariana (Marcina?) Miecznikowskiego, wdowa w r. 1673, umarła między r. 1681 a 1686. Spośród córek urodzonych z Mączyńskiej, Katarzyna wyszła przed r. 1643 za Krzysztofa Adama Głoskowskiego, żyjącego jeszcze w r. 1646, 2-o v. przed r. 1656 zaślubiła Krzysztofa Rokossowskiego (Rokoszewskiego), oboje zmarli po r. 1680. Marcjanna wyszła przed r. 1667 za Kaspra Droszewskiego, była wdową w latach 1673-1686. Jadwiga przed r. 1667 zaślubiła Jana Krzyżanowskiego, oboje żyli jeszcze w r. 1690. Krystyna wreszcie, wydana przed r. 1667 za Macieja Godurowskiego, wdowa w latach 1686-1700, nie żyła już w r. 1713. Kiedy w r. 1686 siostry, Jadwiga., Krystyna i Marcjanna, oraz spadkobiercy zmarłych, Marianny, Anny i Katarzyny, występowali jako sukcesorowie przyrodniego brata Stanisława, asystował owym siostrom jako brat rodzono-stryjeczny Kazimierz Ł.(P. 1111 IV k. 53v). Żyło wtedy_dwóch Kazimierzów Ł-ch, syn Jana i syn Mikołaja. Obaj byliby braćmi stryjeczno-rodzonymi dla ewentualnych córek Stanisława, syna Stanisława i Gorzyckiej. Nie jest to jednak decydujące dla określenia identyczności ojca tych pań, bo pojęcie "stryjecznego" (czasem i "rodzono-stryjecznego"!) bywało nader rozciągliwe. W stosunku do córek Stanisława syna Mikołaja, ich "stryjeczność" byłaby tylko o dwa stopnie dalsza.

2. Mikołaj syn Jana i Cieleckiej, wymieniony w donacji ojca w r. 1543 (P. 1395 k. 64v), dziedzic części w Łaskawach (P. 894 k. 1011), mąż Anny Dziećmiarowskiej, córki Wojciecha, która w r. 1553 połowę Dziećmiarek p.gnieźn. sprzedała za 1.000 zł Franciszkowi Turkowi Łąckiemu (P. 1396 k. 136v). Mikołaj od szwagra, Marcina Kroczyńskiego, uzyskał w r. l554 zobowiązanie, iż oprawi Dorocie Ł-ej, swej żonie a siostrze Mikołaja, posag l00 zł (Py. 174 k. 687v). Anna Dziećmiarowska umarła w r. 1554 lub 1555 (P. 895 k. 258, 896 k. 54v). Mikołaj od brata Stanisława kupił w r. 1555 za 600 zł jego całe części w Łaskawach (P. 787 k. 30v). Ożenił się 2-o v. z Ewą Kołacką, córką Macieja, wdową 1-o v. po Sebastianie Kanclerzewskim, z którą w r. l556 spisał wzajemne dożywocie (P. 1396 k. 354v; Kośc. 240 k. 414v). Od Marcina Zborowskiego, wojewody kaliskiego, kupił część w Kolniczkach zwaną "Masłowską", do której wwiązany w r. 1558 (Kośc. 238 k. 54). Od brata Jana w r. 1561 o- ' trzymał też jego cześć Łaskaw (Kośc. 346 k. 44). Skwitowany w r. l562 przez siostrę Dorotę zamężną Kroczyńską z majątku rodzicielskiegó (P. 904 k. 681). Na połowie wsi Łaskawy i Małe Kolniczki w r. 1565 oprawił 700 zł posagu trzeciej swej żonie, Agnieszce Zadorskiej, córce Wojciecha (Kośc. 346 k. 59). Jako opiekun swego nieletniego bratanka Mikołaja, syna Stanisława, kwitował w r. 1570 Jerzego Złotkowskiego ze 100 zł (I. Kal. 36 s. 222). W tym charakterze w r. 1572 od wdowy po Stanisławie Ł-m wydzierżawił części w Kretkowie i Żernikach (P. 110 k. 351). Pół łana pustego "Krzemieniewskiego" w Kolniczkach sprzedał w r. 1574 za 100 grz. Bartłomiejowi Lisieckiemu (P. 1398 k. 399v). Czwarta jego żona, Anna Kawiecka, córka Mikołaja, wespół ze swą siostrą Otylią, owdowiałą Dobczyńską, sprzedały w r. 1576 części w Kawczu za 3.000 zł Piotrowi Kawieckiemu (P. 1398 k. 675v). Mikołaj oprawił jej na połowie Łaskaw w r. 1577 posag 500 zł (ib.k. 763). Był w r. 1580 burgrabią ziemskim pyzdrskim (P. 953 k. 670). Krzysztof Mojaczewski scedował mu dany przez zmarłego Stanisława Ł-go zapis na 1.000 zł wraz z posesją części Kretkowa i Żernik, zaś Mikołaj w r. 1582 scedował to bratu Janowi Ł-mu (I. Kal. 48 s. 939). Skwitowany w r. 1592 przez córkę Zofię zamężną Pijanowską z majątku rodzicielskiego (P. 957 k. 343). Żona Anna z Kawieckich skasowała w r. 1592 swą oprawę (ib. k. 342), bowiem Mikołaj t.r. całe swe części w Łaskawach i Kolniczkach sprzedał za. 9.000 zł Kasprowi Rozdrażewskiemu z Nowegomiasta (P. 787 k. 126v). Tej żonie w r. 1593 oprawił 2.000 zł na połowie posiadanych sum (P. 1401 k. 22v). Od Stanisława Witosławskiego, łowczego inowrocławskiego, w r. 1595 nabył wyderkafem za 6.000 zł wieś Pałczyno w p. bydg. (N. 219 k. 195v). Synów swych, Jeęzego, Stanisława i Andrzeja skwitował w r. 1598 z czynszu rocznego 200 zł (P. 968 k. 1004). Umarł przed r. 1606 (G. 68 k. 223; Kc. 125 k. 24v). Córki Mikołaja: Anna, Katarzyna, Jadwiga i Zofia. W imieniu Anny i Katarzyny (urodzonych z Dziećmiarowskiej) ojciec ich kwitował w r. 1555 Jerzego Ułanowskiego z połowy sumy 40 grz., zapisane przez dziada macierzystego tych swych córek (P. 896 k. 54v). Anna wyszła przed r. 1580 za Marcina Chłapowskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1590, a w r. 1603 występowała już jako wdowa. 0 Katarzynie nie wiem nic więcej. Jadwiga (nie wiem z której żony, może z Kawieckiej?), niezamężna w r. 1589 uzyskała wtedy od stryja Jana Ł-gó zapis długu (P. 951 k. 303). Zaślubiła przed r. 1591 Franciszka Dobrosołowskiego. Oboje żyli jeszcze w r. 1595. Wreszcie Zofia, urodzona z Kawieckiej, niezamężna w r. 1589 (Py. 125 k. 122), zaślubiła przed r. 1592 Jana Pijanowskiego. Oboje żyli jeszcze w r. 1619, ona, bezpotomna umarła przed r. 1639. Spośród synów, o Jerzym i Stanisławie, nie wiem z której pochodzili żony, zapewne z pierwszej? (P. 932 k. 209). Andrzej rodził się z trzeciego małżeństwa z Zadorską.

1) Jerzy, syn Mikołaja, asystował w latach 1579 i 1580 przy czynnościach prawnych siostrze Annie zamężnej Chłapowskiej (P. 932 k. 289, 935. k. 670). Kiedy w r. 1588 miał się żenić z Reginą z Palędzi Żydowską, córką Wojciecha i Anny Dobrosołowskiej, dostała ona od swego przyszłego teścia zobowiązanie zastawienia jej Kolniczek Małych za sumę 1.000 zł wtedy jej zapisaną przez matkę Annę, wdowę 2-o v. po Sebastianie Ciosnowskim (P. 949 k. 651v). Regina, już jako żona Jerzego, została wwiązana w r. 1589 do Palędzi Nadolnych w p. gnieźn., własności jej braci, Sebastiana, Macieja i Michała Żydowskich (Py. 125 k. 268), a skwitowała tych swych braci z 800 zł w r. 1592 (P. 958 k. 274v). Od Mikołaja Nowomiejskiego cz. Rozdrażewskiego i żony jego Doroty ż Mniskich nabył Jerzy w r. 1591 wyderkafem za 1.500 zł na trzy lata części wsi Jeżewo i Wycisłowo p. kośc. (P. 955 k. 274v). Od Stanisława Biegańskiego uzyskał w r. 1.599 zobowiązanie sprzedaży części Bieganina w p. kal. za 3.000 zł (Kośc. 279 k. 244v). Dla swych zrodzonych z Żydowskiej dzieci w r. 1610 ustanowił opiekunów: żonę, brata Andrzeja Ł-go, szwagra Jana Pijanowskiego (P. 984 k. 886v). Wespół z córką Katarzyną skwitował w r. 1637 tego Pijanowskiego z 500 zł zapisanych jej przez zmarłą ciotkę Zofię Ł-ą, żonę tego Pijanowskiego (Kośc. 297 k. 334v). Być może, iż żył jeszcze w r. 1638 (P. 1419 k. 335v). Córka Katarzyna wyszła przed r. 1638 za Pawła Cybulskiego, oboje żyli jeszcze w r. 1646.

2) Stanisław, syn Mikołaja, występował w r. 1579 (P. 932 k. 289). Z żoną Barbarą Drzewiecką z Ostrowa, córką Wojciecha, spisywał wzajemne dożywocie w r. 1595 (P. 1401 k. 647). Barbara ta, spadkobierczyni zmarłej Jadwigi Spławskiej, wdowy po Mikołaju Rybińskim, sprzedała w r. 1598 swe części w Mikoszkach i Jarogniewicach w p. kośc., odziedziczone po niej, za 900 zł Stanisławowi Konarzewskiemu (P. 1402 k. 360v). Wziętą za żoną wieś Ostrów w p. kośc. Stanisław wydzierżawił był Kociuskim i w r. 1598 kwitował się z nimi z owej dzierżawy (P. 968 k. 389v). Z żoną skwitował się w r. 1600 z wzajemnego dożywocia, zobowiązał się oprawić jej 1.450 zł posagu, zaś dla zrodzonych z niej dzieci, tj. Stanisława i Barbary, mianował opiekunami: swego ojca Mikołaja, braci Jerzego i Andrzeja oraz Stanisława Konarzewskiego (P. 970 k. 1048v). Od Jana Szyszkowskiego kupił w r. 1601 za 6.200 zł połowę jego części w Raczkowie oraz w pustkach Małkowo i Zdzary w p. gnieźn. (P. 1404 k. 121). Na połowie Raczkowa w r. 1604 oprawił 1.250 zł posagu żonie (ib. k. 1117). Od Wojciecha Palędzkiego w r. 1605 wydzierżawił Karniszewo w p. gnieźn. (G. 68 k. 296v). Nie żył już w r. 1608 (Kc. 125 k. 319v). Barbara Drzewiecka była w r. 1612 2-o v. żoną Jana Przybińskiego (P. 988 k. 93v, 104v). Synowie: Wawrzyniec, o którym niżej, i Stanisław, wspomniany ostatni raz w r. 1610, kiedy Mikołaj Spławski zapisywał mu dług 200 zł (Ws. 25 k. 433; P.984 k. 650). Córka Barbara, o której było już wyżej, uzyskała w r. 1608 zapis 400 zł od Władysława Grodzieckiego (Kc. 125 k. 319v). Skwitowała Grodzieckiego z tej sumy w r. 1617, kiedy była już klaryską w Gnieźnie (G.74 k. 180v), pod imieniem Kunegundy. Swoją połowę w Raczkowie, Małkowie i Zdzarze, w r. 1649 sprzedała za 15.000 zł Adamowi Raczkowskiemu (P. 1424 k. 390v). Była wikariuszką w r. 1651 (G. 82 k. 433), ksienią 1663 r. (P. 1425 k. 33v).

Wawrzyniec, syn Stanisława i Drzewieckiej, wspomniany w r. 1610 (P. 984 k. 650), swej żonie Reginie Komorowskiej oprawił w r. 1628 posag 200 zł (P. 1416 k. 69v). Był niewątpliwie bezdzietny i nie żył zapewne w r. 1639, bowiem wtedy majątkiem ojcowskim dysponowała już zakonnica Barbara-Kunegunda (G. 80 k. 624).



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona357358359360[361]362363364365Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników