Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
466467468469[470]471472473474
Małachowscy - Miaskowscy
nie zostawił, a do jego licznych spadkobierców należeli m. inn. wspominani wyżej bracia Budziszewscy, wnukowie Adama z Margonina (P. 1397 k. 554v), Mikołaj, Krzysztof, Stanisław i Sebastian Grzymułtowscy, oraz Słupskie, córki Stanisława i Anny z Grzymułtowskich (ib. k. 554; Kc. 11 k. 169v, 113 s. 70, 117 k. 205), Katarzyna Widawska oraz Sebastian, Jerzy i Florian Widawscy (G. 36 k. 217), Mikolaj, Stanisław, Anna i Dorota Niewierscy (Kc. 113 s. 70), Wojciech i Stanisław Małgowscy oraz ich siostrzenica Helena z Jedleckich Gajewska (I. Kal. 22 k. 110; Kc. 11 k. 169v: Py. 31 k. 33v). Dobra Margonińskie od spadkobierców Tomasza skupili Czarnkowscy. Zob. tablicę.
Marianowska Marianna, żona Stanisława Linczewskiego, oboje już nie żyli 1725 r. (Kośc. 314 s. 315).
Markiewiczowie różni. Aleksander, chrzestny 12 IX 1644 r. (LB Juncewo). Chyba ten sam (tu jednak nazwany pomyłkowo Wojciechem), mąż Marianny z Boińskich trzymającej 1650 r. dozywotnio za przywilejem prymasowskim Łubieńskiego, sołectwo w Januszkowie w kluczu żnińskim (G. 82 k. 302v). Ta Marianna Boińska, córka Jakuba i Jadwigi z Dobieszewskich, była już 1653 r. 2-o v. żoną Władysława Kąsinowskiego (G. 82 k. 724). Szl. Marcin (czy szlachcic?) zaslubił 3 II 1658 r. Katarzynę z przedmieścia w Poznaniu (LC Św. Wojciech, Pozn.). Szl. Jan (czy szlachcic?) ożenił się 6 VI 1677 r. z Katarzyną Gozdowską (LC Grunowo). "Pan" Jerzy (czy szlachcic?), ekonom w Obrze, i Anna, rodzice Stanisława, ochrzcz. 12 V 1715 r. (LB Obra).
Kazimierz, 1728 r. mąż Ludwiki Tłukomskiej, córki Macieja i Katarzyny z Chrząstowskich (Kośc. 163 k. 212), żył jeszcze 1758 r., kiedy ona już nie żyła (ib. 327 k. 26), nie żył i on 1759 r. (I. Kon. 79 k. 153). Ich syn Wojciech. Corki, Katarzyna, niezamężna, i teresa, żona Józefa Ambrożkiewicza, swoje części z 1.100 złp z sumy 3.300 złp, pochodzącej z dokonanego 1717 r. podziału między spadkobiercami Macieja Tłukomskiego, scedowały 1759 r. bratu Wojciechowi (ib.). Ten Wojciech już 1758 r. otrzymał od swej rodzonej ciotki Barbary Tłukomskiej cesję jej sumy posagowej 1.100 zł, pochodzącej z tego samego spadku (Kośc. 327 k. 26). Żył jeszcze 1765 r. (I. Kon. 82 k. 148), nie żył już 1773 r., kiedy wdowa po nim, Agnieszka z Podbielskich mianowa plenipotenta (I. Kal. 209/213 k. 204). Wraz ze starszym synem Aleksandrem a w imieniu nieletnich, syna Bonawentury i córki Józefy, dworek za murami Kalisza koło młyna wodnego i dworku Rybickich zastawiła 1784 r. za 40 zł węg. wdowie Annie z Błaszkowskich Hulewiczowej (ib. 224 k. 58, 177). Aleksander w imieniu własnym oraz brata i siostry sprzedał ów dworek 3 IX 1791 r. za 900 złp pannie Salomei Sulmierskiej, łowczance brzezińskiej (ib. 231 k. 441).
Stanisław Radwan M., dzierżawca Kijewa w latach 1735-1738 (LB Śnieciska), dzierżawca wójtostwa w Żychlewie 1744 r. (LB Krobia), mąż Zofii Kurnatowskiej, nie żył już 1787 r., a Zofia była wtedy 2-o v. żoną Ewarysta Mieruckiego (I. Kon. 83 k. 326). Synowie: Karol, ur. w Żychlewie 2 XI 1744 r. (LB Krobia), Ignacy Walentyn, ochrzcz. 12 II 1747 r. (LB Środa). Córki: Ludwika Emerencja, ochrzcz. 23 I 1735 r., Teofila, ochrzcz. 13 IV 1736 r. (LB Śnieciska).
Katarzyna przed 22 IX 1765 r. wyszła za Jakuba Miecznikowskiego. N., nie żyjący już 1771 r., był mężem Katarzyny Pszczółkowskiej, córki Karola i Katarzyny z Dabrowskich, wtedy wdowy (G. 100 k. 454v). Pani Marianna, chrzestna 13 IX 1778 r. Marianna przed 4 VII 1780 r. wyszła za Józefa Żochowskiego (LB Oporowo). "Ur." panna Józefa z miasta raszkowa, chrzestna 1 I 1802 r. (LB Pogrzebów).
Józef, posesor Międzylesia koło Wągrówca, i żona jego Rozalia, oboje nie żyjący już 19 IV 1810 r., mieli synów, Jana i Franciszka. O tym drugim wiem tylko tyle, że był w r. 1808 świadkiem ślubu brata (LC Juncewo).
Jan, syn Józefa i Rozalii, ur. ok. r. 1778, dzierżawca Starężyna w r. 1808, zaślubił w Juncewie 20 XI t.r. Mariannę Racięcką (Racięską), ur. ok. r. 1782. Kupił 1 XI 1822 r. za 16.000 tal. Starężyn od Józefa Brzeskiego. W latach późniejszych nabył też Niemczynek koło Łekna. Jan i Marianna 10 IV 1845 r. Starężyn i Niemczynek oddali synom, Stanisławowi i Józefowi, zachowując dla siebie rezydowanie w Starężynie, dożywotnią rentę po 333 tal. od każdego z synów rocznie i świadczenia w naturze. Jan zmarł 12 XI 1858 r. Marianna umarła w Starężynie 2 VIII 1860 r. Ich synowie: Wojciech, ur. w Starężynie, ochrzcz. 19 IV 1810 r., zmarły dzieckiem, Stanisław, o którym niżej, Ignacy, ur. ok. r. 1813, zmarły w Starężynie 11 IX 1816 r. w wieku 3 lat, Józef, o którym niżej, inny Józef, zmarły 18 IV 1820 r. po 3 dniach życia, Wojciech, bliźniak poprzedniego, ochrzcz. 20 IV 1820 r., zmarły dzieckiem, Franciszek Jan Ewangelista, ur. w Starężynie 1 X 1823 r., zmarły dzieckiem. Z córek, Weronika, ur. ok. r. 1814, umarła w Starężynie 29 XII 1831 r., mając 17 lat, Teofila, ur. w Starężynie 21 III 1821 r. (LB, LM Juncewo; LB Kozielsko; Hip. Wągr., Starężyn).
1. Stanisław, syn Jana i Racięckiej, ur. 21 III 1811 r. (LB Kozielsko) od ojca dostał 15 IV 1845 r. Staręzyn, wyceniony na 21.600 tal. Zaślubił krótko przed 22 XII 1849 r. Weronikę Racięcką, która wniosła mu 13.333 tal. posagu. Ale była to niewątpliwie jego druga żona, na co wskazuje istnienie córki idącej zamąż w r. 1859. Stanisław 4 VII 1861 r. sprzedał Starężyn za 55.000 tal. Mateuszowi Moszczeńskiemu (Hip. Wągr. Starężyn). Córka Anna zaślubiła 7 III 1859 r. Leopolda Józefa Bilarzewskiego z Turzy. Byc może, inną córką Stanisława, również z tej pierwszej nieznanej mi zony, była Waleria (Walerianna), żona Antoniego Kownackiego, zmarła po porodzie w Starężynie 19 III 1857 r. Nie można jednak wykluczyć i tej możliwości, że była to siostra Stanisława.
2. Józef (Józef Wincenty), syn Jana i Racięckiej, ur. w Starężynie 12 II 1818 r., od ojca dostał 15 IV 1845 r. Niemczynek, wyceniony na 12.750 tal. (Hip. Wagr. Starężyn). Zaslubił 26 VII 1842 r. Konstancję Gozimirską z Popowa Podlesnego, ur. ok. r. 1809 (LC Św. Trójca, Gniezno), zmarła w Salzbrunn (25 VIII?) 1861 r. (Dz. P.). Zob. tablicę
@tablica
Józefa była w latach 1831-1836 żoną Filipa Goczkowskiego, dzierżawcy folwarku plebańskiego w Laskówku koło Nowegomiasta, potem "czynszownika" w Marszewie. Helena poslubiła przed 14 IX 1874 r. Napoleona Swinarskiego. Umarła, będąc wdową, 14 VIII 1914 r., pochowana w Popowie. Jan, mąż Emilii z Maztschków(!), która zmarła 28 XI 1906 r. mając lat 73, pochowana w Poznaniu, pozostawiając dzieci i wnuki (Dz. P.).
Konstanty, syn Konrada z Wilna i Konstancji, ur. w Strzale, parafii Zdzięcioł 5 IX 1888 r., dziedzic dóbr Warcisowo i Annomyśl na Litwie, 32-letni, zaślubił 27 III 1922 r. jadwigę z Buttowtów Andrzejkowiczów, wtedy z Pomorzan, córkę Michała, dziedzica Starego Dworca, Staniszek, Nowego Dworu, i Stefanii z ks. Ogińskich, ur. 27 II 1906 r. w Starym Dworze, par. Repla (LC Pobiedziska).
Dla celów zapewne legitymacyjnych wpisano już w XIX wieku w księge inskrypcji poznańskich pod r. 1739 nieudolnie sfałszowany zapis, wedle którego "Generosus" Stanisław M., syn zmarłych Jana i Barbary z Koźmińskich, sprzedał wieś Koźlankę w p. kcyn. za 23.000 złp "Generosi"(!) Wojciechowi Opalińskiemu, staroście bolesławskiemu (P. 1256 k. 168). Zarówno osoba sprzedającego jak i sama transakcja to oczywisty wymysł. Tytulatura stanowa nabywcy świadczy o zupełnej nieznajomości przyjętych wówczas form.
Markiewski(?), Łukasz, regens kancelarii grodzkiej gniexnieńskiej, zmarł 1685 r., przed 12 IV (G. 88 k. 51v).
Markowscy h. Grzymała, z Markowic w p. inowrocł., gdzie siedzieli obok Szeligów. Jan Grzymek z markowic 1503 r. świadczył z herbu Grzymała jako "brat i krewny" Katarzyny ze Szczkowa(?), babki Kaspra Hermana (MRPS III 788). Nie żył już 1520 r. (G. 335a k. 53v). jedna z jego córek, katarzyna była w latach 1520-1535 żoną Marcina Irzykowskiego, druga, Elżbieta była 1525 r. za Teofilem Tarnowskim, burgrabią ziemskim pyzdrskim. Może synem Jana był Andrzej M. Grzymek, Grzymała, który 1532 r. pozywał braci Sokołowskich, dziedziców w Rakowie, o wydanie kmieci zbiegłych z Gizewa (G. 262 k. 16v, 17) Od Barbary Barcickiej, żony Tomasza Cielmowskiego, kupił 1543 r. za 200 grz. części we wsiach Barcice i Kliny oraz łąkę zwaną barcina (G. 335a k. 285). Żył jeszcze 1544 r., kiedy pozywał zięcia Łukasza Turzyńskiego o niedopełnienie oprawy 320 złp posagu żonie (G. 44 k. 49v). Turzyński t.r. oprawil swej żonie Dorocie 400 zł posagu. Prócz owej Doroty była jeszcze corka Anna, chyba starsza, w latach 1540-1541 żona Jana Rynarzewskiego.
W Barcicach i Gizewie widzimy potem w tym samym jeszcze stuleciu M-ch Szeligów.
Markowscy h. Nałęcz, z Markowa w p. inowrocł., odgałęzienie Gosławskich Kiełbasów. Mikołaj z Markowa, chorąży inowrocławski, w imieniu Katarzyny Rogaliny z Kołodziejewa domagał się 1488 r. uiszczenia przez Katarzynę, wdowę po Janie Słupskim, zakładu 100 grz. (G. 13 k. 98v). Trzymał 1494 r. wsie Kołodziejewo i Sądowo, należące do braci z Brzyskorzystwi (G. 23 k. 58). Wdowie po tym Mikołaju, chorążym poznańskim(!), Agnieszce, syn Wojciech zapisał 1514 r. czynsz roczny 36 zł wyderkafem za 450 zł weg. na swych częściach w dobrach Lichińskich i Gosławickich (P. 866 k. 3v, 1392 k. 1v). Ta Agnieszka M-a oświadczała 1520 r. "pilnośc" uiszczenia 27 zł czynszu rocznego należącego się od syna Jana i od wnuków po synu Wojciechu (P. 867 k. 280). Synowie, Wojciech i Jan.
1. Wojciech Kiełbasa z Markowa, syn Mikołaja i Agnieszki, burgrabia ziemski kaliski 1514 r. (I. R. Z. Kon. 6 k. 6). Wraz z bratem Janem pozywał 1504 r. Wojciecha Kcyńskiego ze Słup o wygnanie siłą z Kołodziejewa i Sędowa, a proces z nim trwał i 1509 r. (G. 24 k. 273v, 291v, 26 k.4v; I. Kal. 6 k. 33, 8 k. 131v). Obaj bracia 1509 r. nabyli od niego wyderkafem za 150 grz. połowy w tych dwóch wsiach (P. 786 s. 171), ale pozywali go znów 1511 r. o zakład 200 grz. (Py. 170 k. 30v). Obaj połowę Gosławic i Lichinia oraz wsi: Maliniec, Niesłusz, Grodziec, Rudzica, Grądlino, Bielewo, Wielkiepole, Pęcław, część wsi Laskowiec p. kon., połowę wsi Radwanczewo, Mieczewnica, jaworowo p. gnieźn. 1510 r. nabyli od Walentego i Klemensa, dziedziców z Łęki w z. łęczyc., od Wojciecha Lubomyślskiego, wreszcie od córek Mikołaja z Janiszewa, podsędka brzeskiego, jako współspadkobierców zmarłych Jana i Andrzeja, dziedziców Gosławic. Dali im w zamian za te dobra wsie Byczyna, jeleniec (Gylenyecz), Razymowo, wzięli zaś dopłatę 1.240 zł weg. (P. 786 s. 191). Od sióstr, Jadwigi, żony Jana Ułanowskiego, i Doroty, żony Stanisława Zakrzewskiego, nabyli 1513 r. ich części w wyliczonych wyżej wsiach, pochodzące z tegoż spadku (P. 786 s. 428). Wojciech matce swej 1514 r. zobowiązał się uiszczać czynsz roczny 36 zł na każde żwieto Obrzezania Pańskiego (P. 866 k. 3v), poręczył też jednocześnie za brata Jana, iz ten potwierdzi ów zapis (ib. k. 4). T.r. połowę miasta Licun z wójtostwem, połowy wsi Wielkie i Małe Gosławice, Pęcław, Bielewo, Wielkiepole kupił za 450 zł węg. od Hieronima z Bnina Mosińskiego (ib. k. 2v). Od Jakuba Golskiego nabył wyderkafem 1516 r. za 25 grz. części wsi Janowice i Lipiny w p. kon. (P. 1392 k. 73). Nie żył już 1519 r. (ib. k. 312). Jego żoną była Katarzyna Żychlińska, córka Floriana, której 1514 r. oprawił 2.000 zł węg. posagu na połowie swych części z działów z bratem Janem w Wielkich i Małych Gosławicach, Malińcu Niesluszu, Grodżcu, Laskowcu, Rudzicach, Grądlinie, jak też na połowie miasta Lichinia i wsi Bielewa, Wielkopoila, Pęcławia w p. kon., Mieczewnicy, Jaworowa, Radwanczewa w p. gnieźn. (ib. k. 23v). Katarzyna skwitowała 1514 r. swych braci, Wojciecha i Jana z Żychlina z dóbr rodzicielskich w powiatach kościańskim i konińskim (P. 866 k. 129). Jako juz 2-o v. żona Jana Komornickiego zapisała 1519 r. temu drugiemu mężowi na swej oprawie uzyskanej od pierwszego sumę 1.000 zł (P. 867 k. 175, 1392 k. 312). T.r. pozywała szwagra Jana M-go Kiełbasę o wygnanie jej z połowy dóbr mężowskich, gdzie miała oprawę (P. 867 k. 48v). Żyła jeszcze 1541 r. (I. R. Gr. Kon. 3 k. 238). Synowie Wojciecha, ale chyba z innej, nieznanej mi żony, to Jan, Andrzej i Mikołaj, piszący się Gosławskimi (ib. 2 k. 251). Zob. Gosławscy.
2. Jan Kiełbasa z Markowa, Markowski, z Gosławic, Gosławski, syn Mikołaja i Agnieszki, jak widzieliśmy w latach 1504-1513 działał wspólnie z bratem Wojciechem. Wdowę po tym bracie usunął 1519 r. z oprawy na dobrach stanowiących dziedzictwo synów Wojciecha a swoich bratanków, o co pozywała i jego, i synów Wojciecha (P. 867 k. 11v, 48v; I. R. Kon. 1 k. 488, 488v). Pozwany 1524 r. przez Zofię z Miedźwiadu, żonę Jana Ruszczkowskiego, o usunięcie jej z Radwanczewa (P. 869 k. 99v). Dziedzic w Gosławicach, czując się słabym na zdrowiu, ustanowił 1530 r. opiekę nad dziećmi i dla zarządzania dobrami w województwach kaliskim, brzeskim i inowrocławskim. Wśród owych opiekunów znalazła się i żona jego a matka tych dzieci, Małgorzata z Leszna (I. R. Z. Kon. 6 k. 54). Jednak żył jeszcze lat kilka, a 1533 r. tej żonie ponownie zlecił opiekę nad dziećmi: Stanisławem, Wojciechem, Elżbietą, Agnieszką, Zofią, Barbarą, Eufemią i Anną, przydając jej kilku współopiekunów (I. R. Gr. Kon. 2 k. 281v). Umarł między r. 1534 a 1541 r., kiedy jego syn Stanisław M. zw. Kiełbasa w swym sporze ze stryjenką Katarzyną i stryjecznymi braćmi, Janem i Andrzejem Gosławskimi, obierali superarbitra (G. 262 k. 67; I. R. Gr. Kon. 3 k. 238). Zob. tablicę.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
466467468469[470]471472473474
