Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
535536537538[539]540541542543
Mierzewscy - Mliccy
Jan, syn Krzysztofa, mąż Heleny Rusinowskiej, córki Jana a wdowy 1-o v. po Marcinie Łukomskim, w r. 1631 oblatywał oprawę na 1.000 zł. posagu, którą w grodzie brzeskim w r. 1620 otrzymała od pierwszego męża (I. Kon. 46 k. 489v). Oboje z żoną nabyli wyderkafem w r. 1644 za 2.000 złp. od Macieja Trzcińskiego części we wsiach Popowo i Ostrowo w p. radziej. (P. 1421 k. 835v). Jan w r. 1652 asystował przy transakcji wdowie Annie z M-ch Wyganowskiej, nazwany wtedy jej bratem stryjeczno-rodzonym (G. 82 k. 593), podczas kiedy w rzeczywistości był stryjeczno-rodzonym bratem jej ojca. Jemu i żonie jego Stanisław Budzisławski w r. 1658 zastawił za 1.000 złp. części Budzisławia Kościelnego w p. gnieźn. (I. Kon. 56 k. 33). Drugą jego żoną była w r. 1666 Anna Zadorska, córka Stanisława, wdowa po Mikołaju Jaroszewskim (ib. 58 k. 418). Córkom urodzonym z pierwszej żony, Katarzynie i Teresie, przypadła w r. 1667 suma 2.000 złp., którą zapisał był ich matce (ib. 58 k. 482v). Druga żona była bezdzietna, nie żyła już w r. 1674, kiedy jedyny jej spadkobierca, brat Maciej Zadorski, jej sumę posagową i wienną, ruchomości i poddanych, wszystko to pozostające w rękach jej męża, scedował Kasprowi Żychlińskiemu (ib. 60 k. 643v). Zastaw Budzisławia Kościelnego Jan scedował w r. 1676 małżonkom Sławoszewskim (ib. k. 720v), umarł t. r. (Py. 54 s. 49). Z córek, Teresa była w latach 1674-1678 żoną Franciszka Modlibowskiego. Nie żyła już w r. 1720. Zob. tablicę.
@tablica
Krzysztof, syn zmarłego Stanisława, kwitował w r. 1604 z 50 zł. Szymona Mieroszewskiego (G. 68 k. 60v). Wacław, sędzia grodzki brzeski (W. 24 k. 427v) Pozywany był w r. 1605 przez Andrzeja Przyłubskiego o poranienie i pobicie na drodze koło wsi Radłowa (In. 167 k. 29). Zastawny posesor Jankowa, t. r. był pozywany przez Wojciecha Kołudzkiego z Sieczkowic (In. 167 k. 74v). Skwitowany w r. 1608 z długów przez Jana Ruszkowskiego z Nowejwsi (W. 24 k. 427v). Umarł t. r. (N. 167 k. 123). Jego żoną była Zofia Czucharska, wdowa 1-o v. po Marcinie Noskowskim, żyjąca jeszcze w r. 1615 (N. 167 k. 382; Z. T. P. 27 s. 1555). Synem tej pary był Feliks, którego w r. 1611 Przyłubski pozywał o pobicie przez jego zmarłego już ojca (In. i k. 297v). Ów Feliks instalowany 11637.12/V. r. na kanonię poznańską fundi Gałowo, legitymował się ze szlachectwa. Jako swój herb ojczysty podał Pomiana. Matką jego była Zofia, tu nazwana Kucharską, babką po ojcu Małgorzata z Trąpczyna Gorecka, po matce Katarzyna Siedlecka (Install., s. 97). Był też Feliks w r. 1641 proboszczem w Pile (W. 38 k. 363v), zaś w r. 1652 nazwany byłym proboszczem kościoła Św. Barbary na Chwaliszewie (P. 1064 k. 154v). Instalowany był 1654.9/III. r. na archidiakonię poznańską z warunkiem uzyskania w ciągu 18 miesięcy doktoratu (ib. Install., s. 102). Na krótko przed 1659.8/VII. r. dostał opactwo witowskie, złożył zaś archidiakonię (ib., s. 107). Skwitowany w r. 1641 przez Annę z M-ch Wyganowską z długów i zysków, zwłaszcza zaś ze spadku we wsi Iwiczna w pow. łęczyc. (Ws. 38 k. 354v). Zdawałoby się to wskazywać na bliskie pokrewieństwo ks. Feliksa z M-imi, o których było wyżej.
"Szl." Andrzej, zamieszkały w Bojenicach, miał z żony Katarzyny syna Łukasza Jana Kantego, ochrzcz. 1693.21/X. r. (LB Niechanowo). Andrzej, mieszkający w Rumiejkach, syn Andrzeja żyjącego jeszcze 1720.26/I. r. (LB Węglewo), zaślubił 1715.28/II. r. Mariannę Sławoszewską, córkę Jana i Jadwigi z Korytowskich (LC Targowa Górka; P. 1149 I k. 159v, II k. 161v). Oboje w r. 1717 kwitowali się z Franciszkiem Karsewskim z kontraktu o dzierżawę Karsewa w p. gnieźn. (P. 1155 k. 111, 111v). Był Andrzej w r. 1720 dzierżawcą wybraniectwa w Węglewie, wsi starostwa pobiedziskiego. Uzyskał 1726.3/I. r. konsens królewski na scedowanie dożywocia tego wybraniectwa Annie Skórzewskiej (P. 1206 k. 59). Ich syn Józef Kazimierz, ochrzcz. 1724.2/III. r. (LB Węglewo). Z córek, Franciszka Helena, ur. w Sycynie, ochrzcz. 1718.26/III. r. (LB Szamotuły), Konstancja Marianna, ochrzcz. 1720.4/III. r., podawana do chrztu przez dziada Andrzeja M-go, Małgorzata, ochrzcz. 1722.19/VII. r. (LB Węglewo).
Marianna, z Murzynowa, chrzestna 1705.6/IX. r. (LB Winnogóra). Jan i Ewa z Jerzmanowskich, małżonkowie, chrzestni 1724.4/III. r. (LB Graboszewo). Ta sama chyba Ewa chrzestna 1739.5.I. r. (LB Powidz). Oboje nie żyli już w r. 1769. Ich syn Aleksander wyznaczył wtedy plenipotenta dla odebrania rzeczy po zmarłym bracie, ks. Ignacym, proboszczem paknickim(??) (I. Kon. 80 k. 188). Aleksander ten mieszkał w r. 1762 z Gałęzewie, a w r. 1768 był dzierżawcą połowy części Kinna, wsi Stanisława Mlickiego, wojskiego płockiego. Zawierał z nim w r. 1769 ugodę względem trzyletniej posesji tej wsi (G. 100 k. 365). Żoną jego była Katarzyna Wojniczówna. Córka ich, Katarzyna Wiktoria, ur. w Gałęzewie, ochrzcz. 1762.6/XII. r. (LB Graboszewo). Syn Michał Hipolit, ur. Kinnie 1768.13/VIII. r. (LB Ostrowite). N. zaślubił w lutym 1762 r. Strzyszewską (LC Graboszewo). Paweł, ekonom w Graboszewie 1765 r. (może identyczny z powyższym?), dzierżawca temtejszego probostwa w r. 1774, z żony Katarzyny miał porodzonych w Graboszewie synów: Ignacego Piotra, ochrzcz. 1765.3/II. r., Tomasza Józefa, ochrzcz. 1768.9/III. t., Franciszka Salezego Macieja, ochrzcz. 1773.30/I. r., pochowanego 6/IV. t. r., Jana Nepomucena, ochrzcz. 1774.7/IV. r. Z córek, Urszula, ochrzcz. 1763.25/X. r., Anna Barbara. ochrzcz. 1766.11/XI. r. (LB, LM Graboszewo). Ignacy, chorąży J.Kr.Mci, dziedzic Zalesia, chrzestny 1769.22/VIII. r. (LB Pępowo). Anna M-a, córka zmarłego Józefa, stolnika czerniechowskiego, w r. 1787 żona Stefana Rudnickiego, porucznika artylerii koronnej (P. 1364 k. 34v). Józef i żona jego Barbara, mieszkańcy wsi Klęka, rodzice Katarzyny Balbiny, ochrzcz. 1795.16/III. r., oraz Franciszka Salezego, ochrzcz. 1797.18/I. (w lutym?) r. (LB Nowemiasto). "Ur." Ignacy, leśniczy, mąż Barbary, która umarła w Wólce 1796.20/V. r., mając ok. 30 lat. (LM Staw).
Międzińscy. "Ur." Franciszek umarł w Buku 1765.24/IV. r. Tomasz syn "ur." Łukasza, umarł w Wojnowicach 1769.1/II. r. (LM Buk).
Międzyborscy ze wsi Międzybórz w p. kośc. Mikołaj w r. 1400, którego ojciec został zabity (Kośc. 1 k. 118). Ten sam zapewne Mikołaj w latach 1402-1403 (Py. 1 k. 54, 134v), mąż Szczechny w r. 1404 (ib. k. 157v). Peregryn z Międzyborza 1418 r. (Kośc. III k. 117v). Nie wiem, czy zaliczyć do nich można Piotra M-go występującego w r. 1404? (G. 1 k. 49).
Międzychodzcy h. Gryżyna z Międzychodu w p. kośc. Hinczka z Międzychodu występował w r. 1414 (P. 4 k. 65v), a również w latach 1416 (Kośc. II k. 97v, 164) i 1435 (P. 13 k. 46v). Hinczka M., zapewne ten sam, miał w r. 1446 termin ze strony Michała i Piotra niegdy Ostrowskich (Kośc. 17 s. 778). Zastępował w r. 1448 na terminie Piotra Kokorzyńskiego (Kośc. 16 k. 144). Pozwany w r. 1449 przez "szl." Wincentego Kurnatowskiego, niegdy mieszczanina kościańskiego (Kośc. 18 s. 431). Pozywał w r. 1452 synów zmarłego Macieja Lubiatowskiego (Kośc. 19 k. 132v). T. r. występował jako wuj Małgorzaty Lubiatowskiej, żony Michała niegdy z Kociug (ib. k. 164v). W r. 1470 zapadł dekret, iż po śmierci Anny, wdowy po nim, do dwóch części Międzychodu winien być intromitowany Uniesław niegdyś Kokorzyński (Kośc. 20 s. 494). Bracia rodzeni i niedzielni, Andrzej, Klemens i Marcin z Międzychodu, którzy w r. 1459 zapisali Uniesławowi Kokorzyńskiemu 200 zł. węg. długu (Kośc. 19 k. 236v), to byli z pewnością synowie Hinczki, wtedy już niewątpliwie nie żyjącego. Oprócz tych synów była i córka Barbara, żona Jana Młyńskiego Skorupki, która w r. 1493 skwitowała swego rodzonego brata Andrzeja z 16 grz. posagu (P. 856 k. 5c), a żyła jeszcze w r. 1496. Spośród synów Hinczki, o Andrzeju będę mmówił niżej. Klemens M., dziedzic w Zaparcinie, w r. 1478 pozywał braci z Będlewa (Kośc. 227 k. 52v). Klemens i Marcin, bracia rodzeni niedzielni, dziedzice w Zaparcinie, w r. 1481 pozywali Andrzeja M-go (Kośc. 227 k. 83v). To, rzecz prosta, dwaj młodsi synowie Hinczki. Z nich, Marcin po raz ostatni wspomniany jako współdziedzic w Międzychodzie w r. 1470 (Kośc. 20 s. 414). Pisanie się "z Zaparcina" tych dwóch synów pozwala domyślać się bliskiej więzi rodzinnej między tymi M-imi a Mikołajem Baranem z Zaparcina, niekiedy również pisanym "z Międzychodu", wicechorążym kościańskim w latach 1450-1459 i 1469-1476 (Gąs.).
Andrzej M., niewątpliwie syn Hinczki, obok swych braci niedzielnych pozywany był w r. 1464 przez Uniesława niegdy Kokorzyńskiego (Kośc. 19 s. 351). Trzy łany osiadłe w Międzychodzie wspólnie z braćmi w r. 1467 sprzedał wyderkafem za 50 grz. Szczedrzychowi z Małego Lubiatowa (P. 1384 k. 240v). Uniesławowi w r. 1469 bracia winni byli uiścić trzy grzywny winy, bo mu nie wypłacili należych 200 zł. węg. (Kośc. 20 s. 222, 358), a w r. 1470 ów wierzyciel uzyskał intromisję do ich dóbr w Międzychodzie (ib. s. 414). Cztery łany w Międzychodzie i jedną toń jeziora tamtejszego w r. 1482 Andrzej sprzedał wyderkafem za 40 zł. węg. Zachariaszowi, sołtysowi z Nochowa (P. 1386 k. 151). Pięć łanów w Międzychodzie, w tym cztery osiadłe, w r. 1483 sprzedał wyderkafem za 40 grz. Janowi Piotrowskiemu (ib. k. 173). Chyba już nie żył w r. 1493. Jego żoną była Anna z Łowęcic, która w r. 1472 kwitowała z majątku po rodzicach brata swego, Jana Łowęckiego (Py. 14 k. 246v). Chyba ta właśnie Anna M-a, "dziedzic" w Szczepowicach, dobra swe po rodzicach w tej wsi w r. 1501 wydzierżawiła Scholastyce Sepieńskiej (P. 859 k. 188v), a w r. 1503 Szczepowice dała Janowi Urbanowskiemu w zamian za sołectwo we wsi Słup w p. pozn. i dopłatę 200 grz. (P. 1389 k. 280). Do tego przypuszczenia skłaniałby fakt, że Jakub, notoryczny wnuk Andrzeja M-go, będzie w r. 1514 mówił o swej zmarłej babce Annie "Szczepowskiej" (Kośc. 345 k. 47v). Z drugiej jednak strony nie wiem nic o władaniu w Szczepowicach Łowięckich (zob). Nie wiem też, czy można tego Andrzeja M-go identyfikować z Andrzejem Barajem z Międzychodu, który w r. 1479 na tej wsi zapisywał 6 grz. rocznego czynszu swej rodzonej siostrze Agnieszce (P. 1386 k. 189v). Synem Andrzeja był Piotr.
Piotr M., syn Andrzeja, w r. 1493 nabył wyderkafem za 25 grz. od Jana i Jakuba braci z Małego Granowa półtora osiadłego łana w tej wsi (P. 856 k. 20c; 1387 k. 186v). Skwitowany w r. 1496 z 17 grz. posagu przez ciotkę Barbarę zamężną Młyńską (Kośc. 230 k. 138), nie żył już w r. 1499 (Kośc. 231 k. 23). Jego żoną była Helena, która będąc już wdową, w r. 1505 winna była zwrócić Piotrowi Więckowskiemu ogrodnika z rodziną (Kośc. 232 k. 30). Była ona 2-o v. żoną Uriela Wielżyńskiego (Wyleżyńskiego), który mając od pasierba, Jakuba M-go, zapis 100 zł. węg. na Międzychodzie, na tej sumie w r. 1508 zapisał żonie 50 grz. (P. 786 s. 61). Skwitowała ona t. r. swego syna Jakuba z 200 zł. węg. posagu oprawionego jej przez pierwszego męża na Międzychodzie (P. 863 k. 116). Żyła jeszcze w r. 1511 (P. 865 k. 91). Syn Piotra i Heleny, Jakub. Z córek, Małgorzata, w r. 1503 żona Pawła Żołeckiego. Jadwiga, niezamężna w r. 1510 (Kośc. 24 k. 69v0, w latach 1518-1544 żona Wojciecha Droszewskiego. Barbara, też niezamężna w r. 1510 (ib. ), a w latach 1531-1540 żona Jana Jezierskiego, wdowa w r. 1541, już nie żyła w r. 1547.
Jakub, syn Piotra i Heleny, występował w r. 1499 (Kośc. 231 k. 23). Ojczymowi Urielowi Wielżyńskiemu w r. 1508 sprzedał wyderkafem połowę Międzychodu za 100 zł. (P. 786 s. 61; Kośc. 345 k. 1v). Siedem łanów w tej wsi, w tym trzy i pół osiadłych, w r. 1510 sprzedał wyderkafem za 90 grz. Maciejowi Skaławskiemu (P. 786 s. 210). Odziedziczoną po zmarłej babce, Annie Szczepowskiej część w Brelewie w p. kośc. sprzedał w r. 1514 za 200 grz. Andrzejowi Karchowskiemu (Kośc. 345 k. 47v). Połowę Międzychodu sprzedał w r. 1517 wyderkafem za 15 grz. Dorocie, żonie Jana Dobczyńskiego (P. 1392 k. 141v). Połowę tejże wsi w r. 1523 sprzedał wyderkafem za 70 grz. rodzeństwo, Wawrzyńcowi i Jadwidze Strzępińskim (Kośc. 233 k. 90, 345 k. 104). Od Jerzego Kołackiego w r. 1528 nabył wyderkafem za 30 grz. część Lubiatowa w p. kośc. (P. 1393 k. 222v), a w r. 1529 inną część w tejże wsi w taki sam sposób nabył za 40 zł. węg. od jego brata, Wojciecha Kołackiego (ib. k. 276v). Od ks. Piotra Kopaszewskiego w r. 1531 kupił za 150 zł. węg. część w Lubiatowie Wielkim (ib. k. 479v). Umarł między r. 1532 a 1536 (Kośc. 345 k. 154; P. 1394 k. 60v). Żoną jego była Jadwoga Jezierska, córka Tomasza, chorążego poznańskiego, wdowa 1-o v. po Janie Słupskim, która oprawę posagu i wiana, daną jej przez pierwszego męża na wsiach Żabikowo, Małe Słupy, Turew i Mała Kępa w powiatach kośc. i pyzdr., w r. 1519 sprzedała wyderkafem za 100 grz. obecnemu mężowi, a ten jej zaraz dał dowocie na połowie Międzychodu. Od owej oprawy nazwana wtedy "Kępską" (P. 1392 k. 323v, 324). Tej Jadwidze Jezierskiej na połowie Międzychodu w r. 1524 oprawił 300 zł. posagu (P. 1393 k. 37v), ale jeszcze t. r. skwitowała go ona z tej oprawy (P. 869 k. 124v). Żyła jeszcze w r. 1549 i wtedy z synem Maciejem Marcinowi Sepińskiemu, przyszłemu mężowi jej córki Magdaleny, zapisali dług 200 grz., Sapieński zaś zobowiązał się dać żonie oprawę 300 grz. posagu i 100 wyprawy (ib. k. 363). Prócz tego syna Macieja były córki. Z nich, Jadwiga, w r. 1529 żona Bartłomieja Komornickiego, wdowa w latach 1559-1569. Barbara, a latch 1536-1575 za Wojciechem Drzewieckim z Drzeców w p. kośc. Anna, w r. 1544 żona Ambrożego Cerekwickiego. Magdalena wyszła w r. 1549 za Marcina Sepieńskiego, była wdową w r. 1561, nie żyła już 1560. Małgorzata wreszcie, żona "opatrz." (sław.) Franciszka Sperki (Szperki), sukiennika kościańskiego, w r. 1559 kwitowała brata Macieja z majątku rodzicielskiego (Kośc. 238 k. 245v). Całe swe części ze spadku po Łukaszu Jezierskim we wsiach Jeziora Wielkie i Winna oraz pustce Kaleje w p. pyzdr. w r. 1575 sprzedała za 1.000 złp. przyrodniemu bratu, Wacławowi Słupskiemu (P. 1398 k. 542v). Kwitowała w r. 1577 tego Słupskiego z 300 złp. posagu (P. 929 k. 334).
Maciej, syn Jakuba i Jezierskiej, jeszcze nieletni, skwitowany w r. 1539 przez swych braci przyrodnich, Jana i Łukasza Słupskich, z dóbr macierzystych w Międzychodzie i Lubiatowie (P. 878 k. 169v, 230v, 396v). Skwitowany w r. 1551 z dóbr rodzicielskich przez siostrę Drzewiecką (P. 891 k. 334). Ustanowił w r. 1561 opiekunów dla swych dzieci (P. 1397 k. 83v), a nie żył już w roku tym samym (P. 906 k. 806). Żeniąc się z Barbarą Przyborowską (Przeborowską), córką Ambrożego i Jadwigi, w r. 1550 spisywał kontrakt małżeński z jej ojcem (P. 890 k. 510v), zaś w r. 1551, już po ślubie, oprawił jej 700 zł.posagu (w tym 500 zł. gotówką, 200 w wyprawie) na połowie Międzychodu i na połowie części Lubiatowa (P. 1395 k. 587). Barbara, będąc już wdową, w r. 1574 kupiła od Jerzego Manieckiego za 700 złp. połowę wsi Gawrony p. kośc. (P. 1398 k. 411). Od siostry swego męża, zamężnej Drzewieckiej, odkupiła za 1.500 zł. jej części spadkowe po Łukaszu Jezierskim we wsiach Jeziora i Winna oraz w pustce Kaleje (ib. k. 550v). Inne części w tych dobrach pochodzące z tegoż spadku, odkupiła t. r. za 500 zł. od córki swej z pierwszego męża, Małgorzaty Słupskiej, żony Jarosza Bielawskiego (ib. k. 542v), i za 500 zł. od syna swego Wacława Słupskiego, te części które on t. r. nabył od Małgorzaty Szperkowej (ib. k. 609v). Części w Lubiatowie t. r. sprzedała wyderkafem za 500 złp. Marcinowi Lubiatowskiemu (ib. k. 580v). Od Sebastiana Niwskiego w r. 1576 kupiła za 500 zł. jego części w Jeziorach Wielkich, Winnej i w Pustce Kalejach (ib. k. 615), a w r. 1577 części w tychże wsiach kupiła od Kaspra Słupeckiego, współspadkobiercy Łukasza Jezierskiego (ib. k. 711v), oraz inne części tamże za 500 zł. od Macieja Krzyckiego, które on kupił był od Jana Sepińskiego, jej wnuka (ib. k. 719v), inne wreszcie za 500 zł. od Anny Słupskiej, żony Jerzego Komornickiego, żony Piotra Bartowskiego(?) (ib. k. 740v) i za 400 zł. od Katarzyny Cerekwickiej, żony Piotra Żychlińskiego (R. Kal. 4 k. 447v). Połowę Gawron sprzedała w r. 1577 wyderkafem za 1.000 zł. Stanisławowi Szamarzewskiemu (P. 1398 k. 737). Dwa łany w tej wsi wydzierżawiła w r. 1581 Jadwidze Turkowskiej, wdowie po Marcinie Spławskim cz. Bojanowskim (Kośc. 262 k. 401v). Skasowała w r. 1581 daną sobie przez męża opiekę nad synami Stanisławem, Wojciechem, Łukaszem i zmarłym już Tomaszem (P. 937 k. 325). Wespół z synami, Stanisławem, Wojciechem i Łukaszem oraz wnukiem Janem w r. 1581 sprzedała Jeziora Wielkie, Winnną i pustkę Kaleje za 5.000 złp. Bartłomiejowi, Janowi i Andrzejowi braciom Krzyckim (Kośc. 261 k. 453v). Żyła jeszcze w r. 1584 (P. 943 k. 33v), nie żyła już w r. 1591 (P. 955 k. 324). Synowie, jak już widzieliśmy: Tomasz, Stanisław, Wojciech i Łukasz. Córka Katarzyna, wydana w r. 1583 za Baltazara Powodowskiego, żyjącego jeszcze w r. 1589, szła 2-o v. w r. 1590, krótko po 30/VII. za. Mikołaja Jaskóleckiego, oboje żyli jeszcze w r. 1600.
1. Tomasz, syn Macieja i Przyborowskiej, mąż Katarzyny Modrzewskiej, córki Leonarda, dał jej w r. 1575 na połowie Lubiatowa oprawę 1.400 złp. posagu (P. 1398 k. 580). Od swej matki otrzymał t. r. zapis 1.000 złp. długu (P. 926 k. 252v). Zastrzelony w Jeziorach Wielkich przez Macieja Krzyckiego, który nocą 1579.19/X. r. najechał ze swymi ludźmi dwór M-go. Dwory Krzyckiego i M-go dzielił tylko płot (P. 933 k. 683). Katarzyna z Modrzewskich była jeszcze wdową w r. 1580 (P. 934 k. 457), ale już w r. 1582 była 2-o v. żoną Wojciecha Wydzierzewskiego Goczała i skwitowała wtedy szwagra, Stanisława M-go, z 1.400 zł. posagu i ze 150 zł. w kosztownościach, które wniosła była pierwszemu mężowi, jednocześnie zaś skwitowała swą była teściową z zapisu, który ta Barbara z Przyborowskich M-a dała jej i Tomaszowi względem użytkowania Lubiatowa (P. 939 k. 247v). Dożywocie wzajemne ze swym drugim mężem spisywała w r. 1584 (P. 1399 k. 247v). Synowie Tomasza, Jan i Stanisław, nieletni w chwili śmierci ojca, pozostawa pod opieką stryja Stanisława M-go (P. 933 k. 683). O Stanisławie głucho potem w zapisach sądowych, zapewne zmarł dzieckiem. Mowa już tylko o jednym nieletnim synu Tomasza, Janie, kiedy w r. 1581 stryj-opiekun Stanisław ze sprawy o wspólnictwo w zabójstwie Tomasza M-go (Maciej Krzycki już nie żył) kwitował Melchiora Kołaczkowskiego (P. 937 k. 49). Jan t. r. słał temu Kołaczkowskiemu pozew do Dłoni (Kośc. 261 k. 85v). Żył jeszcze w r. 1584 (P. 943 k. 34), nie żył już w r. 1590, a sukcesorami jego części w Międzychodzie i Lubiatowie oraz w pustce Mączlinie byli stryjowie, Stanisław i Łukasz (P. 1400 k. 516, 517).
2. Stanisław, syn Macieja i Przyborowskiej, winien był w r. 1578 Maciejowi Krzyckiemu sumę 100 złp. (Kośc. 258 k. 165v), którego to Krzyckiego pozywał w r. 1579 jako opiekun bratanków o zastrzelenie Tomasza M-go, ich ojca (P. 933 k. 683). Od brata Łukasza w r. 1584 kupił za 6.000 zł. jego części Międzychodu i Lubiatowa (P. 1399 k. 324) i otrzymał odeń zapewnienie, iż sprzeda mu te części w Gawronach, które dostanie po śmierci matki (P. 943 k. 3). Wespół z bratem Łukaszem i bratankiem Janem skwitowany t. r. przez siostrę Powodowską z majątku rodzicielskiego (P. 942 k. 312). Wraz z tym bratem t. r. Wojciechowi i Wawrzyńcowi braciom Zadorskim dali zobowiąznanie stawienia pod zakładem 200 grz. swej matki celem skasowania oprawy na Międzychodzie i Lubiatowie (P. 943 k. 33v). Stanisław cały Międzychód wraz z wolnym wyrębem w Lubiatowie Wielkim w r. 1588 sprzedał wyderkafem za 2.800 zł. Maciejowi Słupskiemu (P. 1400 k. 239v). Wraz z bratem w r. 1590 intromitowany do dóbr Jana, Zygmunta i Feliksa braci Krzyckich (Kośc. 270 k. 193) Obaj bracia zawierali w Kościanie 1590.30/VII. r. pod zakładem 3.000 zł. umowę z Mikołajem Jaskóleckim, przyszłym mężem ich siostry Katarzyny, wdowy po Powodowskim (Kośc. 270 k. 474v). Odziedziczone po bratanku Janie części w Lubiatowie i w pustce Mączlino Stanisław w r. 1590 sprzedał za 1.500 złp. bratu Łukaszowi (P. 1400 k. 516) nabywając jednocześnie od tegoż brata za 1.000 złp. części w Międzychodzie, pochodzące z tego samego spadku (ib. k. 517). Od tego brata w r. 1592 kupił za 4.000 złp. części w Gawronach spadłe po smierci matki (ib. k. 841v) i jeszcze t. r. sprzedał całą połowę Gawron za 2.000 złp. Katarzynie z Manieckich, żonie Andrzeja Chłapowskiego (ib. k. 939v). Zabił w r. 1594 Andrzeja Nieświastowskiego, a wizji ciała dokonano 19/VII. w domu Tarnowskich, za murami Poznania, na Gąskach (P. 961 k. 681v). Zabity został sam 1609.10/IV. r. przez ludzi, których nasłał nań Stanisław Złotkowski, starosta kopanicki (P. 143 k. 686). Był bezdzietny. Jego żoną była w r. 1582 Dorota Zadorska, córka Stanisława, wdowa 1-o v. po Jakubie Pogorzelskim (P. 938 k. 736v). Oboje małżonkowie spisywali wzajemne dożywocie w r. 1584, a mąż oprawił jej t. r. na połowie Międzychodu i Lubiatowa posag 2.500 złp. (P. 1399 k. 325, 325v). Dorota szwagrowi Łukaszowi M-mu zapisała t. r. dług 3.000 złp. z zabezpieczeniem na jej oprawie na Zaworach i Łężku otrzymanej od pierwszego męża (P. 943 k. 31v). Dożywocie na częściach Wielkiego Lubiatowa i pustek Mączliny skasowała w r. 1591 (P. 955 k. 16). Szwagra Łukasza M-go w r. 1604 skasowała z dzierżawy Zaworów i Małego Łęgu (Kośc. 284 k. 32). Stanisława Złotkowskiego, sprawcę zabójstwa jej męża skasowała w r. 1611 (Z. T. P. 27 s. 731). Od syna swego, Jana Pogorzelskiego, w r. 1613 uzyskała w dożywocie część Godurowa (P. 1408 k. 499), a już nie żyła w r. 1615 (P. 1409 k. 649v).
3. Wojciech, syn Macieja i Przyborowskiej, występował obok matki w r. 1579 (P. 932 k. 469v), wypuszczony przez nią spod opieki w r. 1581 (P. 937 k. 325, 355v), chyba umarł niedługo potem, bo w nastęnych latach o nim brak już wzmianek.
4. Łukasz, syn Macieja i Przyborowskiej, wspomniany w r. 1580 (P. 934 k. 457), wypuszczony przez matkę z opieki w r. 1581 (P. 937 k. 325). W sprawie toczonej przeciwko wdowie Urszuli Baszkowskiej uzyskał w r. 1589 intromisję do Gałązek (P. 951 k. 315). Od brata Stanisława w r. 1590 nabył za 1.500 zł części w Wielkim Lubiatowie i w pustce Mączlino, sprzedając jednocześnie temu bratu za 1.000 zł. części w Międzychodzie, odziedziczone po bratanku Janie (P. 1400 k. 516, 517). Całą swą część w Lubiatowie Wielkim (z wyłączeniem trzech poddanych) w r. 1602 sprzedał za 6.000 złp. Andrzejowi Chłapowskiemu (P. 1404 k. 490v). W procesie z Jerzym Małachowskim w r. 1604 uzyskał intromisję do jego dóbr (Kośc. 284 k. 330). Od Piotra Dziekczyńskiego w r. 1608 kupił za 2.000 zł. części wsi Łąkie w p. kośc. (P. 1406 k. 400). Ustanowił w r. 1609 opiekę dla swych synów, Macieja i Jakuba, oraz dla córki Urszuli (Kośc. 288 k. 439). Części w Błocku i Łąkiem, swoje i tych dzieci, sprzedał w r. 1611 za 4.000 złp. Wojciechowi Kierskiemu (P. 1407 k. 641v). Jako jedyny spadkobierca dóbr w Międzychodzie po bracie Stanisławie, t. r. pozywany był przez Urszulę z Rusieckich Bardską (P. 1415 s. 210). Zastrzelony 1612.29/XI. r. w Błocku przed dworem, o spowodowanie tego morderstwa jego dzieci i ich opiekunowie pozywali w r. 1613 Barbarę z Łąckich Kierską i Stanisława Kierskiego (Ws. 28 k. 371). Żoną Łukasza była Zofia Błocka, córka Wojciecha, jedyna spadkobierczyni ojca, z którą dożywocie wzajemne spisywał w r. 1597 (P. 1402 k. 48; Kośc. 284 k. 400v) i t. r. oprawił jej 1.500 złp. posagu na połowie swych części w Międzychodzie i Mączlinie (ib. k. 384). Zofia swe części w Błocku p. kośc. w r. 1600 sprzedała wyderkafem na trzy lata za 3.000 złp. Jerzemu Chwałkowskiemu (P. 1403 k. 591v), co Cwałkowski scedował w r. 1603 jej mężowi (P. 973 k. 714v). Zofia od męża w r. 1602 otrzymała nową oprawę 1.500 zł. posagu na połowie dóbr, spisali też wtedy wzajemne dożywocie (P. 1404 k. 711, 712v). Części w Błocku w r. 1605 sprzedała wyderkafem za 1.250 złp. Mikołajowi Jaksóleckiemu (P. 1405 k. 475v). Ze wspomnianych wyżej córek, Urszula, jeszcze niezamężna w r. 1624 (Kośc. 292 k. 254), była w latach 1626-1631 żoną Jakuba Dziekczyńskiego, zaś wdową w latach 1652-1653, Dawała w r. 1652 zobowiązanie Janowi Włostowskiemu, iż sprzeda mu za 15.000 złp. wieś Międzychód (G. 82 k. 506).
1) Maciej, syn Łukasza i Błockiej, wraz z bratem Jakubem zapisywał w r. 1622 dług 120 zł. Andrzejowi Łojewskiemu (Kośc. 292 k. 100v). Obaj całe części w Błocku i Łąkiem, odziedziczone po matce, sprzedali w r. 1625 za 9.000 złp. Stefanowi i Aleksandrowi braciom Kierskim (P. 1415 k. 186v). Winni byli Maciejowi w r. 1626 sumę 200 zł. siostra Urszula i jej mąż Jakub Dziekczyński (Kośc. 294 k. 119). Ci Dziekczyńscy swoje części w Błocku i Łąkiem, spadłe zarówno po Łukaszu M-im jak i po Zofii z Błockich, sprzedali w r. 1628 za 4.500 złp. Aleksandrowi Kierskiemu (P. 1416 k. 115). Niewątpliwie po tym to Macieju M-im wdową była Anna Laskownicka, która w r. 1637 jako matka i opiekunka syna Jana i córki Jadwigi była kwitowana przez Wacława Ossowskiego, kasztelana nakielskiego, opiekuna Jadwigi Gułtowskiej (Kośc. 297 k. 343). Wspomniany wyżej syn Jan miał z żoną Zofią Sierputowską (Sierzputowską) syna Marcjana, ochrzcz. 1670.11/IX. r. (LB Poniec), i córkę Aleksandrę, występującą jako chrzestna 1684.15/I. r. (LB Nowemiasto). Marcjan, syn zmarłych Jana i Zofii z Sierputowskich, w imieniu własnym i siostry Aleksandry cała wieś Międzychód sprzedał w r. 1695 za 25.000 złp. Wojciechowi i Władysławowi braciom Pawłowskim (P. 1130 XII k. 2). W r. 1700 czytamy o zmarłych już małżonkach, Piotrze Minostowskim i Aleksandrze z M-ch. Czy to nie ta sama Aleksandra?
2) Jakub, syn Łukasza i Błockiej, zapisał w r. 1622 dług 50 zł. Stanisławowi Ułanowskiemu (Kośc. 292 k. 65). Wespół z siostrą Urszulą w r. 1624 ustanawiał plenipotentem brata Macieja (ib. k. 254). Kwitował w r. 1630 Jana Skrzetuskiego z 60 zł. na poczet 200 zł. (P. 1023 k. 171v). Może identyczny z nim Jakub M., dzierżawca sołectwa w Popowie, po którym z żony Zofii synowie, Stanisław, ochrzcz. 1626.2/XI. r. i Adam, ochrzcz. 1638.16/I. r. (LB Szamotyły). Zob tablice 1-2.
Barbara, w r. 1575 wdowa po Adamie Żabińskim. Anna, żona Mikołaja Minostowskiego, oboje nie żyjący już w r. 1700.
@tablica
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
535536537538[539]540541542543
