Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
592593594595[596]597598599600
Mliccy - Morawscy
Beata, wdowa po M-im, miała w r. 15=423 sprawę z Maciejem Jarockim (Z. Kal. 12 k. 39v). Bogusz z Koszut w r. 1448 stawiał Mikołajowi M-mu poręczycieli na to, iż będzie z nim żyć w pokoju (P. 852 I k. 3v).
Bracia rodzeni, Jan, Maciej i Jakub, niedzielni w Mokronosie, mieli w r. 1464 termin z Mikołajem Zaleskim (Kośc. 19 k. 328). Godzili ich t.r. arbitrzy z Janem Lurantem z Pogorzeli w zatargach o granice między Bielejewem a Mokronosem (Py. 14 k. 106v). Z nich Jan, jako niedzielny brat Macieja, występował jeszcze w r. 1471, kiedy Hincza z Rogowa, kasztelan sandomierski, uzyskał termin przeciwko nim obu (ib. k. 198). W r. 1468 mowa juz jednak o bracie Macieja, zmarłym księdzu Janie, plebanie w Sławoszewie (I. Kal. 1 k. 447). Zabił go Maciej z Małej Wrzący, sluga Jana z Nieniewa, kasztelana wieluńskiego, który to kasztelana zapisał maciejowi za głowę brata w r. 1475 dług 20 grz. (ib. 2 k. 324). Byłby więc to może brat stryjeczny? Trzeci z braci, Jakub M. na połowie części w Mokronosie w r. 1477 oprawił posag 150 zł weg. swej żonie Jadwidze (P. 1386 k. 89). zapisywał w r. 1499 dług 10 grz. Barbarze Kolskiej, żonie Marcina Łobeskiego (Py. 169 k. 116v). Umarł między r. 1510 a 1519 (P. 786 s. 242, 1392 k. 208). Jego córka Jadwiga była w r. 1510 żoną Wojciecha Chaławskiego, a 2-o v. w r. 1519 Jana Lubiatowskiego. Wdowa w r. 1532.
Maciej M. na swej części Mokronosa, mającej mu przypaśc z działu z bracmi, w r. 1467 oprawił posag 70 grz. żonie swej Włodce, córce Pawła Olszyckiego i Agnieszki (P. 1383 k. 281v; Py. 16 k. 22v), zaś w r. 1471 oprawił jej tego posagu 100 grz. (P. 1385 k. 128). Cały swój nabytek we wsi Grodzisko w p. kośc. sprzedał w r. 1475 za 48 grz. Janowi, Mikołajowi, Andrzejowi i Wojciechowi, braciom niedzielnym z Kuklinowa (P. 1386 k. 28). Skwitowany przez nich w r. 1475 z głowy ich ojca Mikołaja Kuklinowskiego, którego był zabił (Py. 167 k. 9, 49v). Włodka, żona macieja, skwitowała ojca t.r. z majątku po matce Agnieszce (ib. k. 38v). Maciej połowe łana w Mokronosie za 6 grz. sprzedał wyderkafem Janowi Goreckiemu (Py. 16 k. 104). Żył chyba jeszcze w r. 1486 (Py. 15 k. 168), nie żył już w r. 1487 (Py. 168 k. 49). Owdowiała włodka Olszycka żyła jeszcze w r. 1495 (Py. 169 k. 39v), nie żyła już 1499 r. (ib. k. 91). Syn Macieja Mikołaj, ale innymi jego synami byli zapewne bracia: ks. Maciej, Wojciech i Wincenty, o których niżej.
1. Mikołaj, syn Macieja i Olszyckiej, miał w latach 1486-1487 terminy z Janem i Andrzejem z Kuklinowa (Py. 168 k. 15, 49). Janowi Goreckiemu, któremu ojciec Mikołaja zastawił był w sześciu grzywnach połowę łana w Mokronosie, w r. 1488 zobowiązał się zastaw ten odnowić aż do zwrotu całej należnej sumy (Py. 20 k. 35v). Żonie swej Katarzynie, córce Wincentego Strzępińskiego, na połowie części w Mokronosie i Olszycach w r. 1493 oprawił 100 zł węg. posagu (P. 1388, luzy, k. 2). Kwitowała ona t.r. swych braci, Jana, Gerwarda i Jurgę ze Strzępina z majątku rodzicielskiego (P. 22 k. 20v). Mikołaj w r. 1499 pozywał braci z Opalenicy, Piotra, sędziego poznańskiego, i Mikołaja, jak też i Hieronima z Bnina, z tytułu swych praw do Drzązgowa, odziedziczonych po matce (Py. 169 k. 91, 147). Stryj Doroty, córki zmarłego Jana Skaławskiego (I. i D. Z. Kal. 2 k. 6v). Na połowie Mokronosa w r. 1509 za 12 grz. sprzedał wyderkafem jedną grzywnę czynszu rocznego ks. Wojciechowi, altaryście ołtarza tkaczy w kościele w Koźminie (P. 786 s. 1114). Nie uiścił się w terminie z 40 grz. długu Janowi i Jerzemu braciom ze Strzępina, winien był więc w r. 1510 płacić im winę (Py. 24 k. 26v), zaś bracia ci w r. 1513 uzyskali w tej sumie intromisję do połowy Mokronosa (ib. k. 122). Z bratem swym cioteczno-rodzonym Piotrem Goreckim całe macierzyste Olszyce w p. pyzdr. w r. 1513 sprzedali za 20 grz. Piotrowi M-mu (P. 786 s. 397). Tego Piotra M-go z innymi M-mi powiązać nie umiem. Mikołaj połowę Mokronosa w r. 1516 sprzedał za 300 grz. Janowi Słaboszewskiemu (P. 1392 k. 79v). Może synami Mikołaja byli bracia, Maciej i Kasper. Ten drugi żył jeszcze w r. 1531, kiedy Wojciech Gorecki łan osiadły w Górce Kaczkowskiej sprzedał mu wyderkafem za 12 grz. (Py. 23 k. 92).
Maciej, zapewne syn Mikołaja, prokurator skarbu krolewskiego (advocatus fisci Regii, patronus fisci seu aerarii Regii) w r. 1551 (P. 787 k. 17v). Mianowany 29 X 1554 r. surogatorem starostwa wałeckiego, wobec tego, że starosta Andrzej Górka musiał przebywać na dworze, 1563 r. (P. 905 k. 338). Sędzia grodzki wałecki 1560 r. (W. 21 k. 224). Wspólnie z niedzielnym bratem Kasprem nabyli obaj w r. 1524 wyderkafem za 100 grz. od Błażeja Westerskiego jego dziedziczną część we wsi Borzenice (Borzęcice) p. pyzdr. (P. 1393 k. 29). Jednocześnie od Tomasza Goreckiego też wyderkafem nabyli za 12 grz. łan osiadły w Kaczkowskiej Górce p. pyzdr. (ib.), a od Marcina, Andrzeja i Jana, braci Biłakowskich (Byłakowskich) wyderkafem za 20 grz. dwa osiadłe łany w Byłakowie (dziś Bułakowo) w p. pyzdr. (ib.). Od Stanisława Ostroroga w r. 1538 dostał plac w Gnieźnie naprzeciwko kościoła Św. Trójcy, koło fosy (P. 1394 k. 189) i t.r. Sebastianowi Noskowskiemu, podstolemu poznańskiemu, dał swój dwór wolny z placem, o którym wlaśnie była mowa (K. 192v), kupił zaś od niego t.r. za 350 zł dwa domy na przedmieściu Poznania, koło cmentarza Wszystkich Świętych (ib. k. 231). Wuj Agnieszki z Krzyżanowskich Sułockiej 1547 r. (Kośc. 345 k. 214). Od Jana ze Służewa, wojewodzica kaliskiego, w r. 1551 dostał wiecznością części wsi Łukom i Łomowo w p. kon. (P. 787 k. 17v). Części tych dwóch wsi oraz pustek Jemielno i Bukowe w r. 1552 kupił za 1.000 złp od Macieja Gunickiego (P. 892 k. 7v). Nabyte wiecznością w r. 1553 od Pawła Kretkowskiego części Kretkowa i Żernik w p. kal., t.r. odprzedał mu z powrotem (P. 1396 k. 138). Intromitowany w r. 1553 do wsi czyli miasta Tarnowa w p. wałec., danego mu na własność przez króla a trzymanego przez Krzysztofa Glasnapa (P. 894 k. 399). Swoje części ojczyste i macierzyste we wsiach Łukom i Łomowo oraz w pustce Bukowe dały mu w r. 1553 córki zmarłego Mikołaja Łukomskiego, Anna, żona Marcina Wieczorka, tkacza w Raszkowie, i Katarzyna, żona Jozefa, rybaka ze Słupcy, spadkobierczynie braci swych Stanisława i Marcina oraz bratanka Andrzeja, Łukomskich. Zrobiły to przez wdzięczność "za jego dobrodziejstwa" (P. 1396 k. 126v). Maciej, dziedzic na Tarnowie, w r. 1558 zobowiązał się swemu stryjecznemu bratu Bartłomiejowi M-mu czyli Bruczkowskiemu ustąpić części we wsiach Łukom i Łomowo oraz w pustkach Bukowe i Jemielno, jak również przezyski na Piotrze Boturzyńskim i na jego dobrach Niedamierz(?) i Wronczyno w p. kon., oraz na Annie, żonie Jakuba Osieckiego i dobnrach jego w Łukomiu i Łomowie (P. 899 k. 144). Donacji owej dopełnił w r. 1563 (P. 1397 k. 225v). W imieniu syna Aleksandra kwitował w r. 1562 Jerzego Kosickiego (P. 904 k. 851). Od Dobrogosta Bzowskiego w r. 1562 kupił za 5.000 zł części wsi Bilino w p. pozn. (P. 904 k. 867, 1397 k. 191) i w r. 1563 na połowie tych części oprawił 1.000 zł posagu żonie (P. 1397 k. 257). Umarł między r. 1566 a 1570 (P. 917 k. 92, 1397 k. 494). Jego żoną była w r. 1555 Barbara Buszewska (P. 896 k. 390), żyjąca jeszcze w r. 1563. Syn Aleksander.
Aleksander, syn Macieja i Buszewskiej, okazywał w r. 1559 ranę zadaną sobie na zamku wałeckim przez Jerzego Kosickiego i wspólników (W. 21 k. 130v). wspólnie z bratem żony swej, Janem Golczem, t.r. protestował przeciwko Konradowi cz. Kunie Kolczowi, dziedzicowi Klausdorfu, i Elżbiecie, wdowie po Henryku Golczu, o napad na ich dwór w Klausdorfie (W. 21 k. 137). dziedzic Tarnowa, w r. 1566 wydzierżawił tę wieś na trzy lata za 900 zł Stanisławowi Biegańskiemu (W. 1 k. 18v). T.r. części w Bilinie sprzedał janowi Pogorzelskiemu (P. 1397 k. 536). Od Sebastiana Niwskiego w r. 1571 kupił za 6.000 zł części wsi Łukom i Łomowo oraz pustek Bukowe i Jemielno (P. 1398 k. 180), a sprzedał w r. 1573 za 2.500 złp Jakubowi Modlibowskiemu te części w owych wsiach, które kupił był od Stanisława Wysockiego, kasztelana biechowskiego (ib. k. 390). Z Jakubem Morzyckim, od którego dzierżawił sołectwo we wsi Suchylas już w r. 1580 (P. 934 k. 483), w r. 1581 kwitował się wzajemnie (P. 936 k. 120v). Sumy zapisane sobie przez Adama Sędziwoja Czarnkowskiego, komandora maltańskiego poznańskiego, na dobrach Krzyżewniki, Psarskie, Suchylas, Baranowo i na sołectwie w tej wsi w r. 1582 cedował bratu swej żony Janowi Golczowi (Py. 119 k. 77v). Od tegoż komandora w r. 1581 wspólnie z żoną uzyskał dożywocie Baranowa (M. K. 133 k. 63-64v). Od szwagra Golcza dostał w r. 1582 zobowiązanie wieczystej sprzedaży za 4.000 zł części wsi Plumwart w p. wałec. (W. 1 k. 143), do której to wsi t.r. uzyskał intromisję (W. 22 k. 45v). Nabywca praw od Andrzeja Kunowskiego, w r. 1588 skwitował z 3.000 złp Janusza Przecławskiego (P. 950 k. 229v). Umarł w r. 1598 (P. 968 k. 537, 1402 k. 591). Jego żoną była Katarzyna Golczówna, córka Konrada (Kuny) i Agnieszki Kleszczówny z księstwa pomorskiego. Katarzyna od swego brata Jana Golcza, dziedzica dóbr Brocz, w r. 1559 otrzymała zapis posagu 2.000 zł i w tej sumie dla męża zastaw wsi Klausdorf (Klaustorp) i Łubno (W. 21 k. 117v; P. 1397 k. 521v). Aleksander pozywał szwagra w r. 1566 o posag, tym razem o 2.160 zł (W. 1 k. 18v). Katarzyna kwitowała w r. 1567 ze 100 grz. swoja matkę Agnieszkę, teraz 2-o v. żonę Stanisława Biegańskiego (P. 911 k. 252). Od męża w r. 1571 uzyskała oprawę 4.000 zł posagu na połowie dóbr Łukom i Łomowo (P. 1398 k. 182). Brata Jana skwitowała w r. 1591 z 241 zł po matce, którą to sumę brat, teraz surogator grodzki wałecki, zapisał był jej sposobem wyderkafu na Klausdorfie i Łubnie (W. 30 k. 185). Dostała w r. 1600 zapis 1.000 zł długu od małżonków Wojciecha Nietaszkowskiego i Barbary z Golczów (P. 970 k. 891v).
Andrzej, syn Aleksandra i Golczówny, pisarz kancelarii królewskiej w r. 1593 (M. K. 133 k. 555), pisarz kancelarii większej królewskiej 1597 r. (W. 32 k. 426), sekretarz J. Kr. Mci 1600 r. (P. 970 k. 891v), starosta włocławski(!) 1607 r. (W. 24 k. 278v), wojski warszawski w r. 1628 (M. K. 176 k. 346). Zawierał w r. 1590 kontrakt z Szymonem Pioreckim, pisarzem grodzkim kcyńskim (P. 953 k. 689). Od króla uzyskał 15 V 1593 r. zezwolenie na wykupienie dożywocia sołectwa cz. wojtostwa w mieście Mosinie (M. K. 133 k. 547v-548), a 11 III 1595 r. konsens na wykup wójtostwa w mieście Rogoźnie i sołectwa we wsi Międzylesie, należącej do starostwa rogozińskiego (ib. k. 595v). Od Wojciecha Nietaszkowskiego w r. 1597 nabył wyderkafem za 100 zł połowę Nietaszkowa w p. kcyń. na trzy lata (P. 1402 k. 415v), ale w r. 1599 nazwany dziedzicem części tej wsi (Kc. 123 k. 465v). Otrzymał 20 VI 1602 r. konsens królewski na posiadanie wsi komandorii poznańskiej Baranowa z sołectwem (M. K. 147 k. 181), a 13 III 1628 r. dostal zezwolenie na przekazanie posesji Baranowa komandorowi Zygmuntowi Karolowi Radziwiłłowi (ib. 176 k. 346, 346v). Andrzej przeniósł się z Wielkopolski na Mazowsze, a potomstwo jego istniało jeszcze w XIX wieku.
2. Maciej, zapewne syn Macieja, a brat Mikołaja, pleban w Mokronosie w r. 1509 (P. 786 s. 114), pleban w Cerekwicy i Mokronosie w r. 1535 (P. 393 k. 752v), kanonik kolegiaty Najśw. Marii Panny na Górce w Poznaniu (Py. 23 k. 183), proboszcz szpitala Św. Ducha w Koźminie 1545 r. (ib. 23 k. 182; P. 1395 k. 511v), oficjał koxmiński 1547 r. (Py. 31 k. 9a). dziedzic w Mokronosie, opiekun braci swych, Wojciecha i Wincentego, dziedziców w tejże wsi, w r. 1509 na jej połowie zapisał jedną grzywnę czynszu rocznego od 12 grzywien wyderkafu ks. Wojciechowi, altaryście ołtarza tkaczy w koxmińskim kościele (P. 786 s. 114). Dwie zagrody w Mokronosie wymienił z bratem Wincentym na dwie inne tamże (Py. 25 k. 66v). Kwitował w r. 1530 wspólnie z bratem Wincentym Łukasza z Górki, kasztelana poznańskiego, starostę generalnego wielkopolskiego, z 25 grz. za połowe Mokronosa, należącą zdawna do miasta Koźmina (ib. k. 649v). Wspólnie z bracmi, Wojciechem i Wincentym połowę Mokronosa w r. 1530 sprzedał temu Górce za 1.000 grz. (P. 1393 k. 363), kupił zaś wraz z nimi t.r. od Wojciecha Biskupskiego za 1.600 grz. połowę Bruczkowa w p. pyzdr. (ib. k. 372). Swoją częśc w Bruczkowie w r. 1547 darował bratankom, Maciejowi, Bartłomiejowi i Stanisławowi (Py. 31 k. 9a). kamienicę w Poznaniu koło kościoła Św. Marii Magdaleny w r. 1551 dał Łukaszowi Jankowskiemu (P. 1395 k. 636). Żył jeszcze w r. 1552 (Py. 31 k. 22v).
3. Wojciech, zapewne syn Macieja, jako nieletni pozostawał w r. 1509 pod opieką starszego brata, ks. Macieja. Współdziedzic w Mokronosie t.r. (P. 786 s. 114). Mansjonarz w Koźminie w r. 1530 (P. 871 k. 669).
4. Wincenty, zapewne syn Macieja, współdziedzic w Mokronosie w r. 1509, jeszcze nieletni pod opieką brata, ks. Macieja (P. 786 s. 114). W r. 1520 mąż Jadwigi Strzedzewskiej, wdowy 1-o v. po Macieju Jedleckim (P. 1867 k. 307), oprawił jej w r. 1522 posag 60 grz. na części w Mokronosie, która mu się należała z przyszłych działów braterskich (I. i D. Z. Kal. 2 k. 73), ona zaś jednocześnie części w Jedlcu wraz z częścią młyna wodnego na Przośnie w tejże wsi w p. kal., swoje dobra oprawne po pierwszym mężu, sprzedała wyderkafem Wincentemu (ib.). Już w r. 1524 ów Wincenty wspólnie z braćmi, ks. Maciejem i Wojciechem, na połowie dóbr w Mokronosie oprawił 110 grz. posagu drugiej swej żonie, Małgorzacie Cieleckiej, córce Mikołaja (Py. 23 k. 54). Od jej braci, Mikołaja i Jana, dziedziców w Cielczy, uzyskal t.r. zapis 100 grz. długu (Py. 25 k. 118v). Połowę Bruczkowa w p. pyzdr. sprzedał wyderkafem w r. 1530 za 60 grz. Annie, Maciejowi i Jakubowi, dzieciom swym z pierwszej żony, zaspakajając ich w ten sposób z posagu zmarłej matki (P. 1393 k. 373). Małgorzata Cielecka t.r. skwitowała męża i jego braci z oprawy 110 grz. swego posagu na połowie Mokronosa (P. 871 k. 669). Wincenty, jak widzieliśmy, był wspólnie z bracmi w r. 1530 nabywcą połowy Bruczkowa i wraz z nimi na połowie części owej wsi t.r. oprawił 120 grz. posagu żonie (P. 1393 k. 373v). To przeniesienie oprawy z Mokronosa na Bruczkowo było wynikiem sprzedaży pierwszej z tych wsi Górce, a kupna drugiej, o czym już pisałem. Umarł między r. 1539 a 1545 (I. i D. Z. Kal. 6 k. 328; P. 884 k. 17v). Owdowiała Małgorzata dała w r. 1552 zobowiązanie synowi Bartłomiejowi, iż rezygnuje mu połowę swego posagu (Py. 174 k. 176v). Żyła jeszcze w r. 1553 (I. Kal. 17 k. 33). Jak widzieliśmy, z pierwszej żony byli synowie, Maciej i wspomniany pod r. 1547 Jakub, oraz córka Anna, w r. 1539 żona Wojciecha Kotarbskiego. Z drugiego małżeństwa synowie, Bartłomiej i Stanisław, oraz córki, Agnieszka, niezamężna w r. 1552 (P. 893 k. 135v), w latach 1555-1568 żona jana Bułakowskiego, Jadwiga, niezamężna w r. 1558, kiedy od braci Bartłomieja i Stanisława otrzymała zapis 100 zł posagu (Py. 176 k. 454). Z synów Stanisław M. cz. Bruczkowski wymieniony w r. 1547 (Py. 31 k. 9a), z dokonanego w r. 1553 działu z bratem Bartłomiejem dostał dwór nowy z rolami kmiecymi i dwa folwarki w Bruczkowie (R. Kal. 1 k. 7v; P. 1396 k. 57). Żył jeszcze w r. 1558 (Py. 176 k. 454).
1) Maciej, syn Wincentego i Strzedzewskiej, pisany Bruczkowskim, wspólnie z bratem i siostrą w r. 1530 dostał od ojca w sumie 60 grz. wyderkaf połowy jego części w Bruczkowie tytułem zaspokojenia z posagu matki (P. 1393 k. 373). Ręczył mu w r. 1545 Jan Łaskawski za macochę Małgorzatę z Cieleckich, iż będzie z nim żyła w pokoju (P. 884 k. 17v). Dał w r. 1551 zobowiązanie braciom, bartłomiejowi i Stanisławowi, że im sprzeda za 300 grz. części w Bruczkowie, zarówno te należące mu się z działów jak i tę, która miałaby mu przypaśc po śmierci macochy Cieleckiej, tę wreszcie, którą wspólnie z bracmi nabył od ks. Macieja M-go (Py. 173 k. 812). Dopełnił tego zobowiązania w r. 1552 (Py. 31 k. 23v).
2) Bartłomiej, syn Wincentego i Cieleckiej, pisany M-im, M-im cz. Bruczkowskim, a też Bruczkowskim, wymieniony w r. 1547 w donacji części Bruczkowa, dokonanej na rzecz bratanków przez stryja, ks. Macieja. Swej żonie Annie Kołackiej, córce Macieja, oprawił w r. 1552 posag 300 zł (Py. 174 k. 159). Przeprowadził w r. 1553 działy Bruczkowa z bratem Stanisławem, z których wziął dla siebie stary dwór z sadzawką i przyległościami (R. Kal. 1 k. 7v; P. 1396 k. 58v) i potem żonie sumę jej posagową 300 zł oprawił ponownie na swoich częściach tej wsi (R. kal. 1 k. 9; P. 1396 k. 59). Ustanowił w r. 1555 opiekunów dla swych dzieci, a wśród nich żonę i brata Stanisława (P. 787 k. 30). Obok tego brata skwitowany w r. 1555 z dóbr rodzicielskich przez siostrę Agnieszkę Bułakowską (P. 896 k. 788v). Części w Bruczkowie sprzedał w r. 1556 za 2.500 zł Wolfgangowi Krzyckiemu (P. 897 k. 905v, 1396 k. 393), żona zaś t.r. skwitowała go ze swej oprawy na Bruczkowie (P. 897 k. 904v). Od brata stryjecznego(!) Macieja M-go, dziedzica w Tarnowie, uzyskał w r. 1558 zobowiązanie rezygnacji częsci we wsiach Łukom i Łomowo oraz w pustkach Bukowe i Jemielno, przezysków na Piotrze Boturzyńskim i na dobrach jego Niedamierz i Wronczyno w powiatach kaliskim i konińskim, wreszcie na Annie, żonie Jakuba Osieckiego, w dobrach Łukom i Łomowo (P. 899 k. 144). W r. 1560 oprawę 330 zł posagu żony zapisał na połowie tych dóbr (P. 1396 k. 802v). Jednak dopiero w r. 1563 nastąpiła formalna ich erzygnacja na rzecz Bartłomieja (P. 1397 k. 225v). Kupił wyderkafem w r. 1564 za 500 zł części Wronczyna i Niedamierza w p. kon. od Floriana Komornickiego (ib. k. 304). Inne części tych dóbr w r. 1567 nabył wiecznością za 2.000 zł od Piotra Boturzyńskiego. Części we wsiach Łukom i Łomowo oraz w pustkach Jemielno i Bukowe w r. 1566 sprzedał za 5.000 złp Sebastianowi Niwskiemu (P. 1397 k. 494). Po śmierci pierwszej swej żony, Anny Kołackiej, zrodzonym z niej córkom, Jadwidze, Annie, Małgorzacie i Katarzynie, w r. 1570 zapisał w posagu każdej po 2.000 zł części w Gąsinie w p. sier. (R. Kal. 3 k. 340). Umarł między r. 1574 a 1588 (I. Kal. 42 s. 717; I. R. Kon. 23 k. 39). Drugą jego żoną była Ewa Wardęska, w r. 1588 już owdowiała i po drugim męzu, Jakubie Zacharzewskim (ib.). Nie żyła w r. 1616 (I. Kal. 82 s. 84). Z pierwszego małżeństwa syn Jan i wspomniana wyżej córka.
Jan, syn Bartłomieja i Kołackiej, pisany Bruczkowskim cz. M-im, w r. 1588 zobowiązał się Łukaszowi Poniatowskiemu stawić swą macochę Ewę z Wardęskich, spadkobierczynię Feliksa Tokarskiego, by go skwitowała ze 100 zł, pochodzących z sumy 200 zł, którą on był zapisał Tokarskiemu (I. R. Kon. 23 k. 39). Mąż Agnieszki Kolnickiej, która w r. 1612 zapisała dług 1.640 zł Andrzejowi Łaskawskiemu (P. 988 k. 262). Oboje z żoną spisali wzajemne dożywocie w r. 1613 (R. Kal. 8 k. 268v). Z córek Jana, Jadwiga Bruczkowska cz. M-a była w r. 1600 żoną Łukasza Bojanowskiego z Gołaszyna. Katarzyna wyszła w r. 1612, krótko po 3 VIII, za Jakuba Gralewskiego z pow. warszawskiego, zaś 2-o v. była żoną Jerzego z Bukowca Szlichtinka, po którym wdowa w latach 1647-1650. Zapewne córką Jana była również Dorota Bruczkowska cz. M-a, zrazu w r. 1620 żona Adama Rąbczyńskiego, 2-o v. Chryzostoma Mycielskiego, skarbnika poznańskiego, zmarła między r. 1650 a 1653. Wiadomości o tych M-ch cz. Bruczkowskich szersze i chronologicznie sięgające dalej
@tablica
zob. pod Bruczkowskimi. Zob. tablicę.
Zuzanna (Teresa) M-a, córka Wojciecha, kasztelana rawskiego, w r. 1659 wdowa po Marcinie Mączyńskim, chorążym warszawskim, 2-o v. w r. 1666 żona Marcina Grudzińskiego, podkomorzego inowrocławskiego, wdowa w r. 1669. Anna, w r. 1665 wdowa po Samuelu Gnińskim. Wojciech, chrzestny 24 IV 1678 r. (LB Witkowo). Marianna, żona Macieja Kazimierza Szczuckiego, nie żyjącego już w r. 1708, sama nie żyła w r. 1709. Józef, chorążyc rawski, zawierał 24 XI 1727 r. kontrakt o rękę Elżbiety Wysockiej, córki Michała i Marianny z Ostrowickich (Z. T. P. 47 k. 90). Ta Elżbieta umarła w Skiereszewie 16 II 1735 r., Józef zaś zmarł tam 12 XI 1736 r. (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Józefa z M-ch Grabowska, podczaszyna rzeczycka, umarła w Wieczołkach w r. 1751 (K. P., nr 792, wiad. o pogrzebie z 23 XI). Franciszka z M-ch Siemianowska, oboźnina polna koronna, umarła w swych dobrach 5 I 1753 r. Mokronoski mianowany 1754 r. generalnym inspektorem kawalerii, dostał jednocześnie starostwo ciechanowskie po rezygnacji Nieborskiego (K. P., nr 71, wiad. z 27 XI). Mikronoski, cześnik warszawski, zaślubił 18 VI 1755 r. Czosnowską, podczaszanke warszawską (ib. nr 101).
Mokrscy ze wsi Mokre w p. kcyń. Maciej zwany niekiedy M-im cz. Obodzieńskim, dziedzic w Trlągu w p. gnieźn., przed r. 1524 sprzedał był wyderkafem za 150 zł część w tej wsi Stanisławowi Stoliskiemu (G. 28 k. 153). Występował w r. 1529 jako rodzony wuj Anny Potulińskiej córki zmarłego Wojciecha Drahusza Potulińskiego, żony Andrzeja Radzickiego (G. 335a k. 127v). Siedem toni jeziora w Trlągu w r. 1530 sprzedał wyderkafem za 200 zł KJanowi Kołudzkiemu (ib. k. 130). Miał zatargi z Trojanem Dembińskim, posesorem Mikołajewic, o rezygnację tej wsi dokonaną przezeń na rzecz M-go. Godzili ich w r. 1531 arbitrzy (G. 29 k. 137v). na połowie części Małego Słaboszewka w p. kcyn., wolnej od oprawy żony, zapisał w r. 1532 rocznego czynszu wyderkafowego 8 zł Marcinowi Chomiąskiemu (G. 33a k. 155v). Na Mokrej oraz na częsciach Słaboszewka w p. kcyn. i na Trlągu w p. gnieźn. w r. 1536 sprzedał wyderkafem za 300 grz. kapitule katedralnej gniexnienskiej 15 grz. czynszu rocznego (P. 1394 k. 75v). Całe Mokre i część Słaboszewka w r. 1539 sprzedał wyderkafem za 540 zł Janowi Kierskiemu (P. 1394 k. 321). Swej rodzonej siostrze Agnieszce, wdowie po Stanisławie Domasławskim, zapisał w r. 1544 30 grz. długu (G. 44 k. 22), a w r. 1545 pozwany był przez nią o uiszczenie tej sumy (P. 884 k. 283v). Całe części w Trlągu w r. 1545 sprzedał za 1.100 zł Aleksandrowi Modlibogowi (P. 1395 k. 191), a t.r. cztery łany osiadłe i jeden pusty w Słaboszewku sprzedał wyderkafem za 90 zł Mikołajowi Miruckiemu (G. 335a k. 313v). Części Małego Słaboszewa w r. 1551 sprzedał wyderkafem za 400 zł Agnieszce i Dorocie pannom Broniewskim, córkom zmarłego Jana (P. 1394 k. 639v), a w latach 1558-1561 był przez nie pozywany (Kc. 22 k. 27v, 115 k. 107). Nie żył już w r. 1569 (Kc. 116 k. 801v). Jego żona Anna Dębnicka, wedle zobowiązania danego w r. 1545 przez Macieja (P. 884 k. 153), oprawę swą na części Trląga w r. 1546 cedowała Aleksandrowi Modlibogowi (In. 15 k. 31). Synowie: Piotr, Sebastian i Marcin. Córka Zofia (pisana niekiedy Obodzieńską cz. M-ą), w latach 1545-1578 żona Jana Grabieńskiego, nie żyła juz w r. 1584. Być może, iż siostrą Macieja była Anna M-a z Mokrego, w r. 1556 żona Wacława Goreckiego, pisarza kruszwickiego, wodwa w r. 1577.
1. Piotr, syn Macieja i zapewne Debnickiej, w r. 1569 uzyskał wspólnie z bracmi, Sebastianem i Marcinem, od Wawrzyńca Swinarskiego działającego w imieniu swego brata, ks. Stanisława, plebana w Margoninie, zobowiązanie do scedowania praw nabytych od Tomasza Brolińskiego (Kc. 116 k. 801v). Z bratem Maciejem i z bratankiem Wawrzyńcem w r. 1574 skwitowani przez Wojciecha Mieruckiego z 300 złp, za które zmarły Maciej M., ich ojciec i dziad, zastawił był trzy łany w Mokrem (In. 1 k. 84). kwitował w r. 1576 Marcina i Jana Obodzieńskich, synów zmarłego Andrzeja, z zapisu ewikcyjnego (G. 54 k. 144). W imieniu własnym i dzieci zmarłego brata Sebastiana w r. 1580 kwitował Jana Strychowskiego, brata i spadkobiercę Krzysztofa Strychowskiego, z 200 zł (P. 935 k. 154v). Tego Piotra "Obodzieńskiego cz. M-go" w r. 1604 kwitował z 200 złp Stanisław Kunowski (G. 68 k. 140). Dziedzic w Mokrem, dzieciom swym, Janowi i Annie, zrodzonym ze zmarłej juz żony Jadwigi Turzyńskiej, córki Macieja, zapisał w r. 1604 dług 6.000 złp (Py. 47 k. 170v). Nie żył już w r. 1611 (P. 1407 k. 339v). Ta córka, Anna Obodzieńska cz. M-a, była w latach 1607-1626 żoną Stanisława Kunowskiego.
Jan Obodzieński cz. M., syn Piotra i Turzyńskiej, wspólnie z siostrą części młyna Brzoza w Słowikowie (koło Gałczyna i Skubarczewa) sprzedali w r. 1611 za 500 grz. Maciejowi Turzyńskiemu (P. 1407 k. 339v). Skwitowany w r. 1618 przez Jana Skarmirowskiego, plenipotenta dzieci zmarłego wacława Goreckiego, ze 100 zł zapisanych ich rodzicom przez zmarłego Piotra M-go (P. 1000 k. 637).
2. Sebastian, syn Macieja i zapewne Dębnickiej, mąz Reginy Bożejewskiej, wdowy 1-o v. po Wojciechu Ostrowskim, odebrawszy od jej brata Adama sumę 350 zł przywianku, zobowiązał się w r. 1569 tę sumę oprawić na wsi Mokre (N. 155 k. 320v; Kc. 116 k. 802v), a t.r. na połowie Mokrego oprawił żonie 500 zł (N. 215 k. 116v). regina w r. 1570 skwitowała Wojciecha Rospęckiego z 500 złp (Kc. 117 k. 165v). Sebastian skwitował w r. 1571 brata Marcina ze 142 złp (ib. k. 579v). Nie żył już w r. 1574, kiedy syn Wawrzyniec był jeszcze nieletni (In. 1 k. 84). W r. 1580 w imieniu tego Wawrzyńca i córek tego Sebastiana, Anny i Zofii, działał ich stryj Piotr M. (P. 935 k. 154v). Owdowiała Regina żyła jeszcze w r. 1582 i, jak się zdaje, była wtedy 2-o v. żoną Macieja Przyborowskiego (G. 60 k. 335). wspomniany wyżej Wawrzyniec chyba identyczny z Wawrzyńcem, nie żyjącym już w r. 1616, kiedy to synów jego, Macieja, Jana i Jakuba, kwitował ze 100 złp Jan Babiński (P. 996 k. 148v).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
592593594595[596]597598599600
