Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
595596597598[599]600601602603
Mliccy - Morawscy
3) Piotr, syn Jana i Przedzyńskiej, wspomniany w r. 1622 w związku z dzierżawą Jaroszewic Wielkich (I. Kal. 88a s. 479). Trzymając wspólnie z żoną zastawem od Jana Radzewskiego wieś Bronczyn, w r. 1631 wydzierżawił ja temuż Radzewskiemu (ib. 98a s. 1018). Kwitował sie w r. 1634 z Krzysztofem Mieszkowskim z kontraktu dzierżawy Mieszkowa, Wolicy i pustki Stramic p. pyzdr. (Py. 146 s. 50). Na Łaszkowie zapisał był wyderkafem sumę 11.000 zł małżonkom załuskowskim i był w r. 1638 kwitowany przez nich z prowizji od tej sumy (I. kal. 104b s. 1003), w której Załuskowscy trzymali zastawem Łaszków, a w r. 1641 Wojciech Załuskowski oddzierżawił te dobra małżonkom M-im (ib. 107a s. 796). Piotr w r. 1541 zawierał z Marcinem Linowskim pod zakładem 500 zł kontrakt (ib. s. 324), niewątpliwie o rękę córki Ewy. Od tegoż Linowskiego w r. 1642 otrzymał zobowiązanie oprawienia jej 5.000 zł posagu (R. kal. 12 k. 339v). Piotrowi Mianowskiemu, przyszłemu mężowi córki Jadwigi, 13 I 1644 r. zapisał w posagu za nią dług 5.000 złp, w czym 4.000 posagu, 1.000 wyprawy (ib. 110a s. 42). Jako nabywca praw od Wojciecha Załuskowskiego, pozywał w r. 1644 Stefana Gębickiegom, wojewodę łęczyckiego, które niegdyś sprzedał był Łaszków za 25.000 zł temuż Załuskowskiemu (P. 169 k. 258). Nie żył juz w r. 1645 (Z. T. P. 29 s. 254). Jego żoną była w r. 1622 Anna Pilchowska, córka Jakuba i Róży z Chłapowskich (I. Kal. 88a s. 707). Otrzymała w r. 1623 od męża na połowie jego dóbr oprawę posagu 1.500 zł gotówką i 200 zł wyprawą (I. i D. Z. Kal. 28 k. 409). Skwitowała ona w r. 1636 swego brata Chryzostoma Pilchowskiego z 1.000 zł (P. 1033 k. 595). Już będąc wdową, w r. 1647 zawierała pod zakładem 6.000 złp kontrakt z Janem Gałczyńskim (I. Kal. 113 s. 148), dotyczący jego małżeństwa z jej córka Katarzyną M-ą. Skwitowana t.r. przez tę córkę z 1.000 złp (ib. s. 824). Od Stanisława i Andrzeja Załuskowskich, synów Wojciecha, w r. 1647 wydzierżawiła Łaszków, sprzedany wyderkafem przez zmarłego męża (ib. s. 543). Adama Pilchowskiego w r. 1648 skwitowała z prowizji od sumy 9.000 złp (Kośc. 302 k. 59). Wspólnie z synami w r. 1649 odnowiła dzierżawę Łaszkowa od braci Załuskowskich (I. kal. 115 s. 719). Od Stefana Mroczkowskiego w r. 1650 otrzymała zobowiązanie oprawienia 5.000 zł posagu jej córce Dorocie M-ej (R. kal. 14 k. 91). Umarła między r. 1661 a 1674 (I. Kal. 125 s. 175; R. Kal. 15 k. 381). Synowie: Adam, Kazimierz i Jan, Z córek, Ewa była w latach 1642-1647 żona Marcina Linowskiego, a 2-o v. w r. 1669 Jana Daleszyńskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego, wdowa w r. 1673, 3-o v. wyszła za Andrzeja Widawskiego, łowczego sieradzkiego, a jako wdowa i po nim żyła jeszcze w r. 1685, nie żyła w r. 1689. Jadwiga wyszła w r. 1644, krótko po 13 I, za Piotra Mianowskiego, zaś 2-o v. w latach 1657-1661 była żoną Samuela Czechowskiego, po którym wdowa w latach 1663-1693. Katarzyna, w latach 1647-1680 za Janem Gałczyńskim, nie żyjącym już w r. 1685. Dorota, w latach 1650-1688 żona Stefana Mroczkowskiego. Spośród synów, Kazimierz wspomniany kilkakrotnie od r. 1647, był jeszcze nieletni w r. 1652 (P. 1064 k. 1216; Kośc. 302 k. 59; I. kal. 113 s. 787, 825, 115 s. 125, 1725, 118 s. 1238, 1622). Zapewne umarł młodo.
(1) Adam, syn Piotra i Pilchowskiej, komornik graniczny kaliski w r. 1668 (R. kal. 2 k. 104v), pisarz ziemski kaliski 1673 r. (I. Kal. 133 s. 82), mianowany stolnikiem kaliskim 14 III 1685 r. (ib. 152 s. 73), sędzia surogator grodzki kaliski (ib. 143 s. 431), urząd stolnika złożył w r. 1695 (ib. 152 s. 73). Wspomniany w r. 1645 (Z. T. P. 29 s. 2154). Skwitowany w r. 1652 przez szwagra Stefana Mroczkowskiego z 500 zł prowizji rocznej od sumy posagowej 5.000 zł, należnej za siostrą Dorotą (I. Kal. 118 s. 1222). Wspólnie z bracmi współdziedzic Łaszkowa w r. 1652 (ib. s. 1622), dziedzicem w Łaszkowie nazwany i 1666 r. (ib. 126 s. 192). Od Władysława, Andrzeja i Dobrogosta braci Nowowiejskich i od Jadwigi z Kobierzyckich, wdowy po Pawle Nowowiejskim, ich macochy oraz jej syna Aleksandra, w r. 1667 kupił za 13.000 złp Biskupice w p. kal. (R. Kal. 2 k. 144), co zostało w latach 1670-1673 utwierdzone przez braci Andrzeja i Aleksandra Nowowiejskich (R. Kal. 15 k. 84; I. Kal. 133 s. 82). Od Jana Kobierzyckiego w r. 1682 kupił za 56.000 zł Rychnów w p. kal. (I. Kal. 140 k. 532), a w r. 1683 dał tę wieś wiecznością swemu synowi Wojciechowi (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 360). Dożywocie wsi królewskich Bliżanowa, Grodziszczka i Kuny w p. kal., za konsensem z 20 V 1684 r., scedował w r. 1686 synowi Piotrowi (I. Kal. 143 s. 98). Od Aleksandra z Otoka Zaleskiego, podkomorzego łęczyckiego, w r. 1691 wziął w zastaw na rok za 62.264 zł miasto Pleszew z przyległymi wsiami: Baranowem, Baranówkiem, Piekarzewem, Grodziskiem Wielkim, Rokutowem, częściami w Zawidowicach i folwarkiem Małyniem w p. kal. (ib. 149 s. 287). Posesorem Pleszewa nazwany już jednak w r. 1690 (Z. T. P. 35 s. 107). Od Władysława Przyjemskiego, dziedzica Pamiątkowa, miał na tej wsi sumę zastawną 60.000 złp, która syn Adama, Wojciech w imieniu ojca w r. 1694 cedował żonie Przyjemskiego (P. 1128 X k. 206). Wojciechowi Załuskowskiemu, mężowi córki Anny, Adam do pierwotnej sumy posagowej 7.000 złp dopłacił jeszcze w r. 1693 dalsze 3.000 zł (I. Kal. 149 s. 403). Spisał testament 27 IX 1691 r., utwierdził zaś w r. 1695 pod zakładem 50.000 zł (ib. 152 s. 73). Umarł wkrótce potem, przed 29 V t.r. (ib. s. 85). Jego pierwszą żoną była w r. 1669 Elżbieta Ważyńska (ib. 129 s. 560), zmarła między r. 1672 a 1680, może właśnie w r. 1680 (R. Kal. 2 k. 307, 15 k. 248, 249; I. Kal. 140 k. 45). Druga żona to w r. 1687 Krystyna Czarniecka, wdowa 1-o v. po Andrzeju ze Smarzewa Zaleskim, rotmistrzu J. Kr. Mci (I. Kal. 142 k. 449, 146 s. 294). Jako wdowa i po M-im występowała w r. 1695 (ib. 152 s. 457), a żyła jeszcze w r. 1704 (ib. 157 s. 166), nie żyła zaś w r. 1715 (Kośc. 311 s. 411). Z Ważyńskiej synowie: Wojciech, Piotr i Józef. Z córek pochodzących z tejże matki, Anna, w latach 1672-1694 żona Wojciecha Załuskowskiego wdowa w r. 1696, t.r. wyszła 2-o v. za Jana Kierzyńskiego i żyła jeszcze w r. 1705. Teresa, w latach 1680-1689 żona Mikołaja z Tarnówki Tarnowskiego, wyszła 2-o v. przed r. 1699 za Pawła Rogalińskiego, a nie żyła juz w r. 1725. Helena wreszcie, wydana w r. 1695, krótko po 7 VI, za Walentego Miłoszewskiego (Miełoszewskiego), cześnikowicza łęczyckiego.
a. Wojciech, syn Adama i Ważyńskiej, pisarz ziemski kaliski w r. 1692 (I. kal. 149 s. 106), podsędek ziemski i surogator grodzki kaliski w r. 1695 (P. 1130 IX k. 25). Jak juz wiemy, od ojca w r. 1683 dostał Rychnów, zas w r. 1685 dostał odeń zapis 20.000 zł (I. Kal. 143 s. 431). Od Władysława M-go w r. 1688 kupił za 10.000 zł Łyczyno w p. kal. (ib. 146 s. 193). Od Jana Jarochowskiego w r. 1689 kupił za 7.700 zł częśc Bogucic w p. kal. (ib. s. 265). Bogucice w r. 1690 wydzierżawił na rok Stefanowi Mierzewskiemu (I. Kal. 146 s. 140). Wspólnie z bracmi 7 VI 1695 r. zawierał pod zakładem 10.000 zł z Walentym Miłoszewskim kontrakt o ręke ich siostry Heleny (ib. 152 s. 79). Jednocześnie bratu Józefowi dał pod zakładem 21.600 zł zobowiązanie sprzedania mu swoich części po rodzicach w Łaszkowie i Biskupicach (ib. s. 85). Umarł w r. 1696, między 11 V a 8 VI (ib. s. 89). Jego żoną była w r. 1685 Zofia Kęszycka, wdowa 1-o v. po Wojciechu Kierskim (ib. 143 s. 327). T.r. spisywali oboje wzajemne dożywocie (ib. s. 482). Była ona w r. 1700 3-o v. żoną Piotra z Iwanowic Koźmińskiego, podsędka ziemskiego wschowskiego (ib. 154 s. 160). Skwitowana w r. 1714 przez córke Krystynę M-ą zamężną Walknowską z ruchomości (ib. 159 s. 253). Jako wdowa i po tym trzecim mężu żyła jeszcze w r. 1730 (ib. 167 s. 379). Wspomniana córka Krystyna pozostawała pod opieką stryjów, Piotra i Józefa M-ch, którzy w r. 1696 w imieniu własnym i tej bratanicy dwór w Kaliszu przy ulicy Grodzkiej sprzedali za 700 zł Wojciechowi Cywińskiemu (ib. 152 s. 199). Ta Krystyna, dziedziczka Rychnowa i Bogucic (ib. 167 s. 19), była w r. 1714 żoną Jana Walknowskiego, kasztelanica wieluńskiego, po którym wdowa w latach 1720-1724, była 2-o v. w latach 1729-1742 za Janem Jaskólskim, starościcem stulińskim, a nie żyła już w r. 1745.
b. Piotr, syn Adama i Ważyńskiej, sędzia-elekt do sądów kapturowych 1696 r. (I. Kal. 152 s. 199). Otrzymał od ojca w r. 1686, jak juz o tym, było wyżej, cesję dożywocia wsi królewskich, Blizanowa, Zborowa, Grodziszczka i Kuny w p. kal. Ze swym bratem Józefem w r. 1695 roborował kontrakt spisany w Blizanowie (Py. 156 s. 26). T.r. nazwany byłym towarzyszem chorągwi J. Kr. Mci (I. Kal. 152 s. 141). Wspólnie z żoną, Heleną Popielówną, w r. 1696 kwitowali bracia Józefa M-go z kontraktu dzierżawy wsi Uliczno należącej do starostwa drohobyckiego (Py. 156 s. 23). Piotr od wdowy Marianny z Trzcińskich Orzelskiej w r. 1698 kupił za 28.200 złp Tarnowo w p. kośc. (P. 1134 II k. 170), a w r. 1701 odprzedał tę wieś wraz z pustką Nietrzeby za 33.000 złp Maciejowi Radomickiemu, kasztelanowi kaliskiemu (Kośc. 308 s. 714).
c. Józef, syn Adama i Ważyńskiej, stolnik kaliski w r. 1695 (I. Kal. 152 s. 93), t.r. towarzysz chorągwi pancernej chorążego koronnego (ib. s. 141), mianowany 17 III 1728 r. kasztelanem rogozińskim (Kossakowski III). Od brata Piotra w r. 1695 kupił za 21.600 zł jego części rodzicielskie w Łaszkowie i Blizanowie, a jednocześnie od brata Wojciecha uzyskał zobowiązanie sprzedaży za takąż sumę także i jego części w tych dobrach (I. Kal. 152 s. 84, 85). Od Maksymiliana Miaskowskiego, cześnika poznańskiego, mocą kontraktu z 27 X 1718 r. kupił za 120.000 zł dobra Sierpowo, Woliszewo i Nietaszkowo w p. kośc. (Ws. 79 k. 44v, 45). Nietąszkowo (Nietaszkowo) sprzedał 29 X 1720 r. za sumę 70.000 złp Karolowi Bojanowskiemu (Kośc. 312 s. 271, 293; Ws. 79 k. 137). Łaszków i Biskupice w r. 1724 wydzierżawił na rok Wojciechowi Jezierskiemu (I. Kal. 161 s. 163). tenutariusz wsi królewskiej Kurza w p. kal., za konsensem z 17 XI 1724 r. cedował dożywocie tej wsi Wojciechowi Walknowskiemu, kasztelanicowi wieluńskiemu (ib. s. 431). T.r. skwitowany przez bratanicę Krystynę, owdowiałą Walknowską, z 10.000 zł (ib. s. 453), a w r. 1725 skwitowany przez siostrzenicę Konstancję z Tarnowskich Bielicką z 1.333 złp jako jej części z kapitału 3.000 zł, które Józef zapisał był w r. 1698 jej matce a swej siostrze Teresie 1-o v. Tarnowskiej 2-o v. Rogalińskiej (I. Kal. 161 s. 277). Pożyczywszy w r. 1728 od Karola Zygmunta Kalkraytera sumę 12.000 złp (Kośc. 316 s. 34), sprzedał mu kontraktem z 26 IX 1729 r. za sumę 101.000 zł Sierpowo i Woliszewo (Ws. 83 k. 83). Skwitowany t.r. z 10.000 złp przez Jakuba Glinickiego i jego siostrę pannę Katarzynę Glinicką (I. Kal. 167 s. 7). Umarł 8 I 1731 r. (K. P. nr 56; Kossak. III). Żonie swej Annie Miaskowskiej, córce Maksymiliana, cześnika poznańskiego, i Zofii z Mycielskich, w r. 1700 oprawił 24.000 złp posagu (P. 1138 II k. 57). Umarła ona w Blizanowie i została pochowana w Kaliszu u Kanoników Regularnych 14 II 1750 r. (K. P. nr 745). Synowie: Maksymilian, Stanisław, o ktorych niżej, Antoni Andrzej, ochrzcz. 31 V 1704 r. (LB Radomicko), zapewne zmarły dzieckiem. Z córek, Zofia Elżbieta, ur. w Sierpowie, ochrzcz. 1 IX 1706 r. (ib.). Marianna (Marianna Rozalia Konstancja), ur. tamże 17 I 1709 r. (ib.), jeszcze niezamężna 17 II 1733 r. (LB leszno), żona Adama Wilkowskiego, podkomorzego sochaczewskiego, wdowa w r. 1739, żyła jeszcze w r. 1742.
a) Maksymilian, syn Józefa i Miaskowskiej, stolnik kaliski w r. 1730 (I. Kal. 167 s. 588), mianowany 9 IX 1744 r. kasztelanem rogozińskim (Kossakowski III). Działow z bratem Stanisławem dokonał w r. 1731 (I. Kal. 196/198 k. 200) i niewątpliwie w ich rezultacie od tego brata t.r. odkupił za 40.000 złp jego połowę Łaszkowa i Biskupic (ib. 168/170 s. 186), a w r. 1734 skwitowany został przez brata z 7.000 zł z tej transakcji (ib. 171/173 s. 18). Od matki w r. 1735 otrzymał, za konsensem królewskim z 18 VIII 1732 r., cesję dożywocia tenuty Blizanowa (ib. s. 90). W r. 1745 oboje z żoną nazwani dziedzicami Kadzewa (Kośc. 32 k. 104), ale Kadzewo było tylko w posesji jego żony, po jej pierwszym mężu. Maksymilian był w r. 1746 dziedzicem Krzyżanowa (ib. k. 193). Na sumie 40.000 złp, będącej u Kaspra Rogalińskiego, starosty nakielskiego, w r. 1763 zapisał bratankowi Józefowi 10.000 złp (ib. 204/205 k. 57). Umarł w r. 1764, przed 15 XII, bo wtedy mianowany był jego następca na kasztelanii (Kossakowski III). Nekrolog Franciszkanek śremskich kładzie date jego zgonu na 16 VIII 1765 r., może ta dzienna prawdziwa? Był bezpotomny. Zaślubił najpierw 2 II 1738 r. Urszulę Bielińską, córkę Andrzeja i Elżbiety z Kowalskich, wdowę 1-o v. po Wojciechu Los Golińskim, pisarzu ziemskim poznańskim, posesorkę Manieczek w r. 1742 (LC Śrem.; P. 1268 k. 92). w dozywociu po pierwszym mężu. Była ona w r. 1749 spadkobierczynią brata Józefa Bielińskiego (Kośc. 324 k. 143). Umarła 19 IX 1759 r. (Nekr. Franciszkanek śrem.). Józef zaślubił powtórnie Weronikę Rozdrażewską, córke Franciszka, kasztelana rogozińskiego, i Ludwiki z Miaskowskich, która występowała w r. 1766 już jako wdowa (I. Kal. 206/208 k. 76), a żyła jeszcze w r. 1776, trzymając w posesji Łaszków i Biskupice (ib. 214/216 k. 92, 256; Py. 158 k. 433v), nie żyła juz w r. 1780 (I. Kal. 220 k. 6).
b) Stanisław (Stanisław Tadeusz Józef), syn Józefa i Miaskowskiej, ur. w Sierpowie 1 VI 1702 r. (LB Radomicko), kapitan J. Kr. Mci i w r. 1731 (I. Kal. 168/170 s. 186), major w r. 1763 (ib. 204/205 k. 57). Wedledziałów z bratem, swoja połowę Łaszkowa i Biskupic w r. 1731 sprzedał za 40.000 złp temu bratu (ib. 168/170 s. 186) i w r. 1752 skwitował brata z 17.000 zł zapisanych sobie przy okazji działów (ib. 196/198 k. 200). Scedował w r. 1767 pewne sumy synowi Janowi Nepomucenowi (Kośc. 330 k. 168). Miał w r. 1774 na Przybysławicach p. kal., wsi Jana Uminskiego, sumę 20.000 złp tytułem zastawu (I. Kal. 214/216 k. 193). Żoną jego Marianna z Wojakowskich, wdowa 1-o v. po Bogatce, żyła jeszcze w r. 1773 (I. Kal. 209/213 k. 32, 224 k. 79), nie żyli juz w r. 1780 (ib. 220 k. 6). Ich synowie: Ksawery, Józef, Jan Nepomucen, jan z Dukli. Z córek, Franciszka, w latach 1780-1787 żona Pawła Rohozińskiego. Teofila i Wiktoria, w r. 1780 niezamężne (ib. 220 k. 6). Bona, w r. 1784 żona Aleksandra Rawicz Dembińskiego, miecznikowicza krzemienieckiego.
(a) Ksawery (Franciszek Ksawery), syn Stanisława i Wojakowskiej, kapitan wojsk koronnych w r. 1762 (ib. 224 k. 135), brygadier korpusu kadetów w r. 1767 (ib. 206/208 k. 77), pułkownik wojsk koronnych w r. 1780 (ib. 220 k. 160). Plenipotent ks. Adama Czartoryskiego, generała ziem podolskich, w r. 1767 (Kośc. 330 k. 167). Z działów braterskich dziedzic połowy Łaszkowa, tę swoją częśc, mocą kontraktu z 26 VI 1784 r., sprzedał bratu Janowi z Dukli (I. Kal. 224 k. 116). Skwitował w r. 1785 tego brata z 60.000 złp ceny tej połowy Łaszkowa (ib. 225 k. 33). Nie żył już w r. 1786 i potomstwa nie miał, a spadek po nim brali bracia (ib. 226 k. 284).
(b) Józef, syn Stanisława i Wojakowskiej, w r. 1763 otrzymał, jak widzieliśmy, zapis 10.000 złp od stryja Maksymiliana, kasztelana rogozińskiego. Żył jeszcze w r. 1786 (ib.).
(c) Jan Nepomucen, syn Stanisława i Wojakowskiej, pisarz komory celnej w Kargowej w r. 1790 (Ws. 106 k. 22v), rewizor celny skarbu koronnego 1792 r. (I. Kal. 232 k. 316, 358). jak już wiemy, w r. 1767 od ojca dostał cesję pewnych sum. Dziedzic Biskupic, w r. 1785 skwitowany z sum przez Feliksa Rawicza Kostro, byłego posesora połowy tej wsi (ib. 225 k. 344), a w r. 1787 przez szwagra Rohozińskiego i jego żonę a swoją siostrę z prowizji od jej sum posagowych, lokowanych w działach braterskich na Biskupicach (ib. 227 k. 258). Mąż Wiktorii z Przywidzkich 1784 r. (ib. 224 k. 70), już po jej śmierci jej sumę posagową będącą po swoim dożywociem, to jest 11.200 złp, zapisanych na Joachima Deniski, cedował w r. 1792 swoim zrodzonym z niej synom, Wincentemu i Piotrowi, porucznikowi wojsk koronnych (ib. 232 k. 358).
(d) Jan z Dukli, syn Stanisława i Wojakowskiej, kapitan wojsk koronnych w r. 1784 (ib. 224 k. 116). Skwitowany w r. 1781 przez braci w związku z dokonanymi 14 VI 1779 r. w Łaszkowie działami sukcesorów zmarłego stryja Maksymiliana, kasztelana rogozińskiego (ib. 221 k. 231). Od brata Ksawerego w r. 1785 kupił za 60.000 złp jego połowę Łaszkowa (ib. 225 k. 33), w ten sposób scalając w swych rękach tę wieś. Dziedzicem całego Łaszkowa nazwany 1787 r. (ib. 227 k. 228). Należny sobie udział w sukcesji po bracie pułkowniku Ksawerym w r. 1786 scedował Wojciechowi Żeromskiemu (ib. 226 k. 284). Zbiegłego z Łaszkowa do Pyzdr poddanego w r. 1790 zwolnił z poddaństwa (Py. 163 k. 834).
(2) Jan, syn Piotra i Pilchowskiej, wspomniany obok matki i braci w r. 1645 (Z. T. P. 29 s. 2154). Wspólnie z tymi braćmi dziedzic w Łaszkowie (I. Kal. 113 s. 787). W latach 1649-1652 chyba jeszcze nieletni (ib. 115 s. 719, 118 s. 1238; P. 1064 k. 1216). Od Baltazara Charłupskiego w r. 1665 kupił za 12.000 złp Prusy cz. Zakrzewo oraz pustki Grochowiska i Siedliska w p. pyzdr. (R. Kal. 2 k. 157v), a w r. 1674 dobra te sprzedał za 9.000 zł Andrzejowi Przyjemskiemu, chorążemu kaliskiemu (ib. 15 k. 38). Był chory w r. 1690 (I. Kal. 146 s. 269), ale umarł dopiero między r. 1710 a 1713 (ib. 157 s. 50, 159 s. 85). Jego żoną była w r. 1661 Katarzyna Charłupska, córka i jedyna spadkobierczyni Sebastiana (ib. 125 s. 438). Zmarła między r. 1700 a 1709 (ib. 154 s. 44, 157 s. 22). Ich synowie, Sebastian i Stanisław. Z córek, Konstancja, w r. 1692 żona Franciszka z Łaska Słoneckiego, 2-o v. w r. 1695 Franciszka Kazimierza Żegockiego, pisarza grodzkiego wschowskiego, nie żyjąca już w r. 1719. Anna (Joanna), niezamężna w r. 1710 (ib. 157 s. 50), zmarła w Karchowie 12 IV 1712 r., pochowana w Świerczynie (LM Świerczyna).
a. Sebastian (Sebastian Franciszek), syn Jana i Charłupskiej, instygator sądu grodzkiego kaliskiego w r. 1690 (I. Kal. 146 s. 58), pisarz grodzki kcyński w r. 1700 (ib. 154 s. 44), podpisek grodzki kaliski w r. 1704 (ib. 157 s. 36), regent grodzki kaliski t.r. (ib. s. 281). Od siostry Konstancji i jej drugiego męża Żegockiego w r. 1695 uzyskał zapis 2.000 zł (ib. 152 s. 315). Spisał we Włościejewkach 1 III 1709 r. testament, który t.r. roborował (ib. 157 s. 22). Obok brata Stanisława współspadkobierca zmarłej siostry Anny, w 714 kwitował Aleksandra Kierskiego z zapisu 500 zł danego jej w r. 1710 (ib. 159 s. 97). Nie żył juz w r. 1720, a jedynym jego spadkobiercą był brat Stanisław (ib. 161 s. 297). Jego żoną była Eleonora Zielonacka, córka Marcina i Zofii Bełdowskiej (Wałdowskiej?), której w r. 1691 oprawił 2.500 zł posagu (ib. 149 s. 327). Jeszcze jako Molska występowała 22 II 1716 r. w roli chrzestnej (LB Mchy), a w r. 1720 była już 2-o v. żoną Józefa Tłukomskiego (I. Kal. 161 s. 297), z którym t.r. spisywała wzajemne dożywocie (ib. s. 320). Wdowa i po tym drugim mężu w r. 1729 (Kośc. 358 k. 44), żyła jeszcze w r. 1735 (I. Kal. 167 s. 141).
b. Stanisław, syn Jana i Charłupskiej, w r. 1695 kwitował rodzicow z 1.400 zł ze swej ojcowizny (ib. 152 s. 87), a w r. 1700 kwitowany był z sumy 1.000 zł przez matkę (ib. 154 s. 44). zawierał w r. 1713 z ks. Aleksandrem Siemianowskim, kanonikiem łęczyckim, proboszczem dzierżkowskim i łubnickim, kontrakt o dobra plebanii dzierżkowskiej w ziemi wieluńskiej, pod zakładem 1.200 zł (ib. 159 s. 85). Posesor dóbr Iwonie(?), w r. 1719 zawierał kompromis ze swymi siostrzeńcami Żegockimi (Z. T. P. 40 k. 708). Jedyny spadkobierca brata Sebastiana 1720 r. (I. Kal. 161 s. 297).
2. Gabriel, brat Adama, występował, jak juz widzieliśmy, w r. 1568 (I. Kal. 34 s. 541). W r. 1580 (a raczej chyba przed tą datą) w grodzie sieradzkim wydzierżawił od małżonków Krąkowskich części Wilkrzyc w p. kal. (R. Kal. 5 k. 119v). Od Marcina Wojsławskiego w r. 1581 kupił za 20 zł cztery składy roli w Wojsławicach (ib. k. 211v). Był ojcem Benedykta kwitowanego w r. 1592 przez Małgorzatę z Tymienieckich 1-o v. M-ą, 2-o v. Kowalewską, matkę Barbary i Zofii M-ch, z 59 zł należnych córkom za sprzedane M-mu części wsi Modła (I. Kal. 59 s. 826). Nie żył juz ów Benedykt w r. 1596, kiedy to wdowa po nim, Anna Kociełkowska, wtedy juz 2-o v. żona Jana Chwalęckiego cz. kawieckiego, częśc Wilkszyc, oprawioną jej przez teścia Gabriela M-go, wydzierżawiła za 8 zł Janowi Wilkszyckiemu (ib. 63 k. 384). Synem Benedykta był Walenty, który w r. 1600 od Zofii z M-ch Grzębskiej i od jej siostry Barbary zamęznej Głoskowskiej, płacąc każdej z nich po 29 zł nabył części Modły, a to według zobowiązania, które jego ojcu dała ich matka, Małgorzata z Tymienieckich 1-o v. Molska, 2-o v. Kowalewska (R. Kal. 7 k. 339, 403). ten sam chyba Walenty wraz z żoną Jadwigą Babińską w r. 1611 zapisali dlug 500 złp Janowi Krąkowskiemu (I. Kal. 77 a s. 699). Walenty, syn Benedykta, wraz z żoną Elzbietą Morawską (byłaby to druga jego małżonka?), oraz panna Zofia Morawska w r. 1641 kwitowali braci Korzenickich z wydania poddanego z Morawek (ib. 107a s. 301). Walenty w r. 1644 kwitował ze 100 złp Walentego Chlewskiego (ib. 110a s. 55), zas w r. 1649 z 300 zł Baltazara Jedleckiego, która to suma stanowiła część 700 zł zapisanych jemu i Elżbiecie z Morawskich (ib. 115 s. 342). On żył jeszcze w r. 1653 (ib. 126 s. 732), ona w r. 1654 (ib.). Zob. tablice 1, 2.
Franciszek z wojew. rawskiego, podkomorzyc dobrzyński ("debreen"?), nie żyjący już w r. 1747 (I. Kal. 185/189 k. 159), miał z żony Anny Krąpiewskiej, nie żyjącej 1750 (P. 1300 k. 77), syna Mateusza. Ów Mateusz (czasem pisany Maciejem), skarbnik smoleński, w r. 1747 kupił od Wojciecha Myślińskiego za 1.600 zł wieś Łączewnę w p. przedec. (I. Kal. 185/189 k. 159). Od brata pierwszej swej żony, Izydora Gozdawy
@tablica
@tablica
Bartoszewskiego, w r. 1760 kupił za 53.500 złp Dalabuszki w p. kośc. (P. 1330 k. 116v). Skwitowany w r. 1761 przez Kaspra M-go, występującego w imieniu ojca Stanisława, kasztelanica rogozińskiego, z 2.000 zł (Kośc. 329 k. 15). Umarł w Dalabuszkach 21 IV 1767 r., pochowany w Osiecznej u Reformatów (LM Kunowo). Najpierw, mając około 30 lat, ożenił się 2 VI 1748 r. z Nepomuceną (Ludwiką Joanną Nepomuceną) Bartoszewską, córką Antoniego i Teresy z Twardowskich. Świadkiem przy ich ślubie był Maksymilian M., kasztelan rogoziński, co mogłoby świadczyć o bliskim pokrewieństwie (LC Śrem). Wzajemne dożywocie małżonkowie spisywali w r. 1750 (P. 1300 k. 77). Nepomucena umarła 9 V 1761 r. (LM Kunowo). Mateusz już 21 X 1762 r. zaślubił 2-o v. Barbarę Poradowską, córka Walentego i Jadwigi z Naramowskich, wdowę 1-o v. po Auersburgu. Świadkował im przy ślubie Mateusz M., podstoli smoleński (LC Kunowo; I. Kon. 82 k. 360), nie wiem w jakim stopniu z nimi spokrewniony. Od żony t.r., jeszcze przed ślubem, otrzymał zapis 10.000 złp (Kośc. 329 k. 108). barbara, wspólnie z siostrami zamężnymi, Broniewską i Wróblewską, dziedziczka części Klonowca w p. kośc., sprzedała je w r. 1765 (wedle kontraktu z r. 1762) za 5.000 zł tadeuszowi Krzyżanowskiemu (P. 1339 k. 126), ale t.r. Mateusz M. w imieniu własnym i żony kwitował tego Krzyżanowskiego z 6.000 zł, stanowiących jedną trzecią sumy 18.000 zł ze sprzedaży w r. 1762 czwartej części Klonówca (Kośc. 330 k. 33). Dziedzic Łączewny w wojew. brzeskim kujawskim, sprzedał te dobra w r. 1766 za 16.000 złp Józefowi Polewskiemu, komornikowi brzeskiemu kujawskiemu (P. 1341 k. 189). Ze szwagrem Izydorem Bartoszewskim w r. 1766 ugodził się względem dopłaty do ceny Dalabuszek, określonej teraz na 60.000 zł (Kośc. 361 k. 9v). Umarł w Dalabuszkach 21 IV 1767 r., pochowany w Osiecznej u Reformatów (LM Kunowo). Barbara, owdowiawszy, wyszła 2-o v. 30 I 1768 r. za Franciszka Zbyszewskiego (LC Kunowo), któremu t.r., jeszcze przed ślubem, zapisała sumę 10.000 zł (Kośc. 330 k. 219), żyjącego jeszcze w r. 1772 (Kośc. 331 k. 131). Będąc wdową i po tym trzecim mężu, żyła jeszcze w r. 1783 (I. Kon. 82 k. 360). Z pierwszej żony byli synowie: Jan Rajmund, Marcin i Ksawery. Z drugiej syn Pafnucy Anzelm Wojciech ur. w Dalabuszkach, ochrzcz. 26 IV 1765 r., zapewne młodo zmarły, i córka Hiacynta, ur. tamże, ochrzcz. z ceremonii 18 II 1764 r., zapewne też młodo zmarła. Podawał ją do chrztu Szymon M., dla którego połączenia genealogicznego nie znajduję (LB Kunowo).
1. Jan Rajmund, syn Mateusza i Bartoszewskiej, ur. w Rokietnicy, ochrzcz. 1 IX 1750 r. (LB Cerekwica), pisał się "Nałęcz de Modła Molski". Towarzysz chorągwi pancernej stacjonującej w Śremie 1773 r. (LC Śrem). Wspólnie z braćmi dziedzic Dalabuszek z przyległościami, wraz z tymi braćmi kontraktem z 18 VII 1772 r. dobra te za 63.000 zł sprzedał Józefowi Domiechowskiemu (Kośc. 331 k. 117v). Dopiero potem, 21 VI 1773 r., wuj Izydor Bartoszewski, w myśl ugody przeprowadzonej w r. 1766 ze zmarłym Mateuszem M-im, sprzedał Dalabuszki Janowi i jego braciom za 60.000 złp (Kośc. 361 k. 9v). Jan Rajmund, obok braci, w r. 1781 współspadkobierca wdowy Weroniki z Bartoszewskich Korytowskiej (P. 1358 k. 397v). Swoją trzecią częśc w Dalabuszkach, wedle zobowiązania w kontrakcie z r. 1772, sprzedał formalnie Domiechowskiemu za 23.000 zł dopiero w r. 1791 (Kośc. 337 k. 41). Zaślubił 25 VII 1773 r. wdowe Konstancję Poniatowską (LC Śrem). Czy ten Jan Rajmund nie identyczny z Janem M-im, w latach 1795-1798 posesorem Ciołkowa? (Lb Krobia; LB Dolsk), ojcem Nepomuceny, wydanej 28 XII 1795 r. za Fideliksa (Feliksa?) Bębnowskiego, a świadkiem ślubu ich był Ksawery M. Ta Nepomucena umarła po połogu 6 III 1797 r. w Ciołkowie, w domu ojca i pochowana u Reformatów w Miejskiej Górce (LM Krobia). Inna córka Jana M-go z Ciołkowa to Joanna, chrzestna 10 XI 1796 r. (LB Krobia).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
595596597598[599]600601602603
