Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona596597598599[600]601602603604Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Mliccy - Morawscy
Molscy h. Nałęcz 2
2. Marcin, syn Mateusza i Bartoszewskiej, ur. w Rokietnicy, ochrzcz. 8 X 1752 r. (LB cerekwica), konfederat barski, kapitan wojsk koronnych w r. 1781, kapitan kawalerii narodowej w r. 1785, kapitan-audytor w brygadzie wielkopolskiej w r. 1786, podporucznik(!) kawalerii narodowej i komisarz cywilno-wojskowy wojew. kaliskiego w r. 1790 (P. 1367 k. 421), wszedł 20 IV 1794 r. do komisji porządkowej ziemi warszawskiej, a 9 VII t.r. awansował na majora. Wszedłszy 1 IX t.r. do 7-ej brygady kawalerii, odbył z nią kampanię wielkopolską i 7 X zapewne awansował na brygadiera. Emigrował do Francji, ale już w r. 1796 był z powrotem w kraju. zamieszkał w Warszawie przy ulicy Konwiktorskiej, gdzie kupił nieruchomość. Za Księstwa Warszawskiego komisarz zrazu trzeciej legii, a od 24 VI 1808 pierwszej dywizji, w r. 1809 komisarz wojenny I-ej klasy w Warszawie. Emerytowany we wrzesniu 1810 r. Członek Tow. Przyjaciół Nauk w r. 1807, członek czynny loży Braci Zjednoczenia. Popularny i wielce płodny wierszopis (P. S. B.). Od swego wuja Izydora Bartoszewskiego kupił 28 VI 1788 r. za 6.000 złp połowę Będzieszyna i części Szczur w p. kal. (P. 1365 k. 145) i t.r. był przez niego z tej sumy skwitowany (P. 1375 k. 260). Posesor Chwalszyc, Gąsiorowa, Zasułtowa, Lasek w p. pyzdr. w r. 1789 (G. 115 k. 128v). Od Jana Kluga kupił 23 VI 1791 r. Kaweczyno (P. 1368 k. 299). Umarł w Warszawie 13 IV 1822 r., pochowany w Pęcinie. Jego pierwszą żoną była Franciszka Osińska, z którą rozwiódł się w r. 1790, drugą Małgorzata Rogozińska, zmarła 3 IV 1841 r., pochowana na Powązkach. Z niej córki, Honorata i Aniela (P. S. B.).

3. Ksawery, syn Mateusza i Bartoszewskiej, pisał się "Nałęczem M-im", ur. około r. 1754, kapitan wojsk koronnych w r. 1786 (LC Opatówko), konsyliarz konfederacji województwa gnieźnieńskiego 1792 r. (P. 1369 k. 655v). Swoją część Dalabuszek, wedle kontraktu z r. 1772, sprzedał w r. 1778 Józefowi Domiechowskiemu za 21.000 złp (Kośc. 333 k. 88). Posesor Chwalszyc, Gąsiorowa, Zasułtowa i Lasek w p. pyzdr. 1789 r. (G. 115 k. 12v). Od Jana Kluga 23 VI 1791 r. kupił Kawęczyno (P. 1368 k. 299). Umarł 16 IX 1814 r. licząc lat 60 (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). zaślubił 25 II 1786 r. Alkantarę Lipską (LC Opatówko), która żyła jeszcze 31 VIII 1817 r. i mieszkała wtedy w Kawęczynie (LB Wieszczyczyn). Z trojga ich dzieci, syn Stanisław Adolf, ochrzcz. 9 III 1787 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zmarł dzieckiem. Córka Ksawera (Ksawera Stanisława), ur. w Podstolicach, ochrzcz. 24 XI 1789 r. (LB Opatówko), zmarła 20 II 1814 r. (LM Św. Trójca, Gniezno). Ojca przeżyła jedynie córka Aniela (Angelika), która przed r. 1817 wyszła za Franciszka Trzcińskiego, wnosząc mu Kawęczyno (Kawęczyn). Zob. tablicę 3.

Molscy h. Nałęcz 3
@tablica

Molscy, Modlscy
Molscy, Modlscy różni z Modli (Modły) w p. kal. Wśród tu umieszczonych znaleźli się niewątpliwie przedstawiciele różnych rodów herbowych, dotyczy to zwłaszcza tych z XV i początków XVI wieku. Wśród póxniejszych większość to oczywiście Nałęcze, ale ich pod M-imi h. Nałęcz nie kładę, bo nie miałbym pewności co do herbu.

Jan i Andrzej z Modli w r. 1403 (Py. 1 k. 57v). Spytek z Modli w r. 1412 (Py. 2 k. 95v). Janusz z Modli działał w r. 1422 jako pełnomocnik Jakuba z Tuliszkowa, kasztelana kaliskiego (Z. Kal. 12 k. 23v).

Ks. Benedykt z Modli, kanonik gnieźnieński, i jego rodzony bratanek Bieniasz z Modli w r. 1437 nabyli wyderkafem od Mikołaja z Sulina czynsz roczny półtorej kopy gr. (P. 1378 k. 127). U Benedykta z Modli (zapewne tego bratanka) miał w r. 1451 sumę 30 grz. Mikołaj z Gałązek (P. 1381 k. 24v). Chyba synami Benedykta (Bieniasza) byli bracia: Andrzej, Jakub, Adam i Wawrzyniec, dziedziczący w "Modli Bieniasza". Córka Helena, w latach 1476-1480 żona Piotra z Łukomia.

1. Andrzej, pleban w Jarocinie, w r. 1472 skwitowany przez Macieja, dziedzica w Szetlewie, z 22 grz., zastawił mu za 10 grz. kmiecia w Modli wraz z łanem roli (I. R. Kon. 1 k. 7v). Nie żył juz w r. 1474, kiedy bracia jego spłacali Macieja z szetlewa z owych 10 grz. (ib. k. 20).

2. Jakub, niedzielny z braćmi Adamem i Wawrzyńcem w Modli Bieniasza, w r. 1474 dokonał z nimi działów części w Modli, Zastrużu i Poderzgowie p. kon., spadłych po zgonie brata, ks. Andrzeja (ib. k. 21). Swemu szwagrowi, Piotrowi z Łukomia, w r. 1476 zeznał sumę 20 grz. w posagu za siostrą swoją Heleną, jego żoną (ib. k. 75). Na połowie części w Modli, Zastrużu i Poderzgowie w r. 1476 oprawił 100 grz. posagu żonie Małgorzacie Rzgowskiej (P. 1386 k. 67). Skwitowany w r. 1478 przez szwagra Łukomskiego z 10 grz. posagu żony (I. R. Kon. 1 k. 97v), a w r. 1480 wespół z braćmi skwitowany przezeń z całości owego posagu (ib. k. 113v). Temu szwagrowi Jakub w r. 1481 zastawił za 5 grz. połowę łana osiadłego w Zastrużu (ib. k. 122). Żonie Jakuba, Małgorzacie, Jan Rusocki Swiema w r. 1486 zapisał dług 5 grz. (Kon. 3 k. 12v), z których ona go t.r. skwitowała (I. R. Kon. 1 k. 166). T.r. wyderkafem za 26 grz. sprzedała dwa i pół łanów pustych w Modlibogowicach w p. kon. Janowi Modlibowskiemu (P. 1387 k. 37v), zaś części w Krzymowie p. kon. za 30 grz. Janowi Rusockiemu (ib. k. 38). Jakub bratu Wawrzyńcowi w r. 1489 zapisał dwa złote wegierskie długu (I. R. Kon. 1 k. 197). Nie żył już w r. 1491, a wdowa stawiała wtedy poręczycieli męża bratu Adamowi, iż będzie z nim żyć w pokoju i zobowiązała się wypłacić trzy grzywny dzieciom swym: Janowi, Annie, Jadwidze i Marcie (ib. k. 208v). T.r. trzecią część swego młyna zwanego Dąbrowica w Rzgowie sprzedała za 10 grz. stryjowi swemu Andrzejowi z Grabienic cześnikowi kaliskiemu (ib. k. 212). Ale pod r. 1492 znajdujemy sprzedaż za 10 grz. temu stryjowi trzeciej części młyna Borowiec(!) na rzece Warcie, należącego do Rzgowa (P. 1387 k. 179v). Jednocześnie całe części w Modlibogowicach, to jest dwa i pół łana roli z częścią boru sprzedała za 50 grz. Jakubowi i Janowi, braciom z Modlibogowic (ib.). Skwitowana t.r. wraz z dziećmi swymi przez Adama a Modli (I. R. Kon. 1 k. 214), żyła jeszcze w r. 1493 (ib. k. 223). Spośród dzieci Jakuba, o Janie wiem tylko tyle, że żył jeszcze w r. 1495 (ib. k. 254v). Anna, chyba jeszcze niezamężną w r. 1499 arbitrzy godzili ze stryjem Adamem (Kon. 4 k. 56). T.r. była już żoną Andrzeja z Tąmpczyna, kiedy siostrze swej pannie Jadwidze zobowiązała się uiścić 5 grz. z części ojczystej w Zatsrużu, Rzgowie i Modli (I. R. Kon. 1 k. 292). Trąmpczyński żył jeszcze w r. 1509. Anna wspólnie z siostrą Jadwigą w r. 1515 część ich w Modlibogowicach, odziedziczoną po zmarłym bracie (przyrodnim po matce?) Wawrzyńcu Modlibogowskim Zygmunciku sprzedała za 30 grz. i za jeden pusty łan we wsi Strzek p. pozn. Janowi Modlibowskiemu (ib. k. 452v). Potem w r. 1527 była 2-o v. żoną Jana Sarnowskiego, wdowa i po nim w latach 1546-1547, była dziedziczką w Modli, Zastrużu i Rzgowie (Py. 23 k. 189; I. R. Z. Kon. 6 k. 155). Jadwiga żona 1-o v. Andrzeja Czyżewskiego Świdra, 2-o v. w r. 1527 żona Stanisława Wroniawskiego. Dziedziczka w Modli i Zastrużu (I. R. Kon. 3 k. 148v), żyła jeszcze w r. 1561. Trzecia z sióstr, Marta, najpierw żona Mikołaja Roli Bratuskiego, po którym wdowa w r. 1508, 2-o v. w r. 1532 za Łukaszem Bogusławskim Mizgałą.

3. Adam, obok braci Jakuba i Wawrzyńca współdziedzic w Modli Bieniasza 1474 r. (I. R. Kon. 1 k. 21). Pojąwszy za żonę Małgorzatę z Królikowa dostał w r. 1476 od brata jej Szymona zapis 100 grz. posagu, to jest 50 grz. z ojcowizny, 50 z dóbr jej macierzystych (ib. k. 83v), a w r. 1478 wzywał tego szwagra do uiszczenia 10 grz. (ib. k. 105). Z bracmi w r. 1480 jeszcze niedzielny (ib. k. 113v). Od szwagra dostał z tytułu posagu zapis 80 grz. (ib. k. 114), zas w r. 1482 zapis 62 grz. (ib. k. 138v). Szwagrowi Piotrowi z Łukomia w r. 1487 zastawił w sumie 5 grz. długu połowę łana osiadłego w Zastrużu (ib. k. 169v). Po bezpotomnej śmierci żony Małgorzaty posag jej zwracał Szymonowi z Królikowa. Był mu w r. 1489 winien 22 grz. z reszty tego posagu (ib. k. 194). T.r. szwagrowi Piotrowi z Łukomia ponowił zastaw połowy łana w Zastrużu (ib. k. 196). Na trzech łanach w Modli oprawił t.r. 30 grz. posagu drugiej żonie Barbarze, wdowie 1-o v. po Mikołaju Szetlewskim (P. 1387 k. 179v; I. Kal. 6 k. 67). W charakterze opiekuna syna i córek po bracie Jakubie, intromitowany w r. 1493 do ich dóbr w Modli, Zastrużu i Poderzgowie (ib. k. 222). Bratankowi Janowi w r. 1495 zapisał w r. 1495 dług 9 grz. (ib. k. 254v). Żonie Adama, Barbarze, Jan Wyszkowski, rodzony jej siostrzeniec (bratanek?), w r. 1495 sprzedał wyderkafem za 20 grz. połowę młyna wodnego "Nadolnego" w Wyszkowach p. kal. (P. 1383 k. 66v). Nie żyła już ta Barbara w r. 1505 (I. Kal. 6 k. 67). Adam trzy łany osiadłe w Zastrużu i łan pusty w Modli w r. 1501 sprzedał wyderkafem za 40 grz. Jakubowi Stawskiemu w posagu za swą córką Dorotą, do czego Stawski od siebie dodał żonie 30 grz. (P. 1389 k. 138). Ojciec i ta córka w r. 1508 w sumie 9 grz. długu Janowi Lisieckiemu zastawili lan osiadły w Modli (I. R. Kon. 1 k. 355). Dał jej tytułem oprawy w r. 1509 połowę swych dóbr w Modli Bieniasza, Zastrużu i Poderzgowie (ib. k. 363). Dorota w r. 1542 była już wdową.

4. Wawrzyniec, współdziedzic obok braci Jakuba i Adama w Modli Bieniasza w r. 1474 (I. R. Kon. 1 k. 21). Skwitowany w r. 1476 przez szwagra Piotra z Łukomia z 50 grz. posagu za siostrą Heleną (ib. k. 85), a w r. 1478 z 10 grz. z tego samego tytułu (ib. k. 97v). Trzecią część w Modli, Zastrużu i Poderzgowie sprzedał wyderkafem za 400 złp Mikołajowi Grodzickiemu, który w r. 1492 został tam intromitowany (Kon. 3 k. 60; I. R. Kon. 18 k. 184). Nie żył już w r. 1534, kiedy jego syn Jan Modlski części w Rzgowie, zastrużu i Modli Benedykta wymienił z Mikołajem Górskim na części wsi Biel w p. kon. (I. R. Gr. Kon. 2 k. 344). Części w Modli, Zastrużu i Poderzgowie w r. 1535 sprzedał za 800 zł węg. Maciejowi, Łukaszowi, Wojciechowi, Walentemu i Janowi, braciom niedzielnym Stawskim (I. R. Z. Kon. 6 k. 85v). Zob. tablicę 1.

Molscy, Modlscy 1
@tablica

Paweł z Modli w r. 1443 kwitował Filipa z Modli z 20 grz. za sprzedaną mu część w Modli i Wojsławicach (Gr. Kal. 6 k. 14). Od tego Filipa gotów był w r. 1448 Jakub z Wojsławic odebrać sumę należną mu po zmarłym ojcu Macieju (I. Kal. 4 k. 162v). Filip w r. 1464 zastawił połowę pustego łana w Modli za 13 i pół grzywien Stanisławowi z Wilkszyc tytułem posagu (ib. 1 k. 248), zaś w r. 1466 wspólnie z Mikołajem z Modli część Wojsławic sprzedali Wojciechowi i Stanisławowi, braciom niedzielnym z Wojsławic (P. 1383 k. 236a). Przeciw Filipowi i jego synowi Andrzejowi uzyskała w r. 1468 termin Małgorzata z Modli (I. Kal. 1 k. 453v). Obaj oni, ojciec i syn, w r. 1472 zapisywali 4 grz. długu Stanisławowi z Wojsławic (ib. 2 k. 225), a jako niedzielni z Modli, w r. 1477 zapisywali 9 grz. długu Jakubowi z Małego Stojanowa (ib. k. 443v). Żona Filipa, Fiemka w r. 1479 skasowała swą oprawę na częściach Modli i Wojsławic, sprzedanych przez męża Stanisławowi z Woli Tłumokowej. Asystował jej przy tym syn Andrzej (ib. k. 565). Filip z tym synem w r. 1481 ich części w Wojsławicach wymienili na dwa ślady roli we wsi Wola i dopłatę 80 grz. ze Stanisławem Wolskim z Woli Tłumokowej (P. 1386 k. 146v). Nie żył już ów Filip w r. 1483 (I. Kal. 3 k. 133). Od Andrzeja chciała w r. 1481 uiszczenia 6 grz. Elżbieta, wdowa(?) po Stanisławie Króliku z Wojsławic (ib. k. 49v). Skwitował Andrzej w r. 1483 Stanisława z Woli z 80 grz. ostatniej raty za dobra w Modli (ib. k. 133).

Andrzej, syn Filipa, mąż Piochny (Piechny) z Przybysławic, wdowy 1-o v. po Piotrze Dameckim, wadził się z Barbarą z Przybysławic i w r. 1487 założono między innymi vadium. Jego i Piochnę pozywał tez Urban z Przybysławic (ib. k. 404, 404v). Piochna zeznała w r. 1497, iż jej mąż wniósł ze swych dóbr w Modli 50 grz. na jej Przybysławice w p. kal. (ib. 4 k. 533v). Dała w r. 1505 zobowiązanie, iż oprawi mężowi połowę swych dóbr ojczystych, dóbr w Przybysławicach, folwark i inwentarze (ib. 6 k. 87). Połowę swych dóbr w Przybysławicach w r. 1512 sprzedała mężowi za 40 grz. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 11). Syn ich Maciej, o którym niżej. Zapewne tez ich synami byli bracia, Adam i Wojciech. Adam zobowiązał się w r. 1546 dwa składy roli pustej w polach Przybysławic sprzedać wyderkafem za 6 grz. bratu Wojciechowi (I. Kal. 9 k. 177). Został zabity, a brat Wojciech w r. 1550 kasował oskarżenie o ten czyn skierowane przeciwko Janowi Biernackiemu, teraz jako sprawcę wymieniając Grzegorza Wolskiego. Czynił to jako opiekun dzieci Adama, to jest syna Wojciecha, córek, Anny i Doroty (ib. 12 II s. 128).

Maciej, syn Andrzeja i Przybysławskiej, dziedzic w Przybysławicach (I. R. Z. Kal. 3 k. 248), na połowie swych części w tej wsi w r. 1525 oprawił posag 15 grz. żonie Annie Borczyńskiej, córce Stanisława (I. i D. Z. Kal. 2 k. 105v). Była to jego druga żona, imienia i nazwiska pierwszej nie znam. Czwartą część Przybysławic sprzedał Marcinowi Zborowskiemu, cześnikowi koronnemu. Nie żył już w r. 1541, a żona go przeżyła (P. 1394 k. 475). Z pierwszej żony synowie: Maciej, Kasper, Mikołaj i Stanisław. Kasprowi, Mikołajowi i Stanisławowi Marcin Zborowski w r. 1541 dał czwartą część Przybysławic, nabytą od ich ojca, w tym warunkiem, iż swą owdowiałą macochę pozostawią w spokojnym posiadaniu zabezpieczonej tam oprawy (ib.). Wdowa oprawę na Przybysławicach w r. 1542 scedowała pasierbowi Maciejowi (ib. k. 506).

Maciej, syn Macieja, żonie swej Małgorzacie Marszałkowskiej, córce Stanisława, w r. 1542 oprawił 100 zł posagu na połowie części w Modli i t.r. oprawę macochy na Przybysławicach sprzedał za 100 grz. wyderkafem tej swej żonie (ib. k. 506, 513). Od panny Małgorzaty Przybysławskiej, córki Pawła zw. Tetlo, w r. 1542 kupił za 18 grz. jej część "Tetlowską" w Przybysławicach (I. D. Z. Kal. 6 k. 358v). Od swego brata Kaspra w r. 1545 kupił za 100 grz. jego część Przybysławic (ib. k. 385) i t.r. częśc tej wsi sprzedał za 10 grz. wyderkafem Zofii, żonie Mikołaja Przybysławskiego (ib. k. 398). Leżące w Przybysławicach 18 składów roli w jednym polu, 13 w drugim, 25 w trzecim, w r. 1551 sprzedał wyderkafem za 22 grz. Mikołajowi i Zofii małżonkom Mierzyńskim (I. Kal. 13 s. 635). Uzyskał t.r. zobowiązanie od brata Stanisława sprzedania za 100 grz. całej jego części ojczystej w tej wsi (ib. 14 s. 1147), a w r. 1553 za takąż sumę nabył tam część brata Mikołaja (R. Kal. 1 k. 9v; P. 1396 k. 69v). Umarł między r. 1568 a 1572 (I. Kal. 34 s. 399; R. Kal. 4 k. 43v). Jego druga żoną była "uczciwa" Dorota, której na połowach części Przybysławic oprawił był 200 zł posagu (R. kal. 4 k. 43v). Z Marszałkowskiej synowie, Jan i Stanisław. Nie wiem z której, Wojciech i Marcin. Corka Macieja Barbara była 1-o v. za Marcinem Kaczkowskim, 2-o v. żona Wacława Paryszewskiego (Paruszewskiego), wdowa w latach 1604-1609.

1) Jan, syn Macieja i Marszałkowskiej, wspólnie z Maciejem Przybysławskim cz. Mierzyńskim, nabywcą od Stanisława M-go, brata Jana, części w Przybysławicach, dopisali w r. 1572 macosze Jana, uczc. Dorocie, do jej oprawy sumę 66 zł (R. Kal. 4 k. 43v). Jan żonie swej Ewie Korzeniowskiej w r. 1572 zapisał dług 400 złp (I. R. Kon. 16 k. 293v). Wraz z bratem Marcinem dopisali w r. 1592 Janowi Kobelińskiemu do sum które był pożyczył ich ojcu, nową sumę (I. Kal. 59 s. 1211).

2) Stanisław, syn Macieja i Marszałkowskiej, sprzedał swą częśc ojcowską w Przybysławicach wraz z oprawą matki za 400 zł w r. 157 Maciejowi Przybysławskiemu cz. Mierzyńskiemu (R. Kal. 3 k. 421v). Mąż Jadwigi Ostrowskiej, w r. 1584 wspólnie z nią wziął w zastaw za 300 zł od Jana Słuszkowskiego i żony jego Katarzyny Galewskiej cz. Siejuskiej cząstki pewne w Słuszkowie w p. kal. (I. Kal. 50 s. 715). Oboje uzyskali w r. 1599 zobowiązanie od Piotra Grudzielskiego, iż oprawi 200 złp posagu córce ich Ewie M-ej (R. Kal. 7 k. 217v). Stanisław w r. 1600 dał żonie dożywocie (ib. k. 387v), nie żył już w r. 1612 (I. Kal. 78 s. 950). Wdowa t.r. kwitowała z 28 zł Sebastiana Wolickiego (ib. s. 1618). Synowie, Stanisław i Adam. Córka Ewa, w latach 1599-1612 żona Piotra Grudzielskiego, wdowa w latach 1624-1644. Być może inną córką Stanisława była Małgorzata, żona 1-o v. w latach 1603-1611 Adama Głoskowskiego, wdowa w r. 1612, 2-o v. w 1616 żona Tomasza Jelitowskiego.

(1) Stanisław, syn Stanisława i Ostrowskiej, kwitował w r. 1612 braci Wolińskich z 36 zł na poczet zapisu 150 zł (ib. 78 s. 1159). Jego i brata jego Adama w r. 1612 skwitowała z 50 zł Zofia Pogorzelska, wdowa po Janie Borzysławskim (ib. s. 1619).

(2) Adam, syn Stanisława i Ostrowskiej, jak widzieliśmy, wspomniany w r. 1612, był chyba identyczny z Adamem M-im, którego żona Zofia Gorska, córka Jana, skwitowała w r. 1616 Piotra Kęszyckiego i Agnieszkę ze Sławoszewskich z 50 zł ostatniej raty dzierżawy części wsi Pikart (ib. 82 s. 525). Oboje M-cy w r. 1617 spisali wzajemne dożywocie (R. Kal. 9 k. 70v). Zofia z Górskich uzyskała w r. 1618 zapis 50 zł długu od swego brata Jana (I. Kal. 84 s. 251). Obojgu małżonkom (ona nazwana tu Zofią z Rojewa) Jan i Zofia z Jaraczewskich Tymienieccy w r. 1618 wydzierżawili częśc dzierzbina (I. Kon. 40 s. 193). Oboje skwitowani w r. 1631 przez Wojciecha Pacynowskiego ze sprawy wytoczonej im przez Marcina Wturkowskiego (I. Kal. 98a s. 1133). Adam juz nie żył w r. 1638, kiedy Zofia z Górskich, już 2-o v. żona Bartłomieja Rzekieckiego, spisywała z tym drugim mężem wzajemne dożywocie (R. Kal. 12 k. 65). Nie żyła juz w r. 1644, a była bezpotomna (I. Kal. 110a s. 1024).

3) Wojciech, syn Macieja, częśc po ojcu w Przybysławicach w r. 1591 za 400 złp bratu Marcinowi (R. Kal. 6 s. 391), a w r. 1598 części w tejże wsi sprzedał za 200 złp Piotrowi Kęszyckiemu (ib. 7 k. 139). Spisał w r. 1602 wzajemne dożywocie z żoną Zofią Popowską (ib. k. 437), wdową 1-o v. po Jakubie Robakowskim, która t.r. w sprawie toczonej przeciw małżonkom Gorazdowskim uzyskała intromisję do Borkowa (Py. 131 k. 302v). Wojciechowi, który dzierżawił od Jana Wturkowskiego cz. Kotowieckiego i Małgorzaty z Robakowskich Grudzielec, ci małżonkowie w r. 1612 zapisali dług 100 zł (I. Kal. 78 s. 72). Części w Grudzielcvu w r. 1615 kupił za 300 zł od tej Małgorzaty (I. i D. Z. Kal. 28 k. 204v). Wojciechowi i Zofii, którzy części w Grudzielcu zastawili byli za 1.200 zł zmarłej Annie z Jabłkowskich Lisieckiej, Andrzej Lisiecki w r. 1624 zapisał dług 600 złp, to jest połowę sumy zastawnej (I. Kal. 90b s. 2914). Części Grudzielca Wojciech w r. 1624 sprzedał za 1.000 złp Wojciechowi Mierzewskiemu (P. 1414 k. 1070v).



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona596597598599[600]601602603604Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników