Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
640641642643[644]645646647648
Morawscy - Myśniewscy
Jan Kazimierz, syn zmarłego Władysława, mąż Doroty Bujnowskiej, córki Jana i Doroty Wolskiej, która w r. 1686 kwitowała Mikołaja Franciszka Doręgowskiego z 3.000 zł. (P. 1112 VII k. 17v, 24v). Ich syn Jan, ur. w Rękawczynie, ochrzcz. 1688.17/VI. r. (LB Kamieniec). Anna, w r. 1700 wdowa po Łukaszu Siekiel Zdzienickim. Antoni, chrzestny 1703.19/IX. i 1713.14/XII. r. (LB Lubiń). Antoni (może ten sam?) po 24 tygodniach choroby zmarł w Skoraczewie 1716.5/VIII. r. (LM Nowemiasto). Wacław, z Mierosławic (dziś Mirosław) w par. Ujście, zmarł 1714.1/XII. r. (LM Lubasz). Wojciech, bierzmowany 1717.28/XI. r. przez biskupa poznańskiego Szembeka, dostał imię Józef (LB Ujście). Marianna, w r. 1723 żona Zygmunta Miaskowskiego, dziedzica Witakowic. Tomasz i Agnieszka, rodzice Felicjana Serafina, ur. 1781.6/XI. r. (LB Pobiedziska).
Myszakowscy z Myszakowa w p. kon. Małgorzata z Myszakowa w r. 1416 (Py. 3 k. 37v). Bieniak, syn zmarłego Wincentego Furmana, w r. 1448 dziedzic w Myszakowie (Kośc. 18 s. 197). Mikołaj z Myszakowa w r. 1463 kwitował Katarzynę, wdowę po Andrzeju Łukomskim, z uiszczenia jednej grzywny (Kon. 2 k. 72). Jego żoną była w r. 1466 Barbara, która na dwa łany w Myszakowie wniosła 30 grz. (ib. k. 90). Arbitrzy godzili ją w r. 1467 z Maciejem z Łukomia (ib. k. 107). Mikołaj żył jeszcze w r. 1485. Jego rodzonym bratem był Marcin z Myszakowa, mąż Zofii, siostry Urbana z Wardężyna, oboje wtedy już nie żyli. Rodzona bratanica Mikołaja i Marcina, Anna, w imieniu której działał wtedy stryj "dziedzic" w Myszakowie, córka Stanisława M-go, już nie żyjącego, która w r. 1490 chciała przysięgać, iż ojca jej zabił Jan z Wielkiego Szetlewa, a pozostałe po tym ojcu dobra okupują Mikołaj, Stanisław i Marek, bracia z Wielkiego Szetlewa (Kon. 3 k. 55v, 60v). Ta Anna była potem żoną "szl." Jana, sołtysa we wsi królewskiej Głowiewo, i w r. 1501 wspólnie z mężem całą jej część w Myszakowie sprzedali za 9 grz. Andrzejowi M-mu (I. R. Kon. 1 k. 203). Anna połowę części w Myszakowie w r. 1513 sprzedała za 30 grz. Andrzejowi M-mu (I. R. Z. Kon. 6 k. 5v) Wzywał ją t. r. Jan Młodziejowski do uiszczenia się za głowę jego wuja, Wojciecha Kościaneckiego (Py. 24 k. 108v). Ta sołtyska z Głowiewa w r. 1522 sprzedała Marcinowi Jaroszewskiemu Karasiowi, mieszkającemu w Szetlewie, część w tej wsi za 60 grz., a ponadto dała mu część w Szetlewie Wielkim zwaną Smith(?), zapisaną jej jako dług za sumę 4 grz. (I. R. Gr. Kon. 2 k. 15, 16v).
Andrzej z Myszakowa w r. 1489 zobowiązał się uiścić dwie kopy posagu swej bratowej Annie Jaroszewskiej, żonie (wdowie?) brata Wojciecha M-go (I. R. Kon. 1 k. 190v). Anna ta, już wdowa, kwitowała tego szwagra z półtorej grzywny, co wypłacił jej za swego bratanka a jej syna, Jana M-go (I. R. Kon. 1 k. 213v). Andrzej, jak widzieliśmy, od Anny, sołtysowej z Głowiewa, kupił w r. 1501 za 9 grz. jej część w Myszakowie (ib. k. 203), zaś w r. 1513 za 30 grz. połowę jej części tamże (I. R. Z. Kon. 6 k. 5v). Na połowie części Myszakowa w r. 1509 oprawił 30 grz. posagu żonie swej Małgorzacie, córce Wojciecha Kościanieckiego (P. 786 s. 99). Małgorzata, wdowa po Andrzeju, części swe w Myszakowie w r. 1529 sprzedała za 14 grz. Katarzynie, wdowie po Janie Modlibowskim (I. R. Gr. Kon. 2 k. 173).
Jan M., mąż Katarzyny Starczynowskiej, która mocą praw nabytych od męża pozywała w r. 1492 Mikołaja Starczynowskiego o czynsz ze wsi Kokoszki (Py. 168 k. 162). Katarzyna, żona Pawła z Piasków, i Zofia, żona "opatrz." Walentego, obywatela miasta Radziejowa, dziedziczki Myszkowa w p. kon., w asyście Jana Grzymiszewskiego i Marcina Dębołęckiego, stryjów, oraz Mikołaja Wojczyńskiego wuja, rodzonych swoich, części w Myszakowie, odziedziczone po rodzonym stryju Janie Osieńskim, sprzedały w r. 1497 za 90 grz. Jakubowi i Janowi, dziedzicom w Modlibogowicach (P. 1383 k. 140; Kon. 4 k. 54,145). "Szl." Jan (Michał?) zw. Srojka, mieszczanin w Rychwale, mąż Barbary Bogusławskiej, która w r. 1533 wspólnie z siostrami kwitowała Wawrzyńca Bogusławskiego z 60 grz. za głowę Jana Bogusławskiego, zabitego przez Stanisława Bogusławskiego Bieniaka (I. R. Gr. Kon. 2 k. 310). Wraz z tymi siostrami części rodzicielskiej w Bogusławicach p. kon. sprzedała w r. 1535 za 60 grz. Wawrzyńcowi Bogusławskiemu Bieniakowi (P. 1393 k. 755).
Maciej Wardęski zwany M-im na połowie swych części w Mniejszym Wardężynie oprawił w r. 1544 posag 15 grz. żonie Elżbiecie Godziembiance (I. R. Z. Kon. 6 k. 131). Bracia rodzeni, Maciej, Marcin (Marek?) M-cy cz. Wardęscy, pierwszy z nich wspólnie z żoną Agnieszka, cały ogród w Wardężynie Mniejszym w r. 1545 sprzedali za 6 grz. Pawłowi i Felisowi braciom Wardęskim (ib. k. 141v). Marek M., Wardęski, z Wardężyna Mniejszego, syn zmarłego Stefana M-go, swoją część w tej wsi należną mu obok braci, sprzedał w r. 1564 za 20 grz. Janowi Mikołajewskiemu (I. R. Gr. Kon. 4 k. 342v) i t. r. części Wardężyna i Czyżewa za 20(25?) grz. sprzedał bratu rodzonemu Maciejowi (I. Kal. 9 k. 508; P. 1395 k. 289). Maciej Wardęski cz. M. żył jeszcze w r. 1553 (I. R. Gr. Kon. 6 k. 170v).
Myszczyńscy, Miszczyńscy h. Roch I. Mikołaj M. Żyłka z pow. warszawskiego, w grodzie warszawskim w r. 1566 cedował swe prawo do wsi Pielaszkowo (dziś (Pilaszków) w pow. błońskim synowi Piotrowi, który w r. 1567 ustąpił je z kolei swej żonie Annie Wolskiej (I. R. Kon. 16 k. 336). Jan, mąż Anny Dorpowskiej, która w r. 1594 brata swego Adama skwitował z posagu i wyprawy (N. 162 k. 81v).
Stanisław, syn Macieja, nie żyjącego już w r. 1626 (I. Kon. 44 k. 424), od małżonkow Erazma Książyńskiego i Anny Wolskiej w r. 1611 brał zastawem za 800 złp. części Bieganina w p. kal. (I. Kal. 77a s. 554) zaś w r. 1612 kupił od nich te części za 3.000 zł. (R. Kal. 8 k. 137v). Od Piotra Rososkiego, jako opiekuna Piotra i Adama braci Napruszewskich, synów zmarłego Marcina a swoich opiekunów, w r. 1612 wydzierżawił za 470 zł. części ich w mieście Sobótka (I. Kal. 78 s. 1111). W imieniu własnym oraz Sylwestra i Anny, swych dzieci zrodzonych z pierwszej żony, nie żyjącej już Małgorzaty Rososkiej, która była 1-o v. żoną wspomnianego wyżej Marcina Napruszewskiego, części w Sobótce, spadłe na nich po matce, zobowiązał się w r. 1613 sprzedać za 1.100 zł. pasierbowi Piotrowi Napruszewskiemu. Te części zmarła Małgorzata kupiła była od Mikołaja Tymienieckiego, podstarościego wieluńskiego (R. Kal. 8 k. 263). Dopełnił tego zobowiązania w r. 1617 (R. Kal. 9 k. 94). Części Bieganina w r. 1617 sprzedał za 4.000 zł. Jerzemu Czermińskiemu (R. Kal. 9 k. 68v). Druga jego żona, Katarzyna Masłowska, w r. 1618 skasowała swe prawa na częściach tych dóbr (I. Kal. 84 s. 1644). Stanisław trzymał zastawem od Piotra Gniewosza z Wnorowa Nowąwieś w p. kal. i w r. 1618 dobra te wydzierżawił owemu Gniewoszowi (ib. s. 1543). Od Jakuba Masłowskiego kupił był w grodzie wieluńskim części we wsi Brzoza, zaś w r. 1620 odprzedał mu je z powrotem za 4.000 zł. (R. Kal. 9 k. 439). Uzyskał w r. 1626 zapis 2.000 zł. długu od Wacława Leszczyńskiego, kanclerza wielkiego koronnego (I. Kon. 44 k. 424). Trzymał w sumie 7.000 zł. zastawem od synów kanclerza, ks. Andrzeja, proboszcza łęczyckiego i kanonika krakowskiego, oraz Władysława Leszczyńskich wsie Czerminko i Pojednica w p. kal., a scedował ów zastaw przed r. 1632 Aleksandrowi Doruchowskiemu i Annie z Kosowskich (R. Kal. 1 k. 393v). Od Tyburcego Złotnickiego, chorążego kaliskiego, w r. 1638 wziął w zastaw za 10.000 zł. wieś Smuszewo (I. Kal. 104b s. 1194). Nie żył już w r. 1641, a nie żyła wtedy i jego druga żona (ib. 107 s. 1140; P. 166 k. 876v). Z pierwszej żony syn Sylwester i córka Anna, żyjąca w latach 1613-1620 (R. Kal. 8 k. 263, 9 k. 433). Z drugiej żony były córki. Z nich, Małgorzata, w r. 1641 żona Stanisława Brodnickiego, pisarza grodzkiego wieluńskiego. Florentyna, 1-o v. w latach 1641-1652 żona Andrzeja z Kaliszkowic Załuskowskiego, 2-o v. w latach 1669-1677 za Wojciechem Biernackim, nie żyła już w r. 1685. Obie w r. 1641 należały do spadkobierców przez matkę Doroty ze Skomlina, żony Wojciecha Staniszewskiego (P. 166 k. 876v) Florentyna w r. 1669 występowała jako jedyna ze spadkobierczyń siostry swej matki, Małgorzaty z Masłowskich 1-o v. Jączyńskiej, 2-o v. Łayszczewskiej, kasztelanowej sochaczewskiej (R. Kal. 15 k. 54v).
Sylwester, syn Stanisława i Rososkiej, w r. 1638 kwitował Andrzeja Orzelskiego ze 100 zł. rocznego czynszu od sumy 1.000 zł., zapisanych przez zmarłą Annę z Marszałków, żonę zmarłego Mikołaja Tymienieckiego, wojskiego wieluńskiego, na wsi Marszałkowy, jak również Rososkich, synów Piotra, dziedzica w Marszałkowicach (I. Kal. 104b s. 1778). Żonie swej Dorocie Lipskiej, córce Prokopa i Urszuli z Łagowca Sczanieckiej, oprawił w r. 1642 posag 5.000 zł. (R. Kal. 12 k. 373). Oboje małżonkowie dokonali w r. 1646 wzajemnej donacji ruchomości (R. Kal. 13 k. 264). Dorota miała swój posag oprawiony na sumie zastawnej 10.000 zł., danej przez Władysława ze Szczodrzykowa Gądkowskiego na wsi Szadek i części wsi Pamięcino p. kal. (I. Kal. 125 s. 1434). Sylwester, bezpotomny, umarł w r. 1647, a Dorota już t. r. była 2-o v. żoną Jana Korzbok Zawadzkiego i kasowała swe dożywocie otrzymane od pierwszego męża (I. Kal. 113 s. 380, 520). Od drugiego męża otrzymała w r. 1678 oprawę 5.000 złp. posagu, podniesionego ze wsi Szadek od Stanisława Koszutskiego (R. Kal. 15 k. 673). Jako jedna ze spadkobierczyń "dziada" Sylwestra M-go, Zofia, córka Wojciecha Wierusz Bielskiego, wdowa po Mikołaju Bąkowskim, swoją część spadku w r. 1686 scedowała Wojciechowi Stanisławowi Załuskowskiemu, synowi Andrzeja i Florentyny M-ej (I. Kal. 143 s. 77). Sprawy związane z podnoszeniem przez spadkobierców Załuskowskich sum po nim ze wsi Szadek i Żerniki ciągnęły się jeszcze w r. 1713 (ib. 159 s. 124).
Zygmunt pozywany w r. 1611 obok innych przez braci Aleksandra Zawiszy o głowę tego ich brata, zabitego przez Bidowskiego i wspólników (P. 145 s. 682). Andrzej żeniąc się z Małgorzatą Domasławską (Damasławską) dał ojcu jej Mikołajowi w r. 1623, jeszcze przed ślubem, zobowiązanie, iż po odebraniu 600 zł. jej posagu, oprawi jej tę sumę (Kc. 19 k. 3). Od Mikołaja Damasławskiego i Zofii ze Staręskich, teściów swych, w r. 1625 wspólnie z żoną wydzierżawił część Domasławka (Kc. 19 k. 465v). Zofia i jej mąż Szymon Mierzejewski, nie żyli już oboje w r. 1697.
Franciszka, żona Wojciecha Goszczyńskiego, już nieżyjącego w r. 1700 (I. Kal. 154 s. 154). Anna (pisana niekiedy Myszczowską, Myszkowską), żona Jerzego Korczak Biernawskiego, oboje już nieżyli w r. 1711 (P. 1146 II k. 42, 1191 k. 281). Ojciec Piotr, prepozyt Filipinów na Śródce, umarł 1765.27/VIII. r. (LN Św. Małgorzata, Pozn.). Brat jego, którego imienia nie znam, był mężem Marianny Staneckiej. Ta zmarła u córki w Lechlinie 1771.4/VII. r., mając 67 lat, pochowana u Filipinów na Śródce (LM Lechlin). Owa córka Elżbieta była żoną Józefa Radeckiego, posesora Lechlina. Jako współspadkobierczyni zmarłego stryja prepozyta występowała w r. 1776 obok rodzonego brata "spect." Mikołaja M-go (P. 1353 k. 463v). A więc ci M-cy byli chyba mieszczanami, nie szlachtą?
Eleonora, nie żyjąca już w r. 1766, żona 1-o v. Adama z Opolska Piwy, 2-o v. Kazimierza Kurcewskiego. Pani Agnieszka umarła w Przygodzicach 1770.2/VIII. r., pochowana u Reformatów w Kaliszu (LM Wysocko). Anna, żona Józefa Zberkowskiego, nie żyjącego w r. 1787.
Myszewscy różni. Byli tego nazwiska wywodzący się z Myszewa w pow. sierpskim, czy jednak ci, o których mowa będzie niżej, wiedli się stamtąd, nie wiem. W grę mogłoby wchodzić i Myszewo, miejscowość położona w Prusach Królewskich, koło Kartuz.
Bogumiła, w r. 1542 wdowa po Wojciechu Polickim, pisarzu ziemskim poznańskim.
"Szl." Stanisław, pochowany w Bydgoszczy u Bernardynów w marcu 1746 r., zaś żona jego Barbara została pochowana tamże w maju t. r. (Kantak). Wojciech. w latach 1750-1752 mąż Anny Święcickiej, córki Wojciecha i Teresy Nigronów (G. 98 k. 392, 561, 561v).
z Myszęcina Krzysztof zwany Łuka, nie żyjący już w r. 1514, ojciec Urszuli, dziedziczki w Myszęcinie, wsi nad granicą brandendurską, koło Brójcy w p. kośc., która to Urszula w r. 1514 winna była uiścić winę Abrahamowi ze Zbąszynia, kasztelanowi bydgoskiemu (Kośc. 23 k. 484). Barbara, wdowa po Hanuszu z Myszęcina, nabyła wiecznością za 105 zł. węg. od Urszuli Kręskiej, żony Wojciecha Stodołki z Kosiczyna trzy łany osiadłe i sześć zagród oraz karczmę sołecką w Rogozińcu p. kośc. i skarżyła w r. 1516 Abrahama Zbąskiego, kasztelana bydgoskiego, który ją z tych dóbr wygnał (P. 966 k. 368v).
Zofia (z Myszycina), w r. 1619 wdowa po Andrzeju Bielejewskim.
Myszkiewiczowie. "Ur." Antoni i Ludwika z Dameckich, rodzice Mikołaja, ochrzcz. w r. 1741 (LB Dubin). Oboje nie żyli już w r. 1786, kiedy syn Franciszek cześć swą z sumy na mieście Borku cedował bratu Janowi (Py. 164 k. 438). Jan, posesor Winiar, chrzestny 1802.10/VI. r. (LB Św. Trójca, Gniezno).
Myszkwscy h. Jastrzębiec wyszli z Myszkowa w ks. siewierskim, pisali się z Mirowa. Piotr, kasztelan rozpirski, mąż Petronelli z Kutna, wdowy 1-o v. po Mikołaju z Górki, kasztelanie gnieźnieńskim, w wyniku ugody w r. 1497 uzyskał od jej syna Łukasza z Górki i od Jana Latalskiego, sędziego kaliskiego, zapis 200 grz. długu, jako ręsztę z sumy 700 grz. jej posagu (G. 17 k. 16v). Ta Petronella (Piotrusza) dała t. r. mężowi posag swój i wiano, oprawione na mieście Czyrniew (dziś Czerniejewo) oraz wsiach przyległych: Czyrniewska Wieś, Strzeżewo, Rakowo, Grabowo, Pakszyno w p gnieźn. (P. 1383 k. 134). Syn Piotra i Petronelli - Stanisław połowy z sum zapisanych przez różne osoby jak i przez króla dał wieczyście w r. 1519 swemu bratankowi z brata przyrodniego, Andrzejowi z Górki, dziedzicowi w Osiecznej (P. 1391 k. 46v). Ten Stanisław, kasztelan i starosta międzyrzecki, kupił w r. 1533 od Łukasza hr. z Górki, kasztelana poznańskiego i starosty generalnego wielkopolskiego, i od jego syna Andrzeja, kasztelana kaliskiego, za 1.000 zł. połowę ich części Kromolic w p. pyzdr. (P. 1393 k. 570v). Jednocześnie od Marcina Parzynczewskiego kupił za 200 grz jego całe ojczyste części w tejże wsi (ib. k. 585v), a od Macieja i Stanisława braci Kromolickich zwanych Stypami (Stypkami) za 300 grz. ich części, o które się z nimi t. r. procesował (ib.; Py. 171 k. 122). Wreszcie w r. 1534 od Wojciecha Gościejewskiego kupił za 626 zł. węg. połowę Kromolic z folwarkiem z Przybysławicach, które to dobra ów Gościejewski kupił był od Łukasza z Górki (P. 1393 k. 636v). T. r. Helena Parzniczewska (Parzęczewska), wdowa po Janie Kromolickim sprzedała mu za 50 grz. oprawę swą na połowie części Kromolic (ib. k. 656v), zaś Maciej Kromolicki za 100 grz. sprzedał mu swoją część tej wsi (ib. k. 665v). Od Stanisława i Wojciecha Ostrorogów, dziedziców we Lwowie (Lwówku), stryja z bratankiem, dostał w r. 1540 wiecnością plac w Poznaniu w obrębie murów, na przeciwko placu, na którym stał ich dom, który spłonął (P. 1394 k. 416).
Marcin, rodzony brat powyższego Stanisława, kasztelan wieluński, nie żyjący już w r. 1543, miał za żonę Zuzannę Łaską, która w r. 1550 swoje części miasta Gowarczów z wsiami: Siedlec, Skrzeszów, Mroczków, Milaków w p. opoczyńskim, wraz z procesem toczonym przeciwko Zofii Sempelborskiej cedowała Janowi, Jakubowi, Krzysztofowi i Mikołajowi Rozdrażewskim, synom Stanisława (P. 1395 k. 546v). Od swej córki Zuzanny, żony Stanisława Rozdrażewskiego, kasztelana rogozińskiego, dostała w r. 1543 połowy w mieście Żarki i we wsiach: Jaworniki, Kotowice, Mirów, Otowiec, Moczydła, Postawczowice, Trzebniów, Leszniów, Wysoka (Wysokie), Przybiniew (Przybynów), Chotuny, Zaborze, w mieście Będzin i we wsiach: Gieszkowice, Szczakowa, Charkówka, Gzelcze(?), Poniebyl, w części miasta Żmigród i wsi przyległych w wojew. krakowskim (P. 1395 k. 23). Jedna z jej córek, Zuzanna "młodsza" była żoną Rozdrażewskiego w latach 1545-1557. Ów Rozdrażewski ustanawiając w r. 1546 opiekunów dla swych dzieci powołał też do tej opieki teściową Zuzannę (I. Kal. 9 k. 354). Umarła ta Zuzanna "młodsza" między r. 1557 a 1562).
Mikołaj, stolnik krakowski i dzierżawca międzyrzecki, w r. 1547 kupił wyderkafem za 217 grz. od Abrahama Bukowieckiego, a raczej od jego bratanków i podopiecznych, Mikołaja, Stanisława i Abrahama Bukowieckich, synów zmarłego Zygmunta, dziewięć łanów osiadłych w Bobowicku w p. pozn. (P. 1395 k. 312). Był potem w r. 1552 kasztelanem radomskim, starostą oświęcimskim i zatorskim (P. 146 k. 550), a wreszcie kasztelanem wojnickim i umarł krótko przed 1557.25/IV. r., kiedy starostwo miedzyrzeckie dane było w dożywocie Stanisławowi Ostrorogowi z Lwówka (MRPSum. V 7967). Piotr, starosta chęciński, żonie swej Jadwidze Opalińskiej, córce Andrzeja, marszałka w. kor., oprawił posag 10.000 zł., co król potwierdził 1591.9/X. r. (M. K. 136 k. 305). Piotr z Mirowa M., syn Piotra, kasztelana lubelskiego (urodzonego z Zofii Sienickiej) i Katarzyny Dryczyńskiej (urodzonej z Elżbiety Udrzyckiej), instalowany 1608.2/IV. r. na kanonii katedralnej poznańskiej fundi Zegrze (Install. s. 78). Umarł przed 1618.12/VIII. r. (ib., s. 85). Władysław, starosta drahimski, zawierał umowę z ks. Janem Rożyckim, kanonikiem poznańskim, potwierdzoną przez króla 1649.24/II. r. (M. K. 190 k. 339v). Był potem wojewodą sandomierskim i wreszcie krakowskim oraz starostą grodeckim. Żona jego Anna Mohylanka, wdowa 1-o v. po Maksymilianie Przerębskim, wojewodzie sieradzkim, 2-o v. po Janie Sędziwoju Czarnkowskim, kasztelanie kamieńskim i staroście drahimskim, będąc już wdową i po tym trzecim mężu trzymała w r. 1659 wraz ze swym synem, Karolem Zygmuntem Przerębskim, mocą praw danych sobie przez drugiego męża, starostwo drahimskie (P. 183 k. 48; N. 211 k. 156). Dożywotnią posesorką tej królewszczyzny była i w r. 1664, już wtedy 4-o v. żona Stanisława Potockiego, wojewody krakowskiego i hetmana wielkiego koronnego (Z. T. P. 31 s. 393). Ferdynand, starosta grodecki, był mężem Marii Anny Chlewickiej Odrowążówny na Chlewiskach, która 2-o v. żona Piotra Działyńskiego, wojewody chełmińskiego, spisywała w r. 1670 wzajemne dożywocie z trzecim mężem, Mikołajem Smoguleckim, starostą lipińskim (P. 1869 k. 49). Nie żyła już w r. 1682 (N. 186 k. 115, 116v). Agnieszka, w r. 1686 wdowa po Konstantym Tomickim, kasztelanie wieluńskim.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
640641642643[644]645646647648
