Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
643644645646[647]648649650651
Morawscy - Myśniewscy
Helena (Myślęcka), w r. 1517 żona Stanisława Gorazdowskiego. Jadwiga Noskowska, córka Mikołaja, wdowa po Janie M-im (zob. Myślęccy h. Wczele), wyszła po raz drugi za Piotra Bojeńskiego, od którego w r. 1528 uzyskała na połowie części w Owieczkach p. gnieźn. oprawę 30 grz. posagu, ze swej zaś strony za tę sumę sprzedała mu wyderkafem otrzymaną od pierwszego męża oprawę na połowie Myślęcina i pustki Niewola w p. gnieźn. (G. 335a k. 109v). Była już w r. 1534 wdową także i po tym drugim mężu, Piotrze "Myślęckim" (G. 30 k. 149v). Pani wienna na Owieczkach i Myślęcinie, w r. 1535 dała zobowiązanie Mikołajowi Bojeńskiemu, iż swego zrodzonego w drugim małżeństwie syna Bartłomieja M-go stawi do akt, by uwolnił części Bojenic, które dziś wspólnie z siostrami, Agnieszką, Elżbietą i Katarzyną, za 100 grz. sprzedał Bojeńskiemu (P. 875 k. 294v). Z tych córek Piotra i Jadwigi, Agnieszka była w r. 1557 pod imieniem Jadwigi cysterką w Owińskach (G. 36 k. 227). Elżbieta, w r. 1557 żona Stefana Cieleckiego, nie żyła już w r. 1561, Katarzyna t. r. niezamężna (G. 262 k. 431). Bartłomiej na połowie części Owieczek i sum na Jezierzanach p. gnieźn. oprawił w r. 1554 posag 250 zł żonie Annie Latalskiej, córce Jana, burgrabiego poznańskiego (P. 1396 k. 219v). Sprawa, którą wspólnie z siostrami toczyła przeciwko Pawłowi Opieczyckiemu, została w r. 1557 prolongowała (G. 36 k. 227). Beacie Owieczkowskiej, żonie Jana Łosockiego, towarzyszył w r. 1560 przy transakcji jako "stryj herbowy" (P. 1396 k. 804v). Umarł t. r., a jego nieletni syn Andrzej M. pozostawał pod opieką dziada, Jana Latalskiego Strzeżka, i wuja, Łukasza Latalskiego (G. 39 k. 262). Wdowa była w r. 1564 2-o v. żoną Piotra Drwalewskiego (G. 43 k. 112v), żyła jeszcze w r. 1589 (P. 952 k. 6). Andrzej M. pozywał w r. 1569 Łukasza Latalskiego, dziedzica w Latalicach i Zaporkach (P. 915 k. 668v). Swoje części Owieczek w r. 1571 dał "bratu stryjecznemu" Maciejowi M-mu (N. 215 k. 148). Mianował plenipotentami w r. 1571 swą matkę Annę Drwalewską i tego Macieja M-go (G. 51 k. 499v), syna przyrodniego brata swego ojca. Prawa do sumy 200 zł., zapisanej rodzicom w r. 1554 przez Jana Latalskiego Strzeżka i żonę jego Barbarę jako posag, cedował w r. 1574 Augustynowi Raczkowskiemu (G. 52 k. 306). Dostał w r. 1576 wiecznością części w Owieczkach od Macieja M-go (P. 1398 k. 657v) i t. r. uzyskał do nich intromisję (G. 54 k. 124). Dawał t. r. zobowiązanie Piotrowi Leśniewskiemu, iż sprzeda mu za 1.000 złp. całe części tej wsi (G. 54 k. 186v), czego dopełnił w r. 1577 (N. 215 k. 216v).
Wojciech Wysławski cz. Myślęcki, w r. 1582 mąż Urszuli Kołudzkiej córki Marcina, a współspadkobierczyni Małgorzaty Kołudzkiej, wdowy po Piotrze Gnińskim (G. 60 k. 50). Zygmunt, syn Wojciecha, żonie swej przyszłej Annie Wysockiej, cóce Dobrogosta, w r. 1653 zobowiązał się oprawić 2.500 złp. posagu (Kośc. 303 k. 700). Ta Anna w r. 1654 zapisała dług 1.000 zł. Mikołajowi Szołdrskiemu, kasztelanowi biechowskiemu (Py. 151. s. 28). Oboje małżonkowie w r. 1657 wydzierżawili od Remigiana Domiechowskiego wieś Gęczewo (Genczewo) w p.pyzdr. (Py. 152 s. 153). Może tego samego Zygmunta pozywał w r. 1682 Wojciech Grębecki, dziedzic Wrzący Mniejszej, o zadanie ran na cmentarzu przed kościołem w Mniejszej Wrzący (I. Kon. 63 k. 764v).
Jakub, syn Kazimierza i zmarłej Teresy Żukowskiej (Żuchowskiej?) córki Wojciecha, występował w r. 1696 (G. 90 k. 100v). Mąż Franciszki Kurcewskiej, wspólnie z tA żoną w r. 1698 na trzy lata wydzierżawił od Władysława Przybyszewskiego i Zofii z Czartkowskich Lubienię Wielką (Py. 156 s. 63). Współspadkobierca w r. 1711 Katarzyny Żuchowskiej, klaryski gnieźnieńskiej (Ws. 77 VIII k. 23v). Kwitował w r. 1717 Adama Bogusławskiego ze 166 zł. (G. 93 k. 329v), a w r. 1719 kwitował tegoż z danej mu plenipotencji (G. 94 k. 15v). Dla windykowania sumy 1.000 zł., zapisanej przez synagogę gnieźnieńską w r. 1704 dziadowi Wojciechowi Żukowskiemu zmarłemu bezpotomnie, mianował w r. 1719 plenipotentem brata ciotecznego, Macieja Świerczyńskiego (Kc. 134 k. 349). Żył jeszcze w r. 1724 (Kc. 135 k. 63).
Wojciech, mąż Anny Dominikowskiej, córki Stanisława i Zofii Kiedrzyńskiej, w r. 1740 skwitowany przez ojca (I. Kon. 77 k. 187). Magdalena z Michałowskich M-a, zmarła we Wronowach 1762.20/VI. r., miała lat 60 (LM Strzelno).
Myśliborscy h. Dołęga z Myśliborzyc w ziemi dobrzyńskiej. Andrzej z Myśliborzyc, chorąży dobrzyński w r. 1475, kasztelan rypiński w latach 1480-1500, mąż Katarzyny, córki Szymona Pakosckiego (Bieliński; P. 859 k. 165), nie żył już w r. 1517 (P. 1392 k. 152v). Ta Katarzyna wraz ze swą siostrą Agnieszką, żoną Mikołaja Janowskiego, kasztelana śremskiego, dziedziczki Pakości, w r. 1477 skwitowane przez Jana Kopydłowskiego z głowy jego syna Jakuba, zabitego przez ich brata, Szymona Pakosckiego, już nieżyjącego (G. 21 k. 44). Córki Andrzeja z Myśliborzyc i oczywiście tej Katarzyny, Anna, Dorota, Wichna i Katarzyna, siostry niedzielne, połowę zamku i miasta Pakości z połową pałacu (palatium) i całą izbą wielką "Białą", z przyległościami, połowę przedmieść i wsi: Pakoska Wieś, Lutkowo, Bielawy, Rybitwy w powiatach gnieźn. i kcyń. w r. 1477 w przeprowadzonych wtedy działach dały wieczyście ciotce swej Agnieszce Janowskiej, kasztelanowej śremskiej, drugą zaś połowę ta ciotka dała im (P. 1386 k. 86, 86v). Siostry z Myśliborza, Anna, Katarzyna i Helena, córki kasztelana rypińskiego, procesowały się z Maciejem Pakosckim i w r. 1500 założono vadium między stronami (P. 859 k. 165). Spośród tych sióstr, Helena M-a była w latach 1514-1527 żoną Stanisława Gorazdowskiego cz. Kwiatkowskiego (P. 866 k. 50v, 1392 k. 152v, 457; I. i D. Z. Kal. 2 k. 119). Może synem Andrzeja, kasztelana rypińskiego był Piotr M., cześnik dobrzyński, któremu Stanisław Kwiatkowski (Gorazdowski) w r. 1527, w przypadku śmierci swojej i swojej żony Heleny, zlecił obok innych opiekę nad swymi córkami i dobrami ich (I. i D. Z. Kal. 2 k. 119v).
Myśliborscy z Myśliborza w pow. konińskim. Bracia rodzeni maciej i Szymon z Myśliborza. Z nich Maciej występował w r. 1400 (Z. 1 k. 43), a nie żył już w r. 1424 i był ojcem Jana (G. 3 k. 208, 223v), określanego jako nieosiadły, októry około r. 1426 wspólnie ze stryjem Szymonem najechał Bogusza z Budzisławia (G. 3 k. 223v). Swoją czwatrą część Nieborzyna w p. gnieźń. w r. 1435 sprzedał swym stryjecznym braciom, Maciejowi i Janowi (P. 1378 k. 90v). Chyba ten sam Jan M. wraz z Janem Królikowskim w r. 1457 postanowili zjechać się w Kaliszu z Jaśkiem Janiszewskim, kasztelanem biechowskim, z racji dóbr należących do Mikołaja, dziecka zmarłego Szymona ze Sławska (P. 852 II k. 96). Jan, syn Macieja, został zabity, a o ten mord jego stryjeczny braci, Macieja i Jana, pozywały w r. 1462 ich własne siostry, Barbara i Małgorzatę (Kon. 2 k. 24/25). Dobra jego, to jest połowę Myśliborza i połowę młyna wodnego zw. Rynek koło Sługocina, w części zw. Przerowno trzymał Mikołaj Strzałkowski, który w r. 1463 zezwolił intromitować się tam Mikołajowi ze Strzałkowa, nabywcy tych połów (ib. k. 74v), ale w r. 1464 do tej połowy Myśliborza mocą dekretu przesądzającego wprowadzony został ostatecznie Wincenty Kozarzewski (ib. k. 48). Szymon, brat Macieja, w r. 1419 mąż Dobrochny cz. Dobroszki (G. 2 k. 74v), występował t. r. wraz z Filipem z Myśliborza (P. 6 k. 69v), może bratem? Żył jeszcze w r. 1424 (G. 3 k. 208), a chyba nie żył już w r. 1435, kiedy jako dziedzice w Myśliborzu występowali synowie jego, Maciej i Jan, kupujący, jak to już było wyżej, od stryjecznego brata czwartą część Nieborzyna. Dobrochna (Dobroszka) M-a, niewątpliwie już wdowa w r. 1440 wspólnie z dziećmi oświadczyła gotowość uiszczenia 30 grz. Andrzejowi Miruckiemu (Gr. Kal. 2 k. 168v), zaś w latach 1449-1450 sama żądała uiszczenia 30 grz. od Andrzeja Kusza, dziedzica w Gołańczy (G. 6 k. 49v, 123). Miała oprawę na połowie Myśliborza i tamtejszego młyna. Te dobra oprawne w r. 1456 sprzedała wyderkafem za 100 grz. Hektorowi Orchowskiemu (P. 1384 k. 225). Połowę młyna wodnego leżącego na granicy ze Sługocinem w r. 1462 sprzedała wyderkafem za 100 grz. córce swej, pannie Małgorzacie (P. 31384 k. 113; Kon. 2 k. 20). Zięciowi, Przybysławowi z Ozorzyna zapisała w r. 1463 na swych siedmiu oprawnych łanacj w Myśliborzu 24 grz. (Kon. 2 k. 69). Uzyskała w r. 1465 dekret potwierdzający ważność owej oprawy, a to w związku ze sprawą, którą wspólnie z córkami toczyła z synami, Maciejem i Janem (ib. k. 56). Wzywał ją w r. 1470 Dziersław z Drachowa, by dopuściła mu intromisji do dwóch łanów folwarcznych w Myśluborzu, w sumie 18 grz. (ib. k. 116). Maciej, Jan, Małgorzata i Barbara, synowie i córki Szymona i Dobrochny, dziedzice Myśliborza, winni byli w r. 1462 uiścić winę Wincentemu Kozarzewskiemu, (ib. k. 20). Obie córki dziedziczyły w r. 1463 po stryjecznym bracie Janie w połowach Myśliborza i Przerowna oraz młyna "Rynek" koło Sługocina (ib. k. 75). Z tych córek, Małgorzata była jeszcze w r. 1470 niezamężną (P. 1385 k. 59v). Barbara, w latach 1462-1470 żona Przybysława z Ozorzyna Ozorzyńskiego. Z synów Maciej, pozywany był w r. 1462 obok brata przez ich siostry o głowę zabotego Jana z Myśliborza (zob. wyżej). Był w r. 1463 z bratem niedzielny (Kon. 2 k. 61). Wraz z nim wezwany był przez siostry do uiszczenia 60 grz. za głowę stryjecznego brata (ib. k. 56v). Obaj w r. 1469 zrzekli się na rzecz Andrzeja Łukowskiego bliższości do przyszłego spadku w Przerownie po siostrze Barbarze (Py. 14 k. 141). Winni byli t. r. siostrze tej zapłacić winę, bo jej nie uiścili 60 grz. za głowę stryjecznego brata Jana (Kon. 2 k. 126v). Maciej i Jan swe części w Myśliborzu i Jan swe części w Myśliborzu i Rynku z połową młyna w tym Rynku i z prawem patronatu kościoła w Myśliborzu w r. 147o sprzedali Janowi, Stanisławowi i Florianowi, braciom z Żychlina, biorąc od nich w zamian we wsi Piątno w p. kal. nowoerygowany folwark i dopłatę 600 grz. (P. 1385 k. 59v). Sprzedali im wtedy również za 60 grz. prawo bliższości do tych dóbr mające spaść po śmierci sióstr, Małgorzaty i Barbary (ib. k. 59v, 60), a za 50 grz. bliższość do wsi Przerowno po bracie stryjecznym Janie (ib.). Jan swoją część połowy Przerowna sprzedał wtedy Andrzejowi z Łukowa, biorąc w zamian dwa łany w Słaboszewie i dopłatę 54 grz. (ib. k. 59v). Dowiadujemy się jednak t. r. o intromisji Andrzeja Kleczewskiego, do połowy Przyrowna, którą nabył od Jana M-go dając w zamian 150 grz. i dwie włóki w Małym Słaboszewku (Kon. 2 k. 131v). O połowę Myśliborza spadłą po bracie stryjecznym mieli wówczas sprawę z Hektorem z Orchowa i t. r. godzili ich arbitrzy (G. 20 k. 215), poczem Hektor skwitował ich z wyderkafu tej wsi w 100 grz. (Kon. 2 k. 131), oni zaś w r. 1471 odebrali odeń 500 grz. zapisanych na połowie Myśliborza (ib. k. 135v). Z tych braci, Maciej nie żył już w r. 1486, kiedy wdowa po nim, Małgorzata Gostomska uzyskała wraz z siostrą Elżbietą, wdową po Janie Rzgowskim, od ich braci, Mikołaja i Grzegorza dziedziców w Gostomiu, zapis 6 zł. węg. (G. 12 k. 146v). Ta Małgorzata, córka Jakuba Gostomskiego, pozywała t. r. Jana Dobrosołowskiego o cztery łany w Czestkowie po swej zmarłej matce Annie (G. 22 k. 63v). Jan "niegdy z Myśliborza" kwitował w r. 1471 braci z Żychlina z czwartej części w Myśliborzu (I. R. Kon. 1 k. 7). Żona jego, Agnieszka kwitowała w r. 1474 ze swego majątku rodzicielskiego w Czechlu swego stryjecznego brata Jana, dziedzica w tej wsi (I. Kal. 2 k. 325v).
Myśliborscy różni. Jan M. w r. 1584 skwitowany z 860 złp. przez Stanisława i Macieja braci Węgierskich z Mikorzyna (ib. 50 s. 165) i t. r. z takiej samej sumy przez braci tych Węgierskich, Jana, Mikołaja, Jerzego, Wacława, Andrzeja, Abrahama, Rafała, Melchiora i Samuela (ib. s. 170).
Henryk, sługa Jana Rusinowskiego, administratora ceł królewskich w Wielkopolsce, w r. 1590 poranił Wojciecha Ponieckiego, ucznia poznańskiego kolegium S. J. (P. 954 k. 501v).
Józef, syn zmarłego Andrzeja, a spadkobierca Jakuba, swe prawa do dóbr w Wielkopolsce cedował przed r. 1633 w grodzie nurskim Jakubowi Glince (I. Kal. 99b s. 2031). Ten Józef należał zapewne do M-ch h. Jelita, biorących nazwisko od Myśliborza w ziemi nurskiej.
Krystyna Gwiazdowska, córka Jakuba i Ewy Grabińskiej, wdowa po Jakubie M-im, sumę 400 złp., zapisana przez ojca na poczet posagu, cedowała w r. 1654 Jerzemu z Łabiszyna Latalskiemu (G. 82 k. 912).
Maciej, konfederat barski, zmarł w Grabowie 1769.14/XI. r. w wieku lat 47, pochowany na tamtejszym cmentarzu (LM Grabów).
Myśliccy. Kazimierz, syn zmarłego Franciszka, skarbnika włodzimierskiego, i również zmarłej Rozalii Hurynowicz Arawinkówny, sumę na Słaboszewie w p. kon. cedował kolegium S. J. (Ws. 88 k. 9-11, zapis niedokończony).
Myslikówna Ludwika, żona 1-o v. Chryzostoma Nekandy Trepki, dziedzica Parcic, 2-o v. w r. 1725 żona Jana Kosseckiego (Z. T. P. 43 k. 541).
Myślińscy h. Jastrzębiec z Myślina w pow. płockim (śreńskim). Jan M. z Myślinina(!), w r. 1622 plenipotent Marcina Padniewskiego, kasztelanica kamieńskiego (Kc. 127 k. 666v).
Łukasz, w r. 1651 już nie żyjący, miał synów, Piotra i Zygmunta.
1. Piotr (Piotr Paweł), syn Łukasza, zawierał w r. 1650 kontrakt z małżonkami Andrzejem i Zofią z Trąmpczyńskich Święcickimi pod zakładem 1.200 złp. (I. Kon. 53 k. 290v). Żenią się w r. 1651 z Katarzyną z Mierosławic Goryńską, córką Marcina, oprawił jej 16/X., krótko przed ślubem na połowie dóbr we wsiach Myślino i Zwierzchów p. płoc. posag 3.000 złp. (I. R. D. Z. Kon. 56 k. 290, 291). Oboje dostali w r. 1658 od jej sióstr zapis 2.000 złp. długu na wsiach Gorynino i Lubomyśle (I. Kon. 56 k. 356). Za kontraktem spisanym w Mikorzynie 1672.30/XI. r. sprzedali wieczyście w r. 1673 części Gorynina, Sławęcina, Lubomyśli za 7.000 złp. Stanisławowi Andrzejowi Trzebickiemu, chorążemu sieradzkiemu (ib. 60 k. 452). Katarzyna Goryńska kościołowi w Kleczewie, parafialnemu Gorynina, w r. 1674 zapisała dług 800 złp. (ib. k. 712v). Chyba już nie żyła w r. 1676, kiedy Piotr M. prawa i zapisy na Goryninie i Sławęcinie cedował jej siostrzeńcom, dzieciom Macieja Szczycińskiego i Jadwigi Goryńskiej (Kc. 131 k. 569). Żeniąc się powtórnie z Elżbietą z Komorza Kurcewską, córką Stanisława i Zofii Kobelnickiej zobowiązał się w r. 1677 wobec jej braci, iż jej "z miłości małżeńskiej" zapisze 1.200 złp. Do zobowiązania tego przyłączył się też jego bratanek Wojciech M., nie wiem czyj syn? (I. Kon. 60 k. 1013; Ws. 76 k. 298v, 299). Temu bratankowi zobowiązał się t. r. sprzedać za 2.000 złp. pewne części w Dźwiersznie, Myślinie i Bojanowie p. śreń. (I. Kon. 60 k. 1013v). Oboje małżonkowie w r. 1691 kwitowali Mateusza Golińskiego z kontraktu o wieś Spławie oraz z sumy 1.400 zł., a Elżbieta kwitowała brata Jana Kurcewskiego z 1.400 złp., jako części sumy 2.000 zł. (Ws. 76 k. 298v, 299). Piotr żył jeszcze w r. 1696 (I. Kon. 70 k. 107v). Elżbieta, będąc już wdowa, w r. 1698 cedowała sumę 1.400 złp. swemu zięciowi, Stanisławowi Ryniewieckiemu (Py. 156 s. 71). Nie żyła już w r. 1710 (P. 1145 k. 114v). Syn Piotra i jej, Antoni, córki, Teresa, w r. 1698 żona Stanisława Ryniewieckiego (Hryniewieckiego?), i Jadwiga, która od brata Antoniego w r. 1710 uzyskała cesję 300 zł. jako części z sumy 2.000 złp. posagowej ich matki a będącej u Jana Kurcewskiego, pisarza grodzkiego konińskiego (P. 1415 k. 114v). Ta Jadwiga pod imieniem Magdaleny była dominikanką w Poznaniu i w r. 1719 cedowała swemu konwentowi 500 zł. z sumy 800 zł. stanowiącej zapisanej w r. 1710 przez wuja Łukasza Franciszka Kurcewskiego (Kośc. 312 s. 6).
2. Zygmunt, syn Łukasza, zapisał w r. 1653 sumę 1.567 zł. bratu stryjecznemu Andrzejowi, synowi zmarłego Michała (Py. 151 s. 300). Wspólnie z żoną, Anną Wysocką, brał w r. 1663 zastawem od Andrzeja z Łaska Russockiego i żony jego, Eufrozyny Gniewkówny, pod zakładem 680 złp. części we wsiach jarotki i jabłonki (I. Kon. 58 k. 232). Oboje wydając córkę Jadwigę za Wojciecha Krąpiewskiego, zawierali z nim w Wilczogórze 1676.4/II. r. kontrakt małżeński pod zakładem 3.000 złp. (G. 85 k. 284). Połowę owej Wilczogóry w p. gnieźn., kupioną w r. 1670 od Stanisława Franciszka Tomickiego, asesora ziemskiego michałowskiego, Zygmunt M. w r. 1680 zobowiązał się sprzedać za 11.000 zł. Świętosławowi Niemojewskiemu (I. Kal. 140 k. 29). Był dziedzicem wsi Łączewna w pow. przedeckim (I. Kal. 185/189 k. 159). Żył jeszcze w r. 1694 (py. 196 s. 84). Syn Jakub. córka Jadwiga, żona 1-o v. Franciszka Przybysieckiego, wyszła 2-o v. w r. 1676, krótko po 4/II., za Wojciecha Krąpiewskiego, a żyli jeszcze oboje w r. 1694.
Jakub, syn Zygmunta i Wysockiej, żenił się w r. 1694 z Franciszką Kurcewską, córką Wojciecha i Anny Golskiej, z którą to Anna, już wdową spisywał w Szymanowicach kontarkt o rękę jej córki (Py. 196 s. 84). Nie żyła już Franciszka w r. 1723 (P. 1191 k. 67), Jakub zaś umarł w r. 1723 lub 1724 (ib.; Kośc. 314 s. 274). Syn jego Wojciech. Córka Agata Apolonia, ur. w Lenartowicach, ochrzcz. 1704.1/II. r.
Wojciech, syn Jakuba i Kurcewskiej, w r. 1723 kwitował z posagu zmarłej matki wujów swych, Franciszka, Andrzeja i Macieja Kurcewskich (P. 1191 k. 67), zaś wuja Franciszka też i w r. 1724 z sumy 2.000 złp. zapisanej sobie w r. 1723 (Kośc. 314 s. 274). Chyba ten sam Wojciech był w r. 1725 towarzyszem chorągwi pancernej wojewody kaliskiego (LB Grodzisko k. Pleszewa). Wraz z żoną Anną Dominikowską, córką Stanisława i Zofii Kiedrzyńskiej, wdową 1-o v. po Antonim Mycielskim, spisywali w r. 1732 wzajemne dożywocie (I. Kal. 168/170 s. 770). Oni oboje byli zastawnikami na trzy lata Trzebowa i w r. 1740 kwitowali się z
@tablica
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
643644645646[647]648649650651
