Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona673674675676[677]678679680681Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Nabielscy - Nieniewscy
Niemczewska
Niemczewska (h. Radwan?) Katarzyna, żona Mikołaja Budwicz Blachy, oboje już nie żyli w r. 1699.

Niemczyńscy z Niemczyna Wielkiego
Niemczyńscy z Niemczyna Wielkiego i Małego w pow. kcyńskim. Świętosław z Niemczyna 1403 r. (G. 1 k. 38). Stefan z Niemczyna 1404 r. (ib. k. 48v). Marcin z Niemczyna Wielkiego, mąż Katarzyny 1411 r. (ib. k. 80v). Trojan N. 1412 r. (P. 3 k. 188). Córki Trojana, Dorota, Katarzyna, Małgorzata i Jadwiga, z Małego Niemczyna, części ich w tej wsi odziedziczone po rodzonym stryju Mikołaju sprzedały w r. 1444 za 30 grz. Małgorzacie z Małego Niemczyna (P. 1379 k. 19v). Zbilut N. 1413 r. (P. 4 k. 29). Mroczek N. znany z r. 1415 (ib. k. 77). Sędziwój N. 1419 r. (G. 2 k. 73v). Sędziwój i Mikołaj z Niemczyna t. r. (ib. k. 71). Nie wiem, czy to po tym samym Sędziwoju z Małego Niemczyna wdową była Marta, która oprawione jej przez męża posag i wiano, jak również dobra nabyte w Małym Niemczynie od córek Trojana, sprzedała w r. 1465 Dziersławowi "Skierce" z Sarbinowa, w zamian za jeden łan w Babinie p. gnieźn. i dopłatę 100 grz. (P. 1383 k. 233). Córką tego Sędziwoja była Katarzyna, żona "opatrz." Jakuba zwanego Niemcem, kuśnierza z Łekna, która jednocześnie za łan w Babinie i dopłatę 100 grz. sprzedała temuż Dziersławowi swoją część rodzicielską w Małym Niemczynie (ib. k. 233v). Anna, żona "opatrz." Stanisława z Gniezna, która w r. 1466 sprzedała Dziersławowi za 100 grz. swoją część w Niemczynku (ib. k. 360), to zapewne także córka Sędziwoja. Janusz z Niemczyna 1434 r. (G. 5 k. 44). Piotr z Małego Niemczyna na połowie trzeciej części tej wsi w r. 1444 oprawił żonie swej Małgorzacie 25 grz. posagu (P. 1379 k. 18v). Jakub N., jako wuj, w r. 1469 asystował przy transakcji Szczęsnej, wdowy po Jakubie Bąkowskim z pow. kcyńskiego (P. 1385 k. 35), a w r. 1476 jako "rodzony wuj" przy transakcji Dziersława "Skierki" z Sarbinowa (P. 1386 k. 42v). Jan N. od Jana niegdy Gorskiego w r. 1471 nabył wyderkafem za 30 grz. jego prawa do części Wielkich Mirkowic, nabytych przezń wyderkafem od Wawrzyńca z Wielkich Mirkowic (ib. k. P. 1385 k. 105). Trojan niegdy N., dziedzic z Marcinkowa, w r. 1486 zapisał 5 grz. Janowi "Gomolcowi" z Małych Bożejewic (G. 22 k. 74). Trojan z Małego Niemczyna uzyskał w r. 1486 poręczenie od Jana Rakowskiego, iż uwolni rezygnowaną mu wieś Marcinkowo koło Gębic (ib. k. 91v). Żona tego Trojana, Jadwiga kwitowała t. r. Jana Rakowskiego z 80 grz. posagu oprwionych jej przez męża na połowie Niemczyna (ib. k. 82v).

Józef N. (nie wiem z jakiego Niemczyna brało początek jego nazwisko?) nie żył już w r. 1743, kiedy wdowa po nim, Katarzyna Strzałkowska, córka Chryzostoma i Marianny Rawianki, wdowa 1-o v. po Janie Wolskim, mianowała plenipotentem swego brata Tomasza Strzałkowskiego (I. Kal. 178/180 s. 178).

Niementowska
Niementowska Teodora wyszła przed r. 1864 za Wiktora Wilkońskiego z Kutna, rewizora dróg publicznych, i t. r. na Chwaliszewie koło Poznania rodził się im syn.

Niemiczkowscy h. Przosna
Niemiczkowscy h. Przosna, z Niemieczkowa w pow. poznańskim. Mścisław w Niemieczkowa 1386 r. (Leksz. I 58). Adam N. w latach 1410-1411 (P. 3 k. 118, 134v). Jan, dziedzic w Niemieczkowie 1418 r. (P. 5 k. 113), w Ossowie w p. pozn. 1421 r. (P. 7 k. 128). Od Andrzeja z Gołęczewa i żony jedo Drogochny w r. 1428 dostał 30 grz. w posagu za swą żoną (P. 10 k. 11). Od Filipa z Ossowa w r. 1435 kupił łan w Ossowie (P. 1378 k. 85v). Na Ossowie w r. 1436 oprawił posag 100 grz. żonie Beacie (Bożence?) (ib. k. 194v). Miała owa Beata N-a w latach 1442 i 1443 terminy z Burnetą Charcicką, przy czym stawał za nią w r. 1443 syn Stanisław (P. 14 k. 152v, 190v). Ten Stanisław N. w r. 1465 uzyskał od braci, Piotra i Jakuba Buszewskich, zapis pół grzywny na ich połowie Wielkiego Buszewa (PP. 18 k. 98). Występował w r. 1470 jako wuj Małgorzaty z Wielżyna, żony Klemensa z Nieczajny (P. 20 k. 32v). Miał w r. 1482 termin ze strony dziedziców w Gołaszyna (ib. k. 169). Nie żył już w r. 1494 (P. 1383 k. 23). Synowie jego: Jakub, Jan i Stanisław. Z córek, Dorota, w r. 1494 żona Jakuba Złotnickiego. Barbara, w r. 1503 żona Jana Wargowskiego, nie żyła już w r. 1516. Jadwiga, w r. 1515 żona Jana Zaparckiego cz. Rosnowskiego, z Mniejszego Rosnowa (Rosnówka).

I. Jakub, syn Stanisława, w r. 1501 niedzielny z braćmi w Niemieczkowie, Ossowie i Popowie (P. 23 k. 15). Był już duchownym. T r. wraz z braćmi pozywał Andrzeja Mrowińskiego, który nie stanął (ib. k. 24). Pleban w Brodach, w r. 1503 całe swe części po rodzicach w Niemieczkowie, Ossowie i Wielżynie dał "z miłości braterskiej" swym rodzonym, Janowi i Stanisławowi (P. 1389 k. 278v). Wspólnie z braćmi kwitował w r. 1516 szwagra Wargowskiego z 50 grz. posagu i 20 grz. daru zapisanych na połowie Wargowa bezpotomnie zmarłej jego żonie a ich siostrze Barbarze (P. 866 k. 298v).

II. Jan, syn Stanisława, występował obok niedzielnych braci w r. 1501 jako współdziedzic w Niemieczkowie, Ossowie i Popowie (P. 23 k. 15). Wraz z bratem Stanisławem sprzedali w r. 1503 szwagrowi Wargowskiemu za 30 grz. roczny czynsz wyderkafowy, trzy i pół grzywny (P. 1389 k. 277) i w r. 1513 byli przez tegoż Wargowskiego skwitowani z 40 grz. czynszu rocznego zabezpieczonego na połowie Ossowa (P. 865 k. k. 385). Obaj oni za zezwoleniem królewskim dali w r. 1524 swój grunt wraz z brzegiem rzecznym kołpo Chostowa, wsi komandorii Św. Jana, komandorowi Janowi Mierzewskiemu i konwentowi, w zamian za brzeg i grunt koło Niemieczkowa (P. 1391 k. 72). Żył jeszcze w r. 1544 (P. 1395 k. 100v).

III. Stanisław, syn Stanisława, niedzielny z braćmi w r. 1501 w Niemieczkowie, Ossowie i Popowie (P. 23 k. 15), zezwolił braciom t. r. na sprzedanie 7 grz. rocznego czynszu na Ossowie mansjonarzom i kapelanowi kościoła w Ostrorogu (P. 859 k. 187). Na połowie swych części w Niemieczkowie w r. 1510 oprawił 100 grz. posagu żonie Elżbiecie, córce Jana Zieleńskiego (P. 1391 k. 10v). Drugiej swej żonie, Agnieszce Iłowieskiej, córce Andrzeja, w r. 1523 oprawił 150 grz. posagu na połowie swych części w Niemieczkowie i Ossowie (P. 1391 k. 37v). Od Jana Iłowieckiego oraz synów jego, Jana i Wojciecha, w r. 1524 nabył wyderkafem za 100 grz. połowę Wielkiego Iłowca (P. 1393 k. 50v). Od Piotra Turkowskiego w r. 1529 nabył wyderkafem za 100 grz. część w Wargowie p. pozn. zwaną "Korowska" (ib. k. 277v). Na dwóch częściach folwarku i łąk, na dworze i inwentarzach oraz na wszystkich zagrodach osiadłych i pustkach w Wielżynie, jak również na lesie wielżyńskim, na czterech łanach osiadłych, na połowie karczmy osiadłej i połowie zagrody w Wielżynie i Ostrowie, w r. 1533 oprawił posag 100 kop gr. żonie Agnieszce Iłowieckiej (P. 1391 k. 90v). Od swego zięcia, Jana Sarbskiego i od jego bratanków uzyskał w r. 1545 zobowiązanie zwrotu 150 grz. posagu zmarłej córki Doroty. Przez innego zięcia, Andrzeja Staruchowskiego ustanowiony w r. 1551 jednym z opiekunów dzieci jego a swoich wnuków (P. 1395 k. 610). Umarł między 1555.24/I. r. a r. 1558 (P. 1396 k. 248v, 540). Owdowiała Agnieszka swój oprawny dwór w Wielżynie dała synów, Bartłomiejowi i Krzysztofowi (P. 1396 k. 540). Kwitowała w r. 1561 tych synów z oprawy posagu 200 złp. na Wielżynie i Ossowie (P. 903 k. 303). Z drugiej żony synowie, Bartłomiej i Krzysztof. Z córek (chyba nie wszystkich zrodzonych z Iłowieckiej?), Dorota, w r. 1530 żona Jana Sarbskiego nie żyła już r. 1545. Katarzyna, w latach 1545-1551 żona Andrzeja Staruchowskiego, wdowa w latach 1554-1564. Elżbieta wyszła w r. 1555, krótko po 24/I., za Piotra Morawskiego, umarła między r. 1562 a 1577. Anna, w latach 1559-1564 Wojciecha Kunińskiego cz. Sędzińskiego, wdowa w latach 1586-1589. Małgorzata, jeszcze niezamężna w r. 1561, uzyskała wtedy od brata Krzysztofa zapis 500 zł. posagu (P. 903 k. 305), wyszła w r. 1563 za Tomasza Sarbskiego, a żyli jeszcze oboje w r. 1564.

I) Bartłomiej, syn Stanisława i Iłowieckiej, występował w r. 1556 jako brat wujeczny Urszuli Ratajskiej, żony Wojciecha Urbanowskiego (P. 1396 k. 345). Objąwszy po ojcu gospodarstwo, w wyniku działów braterskich przeprowadzonych w r. 1561 pozostał we dworze w Niemieczkowie jak również w tamtejszym folwarku (P. 903 k. 305). Od Stanisława Wielżyńskiego w r. 1567 kupił za 3.000 zł. część Wielżyna (P. 1397 k. 616). Inną część tejże wsi kupił w r. 1576 za 600 złp. od Anny Wielżyńskiej, żony Marcina Skrzetuskiego (P. 1398 k. 665v). Części Wielżyna i trzech osiadłych kmieci w Ossowie w r. 1586 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 800 zł. Stanisławowi Staruchowskiemu (P. 1399 k. 637v). Niemierzyckiemu, przyszłemu swemu zięciowi, w r. 1589 zapisał w posagu za córką sumę 400 złp. (P. 951 k. 43v) i t. r., już po ślubie córki, był z tej sumy przez zięcia kwitowany (P. 952 k. 333v). Skwitował t. r. Wojciecha Morawskiego, pasierba swej zmarłej siostry Heleny, żony też już nieżyjącego Piotra Morawskiego, z 300 złp. jej posagu (ib. k. 332). Stanisławowi Rożnowskiemu, przyszłemu mężowi swej córki Katarzyny, zapisał w r. 1590 w posagu za nią 400 złp. (P. 954 k. 81). Połowę Wielżyna i całe części Ossowa w r. 1591 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 1.280 zł. Januszowi Kiszewskiemu (P. 1400 k. 647). Świadcząc naganionym w szlachectwie Wielżyńskim zeznawał w r. 1593, iż są tegoż herbu, co i on - Przisna (P. 959 k. 1038). Swoje części w Wielżynie i Ossowie w r. 1596 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 980 zł. Benedyktowi Ciesielskiemu (P. 1401 k. 800). Nie żył już w r. 1599 (P. 1403 k. 59). Jego pierwszą żoną była, jak się zdaje, Samostrzelska, rodzona siostra Prokopa (P. 1412 k. 166v), drugą Barbara Nowowiejska, córka Marcina, której w r. 1559 na połowie swych części w Niemieczkowie, Ossowie i Wielżynie oprawił 800 zł. posagu (P. 1396 k. 703). Nie żyła już ona w r. 1610 (P. 144 k. 100). Syn Stanisław. Z córek, Dorota wyszła w r. 1580 za Dionizego Niemierzyckiego, żyli jeszcze oboje w r. 1593. Katarzyna zaślubiła w r. 1590 Stanisława Rożnowskiego, żyli jeszcze w r. 1593. Barbara wyszła w r. 1600, krótko po 26/VI., za Bartłomieja Małockiego, była wdową w latach 1617-1620. To były córki z pierwszej żony. Z Nowowiejskiej rodziły się Anna, Elżbieta i Zofia, występujące w r. 1608 (P. 143 k. 142v), które t. r. pozywały swą owdowiałą bratową, wdowę po Stanisławie N-im, o wyposażenie z Wielżyna i Niemieczkowa (P. 144 k. 100), zaś w r. 1609 pozywały o to samo córkę tego brata Marcjannę (P. 143 k. 773v). Zofia chyba już nie żyła w r. 1612, bowiem wtedy proces przeciwko bratowej ciągnęły już tylko Anna i Elżbieta (P. 146 k. 384). Kwitowały one w r. 1618 Macieja Nowowiejskiego, posesora części Ossowa, z 48 zł. (P. 1000 k. 328). Obie, jeszcze niezamężne, uzyskały w r. 1626 od Jana Nowowiejskiego zapisy, dla każej po 300 zł. (P. 1017 k. 229), a od Konrada Golcza, męża ich bratanicy Marianny N-ej, podniosły t. r. z części Ossowa, Wielżynka i Niemieczkowa prowizję od posagów przysądzonych im dekretem Trybunału Piotrkowskiego (P. 1017 k. 276). Z nich, Anna była potem żoną Kazimierza Krzywosądzkiego, nie żyła już w r. 1651. Elżbieta, 1-o v. w r. 1628 żona Kaspra Rożnowskiego wdowa w r. 1636, procesowała wtedy bratanicę Golczową, wtedy już w drugim małżeństwie Bilińską, o posag z Niemieczkowa (P. 161 k. 999). Jej drugim mężem był w r. 1639 Mikołaj ze Studzieńca Skrzetuski, po którym wdową była w r. 1641, nie żyła już w r. 1651.

Stanisław, syn Bartłomieja, trzech kmieci oraz role w Ossowie w r. 1599 sprzedał wyderkafem za 1.320 zł. Wacławowi Nowowiejskiemu (P. 1403 k. 59), od którego potem w r. 1600 te dobra w Ossowie wydzierżawił (P. 970 k. 376). "Uczciwego" Jakuba Pluwę(?), ślusarza z Ossowa, w r. 1600 sprzedał za 400 zł. Zygmuntowi Grudzińskiemu, kasztelanicowi nakielskiemu (P. 1403 k. 516). Przyszłemu szwagrowi Małockiemu t. r. zapisał w posagu za siostrą Barbarą 500 zł. gotowizną i 200 zł. w wyprawie (P. 970 k. 707v). Części w Ossowie (z wyjątkiem jednego chłopa) w r. 1601 sprzedał za 2.500 złp. Wacławowi Nowowiejskiemu (P. 1404 k. 147v). Poślubiwszy Annę Czarlińską, kwitował w r. 1603 jej wuja, Andrzeja z Gaju Obornickiego z 2.090 zł., a to na poczet zapisanej przez niego sumy 2.000 zł. posagu i 800 zł. wyprawy (P. 973 k. 364). Części w Wielżynie w r. 1603 sprzedał wyderkafem za 2.200 złp. na trzy lata szwagrowi Małockiemu (P. 1404 k. 1043). Niemieczkowo w r. 1604 sprzedał wyderkafem za 4.000 złp. Janowi Rogalińskiemu (P. 1405 k. 155). Nie żył już w r. 1608 (P. 1406 k. 395), a owdowiała Anna Czarlińska t. r zrzekła się opieku nad swymi dziećmi (P. 980 k. 352). Była już w r. 1609 2-o v. żoną Kaspra Berdzińskiego (P. 143 k. 871). Ten Bardziński, rodem z wojew. łęczyckiego, tu właściciel Wielżynka, w r. 1610 pozywał Andrzeja Skórę z Gaju Obornickiego o to, iż uwięził przybyłą do kościoła w Obornikach żonę jego wraz z córką zrodzoną z N-im (P. 144 k. 161). Został zamordowany we dworze swym w Wielżynku 1611.19/VIII. r., a o to zabójstwo jego brat i spadkobierca, Bartłomiej Bardziński zrazu t. r. pozywał Andrzeja Skórę z Gaju, tenutariusz Obornik, zarzucając mu działanie w zmowie z siostrzeńcem Andrzejem Czarlińskim i siostrzenicą Anną Czarlińską, żoną zamordowanego (P. 145 s. 1230-1245). Już jednak w r. 1612 pozywał jako właściwych zabójców brata i siostrę Czarlińskich (P. 146 k. 33v). Anna, posesorka części Niemieczkowa i Wielżynka, była w r. 1618 kwitowana z 36 zł. przez siostry pierwszego męża, Annę i Elżbietę N-e (P. 1000 k. 1160). W r. 1624 była już 3-o v. żoną Wawrzyńca Kamińskiego. Pozywała wtedy własną córkę (P. 152 k. 756). Nie żyła już w r. 1645 (Z. T. P. 29 s. 2334). Była mowa wyżej o "dzieciach" Stanisława i Anny, żyjących w r. 1608, ale znam z nich tylko Mriannę (Marcjannę), inne pomarły niewątpliwie wcześnie. Ta Marianna wyszła w r. 1622, krótko po 28/XI., za Konrada Golcza z czasem burgrabiego grodzkiego wałeckiego. Wdowa w r. 1633, była 2-o v. w latach 1634-1651 żoną Stanisława Bilińskiego (Bielińskiego). Była jako jedyna spadkobierczyni ojca dziedziczką części Ossowa, Wielżynka i Niemieczkowa (P. 1017 k. 276). Niemieczkowo i Wielżynko w r. 1645 sprzedała za 15.400 złp. Maciejowi Rosnowskiemu (P. 1422 k. 314).

II. Krzysztof, syn Stanisława i Iłowieckiej, wspomniany w r. 1558 (P. 1396 k. 540). Siostrze swej, pannie Małgorzacie w r. 1561 zapisał posag 500 złp., a jednocześnie z działu z bratem wziął część w Wielżynie (P. 903 k. 305). Jako komisarz starosty generalnego wielkopolskiego w r. 1575 dokonał intromisji Feliksa Żółtowskiego do dóbr pozostałych po Jerzym Otorowskim, a to przeciwko synom zmarłego Andrzeja Otorowskiego, bratankom tego Jerzego (P. 926 k. 67). Żeniąc się w r. 1577 z Anną Żernicką, krótko przed ślubem, 7/I., zobowiązał się na połowie części w Wielżynie oprawić jej 600 złp. posagu (P. 929 k. 54v). Szwagra Morawskiego t. r. skwitował z 350 złp. na poczet 700 posagu po swej zmarłej siostrze a jego żonie (P. 929 k. 109v). Zobowiązał się w r. 1578 do sprzedania za 500 zł. Mikołajowi Łąckiemu, kasztelanowi kamieńskiemu, trzech osiadłych kmieci z Ossowa (P. 931 k. 352). Folwark w Ossowie t. r. zobowiązał się sprzedać wyderkafem na trzy lata za 700 zł. Mikołajowi i Stanisławowi braciom Kołackim (ib. k. 822). Od Anny Wielżyńskiej, żony Marcina Skrzetuskiego, kupił część Wielżyna, do której w r. 1580 uzyskał intromisję (P. 935 k. 2v). Z żoną spisywał w r. 1583 wzajemne dożywocie (P. 1399 k. 92) i t. r. sprzedał jej wyderkafem za 7.000 zł. części Wielżyna i Ossowa (ib. k. 98). Części w tych wsiach w r. 1584 sprzedał za 5.000 złp. Maciejowi Boboleckiemu cz. Binińskiemu (ib. k. 393v). Od Jana, Andrzeja, Marcina, Stanisława i Mikołaja braci Mrowińskich w r. 1590 kupił wyderkafem na trzy lata za 2.500 złp. części w Mrowinie p. pozn. (P. 1400 k. 519v). Nie żył już w r. 1594 (P. 961 k. 642v). Owdowiała Anna od Macieja Włościejewskiego w r. 1597 kupił za 5.000 złp. połowę Prusinowa i część w Sławnie w p. pozn., z prawem patronatu kościoła w Lubaszu (P. 1402 k. 229v). Synowi Adamowi darowała w r. 1603 swą połowę Prusinowa i dział w Sławnie (P. 1404 k. 827v), ale uzyskał odeń zobowiązanie, iż da jej te dobra w dożywocie (P. 973 k. 203v). Dostał od niego w r. 1611 dożywotnie użytkowanie sumy 800 złp. zpiosanej mu przez Aleksandra Biegańskiego (P. 1407 k. 415). Syn, jak już wiemy, Adam. Córki, Anna i Dorota, które w r. 1603 dostały od brata zapisy, każda po 1.000 zł. jako posag i wyprawę (P. 973 k. 203). Z nich, Anna była w r. 1610 żoną Wojciecha Więckowskiego, zaś 2-o v. w latach 1618-1622 Krzysztofa Dąmbskiego, po którym wdowa w r. 1649, nie żyła już w r. 1677. Dorota, w latach 1612-1640 żona Melchiora Lubieńskiego z pow. łęczyckiego, wdowa w r. 1648, nie żyła już w r. 1650.

Adam, syn Krzysztofa i Żernickiej, za zezwoleniem matki kwitował w r. 1595 Mikołaja Mierzewskiego, burgrabiego ziemskiego poznańskiego, z zapisu danego przez Jana Rożnowskiego, dziedzica Mrowina (P. 964 k. 1627v). Skwitowany w r. 1598 przez matkę z 3.000 złp. (P. 968 k. 310), scedował jej t. r. zapisy oraz sumy swoje i zmarłego ojca (ib. k. 1488c). Żeniąc się w r. 1606 z Gertrudą Biegańską, córką Aleksandra i Barbary Boboleckiej, na połowie części Prusinowa i Sławna Wielkiego krótko przed ślubem oprawił jej 1.500 złp. posagu (P. 1405 k. 623). Części Prusinowa w r. 1607 sprzedał wyderkafem za 2.000 złp. Andrzejowi Otorowskiemu (P. 1406 k. 44v). Połowę Prusinowa i części Sławna wraz z prawem patronatu kościoła lubaskiego w r. 1610 sprzedał za 500 zł. Andrzejowi Staręskiemu (P. 1407 k. 244), a jednocześnie od niego nabył wyderkafem za 800 złp. pewne części w Sławnie i kmiecia w Prusinowie (ib. k. 244v). Skwitowany w r. 1612 z rodzicielskiego majątku przez siostrę Dorotę zamężną Lubińską (P. 988 k. 563v). Żonie w r. 1613 oprawił posag 1.500 złp. (P. 1408 k. 469). Skwitowała ona w r. 1615 swego ojca Aleksandra Biegańskiego, podstarościego drahimskiego, z dóbr rodzicielskich i z części sumy 3.000 zł. zapisanej przez niego zmarłej żonie Barbarze Boboleckiej (W. 78 k. 364). Od Marianny Przecławskiej, żony Sebastiana Miecznikowskiego, w r. 1627 kupił za 3.350 złp. części Witakowic w p. gnieźn. (P. 1415 k. 947v). Od Stanisława Sarbskiego kupił w r. 1629 za 4.500 złp. Skrzetuszewo w p. gnieźn. (P. 1416 k. 664). Część Witakowic t. r. sprzedał za 2.600 złp. szwagrowi Melchiorowi Lubińskiemu (ib. k. 694) Był w r. 1636 "cywilnie zmarłym" czyli banitą i wtedy żona jako pani oprawna Skrzetuszewa oraz syn Wojciech zobowiązali się sprzedać za 7.000 złp. część tej wsi Adrianowi Radlickiemu, pisarzowi grodzkiemu poznańskiemu (G. 80 k. 174). Stan banicji trwał i przez następne lata, po rok 1648 (G. 80 k. 605v, 980v; Py. 150 s. 119; P. 1423 k. 533v). Nie żył już w r. 1649, żona zaś żyła zapewne w r. 1650 (P. 1061 k. 175). Synowie: Wojciech, Jan i Aleksander.

I) Wojciech, syn Adama i Biegańskiej, ochrzcz. 1613.9/IV. r. (LB Szamotuły), występował w r. 1648 obok matki jako dziedzic Skrzetuszewa (P. 1423 k. 533v). Wspólnie z bratem Aleksandrem, jako spadkobiercy bezdzietnej ciotki Doroty Lubińskiej, 200 zł. z sumy 300 zł. spadłej na nich i na ich brata Jana, zapisanej w grodzie łęczyckim przez Jerzego Straszewskiego jako dług, cedował w r. 1650 temu bratu (P. 1061 k. 175).

II) Jan, syn Adama i Biegańskiej, uzyskał w r. 1642 od swej matki cesję długu 700 złp. zapisanego przez Mikołaja Wioteskiego (G. 80 k. 980v), zaś w r. 1659 dostał od Aleksandra Biegańskiego i żony jego Anny z Wilkońskich zapis 200 zł. długu (W. 84 k. 61). Nie żył już w r. 1677, a żoną jego była Katarzyna Belęcka, wdowa 1-o v. po Janie Pląskowskim, teraz już 3-o v. żona Krzysztofa Małachowskiego. Ta Katarzyna t. r. córce swej pannie Annie N-ej cedował zapis 500 zł. dany sobie przez Jana Majewskiego (Py. 154 s. 188, 189). Żyła jeszcze w r. 1678 (G. 86 k. 96v). Córka Anna była w latach 1678-1690 żoną Jana Zielińskiego.

III) Aleksander, syn Adama i Biegańskiej, wspomniany w r. 1648 (P. 1423 k. 533v), żonie swej Annie Grzybowskiej, córce Jakuba i Katarzyny Gwiazdowskiej, w r. 1649 oprawił posag 1.000 złp. (P. 1424 k. 715). Oboje małżonkowie Skrzetuszewo w p. gnieźn. wydzierżawili w r. 1652 na trzy lata, pod zakładem 600 złp., Róży Wodeckiej, wdowie po Jerzym Buszewskim (G. 82 k. 536v). Drugą żoną Aleksandra była Franciszka Hersztopska, córka Wojciecha i Anny Cieleckiej (P. 1106 I k. 10), z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1659 (P. 1071 k. 203). Jeździł w r. 1669 na elekcję pod Warszawę z powiatem gnieźnieńskim (P. 196 k. 434). Skrzetuszewo w r. 1676 zobowiązał się sprzedać za 2.300 złp. Tomaszowi Czarneckiemu i Teresie z Grzybowskich (P. 1094 k. 133v). Nie żył już w r. 1681, kiedy to wdowa Franciszka spadek po ojcu we wsiach Głodno i Restarzewo wraz z sumami, to jest 36.000 złp. zpisanymi przez Krzysztofa Żegockiego, wojewodę inowrocławskiego, i 6.000 złp. swoich posagowych, cedowała Stanisławowi Boboleckiemu (Kośc. 306 k. 120). Żyła jeszcze w r. 1683 (P. 1106 I k. 10). Z Hersztopskiej syn Bartłomiej. Córka Marianna (Anna), żona Stanisława Białoskórskiego, oboje nie żyli już w r. 1730.

Bartłomiej, syn Aleksandra i Hersztopskiej, w imieniu własnym i stryjecznej siostry Anny zamężnej Zielińskiej w r. 1690 sprzedał Skrzetuszewo za 2.500 złp. Janowi Chlebowskiemu i Barbarze z Zielińskich małżonkom (P. 1431 k. 408v). Roborował w r. 1691 skrypt Teresie z Zielińskich Dobranowskiej (Kośc. 307 k. 336, 356 k. 151). Mieszkał w r. 1698 w Stęszewie, gdzie ochrzczony był 5/XI. t. r. jego syn Marcin Władysław, urodzony z matki Anny Trzcińskiej (LB Stęszew). Musiał ten syn umrzeć wcześnie, skoro po Bartłomieju spadek brata siostra Białoskórka (P. 1367 k. 69). Zob. tablicę.

Niemieczkowscy h. Przosna
@tablica

Benedykt, Bieniak Furman z Niemieczkowa (czy można go zaliczać do Przosnów?) uzyskał w r. 1448 termin przeciwko Mikołajowi i ks. Janowi, plebanowi w Pępowie, dziedzicom w Jasieniu (P. 17 k. 235v). Ks. Jan (zapewne inny), w r. 1500 wuj Anny (Żabickiej?), żony Jakuba Nieświastowskiego (G. 24 k. 89v).

Niemierowie
Niemierowie, zob. Niemierzowie.

Niemieryczowie
Niemieryczowie, zob. Niemiryczowie.



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona673674675676[677]678679680681Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników