Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona676677678679[680]681682683684Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Nabielscy - Nieniewscy
Niemiryczowie, Niemieryczowie, Niemierzycowie h. Klamry
Marianna N-wna (może córka jednego z wojewodziców kijowskich?) była w początkach XVIII wieku żoną Dymitra Zabokrzyckiego (P. 1359 k. 530v; Kośc. 335 k. 70). Panna Barbara Pelagia Józefa (Niemierzycówna), kasztelanka sandomierska, ochrzczona już z wdowy, była 1794.8/VI. r. chrzczona z ceremonii (PB Ołobok). Żaden Niemirycz nie był nigdy kasztelanem sandomierskim, żył natomiast August, zrazu chorąży sandomierski, potem kasztelan połaniecki, zmarły w r. 1774 lub 1775 (Kossak. III) i zapewne jego córką była ta Barbara.

Niemitz h. Własnego
Niemitz h. Własnego ze Śląska. Ernest Fryderyk (Nemecz, Nimicz), w r. 1591 mąż Małgorzaty Schöneich, córki Franciszka, która w r. 1592 części wsi Goraj, Korbielewo, Niepotrzebowo, Lewice p. pozn. sprzedała za 9.000 tal. Ernestowi Brezie (P. 1400 k. 904v). Oboje ci małżonkowie żyli jeszcze w r. 1594 (P. 962 k. 594).

Niemojewscy h. Rola
Niemojewscy h. Rola wzięli nazwisko od Niemojewa w pow. brzeskim, a pisali się z Lubieńca w pow. przedeckim, byli bowiem jednego pochodzenia z Lubienieckimi tegoż herbu. Nasięgniew z Lubieńca i Niemojewa w latach 1446-1488. Jego brat Andrzej miał syna Jana 1486 r. Jan z Wojciechem, bratem rodzonym czy stryjecznym, w r. 1489 zastawili część Niemojewa, w r. 1499 podzielili się dobrami (Boniecki).

Maciej N. z Lubieńca, w r. 1543 stryj Anny Lubienieckiej, żony Wawrzyńca Grodzieńskiego (P. 1395 k. 19v). Mateusz N. z Lubieńca, (może identyczny z powyższym Maciejem?) dał synowi Janowi Wielkie i Małe Podlaski w pow. tczewskim, co król potwierdził 1555.24/V. r. (MRPSum. V 7038). I znów tylko domniemanie, że ten Jan mógłby być identyczny z Januszem, o którym wiem już więcej.

Janusz (Jan), kasztelan chełmiński 1611 r., dziedzic Łowinka. Od Łukasza Kościeleckiego, opata lubińskiego, w r. 1570 kupił za 14.000 zł. Słupowo oraz połowę pustej wsi Taninko (Toninko) w p. nakiel. (N. 156 k. 68v, 89v). Dziedzic części Krąpiewa w p. nakiel. 1575 r. (N. 157 k. 19), dokonał w r. 1579 podziału części tej wsi oraz Łukowca z Wojciechem, Erazmem i Zygmuntem Krąpiewskimi (N. 158 k. 34v). W wyniku owych działów dokonał w r. 1581 z Wojciechem Krąpiewskim pewnych wymian gruntów w Krąpiewie (N. 159 k. 123). Erazmowi Krąpiewskiemu, z racji wymiany w r. 1579 Krąpiewa i Łukowca, dał w r. 1585 pod zakładem 300 zł. węg. ewikcję (N. 161 k. 436v). T. r. od Zygmunta Krąpiewskiego uzyskał dla sienie ewikcję dotyczącą tej samej wymiany (ib. k. 470v). Od Wojciecha Spławskiego w r. 1601 kupił wyderkafem na trzy lata za 6.000 złp. części Mrowińca p. kcyń., z wolnym wyrębem w lasach Koźlanki, Rąbczyna i Nowejwsi (P. 1404 k. 338v). Od Piotra Grabskiego, kasztelanica kruszwickiego, otrzymał darem w r. 1602 Korytowo w wojew. pomorskim (ib. k. 783, 785). Od Ewy Padniewskiej, żony Mikołaja Walewskiego, starosty nakielskiego, w r. 1609 kupił za 2.000 zł. kamienicę w Toruniu (N. 165 k. 434v). Synowi Jerzemu dał w r. 1610 Słupowo, Krąpiewo, Łukowiec, Taninko p. nakiel. (ib. k. 437). Pisał się niekiedy "z Łowienka" był więc niewątpliwie dziedzicem tej wsi (N. 157 k. 253v). Umarł w r. 1618 licząc lat 87 (Kopia). Żoną jego była Katarzyna Kostczanka, córka Stanisława, wojewody chełmińskiego, i Elżbiety Eulenburg. Ta Katarzyna była w r. 1557 żoną Andrzeja Sierpskiego (Boniecki), Janusz N. byłby więc jej drugim mężem, a pobrali się przed r. 1561. Umarła w lutym lub marcu 1604 r., mając lat 66. Synowie: Jerzy, Maciej i Stanisław. Z córek znam trzy. Elżbieta, "z Łowinka", ur. ok. r. 1561, poślubiła w r. 1576, krótko po 12/V., Macieja Orzelskiego z Bożejowic, z czasem sędziego grodzkiego nakielskiego, owdowiała w r. 1589, umarła 1625.24/V. r. (Kopia). Małgorzata, w latach 1605-1610 żona Kaspra Rozdrażewskiego, kasztelana śremskiego, wdowa w latach 1613-1626. Zofia, żona Franciszka Krasińskiego, kasztelana ciechanowskiego, wdowa w r. 1630.

I. Jerzy, syn Janusza i Kostczanki, dziedzic w Łowinku 1605 r. (Bydg.), dziedzic w r. 1606 wsi Słupowo, Łukowiec, Taninko, Krąpiewo w p. nakiel. (N. 165 k. 269v). Od Marcina, Andrzeja, Piotra, Wojciecha, Jana i Łukasza braci Będowskich w r. 1609 nabył wyderkafem za 2.100 zł. na sześć lat części w Krąpiewie i pustce Łukowie (N. 165 k. 293v, 297). Kupił t. r. części tychże wsi za 5.500 zł. od Michała Lewald Jezierskiego, sędziego ziemskiego tucholskiego (ib. k. 301v). Od Anny Siedleckiej, wdowy po Janie Korytowskim, oraz od Michała i Andrzeja Korytowskich, synów tego Jana, w r. 1610 kupił wyderkafem na trzy lata za 4.000 zł. Mierucino, jej dobra oprawne, ich zaś dziedziczne (ib. k. 442v). Miał wytoczoną przeciwko sobie przed sąd sejmowy sprawę o zabicie Adriana Zakrzewskiego, z której w r. 1611 skwitował go brat Adriana, Feliks (N. 167 k. 737v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1617 (Bydg.). Jego żoną była zaślubiona w Łowinku 1605.4/XII. r. Dorota Karnkowska (Kopia), córka Jana, kasztelana lędzkiego i starosty łęczyckiego, wdowa 1-o v. po Andrzeju Latalskim, której w r. 1606 dał dożywocie na swych dobrach: Słupowie, Łukowcu, Toninku i Krąpiewie (N. 165 k. 269v), zaś na oprawę posagu 9.000 zł. daną na tychże dobrach w r. 1610 dostał t. r. ewikcję od swgo teścia (N. 167 k. 485). Wzajemne dożywocie spisywali małżonkowie w r. 1614 (N 111 k. 108). Była Dorota już w r. 1619 3-o v. żoną Hieronima Walewskiego (N. 171 k. 407v), który właśnie t. r. zmarł. Dorota była pozywana wtedy przez Andrzeja Szamborskiego o uwięzienie w Słupowie schwytanej na drodze udającej się do Nakła, matki jego Jadwigi z Sierakowa wraz z siostrzenicą, sześcioletnią Zofią Lubowską. Słudzy Doroty Jadwigę wraz z jej sługą Żółtowskim postrzelili i jego utopili w bagnie Toninka. Losów dziecka Szambrowski jeszcze nie znał (N. 62 k. 286). Wyszła Dorota 4-o v. za Benedykta Witosławskiego. Umarła bezpotomnie, a jako jeden z jej spadkobierców występował w r. 1645 Wojciech Karnkowski (N. 226 k. 104).

II. Stanisław, syn Janusza i Kostczanki, dworzanin królewski ok. r. 1590, starosta międzyłęski 1595.30/V. r., podstoli koronny 1602 r. (Bydg.), w latach 1606-1608 więziony na terenie państwa moskiewskiego, starosta osiecki 1610.7/V. r., poseł sejmowy w latach 1611 i 1613, starosta rogoziński 1615 r., kasztelan elbląski w końcu r. 1615 (Z. T. P. 27 s. 1714), mianowany po śmierci ojca kasztelanem chełmińskim 1619.15/VII. r. Od Anny Kościeleckiej, żony Krzysztofa z Tomic Iwińskiego, i jej stryjecznych braci, Wojciecha i Piotra Kościeleckich, w r. 1613 dostał wiecznością Rudzienko cz. Rudno w p. świeckim (P. 1408 k. 522v). Od Jana Opalińskiego, kasztelanica rogozińskiego t. r. nabył wyderkafem za 42.000 zł. zamek i miasto Opalenicę oraz wsie: Rudniki, Jastrzębniki, Miechorzewo Mokre i Suche, Porażyno, Silino (dziś Sielinko) (ib. k. 618), zaś w r. 1614 skwitował tego Opalińskiego z 11.000 zł będących resztą powyższej sumy zastawnej (P. 992 k. 666v). Od Zofii z Potulic, żony Andrzeja Czarnkowskiego, wojewody kaliskiego, "cywilnie zmarłego", t. r. nabył wyderkafem za 7.000 złp. Młynkowo w p. pozn. (P. 1409 k. 45). Od Mikołaja Mielińskiego, kasztelana kamieńskiego, w r. 1615 kupił wyderkafem za 6.600 złp. Ostaszewo i części Brąkczewa w wojew. chełmińskim (P. 1409 k. 461). Od Janusza Grzymułtowskiego w r. 1616 kupił wyderkafem za 6.000 złp. wsie Kłunia Wielka i Skarpa w p. nakiel. (P. 1410 k. 45v). Od Adama Sędziwoja Czarnkowskiego, wojewody łęczyckiego i starosty generalnego wielkopolskiego, t. r. wyderkafem nabył za 15.000 złp. wsie: Komorze, Paruchowo, Ruda i Chwałowo w p. pyzdr. (ib. k. 89). Od Jana ze Sztemberka Kostki, wojewodzica pomorskiego, i od jego nieletniego brata, Mikołaja Rafała, w r. 1618 wyderkafem za 2.500 zł. nabył dobra: Drzązno, Kossowo, Małocin, Rogalin, Wielewicz, Wielewiczek, część Wąwelna, Tanino, Krukówki p. nakiel. (N. 222 k. 240v). Mikołaj Rafał Kostka w r. 1619 dopełnił zobowiązania braterskiego (N. 222 k. 274v). Od Jadwigi ze Smuszewa, żony Andrzeja Łaszewskiego, Stanisław w r. 1618 nabył wyderkafem za 5.000 złp. Srebrne Górki w p. kcyń. (P. 1411 k. 35v). Od Dymitra Weihera, starosty kościańskiego, t. r. wyderkafem za 50.000 złp. nabył wsie: Kromolice, Mokronos, Gościejewo, Borzęcice w p. pyzdr., Koryta i części Lgoty w p. kal. (P. 1411 k. 191v). Od Andrzeja Łaszewskiego w r. 1619 nabył wyderkafem za 5.000 zł. Trzemiętówko w p. bydg. (ib. k. 416v). Od Zofii Herburtówny nabył w r. 1620 wyderkafem za 7.000 złp. dobra: Piła, Kwiejca, Hamer, Kamiennik, Pęckowo, Smrodynia i młyn Zawada w p. pozn. (P. 1412 k. 394). Od Rafała Kostki kupił wyderkafem t. r. za 6.000 złp. części Sąsieczna w p. nakiel. (ib. k. 465v), zaś od Sędziwoja hr. z Ostroroga, starosty wschowskiego, również wyderkafem, za 15.000 złp. Dobrojewo, Wieleń, Orlicko, Nosalewo p. pozn. (ib. k. 397). Od siostry Elżbiety zamężnej Orzelskiej t. r. kupił za 20.000 złp. połowę wsi Gogolina, nabytą przez nią od Zofii z Zebrzydowic N-ej, żony Stanisława N-go (ib. k. 467v). Od Jana Łaszewskiego t. r. kupił Wierzchucino p. nakiel. (N. 62 k. 303). Umarł w końcu r. 1620 (przed 16/XII.). W czasie swej niewoli moskiewskiej napisał pamiętnik. Po spisaniu w Wieleniu 1611.5/III. r. umowy ślubnej pod zakładem 40.000 złp. (W. 25 k. 133v) zaślubił 6/III. t. r. Zofię Czarnkowską, córkę Andrzeja, wojewody kaliskiego (Kopia). Zofia dobra po swej matce Mariannie hr. z Łabiszyna Latalskiej, to jest części miasta Łabiszyna i przyległych wsi: Smogorzewo, Ojrzanowo, Załakowo (dziś Załachowo), Smerzyno, Smerzynko, Ostatkowo, Oboźnica(?), miasta Rynaszewa i wsi: Ruda, Wałowica, Hamer, Pczułczyno (Pszczołczyno); Pczułczynko (Pszczołczynko), Żarczyo w p. kcyń., Łabiska Wieś czyli Łabiska folwark, Pilatowo, Oporowo, Mamlice, Kania w wojew. inowrocł. sprzedała w r. 1613 za 50.000 złp. Janowi Opalińskiemu kasztelanicowi rogozińskiemu (P. 1408 k. 619). Od męża dostała w r. 1614 oprawę posagu 40.000 złp. (P. 1409 k. 296v), żyła jeszcze w r. 1618 (N. 62 k. 22). Drugą żoną Stanisława była Zofia Zebrzydowska, córka Mikołaja, wojewody krakowskiego, wdowa 1-o v. po Macieju Smoguleckim, staroście bydgoskim, która w r. 1620 od Wojciecha Mościckiego kupiła za 5.000 złp. część wsi Rudna p. nakiel. (P. 1412 k. 267v). Dobra Nieżuchowo i Nieżuchówko p. nakiel., oprawione sobie przez pierwszego męża w sumie 20.000 złp., sprzedała wyderkafem w r. 1620 za tyleż obecnemu mężowi (ib. k. 281). Była t. r. po pierwszym mężu dożywotniczką miasta Wysocka w p. nakiel. (Kc. 127 k. 281). Kwitowała się t. r. z Danielem Myszkowskim z kontraktu dzierżawy wsi Krostkowo i Dębówko w p nakiel. (P. 1004 k. 934v). Ze względu na pozostawione przez pierwszego męża długi, dla ich spłacenia, dobra swe dożywotnie Krostkowo i Dębówko dziedziczne synów swoich Smoguleckich w r. 1620 sprzedała wyderkafem za 23.000 złp. siostrze drugiego męża, Elżbiecie N-ej, wdowie po Macieju Orzelskim (P. 1412 k. 259v). Swe dożywotnie Mrozowo w p. nakiel. sprzedała jej t. r. wyderkafem za 5.000 zł. (ib. k. 262), zaś połowę Gogolina p. bydg. sprzedała jej wtedy wyderkafem za 15.000 złp. Było to jej dożywocie (ib. k. 265). Będąc już wdową połowę Gogolina w r. 1621 sprzedała za 4.000 zł. (oczywiście też wyderkafem) Adamowi Makowskiemu (N. 222 k. 352). Swoją oprawną wieś Pruszcz w p. świec, w r. 1623 sprzedała wyderkafem na trzy lata za 8.000 zł. Gabrielowi Bogurskiemu (N. 222 k. 438). Kontrakt o dzierżawę wsi Dąbki, spisany z Zygmuntem Raczyńskim w Wysokiej 1623.27/V. r., scedowała t. r. Eremianowi Dembińskiemu, starościcowi oleńskiemu (N. 171 k. 9v, 12v). Krostkowo i Dębówko t. r. wydzierżawiła pod zakładem 2.300 Danielowi Myszkowskiemu (N. 173 k. 134v). Od Mikołaja Rafała Kostki odebrała w r. 1624 sumę 25.000 zł., za którą on i jego brat Jan sprzedali byli zmarłemu kasztelanowi wyderkafem swe dobra we wsiach Drzązno, Krukówko, Małocino, Kossowo, Rogalino, Tunino, Wielewicz, Wielewiczek oraz części Wąwelna (N. 173 k. 489v). Od Zygmunta Grudzińskiego, wojewody inowrocławskiego, kupiła w r. 1625 za 42.000 zł. części dóbr Wyrzysk, Osiek i Kossowo p. nakiel. (N. 223 k. 667v) i jedoczęście czwartą część lasu "Kawcze" w Wyrzysku, w tak zw. Górkach Wyrzyskich, koło granic Rzęskowa i Krostkowa, sprzedała za 6.000 zł. temuż Grudzińskiemu (ib. k. 669v). Od Ernemiana Dembińskiego t. r. kupiła za 40.000 zł. miasto Wysoka z wsiami Wysoką i Jeziorkami p. nakiel. (ib. k. 688v). Wsie Łowin, Łowinek (Łowienek) i Łąkie w p. świec. wydzierżawiła w r. 1628 pod zakładem 4.000 zł. Jakubowi Deręgowskiemu (N. 176 k. 288). Skwitowana w r. 1629 przez pasierbicę Apolinarę, zamężną Daniłowiczową, z administrowania na mocy testamentu męża jej dobrami (N. 176 k. 405). Części Wierzchucina w p. bydg. w r. 1633 sprzedała wyderkafem na rok za 4.500 zł. Krzysztofowi Osłowskiemu i Annie z Pruszkowskich (N. 223 k. 951). Nie żyła już w r. 1637 (N. 223 k. 1077). Z Czarnkowskiej była córka Apolonia, z Zebrzydowskiej, Zofia-Anna i Teresa. Po śmierci ojca pozostawały one pod opieką stryja Macieja, kasztelana chełmińskiego, który z tego tytułu w r. 1621 odebrał od Adama Sędziwoja Czarnkowskiego, wojewody łęczyckiego i starosty generalnego wielkopolskiego, wyderkafową sumę 20.000 zapisaną na mieście Czarnkowie i wsiach: Dębe, Szabłowo, Śmieszkowo, Białężyno (P. 1412 k. 793v). Z nich, Apolonia (Apolonia) była w latach 1629-1645 żoną Mikołaja z Żurowa Daniłowicza, podczaszego koronnego. Zofia Anna (Zofianna) wraz z siostrą Teresą w r. 1631 pozywały Barbarę z Ostroroga 1-o v. Potocką, 2-o v. Modliszewską (N. 66 k. 16v). Zofia Anna w r. 1631 lub 1632 wyszła za Jakuba Smoguleckiego, starostę nakielskiego, wdowa w latach 1641-1682, nieżyła już w r. 1698. Teresa, niezamężna jeszcze w r. 1632 (N. 66 k. 359v), w r. 1635 żona Macieja Smoguleckiego, wdowa w r. 1644, zaślubiła 2-o v. w r. 1648 Wojciecha Olbrachta Czerskiego, kasztelana chełmińskiego, starostę bobrownickiego, żyła jeszcze w r. 1650, bezpotomna, nie żyła w r. 1688. Zofia Anna całe swoje, odziedziczone obok sióstr części dóbr: Łowinek cz. Niemojewice (Niemojewiec?), Łąkie, Pruszcz, Łowin Wielki oraz części we wsiach Korytowo, Okunino, Linsk w p. świec. połowę wsi Gogolino i połowę wsi Wierzchucino w p. bydg. sprzedała w r. 1635 za 22.000 zł. Maciejowi Smoguleckiemu (N. 223 k. 1032). Apolinara swoje ojcowskie dobra we wsiach: Łowinek cz. Niemojewiec, Łowin Wielki, Pruszcz, Łąkie, Lubinia, pustki Lińsk i Okunino, części w pustce Korytowo, we wsiach Wierzchucino Pańskie i Gogolino, wreszcie części po stryju Jerzym we wsiach Słupowo, Krąpiewo, w pustce Tuninko, w folwarkach Łukowie w p. nakiel. sprzedała w r. 1637 za 25.000 zł. szwagrowi Jakubowi Smoguleckiemu, staroście nakielskiemu, synowi Macieja, starosty bydgoskiego, i swej macochy Zofii z Zebrzydowskich (ib. k. 1077). Teresa będąc już wdową po Macieju Smoguleckim dobra nabyte od Jana Albrachta Smoguleckiego, brata i spadkobiercy jej męża, jak również swoje po rodzicach, to jest Łowinek, Łowin, Łąkie, Pruszcz, Korytowo, Lubania(!), Okunino i Lińsk w p. świec. sprzedała w r. 1644 za 65.000 zł. Zygmuntowi Raczyńskiemu, sędziemu surrogatowi grodzkiemu nakielskiemu i staroście jasienickiemu (N. 225 k. 103). Jednocześnie części Wierzchucina Pańskiego sprzedała za 3.300 zł. Maciejowi Orzelskiemu (ib. k. 100v), zaś części Gogolina w p. bydg. za 3.500 zł. Janowi Wałdowskiemu (ib. k. 97v).

III. Maciej, syn Janusza i Kostczanki, dworzanin królewski w latach 1602-1615, starosta starogrodzki 1610 r. (Z. T. P. 27 s. 1714), poseł na sejmy z lat 1615, 1616, 1618, deputat z Trybunał Koronny w r. 1616, podkomorzy malborski 1616 r., kasztelan chełmiński 1620.16/XII. r., starosta rogoziński 1621.12/II. r., ekonom malborski 1624 r. podskarbi ziemski pruski t. r., wojewoda pomorski 1625.17/Xi. r. (P. S. B.). W latach 1621-1624 sprawował opiekę nad bratanicami, córkami zmarłego Stanisława, kasztelana chełmińskiego (P. 1412 k. 793v; N. 173 k. 618v). Umarł w końcu w r. 1625, pochowana w Starogrodzie (P. S. B.). Żoną jego była Katarzyna Rabianka, zaślubiona w r. 1611, wdowa 1-o v. po Janie Plemięckim, staroście kowalewskim. Wniosła drugiemu mężowi posesję tej królewszczyzny. Umarła 1627.10/VIII. r. (G. 80 k. 482; N. 167 k. 345v). Synowie, Dadźbóg i Władysław.

I) Dadźbóg, syn Macieja i Rabianki, chyba jeszcze nieletni w r. 1628, bowiem Mikołaj Rafał Kostka, starosta malborski, dawał wtedy za niego i za jego brata Władysława zobowiązanie stryjence ich, Zofii z Zebrzydowskih N-ej, kasztelanowej chełmińskiej (N. 176 k. 345v). W imieniu własnym i brata Władysława w r. 1635 ustanowił plenipotentów (Z. T. P. 29 s. 116). Sprawę sądową o posag na Krąpiewie toczoną przeciwko tym dwóm braciom Anną Będowska, żona Piotra Dąbrowskiego, w r. 1638 cedowała mężowi (N. 178 k. 220). Był Dadźbóg w r. 1645 kwitowany przez Stanisława Gembarta z zapisu zmarłego Jerzego N-go (Z. T. P. 29 s. 2161). Już nie żył w r. 1668. Z żony Anny z Jemielna (Jemielskiej) synowi, Andrzej i Władysław (Bydg.). Córka Apolinara zaślubiła najpierw Wierzbowskiego, 2-o v. Pawła Sierakowskiego, kasztelana dobrzyńskiego, nie żyła już w r. 1711.

(I) Andrzej, syn Dadźboga i Jemielskiej, miecznik inowrocławski, poseł na sejmy z wojew. inowrocławskiego w latach 1669, 1670, 1672, z brzeskiego 1676, cześnik inowrocławski w latach 1676-1683, marszałek sejmiku radziejowskiego w r. 1685 (Dz. Z. Kuj.), podczaszy inowrocławski 1685 r. (LB Brenno), kasztelan bydgoski w r. 1686 (I. Kal. 143 s. 93). Wspomniany w r. 1668 (Bydg.), skwitowany w r. 1687 z 4.000 złp. przez Teofilę Unimierską, córkę Mikołaja i Marianny Jemielskiej, żonę Marcina Ulatowskiego (P. 1113 V k. 95). Skwitowany w r. 1688 przez ks. Apolinarego Tomickiego, proboszcza służewskiego, z 6.500 zł. z ceny za dobra: Skęcznów, Skęcznówek, Kościanki, Młyny Strachockie w p. sier., odebranych od obecnego dóbr tych dziedzica, Macieja Konstantego Waliszewskiego, pisarza ziemskiego sieradzkiego (Z. T. P. 34 s. 941). Borysławice Zamkowe z zamkiem, Borysławice Kościelne, Pomorzany, Bielawki, Barłogi, Zabłocie, Ponętowo Nadolne, folwark Grodna, część wsi Ostrowo i pustkę Krzucina(?) w wojew. łęczyckim i kaliskim, dobra kupione od Marcina Gębickiego, kasztelanica łęczyckiego, sprzedał w r. 1701 za 234 826 złp. Jakubowi Błeszyńskiemu, kasztelanowi międzyrzeckiemu (P. 1140 I k. 171). Umarł t. r. (Kossak. III). Jego pierwszą żoną była Anna Tomicka, córka Jana i Doroty Kucharskiej, wdowa 1-o v. po Kazimierzu Zaleskim, zmarła bezpotomnie w r. 1686 (I. Kal. 143 s. 93). Była ona dziedziczką połowy wsi Skęczniewa, Kościanek, Strachockich Młynów i pustki Skęczniewka w p. sier., które po jej śmierci dostały się braciom jej, oni zaś w r. 1686 sprzedali je Andrzejowi N-mu, ten zaś z kolei w r. 1687 sprzedał je za 40.000 złp. Maciejowi Konstantemu "Skarb" Waliszewskiemu, pisarzowi ziemskiemu sieradzkiemu (I. Kal. 142 k. 447). Drugą żoną, zaślubioną w r. 1688, była Anna Tuczyńska, córka Stanisława, kasztelana gnieźnieńskiego, i Konstancji Prusimskiej (Estr. XVIII 531; P. 1164 k. 66v). Anna, jako współspadkobierczyni brata Andrzeja Tuczyńskiego, starosty powidzkiego, przypadłą sobie połowę miasta Tuczna z folwarkiem i młynem Piła, wsi: Stybowo, Russendorf, Melentin, Marta, Knakendorf, Złotowa, Stralenberg, Małogoszcz, Marcinkowo, Lubstorf, Sulcendorf, Armsdorf, folwarki we wsiach Bytyń i Drecz, dalej Nakielno, Stręczno, folwark Pilawka z młynem, Brunko(?), Dykowo i Nowy Młyn w p. wał. sprzedała w r. 1719 za 40.000 złp. swej siostrze Mariannie, wdowie po Andrzeju Mycielskim, chorążym poznańskim, 2-o v. po Adamie Radońskim, staroście inowrocławskim (P. 1164 k. 66v). Żyła jeszcze 1725.11/II. r. (LB Pieranie). Synowie, Jan i Józef. Z córek, Apolinara, w latach 1720-1733 żona Andrzeja Umińskiego, skarbnika brzeskiego-kujawskiego, potem kasztelana słońskiego. Marianna (Marianna Katarzyna), jeszcze niezamężna okresie 1721.1/IX.-1726.25/XI. (LB Pieranie). "Księga spraw i cudów" parafii Pieranie notuje, iż miała mieć w r. 1733 około 22 lat, co jest niemożliwie, zważywszy, iż ojciec jej, kasztelan bydgoski, umarł w r. 1701.

1. Jan, syn Andrzeja i Tuczyńskiej, pozywany obok matki w r. 1711 przez Biegańskich (Z. T. P. 39 k. 366). Był mężem Heleny (Heleny Anny) Gostkowskiej. Umarł między 1728.28/II. r. a 1729.1/IX. r. (LB Pieranie). Helena męża przeżyła. Ich syn Kazimierz, ur. w Michałowi w parafii Kobielickiej 1727.3/III. r. (ib.). Dwie córki bliźniaczki, Apolinara i Anna, urodzone w Michałowie 1728.28/II. r. (ib.). Z nich, Apolinara była w r. 1755 żoną Franciszka Kanigowskiego, podstolego wyszogrodzkiego, potem kasztelana wyszogrodzkiego, nie żyli już oboje w r. 1784.

2. Józef, syn Andrzej i Tuczyński, wspomniany obok matki i rodzeństwa w r. 1723 (Z. T. P. 423 k. 202). Mąż Franciszki Dorpowskiej, córki Michała i Teofili Podoskiej, mocą kontraktu spisanego w Piotrkowie 1743.10/III. r. kupił od Józefa z Lubrańca Dąmbskiego, chorążego brzeskiego-kujawskiego, trzeciego męża tej Teofili Podoskiej, Biezdrowo z przyległymi wsiami, Zakrzewo, Pierwoszewo, Popowo, Krzywołęka p. pozn. (Z. T. P. 49 k. 350). Drugą żoną Józefa była w r. 1761 Anna Kościelska, wdowa 1-o v. po Andrzeju Mielęckim (Kośc. 329 k. 49). Umarł między r. 1768 a 1778 (Ws. 94 k. 127v; Py. 158 k. 28). Wdowa żyła jeszcze w r. 1787 (G. 114 k. 128; Py. 163 k. 510). Synowie, Antoni i Ignacy. O Ignacym, urodzonym z Dorpowskiej, wiem tylko tyle, że kontraktem z 1779.28/V. r. sprzedał Michałowo i Kobielice w p. inowrocł. za 130.000 złp. Józefowi Grochowalskiemu (I. Kon. 82 k. 85v).

Antoni, syn Józefa i Dorpowskiej, szambelan królewski w r. 1778, potem duchowny, dobra Biezdrowo, Zakrzewo, Pierwoszewo, Popowo, Krzywołękę, Kobusz w r. 1767 wydzierżawił na rok Michałowi Obarzankowskiemu (P. 1344 k. 149v). Ożenił się przez r. 1768 z Elżbietą Bojanowską (LB Biezdrowo), która umarła w Pszczewie 1778.20/III. r., pochowana u Reformatów w Szamotułach (Sep. Ref. Szamot.; Nekr. Obra; Nekr. Przemęt). Już t. r. Antoni został księdzem i występował jako pretendent do spadku po zmarłych, Wojciechu wojewodzie sieradzkim i Karolu, Opalińskich (P. 1355 k. 98v). Kanononik kolegiaty Najśw. M. P. w Poznaniu w r. 1779 (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), kanonik katedralny włacłwski 1782 r. Mocą kontraktu z 21/VI. t. r. kupił od Ludwika Młodziejowskiego, kasztelana nakielskiego, za 90.000 złp. Ostrowo i Borgowo w p. kośc. (P. 1359 k. 200v). Instalowany 1785.6/VI. r. na kanonii katedralnej poznańskiej fundi Gałowo (Install. 156). Miasto Opalenicę wraz z Olędrami Starodąbrowskimi i Czarnymi w r. 1787 zastawił na trzy lata za 100.000 złp. Robertowi Taylorowi, pułkownikowi regimentu pieszego (P. 1375 k. 581)115). Skwitowany w r. 1788 przez córkę, zamężną Ciechomską, ze 100.000 złp. posagu (P. 1365 k. 581). Otrzymał w r. 1791 probostwo w Dusznikach (LM Duszniki). Prezentowany przez króla pruskiego 1794.28/IV. r., instalowany był na probostwie gnieźnieńskim po śmierci zmarłego 1795.8/I. r. Melchiora Gurowskiego. Doktorat ob. praw na Akademii Krakowskiej uzyskał 1795.24/IV. r. Umarł w Gnieźnie 1797.28/IV. r., w 55-ym roku życia, pochowany w Katedrze (Korytkowski; Nekr. Owińska; Nekr. Obra, tu data zgonu 3/VII.). Syn Józef. Córki, Elżbieta Franciszka Maria, ur. w Biezdrowie, ochrzcz. 1768.7/VII. (LB Biezdrowo), zapewne zmarła dzieckiem, i Wiktoria, w latach 1788-1792 żona Wojciecha Ciechanowskiego, wojskiego gąbińskiego, komornika granicznego sochaczewskiego, regensa ziemskiego gostyńskiego.

Józef, syn Antoniego i Bojanowskiej, ur. 1769.4/VII. r., od r. 1782 dzierżawca emfiteutyczny starostwa śremskiego, mocą kontraktu z 21/VI., a za konsensem królewskim z 10/VI. t. r. (P. 1359 k. 200v), które to starostwo za jego małoletność faktycznie trzymał ojciec (Kośc. 334 k. 274). Porucznik wojsk pruskich w r. 1790, rotmistrz w 1-ej brygadzie Kawalerii Narodowej, generał-major milicji poznańskiej 1794.9/VIII. r. brał udział w powstaniu wielkopolskim. Emigrował do Francji, zaocznie skazany w Prusach na dożywotnie więzienie i konfiskatę dóbr (1795.19/IX. r.). Szef 3-go batalionu Legii. Uzyskał amnestię i w r. 1798 wrócił do kraju. Mianowany 1806.18/XI. r. w randze generała brygady komendanta departamentu poznańskiego, a w czerwcu 1807 r. Komisja Rządząca przywróciła mu skonfiskowane przez Prusaków dobra. W końcu sierpnia 1807 r. przydzielony do 2-ej legii gen. Zajączka. Komendant departamentu łomzyńskiego, miał tam w r. 1809 wniecić powstanie, ale został przeniesiony na komendanta twierdzy Serock. Był potem komendantem departamentu lubelskiego. W r. 1812 dowidził 15 brygadę jazdy w 1 dywizji kawalerii lekkiej. Ranny pod Ostrowem. Po Lipsku dowodził 2 kompanią polskiej gwardii honorowej, złożoną z oficerów. Wrócił z wojskiem polskim do kraju i podał się do dymisji. Ojciec w r. 1790 dał mu Bagrowo i Ostrowo w p. kośc. (P. 1367 k. 433v). Opalenicę Józefa wydzierżawił na lata 1805-1808 Rochowi Drwęskiemu za czynsz 19.000 zł., a w r. 1821 sprzedał pułkownikowi Józefowi Neymanowi. Kupił w r. 1833 Rokitnicę w Płockiem i tu mieszkał po powrocie z emigracji. Był też dziedzicem Ratowa w gub. płockiej. Wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w r. 1837 z synami Stanisławem i Feliksem. Umarł w Rokietnicy 1839.16/VII. r., pochowany w Świdziebnej koło Rypina (P. S. B.). Zaślubił w Poznaniu w kościele ewangelickim Św. Krzyża 1793.18/V. r. Juliannę Konkordię Klug (LC Sw. Krzyż, Pozn., dyssyd), córkę Jana Jakuba, bankiera poznańskiego. Synowie: Juliusz, porucznik w wojsku Królestwa Polskiego, Józef Kalasanty, ur. w r. 1799 (21?), kapitan wojsk polskich 1831 r., Emil (Emil Wilhelm), ur. w Poznaniu 1801.26/IV. r. (LB Św. Marcin, Pozn.), zmarły dzieckiem, Stanisław Kamil Antoni, ochrzcz. 1813.17/XII. r. (LB Sw. Maria Magdal., Pozn.), i Feliks, o którym niżej. Córka Antonina (Antonina Katarzyna Sieneńska), ur. w Poznaniu na Kundorfie 1794.5/V. r. (LB Sw. Wojc., Pozn.), żona Franciszka Ksawerego Zboińskiego.

Feliks, syn Józefa, w P. S. B. data urodzenia 1824 r., więc aż w 31 lat po ślubie rodziców. Rzecz to wysoce wątpliwa, chyba, że generał miał jeszcze drugą żonę?. Umarł, znów wedle P. S. B., w r. 1898, ale to samo opracowanie daje w innym miejscu datę śmierci 1896!. Był radcą Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, właścicielem Rokitnicy, towiańczyk. Z żony Józefy Noskowskiej, siostry Zygmunta, kompozytora, miał syna Andrzeja.

Andrzej, syn Feliksa i Noskowskiej, ur. w Rokitnicy 1864.24/I. r., znany publicysta, działacz społeczny i polityczny, zmarły w Warszawie 1921.3/XI. r. Ożeniony ze Stanisławą Mikiewiczówną, miał z niej synów, Adama, ur. w r. 1889, zmarłego w r. 1946, publicystę, redaktora (po ojcu) "Myśli Niepodległej", Lecha Józefa i córkę Zofię, ur. 1891. r., zmarłą w r. 1960, zamężną Gruszczyńską.

Lech Józef, syn Andrzeja i Mikiewiczówny, ur. w Sosnowcu 1894.26/VIII. r., architekt, profesor Politechniki Warszawskiej, zmarł w Warszawie 1952.11/X. r., pochowany na Powązkach. Ożenił się 1920.1/VII. r. z Jadwigą Dobrowolską, z której tylko córka Elżbieta, zmarła młodo (P. S. B.).

Karolina N-a, wdowa po Wieńczysławie Kozłowskim, właścicielu ziemskim, zmarła w Poznaniu 1931.25/X. r. w 72-ym roku życia, nazwana wnuczką generała wojsk napoleońskich, a córką komisarza wojskowego powiatu. O śmierci jej zawiadomiła między innymi Anna N-a (Dz. P.).

(II) Władysław, syn Dadźboga i Jemielskiej, sędzia ziemski inowrocławski w r. 1682 (LC Gniewkowo). Wspomniany w r. 1668 (Bydg.), od Samuela Trzebuchowskiego oraz braci jego, Mikołaja i Szymona, kupił w r. 1671 za 30.000 zł. wsie Wysokie, Podgór, Powiercie, Wielany, Smolniki, Kuźnice obie, w p. kon. (I. Kon. 63 k. 76v). Wieś Wysokie w r. 1674 pod zakładem 10.000 zł. zastawił Pawłowi Gębickiemu, kasztelanowi łęczyckiemu (ib. k. 816). Od Teresy Padniewskiej, żony Jana Gąsiorowskiego, kupił Branno w p. inowrocł. i tę wieś przed r. 1693 zastawił małżonkom Wilkostwoskim (G. 90 k. 78v; I. Kon. 69 k. 210). Nie żył już w r. 1694 (P. 1128 XIII k. 88v). Jego żoną była w r. 1672 Zofia z Roszek Trzebuchowska (I. Kon. 60 k. 445). Umarła ona w r. 1711 (P. 282 II k. 129, 1146 I k. 69). Synowie: Andrzej, Władysław, Mikołaj, Maciej, Teodor-Dadźbóg. Z córek, Anna, w latach 1686-1719 żona Tomasza Pawła Tomickiego, wdowa w latach 1721-1726, już nie żyła w r. 1755. Helena (Helena Zuzanna), ochrzcz. 1682.14/IX. r. (LB Branno), w r. 1714 żona Józefa Łączyńskiego, częśnika lityńskiego. Elżbieta, ochrzcz. 1685.25/II. r. (ib.), żyła jeszcze w r. 1695. Apolinara była już t. r. na świecie (Py. 156 s. 16), w r. 1726 żona Michała Krajewskiego, skarbnika gostyńskiego.

1. Andrzej, syn Władysława i Trzebuchowskiej, kanonik płocki w r. 1695 (Py. 156 s. 16), wspólnie z braćmi, Władysławem i Mikołajem części wsi Wysokie, Podgór, Barcie (Powiercie?), Wielany, Smolniki, Kuźnice, będące własnością ich i braci młodszych, Macieja i Teodora, w r. 1698 sprzedali za 18.000 złp. ks. Janowi Franciszkowi z Werbna Pawłowskiemu, kanonikowi katedralnemu płockiemu (I. Kon. 70 k. 429v). Andrzej umarł w r. 1717.



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona676677678679[680]681682683684Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników