Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
677678679680[681]682683684685
Nabielscy - Nieniewscy
2. Władysław, syn Władysława i Trzebuchowskiej, wspomniany obok matki i rodzeństwa w r. 1695 (Py. 156 s. 16), mąż Salomei Śleszyńskiej która 1712.27/XII. kiedy była chrzestną, nazwana "sędzicową z Branna" (LB Gniewkowo). Z niej synowie: Antoni Kasper, ochrzcz. 1694.17/I. r. (LB Branno), Zygmunt Stanisław, ochrzcz. 1697.20/XI. r. (ib.). Córki: Dorota ochrzcz. 1696.12/XI. r. (ib.), Anna Izabela, ochrzcz. 1702.15/I. r. (ib.).
3. Mikołaj, syn Władysława i Trzebuchowskiej, wspomniany w r. 1695 obok matki i rodzeństwa (Py. 156 s. 16). Już żonaty 1702.15/I. r., (LB Branno), nie mam jednak pewności, czy to już była Ewa de Żałe Żelska, żona "sędzica Mikołaja" w r. 1713 (Bydg.). Spadkobierca brata Macieja, z racji długów obaciążających Biskupice w p. radziej., zrzekł się w r. 1715 tych dóbr na rzecz wierzycieli zmarłego brata (Z. T. P. k. 286). Ewa z Żelskich w r. 1726 manifestowała się przeciwko mężowi (ib. 44 k. 1373). Ta Ewa, córka Seweryna, wojskiego dobrzyńskiego, i Teresy Konarskiej, podkomorzanki pomorskiej, była już wdową w r. 1727, kiedy występowała wraz z synem Michałem i innymi swymi dziećmi (ib. 45 k. 1045). Żyła jeszcze w r. 1728 (ib. 47 k. 154). Wspomnianych wyżej dzieci nie znam.
4. Maciej, syn Władysława i Trzebuchowskiej, wspomniany w r. 1695 (Py. 156 s. 16), wspólnie z bratem Teodorem części swe w dobrach Wysokie, Podgór, Barcie (Powiercie?), Wielany, Smolniki, Kuźniec p. kon. sprzedali w r. 1698 za 12.000 złp. ks. Janowi Franciszkowi z Werbna Pawłowskiemu, kanonikowi katedralnemu płockiemu (I. Kon. 70 k. 429). Nie żył już w r. 1713, kiedy wdowa po nim, Konstancja Działyńska, już 2-o v. żona Antoniego z Osówki Zboińskiego, podstolego dobrzyńskiego, wspólnie z nim kwitowała z kondemnaty Andrzeja Jarnowskiego, kasztelana kowalskiego, i syna jego Teofila (Z. T. P. 39 k. 1937). Jak widzieliśmy wyżej, brat Macieja, Mikołaj w r. 1715 zrzekł się spadku po nim w Barcinie z racji wielkiego obdłużenia.
5. Dadźbóg (Teodor Dadźbóg), syn Władysława Trzebuchowskiej, wspomniany w r. 1695 (Py. 156 s. 16), żeniąc się z Apolinarą (Apolonią) Rydzyńską, córką Karola, zrazu cześnika kaliskiego i sędziego surogatora grodzkiego poznańskigo, potem opata przemęckiego i archidiakona katedralnego poznańskiego, z Jadwigi Rogalińskiej, wdową 1-o v. po Stanisławie Ulatowskim, krótko przed ślubem, 1708.27/VIII. r. zapisał jej sumę 15.000 zł. (G. 82 k. 139). Wzajemne dożywocie spisali oboje w r. 1709 (Ws. 77 VII k. 10v) i w r. 1711 (P. 1146 I k. 69). Manifestował się Dadźbóg w r. 1711 względem sumy 4.000 t. należnej od zmarłej ciotki Apolinary N-ej, 1-o v. Wierzbowskiej, 2-o v. Sierakowskiej (P. 282 II k. 129). Dadźbóg asystował przy akcji prawnej siostry Łączyńskiej (G. 93 k. 183v). Apolinara swoje części w Chojnie p. kośc. sprzedała w r. 1715 za 13.333 złp. Mikołajowi Korybutowi Woronieckiemu, miecznikowi wołyńskiemu (P. 1149 I k. 288v). Oboje małżonkowie t. r. zawierali pod zakładem 9.000 złp. kontrakt z małżonkami Płonczyńskimi (ib. k. 171v). Dadźbóga, jego siostrę Tomicką i córkę jej Zofię z Tomickich Dąmbskiej kwitowała Apolinara w r. 1726 z 4.000 złp. (I. Kon. 76 k. 121v). Syn Franciszek. Córki, Jadwiga Teresa Dorota, ochrzcz. 1710.28/IX. r., Rozalia Dorota, ur. w Górce, ochrzcz. 1744.4/X. r. (LB Pobiedziska.
Franciszek (Franciszek Ksawery Aleksy Apolinary), syn Dadźboga i Rydzyńskiej, ur. w Strzelcach, ochrzcz. 1709.26/VII. r. (LB Chodzież), zapewne identyczny z Franciszkiem, miecznikiem brzeskim-kujawskim, który w r. 1750, po rezygnacji Wolskiego, kasztelana rypińskiego, dostał starostwo kruszwickie (K. P. nr 714, wiad. z Warszawy 27/III.). Umarł w r. 1759 lub 1760, bowiem w styczniu 1760 r., po jego śmierci to starostwo dostał Łubieński (ib. nr 5, wiad. z Warszawy 30/I.). Wedle Urskiego żoną jego była Apolonia Orsetti i rzeczywiście spotykamy 1754.14/VII. r. jako chrzestną "Starościnę" Apolonię N-ą (LB Kruszwica). Synem starosty był Narcyz, który w r. 1780 podpisywał uchwałę województw kujawskich (Dz. Z. Kuj. VI).
II) Władysław, syn Macieja i Rabianki, wspomniany w r. 1628 (N. 176 k. 345v), wieś Słupowo w p. nakiel. w r. 1637 sprzedał wyderkafem za 3.500 zł. na trzy lata Ludwikowi Klińskiemu (N. 223 k. 1200). Dobra Waplewo, Schönwiese (Szyndweze), Tilendorf (Tylendorph), Trankwicz (Trankowice), Labuszyn(?) w p. sztumskim sprzedał Janowi Zawadzkiemu, wojewodzie parnawskiemu, a żona jego, Marianna Zakrzewska w r. 1643 skasowała tam swe prawa (N. 225 k. 81v). Była córką i jedyną spadkobierczynią Piotra i Marianny Dembińskiej. Wspólnie z matką dla spłacenia ojcowskich długów Liszkowo i Liszkówko p. nakiel. w r. 1644 sprzedali wyderkafem na trzy lata za 20.000 zł. Zygmuntowi Słoneckiemu. Marianna Zakrzewska wtedy, stosując się do dekretu grodu nakielskiego, zapadłego w sprawie między jej zmarłym ojcem a Felicjanem Zakrzewskim, wieś Obiecanowo p. kcyń. sprzedała za 14.000 zł. temu Felicjanowi, swemu bratu stryjeczno-rodzonemu (ib. k. 132, 134v, 145v). Władysław Słupowo w r. 1645 sprzedał wyderkafem na cztery lata za 15.000 zł. Dobrogostowi Wyganowskiemu (ib. k. 154v), a po tej sprzedaży i po skasowaniu tam przez żonę oprawy, t. r. posag jej 15.000 zł. oprawił na Krąpiewie, Łukowcu i pustce Tuninko (ib. k. 157). Krąpiewo t. r. zastawił za 3.000 zł. Stefanowi Wyganowskiemu (N. 226 k. 74v), ale wnet potem, jeszcze t. r. Wyganowski skwitował go z tej sumy (ib. k. 97v). Oboje małżonkowie t. r. w Błoniowie zawarli kontrakt z Piotrem Kitnowskim i Anną z Klińskich, kwitując ich z 10.000 złp. (ib. k. 102, 103). Władysław do sumy 15.000 zł., za którą Dobrogostowi Wyganowskiemu sprzedał był wyderkafem Słupowo, w r. 1646 dopisał dalsze 300 zł. od niego wzięte (N. 225 k. 187v). Marianna Zakrzewska wsie ojcowskie Liszkowo i Liszkówko, stosownie do kontraktu zawartego przez matkę z Zygmuntem Grudzińskim, wojewodą kaliskim, sprzedała w r. 1647 wojewodzie za 50.000 zł. (N. 225 k. 237, 226 k. 401v). Oboje małżonkowie w r. 1654 zobowiązali się dotrzymać Jakubowi Klińskiemu i Mariannie ze Szczepankowskich pod zakładem 12.000 zł. kontraktu dzierżawy wsi Blumowo i Wydrzno (N. 227 k. 172). Nie żył już Władysław w r. 1658, kiedy Marianna była 2-o v. żoną Kazimierza Dembińskiego (P. 182a k. 13). Występowała t. r. jako jedyna spadkobierczyni brata Felicjana Zakrzewskiego, dziedziczka po nim Obiecanowa, Nowejwsi, Chomiąży i Wiewiórczyna p. kcyń. (ib. k. 87). Kwitowała się w r. 1658 z Piotrem Wierzejskim, jego żoną Marianną Sosnowską i jej matką Anną, wdową po Adamie Sosnowskim, z dzierżawy Krąpiewa (N. 227 k. 334, 344). Nie żyła już Marianna w r. 1671 (N. 185 k. 134). Syn Zygmunt. Córka Konstancja, żona 1-o v. Jana Skrzetuskiego, wdowa 1663 r., 2-o v. w latach 1669-1672 żona Adama Uriela Czarnkowskiego, starosty osieckiego. Była już wdową i po tym drugim mężu, kiedy ją w czerwcu 1677 r. porwał i zmusił do małżeństwa siłą Stefan Grudziński, podstoli koronny (ad matrimonium cum eo rapta et coacta). Wraz z Zygmuntem i Andrzejem, cześnikiem inowrocławskim, N-imi w r. 1682 protestowała przeciwko Grudzińskiemu (Z. T. P. 32 s. 2409). Potem występowała stale jako wdowa po Czarnkowskim. Po rodzonym wuju Felicjanie Zakrzewskim odziedziczyła Chomiążę, Nowąwieś i Grzmiącą w p. kcyń. (P. 1124 XIII k. 111). Umarła w r. 1686 lub 1687.
Zygmunt, syn Władysława i Zakrzewskiej, kwitował w r. 1671 Kazimierza Dembińskiego ze zwrotu Słupowa, rzeczy ruchomych i nieruchomych oraz pozostałych po ojcu dokumentów (N. 185 k. 134). Słupowo i Łukowiec w r. 1675 wydzierżawił pod zakładem 7.000 zł. maciejowi Pigłowskiemu (N. 185 k. 433), a w r. 1678 kwitował się z tego kontraktu z wdową i dziećmi tego Pigłowskiego (ib. k. 745v). Od Kazimierza Dembińskiego, działającego w imieniu córki Marcelli, żony Franciszka Sumińskiego, wedle kontraktu z r. 1670, kupił za 3.333 zł. w r. 1682 części Obiecanowa (N. 225 k. 781), co ta córka potwierdziła w r. 1683 (ib. k. 804). Krąpiewo w r. 1683 sprzedał za 17.000 zł. Mikołajowi Chrząstowskiemu (N. 225 k. 802v). Wsie Słupowo i Łukowiec, wedle kontraktu z r. 1684, zastawił pod zakładem 2.333 zł. Franciszkowi Sumińskiemu i Marcelli z Dembińskich, zaś w r. 1685 ona skwitowała N-go zarówno z tej dzierżawy jak również z pretensji do sumy 14.333 zł. (N. 186 k. 315). Od Pawła Morawskiego, jego żony Jadwigi Żychlińskiej i jej syna z pierwszego małżeństwa, Mateusza Trzebickiego, kasztelanica spicimirskiego, wydzierżawił w r. 1687 pod zakładem 34.300 na trzy lata wsie: Markowice, Barcice, Niemojewko, Rogalin pustki w p. inowrocł. (P. 1113 III k. 39v). Słupowo z folwarkiem Łukowiec w r. 1691 sprzedał za 41.000 zł. Stefanowi Łochockiemu (P. 1122 X k. 82v). Od Walentego Kołudzkiego, podczaszyca brzeskiego-kujawskiego, t. r. kupił za 30.000 złp. Bożejewice, Żerniki, Buszkowice i Suszewo w p. inowrocł., stosowanie do zobowiązania braci jego, ks. Aleksandra i Andrzeja Kołudzkich (ib. XI k. 27). Chyba żył jeszcze w r. 1693 (N. 189 k. 65). Żoną jego była w r. 1678 Katarzyna Grabska, córka Adama i Marianny Jemielskiej (N. 185 k. 745v; Bydg.). W latach 1713-1722 mieszkała w Kaweczynie, żyła jeszcze 1726.8/XII. r. i mieszkała wtedy w Krąpiewie (LB Gniewków; LB Branno; LB Pieranie). Chyba synem Zygmunta był Andrzej a córką Ewa, oboje chrzestni 1709.4/V. r. (LB Branno). Andrzej "z Kaweczyna", chrzestny 1705.18/VIII. r. (LB Gniewków). Zapewne ten sam Andrzej z Lubieńca N., cześnik kruszwicki, sumę 10.000 złp., zapisaną sobie sposobem długu w grodzie radziejowskim przez Teofilę z Unimierskich 1-o v. Ulatowską, 2-o v. Lasocką, 3-o v. Wilkowską, podkomorzynę sochaczewską, cedował w r. 1729 braciom Łochockim. Cześnikiem kruszwickim był jeszcze w r. 1748. Mieszkał w latach 1730-1736 w Markowie, gdzie jego żona przeszła wtedy ciężkie poronienie (Księga spraw i cudów, Pieranie; LB Branno). Nie żyła już w r. 1748 ta jego żona, Helena Wilkońska, córka Wawrzyńca, podstolego inowłodzkiego, z którą miał córkę Apolonię (Z. T. P. 51 k. 187). Wyszła ta Apolonia przed 1749.7/XII. r. za Józefa Wilkszyckiego, miecznika łęczyckiego, dziedzica Polanowic, po którym wdową była w r. 1758. Zob. tablice 1, 2.
Adaukt, chrzestny 1704.6/IV. r. (LB Gniewkowo). Jan, chrzestny 1719.9/IX. r. (LB Branno). Dorota, w r. 1753 żona Jana Siemieńskiego, kasztelana lwowskiego, zmarła w Horysławicach 1757.17/IX. r., pochowana w Wiśni u Reformatów, których klasztor fundowała. N-a, miecznikowa brzesko-kujawska, z domu Walewska, umarła w r. 1758 (wiadomość z 17/II), mając 65 lat. Była 1-o v. za Kruszewskim.
Niemojewscy h. Szeliga wyszli z Niemojewa w pow. inowrocławskim, a pisali się Szarleja, wsi w tymże powiecie. W czasach późniejszych, w wieku XVIII, pisano ich niekiedy "N-imi Szarlejami".
Bartosz N., mąż Barbary, córki Chwała z Chomiąży, w posagu za którą od jej ojca uzyskał w r. 1499 zapis wyderkafowy 100 zł. węg. na
@tablica
@tablica
części Nowejwsi w p. kcyń. (P. 1389 k. 48v). Ten sam czy inny Bartłomiej N., zmarły między r. 1532 a 1539 (P. 1393 k. 495, 1394 k. 265), mąż Katarzyny, ojciec Barbary, w latach 1532-1541 żony Stanisława Korczboka Rybieńskiego, wdowy w latach 1555-1566. Stanisław Rybieński w r. 1541 dał wójtostwo w mieście Kiszkowo w p. gnieźn. oraz cztery łany roli wójtoskiej w dożywocie Katarzynie N-ej, matce swej żony (G. 335a k. 247).
Mikołaj, chyba brat powyższej barbary zamężnej Rybieńskiej, w tym samym syn Bartłomieja, wojski i sędzia inowrocławski w r. 1528 (Bydg.), któremu Stanisław Korczbok Rybieński powierzył w r. 1537 opiekę swych dzieci (P. 1394 k. 150). Poborca główny 1520 r., sędzia ziemski inowrocławski w r. 1522, wojskim inowrocławskim był 1528 r. (Bydg.). W latach 1532-1533 należał do komisji sejmowej pracującej nad kodyfikacją prawa polskiego i wprowadzającej jednolitą procedurę sądową. W r. 1537 znalazł się w liczbie opiekunów, których dla żony i nieletnich dzieci wyznaczył Jan Kościelecki, kasztelan kaliski (N. 213 k. 62v). Umarł ok. r. 1544. Z żony Kaczkowskiej synowie: Jan, Jakub i Wojciech.
I. Jan, syn Mikołaja i Kaczkowskiej, ur. między r. 1526 a 1530, poseł sejmowy w latach 1556/1557, 1562/1563, 1565, 1566, sędzia ziemski inorocławski ok. r. 1563, zrzekł się tego urzędu w r. 1568. Zrazu kalwin, od r. 1562 arianin, senior lubelskiej gminy tego wyznania ok. r. 1570. Był jednym z najwybitniejszych polemistów ariańskich. Wyzbył się niemal wszystkich dziedzicznych dóbr, między innymi Niemojewa. Umarł w Lublinie 1598.8/III. r. Był żonaty (z kim?) i miał dzieci (P. S. B.).
II. Jakub, syn Mikołaja i Kaczkowskiej, ur. między r. 1528 a 1530, nazwany sędzią (grodzkim?) inowrocławskim 1562 r. (G. 41 k. 452v), sędzia grodzki bydgoski w latach 1565-1571 (G. 51 k. 429), posłował na sejmy z lat 1556/1557, 1562/1563, 1565, 1567, 1570, 1572, 1582, 1585. Z razu luteranin, potem wyznawca kalwinizmu, polemista kalwiński (P. S. B.). Jeden z opiekunów w r. 1567 synów Jarosława Kaczkowskiego (P. 919 k. 212). Od Mikołaja Rybieńskiego w r. 1568 kupił za 6.000 złp. części miasta Kiszkowa oraz wsi Rabno Wielkie i Łubowice w pow. gnieźn. (P. 1397 k. 654v), do których to dóbr uzyskał w r. 1571 intramisję (G. 51 k. 429). Od Stanisława Sędziwoja Czarnkowskiego w r. 1583 kupił część miasta Szubina z zamkiem i folwarkiem oraz wsiami: Kowalewo, Wąsosze, Łachowo, Szubska Wieś, Piardowo, Pińsko, Wolwark w p. kcyń. (P. 970 k. 767v). Był ponadto dziedzicem części Lisewa Kościelnego w p. kcyń., gdzie kościół obrócił na zbór kalwiński, dziedzicem części Bąkowa w p. inowr., całych wsi Żołwina i Rucewa oraz części Kniei w p. bydg., Redecza Krukowego w p. brzeskim-kuj. (Kc. 120 k. 166v). Od Andrzeja Zakrzewskiego w r. 1585 nabył za 5.000 złp. Grzybowo w p. gnieźn. i zaraz sprzedał tę wieś wyderkafem za 3.000 zł. żonie tego Zakrzewskiego, Annie Spławskiej (P. 1399 k. 588, 589). Umarł w r. 1586 (N. 56 k. 251; P. S. B.). Żoną jego była Elżbieta Chrząstowska, żyjąca jeszcze w r. 1588 (Kc. 27 k. 112v). Z synów, Janusz, pozwany w r. 1586 przez Czarnomskiego, sługę Baltazara Kobylnickiego (G. 62 k. 467), żył jeszcze w r. 1589 (Bydg.). O Wawrzyńcu, Marcjanie i Aleksandrze będzie niżej. Z córek, Sabina, w r. 1585 żona Jana Smoguleckiego z Zadkowa, wyszła 2-o v. w r. 1594 za Wojciecha Witosławskiego, żyła jeszcze w r. 1596. Jadwiga, w latach 1586-1610 żona Mikołaja Siedleckiego, nie żyła już w r. 1623. Anna, w latach 1592-1598 żona Macieja ze Słup Wałdowskiego, nie żyła już w r. 1610. Barbara wreszcie, w r. 1595 żona Macieja Tarnowskiego, wdowa w r. 1598, wyszła 2-o v. w r. 1608, krótko po 1/VII. za Jana Kurnatowskiego, żyła jeszcze w r. 1617.
I) Wawrzyniec, syn Jakuba i Chrząstowskiego, pozwany w r. 1586 wraz z braćmi przez Andrzeja Zakrzewskiego z Grzybowa (Kc. 119 k. 243v). Nazwany w r. 1587 dziedzicem wspólnie z tymi braćmi Szubina (N. 56 k. 328). Do odziedziczonych po ojcu przez niego i braci dóbr intromitowany został w r. 1588 Stanisław Borek Gostyński, kasztelan krzywiński z tytułu należnej mu sumy 2.150 zł., ostatniej raty długu ojcowskiego (Kc. 120 k. 166v). Wspólnie z bratem Marcjanem połowę miasta Kiszkowa i wsi Rybno zastawili w r. 1590 za 1.000 złp. długu Andrzejowi Modrzewskiemu (G. 64 k. 111v). Na całym tym mieście Kiszkowie i na wsi Rybno Wielkie Wawrzyniec 1594.28/VII. r. oprawił posag 5.500 złp. żonie Barbarze Spławskiej, córce Jana z Koźlanki i Anny Grąblewskiej (P. 1401 k. 281; Kośc. 348 k. 91v). Jednocześnie Barbara połowę Złotnik w p. pozn. wsi należącej do jej niezamężnej siostry Katarzyny, sprzedała za 2.000 złp. Wawrzyńcowi Skórzewskiemu, wyłączając tylko trzech kmieci (P. 1401 k. 282). Wawrzyniec dawał w r. 1594 zobowiązanie Wojciechowi Witosławskiemu, mającemu poślubić jego siostrę Sabinę, owdowiałą Smogulecką (N. 162 k. 21). Kwitował się w r. 1595 z bratem Aleksamdrem z dzierżawy Mochelka, Lisewa, Rucewka i Kniei, sam zaś z brać kwitowany był wtedy z majątku rodzicielskiego przez siostrę Barbarę, zamężną Tarnowską (P. 963 k. 519v, 520v). Część w Rucewku Wielkim, którą kupił był od sióstr Chlebowskich, Barbary, żony Baltazara Russockiego, i Anny, żony Macieja Kopyckiego(?), sprzedał w r. 1595 za 2.600 zł. bratu Aleksandrowi (P. 1401 k. 386v). Barbara Spławska swe części we wsi Wielgie p. pozn. w r. 1595 sprzedała za 2.500 złp. Maciejowi Kierskiemu (ib. k. 610v). Wawrzyniec od Sebastiana Palędzkiego w r. 1597 kupił wyderkafem na trzy lata za 6.000 złp. Runowo w p. kcyń. (P. 1402 k. 296). Od Macieja Spławskiego, działającego w imieniu ojca Jana, wojewody inowrocławskiego, uzyskał w r. 1600 cesję sumy 6.000 złp., zastawnej na połowie Mrowińca p. kcyń., z wolnym wyrębem w lasach Koźlanki, Rąkczyna i Nowejwsi (P. 970 k. 255). Od Jana Chrząstowskiego w r. 1601 kupił za 12.000 złp. części wsi Bożejewice Wielkie i Małe w p. kcyń. (P. 1404 k. 334). Swoją część wsi Siersko p. bydg. wraz z częścią spichlerza sprzedał Andrzejowi Grudzińskiemu, a w r. 1602 odkupił od niego z powrotem (N. 165 k. 70v) i t. r. tę połowę Sierska sprzedał za 370 złp. Januszowi Grzymułtowskiemu, kasztelanowi bydgoskiemu (P. 1404 k. 800). Od Macieja Smoguleckiego w r. 1606 nabył wyderkafem za 6.000 złp. Wiatrowo w p. gnieźn. (P. 1405 k. 658v). Od Wojciecha Kruchowskiego w r. 1608 kupił za 5.000 złp. części w Bożejewicach Wielkich i Małych (P. 1406 k. 356v). Jako dziedzic Wielkiego w p. gnieźn., pozywał w r. 1610 Agnieszkę z Przecławskich Koszutską i jej syna Wacława, dziedziców Małego Rybna (P. 144 k. 38v). Od Piotra Budziszewskiego wziął w zastaw w r. 1611 za 1.200 złp. jezioro Radusz koło Budziszewa w p. pozn. (P. 1407 k. 344). Barbara Spławska, przez matkę wnuczka Wojciecha Grąblewskiego i Anny Dłuskiej, części wsi Morkowo, Wilkowo, Smyczyna w p. kośc., Wielkie i Małe Długie oraz części borów na gruncie Przybyszewa w p. wschow., odziedziczone obok innych współspadkobierców po Jadwidze z Dłuskich Rostworowskiej, sędzinie ziemskiej wschowskiej, jak również części dóbr Gołanice, w r. 1611 sprzedała za 4.500 zł. Jakubowi Rostworowskiemu (Kośc. 348 k. 91v, 351 k. 316; Ws. 28 k. 77). Wawrzyniec od Zofii Zdzarowskiej, żony Stanisława Boboleckiego, w r. 1612 kupił za 10.000 złp. Dąbrówkę w p. gnieźn. (P. 1408 k. 248v). Od Jana z Koźlanki Spławskiego kupił t. r. za 15.000 zł. połowę wsi Spławie p. pozn. (P. 992 k. 158v), a w r. 1614 uzyskał od Zofii z Brączyna, wdowy po Adamie Smuszewskim, i od jej synów cesję sumy 10.000 złp. spadłej po tym Smuszewskim, a ciążącej na Spławiu (ib. k. 770). Barbara Spławska umarła w r. 1614 lub 1615 (Kośc. 290 k. 642; Z. T. P. 27 s. 1666). Wawrzyniec w imieniu dzieci zmarłej Katarzyny ze Spławskich Radujewskiej, siostry swej żony, jak też w imieniu własnych synów i córek urodzonych z Barbary, części w dobrach Morkowo w p. kośc., Wilkowo z młynami, Starym, Kobelim Młynem i zwanym Gruntmille, części we wsiach Sidnica (Siedlnica), Olbrachcice, Łęgnowo, Czwierwieczyn(?) w p. wschow., odziedziczone po Dłuskich przez obie siostry po połowie, rezygnował w r. 1616 Bartłomiejowi Kotficzowi (P. 1410 k. 269v). Nie żył już w r. 1617 (G. 74 k. 50v). Synowie: Wojciech, Andrzej, Łukasz, maciej, Ludwik i Jan. Z córek, Zofia, w latach 1616-1636 żona Adama Rybskiego, nier żyli już oboje w r. 1641. Anna, jeszcze niezamężna w r. 1616 (P. 1410 k. 269v), może identyczna z Anną, żoną Jana Chwaliszewskiego, już nieżyjącego w r. 1629? Urszula, wspomniana w latach 1616 i 1620 (ib., 1412 k. 444v), benedyktynka w Poznaniu w latach 1624-1626 (P. 152 k. 715, 1017 k. 572) Marianna, wspomniana w r. 1616 (P. 1410 k. 269v), nie żyła już w r. 1626 (P. 1017 k. 572).
(I) Wojciech, syn Wawrzyńca i Spławskiej, zawierał w r. 1617 w Rybnie ugodę z bratem Andrzejem pod zakładem 3.000 złp. (G. 74 k. 50v). T. r. w imieniu własnym i braci Bożejewice Wielkie i Małe p. kcyń. sprzedał wyderkafem za 7.000 złp. Stefanowi Gorzeńskiemu (P. 1410 k. 542). Swej żonie Mariannie Dembińskiej w r. 1618 na połowie dóbr oprawił 5.000 złp. posagu (P. 1411 k. 99v). Była to córka Łukasza i Pogorzelskiej (Kc. 128 k. 98). Wojciech z rodzeństwem części Morkowa, Wilkowa oraz innych dóbr, już przez ich ojca zrezygnowanych Bartłomiejowi Kotficowi, sprzedali mu je w r. 1620 za 7.800 złp. (P. 1412 k. 444v). Dla zrodzonych z Dembińskiej córek, Jadwigi i Elżbiety, mianował Wojciech w r. 1621 opiekunami żonę i Jakuba N-go, brata stryjecznego (Kc. 127 k. 587), którego genealogicznie połączyć nie umiem. Części w Bożejewicach i Bożejewiczkach p. kcyń., kupione przez ojca od Wojciecha Kruchowskiego, sprzedał wyderkafem w r. 1622 za 1.500 złp. Marcinowi Gowarzewskiemu i Zofii Staruchowskiej małżonkom (P. 1413 k. 667v) zaś w r. 1623 oboje z żoną wsie te za 7.000 zł. sprzedali wyderkafem Adamowi Jezierskiemu (P. 1414 k. 294), a w r. 1625 zobowiązali się za taką sumę zastawić owe dobra Wojciechowi Cerekwickiemu i jego żonie Annie Żegockiej (Kc. 19 k. 519). Z działów braterskich przeprowadzonych 1626.30/VI. r. wspólnie z bratem Ludwikiem wzięli Bożejewice Wielkie i Małe (P. 1017 k. 29v, 30). Wojciech w imieniu własnym i braci części w obu tych wsiach w r. 1616 sprzedał za 18.000 złp. bratu Ludwikowi (P. 1415 k. 651v), a żona Marianna Dembińska skasowała tam swoje dożywocie, zaś brat Ludwik obojgu im zapisał dług 4.600 zł. (P. 1017 k. 104, 104v). Oboje małżonkowie byli t. r. kwitowani przez Wojciecha Cerekwickiego z 7.000 zł., za którą to sumę zastawili byli jego zmarłej żonie, Annie z Żegockich, Bożejewice i Bożejewiczki (P. 1017 k. 257). Wojciech od brata Łukasza wydzierżawił t. r. Komaszyce w p. inowrocł. (ib. k. 254v). Od Wojciecha Brezy uzyskał 1638.12/I. r. zobowiązanie, iż swej przyszłej żonie a jego córce Elżbiecie oprawi posag 1.500 zł. (I. Kon. 48 k. 473). Żył jeszcze w r. 1640 (G. 80 k. 695v), nie żył zaś w r. 1645, kiedy owdowiała Marianna z Dembińskich i jej siostry pozywane były przez braci Russockich o sumy na wsiach Wąsosze, Kępka i Kępa (I. Kon. 51 k. 525v). Synowie, Faustyn i Bartłomiej. Córki, wspomniana wyżej Jadwiga i Elżbieta, która w r. 1638, krótko po 12/I. wyszła za Wojciecha Brezę, a 2-o v. w latach 1651-1665 była żoną Jana Tomickiego, umarła między r. 1671 a 1680.
1. Faustyn, syn Wojciecha i Dembińskiej, wraz z siostrą Tomicką i jej wynami z pierwszego męża, Janem i Mikołajem Brezami pozywany był w r. 1657 przez Piotra Myślęckiego o zbrojny napad dokonany na noclegu w Śleszynie (I. Kon. 56 k. 262). Od stryja Łukasza dostał w r. 16658 wspólnie z bratem Bartłomiejem i ze stryjecznymi bratankami, Stanisławem i Andrzejem, synami Ludwika, części Cienina w p. kon. (P. 1070 k. 178v). Wraz ze stryjecznym bratem Stanisławem części w Cieninie wydzierżawili w r. 1658 na jeden rok za 500 zł. Tomaszowi Tarnawskiemu (I. Kon. 56 k. 358). Wspólnie z bratem Bartłomiejem i bratem stryjecznym Andrzejem od Elżbiety ze Słonczyc, żony Władysława Macieja Żerońskiego, w r. 1661 kupili za 12.000 zł. części Cienina Małego w p. kon. (P. 1072 V k. 215). Faustyn, oskarżony o rzekome zabicie Feliksa Słoneckiego, był infamowany, proskrybowany i uwięziony w zamku poznańskim, o co synów i córkę Słoneckiego w r. 1622 pozywali brat Faustyna Bartłomiej i brat stryjeczny Stanisław (P. 188 k. 429). Żonie swej Jadwidze Kraśnickiej, córce Stanisława, Faustyn w r. 1655 zapisał dług 2.000 złp. (G. 84 k. 234v). Była ona wdową 1-o v. po Tomaszu Tarnawieckim, a w r. 1667 wdową już i po Faustynie N-im (Py. 153 s. 91). Nie żyła już w r. 1693 (I. Kon. 70 k. 571v).
2. Bartłomiej, syn Wojciecha i Dembińskiej, obok brata rodzonego Faustyna i braci stryjecznych od stryja Łukasza otrzymał w r. 1658 części Cienina (P. 1070 k. 178v), jak też obok Faustyna i stryjecznego brata Andrzeja od Elżbiety ze Słonczyc Żeromskiej nabył w r. 1661 za 12.000 zł. części Cienina Małego (P. 1072 V k. 215). Części w Cieninie Zabornym, wedle kontraktu z r. 1661, zastawił za 2.200 zł. małżonkom Stefanowi Wardęskiemu "Goczowi" o Mariannie Zerzyńskiej (G. 84 k. 159v). Stryjowi Łukaszowi w r. 1662 zapisał dług 4.000 zł. (Py. 153 s. 207). Części Cienina Małego w r. 1655 sprzedał za 4.000 zł. bratu stryjecznemu Andrzejowi (P. 1424 k. 784), ale w r. 1666 Marianna Zerzyńska, żona bawiącego na wyprawie wojennej Wardęskiego, domagała się od Bartłomieja uiszczenia 2.300 złp. (2.200?) z kontraktu zastawu tej wsi (I. Kon. 58 k. 408v). Oboje małżonkowie Wardęscy w r. 1667 sumę zastawną 2.200 zł. cedowali Andrzejowi N-mu (Py. 153 s. 85). Bartłomiej żonie swej Heleni Pruszakównie Bieniewskiej, córce Krzysztofa i Barbary Mańkowskiej, w r. 1670 oprawił 4.000 złp. posagu (P. 1094 k. 141v, 1869 k. 44v), zaś w r. 1676 na połowie dóbr oprawił jej 6.000 złp. posagu (P. 1427 k. 819v). Sejmik przedsejmowy z r. 1672 zalecił wynagrodzenie Bartłomiejowi strat poniesionych w skutku zbytniego obciązenia go hiberną (P. 199 k. 29v). Helena współspadkobierczyni w r. 1680, obok brata Pawła i stryja Stefana fortuny po dziadzie Stanisławie Pruszaku Bieniewskim (P. 1103 VI k. 13v), a w r. 1682 współspadkobierczyni ciotki Heleny Mańkowskiej, żony Łukasza N-go (P. 1105 IX k. 111v). Oboje małżonkowie w r. 1686 sprzedali miasto Kiszkowo i wsie Rybienko i Brudzewko w p. gnieźn. za 40.000 złp. Marcjanowi Zebrzydowskiemu, staroście rogozińskiemu (P. 1111 I k. 89v). Mimo to bartłomiej pisał się w r. 1688 "N-im na Rybienku iKiszkowie", kiedy w Rybienku 21/VI. pod zakładem 6.000 zł. spisywał z Andrzejem Jarnowskim, stolnikiem brzeskim-kujawskim, kontrakt o rękę córki Anny (G. 88 k. 232). Czyżby więc transakcja z Zebrzydowskim została unieważniona? najwidoczniej tak, bo w r. 1696 mowa o zmarłym Bartłomieju N-im, dawnym dziedzicu tych dóbr, i o Michale Sczanieckim, który je w r. 1692 sprzedał swemu ojcu Janowi (P. 1131 V k. 112). Helena Pruszakówna Bieniewska była już w r. 1700 2-o v. żoną Jana Leszczyc Mierzewskiego, skarbnika kaliskiego (P. 1139 X k. 18), który jej t. r. zastawił za 51.000 złp. dobra Osiecza i Barłogi w p. kon., kupione właśnie od Marcina Słoneckiego (P. 1139 X k. 44). Nazwana dziedziczką Osiecza w r. 1706 (I. Kon. 72 k. 221v, 222). Była znów wdową w r. 1710 (I. Kal. 157 s. 79, 82), umarła zaś między r. 1721 a 1723, być może między r. 1722 a 1723? (P. 1184 k. 259v, 1194 k. 44v; I. Kal. 163 s. 50). Synowie: Kazimierz, Maciej i Jan. Córka Anna, wydana w r. 1688, krótko po 21/VI. za Andrzeja Jarnowskiego, stolnika brzeskiego-kujawskiego, z czasem kasztelana kowalskiego, zmarła między r. 1741 a 1744.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
677678679680[681]682683684685
