Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
749750751752[753]754755756757
Orzelscy - Ożegowscy
Andrzej, w r. 1636 brat stryjeczno-rodzony Zygmunta, zabitego przez Władysława Żychlińskiego, ekonoma Bernardynów za murami Poznania (P. 161 k. 436). Wojciech, syn zmarłego Sebastiana, i żona jego Anna Rokossowska w r. 1681 kupili wyderkafem na rok za 1.500 złp. od Wincentego Granowskiego Kurowo w p. kośc. Jednocześnie Wojciech żonie swej Annie Rokossowskiej, córce Zygmunta i Elżbiety Jaraczewskiej, oprawił 1.000 zł. na poczet posagu (P. 1103 VII k. 38). Dożywocie wzajemne małżonkowie spisali w r. 1682 (P. 1105 X k. 63v). Oboje t. r. wydzierżawili na trzy lata od Kazimierza Koszutskiego, pod zakładem 3.000 zł. wieś Trębinko w p. kośc. (Wsch. 73 k. 742v). Anna żyła jeszcze w r. 1686 (P. 1112 XI k. 49). Wojciechowi Ewa Żychlińska, wdowa po Stanisławie Niesiołowskim, zapisała w r. 1690 dług 300 zł. (Kc. 132 k. 521v)
Oscy h. Rawicz, ze wsi Osy (Ossa) w pow. rawskim. Samuel i Konstancja z Suykowskich, oboje nie żyjący już w r. 1686, rodzice Doroty, wtedy żony Jana Grzybowskiego (P. 1111 IV k. 33). Oboje Grzybowscy żyli jeszcze 1694 r.
Eliasz, dziedzic części w Buczku pow. brzezińskim, nie żyjący już w r. 1736, mąż nie żyjącej również Marianny Rożnowskiej (I. Kon. 77 k. 23v), która była chyba drugą jego żoną. Pierwszą była zapewne Marianna Sielska (Kośc. 322 k. 123). Synowie Eliasza, Józef i Jan, ten drugi znany tylko ze wzmianki z r. 1736. Córka Marianna, żona Kazimierza Ciechomskiego, oboje nie żyli już w r. 1747. Józef, urodzony z Sielskiej, zaślubił 30 I 1716. Katarzynę Poklatecką (Dubl. LC Lubiń), córkę Jana i Barbary Swinarskiej, która t. r. uzyskała od swej matki zapis 1.000 zł, resztę z sumy 3.000 zł. na Żernikach (Kośc. 311 k. 478). Przebywał w r. 1721 w Krajkowie (LB Mosina). Był w r. 1727 posesorem wsi Gniewowo, należącej do opactwa lubińskiego (Kośc. 162 k. 6v). Po ojcu, obok brata Jana, dziedzic części w Buczku, dał w r. 1736 zobowiązanie Aleksandrowi Porczyńskiemu, iż mu część swoją i brata w tej wsi sprzeda za 2.300 złp. (I. Kon. 77 k. 23v). Katarzyna z Poklateckich na swojej sumie posagowej zabezpieczonej na zastawnej części wsi Jabłonka w p. kon. zapisała w r. 1740 córce swej Joannie, zamężnej Jaszczurowskiej, sumę 4.000 złp. (ib. k. 178v). Józef prawa swoje do ojcowskiej części w Bóczku w r. 1744 scedował rodzonemu siostrzeńcowi, Wojciechowi Ciechomskiemu (Kośc. 322 k. 123), który z kolei w r. 1747 scedował te prawa Stefanowi Jaszczurowskiemu, mężowi Joanny O-ej (I. Kon. 78 s. 41). Józef nie żył już w r. 1747 (ib.). Syn Ignacy, ur. w Krajkowie w r. 1721, ochrzcz. 7 IV 1721 r. (LB MOsina), zapewne zmarły dzieckiem. Córka Joanna, w latach 1737-1747 żona Stefana Jaszczurowskiego, 2-o v. w latach 1754-1775 Kaspra Wyganowskiego, nie żyła już w r. 1782. Zob. tablicę.
@tablica
Osędowscy h. Lis. Mikołaj w r. 1622 kwitował Katarzynę z Dzierżanowskich, 1-o v. Jarochowską, 2-o v. Nerską, matkę Melchiora i Marianny Jarochowskich, z zobowiązania danego w grodzie łęczyckim (I. Kal. 88a s. 861). Piotr, ekonom kasztelana przemęckiego, i Agnieszka, rodzice Wojciecha, ochrzszcz. 23 IV 1645 r. (LB Nowemiasto). Jan, syn zmarłego Piotra, na połowie swych dóbr, a przede wszystkim na sumie 3.000 złp. zapisanej sobie przez Zofię z Szyszkowskich Rzuchowską sposobem zastawu na częściach Skarszewa Małego i Chrostowa w p. kal. w r. 1466 oprawił posag 1.000 złp. żonie Zofii Woluskiej (?) (R. Kal. 2 k. 204v). Janowi w r. 1669 roborował skrypt Franciszek Bieniecki (I. Kal. 129 s. 23). Franciszek w r. 1685 sumę zapisaną niegdyś przez już zmarłą Krystynę z Gomolińskich, 1-o v. Szypowską, 2-o v. Tomicką, cedował dzieciom jej: Marcinowi, Ewie, Mariannie i Annie Szypowskim (ib. 143 s. 210). Piotr i Barbara, rodzice Antoniego Jakuba, ochrzcz. 24 VII 1702 r. (LB Św. Wawrzyniec, Gniezno). Marcin, nie żyjący już w r. 1714, kiedy występowała wdowa po nim, Wiktoria Kobierzycka, żona 1-o v. Władysława Porczyńskiego (I. Kal. 159 s. 352). Żyła jeszcze ta Wiktoria w r. 1716 (I. Kon. 73 k. 392v).
Osękowska Marianna, wydana przed r. 1799 za Ludwika Neymana (LB Cerekwica). Byli O-cy h. Osęka, nie wiem, czy należała do nich?
Osiakowscy. Andrzej (Jan Andrzej) występował w r. 1704 (G. 92 k. 20), zaś w imieniu swej żony, Katarzyny Elżbiety Berkanówny, rodzonej bratanicy Jakuba Berkana, pułkownika króla angielskiego, ustanawiał w r. 1705 plenipotentów celem dochodzenia w Anglii sukcesji spadłej na żonę i jej siostrę (ib. k. 70). Maria zaślubiła przed 1 XII 1754 r. Michała Kopańskiego (LB Opatówko). Chryzostom, chrzestny 22 II 1782 r. (LB Łopienno). Jan, mający 36 lat, zaślubił 11 I 1814 r. Zofię Przybylską, z miasta Kępna (LC Kępno).
Osieccy h. Dołęga, wyszli chyba z Osieka w pow. lipnowskim, a pisali się ze Stawca w pow. brzeskim-kujawskim. Jan Sebastian ze Stawca O., chorąży brzeski-kuj., uzyskał w r. 1662 od małżonków Jakuba Rogalińskiego i Anny Malechowskiej cesję sumy 6.000 zł. wyderkafowej na Brodowie w p. pyzdr., zapisanej przez Annę z Brodowa, wdowę po Wojciechu Zielińskim (Py. 153 s. 116). Spisywał w r. 1663 wzajemne dożywocie z żoną Marianną z Zieleńca Zielińską (P. 1425 k. 55), która w r. 1669 już nie żyła. Wtedy Jan Sebastian w imieniu własnym i swych zrodzonych z nią dzieci, Andrzeja i Anny, wieś ich Brodowo sprzedał wyderkafem za 9.000 zł małżonkom Aleksandrowi Głuchowskiemu i Jadwidze Rogaczewskiej (P. 1867 k. 38). Tym małżonkom Głuchowskim w r. 1673 wydzierżawił Brodowo, Czartki, Młodzikowo, Chwałkowo, pod zakładem 10.500 zł. (Py. 154 s. 157), i znów w r. 1677 wsie te wydzierżawił Głuchowskim na rok, pod zakładem 5.000 zł. (Ws. 73 k. 76v). Drugą żoną Jana Sebastiana była w r. 1682 Katarzyna z Wrzący Brzechffianka, wdowa 1-o v. po Franciszku Romiszewskim, mieczniku łęczyckim (Z. T. P. 32 s. 2375). Posesor Brodowa, Młodzikowa i innych dóbr, pozywał w r. 1683 Łukasza Naramowskiego, dziedzica Czartek, sąsiada Młodzikowa (ib. 33 s. 443). Żył jeszcze w r. 1687 (G. 88 k. 235), a być może i w r. 1690 (Py. 156 s. 105), nie żył już w r. 1692 (ib. s. 95). Z pierwszej żony syn Andrzej i córka Anna, niezamężna w r. 1669, w latach 1692-1729 żona Serafina Głębockiego, podkomorzyca brzeskiego-kujawskiego. Z drugiej żony córka Elżbieta (Joanna Elżbieta), w latach 1699-1735 żona Adama Żychlińskiego, kasztelana międzyrzeckiego, wdowa w latach 1736-1739.
Andrzej (Stanisław Andrzej), syn Jana Sebastiana i Zielińskiej, łowczy inowrocławski w r. 1691 (Z. T. P. 35 s. 637). Odziedziczoną po matce połowę Brodowa w r. 1690 zastawił za 1.000 zł. pijarom kolegium piotrkowskiego (Py. 156 s. 105). Obok Jana Grabskiego posesor Śmiełowic w r. 1691 (Z. T. P. 35 s. 637), zapewne już wtedy był mężem Eleonory Grabskiej. Wieś Zieleniec w p. pyzdr., odkupiwszy jej połowę za sumę 12.500 zł. od siostry Głębockiej, sprzedał w r. 1692 za 20.000 złp. Władysławowi Bronikowskiemu, starościcowi soleckiemu (P. 1123 IV k. 29, 1124 VIII k. 43). Brodowo w r. 1692 zastawił na trzy lata za 30.000 zł. Stefanowi Iwańskiemu, podczaszemu łęczyckiemu (Py. 156 s. 95). Od Jana Płaczkowskiego w r. 1693 kupił za 27.000 złp. Placzki w p. pyzdr. (P. 1432 k. 133). Brodow, Młodzikowo i Murzynowo w r. 1693 sprzedał wyderkafem za 30.000 złp. małżonkom Adamowi Jurkowskiemu i Jadwidze Głoskowskiej (ib. k. 342). Od siostry Głębockiej t. r. kupił za 30.000 złp. jej części w Brodowie, Czartkach, Falkowie (Chwałkowie) i Młodzikowie (ib. k. 393). T. r. Brodowo zastawił na rok za 32.000 zł. Walentemu Grabskiemu (Py. 156 s. 2). Dziedzic Chwałkowa, Strzeżek i Czartek, skwitowany w r. 1700 przez Stanisława Jaraczewskiego (P. 1139 XI k. 103v), dobra te zastawił t. r. na trzy lata, pod zakładem 50.000 złp. Tyburcemu Złotnickiemu (P. 1139 XII k. 52). Wraz z żoną Eleonorą Grabską, Murzynowo w r. 1701 wydzierżawił na trzy lata, pod zakładem 4.300 zł., Walentemu Wilkęskiemu (P. 1140 I k. 150). Płaczki w r. 1701 zastawił na trzy lata za 12.000 złp. Bogusławowi Karczewskiemu (P. 1140 V k. 21). Przed śmiercią zapisał 6.000 zł. reformatom poznańskim. Umarł w r. 1704 lub 1705 w pobliżu Śródki pod Poznaniem, gdzie stał z wojskiem, które zgromadził dla obrony Stanisława Leszczyńskiego (Nekr. Reform., Pozn.). Wdowa wyszła 2-o v. w r. 1707, krótko po 22 II, za Sebastiana Radlic Hazę, burgrabiego ziemskiego konińskiego (P. 1283 k. 203v), i w r. 1713 zawierała wraz z synem i córką z pierwszego męża komplanację z szwagrem tego męża, Żychlińskim, kasztelanem międzyrzeckim (Z. T. P. 39 k. 1830). Żyła jeszcze w r. 1728, a jej drugi mąż był wtedy posesorem Brodowa i Murzynowa (Kośc. 316 s. 20). Syn Antoni. Córka Konstancja, w r. 1720 jeszcze niezamężna (Z. T. P. 40 k. 1945), w latach 1727-1747 żona Jana Krombera (Krambera, Krembera?).
Antoni, syn Andrzeja i Grabskiej, wojski inowłodzki w r. 1742 (I. Kal. 178/180 s. 221). Dziedzic Potuturowa, Wierobiówki i Wołkowic na Wołyniu, celem podniesienia sumy 5.000 złp., reszty ceny Potuturowa z przyległościami, zapisanej sobie przez obecnego posesora owych dóbr, Feliksa Korwin Kochanowskiego, kasztelana połanieckiego, w r. 1726 dał plenipotencję Stefanowi Łętkowskiemu, kasztelanicowi brzezińskiemu (I. Kon. 76 k. 105). Dziedzic Brodowa, zawierał w r. 1747 komplanację o sumę 1.200 zł. z Mikołajem Ziemięckim (ib. 78 s. 121). Żona Antoniego, Helena Broniewska, córka Zygmunta i Teresy Osińskiej, w r. 1751 kwitowała swą matkę z 500 zł. z sumy 1.000 zł. ze wsi Święte w pow. brzeskim-kuj., dziedzicznej Józefa Grabskiego, chorążego kowalskiego (ib. s. 539). Od spadkobierców O-ch kupił Brodowo przed r. 1786 Jan Korytowski, chorąży kaliski (Py. 164 k. 591). Zob. tablicę.
@tablica
Osieccy h. Własnego, Gryżyna, Gryzima, odgałęzienie Borków z Gryżyny (zob. Borkowie i Gryżyńscy). Andrzej Gryżyński, dziedzic Osieczny w latach 1387-1417, ożeniony 1-o v. z Agnieszką, córką Andrzeja z Bnina, 2-o v. z Małgorzatą, córką Wyszka Kotwicza z Żegrowa (Ciepl. 151, 152). Małgorzata, wdowa po Andrzeju Borku, dziedzicu w Osiecznej w r. 1419 (P. 6 k. 6v). Wśród synów z pierwszej żony był Maciej.
Maciej Borek z Osiecznej, z Lipna, zwany "Strączkiem", starosta wschowski w latach 1432-1443 (Gąs.; P. 1378 k. 61, 74), kasztelan nakielski w latach 1442-1452 (Gąs.). Mąż Małrzaty z rodu Doliwów z Nowegomiasta, wziął za nią połowę Nowegomiasta, a drugą połowę w r. 1423 wydzierżawił od siostry żony Anny, późniejszej żony Dobrogosta Ostroroga Lwowskiego (Ciepl., 152). Od Jana Bylęty z Trzebca w r. 1435 kupił za 60 grz. połowę Trzebca w p. kośc. (P. 1378 k. 61). Od Janusza, ks. Mikołaja, Albrechta, Jana, Jarosława i Opacza, Krakwiczów, braci niedzielnych, w r. 1435 kupił za 1.100 grz. połowę wsi Czerwony Kosciół (dziś Czewonawieś) w p. kośc. (P. 1378 k. 108). Po stryju Przybysławie z Brenna dostał Bojanice, Drobnin, Garzyn, połowę Gorzyc i połowę Boborowa (Ciepl., 152). Był w r. 1437 pozywany przez swych stryjecznych braci, Andrzeja i Wojsława, dziedziców Gryżyny (Kośc. 17 s. 28). Rzeczył t. r. za żonę, Małgorzatzę z Nowegomiasta, iż skwituje ona Wincentego i Jakuba braci Sierakowskich z jej dóbr macierzystych (ib. s. 39). Od Janusza, dziedzica w Gostyniu, kupił w r. 1444 połowę miasta Gostynia z zamkiem i przyległymi wsiami: Daleszynem, Dusiną, Pożegowem, Brzeziem, Czachorowem, Podrzeczem i Bodzewkiem w p. kośc., dając mu w zamian za to połowę wsi Laskówka i całą wieś Dąbrowę z folwarkiem oraz wieś Chromiec z folwarkiem w p. pyzdr. (P. 1379 k. 10). Jednocześnie trzecią część miasta Gostynia z młynem oraz trzecią część wsi przyległych kupił od Jana Suchorzewskiego, dziedzica w Czyrninie, dając mu w zamian Chromiec (ib. k. 10v). Zapisał t. r. na Wojnowicach roczny czynsz 10 grz. dla szpitala ubogich w Osiecznej (P. 1379 k. 23). Dziedzic w Czyrwonym Kościele, stąd t. r. skarżył Mikołaja Jurkowskiego o najechanie tych dóbr i poczynienie tam zniszczeń (Kośc. 17 s. 494). Żona Małgorzata dobra uzyskane z działów z siostrą Anną, żoną Dobrogosta z Ostroroga, kasztelana kamieńskiego, więc połowę miasta Nowemiasto z przyległościami, oraz dwie części wsi Chromiec z folwarkiem dała t. r. Janowi z Gostynia, w zamian za dwie części miasta Gostynia z zamkiem i wójtostwem, połowę Daleszyna, Dusiny, Pożegrowa, Brzezia, Czajkowa, Czachorowa, Podrzecza, Bodzewa i za dopłatę 5.000 grz. (P. 1379 k. 47v). Maciej t. r. podag żony, 2.000 grz., przeniósł z dóbr Nowemiasto z przyległościami na Czerwony Kościół, Górkę i Bojenice (ib. k. 45). Pozywał t. r. Mikołaja Jurkowskiego o zbrojny najazd na swe dobra w Czewonym Kościeke, poczynienie szkód w lesie i spalenie budynku na grodzisku, oceniając owe szkody i zniszczenia na 50 grz. (Kośc. 17 s. 494). Pozywany w r. 1445 przez Marcina Słupskiego, wojewodę kaliskiego, jako opiekuna Jerzego, syna zmarłego Bartosza Gostyńskiego (ib. s. 555). Wieś Lipno w p. kośc. w r. 1445 sprzedał za 300 grz. Andrzejowi z Kąkolewa (P. 1379 k. 106v). Od Małgorzaty, żony Janusza niegdy z Gostynia, w r. 1446 uzyskał rezygnację oprawy jej posagu i wiana na trzeciej części miasta Gostynia z zamkiem oraz na trzeciej części wsi: Daleszyn, Podrzecze, Dusina, Brzezie, Czajkowo, Bodzewo, Czachorowo, Pożegowo (ib. k. 145). Od Sądki, żony Piotra z Podręcza, mieszczanina w Wielkim Gostyniu, w r. 1446 kupił za 100 grz. części Wielkiego Podrzecza w p. kośc. (ib. k. 151v). Spłacił w r. 1448 córkę Katarzynę, żonę Szymona Zaremby ze Sławska i Rychwalu, dając jej 5.000 grz. z dóbr ojczystych, macierzystych i ze spadku po babce (P. 1380 k. 33). Swoją połowę w Nowymmieście, wraz z nowym dworem i folwarkiem, z młynem, stawem, sadzawką rybną, z młynem Dębowiec i jeszcze innym młynem na Warcie, połowę wsi Laskówka, wieś Pogwizdowo z przewozem, wsie Konojad i Boguszyno, połowę wsi Klęka, połowę wójtostwa w Nowymmieście wraz z połową prawa patronatu tamtejszego kościoła, dał t. r. córkom zmarłego Bartosza z Gostynia, Magdalenie, żonie Marcina Janiszewskiego, i Marcie, żonie Jana Brudzewskiego, w zamian za połowę miasta Gostynia z zamkiem i przedmieściem, młyna, folwarku, wójtostwa, jatek rzeźniczych, szewskich i rybnych, połowę wsi: Pożegowo, Dusina, Daleszyno, Brzezie, Czachorowo, Czajkowo, Bodzewo, Podrzecze (P. 1380 k. 33v, 39v). Trzymał w r. 1449 w sumie 300 zł. węg. od Piotra Witosławskiego Popowo w p. kośc. (P. 1380 k. 51v). Pozywał w r. 1450 Magdalenę, córkę Barosza Gostyńskiego, żonę Marcina Janiszewskiego, sam pozwany przez jej męża i siostrę jej, Martę żonę Jana Brudzewskiego, o bezprawne posiadanie połowy Gostynia z przyległościami (Kośc. 19 k. 58v, 64). Jako opiekun szpitala w Osiecznej, w r. 1452 pozywany był przez Mikołaja Jurkowskiego w sprawie czynszu na Kleszczewie, zapisanego szpitalowi przez zmarłego Hektora (?) Kleszczewskiego (ib. k. 144v). Nie żył już w r. 1453, a Małgorzata nie żyła w r. 1464 (Kośc. 19 k. 322). Synów Macieja, Mikołaja, Piotra i Macieja, pozywał w r. 1453 Nikiel Bojański (ib. k. 210v). Z córek Macieja, Katarzyna była 1-o v. żoną Szymona Zaremby ze Sławska i Rychwału, 2-o v. Marcina z Będlewa Nowomiejskiego (z Nowego Mieściska), sędziego ziemskiego poznańskiego, nie żyła już w r. 1764. Anna, żona Jana Żyrnickiego, nie żyła w r. 1493. Ze wspomnianych wyżej synów, Piotr O. cz. Gostyński stał się protoplastą Borków Gostyńskich (zob. Gostyńscy). Ks. Maciej, altarysta w Osiecznej, dziedzic w Zalesiu, czwartą część we wsiach Zgaliny i Zalesie w r. 1469 sprzedał za 400 grz. bratu Mikołajowi (P. 1385 k. 22). W r. 1470 był dziedzicem połów w mieście Gostyniu i we wsiach przyległych. Wzywał go wtedy brat Mikołaj do uiszczenia 330 zł. węg. (Kośc. 20 s. 514). Połowy we wsiach Ziemice i Górka w p. kośc. w r. 1472 sprzedał za 500 grz. bratu Mikołajowi (P. 1385 k. 160v). Nie żył już w r. 1493, a czwartą część miasta Gostynia odziedziczył po nim Mikołaj (P. 23 k. 215).
Mikołaj z Osiecznej, z Czerwonego Kościoła, Osiecki, syn Macieja i Małgorzaty, pozwany przez Jana Radomickiego nie stanął i miał w r. 1453 płacić winę (Kośc. 19 k. 219v). Pozwany 1459 r. przez Tomisława Kluczewskiego o 20 grz. długu, należnego od ojca, Macieja (ib. k. 245v). T. r. wraz z braćmi niedzielnymi, Piotrem i Maciejem, pozywany przez Martę, dziedziczkę z Nowegomiasta, żonę Jana z Małej Sobótki, w r. 1459 (ib. k. 256v) i jednocześnie przez Katarzynę Sławską, żonę Marcina Łódzkiego (ib. k. 257). Na swej należnej z działów braterskich części miast Gostyń i Osieczna z przyległymi do nich wsiami, zapisał w r. 1462 posag 1.500 zł. węg. żonie swej Jadwidze ze Służewa (P. 1384 k. 116). Z przeprowadzonych t. r. działów wspólnie z bratem Maciejem wziął trzecią część miasta Osiecznej z folwarkiem Sowica, trzecią część miasta Gostynia oraz trzecią część we wsiach przyległych do Osiecznej, więc Łącko, Jeziorko, Trzebinia, Łuniewo, Grodzisko, Świerczyna, Wojnowice, Górka, Czerwony Kościół, Ziemice, Garzyno, Drobnino, Krzemieniewo, Trzebiec, trzecią część we wsiach przyległych do Gostynia: Krajkowo, Czachorowo, Pożegowo, Dusina, Podrzecze, Bodzewo, wreszcie kamienicę w Poznaniu. Obaj bracia winni byli co roku płacić pewną sumę bratu Janowi (ib. k. 119). Jednak t. r. jeszcze doszło do zmiany podziału. Mikołaj wziął teraz miasto Osieczna z wsiami: Wojnowice, połowa Gaju Grodzisko, Łuniewo, Trzebinia z folwarkiem w Lowiczu i z folwarkiem w Jeziorku. Piotrowi i Maciejowi dostało się miasto Gostyń oraz wsie Bodzewko, Podrzecze, Dusina, Pożegowo, Brzezie, Czachorowo, Krajkowo, Krzemieniewo, Drobnin, Garzyn, Trzebiec, Czerwony Kościół, Górka, Ziemice, Świerczyna, połowa Dąbrowy (ib. k. 214). Trzej bracia (wciąż jeszcze zwani niedzielnymi!) pozywali w r. 1464 Stanisława i Małgorzatę, syna i córkę Marcina z Nowego Mieściska zrodzonych ze swej zmarłej siostry Katarzyny (Kośc. 19 k. 322). Jadwiga ze Służewa w r. 1468 skasowała oprawę uzyskaną na Osiecznej i Gostyniu (P. 854 k. 1v). Mikołaj w r. 1469 połowy we wsiach Zalesie i Zgaliny p. kośc. sprzedał wyderkafem za 450 grz. Andrzejowi z Bnina, dziedzicowi w Borku (P. 1385 k. 9). Godzili go t. r. arbitrzy z braćmi Piotrm i Maciejem, dziedzicami w Gostyniu, którzy w skutku tej ugody zobowiązali się zrezygnować mu całą ich część ojczystą i macierzystą w mieście Gostyniu i wsiach przyległych, on zaś ze swej strony zobowiązał się zapisać bratu Maciejowi 40 grz. na wsiach Łuniewo i Grodzisko (Kośc. 20 s. 331). Naganił w r. 1471 "szl." Bartosza niegdy Palędzkiego, który zdołał się jednak "oczyścić' ib. s. 559). Połowy wsi Ziemice i Górka kupił w r. 1472 za 500 grz. od brata, ks. Mikołaja, i zaraz za tyleż sprzedał Janowi Gryżyńskiemu (P. 1385 k. 160v). Do dóbr Mikołaja w mieście Osieczna, przedmieściu i we wsiach: Łuniewo, Wojnowice, Grodzisko w r. 1475 usiłowała intromitować się Elżbieta Nieparstka, żona Piotra Iłowieckiego (Py. 167 k. 6v). Mikołaj po śmierci swej żony porwał Agnieszkę Nieparstką, córkę zmarłego Ścibora i Elżbiety Bnińskiej. Dokonał tego naszedłszy zbrojno kościół w Nieparcie, gdzie była z matką, którą przy tym poranił. Pozywała go o to w r. 1475 (Kośc. 227 k. 12v). Kazał dać sobie ślub z Agnieszką na zamku w Osiecznej, ale starosta uwolnił porwaną, a sąd biskupi uznał ślub za nieważny (Ciepl. 152). Mikołaj t. r. płacił winę Elżbiecie z Niepartu, żonie Piotra Iłowieckiego (Kośc. 227 k. 25v). Sześć łanów osiadłych w Łuniewie w r. 1476 sprzedał wyderkafem za 100 grz. Franciszkowi Kąkolewskiemu (P. 1386 k. 45). Pozywany był w r. 1478 przez swego brata Piotra, dziedzica w Gostyniu (Kośc. 227 k. 50v). Limitowano w r. 1486 sprawę wytoczoną przeciwko niemu przez dawną jego ofiarę, Agnieszkę z Niepartu i obecnego jej męża, Stanisława Imbiera z Objezierza (Kośc. 228 k. 18). Strony w r. 1487 zawarły ugodę (ib. k. 44). Połowę wsi Górka z częścią Rusinowa Mikołaj t. r. sprzedał Mikołajowi Kębłowskiemu (P. 1387 k. 21v). Od Marcina Ponieckiego t. r. kupił za 1.000 zł. węg. jego prawa do trzeciej części miasta Gostynia i przyległych wsi (ib. k. 23). Swe części we wsiach Górka i Ziemice z połową jeziora w Ziemicach t. r. sprzedał wyderkafem za 200 zł. węg. Janowi Miaskowskiemu (ib. k. 35v). Półtora łana w Krzemieniewie i Półtora łana w pustej wsi Drobnin w p. kośc. w r. 1489 sprzedał wyderkafem za 60 zł. Janowi Lubońskiemu, zaś dwa łany puste we wsi Jeziorko za 70 grz. Elżbiecie, żonie Andrzeja Lubiatowskiego (P. 1387 k. 117v). Ta Elżbieta miała tezż sprzedane wyderkafem przez niego dwa łany osiadłe w Łuniewie (ib. k. 146). Wojnowice z Śmiechowem oraz czwarte części wsi Brzezie, Czajkowo, Czachorowo, Mniejsze Bodzewo, Podrzecze, Dusina, Pożegowo w r. 1491 sprzedał wyderkafem za 675 zł. węg. i 70 grz. Dobiesławowi z Kociug, burgrabiemu kościańskiemu (ib. k. 145). Czwartą część Świerczyny p. kośc. w r. 1492 sprzedał wyderkafem za 100 zł. węg. Maciejowi Pawłowskiemu (ib. k. 174), a inną czwartą część tej wsi za 200 zł. Wojciechowi Miaskowskiemu (ib. k. 178v). Miał w r. 1493 sprawę z Anną Gostyńską o oprawę 1.000 grz. posagu i tyluż wiana swojej siostry Anny, wdowy po Janie Żyrnickim (P. 23 k. 40). Odziedziczoną po bracie Macieju czwartą część miasta Gostyń w r. 1493 sprzedał wyderkafem za 200 zł. węg. Piotrowi z Opalenicy, sędziemu ziemskiemu poznańskiemu (ib. k. 215). Połowy we wsiach Górka i Ziemice w r. 1493 sprzedał wyderkafem za 42 grz. Wojciechowi Miaskowskiemu, pisarzowi wojew. kaliskiego (P. 1387 k. 182v). Dziedzic wsi Rusinowo, przyległej do Górki i Ziemic, w r. 1496 (P. 1383 k. 123). Czwartą część miasta Gostynia z przedmieściami t. r. sprzedał wyderkafem za 400 zł. węg. i kopę groszy sędziemu Piotrowi z Opalenicy (ib.). Nie żył już w r. 1498 (Kośc. 231 k. 1v). Syn Andrzej. Córki: Anna, Barbara i Małgorzata, którym ojciec w r. 1478 z sum przywiankowych ich zmarłej matki zapisał 1.200 zł. węg. na połowie miasta Osieczna, zamku i przedmieścia (P. 862 k. 16). Pozywały one w r. 1501 brata o zagarnięcie ich połowy w mieście Osieczna, przedmieściu i zamku, gdzie był oprawiony posag 1.200 zł. węg. ich matki (Kośc. 231 k. 112). Anna i Barbara w r. 1505 uzyskały intromisję do połowy powyższych dóbr i do sumy posagowej matki (Kośc. 232 k. 34). Z nich, Anna, niezamężna, nie żyła już w r. 1508 (P. 863 k. 75v). Barbara jeszcze niezamężna w r. 1509 (P. 863 k. 207v), wyszła t. r. za Dobrogosta Jezierskiego, owdowiała w r. 1538. Małgorzata była w latach 1508-1519 żoną Mikołaja Lasoty Zaborowskiego.
Andrzej, syn Mikołaja i Służewskiej, w r. 1498 zobowiązał się sprzedać wyderkafem na lat trzy za 685 zł. węg. i 70 grz. Dobiesławowi z Kociug Wojnowice ze Śmiechowem oraz czwarte części wsi: Brzezie, Wojkowo, Chorobowo, Mniejsze Bodzewo, Pdrzecze, Dusina, Pożegowo (Kośc. 231 k. 1; P. 1389 k. 31). Czwartą część Garzyna oraz puste łany w Łuniewie, wolne os zastawu, w r. 1499 sprzedał wyderkafem za 80 grz. Andrzejowi Błockiemu (P. 1389 k. 27v). Połowy wsi Ziemice i Górka z połową folwarku Rusinowo w r. 1500 sprzedał za 300 zł. węg. i 20 grz. Janowi Szenskiemu (?) (P. 1389 k. 130v). Na swej części poboru alias szosu z ratusza miasta Osiecznej zapisał w r. 1501 roczny czynsz wyderkafowy 16 zł. węg. od sumy 200 zł. węg. ks. Maciejowi Pigłowskiemu (P. 1389 k. 149). Do miasta Osieczna oraz wsi Grodzisko, Łuniewo i Wojnowice, dóbr Andrzeja, intromitowani byli w r. 1502 jego bracia stryjeczni, Maciej, kasztelan śremski, i Jan Gostyńscy, z tytułu przysądzonej im sumy 250 grz. (Kośc. 23 k. 46v). Pozywany był Andrzej w r. 1505 (?) przez Katarzynę, wdowę po Jarosławie Dłużyńskim, żonę Piotra Witosławskiego, o wygnanie jej siłą z dóbr oprawnych po pierwszym mężu w Wojnowicach, Śmiechowie oraz w częściach Rusinowa (P. 862 k. 144v, 178). Na połowie miasta Osiecznej w r. 1506 oprawił 200 zł. węg. posagu żonie Małgorzacie Budziszewskiej (P. 866 k. 438v, 1390 k. 77v). Pozywał Jana Żyrnickiego o zwrot posagu po zmarłej Annie O-ej, siostrze swego ojca (G. 259 k. 121v). Nie żył już w r. 1508, kiedy jego siostry, panna Barbara i Małgorzata, zamężna Zaborowska, pozywały owdowiałą bratową Małgorzatę o wygnanie ich z miasta Osiecznej oraz przyległych wsi: Jeziorki, Krzemieniewo, Drobnino, odziedziczonych po bracie a tej bratowej oprawnych (P. 863 k. 75). Najprawdopodobnie właśnie t. r. zmarł (Ciepl. 152). Wdowa w r. 1509 pozwała siostry męża o wygnanie jej z oprawy posagu i wiana na połowach Osiecznej z przyległościami, nie stanęły i miały płacić winę (ib. 137). Pzywała je t. r. o to, iż ją niepokoją w jej oprawie (ib. k. 207v). Obie siostry Andrzeja spadek po nim, tj. Miasto Osieczna z wsiami: Grodzisko, Łuniewo, Trzebinie, Łącko, Jeziorko, Wojnowice, Piękczyno, części we wsiach: Górka, Ziemice, Trzebiec, czwartą część miasta Gostyń i wsi: Brzezie, Pożegowo, Dusina, Podrzecze, Czachorowo, Bodzewko, Krzemieniewo, Garzyno, Drobnino, Rusinowo, Świerczyna, Czerwony Kościół, Daleszyno w p. kośc. zobowiązała się sprzedać Andrzejowi z Górki w zamian za połowę wsi Wrzeszczyna w p. pozn. oraz za połowy wsi: Sobiałkowo, Rostępniewo i Gorka Mała w p. kośc. i za dopłatę 4.000 zł. węg. (P. 786 k. 168, 863 k. 251v, 252). Od Andrzeja Skrzetuskiego w r. 1511 kupiła wyderkafem za 80 grz. połowę miasta Głęboczek w p. pozn. (p. 786 s. 281). Była w r. 1512 2-o v. żoną Henryka Hinczy Lgińskiego (Ciepl. 152). Od brata rodzonego, Piotra Budziszewskiego, w r. 1517 uzyskała zapis 110 grz. długu (P. 866 k. 438v). Od Marcina Goślińskiego, dziedzica w Wojnowie, w r. 1529 nabyła wyderkafem za 25 grz. połowę młyna wodnego, trzymanego wyderkafem od Wojciecha Budziszewskiego (P. 1393 k. 313). Żyła jeszcze w r. 1531 (Ciepl. 152). Zob. tablicę.
@tablica
Osieccy z Osieka w p. kal., stanowiący odnogę Krowickich (zob.). Marcin Krowicki cz. O., syn Marcina Krowickiego, mąż Reginy O-ej, córki Macieja (I. R. Z. Kal. 3 k. 235), która w r. 1521 wieś Osiek w p. kal. sprzedała mężowi za 2.000 grz., on zaś ze swej strony na połowie Osieka oprawił jej 150 grz. posagu (p. 1392 k. 421). Nie żył już Marcin w r. 1535, a Regina wraz z synami, Mikołajem i Wojciechem, cztery łany osiadłe w Sulisławicach p. kal. nabyła wtedy wyderkafem za 40 grz. od Stanisława Sulisławskiego (I. i D. Z. Kal. 2 k. 242v). Od Doroty Chutkowskiej i jej syna Jana w sumie długu 17 grz. uzyskała w r. 1544 zobowiązanie wyderkafu dwóch półłanków, jednego w Gotartach, drugiego w Ujazdowicach (I. Kal. 7 k. 51). Uzyskała w r. 1546 od Barbary, wdowy po Wojciechu Szczypierskim, i jej synów zobowiązanie sprzedaży wyderkafowej za 200 grz. czterech łanów osiadłych w Boczkowie p. kal. (I. Kal. 9 k. 386). Wspólnie z synami pozywała w r. 1547 ks. Stanisława Słomowskiego, kanonika gnieźnieńskiego, proboszcza w Żydowie, o wybudowanie przegródki (pogródki) koło młyna we wsi Żydowo (I. i D. Z. Kal. 7 k. 92, 195). Pozywała w r. 1550 Barbarę Szczypierską i jej synów (I. Kal. 12 II s. 281). Od Jana Chutkowskiego t. r. uzyskała zobowiązanie wyderkafu za 10 grz. części w Chutkach i w pustce Gotarty (I. Kal. 12 s. 564). Żyła jeszcze w r. 1558 (ib. 23 s. 322). Synowie, Mikołaj i Wojciech.
1. Mikołaj O. syn Marcina i Reginy, wraz z bratem Wojciechem uczestniczył w dokonywanych w r. 1544 z Janem i Tyburcym Krowickimi, braćmi rodzonymi ojca, działach dóbr spadłych po dziadzie, Marcinie Krowickim. Z owych działów bracia O-cy wzięli wieś Modlę oraz część wsi Chudki w p. kal. (I. Kal. 7 k. 443v). Mikołaj las Ostrów we wsi Osiek w r. 1550 sprzedał za 350 złp. Adrianowi Śmiełowskiemu, zaś żonie swej Małgorzacie Podkockiej na połowie Osieka oprawił 500 złp. posagu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 437, 437v). Pozwany w r. 1550 o dług 15 grz. przez swe stryjeczne rodzeństwo, Jana i Annę Krowickich, syna i córkę Tyburcego (I. Kal. 12 II s. 481). Nie żył już w r. 1553 (ib. 17 s. 689) i t. r. wdowa zapisała 10 grz. długu Marcinowi Śliwnickiemu (ib. s. 1003). Kwitował ją w r. 1558 z 10 grz. Maciej (!) Śliwnicki (ib. 23 s. 372). Dawała t. r. zobowiązanie małżonkom, Maciejowi Potworowskiemu, stolnikowi kaliskiemu, i Annie Podkockiej (ib. s. 442). Swe dożywocie na Osieku w r. 1564 cedowała córce Elżbiecie, jedynej spadkobierczyni ojca (ib. 29 s. 1045). Żyła jeszcze w r. 1568 (ib. 34 s. 113). Przeciwko tej Elżbiecie zanosił w r. 1553 pilność Maciej Bilczewski (ib. 17 s. 689). W jej imieniu Jerzy Podkocki dawał w r. 1559 zobowiązanie Helenie, wdowie po Janie Krowickim, iż wyszedłszy zamąż zrezygnuje jej swoją część ruchomości po ojcu (ib. 24 k. 454). Była w latach 1564-1577 żoną Stanisława Łopateckiego. Umarła między w. 1587 a 1608.
2. Wojciech O. cz. Krowicki (niekiedy Krowicki cz. O), syn Marcina i Reginy, dziedzic w Chutkach i Modli, w r. 1553 zapisywał dług 21 i pół grzywien Maciejowi Karskiemu (ib. 17 s. 170). Na połowie wsi Chutki i Modła i pustki Ujazdów w p. kal. w r. 1557 oprawił posag 700 zł. żonie Katarzynie Koźmińskiej, córce Piotra (P. 1396 k. 511v). Jednocześnie małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (ib. k. 512v). Katarzyna t. r. skwitowała męża z oprawy (I. Kal. 22 k. 426). Wojciech swoją część Naczesławic w r. 1558 sprzedał za 300 zł. Kasprowi Dąbrowskiemu (P. 1396 k. 667; I. Kal. 23 s. 485). Bezpotomny, nie żył już w r. 1572, kiedy Katarzyna była już 2-o v. żoną Jana Kołdowskiego. Trzymała w dożywociu dwa działy roli w Chutkach i trzeci w pustce Ujazdowo, które to łany jej pierwszemu mężowi zastawił był Jan Chutkowski (R. Kal. 4 k. 9). Spadkobierczynią dóbr pozostałych po Wojciechu, t. j. całej wsi Modla, części w Chutkach oraz w pustkach Ujazdowo i Gotarty, była bratanica Elżbieta, zamężna Łopatecka, która w r. 1575 sprzedała te dobra za 3.000 zł. Łukaszowi i Maciejowi, braciom Biernackim (R. Kal. 4 k. 211). Zob. tablicę.
@tablica
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
749750751752[753]754755756757
