Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
745746747748[749]750751752753
Obałkowscy - Orzelscy
Orska (czy szlachcianka?) "Wielm." Elżbieta, chrzestna 25 VII 1746 r. (LB Kcynia). Herbarze takiej rodziny szlacheckiej nie znają.
Orszański(?) Marcin, nabywca od Jana Bnińskiego części Bartoszewic w p. kośc. zmarł bezpotomnie w r. 1604 lub przed tą datą (Kośc. 284 k. 357v).
Orwat Czernik Karol zawierał w r. 1753 Z Janem Szadkowskim, pisarzem śremskiej komory celnej, kontrakt o cła śremskie i kościańskie zwane "Kasztelańskim", po uzyskaniu od króla konsensu na cesję (Kośc. 326 k. 23). Zob. Czernikowie.
Orygałka "szl." Piotr (czy szlachcic?) w r. 1650 służył pod chorągwią Pigłowskiego (P. 1061 k. 90,01).
Oryjewscy, Oryewscy, Orgiewscy, nieznani autorom herbarzy. Paweł w r. 1727 wydzierżawił od Władysława Dzierżanowskiego na trzy lata Nowąwieś i Nowyfolwark w p. kośc. (Ws. 82 k. 23), zaś w r. 1728 od Tomasza Umińskiego, kasztelanica krzywińskiego, wydzierżawił na trzy lata połowę wsi Kłoda Zamkowa (Ws. 83 k. 44). Ożenił się przed r. 1730 z Reginą Wolsonówną (LB Rydzyna) i ,w imieniu swoim i tej żony kwitował w r. 1736 z sum Marcina i Antniego Umińskich, kasztelaniców krzywińskich (Ws. 85 k. 82). Oboje małżokowie od Antoniego Mycielskiego, kasztelana sieradzkiego, wydzierżawili Morkowo w p. kośc., zaś w r. 1742 kwitowali się z nim z kontraktu tej trzyletniej dzierżawy (Kośc. 321 s. 161). W r. 1746 był Paweł dzierżawcą Granowa (LB Granowo; LB Dokowy Mokre). Umarł w r. 1753 (A. B. Poznań, W. 58). Synowie, Jan Nepomucen Ignacy, ochrzcz. 9 VII 1739 r. (LB Rydzyna), i niewątpliwie Józef, o którym niżej. Z córek, Zofia Anna Filipina, ochrzcz. 12 VI 1730 r. (ib.). Józefa, chrzestna 29 IX 1745 r. (LB Granowo), poślubila przed r. 1752 za Marcina Smogorzewskiego, żyła jeszcze 10 VI 1770 r. Maria Barbara Antonina, ochrzcz. 10 VI 1746 r. (LB Rawicz). Córką Pawła była niewątpliwie Ludwika, jeszcze niezamężna 8 X 1758 r., (LB Stęszew), przed 30 VIII 1763 r. zaślubiona Maciejowi Kozłowskiemu, wdowa w r. 1777, a 2-o v. w latach 1783-1790 żona Piotra Świętochowskiego.
Józef, niewątpliwie syn Pawła i Wolsonówny, zaślubił przed 5 IX 1757 r. Katarzynę Koszutską. Mieszkał wtedy, w latach 1757-1758 w Zamysłowie (LB Stęszew). Katarzyna umarła w r.1759 (A .B. Poznań, W. 58). Córka ich, Justyna Regina Józefa, ur. w Zamysłowie 5 IX 1757 r. Inna córka, Jadwiga Teresa, ur. tamże, ochrzcz. z wody 8 X 1758 (LB Stęszew). Zob. tablicę.
@tablica
Oryńscy, różni. Byli h. Orynic (dziś Orenice) w p. orłowskim i h. Wąż z Orynina w wojew. łęczyckim. Tej drugiej wsi nie zna jednak ani Pawiński, ani Słownik Geogr. Orynice były gniazdem drobnej i być może wieloherbowej szlachty. Jan, syn zmarłego Jana, w r. 1672 na połowie wsi Jankowice, Wechny, Bielice, Kośmidry w wojew. łęczyc. oprawił 7.000 złp posagu żonie Mariannie Żychlińskiej, córce Wojciecha (P.1426 k. 122).
Piotr i Teresa z Jerzmanowskich, rodzice Teofili, ur. w Wylatkowie, ochrzcz. 5 I 1739 r. (LB Powidz).
Orzechowscy h. Oksza z Orzechowców w ziemi przemyskiej. Walenty żonie swej, Jadwidze Zaksińskiej (Zakrzyńkiej), córce Lamparta, kasztelana brzezińskiego, w r. 1551 zobowiązał się oprawić 500 zł posagu na połowie swych dóbr we wsi Orzechowce, Śrzednia i Wola w p. przemyskim (I. Kal. 13 s. 645), jednocześnie zaś ona skwitowała z majątku rodzicielskiego swych braci, Jana, Krzysztofa i Stanisława Zaksińskich cz. Zakrzyńskich (ib. s. 646). Ten Walenty, "z ziemi przemyskiej", skwitowany w r. 1552 przez Elżbietę z Sierpca, wdowę po Mikołaju Jarandzie z Brudzewa, wojewodzie łęczyckim, jako opiekunkę syna Hieronima, ze 100 zł (ib. 15 k. 251). Był sędzią ziemskim przemyskim w r. 1564, kiedy dobra Boratyn w p. przemyskim, trzymane zastawem od Mikołaja Zaksińskiego, chorążego sanockiego, wydzierżawiał żonie chorążego, Barbarze ze Złoczkowic (ib. 29 s. 393).
Andrzej, w r. 1577 mąż Palikseny Myjomskiej, spadkobierczyni obok sióstr, Nawojki Myjomskiej, żony 1-o v. Hieronima Oporowskiego, 2-o v. Sylwestra Dębowskiego, miecznika łęczyckiego, w mieście Stęszewie i we wsiach: Wielkie i Małe Witoble oraz Trzcielino (P. 929 k. 1024v). Był Andrzej w r. 1597 starostą leżajskim. Poliksena t. r. swe części w mieście Stęszewie i we wsiach: Witoble, Krąpiewo, Trzcielno oraz w pustkach Dębno, sprzedała za 5.000 złp Wacławowi Gułtowskiemu (P. 1402 k. 284).
Jan, nie żyjący już w r. 1579, ojciec Katarzyny, wtedy żony Jakuba Łodzińskiego z Chorągwicy (P. 932 k. 819v).
Może do O-ch h. Oksza należałoby też zaliczyć Teodorę O-ą z Orzechowic (!), żonę Bogusława Bobrownickiego, starosty przedborskiego. Oboje nie żyli już w r. 1726.
Orzechowscy h. Topór. Bibianna z Balickich O-a, chrzestna 9 IV 1816 r. (LB Szczury-Górzno). Chyba jej córką była panna Bibianna O-a (z Młynów?), która 25 I 1818 r. zaślubiła Tadeusza Krajewskiego (LC Szczury-Górzno). Według Uruskiego, Jakub, subdelegat grodzki poznański 1737 r., był ojcem Mateusza, ten zaś miał syna Jana, męża Bibianny Balickiej, z której syn Wojciech legitymował się w r. 1852 w Królestwie Polskim.
Orzechowscy, różni. Jan O. w r. 1467 nabył wyderkafem od Jana Żerkowskiego łan roli w Żerkowie w p. pyzdr. (P. 1383 k. 286). Wawrzyniec O. w r. 1472 od Jana, Piotra i Mikołaja, braci z Żerkowa, nabył wyderkafem za 20 grz. łan "Więckowski" w Żerkowie (P. 1385 k. 157). Jan O (?). połowę wsi Dankowo p. gnieźn. w r. 1503 sprzedał wyderkafem za 60 zł węg. Janowi Napruszewskiemu (P. 1389 k. 242v). Wawrzyniec, w r. 1570 sługa Anny, wdowy po Wawrzyńcu Chwalikowskim (Py. 108 k. 226v). Mikołajowi O-mu Małgorzata Spławska, wdowa po Wojciechu Drzewieckim, w r. 1582 zapisała dług 100 zł (P. 939 k. 150). Stanisław w r. 1588 uzyskał zapis 140 złp długu od Peregryna Kurskiego (P. 950 k. 49). Jan, burgrabia grodzki poznański, dostał w r. 1594 od Wojciecha Skąpskiego zapis 80 zł długu (P. 962 k. 137). Procesowany w r. 1597 przez Macieja Kurzemskiego (?) z pow. rawskiego (Py. 128 k. 346). Czy nie omyłkowo co do imienia zapisany Mikołaj, burgrabia poznański, ojciec Adama, ochrzcz. 11 I 1598 r. (LB Św. Maria Magdal. Pozn,). Piotr, mąż Anny Rogaskiej, córki Piotra, ze Słupcy, spadkobierczyni braci Krzysztofa i Stanisława, która w r. 1595 kwitowała Stanisława Wydzierzewskiego (P. 964 k. 1275). W związku ze spadkiem po braciach dawała w r. 1598 zobowiązanie Przyjemskim (P. 968 k. 1161).
Magdalena, żona Wojciecha Kołudzkiego, nie żyjącego w r. 1693, sama, być może, żyła jeszcze w r. 1695. Tomasz, w r. 1695 ekonom klucza biskupiego Ciążyńskiego, kwitowany był z manifestacji przez Mikołaja Wierzchowskiego, administratora miasta Miłosławia (Py. 156 s. 13). Może ten sam Tomasz zmarł 14 II 1716 r. i pochowany został w Poznaniu w kościele Św. Mikołaja (LM Św. Mikołaj, Pozn.). Jan, notariusz apostolski konsystorza poznańskiego, zmarł w Poznaniu 8 V 1720 r., pochowany w Katedrze (ib.). Jan i Jadwiga, rodzice Marianny Filipiny, ur. w Sepnie, ochrzcz. 1 V 1760 r. (LB Konojad).
Józef, sekretarz królewski, syndyk Bernardynów kaliskich, zmarł 2 IV 1782 r. (A. B. Kalisz, W. 46). Z żony Fryderyki Mizgierówny, 2-v. małżonki w r. 1788 Franciszka Smoleńskiego, porucznika wojsk koronnych, miał syna Józefa. Ten, sekretarz poczty w Kaliszu, grunt ze spichlerzykiem i innymi zabudowaniami w rynku kaliskim w r. 1788 sprzedał za 2.000 złp Teodorowi Mukułowskiemu, mieszczaninowi i kupcowi kaliskiemu (I. Kal. 228 k. 319, 321). Jan, mąż Teresy Koszutskiej, córki Szymona i Katarzyny Kamińskiej, wdowy 1-o v. po Szymonie Janiszewskim, która w r. 1792 sumy po swoich rodzicach, po ciotce z Koszutskich Staszyńskiej, jak też po innych krewnych cedowała Szymonowi Modzelewskiemu, mężowi swej córki, Katarzyny Janiszewskiej (I.Kon. 84 k. 357).
Maciej i Anna z Radwanów, rodzice, Józefa, komornika powiatu ostrzeszowskiego, zmarłego w Będzieszynie 24 VII 1815 r. w wieku lat 24, Jana i Franciszka, którzy obaj przeżyli brata (LM Szczury-Górzno).
Orzelscy h. Drya, ze wsi Orle w pow. nakiel., pisali się ze swego pierwotnego gniazda, z Bożejewic koło Żnina w p. kcyń. Sławobór miał wedle jego prawnuka Jana, dziejopisa rodzinnego (Annales domus Orzelsciae), być pierwszym, który z Pałuk przybył na Kreinę i osiedlił się w Orlu. Spotykamy Sławobora z Orla już w r. 1433 (N. 143 k. 3v). Od Pawła z Orla i Drogosławy, żony Bartosza z Samostrzela t. r. kupił cztery łany w Orlu wraz z czterema karczmami i jeziorem w tej wsi jak też z trzecią częścią wsi Białowieże, dając w zamian połowę wsi Mały Radzicz w p. nakiel. i dopłatę 40 grz. (N. 143 k. 10). Od Mikołaja Ślesińskiego, chorążego bydgoskiego, w r. 1450 nabył wyderkafem za 260 grz. półgr., 33 zł węg. i 44 grz. solid. gr. wieś Rościmino w p. nak.(ib. k. 48c). Na wsiach Orle i Białowieże w r. 1456 oprawił 600 grz. posagu żonie swej Małgorzacie (ib. k. 74v). Od Mikołaja niegdy Wituńskiego z Pruszcza w r. 1456 kupił za 150 grz. czwartą część Rościmina, odziedziczoną przez tego Mikołaja po bracie wujecznym, chorążym Mikołaju ze Ślesina (ib. k. 75v). Jednocześnie od innej spadkobierczyni chorążego, Katarzyny, wdowie po Bernardzie z Przyłubi, kupił za tyleż jej czwartą część w Rościminie (ib.). Od Jana z Górki Daronicz w r.1457 wziął w zastaw za 20 grz. połowę wsi Zduńsko (Żuń) w p. nakiel. z połowami jezior, Wielkiego i Małego (ib. k. 79). Od Jana, syna Mościca z Chwałkowa w r. 1457 nabył za 25 grz. czwartą część z czwartej części Rościmina (ib. k. 80v). Od Piotra "Szląga" z Radzicza w r. 1459 kupił za 200 grz. trzy łany w Orlu, szóstą część połowy tamtejszego młyna, trzy tonie jeziora, zaś we wsi Białowieże część szóstą (ib. k. 84v). Chyba już nie żył w r. 1762, kiedy jako niedzielni dziedzice w Orlu występowali rodzeni brcia, Jan, Mikołaj, Wojciech i Piotr, oczywiście synowie Sławobora (P. 1384 k. 129). Była też i córka Elżbieta, która będąc już wdową po Piotrze Włościborskim scedowała w r. 1453 ojcu swe dobra rodzicielskie we wsiach Orle i Białowieże (N.153 k. 50v). Jan O. w swych "Rocznikach" pisał tylko o dwóch synach Sławobora, Mikołaju, który ród poprowadził dalej, i o drugim, nieznanym sobie z imienia, który służył Władysławowi Jagiellończykowi, królowi Czech i Węgier zarządzając jego skarbem. Bezpotomny, pochowany był w kościele zamkowym Św. Stefana w Budzie. Miał za żonę Węgierkę. Tylko cząstka jego fortuny dostać się miała bratu Mikołajowi (Annales). Nie wiem, który ze wspomnianych wyżej synów Sławobora był tym sługą Władysława Jagiellończyka. Z owych synów Jan występował w r. 1459 (N. 143 k. 85). Wszyscy czterej bracia, niedzielni dziedzice w Orlu, w r. 1462 kupili od Macieja Kobylickiego za 200 grz. czwartą część Czewujewa i Woli w p. kcyń. (P. 1384 k. 129, 1385 k. 35). Od Marcina, syna Drogomira z Liszkowa w r. 1470 nabyli wyderkafem trzecią część młyna w Liszkowie (P. 1382 s. 128), jednocześnie zaś od Piotra "Roga" z Małego Radziczka nabyli też wyderkafem za 50 grz. dziesięć łanów tamże (ib. s. 129). Dali w r. 1471 Maciejowi Kobylickiemu dwa łany w Czewujewie w pow. bydg. wraz karczmą, dopłacając 150 grz., a biorąc w zamian część Woli z częścią folwarku w Starej Woli w p. kcyń. (P. 1385 k. 130).
Mikołaj, syn Sławobora, w r. 1469 ręczył Piotrowi Szlągowi z Radzicza za Jana Rzemieniewskiego (N. 145 s. 4). Uzyskał w r. 1472 od Jakuba, wójta w Więcborku, zapis 5 grz. długu (N. 144 s. 153). Tego wójta, Jakuba Śmiłowskiego, wzywał w r. 1473 do uiszczenia się z tej sumy (N. 145 s. 7). Jako "stryj" asystował w r. 1486 przy transakcji Jadwidze, żonie Władysława Więckowskiego (P. 1387 k. 61). Na wsiach Czewujewo i Wola p. kcyń. w r. 1491 oprawił 150 zł węg. posagu żonie swej Małgorzacie (ib. k. 138v). Prawa swe do dwóch łanów osiadłych i jednego pustego we wsi Stare w p. gnieźn. w r. 1493 sprzedał wyderkafem za 20 grz. Maciejowi Grabickiemu (?) (P. 1388 k. 4v). Występował w r. 1496 jako wuj Małgorzaty, wdowy po Sędziwoju Łobżenickim, a 2-o v. żony Mikołaja Słupskiego (N. 146 s. 103). Od Jana i Andrzeja, braci z Brzeskorzystwi, tenutariuszy kcyńskich, w r. 1497 nabył wyderkafem Brzeskorzystew Wielką w p. kcyń. (P. 1383 k. 151). Od Jana Liszkowskiego w r. 1498 za 6 grz. monety pruskiej kupił wyderkafem łan pusty w Wielkim Liszkowie p. nakiel. (N. 146 s. 206). Od spadkobierców Jana Dąbrowskiego w r. 1500 skupił odziedziczone po nim części we wsiach, Dąbrowa, Komorowo i w połowie wsi Zuzoły w p. kcyń. Więc od jego siostry Małgorzaty Dąbrowskiej, żony Abrahama Wojnowskiego za 600 grz. (P. 1389 k. 74v), od Bogusława Kozielskiego za 130 grz. (ib.)., od Barbary i Katarzyny, córek Dobrogosta Mrowińskiego, za 130 grz. (ib.), od Małgorzaty, wdowy po Janie Komorskim, za 130 grz. (ib. k. 75), od Heleny, żony Litwosza z Kazanowa, siostry Dąbrowskiego, za 130 grz. (ib.), od Jana Mrowińskiego, dziedzica w Niezamysłowie, za 130 grz. (ib.), od Katarzyny, siostry Jana z Błociszewa, i od Anny, jego córki, niedzielnych, za 60 grz. (P. 859 k. 86v), od Mikołaja, Jakuba i Katarzyny, braci i siostry z Błociszewa, siostrzeńców Dąbrowskiego, za 600 grz. (P. 1389 k. 74 ), od Anny Błociszewkiej, siostrzenicy Dąbrowskiego, w r. 1501 za 600 grz. (P.1389 k. 147v). Od Jana Liszkowskiego w r. 1500 kupił za 80 grz. części Wielkiego i Małego Liszkowa (N. 146 s. 306). Od Wojciecha Borzyszkowskiego w r. 1504 kupił za 70 grz. całą wieś Borzyszkowo p. nakiel. (ib. s. 363). O tym Mikołaju wnuk Jan pisał, iż będącego już w podeszłym wieku najechał sąsiad Pemerzyński z najemnikami, wśród których byli też jeźdźcy niemieccy. Ograbił dom z pieniędzy i kosztowniejszych przedmiotów i uprowadził O-go na Kaszuby do Falcemburga w nadziei wymuszenia okupu. Umarł tam Mikołaj w czwartym miesiącu po uprowadzeniu. Nie żył już w r. 1524 (G. 335a k. 82). Wdowa umarła w r. 1541 (Annales). Synowie, Jan i Mikołaj. Córka Małgorzata, wspomniana ok. r. 1492 (G. 259 k. 12v), była w r. 1503 żoną Mikołaja Rynarzewskiego, wdowa w latach 1532-1533. Zdaje się, że Mikołaj przed Małgorzatą miał jeszcze inną żonę, matkę Jana i Małgorzaty.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
745746747748[749]750751752753
