Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
741742743744[745]746747748749
Obałkowscy - Orzelscy
@tablica
@tablica
Anna t. r. w asyście stryja Wojciecha O-go i wuja Jana Dąbrowskiego łan osiadły, dwa łany puste oraz połowę karczmy w Przybini dała siostrom Przybińskim, wspomnianej już Agnieszce, wdowe po Mikołaju Bieńkowskim, i Elżbiecie, wdowie po Piotrze Srockim (Kośc. 233 k. 70v, 71, 345 k. 80). Wspólnie z nimi łan osiadły w tej wsi dała jednocześnie wyderkafem za 20 grz. swemu ojcu a "przyjacielowi" tych sióstr (ib.). Im zaś dała tam łan osiadły i dwa łany puste, w zamian za inne łany, jeden osiadły i dwa puste, w tejże wsi (ib. 81). Panna Anna, córka Jana O-go, w r. 1526 pozywała Marcina Krajewskiego dziedzica części Krajewic i Przybini, o to, iż po śmierci jej babki, Agnieszki Przybińskiej, zagarnął siłą 56 owiec wartości 6 grz. (Kośc. 26 k. 509). Jan O. w r. 1534 kwitował Mikołaja Karmińskiego z 20 grz., którą to sumę zapisały mu wyderkafem na jednym łanie w Przybini Agnieszka, wdowa po Mikołaju Bieńkowskim, Elżbieta, wdowa po Piotrze Srockim, i panna Anna, dziedziczki w Przybini, córki Jana O-go (ib. 234 k. 284v). Wynikałoby więc z tego, że wszystkie trzy były siostrami między sobą, a córkami Jana O-go. Czemuż więc w zapisie z r. 1520 Jan O. nazwany ojcem Anny, a "przyjacielem" Agnieszki i Elżbiety? Czemu w zapisach z r. 1520 figuruje niekiedy z "olim", więc już jako zmarły, czasem bez tego, czyli jako żyjący? Rostrzygnąć tych wątpliwości nie umiem.
Jan O. z Małego Oporowa w r. 1528 nabył wyderkafem od Jerzego Rogaczewskiego za 25 grz. dwa i pół łany roli we wsi Mirzewo w p. kośc. (P. 1393 k. 255). Jan O., sługa Mikołaja i Sebastiana braci Śmigielskich, w r. 1536 wyderkafem nabył od nich za 150 grz. trzy puste łany w Małym Oporówku (P. 1394 k. 9). Jan O. na trzech łanach pustych w małym Oporowie oraz na sumach służących mu na tych łanach w r. 1537 oprawił posag 100 grz. żonie Dorocie, córce Jana Kanclerzewskiego (ib. k. 110v). Dorota Kanclerzewska, już wdowa po O-im, miała w r. 1542 sprawę z Wojciechem Rydzyńskim (P. 881 k. 145). Katarzyna O-a, wdowa po Andrzeju Śmigielskim, w r. 2-o v. żona Marcina Ponieckiego, dziedzica w Szkaradowie, działała wtedy w asyście Wojciecha Chociszewskiego, stryja, i Mikołaja Pudliszkowskiego, wuja (Kośc. 345 k. 140v).
Oporowscy z Oporowa w p. pozn., różni. Janek O. wraz z matką i braćmi w r. 1388 winien był płacić osiem skojców winy, bo nie nie stanął z pozwu (Leksz. I 301). Jan z Oporowa, pełnomocnik Żyda Daniela, który w r. 1390 w sumie długu uzyskał intromisję do Kopaszewa (ib. 786). Na żonie Jana z Oporowa w r. 1399 nabył prawa Pałuka (ib. 2828). Benusza O-a w r. 1393 uzyskała termin przeciwko Dzierżanie z Goliny o owce (ib. 1623). Tomisław, Tomek O., pozwany w r. 1393 przez Nosalę z Łopianowa, zaś w r. 1397 pozwany z Oporowa (ib. 1622, 2285). Straszyn i Bawor mieli w r. 1401 płacić winę, bo nie stanęli z pozwu Żyda Markla (Ks. Z. P. 794). Obaj, Bawor i Straszyn, pozywani byli w r. 1407 po raz trzeci o pewną sumę (ib. 829, 830). Straszyn pozwany w r. 1407 przez Żyda Markla nie stanął (ib. 2839). Lisek z Oporowa pozwany w r. 1403 przez Mikołaja Chwalmowskiego (ib. 1315). Elżbieta, w r. 1404 żona Hajdana z Oporowa (ib. 2034). Bawor z Oporowa, zapewne identyczny ze wspomnianym wyżej, miał w r. 1423 termin z synem Janem (P. 7 k. 57).
Arkembold, Archambold, Jarkembold z Oporowa, syn zmarłego Tomasza, wraz z Janem Sirnickim w r. 1435 pozywał Jana Pniewskiego (P. 13 k. 17). Arkembolda w r. 1443 pozywał Sędziwój Nosalewski niegdy z Lipnicy (P. 14 k. 232v). Świadczył obok innych w r. 1444 na rzecz Małgorzaty, żony Jana Bronikowskiego (Kośc. 17 s. 523). Dziedzic w Oporowie zapisał w r. 1450 czynsz dla kościoła w Ostrorogu. Jednocześnie na tejże wsi zapisał też czynsz owemu kościołowi Mikołaj, dziedzic w Oporowie (P. 1381 k. 40v), może brat Arkembolda? Nie żył już Arkembold w r. 1459, kiedy wdowa po nim, Małgorzata pozywała Dobrogosta z Oporowa (P. 18 k. 234). Dzieci Arkembolda, Andrzej i Barbara pozywały t. r. Jana, dziedzica z Bielejewa (ib. k. 215v). Ci sami niewątpliwie Andrzej i Barbara, rodzeństwo z Oporowa, w r. 1462 pozywali Jana Bielejewskiego (P. 18 k. 278). Może ta sama Barbara O-a, żona Michała Chomęckiego, była w r. 1487 pozywana przez Elżbietę niegdy Strzeszyńską (P. 22 k. 92). Barbarę O-ą pozywała t. r. dwukrotnie, a potem znowu w r. 1488 Elżbieta, żona Michała Wielżyńskgo (ib. k. 120, 141, 168). Kwitowała w r. 1490 ta Barbara z 40 grz. rodzeństwo, Jana i Elżbietę, żonę Michała Wielżyńskiego, niegdy Strzeszyńskich (ib. k. 190v). Brat Barbary, Andrzej O. nie żył już w r. 1487, kiedy syn jego Feliks, Szczęsny, dziedzic po ojcu części w Oporowie, miał terminy z Janem niegdy Strzeszyńskim, o uiszczenie sumy 20 grz. (ib. 22 k. 119, 126v). Inni synowie Andrzeja a bracia Feliksa to: Jan, Aleksy i Wojciech. Wdowa po Andrzeju a matka tych braci to Katarzyna, wdowa w r. 1488 (P. 22 k. 141). Chyba identyczna z Katarzyną O-ą, pozwaną w r. 1489 przez niedzielne siostry, Małgorzatę i Annę Popowskie (ib. 169v), a w r. 1501 intromitowaną w sumie 9 grz. do dóbr owych sióstr (P. 24 k. 15v). Żyła jeszcze w r. 1502 (ib. k. 37). Feliks, Jan i Aleksy byli w r. 1489 pozywani przez Jana niegdy Strzeszyńskiego (ib. k. 159). Feliks kwitował w r. 1508 Andrzeja Głażewskiego, syna Piotra, z 22 grz., za które ojciec, Andrzej O. brał wyderkafem od Piotra Głaszewskiego dwa łany w Wielkim Głaszewie p. pozn. (P. 863 k. 148). Mąż Małgorzty Pożarowskiej, dał w r. 1509 zobowiązanie jej bratu Mikołajowi, iż na połowie Sokolnik Wielkich w p. gnieźn. oprawi żonie posag (P. 863 k. 161). Spośród braci Feliksa, Jan i Aleksy wspomniani w r. 1487 i znów w r. 1489 (P. 22 k. 126v, 159). Wojciech wspomniany w r. 1488 (ib. k. 141), chyba identyczny z Wojciechem, który w r. 1502 działał w imieniu Katarzyny O-ej (a więc chyba swej matki) w jej sprawie toczonej z siostrami z Popowa (P. 24 k. 37). Zob. tablicę.
@tablica
Dobrogost z Oporowa pozywany w latach 1445 i 1446 przez Niemiechnę (Mieniochnę?), żonę Piotra z Rudek Rudzkiego (P. 15 k. 128, 168). Jako brat stryjeczno-rodzony w r. 1459 asystował Annie, żonie Dobrogosta z Kostyczyna (Kosiczyna?) przy transakcji (P. 18 k. 241v). Pozywany był w r. 1462 przez Małgorzatę, żonę Mikołaja z Oporowa (ib. k. 278). Trzy części Oporowa w r. 1466 sprzedał za 200 kop groszy Piotrowi Słopanowskiemu (P. 1384 k. 235v). Dobrogost "niegdy z Oporowa" w r. 1470 na sumie 100 grz. jaką miał u Stanisława z Ostroroga, wojewody kaliskiego oprawił żonie swej Jadwidze 150 grz. posagu i 50 grz. wiana (P. 1385 k. 53v). Umarł t. r. i owdowiała Jadwiga (w asyście stryja Mikołaja Broniewskiego) skwitowała Piotra Słopanowskiego ze swego posagu oprawionego na dwóch częściach Oporowa (P. 20 k. 80).
Mikołaj, dziedzic w Oporowie, na swych dwóch tamtejszych częściach oraz na dwóch częściach swych sum na tej wsi oprawił w r.1449 żonie Elżbiecie posag 100 grz. (P. 1380 k. 60). Występował w r. 1451 jako rodzony wuj braci z Małego Baworowa, synów Michała (P. 1381 k. 37v). Od Piotra, dziedzica w Głazewie, nabył w r. 1469 wyderkafem za 40 grz. trzy łany w tej wsi w p. pozn. (P. 1385 k. 22v). Żona Mikołaja, Elżbieta trzecią część z 50 grz. swego posagu na Oporowie dała w r. 1471 córkom Katarzynie i Dorocie (ib. k. 102). Mikołaj O. trzy łany w Oporowie w r. 1483 sprzedał wyderkafem za 50 grz. Janowi Gajewskiemu (P. 1386 k. 184) chyba już wtedy swemu zięciowi. Z wymienionych wyżej córek, Katarzyna, żona Andrzeja Czyrniewskiego (Czyrnielińskiego), sprzedała w r. 1487 swoją ojczystą część w Oporowie za 200 grz. rodzonej siostrze Dorocie, żonie Jana Gajewskiego (P. 1387 k. 69). Miała wtedy części ojczyste w Oporowie i Głaszewie p. pozn., obok Jana niegdy Strzeszyńskiego (P. 22 k. 118v). Jako wdowa po Andrzeju Czyrniewskim w r. 1490 pozywała Jana Zatomskiego (ib. k. 186v). Dorota, jak już wiemy, w r. 1487 (a może już w r. 1483?) żona Jana Gajewskiego, będąc już w r. 1494 2-o v. żoną Wojciecha Pierwoszewskiego, zapisała na trzeciej części Oporowa córkom swym z pierwszego męża, Katarzynie, Elżbiecie, Annie i Barbarze po swej śmerci sumę 26 zł (P. 1383 k. 21v). Drugi jej mąż, Wojciech Pierwoszewski począł od dóbr swej żony pisać się Oporowskim i tak zwało się potomstwo jego i Doroty. Zob. Oporowscy h. Abdank. Córki Doroty i Gajewskiego, Katarzyna, żona sołtysa w Nowejwsi koło Szamotuł, Elżbieta, Barbara i Anna, części swe ojczyste i macierzyste w Oporowie w r. 1506 sprzedały za 81 grz. ojczymowi Wojciechowi Pierwoszewskiemu (P. 1390 k. 91). Te siostry "niegdy z Oporowa" t. r. od ojczyma, dziedzica w Oporowie, uzyskały zobowiązanie uiszczenia 35 grz. (P. 862 k. 155v).
Mikołaj O. pozywał w r. 1459 Jana i Macieja Zyrzyńskich (Zerzyńskich), braci niedzielnych (P. 18 k. 241v). Mikołaj z Oporowa, mąż Małgorzaty (Gostkowskiej?), która w r. 1462 pozywała Dobrogosta z Oporowa, sam zaś Mikołaj jednocześnie pozywał Jana i Tomasza braci z Lubicza (P. 18 k. 278). Ten sam Mikołaj i jego niedelny brat Jan, obaj niegdy z Małego Strzeszyna (Strzeszynka), teraz dziedzice z Oporowa, w r. 1465 pozywali Daniela z Drogocina (P. 19 k. 108). Mikołaja "niegdy Strzeszyńskiego" żona Małgorzata miała w r. 1470 płacić winę, bo nie stanęła z pozwu Barbary O-ej, żony Michała, syna Wierzbięty niegdy Drogockiego (P. 20 k. 96), zaś w r. 1471 ten Mikołaj pozywany był przez Barbarę, ale również nie stanął (ib. k. 112v). Mikołaj nie żył już w r. 1519, kiedy owdowiała Małgorzata Gostkowska pozywana była o posesję w Gostkowie przez Katarzynę, żonę Mikołaja Klawka Szurkowskiego, Helenę, żonę Macieja Pigulca, i Elżbietę, córki Jana z Gostkowa zw. Sadło (P. 867 k. 136). Syn Mikołaja i Gostkowskiej, Wojciech uzyskał w r. 1535 od Wincentego Cielmickiego, brata cioteczno-rodzonego matki zapis 50 grz. długu (P. 875 k. 11v). Wojciech O., występował w r. 1565 jako wuj Józefa, Jana i Wojciecha Gostkowskich (Kośc. 243 k. 161v; P. 1397 k. 438v).
Michał z Oporowa, pozwany w r. 1469 przez Jutkę niegdy Polanowską (P. 20 k. 13v), która w r. 1473 pozywała Marcina i Michała z Oporowa (ib. k. 154v). Barbara O-a, w r. 1470 żona Michała, syna Wierzbięty niegdy Drogockiego (ib. k. 96), pozywała w r. 1471 Mikołaja O-go (ib. k. 112v). Anna z Oporowa, matka Marcina i Michała, zawierała w r. 1475 o głowę syna Marcina ugodę z Andrzejem z Szamotuł, kasztelanem międzyrzeckim (P. 855 k. 18). Mikołaj O., pozwany w r. 1475 przez Świętosława Kurnatowskiego (Kunratowskiego) (P. 21 k. 14v). Mikołaj O., dziedzic w Oporowie w r. 1481 skwitowany przez Jana Boboleckiego z dóbr po rodzicach w Oporowie (P. 855 k. 114). Jan O., dziedzic w Chraplewie, na swej części Oporowa w r. 1494 zapisał kopę groszy czynszu rocznego od sumy 15 grz. mansjonarzom kościoła w Ostrorogu (P. 1383 k. 19). Wojciech, dziedzic w Oporowie, gotów był w r. 1496 dokonać rozgraniczenia z Bobolczynem, wsią Jakuba, Stanisława, Andrzeja i Mikołaja braci Boboleckich (P. 856 k. 184).
Oporowscy różni, a wśród nich mogą się znaleźć zarówno O-cy z wojew. poznańskiego jak i z wojew. łęczyckiego. Mikołaj O., mąż Anny z Szamocina, która w r. 1435 sprzedała Laskownicę w p. kcyń. za 400 zł Annie i Katarzynie, córkom Mikołaja Laskownickiego (P. 1378 k. 87v). Bogumiła O-a, w r. 1506 żona Stanisława Redeckiego z Wielkiego i Małego Chowanowa w p. pozn., wniosła mu 300 zł węg. w posagu (P. 1390 k. 92v). Wojciech, między r. 1519 a 1529 mąż Anny, wdowy 1-o v. po Janie Russockim (I. R. Z. Kal. 3 k. 750). Anna, żona Jakuba Kamieniewskiego w latach 1534-1535. Wojciech O. z pow. sieradzkiego, skwitowany w r. 1544 przez Jana Jatrzębskiego, dziedzica Jastrzębnik w p. kal., z 200 zł z tytułu posagu wziętego (Kal. 7 k. 222) wziętego za córką Wojciecha, Anną, której w r. 1547 oprawił 450 zł posagu (P. 1395 k. 333). Niewątpliwie tego to właśnie Wojciecha żoną była Anna Grzymaczewska, córka Jana, która w r. 1550 wraz z Dorotą, żoną Piotra Borzysławskiego, pozywała Jana Jastrzębskiego o limitację terminu długu 3.000 grz. (I. Kal. 12 II s. 211). Anna ta na swi Linie w pow. sieradzkim zapisała w r. 1553 owemu Jastrzębskiemu dług 200 złp (ib. 16 k. 574). Wojciech w r. 1556 towarzyszył córce, kiedy części w Grzymaczewie i Włocinie sprzedała za 600 zł Janowi Russockiemu, miecznikowi kaliskiemu. Towarzyszył jej przy tym również Wojciech O., jej brat stryjeczno-rodzony (P. 1396 k. 403). Nie żył już w r. 1582 (R. Kal. 5 k. 286). Wspomniany wyżej Russocki to był jej brat przyrodni. Anna zobowiązała się scedować mu w r. 1557 swój spadek po matce w Grzymaczewie i Włocinie (Kal. 22 k. 81). Obpoje małżonkowie Jastrzębscy w r. 1562 zapisali dług 200 zł Wojciechowi Słomowskiemu (Szlumowskiemu) (ib. 27 s. 1075). Żyli jeszcze w r. 1584.
Barbara z Oporowa (czy O-a?), w r. 1580 wdowa po Mikołaju Białośliwskim. Anna z Oporowa, wdowa po Aleksym Łockim (?), w r. 1600 zapisała dług 130 zł swemu bratu rodzonemu (!), Marcinowi Szrobskiemu (Kc. 123 k. 654). Zofia z Oporowa, w latach 1620-1628 żona Dobrogosta Brzechffy, skarbnika kaliskiego, wdowa w r. 1635, nie żyła już w r. 1658. Jadwiga z Oporowa, w r. 1629 żona Wojciecha Czekanowskiego. Katarzyna z Oporowa, w r. 1661 wdowa po Wojciechu Kretkowskim, wojewodzicu brzeskim-kujawskim. Marianna O-a, w r. 1672 żona Stefana Grochowickiego, wdowa w latach 1686-1701. Michał z Karszewa O., mąż Zofii Dobiejewskiej, żony 1-o v. Jana Pścińskiego, 2-o v. Adama Chwałkowskiego nie żyjącej już w r. 1729, bezpotomnej (I. Kal. 167 s. 18). Ludwika z O-ch (?) Nieżychowska, chrzestna 3 VII 1739 r. (LB Brenno).
Przy wszystkich niewiastach pisanych "z Oporowa" należy mieć zawsze na uwadze, iż mogły nie być Oporowskimi. owo zaś "z Oporowa" dodawać do zgoła innych nazwisk.
z Oporzyna w pow. kcyńskim. "Szl." Dobrogost, dziedzic w Oporzynie, nie żył już w r. 1464, kiedy córki jego "uczciwe i szlechetne", Sądochna z Wągrowca i Swachna (Świąchna?), żona "opatrznego" Piotra Karpentaja, mieszczanina poznańskiego, części ojczyste i macierzyste w Oporzynie sprzedały za 100 grz. Zygmuntowi Bresthowi, niegdy z Ostrowa (P. 1383 k. 358).
Oppel, Oppeln, różni. Jan, administrator starostwa wschowskiego, mąż zmarłej Małgorzaty Habitz, ojciec urodzonej z niecórki Jadwigi, zawierał o jej rękę w r. 1650 kontrakt pod zakładem 2.000 złp z Piotrem Kotwiczem Krzyckim, burgrabią ziemskim, i zapisał mu za nią w posagu dług 2.500 zł (Ws. 56 k. 10, 11). Byli już małżeństwem w r. 1651. Melchior O, w r. 1662 mąż Katarzyny Brudzewskiej, córki Jana Brudzewskiego, która wtedy wraz z bratem Mikołajem-Janem pozywała Stanisława Biegańskiego w sprawie długu (P. 188 k. 489). Z kolei Biegański w r. 1672 pozywał to rodzeństwo o dług 1.650 zł (P. 199 k. 206). Zofia O-a, żona Jana Abrahama Troschke, oboje nie żyli już w r. 1778.
Oppen, Oppa h. Własnego, wiodący się z Saksonii. Jakubowi Oppa Adam Witosławski w r. 1595 zapisał dług 150 zł (N. 162 k. 260), nie żył już w r. 1605, kiedy jego córka Anna Oppianka, wdowa po "sław." Jakubie Agaciku (Jagaciku), idąc 2-o v. za Wojciecha Krzywosędzkiego zapisała mu 24 I, krótko przed ślubem dług 500 zł (Kc. 124 k. 642). Umarła w r. 1625 lub 1626.
Karol Oppen, dziedzic Sędzin w pow. szamotul., chrzestny 16 II 1818 r. (LB Buk), mąż Antoniny Prusimskiej, zmarłej 20 VII 1866 r. w wieku lat 67 (LM Św. Marcin, Pozn.), ojciec zrodzonych z niej synów: Edmunda Leonarda, ur. 6 XI 1828 r., zmarłego 28 XII 1829 r., Maksymiliana Adolfa, ur. w Sędzinach 31 I 1830 r., podawanego do chrztu przez pannę Idę O., Antoniego, ur. tamże 16 XII 1833 r. Z córek: Katarzyna, ur. tamże 8 V 1820 r., podawana do chrztu przez Karolinę O., i Gustawa (LB, LM Buk). Emil O. zmarł 16 IX 1884 r., o czym zawiadamiało rodzeństwo (Dz. P.).
Oppersdorf h. własnego. Zygmunt, podkomorzy J. Ces. Mci, i Anna Zuzanna, rodzice Leonory Maksymiliany, ochrzcz. w sierpniu 1645 r., oraz Marianny, ochrzcz. w r. 1647 (LB Gołaszyn).
Oraczewscy h. Szreniawa z Oraczewa w pow. łęczyckim. Felicjanna, w latach 1657-1663 wdowa po Abrahamie Tomickim, 2-o v. w r. 1670 żona Salomona Pągowskiego. Michał, mąż Konstancji Zbijewskiej, córki Piotra, wojskiego krakowskiego, i Agnieszki Rożnówmny, która owdowiawszy poszła 2-o v. za Aleksandra Gomolińskiego, kasztelana konarskiego. Dziedziczka Bujnic, Szczepanowic i Żernik w pow. piotrkowskim, bezpotomna, nie żyła już w r. 1702 (Ws. 77 IV k. 35; Kośc. 311 s. 901; Z. T. P. 42 k. 301, 43 k. 662). Adam, wojski krakowski, i żona jego Krystyna Pigłowska, oboje nie żyjący już w r. 1725, rodzice Stanisława, dziedzica Boleścic i Olpic w pow. ksiąskim, męża Elżbiety Miaskowskiej, córki Maksymiliana, cześnika poznańskiego, i Zofii Mycielskiej. Ta Elżbieta t. r. kwitowała swych braci z 10.000 zł posagu i 4.000 zł wyprawy, mąż zaś odebrawszy powyższe sumy z rąk Józefa Molskiego, stolnika kaliskiego, zobowiązał się je żonie oprawić (Ws. 81 k. 25v). Domicella O-a, stolnikowa winnicka, umarła 20 XII 1776 r. (Nekr. Obra; Nekr. Owińska).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
741742743744[745]746747748749
