Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
731732733734[735]736737738739
Obałkowscy - Orzelscy
Olescy ze wsi Oleszno w p. kcyń., różni. Jan, dziedzic w Olesznie,
@tablica
@tablica
na połowie tej wsi w r. 1449 oprawił posag 100 grz. żonie Katarzynie (P. 1580 k. 59v). Chyba ten sam Jan O., mąż Katarzyny Zagajewskiej, która w r. 1469 procesowała się o swą oprawę ze Stanisławem Draszyńskim (G. 9 k. 246v). Jan na połowie Oleszna w r. 1482 oprawił tej żonie posag 100 kop. gr. (P. 1386 k. 153), zaś jednocześnie cztery łany osiadłe w tej wsi sprzedał wyderkafem za 300 grz. Janowi Jezierskiemu (ib.). Siostrze swej żony, pannie Barbarze Zagajewskiej w r. 1484 sprzedał za 70 grz. pięć łanów osiadłych w Olesznie (P. 1387 k. 6), a jednocześnie żona jego Katarzyna sprzedała wyderkafem za 30 grz. tej swej siostrze dwa łany w Olesznie, które kupiła od męża (ib. k. 6v). Jan całe Oleszno sprzedał (czy zbył wyderkafem?) w r. 1485 za 600 grz. Maciejowi Stoliskiemu, równocześnie nabywając odeń tę wieś za 130 grz. wyderkafem (ib. k. 20). Z odebranych od Stoliskiego za Oleszno 170 grz. t. r. zapewnił żonie 100 grz. posagu i 70 grz. wiana (ib. k. 25v). Ta żona Katarzyna uzyskała w r. 1485 od Wincentego Pacholewskiego zapis 12 grz. rocznego czynszu wyderkafowego na połowie Pacholewa i na trzeciej części Wojnowa w p. pozn. (ib. k. 31). Nie żył już w r. 1491, kiedy jego bratanice, Katarzyna, żona Mikołaja Rosnowskiego, Barbara, żona Stanisława Worowoskiego, Agnieszka, żona Mikołaja Pirwoszewskiego, dziedziczki w Wilkowyi, kwitowały Macieja Stoliskiego z prawa bliższości w Olesznie (G. 22 k. 168v).
Maciej Stoliski (ze Stołężyna), na Olesznie, wsi nabytej wyderkafem (!) od Jana O-go, oprawił w r. 1485 posag 100 grz. żonie swej Barbarze (P. 1387 k. 25v). Barbara O-a, wdowa po Macieju Stoliskim, swą oprawę na połowie Oleszna, t. j. sumę 100 grz. w r. 1511 dała wyderkafem zięciowi Wojciechowi Drahuszowi z Potulina jako posag za swą córką Agnieszką (P. 786 s. 310). Oboje ci małżonkowie zyli jeszcze w r. 1524 (P. 1393 k. 30). Chyba synem Maiceja był Stanisław Stoliski cz. O, który w r. 1505 cztery łany w Stoliszynie (Stołężynie) w p. kcyń. sprzedał wyderkafem za 30 grz. Wojciechowi Garczyńskiemu Daroni (P. 1390 s. 54). Dobra Stanisława O-go ze Stołężyna z racji jego nieuczestniczenia w wyprawie mołdawskiej podległy konfiskacie i zostały dane Mikołajowi Słupskiemu z Drzewianowa. Usunął ze Stołężyna Mikołaja Słupskiego Wojciech Słupski z Brzeskorzystwi, starosta kcyński, o co pozywał go Mikołaj w r. 1510 (P. 863 k. 228v).
Olescy ze wsi Olsze w p. kośc. (w parafii Wieszczyczyn), dzisiaj nieznanej. Mikołaj z Olszy z córką Halszką w r. 1438 mieli termin z Jadwigą z Olszy (Kośc. 17 s. 77). Mikołaja i Jana z Olszy arbitrzy w r. 1438 godzili z Małgorzatą, żoną Iwona z Chwalęcina (ib. s. 72). Wincenty i Mikołaj, bracia rodzeni z Olszy, części tej wsi w r. 1434 sprzedali Mikołajowi I Przybysławowi, braciom rodzonym z Olszy (P. 1378 k. 51). Z tych braci, Przybysław cz. Przybek miał w latach 1447-1448 terminy z bratankiem Janem (Kośc. 18 s. 55, 172). Swej owdowiałej bratowej (Jątrwi), Małgorzacie uiścił w r. 1448 12 i pół grzywien (ib. s. 207). Uzyskał w r. 1450 termin przeciwko Janowi Samsonowi z Jarosławek (Kośc. 19 k. 34v). Przesięgał w r. 1452 w sprawie z Agnieszką, żoną Bartosza z Jarosławek (ib. k. 165). Sprzedał w r. 1456 wieś Olsze za 60 grz. Piotrowi z Dobczyna (P. 1382 s. 30). Miał w r. 1466 termin ze strony braci niegdy z Mierzewa (Kośc. 20 s. 198), nie żył już w r. 1469 (ib. s. 275). Mikołaj, brat Przybysława, miał w r. 1442 termin ze strony braci z Jarosławek (Kośc. 17 s. 262). Nie żył już w r. 1447 (ib. 18 s. 55). Wdowie po nim, Małgorzacie Dąbrowskiej brat męża, Przybek O. uiścił w r. 1448 sumę 12 i pół grzywien (ib. s. 207). Uzyskała t. r. terminprzeciw Piotrowi Zaworskiemu (ib. s. 295), żyła jeszcze w r. 1449 (ib. s. 374). Syn Mikołaj Jan wspomniany w r. 1447 (ib. s. 55), występował w latach 1448-1450 obok stryja. Był w r. 1469, po śmierci tego stryja przypozwany przez synów Bartosza Mirzewskiego (ib. s. 275). Janusz i syn jego, Jan z Olszy w r. 1444 mieli termin z Dziersławem Żytowieckim (Kośc. 17 s. 405). Mikołaj z OLszy w r. 1452 pozywany był przez Stanisława niegdy Zadorskiego z Olszy (ib. 19 k. 182).
Olescy, różni. Wawrzyniec, syn Piotra z Oleszna, w r. 1426 miał przysądzone sobie wójtostwo obornickie, z warunkiem wypłaty 45 grz. Annie, córce dotychczasowego wójta, Dobrogosta z Kolna (P. 8 k. 125). Stanisław O. miał w r. 1411 termin ze strony Filipa z Drambina (?) o czwartą część dziedzictwa w tej wsi (P. 3 k. 147). Jan O. występował w r. 1476 jako wuj Anny, żony Mikołaja Włościborskiego (P. 1386 k. 48). Katarzyna O-a, działając wraz z ojcem swym Piotrem, ustąpiła w r. 1443 ze swego dożywocia na połowie Gośliny na rzecz Sędziwoja Wojnowskiego i jego braci, zaspokojona przez nich ze swej oprawy (P. 14 k. 223v).
"Szl." Zofia O-a, z Bielewa, chrzestna 10 VIII 1647 (LB Lubiń). "Ur." Franciszek, ekonom w Swadzimiu, zaślubił 24 X 1792 r. Annę Swinarską (LC Lussowo). Ich synowie, porodzeni w Swadzimiu to Jan Maurycy Bonawentura, ochrzcz. 12 IX 1793 r., i Franciszek Mateusz, ur. 16 IX 1796 r. (LB Lussowo). Anna z Swinarskich będąc już wdową umarła 24 III 1801 r., w 17 dni po śmierci męża. Miała lat 38 (LM Grodzisk).
Olesińscy, różni. Józef, w r. 1733 plenipotent Gosławskich (P. 1238 k. 130). Szymon zaślubił 6 IX (VIII?) 1751 r. Eufrozynę Gałecką (LC Św. Mikołaj, Pozn.). Oboje w r. 1760 kupili za 1.500 złp od Doroty Niedźwiedzkiej, wdowy po Józefie Uszaku Kuligowskim dworek z gruntem w mieście Śródka (P. 1330 k. 125). Ich syn Roch Ludwik, ur. w Łabiszynku, ochrzcz. 13 VIII 1758 r. (LB Św. Michał, Gn.). Anna O-a wyszła w parafii Wielowieś 10 XI 1759 r. za Stanisława Chlebowskiego, zaś chrzestnym ich dziecka był 28 VI 1761 r. ks. Józef O., proboszcz w Wielowsi (LB Wielowieś). Ta Anna była chrzestną 14 XII 1762 r., zaś ks. Józef chrzestny 1 I 1764 r. (ib.).
Oleszkówna Elżbieta, w latach 1618-1624 żona Jana Tarnowskiego. Byli O-wie na Wołyniu.
Oleszyński "szl." Aleksander (czy szlachcic?), czy sługa Janusza Daleszyńskiego, dworzanina kardynała Lipskiego, zmarł w Belęcinie w r. 1741, licząc ok. 30 lat, pochowany 9 I (LM Świerczyna).
Oleśniccy h. Dębno, z Oleśnicy w pow. wiślickim. Jan z Oleśnicy w r. 1483 dał Annie ze Sroczkowa, żonie "opatrzn." Piotra z Sandomierza, wsie Ujazdów i Łopatno w p. sandomier. i dopłacił 2.200 zł, biorąc od niej w zamian części we wsiach Żydowo, Głuchowo, Orle, Przecławie p. pozn. oraz dom cz. plac w obrębie murów Poznania, na przeciw kościoła Św. Dominika, odziedziczony przez nią po bracie rodzonym, Janie "Białym" ze Sroczkowa (P. 1386 k. 185). Katarzyna z Oleśnicy była w r. 1485 żoną Janusza Latalskiego. Mogła to być jednak Oleska. Andrzej, kasztelan sandecki i starosta uniejowski, w r. 1487 kupił od Tomasza Kwiatkowskiego za 100 grz. części Kwiatkowa w p. kon. (P. 1387 k. 90). Feliks, burgrabia kaliski w r. 1505 (I. Kal. 6 k. 76), mąż Katarzyny, córki Bartłomieja z Iwanowic i Koźmina, kasztelana kaliskiego, która od ojca otrzymała zastawem w sumie 200 zł węg. siedem klejnotów "alias zapon". Te wykupiła Jadwiga, owdowiała matka Katarzyny, w r. 1491, działając w imieniu zięcia, z rąk Małgorzaty, wdowy po Wojciechu Pleszewskim (I Kat. 4 k. 117). Katarzyna dostała od ojca w posagu 1.000 zł węg., z czego w gotowych pieniądzach 250, zaś 750 zabezpieczonych na dobrach. Tej reszty bracia Katarzynie nie wypłacili, o co ich w r. 1499 pozywała (I. Kal. 5 k. 157). Feliks w r. 1500 uzyskał mocą listu rezygnacyjnego intromisję do miasta Chodcza i przyległych wsi: Rychnowo, Jankowo, Brudzewo, Kwilenie (I. Kal. 6 k. 76). Po śmierci Jana O-go, wojewody lubelskiego, drogą spadku dostały się w r. 1542 Andrzejowi hr. z górki, kasztelanowi poznańskiemu i staroście generalnemu wielkopolskiemu, dobra w pow. lubelskim: Dłotlice, Dysz, Dąbrówka, Nasutów, Rudki, Stoczek, Szedliska, Wola Szedliska, miasto Kamionka, Bochotnica, Wierzchonów i Stok. Inne dobra O-go, położone w pow. sandomierskim: Ujazd, Grzybów, Mydłów, Zwola, Boduszów, Iwaniska, Łopatno, Ujazdek jeden i drugi, Dziewiątle, Kujawki, Łopaczewko, Wierbka, Gryzikamień, Wygiełzów, Nieszówka wraz z sumą 3.000 zł dopłaty od Górki wziął Piotr Firlej, wojewoda lubelski (P. 881 k. 173v).
Mikołaj O., mąż 1592 r. Katarzyny Domiechowskiej, córki Wacława i Katarzyny Potockiej ze Święcic (I. Kal. 59 s. 381). Mikołaj dokonał w grodzie krakowskim rezygnacji wsi Racławki w pow. ksiąskim Janowi Trepce, a Katarzyna w r. 1596 transakję tę aprobowała (ib. 63 k. 557v). Żył jeszcze w r. 1604 (ib. 70 k. 845), a Katarzyna już w r. 1612 była 2-o v. żoną Joachima Lubomirskiego, kiedy uzyskała cesję od swej siostry Anny, żony Wojciecha (Marcina?) Ponieckiego, (ib. 78 praw spadkowych po zmarłym bezpotomnie Janie Zbeltowskim (Zbylitowskim) (ib. 78 s. 1476). W imieniu Katarzyny, żony Spytka z Bużenina Pstrokońskiego, i Samuela Konstantego O-go Mikołaj Andrzej Piotrowski, sędzia grodzki brzeski kujawski, w r. 1666 kwitował Jan Wyganowskiego, pisarza grodzkiego nakielskiego (N. 184 k. 103v). Jan, podkomorzy sandomierski, nie żyjący już w r. 1677, ojciec Anny (Anny Zofii), żony 1-o v. Stanisława Koniecpolskiego, wojewody parnawskiego, 2-ov., w latach 1673-1678 Ludwika Ciświckiego na Zbąszyniu, kasztelanica międzyrzeckiego, starosty stawiszyńskiego (Z. T. P. 32 s. 322; I. Kal. 138 s. 958; Estr. XIV 480). Oboje nie żyli już w r. 1682.
Olewińscy, Olewniccy h. Samson, z Olewina w pow. wieluńskim. Piotr, sędzia grodzki i podstarości grodzki wieluński, nie żyjący już w r. 1598, mąż Zofii Kowalskiej, która od męża uzyskała oprawę 2.000 złp i tę scedowała Stanisławowi Kierskiemu (P. 968 k. 175). Syn Piotra i Kowalskiej, Wojciech uzyskał od Stanisława Kierskiego w r. 1598 cesję powyższej sumy (ib.). Z tym Wojciechem zapewne identyczny Olbracht, Albreht O., nie żyjący w r. 1641 (Z. T. P. 29 s. 1407), mąż Zofii Kierskiej (P. 166 k. 217v), ojciec Marcina i Tomasza. Marcin zapis 165 zł, dany sobie w grodzie kaliskim przez Piotra Pruślińskiego, cedował w r. 1624 bratu Tomaszowi (I. Kal. 90b s. 2699).
Tomasz, syn Olbrachta i Kierskiej, w r. 1635 kwitował z 30.000 grz. wdowę Jadwigę z Marszewskich Krzycką oraz synów jej, Stanisława i Wojciecha (Ws. 47 k. 361v). Odziedziczone po Adamie Brodnickim części w Brodnicy i Grabianowie w r. 1641 sprzedał za 2.600 złp Stanisławowi Szołdrskiemu, cześnikowi kaliskiemu (Z. T. P. 29 s. 1407), zaś dom na przedmieściu zw. Gąski w Poznaniu, też ze spadku po Brodnickim, sprzedał temuż Szołdrskiemu (ib.). Od Augustyna Boguckiego, dziedzica Wszołowa, w r. 1644 uzyskał zobowiązanie dane w grodzie wieluńskim, iż oprawi 5.000 zł posagu żonie Mariannie O-ej (R. Kal. 13 k. 164). T. r. skwitowany przez zięcia i córkę z 5.000 zł posagu (I. Kal. 11a s. 898, 899). Zięciowi Boguckiemu w r. 1659 zapisał sumę 1.000 złp (G. 91 k. 10v). Już nie żył w r. 1664. Żoną jego była Katarzyna Bilińska, którą w r. 1664 spotykamy już jako 2-o v. żonę Jana Krzykowskiego (P. 861 k. 262). Jej trzecim mężem był w r. 1674 Marek z Małyszyna Raczyński, burgrabia grodzki wieluński, którego wtedy kwitowała z 8.000 złp przysądzonych jej dekretem Trybunału Piotrkowskiego (Kośc. 305 k. 667v). Syn Stanisław. Z córek, Marianna, w latach 1644-1661 żona Augustyna Boguckiego, wdowa w r. 1665, nie żyła już w r. 1669. Wiktoria, w r. 1664 żona Stanisława z Siemikowic Radoszewskiego.
Stanisław, syn Tomasza i Blińskiej, cześnik inowrocławscki w r. 1700 (P. 1139 IX k. 18). Stosownie do spisanego w Orpiszewie kontraktu żonie swej Annie Modlibowskiej, córce Kaspra, stolnika i sędziego surrogatora grodzkiego poznańskiego, oprawił w r. 1673 posag 10.000 złp (P. 1426 k. 276). Od brata żony, Stanisława Modlibowskiego, skarbnika kaliskiego, w r. 1680 kupił za 70.000 złp Bułakowo i część Kaczej Górki w p. pyzdr. (P. 1102 VI k. 61). Od Kazimierza Przybysławskiego nabył w r. 1681 za 6.000 złp inne części Kaczej Gorki (P. 1213 IV k. 33v), a jeszcze inne tamtejsze części kupił t. r. za 7.000 złp od Aleksandra i Macieja braci Przybysławskich (p. 1105 IX k. 125). Od Jana Chełkowskiego w r. 1682 uzyskał cesję sumy 7.000 złp zapisanej sposobem zastawu na połowie miasta Pogorzela przez małżonków Jana Radzewskiego i Jadwigi z Goraja (P. 1105 XI k. 39). Jednocześnie od tegoż Radzewskiego nabył wyderkafem część Głuchowa w p. pyzdr., mając już upszednio prawa do owej wsi nabyte od małżonków Wojciecha Koszutskiego i Jadwigi Radzewskiej (ib. k. 42). Od Teresy z Opalińskich Niemiryczowej, wojewodziny kijowskiej, kupił wyderkafem w r. 1685 za 20.000 złp na jeden rok Sobiałkowo w p. kośc. (P. 1109 III k. 6), a ponowił ów wyderkaf w r. 1686 (P. 1112 IX k. 48). Od sióstr Łempickich, Jadwigi, żony Władysława Skoroszewskiego, Marianny, żony Karola Zakrzewskiego, Katarzyny, żony Andrzeja Mańkowskiego, córek Andrzeja i Anny z Głoskowskich, spadkobierczyń zarówno rodziców jak i brata Franciszka Łempickiego, w r. 1695 kupił za 95.000 złp wsie Zimnawoda i Głoginino w p. pyzdr. (P. 1431 k. 152v). Dziedzic miasta Pogorzeli, dóbr nabytych od braci Jana i Krzysztofa Bielickich, chyba w r. 1698. (P. 1139 IX k. 18). Zapewne identyczny ze Stanisławem świadkującym 2 XI 1695 r. (LC Rusko). Był od r. 1699 dziedzicem Bułakowa, Kaczejgórki Zimnowody, Głoginina. Skwitowany w r. 1700 przez córkę Ludwikę zamężną Rogalińską z 20.000 złp posagu (P. 1139 X k. 68). Uzyskał t. r. zobowiązanie od Karola Bielickiego, iż mu sprzeda za 39.000 39.333 złp swe części miasta Pogorzela, t. j. "Zamkową", "Wałową' zwaną też "Radzewskich", obok tego części Głuchowa i Gumienic, a zrobi to, kiedy tylko osiągnie 24 lata (I. Kal. 154 s. 20, 21). W Pogorzeli 29 V 1702 r. spisał z Jakubem Bojanowskim umowę małżeńską, wydając zań córkę Barbarę i dając w posagu za nią 20.000 złp (P. 280 k. 138). Umarł w Lesznie u lekarza 13 X 1705 r., pochowany u Bernardynów w Kobylinie (LM Pogorzela). Wdowa w r. 1706 wypłaciła córce Barbarze zamężnej Bojanowskiej sumę 20.000 złp zapisaną jej przez ojca (I. Kal. 158 s. 146). Umarła w Miliczu na Śląsku w czasie ucieczki 24 III 1707 r., pochowana obok męża w Kobylinie (LM Pogorzela; A. B. Kobylin, W. 47; LM Koźmin). Synowie, Kazimierz i Tomasz. Z córek, Katarzyna, w latach 1692-1717 żona Józefa (Zygmunta Józefa) Dobrzyckiego, wdowa w latach 1727-1732, już nie żyła w r. 1736. Konstancja, ur. we Wrotkowie, ochrz. 28 VIII 1678 r. (LB Mokronos), w r. 1691 żona Mikołaja Zakrzewskiego, nie żyła już w r. 1716. Barbara, chrzestna 19 IV 1702 r. (LB Pogorzela), zaślubiła 29 V t. r. Jakuba Bojanowskiego, żyjącego jeszcze w r. 1710. Drugim jej mężem był w r. 1718 Chryzostom Niemira Gniazdowski, starosta nowomiejski, pułkowsnik J. Kr. Mci. Ludwika, w r. 1700 żona Józefa z Dzwonowa Rogalińskiego, nie żyła już 20 III 1715 r. Cecylia, franciszkanka (minorytka), kaliska, ksieni tamtejsza przed 28 VIII 1732 r. (LB Szczury-Górzno), umarła 16 XII 1747 r. jako eks-ksieni (Nekr. Franciszkanek, Śrem; Nekr. Franciszkanów, Śrem). Zofia, w r. 1712 żona Antoniego Bielińskiego. Apolinara zaślubiła w Farze w Poznaniu 27 VIII 1715 r. Władysława Kolczyńskiego, podczaszego inowrocławskiego, nie żyła już w r. 1766. Krystyna, niezamężna 14 II 1717 r. (LB Góra k. Jaroc.), wyszła w r. 1720 za Michała Zielonackiego, z czasem chorążego bielskiego, żyjącego jeszcze w r. 1748, była już wdową w r. 1752, nie żyła w r. 1782.
1. Kazimierz (Kazimierz Józef), syn Stanisława i Modlibowskiej, ochrzcz. 1 III 1682 r. (LB Kożmin). Zaślubił w r. 1708 Teresę Korzbok Zawadzką, córkę Marcina, skarbnika kaliskiego, i Zofii Broniszówny, o której rękę w Wyganowie 30 IV t. r. spisywał pod zakładem 40.000 zł kontrakt z jej owdowiałą matką (Ws. 77 VI k. 30). Wraz z bratem Tomaszem dziedzic Kaczejgórki, w imieniu własnym i tego brata w r. 1711 te dobra zastawił za 26.000 zł małżonkom Samuelowi Hulewiczowi i Elżbiecie Niesiołowskiej (I. Kal. 157 s. 77). Obaj z bratem byli w r. 1713 procesowani przez Rafała Gwiazdowskiego i Krystynę z Bielickich o jej posag należny z miasta Pogorzeli (P. 289 k. 195). Zimnowodę i Głoginino bracia w r. 1716 zastawili za 30.000 zł Antoniemu i Józefowi braciom Rogalińskim (Py. 157 k. 105). Kazimierz Kaczągórkę w r. 1718 zastawił na trzy lata Janowi Tworzyańskiemu, łowczycowi wschowskiemu, za sumę 14.000 zł, przeznaczonych na spłacenie długów Józefa i Antoniego Rogalińskich (kośc. 311 s. 847). Obaj bracia O-cy w r. 1719 zawierali z Michałem Zielonackim umowę o rękę siostry Krystyny (I. Kal. 161 s. 409). Kazimierz Zimnowodę i Olewin w r. 1723 zastawił na dwa lata Krzysztofowi Nieświastowskiemu (P. 1194 k. 6). Bezpotomny, nie żył już w r. 1725 (P. 1202 k. 32v). Teresa z Zawadzkich żyła jeszcze w r. 1726, kiedy kwitowała brata i spadkobiercę męża, Tomasza O-go z sum, 40.000 złp posagowej (w tym 38.000 gotowizną, 2.000 w klejnotach), 40.000 złp wiana i 4.000 złp, które pożyczyła mężowi (P. 1206 k. 71v).
2. Tomasz, syn Stanisława i Modlibowskiej, jako współdziedzic Pogorzeli był w r. 1713 obok brata pozywany przez Rafała Gwiazdowskiego i Krystynę z Bielickich (P. 289 k. 195). W r. 1716 współdziedzic Zimnejwody i Głoginina (Py. 157 k. 105). Wypłacił w r. 1717 posag w sumie 20.000 złp Władysławowi Kolczyńskiemu, podczaszemu inowrocławskiemu, za siostrą Apolinarą (P. 1155 k. 217v). Jedyny spadkobierca brata Kazimierza, dobra Zimnąwodę i Głoginin sprzedał w r. 1725 za 108.000 złp Kazimierzowi Janowi Rychłowskiemu, skarbnikowi kaliskiemu (P. 1202 k. 32v). Od Antoniego Dąbskiego, wojewody brzeskiego-kuj. dziedzica dóbr Ludomy, uzykał w r. 1726 zapis długu 40.000 zł, która to suma stanowiła posag bratowej Kazimierzowej importowany na Ludomy (P. 1206 k. 63). Bułakowo i Kaczągórkę w p. pyzdr. sprzedał w r. 1727 za 121.700 złp Franciszkowi Gajewskiemu, staroście kościańskiemu (Kośc. 357 k. 95). Zapewne już przed 15 IX 1726 r. był mężem Marianny Grudzińskiej, córki Zygmunta, starosty bolemowskiego, i Teresy Rydzyńskiej (LB Pogorzela). Oprawił jej w r. 1729 posag 30.000 złp. (P. 1219 k. 45v). Od Karola Bielickiego, cześnikowicza wiskiego, wedle zobowiązania danego przezeń w r. 1700 ojcu Tomasza, kupił w r. 1731 za 39.000 złp części miasta Pogorzela, "Zamkową" i "Wałową", oraz części wsi Głuchowo i Gumienice, które obok braci swych Jana i Krzysztofa Bielickich odziedziczył był po rodzicach (I. Kal. 168/170 s. 459). Żył jeszcze 25 XII 1732 r. (LB Chodzież). Wdowy była w r. 1752 2-o v. żoną Rocha Zbijewskiego, cześnika kaliskiego, z czasem kasztelana kaliskiego potem poznańskiego, wreszcie wojewody gnieźnieńskiego. Kwitowała t. r. swą siostrę przyrodnią Antonillę ks. Woroniecką, żonę Jana Grabowskiego, kasztelana gdańskiego, z sumy 4.333 złp, należnej jej z substancji macierzystej z Dziembowa, wedle spisanej w r. 1749 komplanacji (N. 211 k. 82v). Była dożywotniczką Pogorzeli, a dobra te, silnie obdłużone, Fabian Korytowski, syn Stanisława i Zofii Łęskiej, wnuk zaś Marianny z Zakrzewskich Łęskiej, siostrzenicy Tomasza O-go, tego Tomasza współspadkobierca, 5 IX 1764 r. sprzedał kasztelanowi Zbijewskiemu za 10.000 zł, ponad sumę zadłużenia (Py. 162 k. 212). Inny spadkobierca, Jan Nepomucen Zielonacki, chorąży bielski, siostrzeniec Tomasza, w r. 1782 sprzedał swoją część Pogorzeli, Głuchowa i Gumienic za 36.000 zł Władysławowi Biernackiemu, kasztelanowi sieradzkiemu (Py. 163 k. 50). Józef Szczytnicki, rodzący się z Ludwiki Dobrzyckiej, część Pogorzeli sprzedał 10 VIII 1783 r. 11.485 zł Mikołajowi Taczanowskiemu, chorążemu wieluńskiemu, zaś Franciszek Korytowski swoje części tamże sprzedał jednocześnie Taczanowskiemu za 45.000 zł (P. 163 k. 233, 234, 235v). Również Cecyia Zielonacka, córka Krystyny O-ej, wdowa po Ignacym Wiewiorowskim, regencie ziemskim wieluńskim, swoją część z tego spadku 28 II 1785 r. sprzedała za 20.000 złp Mikołajowi Tacznowskiemu (I. Kal. 225 k. 2). Jeszcze inny spadkobierca Tomasza O-go, Stefan Szczytnicki, pułkownik wojsk koronnych, swoją część Gumienic w r. 1792 sprzedał za 4.000 złp Józefowi i Gabyryelowi braciom Wstowskim (I Kal. 232 k. 90v). Roch Zbijewski, wojewoda gnieźnieński, kawaler ord. Orła Białego, umarł 5 XII 1790 r. (LM Pogorzela). Przeżył żonę. Zob. tablicę 1.
Jan O., mąż Anny Bielawskiej, wdowy 1-o v. po Eraźmie Książyńskim która w r. 1616 kwitowała Chryzostoma Bielawskiego z 800 zł jak też
@tablica
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
731732733734[735]736737738739
