Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
17181920[21]22232425
Małachowscy - Miaskowscy
3) Stanisław, zrazu Dąbrowski, potem M. cz. Dąbrowski, wreszcie z Markowic M., syn Macieja Dąbrowskiego i Głębockiej, wspomniany obok matki i braci 1631 r. (N. 66 k. 8). Posesor wsi Ostrowąs p. gnieźn. 1691 r. (Gr. Kruśw. 7 k. 158), dziedzic w Dobieszewicach, umarł tam 31 V 1694 r., bezpotomnie (LM Pakość). Jego żoną była 1670 r. Katarzyna Ponętowska, córka Pawła, podkomorzego inowrocławskiego, i Marianny Rudnickiej (Z. T. P. 31 s. 1828). Małżonkami byli zapewne już 1664 r., bowiem wtedy jej brat Andrzej i matka protestowali przeciwko niemu (ib. s. 407). Współspadkobierczyni wraz z dziećmi zmarłej swej siotry Gniewkowskiej po bracie Andrzeju Ponętowskim 1672 r. (P. 199 k. 223), zawierała z ojcem ich i z nimi 1673 r. kontrakt (Z. T. P. 32 s. 262), a 1673 r. wraz z mężem skwitowała swego szwagra Andrzeja Gniewkowskiego z 2.000 złp (G. 85 k. 103v). Umarła w Dobieszewicach 7 VI 1691 r. (LM Pakośc), a jej siostrzenica Marianna z Gniewkowskich Krzyżanowska t.r. wystapila o nieważność jej testamentu (Kc. 137 k. 24).
2. Wojciech Dąbrowski, syn Jana Dąbrowskiego i Młotkowskiej, obok braci współnabywca 1617 r. od Łukasza Dobieszewskiego części w Dobieszewicach (N. 222 k. 161), żył jeszcze 1620 r. (Kc. 127 k. 248, 254), ( a chyba już nie żył 1625 r., bowiem działy dokonane wtedy przez braci już o nim nie wspominają (N. 223 k. 677).
3. Remigian, Eremian Dąbrowski, z Markowic Dabrowski, syn Jana Dąbrowskiego i Młotkowskiej, współnabywca 1617 r. części Dobieszewic, zapisywał 1623 zł dług Krzysztofowi Arciszewskiemu (N. 171 k. 405v). W podziale dóbr przeprowadzonym z bratem Maciejem dostał 1625 r. całą Dabrówkę z folwarkiem Piaski w sumie 40.000(!) zł i zaraz sprzedał te dobra wyderkafem za 12.000 zł Dorocie z Zakrzewa, wdowie po Stanisławie Łyskowskim, oraz jej synom, Janowi, Michałowi, Wojciechowi i Jerzemu Łyskowskim (N. 223 k. 677). Dąbrówkę i Piaski tejże Łyskowskiej i synom jej sprzedał 1628 r. za 20.000 zł (ib. k. 772v). Żył jeszcze 1638 r. (N. 178 k. 13). Zob. tablicę 2.
Mikołaj, może identyczny z Mikołajem, który opłacając 1563 r. po-
@tablica
bór z Markowic w p. inowrocł., przyłożył pieczęć z herbem Jastrzębiec (Wittyg). Mikołajowi M-mu, który zabił Jana Lubowidzkiego, dał 1548 r. zobowiązanie Grzegorz Lubowidzki, ojciec Jana, iż go uwolni od pretensji o głowę syna (G. 34 k. 92v), a 1550 r. ów Lubowidzki skwitował z 60 grz. główszczyzny poręczycieli M-go, a wśród nich Jakuba Żegockiego i Łukasza Turzyńskiego (P. 890 k. 166). Nie wiem czy z powyższymi lub z jednym z nich identyczny Mikołaj M., nie żyjący już 1567 r., który żenił się najpierw z Barbarą Żegocką (to wskazywałony na tożsamość z zabójcą Lubowidzkiego), potem z Anną Kiełczewską, która będąc już wdową zrobiła zapis działowy względem dóbr Markowice, Barcice i Gizewo w pow. kruśw.(!). Aprobował 1567 r. ów zapis swej matki i opiekunki syn Szymon (Py. 106 k. 431v). Córką Mikołaja, chyba z tego drugiego małżeństwa, była Zofia, wydana 1582 r. za Macieja Strzałkowskiego, żyjąca jeszcze 1596 r. Z Żegockiej natomiast rodzili się Baltazar oraz chyba Jan i Maciej. O Macieju wiem tyle tylko, iż nie żył już 1611 r., kiedy synowie jego, Wojciech i Krzysztof, dokonywali podziału dóbr ze stryjami, Baltazarem i Janem (G. 71 k. 6). Zapewne córką Mikołaja, urodzoną z Żegockiej, była Jadwiga, w latach 1596-1604 żona Stanisława Rynarzewskiego. Walenty Żegocki nazwany 1604 r. jej bratem ciotecznym (Kc. 124 k. 524v).
1. Baltazar, syn Mikołaja i Żegockiej, jako brat wujeczny ustanowiony 1602 r. jednym z opiekunów dzieci Macieja Torzyńskiego (G. 337 k. 234v). Procesował 1619 r. Jadwigę z Grochowickich Mierosławską (Kc. 127 k. 141). Był dziedzicem w Gizewie. Żonie Annie Linowskiej cz. Piotrowskiej, córce Waleriana, 1611 r., krótko przed ślubem, zobowiązał się oprawić posag 2.500 zł, po przeprowadzeniu działów z braćmi (G. 71 k. 6). Żyła ona jeszcze 1665 r. Synowie: Władysław, Łukasz i Aleksander.
1) Władysław, syn Baltazara i Linowskiej, przy legitymacji 13 IV 1658 r. na kanonię katedralną gnieźnieńską jako własny herb podał Szeligę, jako swą babkę ojczystą wymienił Barbarę Żegocką. Był już wtedy kustoszem kurzelowskim. Przy prymasie Andrzeju Leszczyńskim pełnił obowiązki przybocznego radcy i podskarbiego (Korytkowski). Zapisał 1664 r. swym bratanicom po Łukaszu każdej po 1.000 złp (G. 84 k. 129v). Umarł 1668 r. w Gnieźnie, pochowany w katedrze (Korytkowski).
2) Łukasz, syn Baltazara i Linowskiej, od brata Aleksandra 1676 r. kupił za 15.000 złp Raczkowo w p. gnieźn. (P. 1427 k. 460v), a 1677 r. ową wieś wraz z pustką Zdzar sprzedał za taką samą sumę Stefanowi Chrząstowskiemu i żonie jego Zofii z Doręgowskich (P. 1428 k. 73). Nie żył już 1694 r. (P. 1128 XIV k. 40). Z Jadwigi Leszczyńskiej, zmarłej przed r. 1665, córki: Barbara, Zofia, Małgorzata, Katarzyna i Marianna (G. 84 k. 129v). Z nich, Zofia, w latach 1677-1694 żona Franciszka Słupskiego. Marianna, niezamężna, otrzymała 1704 r. zapis 3.000 zł od szwagra Słupskiego (G. 92 k. 27).
3) Aleksander, syn Baltazara i Linowskiej, 1665 r. zapisał dług 200 zł małżonkom Borkowskim (G. 84 k. 239v). Raczkowo kupił 1672 r. za 10.000 zł od brata swej żony, Łukasza Raczkowskiego (P. 1426 k. 116). Był 1675 r. poseasorem Potrzonowa (Z. T. P. 32 s. 2133). Sprzedał Raczkowo 1676 r. za 15.000 złp bratu Łukaszowi (P. 1427 k. 460v). Z małżonkami Andrzejem i Zofią z Golańskich Mierosławskimi zawierał t.r. kontrakt o część Nieborzyna (P. 1094 k. 832v). Umarł między r. 1682 a 1685 (P. 1105 X k. 21v; Kc. 132 k. 329v). Zaślubił przed 1673 r. Mariannę Raczkowską, córkę Adama i Zofii z Domiechowskich, której 1676 r. oprawił posag 4.000 złp (P. 1427 k. 464). T.r. skasowała ona swą oprawę (P. 1094 k. 195v; I. Kon. 63 k. 12v). Występowała jako wdowa 1685 r. (Kc. 132 k. 329v), a już 1686 r. była 2-o v. żoną Tomasza Chwaliszewskiego, kiedy małżonkowie Babscy scedowali jej zapis 2.000 złp zastawny na części Myślątkowa, dany im przez jej obecnego męża (P. 1112 X k. 30, 50v). Umarła między r. 1693 a 1700 (I. Kon. 69 k. 203v; P. 1139 IX 25v). Synowie: Łukasz, Jan i Świętosław. Z córek, Konstancja, w latach 1700-1702 żona Jakuba Komierowskiego, nie żyła już 1716 r. Anna, w r. 1700 żona Stefana Dzierżawskiego, wdowa w latach 1703-1706. Spośród synów, Łukasz (Łukasz Stanisław), ochrzcz. 24 X 1673 r. (LB Raczkowo). On i jego bracia, Jan i Świętosław, występowali 1700 r., a 1701 r. skwitowała ich z sumy 1.500 zł siostra Komierowska (Z. T. P. 37 s. 887, 38 s. 128; P. 1139 IX k. 25v, 1140 II k. 47v).
2. Jan, syn Mikołaja i zapewne Żegockiej, asystował 1599 r. przy transakcji siostrze Jadwidze zamężnej Rynarzewskiej (G. 66 k. 138), był 1602 r. jednym z opiekunów dzieci "brata wujecznego" Macieja Turczyńskiego (G. 337 k. 234v). Jeszcze nie podzielony z bratem Baltazarem 1611 r. (G. 76 k. 6). Chyba z nim identyczny Jan, nie żyjący już 1651 r., mąż również wtedy nie żyjącej Katarzyny Jaskoleckiej, córki Kaspra, która była 1-o v. za Danielem Kołudzkim, a 3-o v. za Wojciechem Trzebuchowskim, sędzią ziemskim inowrocławskim. Była bezdzietna, a miała nabyte od Aleksandra Lubomęskiego (po matce wnuka Szymona M-go) części w Gizewie i Baranowie, które odziedziczyli po niej synowie jej siostry, Zofii z Jaskóleckich Kułudzkiej (P. 1860 k. 367).
3. Szymon, syn Mikołaja i Kiełczewskiej, aprobował, jak widzieliśmy, 1567 r. działowy zapis matki dotyczący Markowic, Barcic i Gizewa. Osiadły w powiecie kruświckim, kwitował 1578 r. Małgorzatę z Mielżyna, wdowę po Sebastianie Poniatowskim, ze 100 złp na poczet należnych jej tytułem długu 1.100 złp (G. 56 k. 317v). Dziedzic Markowic w p. inowrocł. 1582 r. (Py. 119 k. 31), skwitowany 1586 r. przez szwagra Macieja Strzałkowskiego z 200 złp na poczet 1.300 złp, które w grodzie kruświckim zapisał był w posagu za siostrą Zofią (P. 947 k. 409v). Połowę Gizewa i osmą część Barcic zastawił przed r. 1612 Janowi Wienieckiemu (Z. T. P. s. 1130). Żył jeszcze 1619 r. (I. Kon. 40 s. 102). Z nieznanej mi żony miał tylko córki. Z nich, Elżbieta, zrazu za Wojciechem Lubomęskim, 2-o v. 1610 r. żona Jana Krzyckiego, nie żyła już 1618 r. Anna, 1-o v. żona Marcina Kiełczewskiego, 2-o v. za Mikołajem Borzewickim. Katarzyna, 1613 r. żona Jana Żychlińskiego, wdowa w latach 1619-1651, nie żyła już 1653 r. Miała własne dziedziczne dobra: Mikorzyno, Lubomyśle i Sławęcino p. kon. (Py. 151 s. 313). Czyżby odziedziczone po ojcu? Helena, 1631 r. żona Andrzeja z Wrześni Bardskiego, wdowa w latach 1652-1657, nie żyła już 1663 r. Była dziedziczką częsci Markowic (P. 863 k. 148), "jednego herbu z Żychlińskim" (I. Kon. 60 k. 1). Zofia, w latach 1632-1639 żona Rocha Hieronima Żychlińskiego, będąc już wdową żyła jeszcze być może 1663 r. Zob. tablicę 3.
@tablica
Jan i Barbara z Rudnickich byli (w latach 1626/1631) rodzicami: Jerzego, Stanisława, Stefana, Marcina, Andrzeja, Katarzyny i Anny (Kc. 33 k. 1308). Chciałoby się z owym Janem względnie z jego synami identyfikować M-ch, o których będzie mowa niżej. A więc Jana, ojca Jerzego, Stefana, zmarłego w drugiej polowie XVII w., oraz Jana, ojca Marcina. Nie mając jednak pewności, nie tworzę z tych trzech linii zwartej całości genealogicznej.
Jan, posesor 1635 r. w sumie 1.800 złp części Ludzicka p. kruśw., wsi dziedzicznej Pawła Chlebowskiego i Anny z Buczyńskich (P. 1032 k. 59). Dziedzic Markowic, umarł między 1637 r. a 1643 (R. Kal. 11 k. 835; I. Kon. 51 k. 6v). Jego syn Jerzy.
Jerzy, syn Jana, ożenił się 1636 r. z Krystyną z Głogowy Kossowską, przy czym 26 VIII, krótko przed ślubem, od jej ojca Stanisława dostał zapis 5.000 zł posagu gotowizną i 1.000 zł wyprawą (I. Kal. 102 s. 1557). Dał tej żonie 1637 r. oprawę 6.000 zł na połowie swych dóbr w Lidzicku (R. Kal. 11 k. 835). Stanisławowi Kossowskiemu 1643 r. zapisał dług 4.000 złp (I. Kon. 51 k. 6v). Nie żył 1673 r. (P. 1426 k. 335). Syn Kazimierz, córka Katarzyna, występująca jako chrzestna 26 II 1668 r. (LB Ludzisko).
Kazimierz (Kazimierz Jerzy), syn Jerzego i Kossowskiej, podpisał konfederację województw kujawskich 1670 r. (Dz. Z. Kuj. II), dzierżawca (dziedzic?) Ludziska (Ludzicka) w latach 1668-1688 (LB Ludzisko; LB Tuczno). Żył jeszcze 1691 r. Ożenił się najpierw 8 VI 1673 r. z Teresą Wyrzyską (LC Smogulec), córką Michała i Katarzyny ze Smoguleckich której t.r. na połowie części Ludzicka oprawił 6.000 złp posagu (P. 1426 k. 335). Żyła ona jeszcze 6 IV 1687 r. (LB Ludzisko). Druga jego żoną, zaślubioną 1691 r., krótko po 19 II, była Zofia Błociszewska (C. 89 s. 145), córka Jakuba i Marianny z Kędzierzyńskich, wdowa 1-o v. po Stanisławie Gulczewskim, która 1691 r. dopelniając zobowiązania z r. 1685 danego przez pierwszego męża, wraz z siostrą swą zamężną Orłowską części dziedziczne po ojcu w Błociszewie w p. kośc. sprzedała za 18.000 zł Łukaszowi Błociszewskiemu (P. 1121 IV k. 23). Wyszła 3-o v. za Stanisława Kłobukowskiego, nie żyła już 1722 r., a jej spadkobierczynią była córka, Anna Gulczewska, żona Aleksandra Ziemięckiego, komornika granicznego inowrocławskiego, podpiska grodzkiego radziejowskiego (Kośc. 157 k. 169v). Z Wyrzyskiej syn Franciszek oraz córka Elżbieta, ur. w Gniewkowicach, ochrzcz., 1674 r. (LB Tuczno).
Franciszek (Franciszek Antoni), syn Kazimierza i Wyrzyskiej, ochrzcz. 10 VIII 1676 r. (LB Ludzisko), podpisał 29 XI 1696 r. konfederację wojewodztw kujawskich i laudum (Dz. Z. Kuj. III). Ludzisko zastawił 1702 r. Kazimierzowi Krzesińskiemu, a 1712 r. kwitował z tego jego syna Piotra (N. 194 s. 121). Jego żoną była 1702 r. Marianna Kiełczewska (ib.), która się z nim rozwiodła i poszła za Stanisława Wolskiego, stolnika bydgoskiego. Była bezpotomna (Kc. 147 k. 215). Zob. tablicę 4
@tablica
Stefan, dziedzic Gizewa i Rzegotek oraz części Baranowa, występował w roli chrzestnego 1 IX 1687 r. (LB Strzelno), ale mógł to też być jego syn tegoż imienia. Nie żył już 25 VI 1692 r. Z żony Doroty Przepałkowskiej, chrzestnej 24 II 1681 r., żyjącej chyba jeszcze 1692 nie żyjącej już 1694 r., miał synów: Mikołaja, Andrzeja, Stefana i Jana (Gr. Kruśw. 7 k. 200v, 201).
Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
17181920[21]22232425
