Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
26272829[30]31323334
Morawscy - Myśniewscy
(b) Stanisław, syn Józefa i Taczanowskiej, ur. 1891.19/V. r., właściciel Kobylopola z folwarkami Szczepankowo i Franowo (1251 ha) w pow. pozn., uczestnik powstania wielkopolskiego, oficer rezerwy wojsk polskich, wziął udział w kampanii 1939 r., więzień obozu oficerskiego w Woldenbergu. Bezżenny, umarł w Poznaniu w r. 1965.
(c) Wojciech, syn Józefa i Taczanowskiej, ur. w Kobylopolu 1892.4/IX. r., uczestnik powstania wielkopolskiego, właściciel Ponieca, Janiszewa z folw. Miechcin (760 ha) oraz Wydaw (275 ha) w pow. gostyń. zmarł w r. 1942.
(d) Władysław (Władysław Witalis Maria), syn Józefa i Taczanowskiej, ur. w Kobylopolu 1894.28/IV. r., uczestnik powstania wielkopolskiego, w czasie drugiej wojny światowej deportowany w głąb Rosjim umarł tam 1941.7/X. r. Był dziedzicem Spławia z folwarkami Michałowo i Przysługa (913 ha) w pow. pozn. W r. 1938 zostało rozparcelowanych 724 ha. Ożenił sie 1924.30/IV. r. z Różą hr. Tyszkiewiczówną, córką Władysława i Krystyny z ks. Lubomirskich, ur. w r. 1897.
Józef, syn Władysława i Tyszkiewiczówny, ur. 1925.8/III. r., ożenił się 1948.4/II. r. z Wandą Grażyną Karpińską, ur. w r. 1925. Ich córka Klara, ur. 1950.26/I. r.
b) Jan (Jan Kazimierz Marian), syn Stanisława i Turnianki, ur. w Wydawach 1864.24/VI. r. (LB Poniec). Od r. 1893 wyłączny właściciel Ponieca i Wydaw, dóbr zpisanych zrazu na jego siostry (Dz. P., wiad. z 14/V.). Bezżenny, umarł we Florencji 1913.3/IV. r. (Dz. P.).
b. Michał, syn Ludwika i Mielżyńskiej, ur. w Gorzyczkach 1826.14/XII. r. (LB Czempiń), utraciwszy po dwuletnim pożyciu małżeńskim żonę, został księdzem. Prymicje kapłańskie odprawił 1861.4/VIII. r. Wstąpił do jezuitów w Baumgartenburg koło Linzu. Odbywał potem studia w Pressburgu, Innsbrucku i Rzymie, a od r. 1865 był superiorem S.J. w Śremie. Kiedy nastąpiła kasata jezuitów w Prusach, kazano mu 1873.21/I. r. opuścić Śrem w ciągu 24 godzin (Dz. P.). Udał się do Galicji, gdzie pełnił obowiązki sekretarza prowincji, a dwa razy był prowincjałem. Umarł w Chyrowie 1906.21/XI. r. i tam pochowny. Jego żoną, poślubioną w r. 1852, była Zofia Górska, córka Franciszka, generała wojsk polskich, i Teodozji Krempskiej, zmarła w Warszawie w r. 1854. Z niej jedyny syn Ludwik.
Ludwik, syn Michała i Górskiej, ur. 1854.13/IV. r., dr fil. na Uniwersytecie Jagiell. 1878 r., komandor orderu Pol. Restituta, prezes Związku Obrony Kresów Zachodnich, prezes Tow. Pomocy Naukowej im. K. Marcinkowskiego. Właściciel Gałowa koło Szamotuł, zmarł w Gębicach 1926.6/I. r., pochowany w Gostyniu (D. P.). Z zaślubionej w Zimnowodzie 1893.6/IV. r. Elżbiety (Elżbiety Marii Moniki Kazimiery) hr. Mycielskiej, córki Ignacego i Jadwigi z Moszczeńskich (LC W. Strzelce; Dz. P.), ur. w Smogorzewie 1872.4/III. r. (LB W. Strzelce), zmarłej w Gębicach 1931.23/XII. r., dziedziczki Gębic (457 ha) w pow. gostyń), synowie Franciszek (Franciszek Józef Walenty), ur. w r. 1900, zmarły w Gałowie 1911.11/I. r., w wieku 10 lat, 10 miesięcy, 27 dni (LM Szamotuły; Dz. P.), i Michał. Córka Zofia, ur. w czerwcu 1898 r. w Gałowie. zaślubiła w Pępowie 1918.25/IX. r. Stanisława Rostworowskiego, pułkownika wojsk polskich, zamordowanego w Krakowie na Montelupich 1944.5/IX. r. Drugim mężem jej był Andrzej hr. Skrzyński. Umarła w r. 1971 r. Była właścicielką Gębic.
Michał (Michał Jan Teodor Marian), ur. w Gałowie 1894.3/VI. r., właściciel Gałowa (543 ha), Jastrowa (686 ha) w pow. szamotul., po ostatniej wojnie pozostał na emigracji i pracował jako woźny w Victoria et Albert Museum w Londynie. Tu zmarł w r. 1973. ożenił sie 1922.25/II. r. z Zofią Karską, córką Michała i Julii Górskiej, ur. w r. 1898, zmarła w Londynie w r. 1978. Była właścicielką Wituchowa z Kopaniną (763 ha) w pow. międzyrzeckim, dóbr nabytych od Joanny Scholz. Ich córki, Anna Pia Maria, ur. 1923.23/IX. r., Teresa Gabriela, ur. 1926.30/IV. r., wyszła 1947.16/VII. r. za Jerzego Maramarosz.
(3) Franciszek (Franciszek Ksawery Seweryn Michał Tadeusz Jan Nepomucen), syn Stanisława i Mielżyńskiej, ur. w Spławiu 1797.30/V. r. (LB Spławie), a cerem. chrztu odprawiona była 1800.3/VII. r. (LB Wilkowo Niem.). Był rotmistrzem jazdy poznańskiej i poległ 1831.25/V. r. dowodząc zwycięską szarżą w bitwie pod Rajgrodem. Żoną jego była Zofia Chłapowska, córka Józefa z Turwi i Urszuli z Moszczeńskich. Będąc już wdową zmarła w Turwi 1864.13/IX. r., licząc lat 63 (LM Wyskoć).
(4) Józef, syn Stanisława i Mielżyńskiej, ur. na zamku Szamotulskim (Test.) 1801.9/VIII. r., podporucznik w jeździe poznańskiej w r. 1831, ranny, dostał złoty krzyż Virt. Militari. Osiadł w Kobylopolu, a po bracie odziedziczył też Spławie i Gałowo. Był w Wielkopolsce pionierem racjonalizacji gospodarki. Prezes Tow. Rolniczego Poznańsko-Szamotulskiego. Testamentem z 1881.7/XI. r. uczynił swymi spadkobiercami Józefa i małoletniego Ludwika M-ch, synów swych bratanków, pierwszemu zapisał Kobylopole z przyległościami i Spławie w p. pozn., drugiemu Gałowo i Jastrowie w p. szamotul. (Test.). Ale zanim spisał swój testament 1883.23/III. r., Kobylopole i Spławie sprzedał Józefowi M-mu (Test.). Umarł w Kobylopolu 1885.10/IV. r. (ib.), pochowany w Gostyniu. Ożenił się w r. 1833 z Izabelą hr. Brzostowską, córką Ksawerego i Marii Niezabitowskiej, ur. w Czarnożyłach w Król. Polskim około r. 1804. Były spadkobierczynią niezamężnej siostry Ludwiki Brzostowskiej, właścicielką dóbr Dymki, Huta, Chojno w pow. wieluńskim. Umarła w Kobylopolu 1882.26/II. r., mając lat 78. 82, pochowana w Gostyniu (LM Gostyń; Dz. P.). Syn Franciszek umarł w Poznaniu 1840.29/I. r. mając lat 6. Córka Ludwika umarła w Poznaniu 1836.12/VI. r. mając 6 miesięcy. Oboje pochowani w Gostyniu (LM Św. Marcin, Pozn.).
2. Stanisław, syn Macieja i Konarzewskiej, ur. zagranicą, w Brandenburgii (Saksonii?) "w czasie inkursji saskiej i rosyjskiej", ochrzcz. tam 1735.18/III. r., a ceremonii dopełniono dopiero 1743.14/XI. r. (LB Szubin). Starosta lubiatowski 1758 r., mianowany t. r. pułkownikiem w regimencie buławy w. lit. (K. P., wiad. z 7/VI.), generał major wojsk litewskich w r. 1762, kawaler orderu Św. Stanisława 1771 r. (LB Szubin). Z działów przeprowadzonych z braćmi w r. 1762 wziął miasto Szubin, wsie: Szubską Wieś, Łachowo Stare, Łachowo Nowe, Pińsko Wolwark, Kowalewo, Wąsosz, Piardowo, Nowa Kolonia, Rosochy, Szaradowo, Turzyn, Rzemieniewice, Zalesie, nowa kolonia Lasowiec(?) w pow. kcyńskim, Dłoń i Kołaczkowo w pow. kośc., oraz wspólnie z bratem Janem Nepomucenem kamienicę w Rynku Poznania (P. 1333 k. 34v). W r. 1770, wedle kontraktu z 24/X., uzyskał od Stanisława Przespolewskiego zobowiązanie sprzedaży za 130.000 złp. Strzebowa z przyległościami w p. kal. (I. Kal. 209/213 k. 85), zrealizowane w r. 1773 (ib. k. 218). Wedle ponownych działów dokonanych 1768.28/XI. r. w Rawiczu, zobowązał się w r. 1771 sprzedać bratu Józefowi za 500.000 złp. dobra szamotulskie (Kc. 148 k. 5; Ws. 95 k. 105v). Obok braci w r. 1775 współdziedzic Boguniewa, sąsiadującego ze Skrzebowem (I. Kal. 220 k. 391) i t. r. dziedzicem Turzyna, chyba kupionego 1778.26/VI. r. za 61.262 zł. od Konstantego Bnińskiego, kasztelana chełmińskiego (G. 107 k. 122). Dobra: Boguniewo, Słomowo, Pacholewo, Nawiść, Głęboczek, Zielonka, Szczytno z pustką Zakrzewo w p. pozn. mocą kontraktu z 1781.12/VIII. r. sprzedał za 350.000 złp. Janowi Lipskiemu, generałowi majorowi wojsk koronnych. Dobra te trzymał dotąd zastawem i dzierżawą od M-go za sumę 261.408 zł. Michał Obarzanowski, który teraz z tej sumy skwitował go (Ws. 100 k. 151v). W skutku działów braterskich był też Stanisław dziedzicem Dłoni, Kołaczkowic, Raszew i pustki Pasierby (Kośc. 225 k. 26). Miasto Raszków, wsie Raszkówek i Skrzebowo puścił w posesję Katarzynie z Nieświastowskich Zarębinie, która po jego śmierci, w latach 1787-1792 procesowała się z dziedzicem połowy Raszkowa, Ksawerym Działyńskim (I. Kal. 232 k. 230). Stanisław umarł w Berlinie 1786.4/II. r. (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Ożenił się we Lwowie 1759.4/II. r. Konstancją ks. Jabłonowską, c. Dymitra Aleksandra, starosty kowelskiego, i Katarzyny Szembekówny (K. P. nr 8), która umarła w r. 1792 (I. Kal. 232 k. 313; P. 1369 k. 943). Jedyny ich syn Dymitr, ur. 1771.15/V. r. (LB Szubin), nie żył już w r. 1786, kiedy jako pretendent do spadku po nim występował Ksawery Działyński, wojewodzic kaliski (P. 1363 k. 14v).
3. Jan Nepomucen, syn Macieja i Konarzewskiej, ochrzcz. 1736.19/VI. r. (LB Szubin), starosta ośnicki (Ośniki w wojew. wołyń.) dzięki cesji dokonanej przez matkę w r. 1757, za konsensem król. z 1754.16/XII. r. (P. 1321 k. 101), kawaler Św. Stanisława w r. 1779 (P. 1356 k. 53) potem Orła Białego 1792 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Z działów braterskich, spisanych na zamku szmotulskim 1762.13/IX. r. wziął połowę miasta Gostynia, części we wsiach Podrzecze i Czajkowo, całe Bogusławki, a także wsie Skoroszewice, Krzekotowice z pustką Szarpatki, Pasierbice, Szkaradowo, Piętno, Wielopole, Deszna, Dziadowice, Kotwasice w powiatach kościańskim, kaliskim i konińskim, wreszcie wspólnie z bratem Stanisławem kamienicę w rynku poznańskim (P. 1333 k. 34v). Gostyń z częściami w Podrzeczu oraz z wsiami Czajkowem i Bogusławkami w pow. kośc. wydzierżawił na trzy lata Tomaszowi Lubstowskiemu (Kośc. 360 k. 102). Od Zofii Miruckiej, wdowy po Stanisławie Linowskim, podstolim wschowskim, i od jej synów, Jana i małoletniego Adama, w r. 1763 kupił za 170.000 zł. Gębice z folwarkiem Bugaj w p. kośc. (Kośc. 329 k. 149; P. 1336 k. 18v), co Adam utwierdził w r. 1776 (Kośc. 361 k. 45). Od wdowy Katarzyny Sapieżyny, łowczyny W. Ks. Litewskiego, Jan Nepomucen w r. 1766 wziął w zastaw na trzy lata za 439.000 złp. miasto Rawicz z wsiami Szymanowem, Cegielnią, Masłowem i innymi w p. kośc. (Ws. 94 k. 65). Kupił od niej w r. 1769 za 1.500.000 złp. owo miasto Rawicz z folwarkiem Sierakowo oraz wsie: Sierakowo, Cegielnia, Szymanowo, Masłowo i inne (I. Kal. 209/213 k. 37, 38). Brata Józefa w r. 1770 skwitował ze 130.000 złp., należnej sobie wedle ugody działowej z r. 1762 (Ws. 95 k. 11v). W r. 1771, wedle nowych działów dokonanych w Rawiczu 1768.28/XI. r., uzyskał od braci, Józefa i Stanisława, zobowiązanie do sprzedaży Żytowiecka, Małej Łęki i Grodziszczka (Kc. 148 k. 5). Połowę miasta Gostynia i wsi: Podrzecze, Czajkowo, Bogusławki i innych w r. 1770 zastawił na trzy lata za 130.000 złp. Karolowi Chłapowskiemu, podkomorzemu J.Kr.Mci (Ws. 95 k. 22v). Utwierdzony w dziedzictwie powyższych dóbr przez ponowne działy z 1768.28/XI. r., dał w r. 1771 zobowiązanie Maksymilianowi Mielżyńskiemu, którego ojcu, Maciejowi, kasztelanowi poznańskimu, ojciec Jana Nepomucena, Maciej M., chorąży poznański, zastawił je w sumie 200.000 zł., iż mu je sprzeda za 500.000 złp., wedle kontraktu z 20/VI. t. r. (Ws. 95 k. 105v). Piętno, Dziadowice, Kotwasice, Deszno, Wielopole w p. kal. w r. 1775 zobowiązał się sprzedać za 200.000 złp. Konstantemu Bnińskiemu, kasztelanowi chełmińskiemu (P. 1352 k. 130). Obok braci w r. 1775 współdziedzic Boguniewa (P. 1352 k. 132). Piętno, Dziadowice, Kotwasice, Wielopole, Deszno sprzedał 1776.20/VI. r. za 155.000 złp. Jerzemu Waniewskiemu (P. 1353 k. 209v). Jako patron kościoła w Szkaradowie dał w r. 1777 grunt zwany Zgorzeliskiem pod budowę nowego kościoła, który w r. 1780 został wystawiony (LB Szkaradowo). Po śmierci żony w r. 1779 dobra jej Uchorowo i Białężyno, w imieniu własnym i córek z niej zrodzonych zastawił na trzy lata za 125.000 zł. Józefowi Gliszczyńskiemu (P. 1356 k. 53). Od Garbiela Sczanieckiego w r. 1782 kupił Uchorowo i Szymankowo za 620(!) zł. (P. 1359 k. 161v), co było oczywiście jedynie nabyciem jakichś pretensji Sczanieckiego do owych dóbr. Kamienicę "Radzewską" w Rynku Poznania w r. 1786 sprzedał Godfrydowi Fuchsowi, kupcowi poznańskiemu, i Dorocie z Brzechffów małżonkom (P. 1363 k. 288). Jako dziedzic połowy Gostynia kwitowany był w r. 1787 przez Józefa Czachórskiego, plenipotenta brata Ignacego, z 65.000 złp. (Kośc. 335 k. 151). Wedle kontraktu spisanego w zamku rawickim 1788.27/VII. r. folwark sołecki w Krzykotowicach w p. kośc. sprzedał za 511 zł. Józefowi i Małgorzacie małżonkom Kunowskim (P. 1365 k. 181). Od Jana Kluga, bankiera poznańskiego, w r. 1790 odkupił za 36.000 złp. kamienicę "Radzewską" w Rynku poznańskim (P. 1367 k. 249v). Pochodzące ze spadku po bracie Stanisławie, którego to spadku zrzekł się brat Józef, dobra Dłoń, Kołaczkowice, Raszewy i pustka Pasierby kontraktem z 1791.24/VI. r. sprzedał za 350.000 zł. i rękawicznego 350 czerw. zł. Józfowi Wilkońskiemu, cześnikowi poznańskiemu (Kośc. 220 k. 26). Po bracie Stanisławie odziedziczył też m. inn. dobrami Skrzebowo, i w r. 1792 kwitowany był z 20.000 złp. przez Jakuba Przespolewskiego, bratanka zmarłego Stanisława dawnego dziedzica tej wsi (I. Kal. 232 k. 313). Umarł w Chociszewicach, bawiąc w gościnnie u swego bratanka Michała, rażony apopleksją 1805.26/I. r., pochowany w Gostyniu (LM Pępowo). Jego pierwszą żoną była Jolenta (Julianta, Ulienta, Ulianta) Dobrzycka, córka Józefa i Urszuli z Prusimskich, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1762 (P. 1333 k. 41). Sprzedała odziedziczone po ojcu dobra Noskowo, Parzęczewo i pustkę Kapalicę w r. 1766 za 189.000 złp. Antoniemu Gajewskiemu, kasztelanowi nakielskiemu (P. 1342 k. 32). Dobra Łęg, Łężek, Holendry Bystrzek i Synowiec młyn oraz staw sprzedała w r. 1776 za 145.000 zł. Ludwikowi Młodziejowskiemu, kasztelanowi nakielskiemu (P. 1353 k. 176v). T. r. Knyszyn i Drogocin w p. pozn. sprzedała za 100.000 złp. Andrzejowi Przyjemskiemu, podstolemu wschowskiemu (P. 1353 k. 188). Dobrodziejka i fundatorka Filipinów gostyńskich, zmarła 1778.11/II. r. i tam pochowana (LM Skoraszewice; LM Śrem). Wdowiec ożenił się powtórnie w Zbaszyniu 1781.23/II. r. z Anną Garczyńską (LC Zbaszyń), córką Edwarda, kasztelana rozpirskiego, i Katarzyny Radolińskiej, ur. około r. 1762/63. Małżonkowie t. r. spisali wzajemne dożywocie (Kośc. 334 k. 74). Odebrawszy po ślubie od teściowej 2.000 zł. węg. zapisał w r. 1787 tę sumę żonie (P. 1375 k. 81). Małżonkowie rozwiedli się i Anna, 36-letnia, wyszła w Poznaniu 1799.115/VIII. r. za Andrzeja Kurczewskiego (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Z pierwszego małżeństwa były tylko córki: Zofia, Anna, Franciszka, Weronika i Tekla Barbara, ur. 1777.30/XI. r. (LB Rawicz), już nie żyjąca w r. 1779 (P. 1356 k. 53v). Z pozostałych, Zofia (Zofia Antonina Weronika Gertruda), ur. w Szkaradowie, ochrzcz. 1763.17/I. r. (LB Szkaradowo), w latach 1781-1787 żona Józefa Nieświastowskiego, podkomorzego J.Kr.Mci, umarła będąc już wdową w Dusinie 1797.4/VIII. r. pochowana w Gostyniu. Anna (Anna Marcella Monika Katarzyna) ochrzcz. z wody w Stępuchowie 1764.18/VI. r., z ceremonii 1773.29/VII. r. (LB Łukowo), wyszła 1-o v. w r. 1783 za Wincentego Potockiego, rotmistrza wojsk cesarskich, ale nie należy jej mylić z jej stryjeczną siostrą, też Anną, wojewodzienką inowrocławską, żoną innego Wincentego Potockiego, podkomorzego w. koronnego. Anna wniosła mężowi 200.000 złp. posagu (P. 1360 k. 182). Owdowiawszy wyszła 2-o v. przed 1789.16/X. r. za Józefa Zarembę Cieleckiego, rotmistrza kawalerii narodowej, starostę borzewickiego. Oboje żyli i w r. 1790. Franciszka zaślubiła przed 1789.16/X. r. Mikołaja Skoroszewskiego, podkomorzego J.Kr.Mci. Jej drugim mężem był pono Aleksander Kosiński. Wreszcie Weronika (Weronika Apolonia), ur. w Rawiczu,, ochrzcz. 1774.7/I. r. (LB Łaszczyn), wyszła najpierw 1790.5/III. r. za Franciszka Garczyńskiego, rotmistrza kawalerii narodowej, komisarza cywilno-wojskowego powiatu kościańskiego i ziemi wschowskiej. Była dziedziczką Szelejewa i innych dóbr spadkowych (Kośc. 335 k. 342). Po rozwiedzeniu się z tym mężem mieszkała w Rawiczu u ojca i tam 1801.26/VIII. r. zaślubiła 2-o v. Jana Karola Ludwika von Delius, porucznika konsystującego w tym mieście regimentu generała von Grevenitz (LC Łaszczyn). Synowie z drugiej żony Ignacy i Edward, o których niżej, Jan z Dukli, ur. w Rawiczu, ochrzcz. 1788.11/VII. r. (LB Rawicz), zmarły dzieckiem, Antoni zmarł również w wieku dziecięcym 1792.7/I. r. (LM Szubina). Z córek z tej drugiej żony, Jolanta wyszła w Szkaradowie 1799.1/I. r. za Bonawenturę Gajewskiego, starostę powidzkiego, rozwiedzionego z Anną Mielżyńską, która już wtedy była 2-o v. żoną Stanisława M-go, stryjecznego brata Jolanty. Oboje Gajewscy żyli jeszcze w r. 1812. Walentyna, chrzestna 1804.5/V. r., określona wtedy jako "adulta" (LB Pępowo), więc conajmniej kilkunastoletnia. Józefa, chrzestna młodszej siostry 1793.23/IX. r., więc urodzona chyba w latach 80-ych. Zapewne ta sama panna Józefa umarła w Poznaniu w klasztorze Św. Katarzyny 1815.18/III. r., a pochowana w Gostyniu, przy czym wiek jej podany na lat 32 (LM Św. Maria Magdal., Pozn.), rodziły się więc około r. 1783. Była jeszcze jedna córka, Katarzyna Tekla Marianna Józefa Walentyna, ur. w Poznaniu, ochrzcz. 1792.23/IX. r. (ib.), zapewne zmarła wcześnie.
(I) Ignacy syn Jana Nepomucena i Garczyńskiej, ur. w Zbąszyniu 1784.17/I. r., wstąpił do konnej gwardii honorowej ces. Napoleona 1806 r., podporucznik, adiutant Wincentego Krasińskiego, major 1809 r., w kampanii t. r. szef batalionu pułku strzelców pieszych formowanego w Poznaniu, pułkownik w r. 1813, szef sztabu dywizji gen. J. H. Dąbrowskiego, dowódca 4 pułku piechoty 1815 r., generał brygady 1826 r., w latach 1820-1830 komendant korpusu kadetów w Kaliszu w czasie powstania 4/I.-6/II. komendant twierdzy Modlin, umarł w Warszawie 1831.22/IV. r. Miał krzyż kawalerski Virtuti Militari (18-8 r.), Legii Honorowej (1812 r.), Św. Stanisława I kl. (1829 r.), Św. Anny II kl. (PSB),
(II) Edward, syn Jana Nepomucena i Garczyńskiej, ur. w r. 1789, major wojsk polskich 1817 r., zmarł w r. 1857. Był bezżenny.
III) Chryzostom, syn Krzysztofa i Sokołowskiej-Rosnowskiej, poborca wojew. kaliskiego w r. 1638 (I. Kal. 104b s. 1271), nazwany "przeszłym poborcą" w r. 1642 (P. 167 k. 581v), skarbnik poznański w r. 1647 (P. 1423 k. 86v), sejmik w Poznaniu 1648.8/VI. r. w bezkrólewiu uczynił go rotmistrzem 100 piechoty zaciągniętej przez Czarnkowskiego starostę międzyrzeckiego, na obronę tego starostwa (P. 173 k. 464). Jeszcze nieletni w r. 1600 (Ws. 17 k. 194), skwitowany w r. 1622 wraz z bratem Wojciechem przez małżonków Sadkowskich ze sprawy o cyrograf zmarłego ich ojca Krzysztofa M-go (I. Kal. 88a s. 649). Skwitowany w r. 1624 z ran przez Feliksa Wardęskiego (ib. 90b s. 2284). Od Dobrogosta Węgierskiego, sędziego surogatora grodzkiego ostrzeszowskiego, kupił w r. 1625 za 9.000 zł. części wsi Węgry p. kal. (R. Kal. 10 k. 364v) sprzedał zaś owe części w r. 1631 za 12.000 zł. Janowi Wyszkowskiemu (ib. 11 k. 316v). Okazywał w r. 1626 rany zadane mu przez Marcina Maryskiego(???), syna Stanisława, pisarza grodzkiego kaliskiego (Py. 143 k. 66). Od Gabriela ojca i Piotra syna Bojanowskich w r. 1632 kupił za 40.000 zł. dobra ich w mieście Dobrzycy i wsi Klonowej (ib. 11 k. 368v), zaś w r. 1634 sprzedał za tyle samo Władysławowi Bojanowskiemu (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 25). Ustanowił w r. 1638 opiekunów dla swych dzieci, a wśród nich żonę i brata Wojciecha M-go (I. Kal. 104b s. 1271). Dzierżawca międzyrzecki w r. 1642 (Kośc. 301 k. 597), trzymał tę dziewrżawę od starosty międzyrzeckiego, Franciszka Sędziwoja Czarnkowskiego. Czarnkowski ten w r. 1649 puścił M-mu na cztery lata za sumę 60.000 złp. wsie: Biała, Trzcianka, Łomnica, Wołowe Lasy, Długie Brody (W. 82 k. 441). Umarł w r. 1650 lub 1651 (P. 1061 k. 84; W. 40 k. 33v; Ws. 56 k. 106). Ożenił się (zapewne w r. 1623) z Dorotą z Mokronosa (czasem "z Sośnicy") Bruczkowską, córką Jana, wdową 1-o v. po Adamie Rąbczyńskim (Kośc. 292 k. 132). W r. 1624 Dorota, jako pani oprawma i dożywotnia po pierwszym mężu, prolongowała Abrahamowi Ciświckiemu kasztelanowi bydgoskiemu, spłatę 1.000 zł. należnych zmarłemu Rąbczyńskiemu (I. Kal. 90b s. 1716), zaś w r. 1628 w jej imieniu mąż prolongował Wojciechowi Korzbok Zawadzkiemu wypłatę 3.000 zł. jej posagu (Ws. 41 k. 269). Ona sama prolongowała w r. 1630 swemu bratu Adamowi wypłatę zapisu 3.300 złp. danego przez zmarłego ojca jej i Rąbczyńskiemu pod zastawem części Karny i Reklina (I. Kal. 96 s. 414). Posag 3.000 zł., oprawiony zrazu na Węgrach, mąż w r. 1631 przeniósł jej na uzyskaną za te sprzedane dobra sumy 12.000 zł. (R. Kal. 11 k. 324). Abrahamowi Ciświckiemu, kasztelanowi śremskiemu, odroczyła w r. 1631, działając w imieniu własnym i syna swego, Stanisława Rąbczyńskiego, termin uiszczenia 1.000 złp. (I. Kal. 98a s. 957). Posag 3.000 zł., oprawiony z kolei na Dobrzycy i Klonowach, mąż po sprzedaniu tych dóbr, przeniósł w r. 1634 na połowę dóbr (Rel. i Z. Kal. 1c k. 29), ponawiając tę oprawę w r. 1637 (P. 1419 k. 250v). Będąc już wdową, Dorota w r. 1651 zawierała kontrakt z synami, którzy scedowali jej wtedy zapis na 93.000 zł. na mieście Chodzieży i przyległych wsiach, dany niegdyś ojcu przez Konstancję z Konar Grudzińską (W. 40 k. 64, 65v). Od Franciszka Sędziwoja Czarnkowskiego, kasztelana poznańskiego, trzymała zastawem za sumę 20.000 złp. wieś Kruszewo w p. pozn. (P. 1076 k. 48v). Żyła chyba jeszcze w r. 1653 (N. 225 k. 391v), nie żyła już w r. 1661 (P. 185 k. 48). Synowie, Franciszek i Kazimierz. Z córek, Marianna, w latach 1642-1658 żona Wojciecha Belęckiego, wdowa w r. 1664, umarła w r. 1687. Anna, ochrzcz. 1632.11/VII. r. (LB, najpierw w r. 1651 żona Jana Rokossowskiego, 2-o v. w r. 1658 Franciszka Zakrzewskiego, 3-o v. w latach 1662-1687 Bartłomieja Swinarskiego, nie żyła już w r. 1700. Jadwiga, ochrzcz. 1633.29/IX. r. (ib.), w latach 1652-1678 żona Stanisława Koczorowskiego, nie żyła już w r. 1683. Zofia, ochrzcz. 1636.1/III. r. (ib.), o której nic więcej nie wiem. Eląbieta, niezamężna w r. 1661 (P. 185 k. 48), w latach 1665-1679 żona Jakuba Piotra Gocłowskiego, pisarza grodzkiego poznańskiego, z czasem kasztelana przemęckiego, wdowa w r. 1689, umarła 1706.1/IX. r. Katarzyna, niezamężna w r. 1661 (ib.). Barbara, niezamężna w r. 1661 (ib.), żona Jana Kołdowskiego, oboje już nie żyli w r. 1665. Konstancja, niezamężna w latach 1661-1665 (ib., P. 1076 k. 48v), w r. 1677 żona Krzysztofa Mielińskiego, wdowa w r. 1682, była 2-o v. w r. 1683 za Wojciechem Radzińskim (Radzyńskim).
(I) Franciszek, syn Chryzostoma i Bruczkowskiej, rotmistrz województw poznańskiego i kaliskiego w r. 1650 (P. 1061 k. 35v, 82), skarbnik poznański w r. 1651 (W. 40 k. 33v), dostał 1656.18/I. "za specjalne zasługi" od Karola Gustawa, króla szwedzkiego, starostwo średzkie będące w posiadaniu wdowy Grudzińskiej (P. 182 k. 58). Podczaszy kaliski w r. 1677 (P. 1428 k. 71). Wedle lustracji z 1648.28/VII. r. stawił pod Kaliszem w pułku Jakuba Rozdrażewskiego, starosty konińskiego trzy konie (P. 173 k. 626v). Wspólnie z bratem skwitowany w r. 1652 przez Stanisława Koczorowskiego z 8.000 złp., które zapisał mu ich ojciec w posagu za swą córką a ich siostrą, Jadwigą M-ą (P. 1064 k. 482). Wspólnie z bratem w r. 1660 kwitował Zofię Teresę z Przyjemskich Opalińską, podkomorzynę poznańską, z kontraktu o miasto Racot i wsie: Sieraków, Cegielnię, Simnow(???) (Ws. 59 k. 26v). Szczepice wydzierżawił w r. 1662 małżonkom Mierzewskim (Kc. 130 k. 305v). Sejmik średzki umieścił w swym laudum z 1672.20/VII. r. zalecenie M-go "który od dziecka prawie z uszczerbkiem fortuny służył", do nagrody 2.000 złp. (P. 199 k. 756v). Spisywał w Szczepicach 1684.22/V. r. z Mikołajem Mierosławskim kontrakt małżeński o rękę córki Konstancji, pod zakładem 8.000 zł. (N. 186 k. 222, 222v). Skwitowany w r. 1687 przez Radzickich (P. 1113 III k. 43), żył chyba jeszcze i w r. 1688 (Kc. 132 k. 492v), nie żył już w r. 169- (P. 1431 k. 363v). Ożenił się w r. 1653 z Heleną (Heleną Lukrecją) Grudzińską, córką Stefana i Anny z Kościeleckich, o której rękę 17/III. t. r. w Złotowie z jej bratem Franciszkiem kontrakt pod zakładem 30.000 zł. (N. 227 k. 33v). Od brata Stanisława Grudzińskiego w r. 1658, wedle zobowiązania z r. ub. kupiła za 30.000 złp. Wiśniewo w p. kcyń., a od brata stryjecznego, Andrzeja Karola Grudzińskiego, wojewody kaliskiego, za 20.000 złp. Szczepice i pustkę Suchoręczek (P. 1070 k. 1v, 170v; G. 82 k. 1257v). Mąż dla dzieci z niej zrodzonych ustanowił w r. 1660 opiekunów, wśród których była ona sama, Andrzej Karol Grudziński, wojewoda kaliski, Krzysztof i Mikołaj M-cy, bracia stryjeczni (Ws. 59 k. 30v). Wedle kontraktu z r. 1666 od Marianny z Komorowskich Jerzykowskiej kupiła w r. 1672 za 5.000 zł. jej część Rozstrzębowa w p. kcyń. (P. 1426 k. 241), zaś od Teresy z Komorskich Kowalewskiej w r. 1673 za taką sumę jej części w tejże wsi (ib. k. 297). Wiśniewo w p. kcyń., sprzedała t. r. za 24.000 złp. bratu Stanisławowi Grudzińskiemu (ib. k. 460), ale już w r. 1674 odkupiła tę wieś od niego za taką samą sumę (ib. k. 716). Od Andrzeja Karola Grudzińskiego, wojewody poznańskiego, uzyskała t. r. cesję wyderkafowej sumy 18.000 zł. na wsiach Malice, Tupadły, Bąk i Spióry w p. kcyń., zapisanej ongiś przez Adama Dadźboga Baranowskiego, oraz innej sumy 300 zł. na tychże dobrach (N. 185 k. 334v). Wiśniewo wspólnie z mężem w r. 1675 sprzedała wyderkafem za 13.000 złp. małżonkom Gzowskim (P. 1427 k. 258v), zaś w r. 1677 tę wieś sprzedała wiecznością za 24.000 złp. zięciowi Felicjanowi Trzcińskiemu (P. 1428 k. 169v). Żyła jeszcze 1684.19/III. r., mieszkając wtedy w Szczepicach (LB Kcynia), nie żyła już w r. 1687 (P. 1113 II k. 32). Synowie: Stefan, występujący jako chrzestny w kwietniu 1671 r. (LB Kcynia), chyba zmarły młodo, Andrzej i Chryzostom. Z córek, Marianna, chrzestna w kwietniu 1671 r. (ib.), zaślubiła w r. 1675 Felicjana (Feliksa) Trzcińskiego, żyjącego jeszcze w r. 1677. Drugim jej mężem był w r. 1679 Jan Radzimiński, oboje nie żyli już w r. 1687. Katarzyna, w latach 1677-1694 żona Macieja Radzimińskiego, podstolego nurskiego, wdowa w latach 1695-1738. Teresa najpierw 1675.9/VI. r. wyszła za Gabriela Sokolnickiego, stolnika i sędziego surogatora grodzkiego kaliskiego, z czasem kasztelana międzyrzeckiego, wdowa w latach 1689-1694, 2-o v. w r. 1695 żona Jana Gałeckiego, chorążego żytomierskiego, majora J.Kr.Mci, nie żyła już w r. 1700. Konstancja zaślubiła w parafii kcyńskiej 1684.23/V. r. Mikołaja Mirosławskiego, była wdową w latach 1713-1737. Franciszka wyszła w r. 1688 za Aleksandra Nikodema Sołtyka, łowczego podolskiego, porucznika chorągwi usarskiej biskupa płockiego, żyli oboje w r. 1695. Konstancja Mirosławska swoją część Szczepic, Suchoręczka i Rozstrzębowa w p. kcyń. sprzedała w r. 1691 za 4.000 złp. szwagrowi Maciejowi Radzimińskiemu (P. 1122 VIII k. 76v).
1. Andrzej, syn Franciszka i Grudzińskiej, pod imieniem Bogumiła benedyktyn w Tyńcu, kapelan tuszowski, mocą komplanacji z r. 1687 prawa swe do spadku po siostrze Trzcińskiej cedował Walentemu Trzcińskiemu, bratu jej zmarłego męża (P. 1113 II k. 23). Swoje części w Szczepicach i Rozstrzębowie dał w r. 1694 bratu Chryzostomowi (P. 1130 X k. 35).
2. Chryzostom, syn Franciszka i Grudzińskiej, chrzestny 1684.7/III. r. (LB Kcynia), współspadkobierca bezdzietnej siostry Marianny 1-o v. Trzcińskiej, 2-o v. Radzimińskiej, obok ojca i brata w r. 1687 uczestniczył w układzie z Trzcińskimi (Kc. 132 k. 459v). Części macierzyste w Szczepicach i Rozstrzębowie w r. 1690 sprzedał za 4.000 złp. szwagrowi Maciejowi Radzimińskiemu (P. 1431 k. 363v), a w r. 1695 swej siostrze Katarzynie, wdowie po tym Radzimińskim, sprzedał za 4.000 złp. te części owych wsi, które w r. 1694 drogą donacji nabył od brata Andrzeja (P. 1130 X k. 35). Żychliński a za nim Uruski mienią go miecznikiem kaliskim i dają mu za żonę Barbarę Aksakównę, po której miało pozostać potomstwo. Istniał rzeczywiście Chryzostom M., miecznik kaliski, ale nie wiem czy identyczny z Chryzostomem synem Franciszka. Był ów miecznik mężem Teofili z Posławic Ankwiczówny (więc nie Aksakówny!). Synem ich był Jan, porucznik chorągwi pancernej, mąż Domicelli Horodeńskiej. Oboje nie żyli już w r. 1789 (P. 1366 k. 341). Syn ich to Aleksander. Ów Aleksander, major regimentu pieszego artylerii koronnej, mianowany 1760 r. majorem en second w tymże regimencie (K. P., wiad. z 15/X). Generał major wojsk koronnych w r. 1778 (P. 1355 k. 112), dywizjonier w r. 1787 (I. Kon. 83 k. 359v), generał lejtenat wojsk koronnych i kawaler orderow polskich 1791 r. (I. Kal. 231 k. 259). Mocą kontraktu z 1789.27(26?)/VI. r. od Jana Twardowskiego kupił za 75.000 zł. Wyszki w p. kal. (P. 1366 k. 341, 1375 k. 469). Ożenił się z Marianną Dahlke, córką Krystiana, generała majora wojsk koronnych, i Elżbiety z Bombeków, która w r. 1778 celem windykowania spadku po swej siostrze, pannie Wiktorii Dahlke, dała plenipotencję bratu Krzysztofowi, generałowi adiutantowi J. Kr.Mci (P. 1355 k. 112). Oboje w r. 1791 byli kwitowani przez córkę Ludwikę z 20.000 złp. jej posagu (I. Kal. 231 k. 259). Syn Erazm. Córka Ludwika, w r. 1791 żona 1-o v. Egidiusza (Idziego) Moskorzewskiego, podkomorzego J.Kr.Mci, komisarza cywilno-wojskowego wojew. kaliskiego, poszła 2-o v. za Józefa Szaniawskiego. Erazm, syn Aleksandra i Dahlkówny, ur. w r. 1769, porucznik wojsk koronnych 1786 r., kapitan 1788 r., pułkownik 1792 r., umarł w r. 1800. Żona jego, Ludwika Bardzka, poszła 2-o v. za Hilarego Radzika.
(II) Kazimierz, syn Chryzostoma i Bruczkowskiej, w imieniu swoim i brata Franciszka w r. 1651 zapisał 800 zł. JaNOWI rOKOSSOWSKIEMU JAKO POSAG I WYPRAWę ZA ICH SIOSTRą aNNą (w. 40 K. 33V). ŻYł JESZCZE W R. 1665 (p. 1076 K. 48V). o NIM JAKO JUż ZMARłYM DOWIADUJE SIę DOPIERO W R. 1701 (g. 91 K. 52). z żoną Anną Szołdrską spisywał wzajemne dożywocie w r. 1653 (Ws. 208 k. 171v). Nie żyła już ona w r. 1692 (P. 1123 V k. 23v). Synowie ich, to Franciszek, w r. 1710 dziedzic wsi Socha w p. sier. (I. Kal. 157 s. 44), i Chryzostom. Córka Marianna, w r. 1692 żona Walentego Łempickiego, wdowa w latach 1713-1717, nie żyla już w r. 1723.
Chryzostom, syn Kazimierza i Szołdrskiej, w r. 1696 wyderkafowy posesor Karniszewa, nazwany w r. 1698 zastawnikiem tej wsi (LB Sokolniki). Umarł między r. 1703 a 1720 (G. 92 k. 9v, 94 k. 77v). Jego żoną była w r. 1696 Anna Dobińska (LB Sokolniki), córka Stanisława i Katarzyny Radlickiej, która od Andrzeja Włoszynowskiego w r. 1700 kupiła za 6.700 złp. cząstkę Gorzykowa w p. gnieźn. (P. 1139 X k. 143v). Zwała się potem ta cząstka "Mycielszczyzną" (G. 94 k. 77v). Owdowiała już Anna jako dziedziczka części Gorzykowa występowała w r. 1723 (P. 1191 k. 284). Części tam poskupowane, zarowno te nabyte od Włoszczynowskiego, jak i od Jana Lubowickiego, sprzedała w r. 1730 za 6.700 zł. Stanisławowi i Jadwidze z Krasowskich Mąkowskim (P. 1223 I k. 114v). Córki Chryzostoma i Dobińskiej, Katarzyna Urszula, ochrzcz. 1696.20/X. r., i Marianna Jadwiga, ochrzcz. 1698.7/IX. r. (LB Sokolniki). Urszula, córka tychże rodziców, zapewne identyczna z powyższą Katarzyną Urszulą, była w r. 1730 Pawła Boińskiego.
Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
26272829[30]31323334
