Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
28293031[32]33343536
Morawscy - Myśniewscy
III) Mikołaj, syn Jakuba i Siedleckiej, w r. 1570 dokonywał transakcji z bratem Piotrem, dotyczącej ich ojczystych dóbr (ib. 3 k. 210) zaś r. 1585 od brata, jak już wiemy, nabył za 3.000 złp. Będziechów i tę całą wieś w r. 1587 wydzierżawił Wojciechowi Kotarbskiemu (I. Kal. 54 s. 36). Od swej teściowej, Barbary z Kluczewskich Bratuskiej, t. r. wydzierżawił za 900 zł. Ruchocino Wielkie w p. gnieźn. (ib. s. 52). Będziechów, który zrazu za 3.000 złp. zastawił Janowi Rogozińskiemu, sprzedał w r. 1594 za 5.000 złp. Stanisławowi Zarembie (G. 337 k. 15). Zobowiązał się w r. 1602 dom w Kaliszu przy ul. Wrocławskiej sprzedać za 500 złp. Andrzejowi Miełoszewskiemu (I. Kal. 68 s. 928). Przez Krzysztofa M-go, syna Piotra, mianowany w r. 1604 jednym z opiekunów jego dzieci (ib. 70 k. 92), t. r. od tegoż Krzysztofa, swego "bratanka", uzyskał zapis 290 zł. długu (ib. k. 169v). Od Jana Szołdrskiego trzymał zastawem Gostyczynę w p. kal. w sumie 5.000 zł. (ib. k. 403), z którego to zastawu t. r. był skwitowany (ib. k. 622). Jan Poniecki t. r. cedował mu sumę 4.000 zł. zastawną na częściach Doruchowa, wsi dziedzicznej Macieja Doruchowskiego i Katarzyny z Sulisławskich (ib. k. 481v). Żoną Mikołaja była Agnieszka Rolanka Bratuska, córka Jana i Barbary Kluczewskiej, której w r. 1580 oprawił 2.000 zł. posagu (P. 787 k. 87). Ponowił w r. 1594, po sprzedaży Będziechowa, oprawę tej posagowej sumy na połowie swych dóbr (G. 337 k. 27). Wzajemne dożywocie spisywali oboje w r. 1602 (R. Kal. 7 k. 474v). Żyła jeszcze Agnieszka w r. 1604 (I. Kal. 70 k. 481v).
II. Jan, syn Wojciecha i Starygrodzkiej, wojski mniejszy sieradzki w r. 1564 (I. Kal. 29 s. 837), żył jeszcze w r. 1574 (ib. 42 s. 656), a zapewne i w r. 1577 (P. 929 k. 756). Był dziedzicem Kawieczyna. Żony jego nie znam. Synowie, Adrian, o którym niżej, i Adam, zmarły w r. 1564. Córka Katarzyna "z Kawieczyna M-a", w latach 1574-1594 żona Jerzego Kuklinowskiego zmarła między r. 1612 a 1620.
Adrian, syn Jana, wojski mniejszy sieradzki w r. 1582 (I. Kal. 48 s. 1170), dostał w r. 1564 zapis długu 100 zł węg. od Krzysztofa Zaksińskiego (ib. 29 s. 837). Skarżył w r. 1577 o zadanie sobie ran Stanisława Podłęskiego, który we wsi Sanki (Sząnki?) nocą napadł go w izbie dworu Wiktoryna Zamlińskiego (Ząmlińskiego), u którego gościł wraz z żoną (P. 929 k. 756). Od wdowy Katarzyny z Oporowa 1-o v. Zarembiny, 2-o v. Dawidowskiej, trzymał w zastawie dobra: Sędzimirowice, Domaniów, Tuwalczew, Gać Kmieca, Upuszczew, Gawrzyjałów, pustkę Zastawy, część Gaci Ziemiańskiej w p. sier., a w. r. 1582 prolongował jej termin wykupu tych dóbr (I. Kal. 48 s. 1170). Od Adama Dobruchowskiego w r. 1591 kupił za 7.000 złp. Słomów Górny zwany Kwileniem, części Balic i Trzemszy z młynem Trzemeskim na Warcie, części Radyczyn oraz części pustki Wieszczyce w p. sier. (R. Kal. 6 s. 369). Nie żył już w r. 1602 (I. Kal. 68 s. 19). Ożeniony był w r. 1577 z Jadwigą Sulmowską cz. Sienińską, córką Mikołaja Sulmowskiego z Milejowa, której w r. 1591 na Słomowie Górnym, częściach Balic i Trzemszy oraz na młynie Trzemskim oprawił 3.000 zł. posagu (ib. k. 408). Skasowała ona w r. 1616 dożywocie na Cieninie, jakie miała od syna Samuela (ib. 82 s. 616). Balice t. r. zastawiła za 200 zł. Wojciechowi i Annie z Miedzianowskich Łabęckim (ib. s. 624). Z synów znam tylko Samuela, a byli zapewne i inni jak również córki. Tych zidentyfikować z całą pewnością nie umiem. Zapewne jedną z nich była Jadwiga, która w r. 1624, już wdowa po Stanisławie Poniatowskim, zapisywała dług 1.000 zł. Dobrogostowi z Sienna Sulmowskiemu (ib. 90b s. 2533) Adrian w r. 1584 kasując ustanowioną poprzednio opiekę mianował dla swych dzieci nowych opiekunów, więc żonę Sulmowską, Jana M-go z Wiotchynina, brata swego stryjecznego, oraz innych, aż do osiągnięcia lat 16 przez starszego syna i do zamęścia córek (ib. 50 s. 509).
Samuel, syn Adriana i Sulmowskiej, skwitowany w r. 1612 przez małżonków Keszyckich ze 100 zł. stanowiących resztę z sumy 400 zł. (ib. 78 s. 756). Balice zastawił za 2.500 zł. Piotrowi Miełaczewskiemu który go w r. 1616 kwitował z owej sumy (ib. 82 s. 615). Od Teodozjusza z Sienna Sulmowskiego w r. 1635 kupił za 25.500 zł. Milejów w p. sier. (R. Kal. 11 k 685). Kwieczyno, Dzierbotki i Cienino w p. sier. w r. 1638 wydzierżawił Janowi Kotowieckiemu (I. Kal. 104b s. 1753). Nie żył już w r. 1641, kiedy owdowiała Anna Mączyńska (z Mącznik) i syn Wojciech w imieniu własnym oraz Łukasza, Mikołaja i Władysława, nieletnich synów jej a Wojciecha braci, kwitowali z 1.000 zł. Wojciecha Malanowskiego (ib. 107a s. 440). Wdowa w r. 1647 w imieniu bratanków męża po Łukaszu, jak też w imieniu braci mężowskich, Władysława i Mikołaja (Wojciech najwidoczniej już nie żył), kwitowała Marszewskich, matkę z synami (ib. 113 s. 2438). Zapisała w r. 1649 dług 6.000 zł. swej wnuczce Annie Pokrzywnickiej, córce Macieja Jacka, stolnika łęczyckiego, i córki swej Katarzyny M-ej, która to wnuczka szła wtedy za Władysława Biernackiego (ib. 115 s. 547). Od syna Łukasza w r. 1651 dostała w dożywocie wieś Rzymsko w p. sier. (R. Kal. 14 k. 161). Żyła jeszcze w r. 1657 (I. Kal. 122 s. 699).
I) Łukasz, syn Samuela i Mączyńskiej, wojski (mniejszy?) sieradzki w r. 1668 (I. Kon. 58 k. 536), wojski większy sieradzki w r. 1671 (ib. 60 k. 250). Jak już widzieliśmy, nieletni w r. 1641, a w r. 1651 wieś Rzymsko dał w dożywocie matce. Dziedzic miasta Grzymiszewa 1664 r. (I. Kon. 58 k. 284), te dobra z folwarkami Gozdów i Dęby w p. kon. w r. 1668 zastawił za 3.000 zł. Janowi Ulanickiemu i żonie jego Annie z Pęcherzewa (ib. k. 536). Umarł między r. 1677 a 1679 (I. Kal. 138 s. 19; R. Kal. 2 k. 93). Jego żoną była zaślubiona przed 1674.17/IX. r. Anna z Otoka Zaleska (I. Kon. 60 k. 734v), córka referendarza koronnego, która wniosła mu 30.000 zł. posagu (ib. 68 k. 34). Będąc już wdową, w r. 1679 trzymając miasto Grzymiszew z przyległościami w p. kal. oraz wsie Milejów i Rzymsko w p. sier., dziedziczne zmarłego męża a swoje dożywotnie i oprawne, na zabezpieczonej tam sumie posagowej 30.000 zł. zapisała wyderkafem proboszczowi w Grzymiszewie 2.000 zł. (R. Kal. 2 k. 93). Umarła między r. 1682 (żyła jeszcze wtedy zapewne) a 1688 (I. Kal. 140 k. 619; P. 1115 VI k. 21v). Syn Aleksander. Córka Barbara, w latach 1688-1692 żona Wojciecha Zbożego Radojewskiego chorążyca inowrocławskiego, wdowa w latach 1700-1725.
Aleksander, syn Łukasza i Zaleskiej, sędzia deputat na Trybunale Koronnym z wojew. sieradzkiego w r. 1699 (Z. T. P. 37 s. 520), podsędek ziemski sieradzki 1710 r. (LB Kucharki), sędzia surogator grodzki sieradzki 1716 r. (I. Kon. 73 k. 377), pisarz grodzki kaliski 1718 r. sędzia surogator grodzki poznański 1720 r., syndyk klasztorów franciszkanów obserwantów i franciszkanek (klarysek) w Warcie (I. Kal. 161 s. 176), mianowany wojewodą sieradzkim 1728.119/VI. r. (Kossak. III 75). Milejewo sprzedał w r. 1682 za 33.000 zł. Janowi Kwiatkowskiemu (I. Kal. 140 s. 619). Miasto Grzymiszew z przyległościami wydzierżawił pod zakładem 9.000 zł. na trzy lata Mikołajowi Brezie i żonie jego Konstancji z Żychlińskich, a w r. 1685 kwitował się z nimi z tego kontraktu (I. Kon. 66 k. 72v), zaś dobra te na trzy lata pod zakładem 11.000 zł. wydzierżawił Piotrowi Wierzbięcie Doruchowskiemu, z czego kwitował się z nim w r. 1690 (I. Kal. 146 s. 138). Miasto Brudzew z wsiami Kolnica, Tarnowa, Nowawieś, Cichów, Galewszczyzna w p. kon. w r. 1721 pod zakładem 22.000 złp. wydzierżawił na trzy lata Kazimierzowi Zielonackiemu (I. Kon. 75 k. 274), a kwitował się z nim z tego w r. 1724 (I. Kal. 161 s. 149). Od Józefa i Apolinary z Wysockich Radolińskich wspólnie z żoną kupił w r. 1724 za 37.000 złp. dobra Brudzyń, Chrząblice i Smolina w p. kon. (ib. s. 261, 421). Spadkobierca w r. 1724 bezpotomnie zmarłej Barbary z M-ch wdowy Wiktorowskiej, swej "babki" (Z. T. P. 42 k. 941). Umarł w r. 1722, przed 11/VIII. (Kossak. III 75). Jego żoną była Barbara Rozdrażewska, córka i jedyna spadkobierczyni Franciszka, kasztelana przemęckiego, i Katarzyny Kołudzkiej. Od męża dostała w r. 1683 zapis 6.000 złp. (P. 1106 III k. 27). Po ojcu była dziedziczką dóbr Puczniew, Nowawieś, Oleśnica w p łęczyc. (Z. T. P. 35 s. 132). Była też po tym ojcu dziedziczką połowy Nowegomiasta oraz wsi Klęka, Kolnica i Chocica, ale te dobra w r. 1698 sprzedała za 58.000 (48.000?) zł. Franciszkowi Grabskiemu, bratankowi i spadkobiercy już zmarłego Stanisława Grabskiego, kasztelana rogozińskiego, który kontrakt kupna owych dóbr spisywał z jej mężem już w r. 1684 (I. Kal. 153 s. 217, 427). Od mężą dostała w r. 1698 ma połowie Grzymiszewa i wsi przyległych oprawę 8.000 zł., stanowiących resztę z ceny dóbr nowomiejskich, podniesioną właśnie od Grabskiego (ib. s. 232, 458). Już będąc wdową w r. 1729 zapisała kościołowi w Grzymiszewie sumę 1.000 złp. (I. Kon. 76 k. 291). Żyła jeszcze w r. 1743 (P. 1271 k. 81). Syn Antoni.
Antoni, syn Aleksandra i Rozdrażewskiej, ur. około r. 1691, chorąży łęczycki 1716 r. (I. Kon. 73 k. 377), obok tego pisarz grodzki kaliski w r. 1718 (ib. 75 k. 39), starosta wschowski za cesją Franciszka Radzewskiego, o czym urząd grodzki wschowski był zawiadomiony 1720.5/IX. r. (Ws. 79 k. 133), przysięgał na ten urząd 18/XI. t. r. (ib. k. 1), mianowany kasztelanem sieradzkim 1729.10/VIII. r. (Kossak. III 47), starostwo wschowskie w r. 1730, między 17/VIII. a 18/IX. r. scedował Piotrowi Sapieże (Ws. 84 k. 14v, 15, 17). Dziedzic Jedllca w r. 1720 (LB Jedlec). Od Piotra Sapiehy, starosty zdzitowskiego, t. r. trzymał w jednorocznym zastawie za 140.000 złp. dobra Radlin, Kąty, Wilkowyja, Łuszczonowo, Stęgosza, Cielcza i inne (I. Kal. 167 s. 394, 396). Dziedzic dóbr Brudzyń, Chrząblice, Smolina w p. kon., dał je w r. 1734 w dożywocie Michałowi Wojnarowskiemu i Rozalii z Otuskich (I. Kal. 171/173 s. 22). Dziedzic Grzymiszewa i Brudzewa w r. 1734 (I. Kon. 76 k. 506v). Sumę 30.000 złp., zapisaną w r. 1726 przez nieżyjacego już Piotra Grabskiego, cedował w r. 1740 swej córce zamężnej Gajewskiej (ib. 77 k. 196). Dziedzic dóbr Leszcze w r. 1741 (ib. k. 230). Z małżonkami Pawłam Oryjewskim i Reginą z Wolsonów kwitował się w r. 1742 z kontraktu trzyletniej dzierżawy Morkowa (Kośc. 321 s. 161), a następnie zaraz wydzierżawił te dobra na trzy lata Aleksandrowi Ermanowskiemu i Wiktorii z Zakrzewskich (ib. s. 162). Umarł w swych dobrach sieradzkich 1750.13/X. r. i tam został pochowany. Miał lat 59 (LM Mórkowo). Jego żoną była w r. 1716 Marcjanna Rydzyńska, córka Stanisława, łowczego wschowskiego, i Teresy Kwileckiej (LB Mórkowo; I. Kon. 75 k. 39). Przeprowadziła ona 1725.20/VIII. r. podział dóbr rodzicielskich ze swą siostrą Teofilą, żoną Stanisława Łochockiego, kasztelana dobrzyńskiego (I. Kal. 16 s. 255). Od tej siostry kupiła t. r. za 60.000 zł. połowę Mórkowa, która Łochockiej przypadła w działach (ib. s. 267, 268). Już będąc wdową, Mórkowo w r. 1752 wydzierżawiła na trzy lata "szl." Danielowi Sommerowi i Beacie Teodorze z Rykiertów (Ws. 91 k. 84). Umarła w Grzymiszewie w połowie września 1753 r. (LM Mórkowo). Synowie, Maciej, o którym niżej, i Aleksander Jakub Pius, ochrzcz. 1720.13/VII. r., zmarły t. r. (LB Jedlec). Z córek, Izabela (Izabela Barbara Rozalia Róża), ochrzcz. 1716.22/XI. r. (LB Mórkowo), w latach 1736-1775 żona Antoniego Gajewskiego, kasztelana nakielskiego, starosty kościańskiego, wdowa w r. 1776, zmarła w Górze koło Jarocina 1789.7/VII. r., pochowana u Św. Ducha w Kościanie. Była dziedziczką Grzymiszewa (I. Kon. 84 k. 150). Teresa, niezamężna w r. 1743 (P. 1271 k. 81), wyszła przed r. 1753 za Władysława Mączyńskiego, kasztelanica spicymirskiego, wdowa w latach 1754-1789.
Maciej, syn Antoniego i Rydzyńskiej, oberstlejtenant wojsk koronnych, za patentem z 1758.7/X. r. generał major wojsk koronnych (K. P. nr 41). Dziedzic Brudzewa z przyległościami w p. kon., w r. 1753 skryptem datowanym w Leszczach zapisał sumę 19.000 zł. wdowie Domicelli z Grabskich Sokołowskiej (I. Kon. 78 s. 703). Swe dziedziczne dobra, Nowąwieś i część Plewnika w p. łęczyc. w r. 1755 zastawił na sześć lat za 12.000 złp. Grzegorzowi Czarneckiemu (ib. s. 861). Od Wojciecha Kobierzyckiego w r. 1756 uzyskał zobowiazanie sprzedaży za 85.000 złp. dóbr Ruszkowo, Police Mostowe i Łęka w p. kon. (ib. 79 k. 16v). T. r. Łękę zastawił za 20.000 złp. wdowie Mariannie z Radońskich Stamirowskiej, podczaszynie bracławskiej (ib. k. 30v). Od Marcelego Tomickiego, syna zmarłego Rafała i Marianny z M-ch, kupił w r. 1758 za 70.000 złp. Kuchary Borowe, część Wardężyna i pustkę Pieczyska (ib. k. 76). Dziedzic misata Brudzewa, był kwitowany w r. 1758 przez Andrzeja Skąpskiego, byłego dzierżawcę tych dóbr (ib. k. 99). Tomaszowi Wróblewskiemu, pisarzowi grodzkiemu kaliskiemu w r. 1758 dał zobowiazanie sprzedania części wsi Słupy i połowy Cieszkowa w p. kcyń. (P. 1325 k. 27v), co w r. 1759 było już dokonane (N. 211 k. 315v). Dziedzic Niepartu w r. 1759 (LB Niepart). Umarł między 1761.31/VII. r. a 1763.6/IX. r. (LB, LC Niepart). Zaślubił w Gołuchowie 1751.21/II. r. Weronikę Krzycką, córkę Macieja, kasztelanica nakielskiego, i Anny Swinarskiej (LC Gołuchów; K. P. nr 746). Z kompromisu, zawartego z jej rodziną w Poznaniu 1753.7/IX. r., dostały się jej mężowi dobra Niepart i Gostkowo, posagu zaś bracia zobowiązali się jej wypłacić 220.000 zł. (K. P. nr 9). Trzy części Gostkowa małżonkowie M-cy kupili za 120.000 złp. od Wojciecha i Romana braci Gostkowskich (P. 1330 k. 103v). Wzajemne dożywocie spisali w r. 1754 (I. Kal. 196/198 k. 39). Wyszła Weronika 2-o v. w Nieparcie 1763.6/IX. r. za Stefana Garczyńskiego, wojewodzica poznańskiego, generała majora wojsk koronnych (LC Niepart). Jako wdowa i po tym drugim mężu a po pierwszym dożywotniczka Imiełkowa w p. sier., zastawiła te dobra 1776.27/V. r. Aleksemu, Stanisławowi i Ludwikowi braciom Gałczyńskim (I. Kon. 82 k. 101). Weronika odziedziczywszy po swej matce, Annie z Swinarskich 1-o v. Krzyckiej, 2-o v. Chlebowskiej, kasztelanowej kaliskiej, dobra Wszołowo, Jankowo, Ordzino w p. kal., sprzedała je 1784.15/V. r. za 137.000 złp. Marcinowi i Mariannie z Kiedrzyńskich Bogdańskim (I. Kal. 224 k. 12, 308), zaś t. r. Sławoszewo i Paszewo (Parzewo?) w p. kal. za 150.000 zł. swemu zięciowi Feliksowi Wierzchlejskiemu (P. 1361 k. 135v). Gostkowo w r. 1789 zastawiła na trzy lata swemu synowi Franciszkowi Garczyńskiemu (Kośc. 335 k. 225), a w r. 1790 sprzedała mu te dobra za 220.000 złp. (P. 1365 k. 353v). Gogolewo, Niepart oraz folwarki Dębinę i Dąbrowę 1792.18/IV. r. sprzedała za 805.000 złp. bankierowi Janowi Klugowi (P. 1369 k. 535, 864v). Synowie: Jan, ur. w Gołuchowie, ochrzcz. 1755.26/VII. r., zmarły 1758.7/IV. r. (LB, LM Gołuchów), Mikołaj (Rufin Andrzej Mikołaj), ur. w Gołaszynie, ochrzcz. 1756.28/X. r., zmarły 1758.6/IV. r. (LB, LM Gołaszyn), Ignacy Stanisław Kostka, ur. w Nieparcie, ochrzcz. 1761.31/VII. r. (LB Niepart), zmarły dzieckiem. Z córek, Katarzyna Anna Albertyna, ur. w Gołuchowie, ochrzcz. 1752.18/XII. r. (LB Gołuchów), też wcześnie zmarła. Wychowała się tylko Marcjanna (Marcjanna Magdalena Małgorzata Rozyna), ur. tamże, ochrzcz. 1753.26/VII. r. (ib.). Babka jej, Anna z Swinarskich Chlebowska, kasztelanowa kaliska, w r. 1770 zapisała jej po swej śmierci sumę 300.000 złp. (I. Kal. 209/22213 k. 19). Zaślubiła w Zbąszyniu 1771.12/II. r. Antoniego Szołdrskiego, wojewodzica inowrocławskiego. Uzyskali unieważnienie małżeństwa w r. 1781, a Szołdrski umarł w Pępowie 1782.1/III. r. Marcjanna już w r. 1781 była 2-o v. żoną Felicjana Wierzchlejskiego, podsędka potem sędziego ziemskiego kaliskiego, zmarłego w r. 1790, pochowanego 25/XI. r. Ona żyła jeszcze w r. 1786.
II. Mikołaj, syn Samuela i Mączyńskiej, miecznik kaliski w latach 1661-1669 (I. Kal. 135 s. 195, 129 s. 443), podsędek ziemski sieradzki i starosta kolski w r. 1670 (I. Kon. 60 k. 20), wojski kaliski w r. 1767 (Py. 154 s. 97), sędzia ziemski sieradzki 1677 r. (G. 86 k. 58v). Zobowiązał się w r. 1671, iż dotrzyma układu zawartego o wieś Wysokie z Samuelem i Mikołajem braćmi Trzebuchowskimi w Kościanie 23/V. t. r. pod zakładem 24.000 zł. (I. Kon. 60 k. 171v). Od Karola Grudzińskiego, kasztelanica brzeskiego kujawskiego, w r. 1674 brał na rok zastawem za 12.000 złp. części w dobrach Miedzerów (dziś Miedzerowo), Karzecznik, Szypia, Czyprynie(?) w p. przedec., Ochla Wielka i Mała, Dzierzny w p. kon., Szople z przyległościami w wojew. wołyńskim (I. Kon. 60 k. 702v). Piątkowo w p. pyzdr. sprzedał wyderkafem za 10.000 złp. Aleksandrowi Głuchowskiemu i w r. 1676 wydzierżawił je od niego za 1.000 zł. (Py. 154 s. 87). Od Krzysztofa z Nadola Łąckiego, pasierba Jana Paska, dostał w r. 1678 jego część ze spadku po Janie Łąckim we wsiach Rączko, Dobromierz Wielki i Mały oraz Wymysłów w p. chęciń. (Z. T. O. 32 s. 1060). Taką samą cesję uzyskał wtedy i od innego spadkobiercy Łąckiego, Mikołaja z Rokszyc Pągowskiego (ib. s. 1068). Dziedzic miasta Kleczewa w r. 1680 (I. Kon. 63 k. 219), swoje części tego miasta oraz wsi Słaboszewko, Dunajec, Rostoka w p. kon. w r. 1685 na trzy lata zastawił za 20.000 zł. Katarzynie z Kobierzyckich Radojewskiej (I. Kal. 143 s. 138). Umarł w r. 1688 (R. Kal. 2 k. 512). Pierwszą jego żoną była Teofila Górska, wdowa po dwóch mężach, Wojciechu Łubieńskim, kasztelanie sieradzkim, i Janie Gomolińskim, kasztelanie rawskim. Skwitowała ona w r. 1661 Mikołaja Gomolińskiego, brata i jedynego spadkobiercę swego drugiego męża (I. Kal. 125 s. 195). Żyła jeszcze w r. 1669 (ib. 129 s. 443). Druga żona to zaślubiona przez 1672.20/VIII. r. Teresa Ludwika (Ludwika Teresa) Olszowska (I. Kon. 60 k. 421), córka Mikołaja i Heleny z Rudnik Biskupskiej, rodzona bratanica i współspadkobierczyni ks. Andrzeja Olszowskiego, prymasa (G. 86 k. 58; Z. T. P. 33 s. 441), aprobowała w r. 1677 kontrakt zawarty przez męża z kapitułą gnieźnieńską i wykonawcami testamentu prymasa (I. Kon. 60 k. 1130v). Umarła między 1678 a 1683 (Z. T. P. 32 s. 1328, 33 s. 441). Trzecią żoną Mikołaja była Wiktoria Trzebuchowska, wdowa 1-o v. po Pawle Szczawińskim, wojewodzie inowrocławskim. Żyła jeszcze w r. 1712 (Z. T. P. 39 k. 1043), nie żyła już w r. 1724 (Kc. 135 k. 27v). Z pierwszej żony córka Eufrozyna, w latach 1688-1692 żona Franciszka Dönhoffa, miecznika łęczyckiego. Z drugiej żony córki, Marianna, Eleonora i Teresa, w imieniu których w r. 1683 działał ojciec (Z. T. P. 33 s. 441). Z nich Marianna była w latach 1688-1696 żoną Krzysztofa Przyjemskiego, chorążego kaliskiego, starosty kolskiego, umarła w r. 1701, pochowana 9/V. Eleonora, jeszcze niezamężna w r. 1688, w latach 1689-1696 żona Stanisława Kretkowskiego, zmarła w r. 1701, pochowana u Franciszkanów w Wyszynie. Teresa wreszcie, niezamężna w r. 1693, w r. 1694 żona Franciszka Kretkowskiego, nie żyła już w r. 1695. Władysław M., stryj i opiekun Eufrozyny, Eleoory i Teresy, dobra ich po ojcu: Słomów Górny, Balice, Psary Stare, Psary Kościelne, część Rzodkowic, Trzemszy i Radyczyn w p. sier. w r. 1688 sprzedał za 43.000 (40.000?) złp. Marcjanowi (Marcinowi?) Wierusz Kowalskiemu, zaś Lubiatów i Zakrzew w p. piotrkowskim za 40.000 zł. Pawłowi Biernackiemu (R. Kal. 2 k. 512; I. Kal. 146 s. 187). Wtedy też Eufrozyna zamężna Dönhoffowa swoje części po ojcu w dobrach Wyszyna, Brzezno, w części miasta Kleczew dała siostrom, Mariannie Przyjemskiej i pannie Teresie (ib. s. 189). Trzy zamężne córki Mikołaja w Wyszynie 1689.13/VI. r. zawarły układ działowy ze stryjem Władysławem, reprezentującym tu interesa czwartej z sióstr Teresy, jeszcze panny. Postanowiono, iż stryj majętność słomowską, oszacowaną na 43.000 zł., sprzeda na spłatę długów. Dla Teresy wziął majętność kleczewską, oszacowaną na 60.000 zł. Eleonora Kretkowska dostała majętność wyszyńską (67.000 zł.), ale z niektórymi wsiami spalonymi lub spustoszonymi. Mariannie Przyjemskiej dostało się Brzeźno z przyległościami, Eufrozynie Dönhoffowej Lubiatów z przyl. (40.000 zł.). Starsze córki, Dönhoffową i Przyjemską wydał zamąż jeszcze ojciec, dając pierwszej 30.000 zł. posagu, drugiej 35.000 zł. Cały spadek po Mikołaju został został oszacowany na 241.000 złp., a wraz z pozostałą gotówką na 307.476 zł. Po potrąceniu 106.398 zł. długów zostało 201.578 złp. (I. Kon. 68 k. 48v). Przyjemska swe dobra Brzezno, Szczepidłowo, Głodno i pustkę Kociętowy w r. 1690 sprzedała Janowi Karolowi Ścibor Marchockiemu, podsędkowi ziemskiemu kaliskiemu (ib. k. 127).
III. Władysław, syn Samuela i Mączyńskiej, miecznik kaliski w latach 1668-1675 (Kośc. 311 s. 308; Ws. 68 k. 827v), wojski sieradzki w r. 1682 (Py. 63 k. 120), podsędek ziemski sieradzki 1688 r. (R. Kal. 2 k. 512; Z. T. P. 34 s. 1020), sędzią ziemskim sieradzkim został w r. 1690 (I. Kal. 146 s. 46; Z. T. P. 35 s. 192). Jak widzieliśmy, w r. 1641 jeszcze nieletni, posesor w r. 1675 Karchowa, Belęcina i Trzepca (Ws. 68 k. 827v). Od Jana Karola Ścibor Marchockiego, podsędka ziemskiego kaliskiego, w r. 1682 kupił za 19.000 złp. wieś Zadąbrowie w p. sier. (Py. 63 k. 120). Miasto Kleczew w r. 1692 wydzierżawił na trzy lata małżonkom Adamowi Kurczewskiemu i Zofii z Łakińskich (I. Kon. 69 k. 159). Nie żył już w r. 1693 (I. Kon. 69 k. 284v). Jego pierwszą żoną była Konstancja Łubieńska (z Łubny), po której śmierci, w r. 1669 zrzekł się dożywocia po niej (I. Kal. 129 s. 531). Druga to Jadwiga Mycielska, której w r. 1668 oprawił sumę 30.000 złp., na połowie dóbr Kawieczyno, Dzierzbotki i Ciemino w p. sier. (Kośc. 311 s. 308). Była ona matką Marianny i Konstancji, którym ojciec w r. 1690 zapisał każdej po 15.000 zł. (I. Kal. 146 s. 100). Owdowiała Jadwiga występowała w r. 1693. Swój pochodzący z r. 1668 zapis oprawny na 30.000 zł. scedowała w r. 1714 zięciowi Siemiątkowskiemu (Kośc. 311 s. 308). Żyła jeszcze w r. 1720 (Z. T. P. 40 k. 790), nie żyła już w r. 1727. Syn Wojciech. Z córek, Teresa, niezamężna w latach 1693-1694 (I. Kon. 69 k. 284v; Z. T. P. 35 s. 1536). Marianna, w latach 1696-1699 żona Rafała Tomickiego, wdowa w r. 1791, 2-o v. w latach 1712-1731 za Chryzostomem Siemiątkowskim, burgrabią ziemskim gnieźnieńskim, umarła między r. 1738 a 1746. Konstancja, niezamężna w latach 1690-1694, w r. 1720 żona Kazimierza Bartochowskiego, wdowa w r. 1731, nie żyła już 1751.
Wojciech, syn Władysława i Mycielskiej, jako syn dziedzica Kleczewa wspólnie z matką i siostrami pozywany był w r. 1693 przez małżonków Kurczewskich, dzierżawców tych dóbr (I. Kon. 69 k. 284v). Pozwany w r. 1695 przez Andrzeja Kretkowskiego, kasztelanica chełmińskiego, jako plenipotenta brata Franciszka, o sumę 12.000 złp., którą wybrał był w okresie sprawowania opieki nad zmarłą już Teresą M-ą, starościanką kolską, a żoną Franciszka Kretkowskiego (ib. k. 530). Umarł między r. 1701 a 1706 (G. 91 k. 25v; I. Kal. 157 s. 121). Jego żoną była w r. 1698 Marcjanna Kołudzka, córka Stanisława, sędziego brzeskiego kujawskiego, wdowa po dwóch mężach, Stanisławie z Budzisławia Wysockim i Michale Rozdrażewskim, staroście średzkim (I. Kon. 70 k. 412). W r. 1700 żyli w separacji (I. Kal. 154 s. 596), a w r. 1701 mowa o nich jako o rozwiedzionych (G. 91 k. 25v; P.1140 V k. 91v). Marcjanna była w r. 1706 4-o v. żoną Stanisława Kossowskiego, sędziego grodzkiego łęczyckiego (I. Kal. 157 s. 121, 158 s. 342). Nie żyła już w r. 1748 (N. 210 k. 320). Zob. tablice 1-11.
Jan, w r. 1546 nie żyjący, ojciec Barbary, wtedy żony Bartłomieja Łęskiego (P. 1395 k. 260), męża przeżyła a w r. 1568, pierwsza żona Benedykta Wiktorowskiego, wtedy podkomorzego wieluńskiego. Jerzy, po którym wdowa Agnieszka (Anna) z Pęcławic, urodzona z Jadwigi Gruszczyńskiej, 2-o v. żona Zygmunta Orzelskiego, zawierała w r. 1612 z małżonkami Wojuckimi kontrakt o dzierżawę Słomowa Górnego w
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
28293031[32]33343536
