Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
31323334[35]363738
Morawscy - Myśniewscy
Myszewscy różni. Byli tego nazwiska wywodzący się z Myszewa w pow. sierpskim, czy jednak ci, o których mowa będzie niżej, wiedli się stamtąd, nie wiem. W grę mogłoby wchodzić i Myszewo, miejscowość położona w Prusach Królewskich, koło Kartuz.
Bogumiła, w r. 1542 wdowa po Wojciechu Polickim, pisarzu ziemskim poznańskim.
"Szl." Stanisław, pochowany w Bydgoszczy u Bernardynów w marcu 1746 r., zaś żona jego Barbara została pochowana tamże w maju t. r. (Kantak). Wojciech. w latach 1750-1752 mąż Anny Święcickiej, córki Wojciecha i Teresy Nigronów (G. 98 k. 392, 561, 561v).
z Myszęcina Krzysztof zwany Łuka, nie żyjący już w r. 1514, ojciec Urszuli, dziedziczki w Myszęcinie, wsi nad granicą brandendurską, koło Brójcy w p. kośc., która to Urszula w r. 1514 winna była uiścić winę Abrahamowi ze Zbąszynia, kasztelanowi bydgoskiemu (Kośc. 23 k. 484). Barbara, wdowa po Hanuszu z Myszęcina, nabyła wiecznością za 105 zł. węg. od Urszuli Kręskiej, żony Wojciecha Stodołki z Kosiczyna trzy łany osiadłe i sześć zagród oraz karczmę sołecką w Rogozińcu p. kośc. i skarżyła w r. 1516 Abrahama Zbąskiego, kasztelana bydgoskiego, który ją z tych dóbr wygnał (P. 966 k. 368v).
Zofia (z Myszycina), w r. 1619 wdowa po Andrzeju Bielejewskim.
Myszkiewiczowie. "Ur." Antoni i Ludwika z Dameckich, rodzice Mikołaja, ochrzcz. w r. 1741 (LB Dubin). Oboje nie żyli już w r. 1786, kiedy syn Franciszek cześć swą z sumy na mieście Borku cedował bratu Janowi (Py. 164 k. 438). Jan, posesor Winiar, chrzestny 1802.10/VI. r. (LB Św. Trójca, Gniezno).
Myszkwscy h. Jastrzębiec wyszli z Myszkowa w ks. siewierskim, pisali się z Mirowa. Piotr, kasztelan rozpirski, mąż Petronelli z Kutna, wdowy 1-o v. po Mikołaju z Górki, kasztelanie gnieźnieńskim, w wyniku ugody w r. 1497 uzyskał od jej syna Łukasza z Górki i od Jana Latalskiego, sędziego kaliskiego, zapis 200 grz. długu, jako ręsztę z sumy 700 grz. jej posagu (G. 17 k. 16v). Ta Petronella (Piotrusza) dała t. r. mężowi posag swój i wiano, oprawione na mieście Czyrniew (dziś Czerniejewo) oraz wsiach przyległych: Czyrniewska Wieś, Strzeżewo, Rakowo, Grabowo, Pakszyno w p gnieźn. (P. 1383 k. 134). Syn Piotra i Petronelli - Stanisław połowy z sum zapisanych przez różne osoby jak i przez króla dał wieczyście w r. 1519 swemu bratankowi z brata przyrodniego, Andrzejowi z Górki, dziedzicowi w Osiecznej (P. 1391 k. 46v). Ten Stanisław, kasztelan i starosta międzyrzecki, kupił w r. 1533 od Łukasza hr. z Górki, kasztelana poznańskiego i starosty generalnego wielkopolskiego, i od jego syna Andrzeja, kasztelana kaliskiego, za 1.000 zł. połowę ich części Kromolic w p. pyzdr. (P. 1393 k. 570v). Jednocześnie od Marcina Parzynczewskiego kupił za 200 grz jego całe ojczyste części w tejże wsi (ib. k. 585v), a od Macieja i Stanisława braci Kromolickich zwanych Stypami (Stypkami) za 300 grz. ich części, o które się z nimi t. r. procesował (ib.; Py. 171 k. 122). Wreszcie w r. 1534 od Wojciecha Gościejewskiego kupił za 626 zł. węg. połowę Kromolic z folwarkiem z Przybysławicach, które to dobra ów Gościejewski kupił był od Łukasza z Górki (P. 1393 k. 636v). T. r. Helena Parzniczewska (Parzęczewska), wdowa po Janie Kromolickim sprzedała mu za 50 grz. oprawę swą na połowie części Kromolic (ib. k. 656v), zaś Maciej Kromolicki za 100 grz. sprzedał mu swoją część tej wsi (ib. k. 665v). Od Stanisława i Wojciecha Ostrorogów, dziedziców we Lwowie (Lwówku), stryja z bratankiem, dostał w r. 1540 wiecnością plac w Poznaniu w obrębie murów, na przeciwko placu, na którym stał ich dom, który spłonął (P. 1394 k. 416).
Marcin, rodzony brat powyższego Stanisława, kasztelan wieluński, nie żyjący już w r. 1543, miał za żonę Zuzannę Łaską, która w r. 1550 swoje części miasta Gowarczów z wsiami: Siedlec, Skrzeszów, Mroczków, Milaków w p. opoczyńskim, wraz z procesem toczonym przeciwko Zofii Sempelborskiej cedowała Janowi, Jakubowi, Krzysztofowi i Mikołajowi Rozdrażewskim, synom Stanisława (P. 1395 k. 546v). Od swej córki Zuzanny, żony Stanisława Rozdrażewskiego, kasztelana rogozińskiego, dostała w r. 1543 połowy w mieście Żarki i we wsiach: Jaworniki, Kotowice, Mirów, Otowiec, Moczydła, Postawczowice, Trzebniów, Leszniów, Wysoka (Wysokie), Przybiniew (Przybynów), Chotuny, Zaborze, w mieście Będzin i we wsiach: Gieszkowice, Szczakowa, Charkówka, Gzelcze(?), Poniebyl, w części miasta Żmigród i wsi przyległych w wojew. krakowskim (P. 1395 k. 23). Jedna z jej córek, Zuzanna "młodsza" była żoną Rozdrażewskiego w latach 1545-1557. Ów Rozdrażewski ustanawiając w r. 1546 opiekunów dla swych dzieci powołał też do tej opieki teściową Zuzannę (I. Kal. 9 k. 354). Umarła ta Zuzanna "młodsza" między r. 1557 a 1562).
Mikołaj, stolnik krakowski i dzierżawca międzyrzecki, w r. 1547 kupił wyderkafem za 217 grz. od Abrahama Bukowieckiego, a raczej od jego bratanków i podopiecznych, Mikołaja, Stanisława i Abrahama Bukowieckich, synów zmarłego Zygmunta, dziewięć łanów osiadłych w Bobowicku w p. pozn. (P. 1395 k. 312). Był potem w r. 1552 kasztelanem radomskim, starostą oświęcimskim i zatorskim (P. 146 k. 550), a wreszcie kasztelanem wojnickim i umarł krótko przed 1557.25/IV. r., kiedy starostwo miedzyrzeckie dane było w dożywocie Stanisławowi Ostrorogowi z Lwówka (MRPSum. V 7967). Piotr, starosta chęciński, żonie swej Jadwidze Opalińskiej, córce Andrzeja, marszałka w. kor., oprawił posag 10.000 zł., co król potwierdził 1591.9/X. r. (M. K. 136 k. 305). Piotr z Mirowa M., syn Piotra, kasztelana lubelskiego (urodzonego z Zofii Sienickiej) i Katarzyny Dryczyńskiej (urodzonej z Elżbiety Udrzyckiej), instalowany 1608.2/IV. r. na kanonii katedralnej poznańskiej fundi Zegrze (Install. s. 78). Umarł przed 1618.12/VIII. r. (ib., s. 85). Władysław, starosta drahimski, zawierał umowę z ks. Janem Rożyckim, kanonikiem poznańskim, potwierdzoną przez króla 1649.24/II. r. (M. K. 190 k. 339v). Był potem wojewodą sandomierskim i wreszcie krakowskim oraz starostą grodeckim. Żona jego Anna Mohylanka, wdowa 1-o v. po Maksymilianie Przerębskim, wojewodzie sieradzkim, 2-o v. po Janie Sędziwoju Czarnkowskim, kasztelanie kamieńskim i staroście drahimskim, będąc już wdową i po tym trzecim mężu trzymała w r. 1659 wraz ze swym synem, Karolem Zygmuntem Przerębskim, mocą praw danych sobie przez drugiego męża, starostwo drahimskie (P. 183 k. 48; N. 211 k. 156). Dożywotnią posesorką tej królewszczyzny była i w r. 1664, już wtedy 4-o v. żona Stanisława Potockiego, wojewody krakowskiego i hetmana wielkiego koronnego (Z. T. P. 31 s. 393). Ferdynand, starosta grodecki, był mężem Marii Anny Chlewickiej Odrowążówny na Chlewiskach, która 2-o v. żona Piotra Działyńskiego, wojewody chełmińskiego, spisywała w r. 1670 wzajemne dożywocie z trzecim mężem, Mikołajem Smoguleckim, starostą lipińskim (P. 1869 k. 49). Nie żyła już w r. 1682 (N. 186 k. 115, 116v). Agnieszka, w r. 1686 wdowa po Konstantym Tomickim, kasztelanie wieluńskim.
Kunegunda, żona Stanisława Cerekwickiego, już nie żyjącego w r. 1677. Aleksandra, w r. 1686 żona Marcina Trzcińskiego. Ich córkę t. r. podawała do chrztu Jadwiga M-a (LB Trzcinica). Mikołaj, chrzestny 1692.18/II. r. (ib.). Jadwiga, w r. 1698 żona Andrzeja Masłowskiego, z czasem podstolego wieluńskiego, nie żyli już oboje w r. 1742. Chrzestną ich córki była w r. 1698 Anna M-a (ib.). Anna z Mirowa M-a, żona Jana Czermińskiego, oboje już nie żyli w r. 1701. Jan, syn zmarłego Mikołaja, w r. 1718 oprawił posag 5.030 złp. żonie Katarzynie Barbarze Masłowskiej, córce Andrzeja, komornika granicznego wieluńskiego, i Katarzyny Chmielińskiej (I. Kal. 160 k. 273). Był ów Jan potem miecznikiem wendeńskim i nie żył już w r. 1755. Syn jego i Masłowskiej, Wojciech, porucznik wojsk polskich, był wtedy mężem Teresy Barent, córki "szl." Bartłomieja, sekretarza J.Kr.mci, i Magdaleny z Wentlantów (P. 1316 k. 13v). Stanisław, w r. 1728 dziedzic połowy wsi Walichnowy w p. wiel. (Z. T. P. 43 k. 721). Piotr, w r. 1727 mąż Joanny Gromadzkiej, córki Franciszka, współspadkobierczyni rodzonej ciotki Anny z Gromadzkich Gotartowskiej (Ws. 82 k. 26). Franciszek, chrzestny 1738.8/XII. r. (LB Szamotuły). Franciszka, żona Zakrzewskiego, chorążyca łęczyckiego, dzierżawcy Miniszewa, chrzestna 1744.22/XI. r.
Wojciech i Katarzyna z Trepków nie żyli już oboje w r. 1747 (P. 1288 k. 387). Ich syn Józef, w r. 1744 mąż Weroniki Krzywosądzkiej, córki Bartłomieja i Jadwigi Zakrzewskiej (P. 1279 k. 141v), był w latach 1745-1752 dzierżawcą Nynkowa (LB Głuszyna), w r. 1758 posesorem Żernik (LB Tulce). Żonie w r. 1747 oprawił 1.500 złp. posagu (P. 1288 k. 387). W r. 1769 kwitowany był przez córkę Katarzynę zamężną Kozłowską z 5.000 złp. z majątku rodzicielskiego (P. 1346 k. 9). Synowie Józefa i Weroniki: Łukasz Franciszek, ur. w Nynkowie, ochrzcz. 1752.12/X. r., trzymany do chrztu przez ks. Andrzeja M-go, dziekana poznańskiego (LB Głuszyna), i Jakub, o którym niżej. Z córek, Marianna 1758.25/VII. r. podawała do chrztu swego brata Jakuba (LB Tulce). Katarzyna, ur. około 1750, w latach 1764-1782 żona Stanisława Kozłowskiego, umarła w r. 1820, mając 70 lat. Julianna (Julianna Konstancja) ur. w Nynkowie, ochrzcz. 1751.28/II. r. (ib.), niezamężna, żyła jeszcze w r. 1782 (Kośc. 334 k. 150). Może to właśnie ta panna Julianna umarła w Krześlicach 1835.28/II. r. Wiek jej podano na lat 70, a miećby winna około lat 85. Ta sprzeczność mało jednak znaczy, bo określanie wieku, zwłaszcza osób starych, nadzwyczaj niedokładne (LM Wronczyn) Rozalia (Róża), wspomniana w r. 1769 (P. 1346 k.9), w r. 1782 żona Antoniego Żeromskiego, umarła będąc już wdową 1820.26/I. r. w wieku lat 70, pochowana w Lussowie. Jakub (Jakub Aleksy), syn Józefa i Krzywosędzkiej, ur. w Żernikach, ochrzcz. 1758.25/VII. r. (LB Tulce). Zawarłszy kompromis z siostrami, Kozłowską, Żeromską i panną Julianną, przeprowadził z nimi w r. 1782 podział dóbr rodzicielskich (Kośc. 334 k. 150). Dzierżawca Górki w par. brodnickiej w latach 1782-1784 (LC Łódź), zaślubił 1782.27/XI. r. pannę Wiktorię Kozłowską, córkę Jakuba i Józefy Gałeckiej, dzierżawczynię Wirów (LC Wiry). Kwitowała ona w r. 1786 swego ojca z 15.000 złp. posagu (Kośc. 335 k. 86). Jakub, dzierżawca Stęszewka, wsi duchownej, umarł w r. 1789, pochowany 10/XI. (Se. Reform., Pozn.). Owdowiałą Wiktorię z Kozłowskich, jej dzieci, Józefa, Antoninę, Teklę, Klemencję, oraz ich opiekunów, Antoniego i Aleksandra Kozłowskich, Maksymiliana Pruskiego i Walentego M-go, skwitował w r. 1790 Eustachy Wierusz Kowalski, podkomorzy J.Kr.Mci (P. 1367 k. 83, 707). Wyszła Wiktoria 2-o v. za Jana Nepomucena Rupniewskiego, z którym wzajemne dożywocie spisywała w r. 1791 (Kośc. 337 k. 54). Z powyżej wymienionych dzieci Jakuba, syn Józef (Józef Maciej Florian), ur. w Wirach, ochrzcz. 1784.17/II. r. (LB Wiry). Zob. tablicę 1.
@tablica
N. Myszkowski, mąż Jadwigi Łąckiej h. Roch, miał z niej synów, Józefa i Jana, a zapewne też Wojciecha. Józef, nie żyjący już w r. 1748 (P. 1292 k. 116v) mąż Anny Fundament Karśnickiej, urodzonej z Tekli Uleyskiej, ojciec urodzonego z tej Anny Andrzeja, jak też Jana i Adama. Andrzej instalowany był 1732.5/XI. r. na dziekanii poznańskiej (Install., s. 139). Jako spadkobierca rodziców, obok braci Adama i Jana, dla sprzedaży Rudy w ziemi wieluńskiej, wsi ich dziedzicznej, dał plenipotencję tym swym braciom (P. 1292 k. 116v). "Dźwignął" w r. 1776 kościół parafialny w Lussowie (Łukaszewicz). Umarł krótko przed 1779.12/VII. r. (Install., s. 155). Z jego braci, Jan z Mirowa M., wojski wieluński, był w r. 1748 mężem Franciszki z Gaszyna Wierzchleyskiej, córki Jana podsędka ziemskiego wieluńskiego, i Zofii Dobrzyckiej, która to Franciszka dawała wtedy plenipotencję bratu męża, ks. Andrzejowi (P. 199 s. 1292 k. 240v). Adam, stolnik ostrzeszowski w r. 1748 (ib. k. 116v) żył jeszcze w r. 1751 (Z. T. P. 53 k. 2). Jan, syn Jadwigi z Łąckich, a brat Józefa, miecznik wendeński, ożeniony był z Katarzyną Masłowską rodzącą się z Katarzyny Chmielewskiej, 2-o v. żoną Antoniego Szeliskiego, podczaszego bracławskiego. Z niej synowie, Walenty i Karol. Ks. Walenty, proboszcz cieszęciński i międzyrzecki, instalowany 1758.9/I. r. na koadiutorii dziekanii poznańskiej (Install., s. 148), najwidoczniej opróżnienia się koadiutorii nie doczekał umierając chyba przed swym stryjecznym bratem Andrzejem. Zdaje się o tym świadczyć fakt, że po zgonie Andrzeja na dziekanii instalowany był 1779.12/VII. r. Józef Rogaliński (ib., s. 155). Karol z Mirowa M., syn Jana i Masłowskiej, mieszkający w r. 1759 w Galewicach (LB Wyszanów), kapitan wojsk saskich w r. 1775, dziedzic Gostyczyny w p. kal. (I. Kal. 214/216 k. 212). Spisywał w r. 1761 wzajemne dożywocie z żoną Justyną Niwską, córką Piotra i Anny Szkudlskiej. Wtedy był kapitanem wojsk koronnych (I. Kal. 214/216 k. 220). Justyna była w r. 1763 dziedziczką po ojcu Gostyczyny (ib. 204/205 k. 70). Nie żył już Karol w r. 1784 (ib. 224 k. 173), Justyna, dziedziczka Gostyczyny, występowała 1787 r. (ib. 227 k. 33). Zostającą pod swym dożywociem substancję mężowską Galewice w ziemi sieradzkiej scedowała w r. 1788 swym synom, Cyprianowi, Stanisławowi i Franciszkowi (ib. 228 k. 362). Żyła jeszcze 1790.26/II. r. (Py. 163 k. 822). Z synów Karola i Niwskiej, Cyprian wspomniany w r. 1784 (I. Kal. 224 k. 353), żył jeszcze 1805.11/III. r., a żoną jego była występująca wtedy wraz z nim w roli chrzestnej Anna ze Zboińskich (LB Gostyczyna). Synami Cypriana byli: Feliks (Feliks Józef), Adam (Adam Ignacy Ananiasz), współwłaściciele Milejowa, oraz Maksymilian (Maksymilian Józef), dziedzic Tokar w gub. kaliskiej, wszyscy trzej wylegitymowani ze szlachectwa w Król Polskim w r. 1838. Stanisław (Stanisław August Piotr), syn Karola i Niwskiej, od Romualda Ruszkowskiego, syna Wojciecha i Barbary z Niwskich, uzyskał w r. 1787 cesję sum na Tokarach, Gozdowie i pustce Policach w p. sier. (I. Kal. 227 k. 288). Od matki za kontraktem spisanym w Tokarach 1790.26/II. r. wydzierżawił za 14.000 złp. jej dziedziczną Gostyczynę (Py. 163 k. 822). Nazwany dziedzicem tej wsi w r. 1791, kiedy Antoni Kurzydłowski, jej dzierżawca, kwitował go z 45.856 zł., wedle kontraktu dzierżawy spisanego 1790.23/VI. r. (I. Kal. 231 k. 215). Był kapitanem wojsk polskich w r. 1807 (LB Gostyczyna). Żona jego Tekla Katarzyna Noskowska, córka Wojciecha i Ewy Jaraczewskiej, żyła jeszcze 1810.19/IX. r. Z niej synowie: Amilkar (Amilkar Wincenty Władysław), dziedzic Galewic, Wojciech Maciej Leon, ur. w Gostyczynie 1802.7/II. r., Guntram (Guntram Wiktor Aleksander), ur. tamże 1803.18/II. r., pisarz sądowy w Piotrkowie w r. 1838, Roman (Teofil Teodor Roman), ur. tamże 1804.6/II. r., urzędnik w Kaliszu w r. 1845, Konstanty Kazimierz Grzegorz, ur. tamże 1805.27/II. r., Wiktor Hermenegild Napoleon, ur. 1807.13/IV. r. (LB Gostyczyna). Amilkar, Gutram i Roman legitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Polskim (Spis; Uruski).
Wojciech z Mirowa M., może brat Walentego i Karola, o którym wyżej, podstoli drohicki w r. 1758 (P. 1325 k. 16). Pierwszą jego żoną była Julianna Wójcicka, córka Gabriela, podpiska grodzkiego poznańskiego, i Justyny Topińskiej, zmarła 1758.25/I. r., pochowana u Franciszkanów (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Z niej tylko córki, Marianna (Małgorzata Marianna Barbara), i Anna (Magdalena Anna Ksawera), ochrzczone z ceremonii 1757.13/VII. r. przez ks. Andrzeja M-go, dziekana poznańskiego (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Wojciech w imieniu obu tych nieletnich córek ich kamienicę w Rynku Poznania, koło kamienic Krzyckich i Stachowskich "Starej poczty", sprzedał w r. 1758 za sumę 24.000 złp. Weronice z Konarzewskich Mycielskiej, kasztelanowej poznańskiej (P. 1323 k. 37v). Marianna była w latach 1781-1785 żoną Józefa Chrzczonowskiego, rotmistrza kawalerii narodowej w r. 1784. Anna w r, 1785 jeszcze niezamężna (P. 1362 k. 194v). Druga żona Wojciecha to zaślubiona 1759.23/I. r. Barbara Zielińska (LC Komorniki). Oboje z mężem t. r. mieszkali w Galewicach (LB Wyszanów). Wojciech żył jescze 1789.4/X. r. (LC Wyszanów). Z drugiej żony syn Hipolit (Hipolit Ignacy), ur. w Komornikach, ochrzcz. z wody 1760.24/VIII. r., z ceremonii 4/XI r., którą dopełnił ks. Andrzej M., dziekan poznański. Był ten Hipolit w r. 1781 jednym z ustanowionych przez ojca plenipotentów (P. 1350 k. 523v). Potem stolnik wieluński, zaślubił 1791.18/VI. r. Różę Korzydłowską (LC Gostyczyna). Spotykamy go jeszcze 1808.8/II. r. jako posesora Przytocznicy (LC Doruchów). Zob. tablicę 2.
@tablica
Salomea, w latach 1751-1767 żona Franciszka Koźmińskiego, dziedzica Będzieszyna, umarła po połogu 1767.18/X. r., mając 37 lat, pochowana w Kaliszu u Franciszkanów. Jadwiga, wdowa po Antonim Wilkotarskim 1763 r., nie żyła już w r. 1774. Józef świadkował 1774.23/XI. r. przy ślubie dawanym Smogorzewskim przez ks. Andrzeja M-go, dziekana poznańskiego (LC Wiry). Anna, w latach 1766-1779 żona Gabriela Sucheckiego, łowczego bielskiego, potem skarbnika ostrzeszowskiego dziedzica Góry. Hieronim we dworze (w Domachowie?) zaśłubił 1766.23/X. r. "w asyście ministra swej profesji", ale za zezwoleniem proboszcza katolickiego, pannę Helenę Kosicką (LC Domachowo). Augustyn "z Mirowa i Myszkowa M.", podkomorzy wieluński w latach 1777-1780, we dworze w Mroczeniu 1777.9/II. r. pojął Mariannę Tomicką, stolnikównę ostrzeszowską (LC Baranów). Działał w r. 1780 w imieniu własnym i brata rodzonego Kazimierza (P. 1357 k. 159v). Mieszkał t. r. w Węgłowicach (LB Trzcinica). Żona jego żyła jeszcze 1797.24/X. r., nazwana wtedy dziedziczką Lututowa i Węgłowic (LB Baranów). Syn Edward Józef, ur. w Mroczeniu, ochrzcz. 1779.18/III. r. (ib.). Kazimierz świadkował obok brata 1778.28/II. r. (LC Baranów). Był podczaszym ostrzeszowskim i starostą kiełczygłowskim 1780 r. (P. 1357 k. 159v).
Katarzyna, nie żyjąca już w r. 1791, żona Józefa Tokarskiego. Wincenty z żoną Wiktorią z Wolickich, chrzestni 1802.16/II. r. (LB Gostyczyna). Agnieszka, żona 1. v. Czyżewskiego, 2-o v. w r. 1807 Józefa Turkuła, kapitana wojsk Księstwa Warszawskiego (LB Gostyczyna).
Myszkowscy z Myszek w pow. gnieźn. Pani Symka (Szymka?) z Myszek miała w r. 1407 z Jakuszem z Mierzewa termin o dziedzictwo (Ks. Z. P. 2898). Dobrogost i Wincenty, z Myszek, w r. 1411 (G. 1 k. 86). Przecław z Myszek w r. 1414 (G. 2 k. 3a). Mikołaj, Andrzej, Michał, z Myszek, w r. 1424 (G. 3 k. 221v). Przecławowi niegdy Budziejewskiemu, obecnie z Myszek, w r. 1447 winien był płacić 3 grz. winy Tomisław z Babina, który mu nie uiścił się z 9 grz. (Py. 12 k. 4v). Bracia, Piotr, Wojciech, Jan i Mikołaj, dziedzice w Chwałkowie, połowę swej dziedzicznej wsi Myszki w r. 1448 sprzedali za 200 grz. Dziersławowi Jabłkowskiemu (P. 1380 k. 23).
Myszkowscy z Myszkowa w pow. pozn. Stefan M. świadczył w r. 1404 Dziersławowi Święcickiemu przeciw Przezdrewowi z Krzestkowic (Ks. Z. P. 1661). Wolimir z Myszkowa w r. 1405 (P. 1 k. 178). Katarzyna miała w r. 1406 terminy ze swymi siostrami, Agnieszka z Witkowa i Jadwigą z Ciesiel, córkami Golaszke(???), o połowę Myszkowa (ib. 2591, 2691). Dziersław i Jan, z Myszkowa w r. 1422 (P. 7 k. 50). Dziersław w r. 1418 (P. 5 k. 44v) i znów w r. 1426 (P. 9 k. 75). Dziersław, dziedzic z Myszkowa, nazwany w r. 1419 bratankiem Mikołaja Baworowskiego, dziedzica w Boninie (B. 6 k. 5v). Anna, żona Dziersława w r. 1428 (P. 10 k 146). Chyba ta sama Anna z Myszkowa, córka Grzymkaz Bidkowa, w r. 1427 (P. 9 k. 91). Dziersław M. Miał w r. 1437 sprawę z Baszem z Przyborowa o czwartą część Przyborowa Mniejszego (P. 14 k. 9). Dziersław z Myszkowa miał 1448 r. termin ze strony Piotra i Mikołaja oraz ich matki Siwichny (Sywychna), dziedziców w Jabłonowie (P. 17 k. 147). Nie żył już Dobiesław w r. 1452, kiedy synowie jego, Piotr, Niemierza, Dobrogost i Jan, bracia niedzielni, mieli terminy z Janem Bytyńskim z Jabłonowa (P. 18 k. 13, 89, 123v). Spośród nich, Piotr M. był w latach 1469-79 plebanem w Turku (P. 20 k. 1). W r. 1479 wraz ze swymi niedzielnymi braćmi, Dobrogostem i Janem, pozywał Andrzeja Mrowińskiego (P. 20 k. 73, 93v). Jan w r. 1496 był również księdzem (P. 856 k. 224v). Dobrogost M. sprzedał w r. 1465 mansjonarzom kościoła w Szamotułach za 24 grz. czynsz roczny wyderkaffowmy dwie grzywny i jeden złoty węgierski na Myszkowie (P. 1383 k. 232). Występował w r. 1469 jako stryj braci z Rokitnicy (P. 1385 k. 22v). Przeciwko niemu i jego braciom niedzielnym występowały panny Trojana i Katarzyna, siostry z Kąsinowa, o prawo bliższości do Myszkowa (P. 20 k. 1). Dobrogost w r. 1485 ręczył za Wojciecha Kąsinowskiego wobec Tomasza Izdbieńskiego i jego bratanków (P. 855 k. 182). Nie żył już w r. 1494 (P. 1383 k. 26v). Był ojcem Wawrzyńca i córek. Z nich, Agnieszka w r. 1494 żona Wojciecha Miedżwiedzkiego cz. Ryszewskiego, "Bożęty", "Bożątki", zmarła między r. 1499 a 1506. Anna, w r. 1496 żona "opatrz." Macieja, aptekarza poznańskiego (P. 856 k. 224v). Apolonia niezamężna w r. 1496 (ib.), żona w r. 1497 Macieja Chybskiego. Wawrzyniec, syn Dobrogosta, skwitowany w r. 1496 przez siostry, Annę i Apolonię, z dóbr ojczystych i macierzystych w Myszkowie, sam zaś ręczył Dziersławowi Roswarowskiemu, iż stanowi siostrę Agnieszkę, by go skwitowała z dóbr ojczystych i macierzystych (ib.). Skwitowany w r. 1499 z owych przez tę Agnieszkę (P. 859 k. 6v).
Myszkowscy różni, a wśród nich znaleźć się tu mogą zarówno Jastrzębce, jak i plebeje o tym nazwisku usiłujący awansować społecznie.
Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
31323334[35]363738
